Ψήφος εμπιστοσύνης στα Ελληνικά μυαλά!

Κυριακή 10 Μαρτίου 2013 08:50 Τελευταία ανανέωση: Κυριακή 10 Μαρτίου 2013 08:52

Έλληνες αναλαμβάνουν την υλοποίηση πληροφοριακού συστήματος του Ευρωπαϊκού Κέντρου Διαστημικής Αστρονομίας στη Μαδρίτη

• 

Η επιμονή στην καινοτομία, την εξωστρέφεια και τη συνεργασία, αλλά και η πίστη στις ίδιες δυνάμεις απέφεραν καρπούς για την ομάδα των ελλήνων στην οποία η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA/European Space Agency ή, «NASA της Ευρώπης») εμπιστεύτηκε ένα μεγάλο έργο διαστημικής τεχνολογίας, στα αποτελέσματα του οποίου θα στηριχτεί σημαντικό μέρος των δραστηριοτήτων της.

Το έργο που καλείται να υλοποιήσει η ελληνική κοινοπραξία, στην οποία ηγείται η εταιρεία Planetek Hellas ενώ συμμετέχει και το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (ΕΑΑ), αφορά την υλοποίηση πληροφοριακού συστήματος αρχειοθέτησης και διάχυσης των επιστημονικών δημοσιεύσεων για τις διαστημικές αστρονομικές παρατηρήσεις του υπερμεγέθους αρχείου που βρίσκεται στο Κέντρο Διαστημικής Αστρονομίας της ESA στη Μαδρίτη. Το έργο έχει χρονικό ορίζοντα τριάντα μηνών και ανατέθηκε από την ESA στην ελληνική κοινοπραξία μέσω ανοικτού διαγωνισμού. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ομάδα της Planetek Hellas και του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών είναι οι πρώτοι ελληνικοί φορείς που επιτυγχάνουν τη λήψη συμβολαίου από το εν λόγω κέντρο της ESA.

Το εγκώμιο της ομάδας έπλεξε και ο Pedro Osuna Alcalaya, διευθυντής του κέντρου της ESA, ο οποίος σημείωσε: «Ο συνδυασμός Planetek Hellas και ΕΕΑ εξασφαλίζει ιδανική ισορροπία μεταξύ βιομηχανίας και επιστημονικής κοινότητας πράγμα απαραίτητο για την υλοποίηση του συγκεκριμένου έργου. Εμείς –η ESA– θα μαθαίνουμε παράλληλα κατά τη διάρκεια του έργου αυτού και είμαι σίγουρος ότι θα αποτελέσει μια γόνιμη εμπειρία για την Planetek Hellas, το ΕΕΑ, την ESA αλλά και την Ελλάδα».

Από την πλευρά του ο Στέλιος Μπολλάνος, συνιδρυτής και διευθυντής πωλήσεων της Planetek Hellas, δήλωσε: «Η δυσχερέστατη οικονομική συγκυρία για τη χώρα μας κάνει όλο και δυσκολότερη την επιβίωση των επιχειρήσεων παντός είδους. Με δεδομένο το παραπάνω, στην Planetek Hellas είμαστε πεπεισμένοι ότι μόνο μέσω της καινοτομίας, της εξωστρέφειας αλλά και της μεταξύ μας συνεργασίας θα μπορέσουμε να υπερβούμε τα εμπόδια των καιρών. Η υπογραφή αυτού του συμβολαίου αποτελεί για εμάς άλλη μια επιβεβαίωση της αναπτυχθείσας τεχνογνωσίας στην εταιρεία μας, στον τομέα των Πληροφορικών Υποδομών Γεω-χωρικών Δεδομένων (Spatial Data Infrastructure / SDI). Πέρα από επιβεβαίωση όμως αποτελεί παράλληλα και πρόκληση για εμάς, δεδομένων των διάφορων δυσκολιών που θα κληθούμε ν' αντιμετωπίσουμε. Αισιοδοξούμε όμως ότι το έργο αυτό θα διευρύνει περαιτέρω τους τεχνολογικούς και επιχειρησιακούς μας ορίζοντες».

Άλλη μία απόδειξη ότι η θέληση του Έλληνα, η εργατικότητά του καθώς και η πνευματική του οξυδέρκεια αναγνωρίζονται παγκοσμίως.

Την ώρα που κάποιοι «εντός των τειχών» προσπαθούν μάταια να εξευτελίσουν την προσωπικότητα του Έλληνα πολίτη σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο ο Έλληνας αποτελεί ένα από τα πιο σπουδαιότερα μυαλά παγκοσμίως!

Απάντηση στους δικούς μας «φωστήρες»!

Read more: http://www.newsbomb.gr/episthmh/story/286632/psifos-empistosynis-sta-ellinika-myala#ixzz2N7lQ9mX2

Η ιστορία των δυο Internet

 

Μαρ 032013

 

ή πώς οι πλούσιοι βλέπουν ένα διαφορετικό ηλεκτρονικό κόσμο απ’ ό,τι οι φτωχοί.

Φανταστείτε ένα Internet, όπου κάποια αόρατα χέρια διαμορφώνουν τις εμπειρίες σας, όπου κάποια τρίτα χέρια προαποφασίζουν τις ειδήσεις, τα προϊόντα, τις τιμές, ακόμα και τους ανθρώπους που συναντάτε. Έναν κόσμο, όπου έχετε την εντύπωση ότι εσείς οι ίδιοι κανονίζετε τις επιλογές σας, ενώ στην πραγματικότητα αυτές περιορίζονται και φιλτράρονται τόσο ώστε να νομίζετε ότι όλα βρίσκονται υπό τον δικό σας έλεγχο.

Τίποτε δεν είναι πιο κοντά στο τι πράγματι συμβαίνει σήμερα. Χάρις στην τεχνολογία που καθιστά ικανό το Google, το Facebook κ.α. να συγκεντρώνουν πληροφορίες για μας και να τις χρησιμοποιούν για να προσαρμόζουν τις εμπειρίες μας στα προσωπικά μας γούστα, συνήθειες και εισοδήματα, το Internet έχει καταλήξει να είναι κάποιος ένας κόσμος για τους πλούσιους και κάποιος άλλος για τους φτωχούς.

Και ιδού, πώς δουλεύει:

Ας αρχίσουμε από τη διαφήμιση, η οποία και ουσιαστικά κινεί το διαδίκτυο. Εταιρίες ορμώμενες κυρίως από την Silicon Valley, επιδίδονται στον εκμαυλισμό των χρηστών, με το ένα χέρι μοιράζοντας τζάμπα «εφαρμογές», και με το άλλο συγκεντρώνοντας προσωπικά στοιχεία τα οποία και μεταπωλούν. Τον περισσότερο χρόνο της σύντομης ιστορίας του internet τα στοιχεία αυτά στόχευαν κλασσικά στην διαφήμιση προϊόντων, ανάλογα με το σε ποιες ηλεκτρονικές γειτονιές συχνάζαμε.

