Πετρέλαια και ΑΟΖ το μεγάλο “δούλεμα”

Αναρτήθηκε από Ion Maggos  //  28 Φεβρουαρίου 2014  //  info facts, Top Articles  //  0 Σχόλια

Τι έγινε ρε παιδιά; …πώς έτσι ξαφνικά βρέθηκαν τόσα πολλά κοιτάσματα; Θα φοβόμαστε να σηκώνουμε τις πέτρες μη τυχόν και μας λερώσει το αναβλύζον πετρέλαιο;

Η εποχή του Υδροχόου θα είναι και εποχή του Υδρογόνου;

Για κάποιον, ο οποίος έζησε τον σχεδιασμό της ψυχροπολεμικής εποχής, οποιαδήποτε είδηση, που αφορά την ανεύρεση νέων κοιτασμάτων πετρελαίου, είναι αν μη τι άλλο μια «λυτρωτική» είδηση. Οι πολίτες του Δυτικού Κόσμου, ζώντας την απόλυτη εξάρτηση των κρατών τους από τα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής, θεωρούσαν σωτήρια οποιαδήποτε ανακάλυψη νέων κοιτασμάτων.

Η τεχνητή – όπως εκ των υστέρων αποδεικνύεται – πετρελαϊκή κρίση της δεκαετίας του ’70 είχε «πείσει» ακόμα και τους πιο δύσπιστους ότι η Δύση έπρεπε να συμβιβαστεί με την έννοια της «εξάρτησης» από πόρους, τους οποίους δεν ελέγχει η ίδια. Είχε «πείσει» ακόμα και τους πιο αντιδραστικούς ότι θα πρέπει να υποταχθούν στους Αμερικανούς, γιατί χωρίς αυτούς οι «άθεοι» Σοβιετικοί και οι «άπιστοι» Ισλαμιστές θα τους εκβίαζαν …Θα τους εκβίαζαν με την ποιότητα ζωής τους και πολλές φορές ίσως και με την ίδια τους την επιβίωση, εφόσον η ενεργειακή εξάρτηση από το πετρέλαιο ήταν ολοκληρωτική.

Τώρα ξαφνικά περάσαμε σε μια νέα κατάσταση. Καθημερινά μαθαίνουμε ότι ανακαλύπτονται νέα πετρελαϊκά κοιτάσματα τεραστίων διαστάσεων. Νέα κοιτάσματα στην Ανατολική Μεσόγειο …στο Λιβυκό Πέλαγος …στο Ιόνιο Πέλαγος …στη θάλασσα της Ιρλανδίας …στον Καναδά …στην Αρκτική …σε ολόκληρη την Αφρική …στη Λατινική Αμερική κλπ. Όλα αυτά προστίθενται στα ήδη εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα της Ρωσίας, της Μέσης Ανατολής, της Βόρειας Θάλασσας, του Τέξας, της Βενεζουέλας  ή του Μπρούνεϊ.

Σε λίγο καιρό θα φτάσουμε στο σημείο να απαριθμούμε τα μέρη στα οποία δεν υπάρχουν κοιτάσματα πετρελαίου …για να είμαστε πιο σύντομοι. Σε λίγο καιρό θα φοβόμαστε να σηκώσουμε κάποια πέτρα, μήπως και «λερωθούμε» από το πετρέλαιο το οποίο θα ξεπηδήσει…. Τι έγινε και τώρα ξαφνικά εμφανίστηκαν αυτά τα κοιτάσματα; …Δεν τα γνώριζαν και τώρα τα βρήκαν; …Πόσες δεκαετίες, για παράδειγμα, υπάρχουν οι μελέτες για τα ελληνικά κοιτάσματα; Οι Ναζί τι ακριβώς έψαχναν και τι βρήκαν στην Ελλάδα στα χρόνια της Κατοχής;

Η υπογραφή της «Σύμβασης Κούπερ» η οποία δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ με αριθμό 65, στις 17 Φεβρουαρίου 1940 και κυρώθηκε «δια του Αναγκαστικού Νόμου 2220/1940″, τι ακριβώς ήταν; Οι Αμερικανοί, οι οποίοι την υπέγραφαν, γνώριζαν κάτι, το οποίο ο ελληνικός λαός αγνοούσε; Μέχρι πριν από λίγους μήνες ο αμερικανικής υπηκοότητας και εβραϊκής καταγωγής «Έλληνας» Πρωθυπουργός μάς διαβεβαίωνε ότι πετρέλαιο στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Αμέσως μετά την υπαγωγή μας στο ΔΝΤ πώς βρήκαμε παντού πετρέλαιο; …Πετρέλαιο σε κολοσσιαίες ποσότητες.