Συν τω χρόνω, με την πρόοδο της τεχνολογίας, οι εταιρίες μπορούσαν να συλλέγουν περισσότερα στοιχεία, ιδιαίτερα χρήσιμα σε ασφαλιστικές και ιατρικές εταιρίες, χωρίς φυσικά να το παίρνουμε πρέφα. Με κατάλληλη επεξεργασία, μπορούσαν να παίρνουν αποφάσεις για τον κάθε χρήστη ξεχωριστά, κυρίως όμως για το εάν θα υπήρχε εμπορικό ενδιαφέρον ν’ ασχοληθούν μαζί του.

Μερικοί γουστάρουν την εξέλιξη αυτή ως «εξατομίκευση» και πιθανόν να κολακεύονται, θεωρώντας την αθώα και αστεία, στην πραγματικότητα όμως αυτό που συμβαίνει είναι πολύ πιο σημαντικό και με μεγάλο αντίκτυπο.

Η νομοθεσία στην Αμερική απαγορεύει στις εταιρίες να πουλούν τα προϊόντα τους σε διαφορετικές τιμές, ανάλογα με τις ιδιότητες του καταναλωτή. Ενώ στο πραγματικό εμπόριο, μπορεί να εμφανίζονται νομοταγείς, στο ηλεκτρονικό ξεσαλώνουν. Το χειρότερο που μπορεί να σού συμβεί είναι να σε αγνοήσουν παντελώς, αν θεωρήσουν ότι είσαι είτε μπατίρης, είτε σπάγκος. Για παράδειγμα, δεν θα σου προσφέρουν ποτέ δάνειο, και συνεπώς, ποτέ δεν θα πάρεις πρέφα ότι τέτοια  πράγματα γίνονται σε άλλους.

Εδώ και μια δεκαετία, οι σελίδες ηλεκτρονικού εμπορίου αλλάζουν συστηματικά τις τιμές βασισμένες σε πληροφορίες, όπως το ποιες σελίδες επισκέπτεσαι, πόση ώρα μένεις σ’ αυτές, ποια ώρα της ημέρας κάνεις τις τσάρκες σου, από πού μπαίνεις και πού προσγειώνεσαι. Η Google μάλιστα μόλις τον περασμένο Σεπτέμβρη κατοχύρωσε πατέντα για την αποτελεσματικότερη ανάλυση των προσωπικών πληροφοριών προς την κατεύθυνση της βέλτιστης τιμολόγησης. Για παράδειγμα, αν καταλάβει ότι ένας χρήστης ψοφάει για κάποιο βιβλίο, θα του το χρεώσει σε υψηλότερη τιμή, ενώ αντίθετα, μπορεί να κάνει και σκόντο αν υποψιαστεί ότι δεν τον πολυενδιαφέρει. Και το κυριότερο, ο χρήστης ποτέ δεν θα ψυλλιαστεί ότι η αυξομείωση της τιμής ενός προϊόντος προέρχεται όχι από την αυξομείωση της ζήτησης, αλλά από τα δικά του και μόνο ίχνη. Κι ούτε θα μάθει, πόσο το αγόρασε ο διπλανός του.

Παρόμοια αόρατα τείχη υψώνονται και στις πολιτικές μας ζωές, καθ΄ ότι το internet, σύμφωνα με την ανάλυση του προφίλ μας, μάς παρουσιάζει ένα κόσμο, τον οποίο το ίδιο έχει αποφασίσει ότι μας ενδιαφέρει. Το αποτέλεσμα είναι να μας σπρώχνει σε κοινότητες ομοίων, οι οποίες επιβεβαιώνουν και ενισχύουν αυτό που ήδη πιστεύουμε.

Η εξάπλωση λοιπόν της εξατομίκευσης δεν έχει και μεγάλη πλάκα τελικά. Προωθεί το διαχωρισμό και την απομόνωση.

Υ.Γ1. Το άρθρο είναι από το Scientific American

Υ.Γ2. Πάνω στην ώρα, στις 26 Φεβρουαρίου θ” ασχοληθεί με τη GOOGLE και η Κομισιόν, σχετικά με τη χρήση των προσωπικών δεδομένων: Will Google face punishment?

  Πηγή: e-cynical.blogspot.gr
Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Εύκαμπτα φωτοβολταϊκά από γραφένιο στην Κρήτη

09/02/2013 Γράψτε ένα σχόλιο

Μια παγκόσμια καινοτομία στα εύκαμπτα φωτοβολταϊκά (thin-film) ανέπτυξαν ερευνητές στην Κρήτη.

Η εν λόγω καινοτόμα τεχνολογία την περιοχή των εύκαμπτων φωτοβολταϊκών  πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία μεταξύ των ερευνητικών ομάδων του Εργαστηρίου Μικρο-Νανο δόμησης με Υπερβραχείς Παλμούς Λέιζερ του Ινστιτούτου Ηλεκτρονικής Δομής και Λέιζερ του ΙΤΕ με επικεφαλής τον τακτικό Ερευνητή Δρ. Στρατάκη Εμμανουήλ, και του Κέντρου Τεχνολογίας Υλικών και Φωτονικής του ΤΕΙ Κρήτης με επικεφαλής τον Δρ. Κυμάκη Εμμανουήλ, τακτικό Αναπληρωτή Καθηγητή του Τμήματος Ηλεκτρολογίας.Η επιτυχία βασίστηκε στον συνδυασμό των αλληλένδετων τεχνογνωσιών των δυο ομάδων, και πιο συγκεκριμένα, η ομάδα του ΙΤΕ είναι διεθνώς αναγνωρισμένη σε θέματα αλληλεπίδρασης δέσμης λέιζερ με ύλη, ενώ η ομάδα του ΤΕΙ στη περιοχή των φωτοβολταϊκών 3ης γενιάς Για πρώτη φορά παγκοσμίως αναπτύχθηκε μια μέθοδος, βασισμένη σε ακτινοβόληση με δέσμη υπερβραχέων παλμών λέιζερ, για την απευθείας αναγωγή λεπτού στρώματος οξειδίου του γραφενίου πάνω σε πλαστικό και εύκαμπτο υπόστρωμα και την μετατροπή αυτού του σε υψηλά διαφανές και αγώγιμο υμένιο.
Αποδείχτηκε ότι τα υμένια που παρασκευάζονται με την τεχνική αυτή μπορούν να ενσωματωθούν επιτυχώς ως διάφανα ηλεκτρόδια σε οργανικές φωτοβολταϊκές (ΟΦ) κυψελίδες με υψηλότερη απόδοση σε σχέση με αυτές που προκύπτουν από άλλες προτεινόμενες μεθόδους.
Συγκριτικό πλεονέκτημα της τεχνικής είναι ότι η αναγωγή λαμβάνει χώρα επί τόπου πάνω στο ευαίσθητο υπόστρωμα χωρίς να το καταστρέφει, ή να καταπονεί τις ιδιότητές του επηρεάζοντας την αυτοτέλειά του.
Επιπρόσθετα, η υπεροχή της εν λόγω τεχνικής πηγάζει από το γεγονός ότι είναι συμβατή με τεχνολογίες μαζικής εκτύπωσης ΟΦ σε ρολά που έχουν αρκετά χαμηλότερο κόστος από τις συμβατές τεχνολογίες πυριτίου, ενισχύοντας τις προοπτικές για την γρήγορη εμπορική αξιοποίηση των ΟΦ με κόστος μικρότερο του 0.5$/Watt. Η εργασία δημοσιεύτηκε στο Advanced Functional Materials, ένα από τα πιο έγκυρα διεθνή επιστημονικά περιοδικά με υψηλό δείκτη απήχησης (10.179).
Το γραφένιο είναι ένα δισδιάστατο υλικό αποτελούμενο από άτομα άνθρακα, έχει μονο-ατομικό πάχος και ως εκ τούτου είναι διάφανο.
Επιδεικνύει μεταξύ άλλων ιδιοτήτων, τη μεγαλύτερη δυσκαμψία και αντοχή από όλα τα γνωστά υλικά και εκπληκτική θερμική και ηλεκτρική αγωγιμότητα.
Εκτιμάται ότι  θα φέρει επανάσταση στις τεχνολογίες πληροφορίας επικοινωνίας και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Η απομόνωση/ ανακάλυψη του υλικού αυτού τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 2010.
Αξίζει να σημειωθεί ότι με το γραφένιο πειραματίζονται σημαντικά Πανεπιστήμια όπως το MIT και το Στάνφορντ στις ΗΠΑ, αλλά και το Έξετερ στη Βρετανία με το υλικό GraphExeter.