Όλα αυτά δείχνουν ορισμένα πράγματα. Σκιαγραφούν ένα περιβάλλον εξαιρετικά μυστήριο. Υπάρχουν εξελίξεις, οι οποίες δεν εξηγούνται με βάση τη συμβατική γνώση των όσων ίσχυαν μέχρι σήμερα. Πέρα από το γεγονός ότι αυτή η ύποπτη συμπεριφορά του πρώην Πρωθυπουργού πυροδότησε σενάρια συνομωσιολογίας εις βάρος της Ελλάδας, υπάρχουν και άλλα πολύ πιο περίεργα θέματα σε κλίμακες πολύ μεγαλύτερες από αυτές των εθνικών συμφερόντων. Σε αυτό το σημείο δεν θα ασχοληθούμε με δωσίλογους ή προδότες, όπως θα πιθανολογούσε κάποιος με βάση τα όσα ακούγονται αυτόν τον καιρό. Σε αυτό το σημείο θα ασχοληθούμε με τον παγκόσμιο ενεργειακό σχεδιασμό

Έναν σχεδιασμό, που, όπως είναι φυσικό, δείχνει να αλλάζει, εξαιτίας των νέων δεδομένων, τα οποία καθημερινά έρχονται στο φως …Νέα δεδομένα είναι τα αποθέματα πετρελαίου όχι μόνον στη Μεσόγειο, αλλά και στην Ουγκάντα, την Νότια Αφρική ή τον Καναδά. Αλλάζει ο παγκόσμιος ενεργειακός «χάρτης», εξαιτίας αυτών των νέων δεδομένων. «Αλλάζει», όμως, σε αυτά τα επίπεδα ενδιαφέροντος της εξουσίας, σημαίνει ότι κάποιοι τον αφήνουν να αλλάξει. Ο «χάρτης» δεν αλλάζει μόνος του. Ο «χάρτης» αλλάζει από αυτούς, οι οποίοι έχουν την ισχύ και την εξουσία να τον αλλάξουν. Κάτι άλλαξε, δηλαδή, σε αυτά που ονομάζουμε μεγάλα «συμφέροντα» και τα οποία συνδέονται με το πετρέλαιο.

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια το σύνολο του κόσμου εξαρτιόταν από τα κοιτάσματα της Μέσης Ανατολής. Ολόκληρος ο Δυτικός χριστιανικός Κόσμος —ο οποίος ήταν ο ανεπτυγμένος βιομηχανικά κόσμος— εξαρτιόταν από το «οξυγόνο» της βιομηχανίας, το οποίο βρισκόταν στην αλλόθρησκη Μέση Ανατολή. Έχοντας αυτός ο κόσμος ζήσει την τεχνητή —όπως αποδεικνύεται— πετρελαϊκή κρίση του 1973, είχε «πειστεί» ότι πρέπει να υποταχθεί στην αμερικανική «καλοσύνη», που θα εξασφάλιζε το πετρέλαιο που έχει ανάγκη για την ανάπτυξη και την επιβίωσή του.

Είχε «πειστεί» ότι δεν είχε άλλη λύση από το να βρίσκεται υπό την «ομηρία» των Αμερικανών. Είχε «πειστεί» ότι η προβοκατόρικη δράση του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή ήταν προς όφελος τής Δύσης και του «πολιτισμού», εφόσον οι Άραβες ήταν αυτοί, οι οποίοι την απειλούσαν με «ασφυξία».

Για κάποιον ερασιτέχνη αναλυτή αυτή η επιλογή της Δύσης —να «ρουφάει» αποκλειστικά τα πετρέλαια του αραβικού κόσμου— δεν ήταν ούτε λανθασμένη για τον εαυτό της ούτε προδοτική για τα μέλη της, τα οποία υποτίθεται θα στερούνταν του πλούτου των αναξιοποίητων κοιτασμάτων τους. Με τον τρόπο αυτόν θα εκμεταλλευόταν τον άφθονο πλούτο της εις βάρος των στρατηγικών πλεονεκτημάτων των αντιπάλων της.

Θα εξαντλούσε τα πετρελαϊκά αποθέματα των «άλλων» και θα διατηρούσε τα δικά της ατόφια για την περίοδο κατά την οποία θα τα χρειαζόταν. Το γεγονός, δηλαδή, ότι μπορεί —για παράδειγμα— να γνώριζε η Δύση ότι υπάρχει πετρέλαιο στη χριστιανική Κύπρο ή τη χριστιανική Ελλάδα ή τη χριστιανική Ιρλανδία, δεν σήμαινε ότι θα προχωρούσαν σε εξόρυξη.

«Πολιτική επιλογή» ήταν να αφήσουν όλα τα κοιτάσματα της Δύσης στην «ησυχία» τους. Ούτε καν προδοσία των λαών δεν θα μπορούσε να εκληφθεί μια τέτοια επιλογή από τις ηγεσίες των χωρών, οι οποίες εμπλέκονταν σ’ αυτά. Γιατί; Γιατί υπήρχε το ιδεολογικό «άλλοθι» για την επιλογή αυτήν. Ο Δυτικός Κόσμος λειτουργούσε σαν συμμαχία και θεωρητικά αυτά τα πετρελαϊκά κοιτάσματα —όπου κι αν βρίσκονταν σε όποιο μέλος και αν ανήκαν— ήταν στρατηγικά αποθέματα ολόκληρης της συμμαχίας. Θα μπορούσε δηλαδή κάποιος να πει —όχι εμείς πάντως— ότι, για παράδειγμα, η Συμφωνία Κούπερ ήταν μια στρατηγικά επωφελής για την Ελλάδα συμφωνία. Εφόσον η Ελλάδα είχε συμφέρον να ταυτιστεί με το Δυτικό Μπλοκ, έπρεπε υποχρεωτικά να κάνει ό,τι συνέφερε αυτό το μπλοκ.

Η Ελλάδα προφανώς συμφώνησε να μην εκμεταλλευτεί κοιτάσματα αξίας κάποιων δις και να πάρει «βοήθεια» τύπου Μάρσαλ αναλόγου μεγέθους. Σε τέτοιες περιπτώσεις συμμαχιών, δηλαδή, τα πράγματα δεν έχουν απαραίτητα μία και μοναδική ανάγνωση. Θεωρητικά θυσιάζεις κάτι σημαντικό και παίρνεις κάτι άλλο εξίσου σημαντικό. Αφήνεις ανέγγιχτα πετρελαϊκά αποθέματα εις βάρος των εθνικών σου συμφερόντων και εξασφαλίζεις τζάμπα οικονομική και στρατιωτική βοήθεια υπέρ των εθνικών σου συμφερόντων. Στερείσαι δηλαδή ένα αγαθό, το οποίο θα σου έδινε χρήματα και τη δυνατότητα να αγοράσεις όπλα και παίρνεις απ» ευθείας χρήματα και όπλα από αυτόν, ο οποίος σου υπαγορεύει την πολιτική σου. Πάντα δηλαδή υπάρχει μια «ζυγαριά», την οποία προσπαθείς να την ισορροπείς.

Με όλα αυτά, τα οποία λέμε, δεν δικαιολογούμε τις προδοτικές ηγεσίες, οι οποίες κυβέρνησαν μεταπολεμικά την Ελλάδα …Προδότες και άχρηστοι ήταν όλοι όσοι κυβέρνησαν τη μεταπολεμική Ελλάδα. Αυτό, το οποίο θέλουμε να πούμε, είναι κάτι άλλο. Αυτό, το οποίο θέλουμε να πούμε, είναι ότι τα μέχρι τώρα ψέματα —για τα κοιτάσματα και την απόκρυψή τους για λόγους στρατηγικούς— τα κατανοούμε …Όμως, δεν κατανοούμε τη σημερινή αποκάλυψή τους. Δεν την κατανοούμε, λόγω του ότι δεν είναι εμφανής κάποια αλλαγή, η οποία να το επιβάλει. Δεν μας φαίνεται δηλαδή παράξενο, που μέχρι τώρα τα έκρυβαν. Μας φαίνεται παράξενο που τώρα τα αποκαλύπτουν.

Με βάση τον μέχρι τώρα στρατηγικό σχεδιασμό της Δύσης δεν δικαιολογείται η σημερινή αλλαγή του ενεργειακού της σχεδιασμού. Θεωρητικά, δηλαδή, δεν έχει αλλάξει ο βασικός στρατηγικός προσανατολισμός της Δύσης. Ο Δυτικός Κόσμος θεωρητικά εξακολουθεί να παραμένει ως έχει και απλά αντιμετωπίζει άλλες προκλήσεις. Στη θέση της Σοβιετικής Ένωσης —για άλλους λόγους πλέον— βρίσκεται μια θηριώδης Κίνα, μια Ινδία ή μια αναδυόμενη Βραζιλία.