Από το Agronews.gr

Η Ελλάδα σε ρόλο πρωταγωνιστή είτε το επιθυμούν μερικοί είτε όχι

Έχουμε εισέλθει σε μια κρίσιμη φάση, όπου οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις προμηνύουν την κορύφωση ενός νέου ψυχρού πολέμου μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας που δεν αποκλείεται στην εξέλιξή του να καταλήξει σε θερμό.
Τα στρατόπεδα διαμορφώνονται με βάση οικονομικά και πολιτικά κριτήρια. Το παιχνίδι παίζεται κυρίως σε Αρκτική και Ανατολική Μεσόγειο, περιοχές στις οποίες δίνει έμφαση ο ενεργειακός οδηγός βάσει ποσότητας υδρογονανθράκων.
Στο μάτι του κυκλώνα βρίσκεται, όπως πάντα η μικρή σήμερα Ελλάδα, η οποία, μολονότι διανύει την χειρότερη περίοδο της γνωστής και «άγνωστης» ιστορίας της, είναι σε θέση να διαδραματίσει βάσει συγκυριών καθοριστικό ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο -έστω συμπληρωματικό αρχικά.
Η συγκεκριμένη προοπτική έρχεται σε σύγκρουση με τα τουρκικά συμφέροντα. Στην Άγκυρα δεν θέλουν ούτε να διανοηθούν, πως υπάρχει περίπτωση ν’ αναβαθμιστεί δραστικά ο γεωστρατηγικός ρόλος της Ελλάδας. Τόσο καιρό είχαν συνηθίσει στην αφ’ υψηλού νέο-οθωμανική πολιτική εις βάρος των ελληνικών δικαίων.
Συνεπώς όσο οι συγκυρίες θα ανεβάζουν την σημασία της χώρας μας στην Ανατολική Μεσόγειο τόσο θα πλησιάζουμε σε ελληνοτουρκική κρίση, αφού οι Τούρκοι, που ήδη είναι αρκετά «στριμωγμένοι» κυρίως λόγω της κόντρας τους με το Ισραήλ και την αναθέρμανση του Κουρδικού, δεν έχουν άλλο δρόμο παρά ν’ επιλέξουν κάποια στιγμή την ευθεία αντιπαράθεση με την χώρα μας.
Μέχρι τότε τα δύο κράτη θα βαλθούν να πείσουν τους «μεγάλους» για την αξία τους. Μεγάλο πλεονέκτημα της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας  μπορεί να είναι οι υδρογονάνθρακες που εντοπίζονται στον ελληνικό χώρο, συμπεριλαμβανόμενης και της Κύπρου. Περισσότερο όμως ενδιαφέρει τους «μεγάλους» η -σε γενικές γραμμές- προβλέψιμη ελλαδική πολιτική τακτική, η οποία, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, δεν πρόκειται να παρενοχλήσει τους όποιους σχεδιασμούς τους στην ευρύτερη περιοχή.
Αυτό λαμβάνεται σοβαρά υπόψη στα υψηλά επιτελεία. Αγκάθι για τους Αμερικανούς αποτελεί η ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ, η οποία μέχρι στιγμής τους βρίσκει αντίθετους, αφού το σχέδιο μιλούσε εξαρχής για διαμελισμό του Αιγαίου.
Ωστόσο ο χρόνος είναι χρήμα και γρήγορα θα κλιθούν όλοι να πάρουν αποφάσεις. Το σίγουρο είναι ότι την Ελλάδα καθώς και την Κύπρο, οι Δυτικοί τις θέλουν οικονομικά «γονατισμένες», έτσι ώστε να μην υπάρχει πιθανότητα να σηκώσουν κεφάλι και να κινηθούν πολυδιάστατα. Γι’ αυτό μας προτείνουν τώρα μισθούς 300 ευρώ και δίνουν οδηγίες για πιθανές εξεγέρσεις. Θέλουν λαό και κυβέρνηση πλήρως «απασχολημένους» και άρα ελεγχόμενους και μέχρι στιγμής το έχουν πετύχει σε κάποιο βαθμό, αν και μ’ εμάς ποτέ δεν ξέρεις…
Η Ελλάδα βρίσκεται αυτήν την στιγμή στο στάδιο μιας παθητικής ουδετερότητας, εγκλωβισμένη στην εσωστρέφεια και τις ανούσιες κομματικές αντιπαραθέσεις και μόνο κάποια συγκυριακά γεγονότα μας δίνουν περιθώρια ανάσας. Οι εσωτερικές και εξωτερικές εξελίξεις θα είναι τόσο έντονες, που θα ταρακουνήσουν γερά τα θεμέλια του παρόντος συστήματος.
Δεν αγχώνομαι κι ούτε φοβάμαι για το μέλλον μας και καλά θα κάνετε να μην αγχώνεστε ούτε εσείς. Κάποια πράγματα είναι αναπόφευκτα αλλά δεν θα σημάνουν το τέλος. Γνωρίζω και κατά βάθος γνωρίζετε ότι οι Έλληνες είμαστε ικανοί να κάνουμε την θηλιά μας λάσο και να παγιδεύσουμε όποιον επιβουλεύεται την υπόστασή μας. Αυτή άλλωστε είναι η «μοίρα» μας.
Κίμων Γεωργακάκης, Πολιτικός Επιστήμων
ΠΥΓΜΗ.gr

Μυστική συνάντηση Ελλήνων εκατομμυριούχων με την Goldman Sachs;

Ημερομηνία ανάρτησης: 01 Μαρτίου 2013.