Από τη στιγμή που ο Δυτικός Κόσμος παραμένει εντός της λογικής της συμμαχίας, δεν βλέπουμε τον λόγο που θα πρέπει να αλλάξει τον σχεδιασμό του και την επιλογή της μη αξιοποίησης των δικών του κοιτασμάτων εις βάρος αυτών των «άλλων».

Ακόμα και το ΝΑΤΟ εξακολουθεί να υπάρχει με το ίδιο καταστατικό. Θεωρητικά το ΝΑΤΟ εξακολουθεί να είναι το στρατιωτικό «χέρι» του ίδιου σώματος, έστω κι αν οι «στόχοι» του άλλαξαν. Ενώ, δηλαδή, οι «αλλόθρησκοι» έχουν ακόμα άπειρο πετρέλαιο, ξαφνικά η Δύση «ανακαλύπτει» αυτά, τα οποία είναι βέβαιον ότι τα γνώριζε εδώ και πάρα πολλά χρόνια «Ανακαλύπτει» τα δικά της κοιτάσματα.

Ενώ η Σαουδική Αραβία έχει ακόμα άπειρο πετρέλαιο, για να καλύπτει τις ανάγκες της αγοράς για πολλά ακόμα χρόνια, ξαφνικά άρχισαν οι «ανακαλύψεις». Ξαφνικά μάθαμε ότι η Ανατολική Μεσόγειος έχει στα «σπλάχνα» της κοίτασμα θηριώδες αντίστοιχο του αραβικού. Ξαφνικά μάθαμε ότι υπάρχουν κοιτάσματα στο Ιόνιο, στο Αιγαίο, στη Μαύρη Θάλασσα. Παντού πετρέλαιο.

Τι συνέβη και γίναμε μάρτυρες αυτών των αλλαγών; Γιατί κάποτε η Ευρώπη, για παράδειγμα, η οποία θεωρούσε στρατηγικό της στόχο την απεξάρτηση από τις ενεργειακές πηγές —τις οποίες δεν ελέγχει—, ξαφνικά τρέχει και «δένεται» αυτοβούλως στη ρωσική εξάρτηση; Κάποτε —έστω και με το ρίσκο ενός πυρηνικού ατυχήματος— οι Ευρωπαίοι επένδυαν στην πυρηνική τεχνολογία, προκειμένου να μειώσουν την εξάρτησή τους. Θεωρητικά βρίσκονταν σε μια διαρκή τεχνολογική «μάχη», προκειμένου —μέσω της γνώσης— να βελτιώσουν την τεχνογνωσία τους και να μειώσουν αυτό το ρίσκο, το οποίο τους εξασφάλιζε την ενεργειακή απεξάρτηση. Η ενεργειακή απεξάρτηση ήταν το «Άγιο Δισκοπότηρο» για την Ευρώπη …Ο απόλυτος στόχος της. Το όνειρό της ήταν η ενεργειακή της αυτονομία.

Σήμερα γινόμαστε μάρτυρες μιας διαμετρικά αντίθετης πολιτικής. Βλέπουμε ότι η επίτευξη της ενεργειακής απεξάρτησης έχει εγκαταλειφθεί ως στόχος. Η Ευρώπη δείχνει να μην ενδιαφέρεται και να έχει παραιτηθεί από τον στόχο της. Χωρίς καμία αντίσταση «διασωληνώνεται», σαν να είναι ασθενής στην «εντατική». «Σωλήνες» ξεπηδούν από παντού. Αγωγοί μεταφέρουν φυσικό αέριο από τα βάθη της Σιβηρίας …Από τον βορρά από τον Νότο …από την Ανατολή και από τη Δύση …Αγωγοί στην Ουκρανία, τη Ρουμανία, τη Λευκορωσία, την Κύπρο, την Ελλάδα, την Τουρκία, την Αλβανία ή τη Βουλγαρία.

Τι έγινε και ξαφνικά η «εξάρτηση» δεν τρομάζει κανέναν στην Ευρώπη; Τι έγινε και ολόκληρη η Γερμανία αφήνει τον εαυτό της στο έλεος της «στρόφιγγας» του Πούτιν; Τι έγινε και οι πανίσχυρες «επτά αδερφές», που μονοπωλούν το πετρέλαιο παγκοσμίως, αφήνουν κάποιους να «σκαλίζουν» τα μυστικά τους αποθέματα. Πώς αφήνουν κάποιους Κύπριους, Έλληνες ή Ιρλανδούς να κάνουν όνειρα σεΐχηδων; Αυτά όλα είναι παράξενα και αυτά μας απασχολούν. Κάποιοι αποφάσισαν να ξαναμοιράσουν τα χαρτιά των πετρελαϊκών κοιτασμάτων και εμείς πρέπει να βρούμε τον λόγο που το έκαναν αυτό …Να το βρούμε, εφόσον δεν υπάρχει μια προφανής λογική εξήγηση γι’ αυτήν την αλλαγή συμπεριφοράς.

Κάποτε …στην Αμερική.

Όλα αυτά, για να γίνουν κατανοητά, θα πρέπει να τα δούμε από τα «θεμέλιά» τους …Θα πρέπει αναγκαστικά να κάνουμε μια «βουτιά» στο χρόνο …Να βρούμε τις ρίζες του σχεδιασμού, τον οποίο σήμερα βλέπουμε να αλλάζει. Αν καταλάβουμε ποιοι —και βάση ποιων αναγκών— επέβαλαν εκείνον τον σχεδιασμό της «εξάρτησης», θα καταλάβουμε τον λόγο που τον άλλαξαν σήμερα. Θα το καταλάβουμε, γιατί αυτοί —ως ιδιωτικά συμφέροντα— παρέμειναν σχεδόν οι ίδιοι, αλλά οι ανάγκες τους έχουν αλλάξει δραματικά. Παιδιά διαδέχθηκαν τους γονείς τους, αλλά δεν άλλαξαν τα συμφέροντά τους. Αυτό, το οποίο άλλαξε, ήταν ο κόσμος, όπου αυτά τα συμφέροντα αναζητούν την εξυπηρέτησή τους.

Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα στην οικονομία των ΗΠΑ δέσποζε ένα «τεράστιο» όνομα Ο Ροκφέλερ. Ο Ροκφέλερ, ο οποίος είχε επιβιώσει της μεγάλης κρίσης του ’29 και στην κυριολεξία έλεγχε το μεγαλύτερο μέρος της οικονομίας της. Αυτός ο Ροκφέλερ είχε μια διπλή ιδιότητα. Ήταν ταυτόχρονα πετρελαιάς και τραπεζίτης. Συγκεκριμένα, ήταν ο μεγαλύτερος πετρελαιάς του κόσμου και ο μεγαλύτερος τραπεζίτης του κόσμου. Ηταν ο ιδιοκτήτης της Standard Oil …Ιδιοκτήτης μιας εταιρείας, η οποία μόνη της έλεγχε το 88% του πετρελαίου των ΗΠΑ Μια εταιρεία, την οποία το αμερικανικό κράτος αναγκάστηκε να «σπάσει» σε πολλές εταιρείες, προκειμένου να περιορίσει το μονοπώλιό της. Μια εταιρεία τόσο μεγάλη, που —μετά το «σπάσιμό» της σε πάνω από τριάντα εταιρείες— μερικές εκ των οποίων ήταν η Mobil και η Esso ή Exxon, η Chevron, η Gulf.

Όταν τέτοιες εταιρείες ήταν μερικές από τα τριάντα και πλέον «κομμάτια» της, αντιλαμβάνεται κάποιος το πόσο μεγάλη ήταν η «μητέρα» εταιρεία. Όταν από τις «επτά αδερφές», που ελέγχουν το πετρέλαιο παγκοσμίως, οι τέσσερις είναι διαφορετικά «πρόσωπα» του ιδίου θηρίου, αντιλαμβανόμαστε τι συμβαίνει όχι μόνον στις ΗΠΑ, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Μια εταιρεία, η οποία απειλούσε την ίδια τη Δημοκρατία, εφόσον μπορούσε να «ανεβάζει» και να «κατεβάζει» Προέδρους κατά βούληση. Μια εταιρεία τόσο μεγάλη, που το 1911 ανάγκασε το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ να νομοθετήσει εις βάρος της και να την κρίνει παράνομη σ’ ό,τι αφορά την αντιμονοπωλιακή πολιτική των ΗΠΑ.

Μια εταιρεία, που —δυστυχώς για την ανθρωπότητα— δεν ήταν μονοπωλιακού τύπου μόνον στις ΗΠΑ, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Μια εταιρεία, η οποία στο «αδελφάτο» των πετρελαϊκών εταιρειών διατηρεί μονίμως την πλειοψηφία στις κοινές τους αποφάσεις, ευνόητο είναι ότι αυτή είναι που επιβάλει και την παγκόσμια πολιτική. Η εταιρεία των 4/7 του «αδελφάτου» ελέγχει τα πάντα, εφόσον, όποιος κι αν βρίσκεται «απέναντί» της, θα είναι πάντα μειοψηφία.