Μια άκρως ενδιαφέρουσα συνάντηση πραγματοποιήθηκε χθες στην Αθήνα στην οποία παρευρέθηκαν υψηλόβαθμα στελέχη της Goldman Sachs και 20 έλληνες επιφανείς εκατομμυριούχοι, τραπεζίτες και επιχειρηματίες.

Η αμερικανική επενδυτική τράπεζα, όπως αναφέρει το banking news ζήτησε να παρουσιάσει την κεντρική στρατηγική της θέση για την Ελλάδα και κάλεσε εκλεκτούς καλεσμένους…μόλις 20 για να παρουσιάσει τις βασικές τις προβλέψεις.

Ο βασικός πυρήνας της άποψης της Goldman Sachs η οποία σημειωτέον από τον Αύγουστο του 2012 εμφανίζεται θετικότερη για την Ελλάδα είναι ότι οι επερχόμενες εξελίξεις θα ευνοήσουν την Ελλάδα.

Η αστάθεια στην Ιταλία και το επόμενο haircut στο χρέος σε συνδυασμό με την σταθερή πολιτική της κυβέρνησης θα οδηγήσουν την οικονομία σε ανάπτυξη το 2014.
Προφανώς χρειάζεται ακόμη μεγάλη προσπάθεια ενώ επίσης τα προβλήματα δεν έχουν επιλυθεί αλλά η Goldman Sachs ανέπτυξε στους 20 καλεσμένους της ορισμένες θέσεις για το πώς θα εξελιχθούν οι ελληνικές εξελίξεις.

Το ρεπορτάζ του bankingnews προέρχεται από έναν εκ των 20 εκλεκτών προσκεκλημένων αυτής της ιδιαίτερης παρουσίασης.

1)Προβλέπει ότι θα υπάρξει ανάπτυξη από το 2014.
2)Η κυβέρνηση θα παραμείνει στην εξουσία για όλο το 2013 με προοπτική το 2014.
3)Θα υπάρξει νέο haircut στα δάνεια του επίσημου τομέα 30% με 35%.
4)Το χρηματιστήριο της Αθήνας θα συνεχίσει να ενισχύεται
5)Οι εξελίξεις στην Ιταλία θα ευνοήσουν την Ελλάδα και η σταθερότητα που εσχάτως παρουσιάζει η χώρα θα αποτιμηθεί δεόντως.
6)Οι αποκρατικοποιήσεις θα προχωρήσουν αλλά τα έσοδα θα συνεχίζουν να αποτελούν προσδοκώμενο στόχο κοινώς θα είναι κατώτερα των προσδοκιών.
7)Μετά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα ξεκινήσει η ανάκαμψη και του τραπεζικού κλάδου.
8)Το 2015 θα είναι χρονιά ορόσημο για την Ελλάδα θα είναι χρονιά όπου η οικονομία θα πάρει εμπρός.

Bookmark It

Σε Αναζήτηση της Εύρωστης Οικονομίας

 

Original Article Post Date: 