Είτε αυτός είναι ένας Βρετανός «παίκτης» —όπως είναι η BP (British Petroleum)— είτε είναι Ολλανδός —Shell (Royal Dutch Shell)— υπάρχει πάντα ο Αμερικανός «ποιμένας» και οι υπόλοιποι. Ανάμεσά τους και οι «περιφερειακοί» Οι Γάλλοι της Total, οι Ιταλοί της Agip κλπ. οι οποίοι δεν παίζουν κανέναν απολύτως ρόλο και αρκούνται στα πλούσια «ψίχουλα» του πετρελαϊκού σχεδιασμού. Απόλυτος κυρίαρχος σε αυτό το ολιγομελές κλαμπ εταιρειών ήταν ο Ροκφέλερ, ως ιδιοκτήτης των περισσότερων «αδελφών».

Ο ίδιος άνθρωπος το 1930 ήταν ιδιοκτήτης της JP Morgan Chase & Co, πράγμα, το οποίο τον καθιστούσε τον πιο ισχυρό τραπεζίτη παγκοσμίως. Το «θηρίο» είχε ζώσει τις ΗΠΑ και ήταν αδύνατον να του ξεφύγουν …Δεν υπήρχε πολιτική, την οποία να μην μπορούσε να την αντιμετωπίσει …Δεν υπήρχε «μέτρο», το οποίο να μην μπορούσε να το ακυρώσει με κάποιο «αντίμετρο» …Οι πάντες δούλευαν γι’ αυτόν. Η διαφθορά στις ΗΠΑ ήταν το «χαρτζιλίκι», το οποίο έδινε στους παρατρεχάμενούς του.

Από τους πιστολάδες του Σικάγο, οι οποίοι «ξέπλεναν» τα χρήματά τους στις τράπεζές του, μέχρι τους υποψήφιους Προέδρους, οι οποίοι αναζητούσαν κρυφούς πόρους για τις προεκλογικές τους εκστρατείες, οι πάντες σε αυτόν απευθύνονταν. Όμως, αυτός δεν ήταν μόνος του …Ήταν πανίσχυρος, αλλά δεν ήταν μόνος του …Ρότσιλντ, Ροκφέλερ, Σίφερ, Λίμαν, Γκόλντμαν, Σαγκς και Μόργκαν ήταν ένα «κύκλωμα» …Μια συμμορία ήταν από την αρχή που ξεκίνησαν. Μια συμμορία, που αλληλοβοηθούνταν. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Ροκφέλερ ξεκίνησε με ένα δάνειο από την «National City Bank of Cleveland» …συμφερόντων Ρότσιλντ.

Αυτό το κύκλωμα των τραπεζιτών και πετρελαιάδων —οι οποίοι μονοπωλούσαν με μεγάλη ευκολία την οικονομία των ΗΠΑ— γρήγορα έβαλε ως στόχο του να κατακτήσει τον Κόσμο …Λογικός στόχος, αν κρίνουμε τις προδιαγραφές του …Λογικός στόχος για μια συμμορία πάμπλουτων Εβραίων απάτριδων, η οποία δεν αναγνώριζε καμία της υποχρέωση απέναντι σε καμία πατρίδα …Μια συμμορία, η οποία, από την αρχή που πάτησε το «πόδι» της στον Νέο Κόσμο, άρπαζε τα πάντα στις ΗΠΑ, επιδιώκοντας να τις θέσει υπό τον απόλυτο έλεγχό τους.

Εφόσον λοιπόν αυτή η συμμορία καταφέρει να ελέγξει τις ΗΠΑ, δεν θα δίσταζε να επιχειρήσει να επαναλάβει την επιτυχία της σε ακόμα μεγαλύτερη κλίμακα …Δεν θα δίσταζε να επιχειρήσει το απόλυτο «όνειρο» των πωρωμένων εξουσιαστών …Την κοσμοκρατορία …Αδίστακτοι ήταν και τα μέσα δεν τους έλλειπαν. Σε έναν κόσμο φτωχό και εξαρτημένο από το πετρέλαιο, μπορούσαν να «παίξουν» «παιχνίδια».