Thu, 28/02/2013

Σε Αναζήτηση της Εύρωστης Οικονομίας
του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Πέμπτη, 28 Φεβρουαρίου 2013
(από www.andrianopoulos.gr)
Σε κάθε περίοδο παρακμής η βαθιάς κοινωνικής η οικονομικής κρίσης η τελική φάση των όποιων αναζητήσεων συνδέεται με την διατύπωση κάποιου μελλοντικού οράματος.
Οι άνθρωποι, όπως και οι κοινωνίες, δεν μπορούν να επιβιώσουν δίχως ελπίδα. Αυτή αναπτερώνει το ηθικό των απελπισμένων και συσπειρώνει ψυχικά τα δοκιμασμένα κοινωνικά στρώματα. Μετά τις πρώτες αντιδράσεις που προκαλεί το σοκ της καταστροφής, που είναι η άρνηση, η οργή και η κατάθλιψη, ακολουθεί η αποδοχή και ο συμβιβασμός. Για να υπάρξει όμως νέο ξεκίνημα είναι απαραίτητος ο οραματισμός και η ελπίδα. Σε πάρα πολλές περιπτώσεις αυτού του είδους την συσπείρωση την επιτυγχάνουν κινήματα ξενοφοβικά, βουτηγμένα στην παράλογη βία, με απλοικά συνθήματα κι’ ευκολοχώνευτους συμβολισμούς. Ο φασισμός συνήθως εξιδανικεύει ένα ανύπαρκτο παρελθόν, υπόσχεται εύκολες και απλές λύσεις σε σύνθετα και δυσεπίλυτα προβλήματα, χτίζει πάνω σε ανύπαρκτα θεμέλια ένα οικοδόμημα υπεδιογκωμένης αυτοεκτίμησης και προωθεί μια κρυφή ατζέντα καταπίεσης, διώξεων αντιφρονούντων και υπαγωγής ολόκληρου του κοινωνικού ιστού κάτω από την διεύθυνση ενός χαμηλής ποιότητας κρατικού κέντρου. Ο φασισμός, όπως και ο κομμουνισμός εξ άλλου, αποτελεί την απόλυτη ολοκλήρωση ενός αποκρουστικού κρατισμού.
Υπάρχει όμως αποτελεσματική κι’ ελπιδοφόρα εναλλακτική λύση. Η αναζήτηση της διεξόδου κι’ ενός οράματος ελπίδας στους μηχανισμούς της ανοιχτής κοινωνίας και της οικονομίας της αγοράς. Οι έλληνες είναι από χαρακτήρα αυτόνομες προσωπικότητες ακρωτηριασμένες από μηχανισμούς κεντρικού κρατικού σχεδιασμού που ποτέ δεν μπόρεσε να επιτύχει το οτιδήποτε, αλλά που πάντοτε κατορθώνει να επιβιώνει. Ακόμη και τώρα, που η χώρα καταρρέει οικονομικά αποδεκατισμένη από πολιτικές υπερδιόγκωσης ενός εντελώς αναποτελεσματικού κράτους και στείρωσης της κοινωνίας από το όποιο στοιχείο δυναμισμού και πρωτότυπης αναζήτησης είχε μέσα της, η κοινή γνώμη προσβλέπει σε σχήματα εκτεταμένης δημόσιας παρέμβασης για την σωτηρία της. Ολα τα κόμματα ομιλούν για σωτηρία μέσω του δημόσιου τομέα, κλείνοντας τα μάτια στην τραγική πραγματικότητα μιάς χώρας που χρεοκόπησε, μοναδική σε ολόκληρο τον κόσμο, μέσω του κράτους κι’ όχι των τραπεζών. Και κατηγορούνται πολιτικές ασύδοτα κρατικοπαρεμβατικές, όπως η βαριά φορολογία, η κατάργηση με κρατική παρέμβαση των εργασιακών σχέσεων, οι μειώσεις με νόμο μισθών και συντάξεων, οι επιτάξεις απεργών και τόσα άλλα σαν εκφράζουσες δήθεν λογικές της αγοράς. Και υπόσχονται λίγα από τα ίδια για έξοδο, υποτίθεται, από την κρίση.
Για την οικοδόμηση όμως μιάς σθεναρά ακμάζουσας οικονομίας η εμπειρία, αλλά και η επιστήμη, φωνάζουν πως μοναχά όταν τα κυρίαρχα ύψη της οικονομίας ελέγχονται από τις δυνάμεις της αγοράς, κι όχι του σχεδιασμού, οι προοπτικές που διανοίγονται είναι αισιόδοξες (βλ. σχετ. Daniel Yergin and Joseph Stanislaw, The Commanding Heights: The Battle Between Government and the Market -- Place That Is Remaking the Modern World. Simon & Shuster: New York, 1998). H πολυθρύλητη ανάπτυξη δεν μπορεί να έρθει μέσα από πολιτικές κυβερνητικά προωθούμενες. Γιατί το κράτος δεν διαθέτει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες βάσει των οποίων σχηματίζονται οι διάφορες κοινωνικές ανάγκες και διαμορφώνονται οι τιμές στην αγορά. Ετσι, οι όποιες του πρωτοβουλίες σπάνια είναι επιτυχημένες και συνήθως αποτυγχάνουν να εκπληρώσουν τους στόχους τους. Στο βιβλίο του Mark Pennington (Robust Political Economy: Classical Liberalism and the Future of Public Policy, Edward Elgar Publishing Ltd, 2010) περιγράφονται διεξοδικά τα ζητήματα που προκύπτουν από την έλλειψη ολοκληρωμένης γνώσης των πολιτικών αρχών που σχεδιάζουν οικονομικές πολιτικές. Με βάση αυτή την θεωρητική κατασκευή, ο Pennington προχωρά στην υπεράσπιση των αρχών της αγοράς απέναντι στους λογής επικριτές της. Αναλύει τις αδυναμίες αλλά και τις βασικές ιδιότητες των συστημάτων κοινωνικής προστασίας εξηγώντας τις αναγκαίες μεθοδεύσεις για την επιβίωση και την ενισχυσή τους. Το ίδιο κάνει για τις πολιτικές ανάπτυξης αλλά και για ζητήματα περιβαλλοντικής προστασίας. Κοντολογής, ο Pennington αποδεικνύει πως μόνο μέσα από πολιτικές κλασσικού φιλελευθερισμού είναι δυνατή η οικοδόμηση μας εύρωστης οικονομίας ικανής να αντιμετωπίσει διεθνείς αντιξοότητες αλλά και τις δυσκολίες μιάς εξελισσόμενης κοινωνικής δυναμικής. Απέναντι στους κρατικο-κεντρικούς πολιτικούς προσανατολισμούς η φιλελεύθερη επιλογή, υποστηριζει ο Pennington, είναι η μόνη ασφαλής μέθοδος που μπορεί να οδηγήσει μια κοινωνία, με σιγουριά κι’ αυτοπεποίθηση, στον δρόμο της ευημερίας.
Στο καθαρά τεχνικό του κομμάτι το βιβλίο του Pennington αγκαλιάζει τα οικονομικά της Αυστριακής Σχολής καθώς και τις απόψεις της Δημόσιας Επιλογής των Buchanan και Tulloch για να στηρίξει την λογική της ελεύθερης οικονομίας αλλά και να καταδείξει τις στρεβλώσεις και τις αδικίες των κρατικών παρεμβάσεων στις αγορές.
Eξ’ ίσου σημαντική είναι και η περιεκτική εργασία του νεαρού ιστορικού καθηγητή του Πανεπιστημίου John Hopkins, Angus Burgin (Great Persuasion: Reinventing Free Markets since the Depression, Harvard University Press, 2012). Oπως στην σημερινή συγκυρία οι οπαδοί των ελεύθερων αγορών πασχίζουν να αποδείξουν πως δεν είναι ελέφαντες, πως δηλ δεν είναι οι αδέσμευτες αγορές που προκάλεσαν την σημερινή κρίση αλλά οι απίστευτες κυβερνητικές παρεμβάσεις στις δανειοδοτήσεις για εξασφάλιση κατοικίας αλλά και η ανυποχώρητη εμμονή των πολιτικών να μην αφήνουν τις αγορές να βρούν από μόνες την ισορροπία τους, έτσι και μερικά χρόνια πριν οι φιλελεύθεροι οικονομολόγοι έδιναν μάχες για να αποδείξουν πως ο Κευνσιανισμός ήταν βασικά υπεύθυνος για το τέλμα στο οποίο είχαν βρεθεί οι διεθνείς οικονομίες μετά το τέλος της μεταπολεμικής ευημερίας. Αυτόν ακριβώς τον αγώνα αναλύει ο Burgin με εκτενείς αναφορές όχι μόνο στον Friedrich Hayek και τον Milton Friedman αλλά και στην σημαντική συμβολή της Mont Pelerin Society. Αντί για σκληρούς και ανένδοτους εχθρούς της κοινωνικής προστασίας από ένα εξαφανισμένο κράτος, ο Burgin περιγράφει την ουσία των παρεμβάσεων των θεωρητικών της ελευθερίας που είχαν αναπτύξει μια φιλοσοφία πραγματικής κοινωνικής ευαισθησίας με υπόστρωμα τις γνήσιες ανησυχίες τους για την τύχη του καπιταλισμού. Αποδεχόμενοι περιορισμούς στην κυριαρχία των αγορών, αυτή εξ άλλου ήταν και η ουσία της προσθήκης του «νέο» στον κλασσικό φιλελευθερισμό, επέμεναν πως αυτοί θα έπρεπε να είχαν σαν επιδίωξη την κοινωνική προστασία και την παντοδυναμία του ανταγωνισμού.
Μετά την δεκαετία του ’70 και την κυριαρχία του Friedman και της Σχολής του Σικάγο αναπτύχθηκε μιά περισσότερο σθεναρή υπεράσπιση της αδέσμευτης αγοράς δίχως όμως να παραγνωρίζονται τα επιτεύγματα για την εξασφάλιση κοινωνικής ισορροπίας και αρμονίας. Δεν είναι τυχαίο εξ άλλου πως οι πολιτικές του Ρόναλντ Ρήγκαν στις ΗΠΑ και της Μάργκαρετ Θάτσερ στην Βρετανία δοκιμάσθηκαν επανειλημμένα με επιτυχία στις κάλπες εξασφαλίζοντας συντριπτικά ποσοστά υποστήριξης Θα ήταν μάλλον παράλογο να υποστηρίζει κανείς πως λαοί που υπέφεραν θα έδιναν τέτοια επιβεβαίωση στις πολιτικές αυτές. Η συναρπαστική δουλειά του Burgin εξηγεί με απόλυτη ακρίβεια τις ρίζες προέλευσης της σύγχρονης παγκόσμιας περίπου αποδοχής (με την εξαίρεση πάντα της Ελλάδας) των πολιτικών της ελεύθερης αγοράς, αλλά και το ηθικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο έχει χτισθεί.
Προκύπτει αβίαστα από την σχετική ανάλυση πως και στην σημερινή πλέον συγκυρία είναι ακριβώς αυτές οι αρχές που εμπεριέχουν την δυναμική για να βγάλουν χώρες, που βρίσκονται σε αναταραχή, από τα αδιέξοδα. Η διαφορά είναι πως οι κυβερνήσεις οφείλουν να αναγνωρίσουν την ανωτερότητα της ελεύθερης επιλογής και να δώσουν στις κοινωνίες την δυνατότητα της δημιουργίας - έξω από φορολογικές αφαιμάξεις και εξωπραγματικές αντιλήψεις περί ανακατανομής εισοδημάτων και άνωθεν επιβαλλόμενης ισότητας.
Η εύρωστη οικονομία είναι το ζητούμενο. Με πολιτικές κρατικού αυταρχισμού και δήμευσης της ατομικής περιουσίας η επίτευξή της είναι ανέφικτη. Μπροστά στην απελπισία και την καταστροφή που μας περιμένει στο τέλος του δρόμου του κρατισμού, υπάρχει ακόμη χρόνος για την μεγάλη στροφή.
http://energia.gr/article.asp?art_id=67359

Ξεχάστε την οικονομία. Αλλού είναι το παιχνίδι...

Μοιάζει αιρετική προσέγγιση αλλά δεν είναι. Στα ζητήματα οικονομίας και δημοσιονομικής πειθαρχίας στα δεδομένα της ευρωζώνης η Ελλάδα «κλείδωσε». Μετά το πιστωτικό γεγονός και την ενεργοποίηση των CDS, είναι απολύτως χρεοκοπημένη.

Στην ίδια κατάσταση θα μείνει για πολλές δεκαετίες ή και για πάντα. Η σειρά των Μνημονίων δεν λύνει το πρόβλημα χρέους της, ούτε υπάρχει κάποια πιθανότητα με τη διαδρομή αυτή να γυρίσει στην απελευθέρωση του δανεισμού από τις αγορές.

Στο «στόμα του Λύκου»

Η Ελλάδα είναι μια αποικία της υπό διαμόρφωση Γερμανικής Ευρώπης. Η ατολμία, ο δοσιλογισμός και η ανικανότητα των ελληνικών κυβερνήσεων και της κλεπτοκρατίας των οικονομικών συμφερόντων, την οδήγησαν κυριολεκτικά στο «στόμα του λύκου». Ο λύκος ας μην το ξεχνάμε είναι το σύμβολο του έθνους των Γερμανών. Μετά το PSI, που απέδειξε στις διεθνείς αγορές ότι κουμάντο στα ελλείμματα της ευρωζώνης κάνει το Βερολίνο και οι ελεγχόμενες από αυτό Βρυξέλλες , έρχεται η νέα δανειακή και το κυριότερο το Μνημόνιο 2. Ας προσέξουμε την εξής διάκριση. Η δανειακή των 130 δις ευρώ, καλύπτει τις ανάγκες της Ελλάδας, οριακά μέχρι το τέλος του 2013. Το Μνημόνιο 2 όμως , απλώνεται μέχρι το 2020 -2023, στη βάση του στόχου ότι το χρέος της Ελλάδας τότε θα φθάσει το 120% του ΑΕΠ της.

Σύμφωνα όμως με τα όρια που οραματίζεται το Βερολίνο, να θέσει στη νέα Συνθήκη του Ευρώ, που θέλει να της δώσει συμβατική μορφή, μέσα στο καλοκαίρι του 2012, το χρέος μιας χώρας της ευρωζώνης θα πρέπει να είναι στο 40-50% του ΑΕΠ της. Δηλαδή η Ελλάδα το 2020-2023 θα βρίσκεται με διπλάσιο χρέος από το προβλεπόμενο στην ευρωζώνη. Με τα δεδομένα της εποχής τότε, που ούτε τα ελλείμματα θα τρέχουν, ούτε το ΑΕΠ θα μπορεί να μειωθεί κατά πολύ , η Ελλάδα θα φθάσει το 2040 και βλέπουμε για να ξεπεράσει τα ζητήματα της και να συγκλίνει με την ευρωζώνη.

Η Ελλάδα όμως έχει χάσει ήδη την εθνική της κυριαρχία και κυβερνητική αυτοτέλεια από τώρα. Είναι ήδη μια εσωτερική υπόθεση της Γερμανίας. Ως γερμανική αποικία αντιμετωπίζεται πλέον και από τρίτες Μεγάλες Δυνάμεις , όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία ή η Κίνα ως τέτοια. Μέσα στους επόμενους μήνες θα γίνει και καλύτερα κατανοητό αυτό , όταν η γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας γίνει διαχειρίσιμη από την Γερμανία και οι τρίτες δυνάμεις συζητούν τους διεθνείς συσχετισμούς που εμπλέκεται λόγω θέσης η Ελλάδα, με το Βερολίνο.

Έσοδα χωρίς ρίσκο

Πολλοί εκτιμούν ότι η Γερμανία ρισκάρει με το «ελληνικό ζήτημα» να χάσει τα λεφτά των δανείων της, όπως και οι υπόλοιποι της Ευρώπης. Θεωρούν ότι αν η Ελλάδα βρεθεί σε εσωτερική χρεοκοπία, αυτό θα οδηγήσει σε στάση πληρωμών προς τους ξένους πιστωτές της. Κάνουν αρχικό λάθος πλέον . Η Γερμανία τα προηγούμενα δύο χρόνια από την ελληνική κρίση είχε κέρδη της τάξης των 380 εκατ. ευρώ. Καθόλου άσχημα δηλαδή . Σήμερα και μετά την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους συμφωνεί σε μια εκλογίκευση των επιτοκίων δανεισμού, γιατί με το Μνημόνιο 2 ασκεί πραγματικό έλεγχο στην Ελληνική Διοίκηση, άρα έχει περιορισθεί το ρίσκο , που είχε πριν όταν οι Ελληνικές κυβερνήσεις είχαν την εξουσία της διοίκησης. Τώρα την διοίκηση μέσω επιτρόπων και task force ασκούν οι ίδιοι οι Γερμανοί.