Ως τραπεζίτες διέθεταν χρήματα άφθονα, ώστε να αγοράζουν κάθε νέα πετρελαιοπηγή, η οποία βρισκόταν πάνω στον Πλανήτη και κάθε νέα πετρελαιοπηγή θα τους έδινε νέα έσοδα, για να ισχυροποιούν εκ νέου τις τράπεζές τους …Το τέλειο «αυτοτροφοδοτούμενο» κύκλωμα, που γεννά πλούτο κι εξουσία …Μόνιμο πλούτο για μόνιμη επαφή με τη εξουσία. Με τα χρήματά τους θα διέφθειραν τους ηγέτες και οι ηγέτες θα τους έκαναν όλα τα χατίρια. Με όχι τόσο ευδιάκριτες τις «γραμμές» μεταξύ αιτήματος και εκβιασμού θα μπορούσαν να επιτυγχάνουν όλους τους στόχους τους.

Όμως, αυτοί οι περίεργοι και «σκοτεινοί» τύποι δεν είχαν μόνον αυτά τα κοινά. Κατά «σύμπτωση» οι περισσότεροι από αυτούς ήταν Εβραίοι …και είχαν κάποια κοινά «πνευματικά» χόμπι —θα λέγαμε εμείς— …Φαινομενικά ανεξήγητα «χόμπι». Αυτά τα «σκυλιά» της κερδοσκοπίας δεν έδειχναν ενδιαφέρον μόνον για το χρήμα, αλλά και για «ανώτερα» πράγματα …Έδειχναν ενδιαφέρον για τις ιδεολογίες, για παράδειγμα. Δεν χρηματοδοτούσαν μόνον τα «σκουπίδια» του υποκόσμου, που τους έκαναν τις «βρόμικες» δουλειές, αλλά χρηματοδοτούσαν και τα «σκουπίδια» της ιδεολογίας, όπως ήταν ο «αδερφός» τους Μαρξ.

Για να καταλάβει κάποιος για ποιον λόγο έδειχναν τόσο ενδιαφέρον για τις «ιδεολογικές» επιλογές, τις οποίες θα είχαν στη διάθεσή τους οι άνθρωποι-πελάτες τους, θα πρέπει να γνωρίζει αυτά, τα οποία είπαμε παραπάνω …Θα πρέπει να γνωρίζει κάποιος τον παγκόσμιο σχεδιασμό και τον στόχο αυτών των «οραματιστών» …Τον σχεδιασμό αυτόν, στον οποίο οι «συμμορίτες» μας ήταν μέχρι τότε κυρίαρχοι και τον σχεδιασμό αυτόν, τον οποίο ονειρεύονταν, προκειμένου να ενισχυθούν ακόμα πιο πολύ. Άρα, θα πρέπει να γνωρίζει κάποιος τις ιδιομορφίες αυτού του σχεδιασμού …Να γνωρίζει, για παράδειγμα, τι τους απειλούσε εκείνη την εποχή.

Τι απειλούσε την τέλεια «αυτοτροφοδοτούμενη» μηχανή τους; …Οτιδήποτε απειλούσε τη μοναδικότητα του προϊόντος, το οποίο μονοπωλούσαν και έλεγχαν απόλυτα …Οτιδήποτε απειλούσε τη μοναδικότητα του υπερπολύτιμου πετρελαίου, είτε αυτό ήταν λιγνίτης είτε μια οποιαδήποτε νέα εφεύρεση. Τι περιόριζε τα κέρδη τους; …Οποιαδήποτε αγοραπωλησία πετρελαίου ξέφευγε από τη δική τους μονοπωλιακή τιμολογιακή πολιτική και δεν τους απέφερε την προμήθεια που «δικαιούνταν» …πάντα σε δολάρια. Με λίγα λόγια, τους απειλούσε η εθνική πολιτική των κρατών …Η εθνική πολιτική, η οποία θα έκανε το κάθε κράτος —είτε μέσω γεωτρήσεων είτε μέσω αγορών—προμηθευτή του εαυτού του στα πετρέλαια.

Η εθνική πολιτική θα έκανε το κάθε κράτος να στηρίζει το δικό του νόμισμα στη δική του αγορά με τη δική του πολιτική. Οποιοδήποτε νέο κοίτασμα, το οποίο δεν μπορούσαν να ελέγξουν, ήταν «εχθρικό» κι ανεπιθύμητο. Οποιαδήποτε νέα ανακάλυψη πάνω στο θέμα της ενέργειας καθιστούσε τον λαμπρό αλλά «ατυχή» επιστήμονα στόχο δολοφονικής μανίας. Οτιδήποτε, δηλαδή, απειλούσε το μονοπώλιο το δικό τους στα καύσιμα και τον μονοπωλιακό χαρακτήρα των ιδίων των καυσίμων, ήταν εχθρός τους …Ήταν στόχος τους, που μπορούσαν να κάνουν το οποιοδήποτε έγκλημα εις βάρος του, προκειμένου να τον σταματήσουν.