Το κυριότερο όλων. Η Ελλάδα είναι μια πολύ πλούσια χώρα , είτε αυτοτελώς είτε στον άξονα της με Κύπρο και Ισραήλ. Αν και βρίσκεται σε κατάσταση χρεοκοπίας, είναι μια μη ουσιώδης μεσοπρόθεσμα , παράμετρος. Και αυτό γιατί ήδη εκτιμάται ότι τα αποθέματά της σε φυσικό αέριο κατά πρώτο λόγο και σε πετρέλαιο στη συνέχεια θα φθάσουν ή θα ξεπεράσουν τα 10 τρις, δολάρια. Από τη στιγμή που η Ελλάδα έγινε αποικία και το χρέος της είναι ελεγχόμενο από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις και κατεξοχήν τη Γερμανία , τα έσοδα που της αναλογούν στο μεγαλύτερο μέρος τους, θα καταλήξουν στους πιστωτές της.

Επίσης ο ορυκτός πλούτος τα ενεργειακά αποθέματα θα βρεθούν από την πρώτη στιγμή υπό τον έλεγχο του Βερολίνου, προκειμένου να ελαχιστοποιήσει την εξάρτηση του από τη Μόσχα όπως επιζητά και η Ουάσιγκτον.

Το πλέον όμως σημαντικό παιχνίδι που θα εξελιχθεί την επόμενη διετία είναι το κατά πόσον η Γερμανία , θα κατορθώσει να εγγυηθεί γεωπολιτικά την Ευρώπη, στους διεθνείς συσχετισμούς. Η απαρχή για το μεγαλύτερο όλων διπλωματικό παίγνιο, έχει αφετηρία όπως και στα οικονομικά της ευρωζώνης την Ελλάδα.

Η Γερμανική γεωπολιτική με βάση την Ελλάδα ( Σκόπια-Ελληνοτουρκικά)

Εφόσον το Βερολίνο κατορθώσει μέσα στους επόμενους μήνες και με αφετηρία την επικείμενη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Σικάγο, να βάλει τα Σκόπια τη Συμμαχία, χωρίς βέτο από την Ελλάδα, ή αντιδράσεις αντίστοιχες με εκείνες του Βουκουρεστίου, θα έχει πετύχει μια πρώτη νίκη. Θα δείξει δηλαδή στους Αμερικανούς ότι μπορεί να διαχειριστεί και να παράγει αποτελέσματα σε σύνθετες διπλωματικές υποθέσεις, πολύ καλύτερα από το να υπάρχουν εθνικές κυβερνήσεις και εθνικά συμφέροντα και γεωπολιτικές στρατηγικές, υπό την στενή έννοια. Εάν τα Σκόπια μπουν στη Συμμαχία, σε μια αμέσως επόμενη φάση το Βερολίνο, θα πιέσει την Ελλάδα, στη βάση των Μνημονίων και της εξέλιξης της νέας δανειακής σύμβασης, που θα εξελίσσεται να αναγνωρίσει τα Σκόπια με ονομασία που θα εμπεριέχει το συνθετικό Μακεδονία. Πιθανότατα Άνω ή Βόρεια Μακεδονία. Σημειωτέον είναι ότι όταν συμβούν αυτά πρωθυπουργός της Ελλάδας που θα συνυπογράψει θα είναι ο πολύ «σκληρός» Α. Σαμαράς, με τη σημειολογία που αυτό φέρει.

Μόλις ολοκληρωθεί αυτό η Γερμανία , στη βάση της εξόρυξης των ορυκτών στο Αιγαίο, θα επιδιώξει την οικονομική συνομοσπονδία Ελλάδας – Τουρκίας (συνδιαχείριση στο Αιγαίο), με την πρώτη να παραμένει εντός της ευρωζώνης και τη δεύτερη να αποκτά μια αναβαθμισμένη ειδική σχέση , με πλεονεκτική διείσδυση επί των ελληνικών και κυπριακών εδαφών, που βρίσκονται εντός ευρώ.

Στο επίπεδο της εκμετάλλευσης των πετρελαίων ή του αερίου στο Αιγαίο η Γερμανία θα εγγυηθεί το 20-20-60 ή το 25-25-60 στα έσοδα. Δηλαδή ίσα μερίδια Ελλάδας- Τουρκίας και το υπόλοιπο όπως προβλέπεται στις εταιρείες εξόρυξης που θα είναι οι ανάλογες με αυτές που επιχειρούν στην εξόρυξη σε Κύπρο, Ισραήλ ,μαζί με την ρωσική Gazprom ενδεχομένως στο πετρέλαιο.

Όπως στη Μικρασία

Όταν φυσικά εξελιχθούν με αυτή τη διαδικασία η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων του Αιγαίου , ζητήματα όπως αυτά του Καστελόριζου ή της Στρογύλλης θα χάσουν τη σημασία τους αλλά και η ελληνοτουρκική διαφορά για την υφαλοκρηπίδα, θα είναι πολύ πιο εύκολο να αντιμετωπισθεί. Για το Βερολίνο ή όλη εξέλιξη θα είναι απολύτως ευνοϊκή γιατί θα αποδείξει την ισχύ του και την δυνατότητα του να παρεμβαίνει σε κρίσιμες περιοχές και να πετυχαίνει τη σταθεροποίηση. Ταυτόχρονα έχοντας την Ελλάδα αποικία θα έχει πετύχει μια πολύ ευνοϊκή εξέλιξη για την παραδοσιακή σύμμαχό του Τουρκία, αντίστοιχη με εκείνη στην Μικρασία, όταν ξεφόρτωσε γερμανικά , εξοπλίζοντας τον Κεμάλ και επιτρέποντας του , να «πετάξει» τους Έλληνες στη θάλασσα, πετυχαίνοντας την συγκρότηση της Τουρκίας των Νεότουρκων.

Και οι εξελίξεις αυτές σε ορίζοντα διετίας θα βρουν τον εθνικό Δεξιό, Σαμαρά στην πρωθυπουργία της Ελλάδας, να υπογράφει τα πάντα, όπως συνέβη με τον προκάτοχο του, κοινωνιστή και liberal Παπανδρέου, την προηγούμενη διετία, που διέλυσε το κοινωνικό κράτος , τον συνδικαλισμό, τα εργασιακά δικαιώματα και την ευχέρεια της Ελλάδας να έχει οικονομική και εθνική πολιτική. Το εθνικό κράτος των Ελλήνων θα έχει χαθεί για πάντα.

Νέο-οθωμανική οικονομική ομοσπονδία

Τουρκικές εταιρείες κα τράπεζες θα μπαίνουν στην Θράκη και τα νησιά, οι Έλληνες θα μαθαίνουν εντατικά τουρκικά, παρακολουθώντας τα γνωστά σίριαλ στην τηλεόραση, οι τραπεζίτες θα είναι ευτυχισμένοι γιατί θα περνάνε και απέναντι, η Διαμαντοπούλου, οι Παπαδήμοι και το ένα κόμμα εξουσίας των επιχειρηματιών, θα έρχεται να εγγυηθεί τη σταθερότητα και την ανάπτυξη και με τουρκικά κεφάλαια. Η Ν.Δ θα θεωρείται τόσο δοσιλογική όσο και το ΠΑΣΟΚ σήμερα.

Η Γερμανική ισχύς εντός των ΗΠΑ

Γεωπολιτικά η Γερμανία , με τον τρόπο της θα έχει στηρίξει τα λόμπι στο εσωτερικό των ΗΠΑ, που υποστηρίζουν ότι θα υπάρξει πολύ μεγαλύτερη σταθερότητα στη Μεσόγειο και στη διεθνή σκακιέρα, με την Γερμανική Ευρώπη και το τέλος των εθνικών κρατών. Οι ΗΠΑ στηριζόμενες στη Γερμανία , θα μπορέσουν να ακολουθήσουν τη στρατηγική της επικέντρωσης στον Ειρηνικό, απέναντι στην ολοένα και πιο ισχυρή Κίνα και το χάσμα μεταξύ Ισραήλ και Γερμανίας , που άνοιξε το Γ' Ράιχ, θα το κλείσει το Δ', μέσα και από την ανοικοδόμηση της σχέσης νέο-Οθωμανικής Τουρκίας, που θα χειραγωγεί το Ισλάμ και Ισραήλ , που θα έχει τη σχέση ισορροπίας με ΗΠΑ και Ρωσία στη Μεσόγειο.

Φυσικά τα παραπάνω ας μην τα θεωρούμε προεξοφλημένα . Δεν είναι καθόλου απαραίτητο να καταλήξουν έτσι. Πρώτον γιατί οι ΗΠΑ δεν έχουν κανένα λόγο να αποδεχθούν την νέα αυτή Αυτοκρατορική Γερμανία, στην Ευρώπη , τη Μεσόγειο και τη Δυτική Ασία. Ομοίως η Ρωσία , που πάντα ως μεγάλη δύναμη προτιμά τις δικές της , γεωπολιτικές διαδρομές. Η Κίνα που κινείται αυτοτελώς. Αλλά και η Ελλάδα που μέσα στους επόμενους μήνες μπορεί πριν τον νέο εκτουρκισμό της , σαν συνέχεια της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας, να επιχειρήσει να αποτινάξει την κυριαρχία του ευρώ και να πετύχει έναν υπερ της διεθνή συσχετισμό και ανάκτηση του εθνικού ελέγχου και στα ορυκτά της και στην διακυβέρνηση.

Η Γερμανία επιζητά, με βάση την Ελλάδα μια νέα Γιάλτα, που θα αλλάζει τον γεωπολιτικό συσχετισμό της, ακόμη και εντός ΝΑΤΟ ή ΟΗΕ, σε σχέση με το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Να της αναγνωρισθεί εκ νέου το καθεστώς της Μεγάλης Ευρωπαϊκής και διεθνούς Δύναμης.

Το στρατηγικό λάθος Σαμαρά

Το μεγάλο λάθος στην παρούσα φάση το κάνει ο Σαμαράς και το επιτελείο της Ν.Δ. Αποδέχονται ως γεωπολιτική ομπρέλα της Ελλάδας , την Ευρώπη-δηλαδή τη Γερμανία- και έναντι της Τουρκίας. Αξιοσημείωτα τα αποσπάσματα σχετικά , από την ομιλία Σαμαρά στην Πολιτική Επιτροπή του κόμματος του:

« Πρώτα απ' όλα η Ελλάδα έχει ανάγκη της Ευρώπη ! Αυτό δεν είναι πια ένα συνηθισμένο κλισέ . Τώρα είναι μια γεωπολιτική επιταγή»... «Σας ρωτώ ! Θα κατάφερνε η Κύπρος να διακηρύξει ΑΟΖ, αν δεν είχε μπει στην Ευρώπη; Και θα μπορούσαμε εμείς να προχωρήσουμε τώρα δικές μας έρευνες και ανακήρυξη ΑΟΖ, ακολουθώντας το παράδειγμα της Κύπρου, αν απομονωνόμασταν από την Ευρώπη ή μας έβγαζαν από την Ευρώπη ;» .... « Με την κάλυψη της Ευρωπαϊκής ομπρέλας όχι μόνον θα μας λύσουν το πρόβλημα , αλλά μπορούν να μας φέρουν σε πολύ καλύτερο επίπεδο απ' ότι ήμασταν πριν . Και σε πιο υγιείς βάσεις».

Το λάθος είναι αφετηριακό. Ξεκινά από την ερμηνεία του τι συνέβη στην Κύπρο. Η Λευκωσία ανακήρυξε ΑΟΖ και προχώρησε στη δημοπράτηση των «οικοπέδων» στηριζόμενη στον αμερικανικό, τον ισραηλινό και τον ρωσικό παράγοντα. Είτε ήταν είτε όχι στην Ευρώπη, το ίδιο αποτέλεσμα θα είχε. Η Τουρκία ανησυχεί για την άποψη των ΗΠΑ και της Ρωσίας και όχι φυσικά της συμμάχου της Γερμανικής Ευρώπης. Επίσης πρέπει να δημιουργήσει νέο συσχετισμό με το Ισραήλ, που πλέον την αντιμετωπίζει εχθρικά. Το πρόβλημα για την Κύπρο αρχίζει τώρα, που εξαιτίας της ευρωπαϊκής της ιδιότητας , θέλει να βάλει τους Γάλλους στο παιχνίδι, με τη θέση στο Βασιλικό. Ναι εκεί που είχαμε τη φοβερή έκρηξη των πυρομαχικών, που ανατίναξε και το εργοστάσιο ηλεκτρικής ενέργειας.

Η προσέγγιση της Ν.Δ είναι επικίνδυνα στρεβλή , ως προς την γεωπολιτική με ευρωπαϊκή ομπρέλα και πρέπει να αλλάξει. Για το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου δεν χρειάζεται να συζητάμε. Θα κάνει ότι του πει η Φρανκφούρτη. Είναι ο πυρήνας των δοσιλογικών , μνημονιακών δυνάμεων.

Read more: http://www.newsbomb.gr/bloggers/menelaos-tasiopoylos/story/120334/xehaste-tin-oikonomia-alloy-einai-to-paihnidi#ixzz2MPanRafr