Όλα αυτά ήταν εχθρικά για τη «συμμορία», η οποία ήδη λυμαινόταν τις ΗΠΑ. Άρα; Άρα εχθρός τους έγινε ο εθνικός σχεδιασμός των ισχυρών κρατών …Των ισχυρότερων κρατών, που εκείνη τη στιγμή βρίσκονταν στην Ευρώπη. Τι τους συνέφερε; …Η παγκόσμια «ειρήνη» …Ο «διεθνισμός» …Το παγκοσμίως κοινό «καύσιμο». Ποιος ήταν ο πραγματικός τους στόχος; …Να μετατρέψουν τον κόσμο σε ένα «ανοικτό» κλαμπ, το οποίο θα τους επέτρεπε να τον ελέγχουν απόλυτα, παρακάμπτοντας τις εθνικές ηγεσίες. Βασικός τους εχθρός ήταν η εθνικιστική Ευρώπη, την οποία γνώριζαν και μισούσαν, εφόσον οι πάντες προέρχονταν από αυτήν.

Αυτή ήταν η μόνιμη φιλοδοξία τους …Να κατορθώσουν να «τσουβαλιάσουν» όλα τα ευρωπαϊκά κράτη …Να τα βάλουν στον ίδιο «παρανομαστή», ώστε αυτοί να γίνουν οι αποκλειστικοί προμηθευτές των πετρελαίων τους και επιπλέον —επειδή ήταν τραπεζίτες— όλα αυτά να γίνονται σε δολάρια …Στα δικά τους δολάρια …Στα δολάρια, που τύπωναν στη δική τους ιδιωτική FED, η οποία παρίστανε την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ. Στόχος τους έγινε να κάνουν αυτά τα δικά τους «χαρτάκια» κυρίαρχα στον κόσμο. Πώς θα γινόταν αυτό; …Αν κατόρθωναν να συνδέσουν όλα τα κράτη με το αγαθό εκείνο, το οποίο οι ίδιοι έλεγχαν. Δεν ήθελαν έναν βιομηχανικό κόσμο, όπου ο καθένας θα στήριζε την ανάπτυξή του στη δική του ενεργειακή ιδιομορφία …Άλλος να στηριζόταν στο πετρέλαιο, άλλος στον λιγνίτη, άλλος στα υδροηλεκτρικά φράγματα κλπ.. …Ήθελαν να βάλουν τους πάντες σε μια κοινή «γραμμή». Έπρεπε την κυρίαρχη ανάγκη του βιομηχανικού κόσμου —που ήταν η ενέργεια— να την «ρίξουν» πάνω στο δικό τους καύσιμο.

Αυτό έγινε ο στόχος τους. Θέλησαν να επιβάλουν το πετρέλαιο σαν το αποκλειστικό καύσιμο του Δυτικού Κόσμου και τα δολάρια σαν το μοναδικό νόμισμα, στο οποίο θα αποτιμώταν η αξία του πετρελαίου και βεβαίως θα γινόταν η αγορά του. Από τη στιγμή που τα κράτη είχαν πάγιες και μόνιμες ανάγκες για πετρέλαιο, αυτό σημαίνει ότι και το δολάριο θα γινόταν το πρώτο αποθεματικό νόμισμα, που γνώρισε ο κόσμος. Εφόσον ένα κράτος χρειάζεται μόνιμα πετρέλαιο, θα έπρεπε να έχει μόνιμα στα ταμεία του τα «ειδικά» χρήματα, τα οποία μπορούν να το εξαγοράσουν …Τα «ειδικά» εκείνα χρήματα, τα οποία —ακόμα και ξένης εθνικότητας να ήταν— θα γίνονταν αποδεκτά από τους κατόχους τους.

Μόνον αυτά τα δολάρια των δικών τους τραπεζών θα μπορούσαν να αγοράζουν πετρέλαια, εφόσον αυτοί μόνοι τους ως πετρελαιάδες θα «αναγνώριζαν» το νόμισμα στο οποίο και θα πουλούσαν. Αυτοί, δηλαδή, «τύπωναν» χρωματιστά χαρτάκια στην FED και οι λαοί τα έπαιρναν ως δάνεια, «αγοράζοντας» από τις πετρελαϊκές εταιρείες των ίδιων τοκογλύφων μελλοντικό «πετρέλαιο» …»Πετρέλαιο», το οποίο μέχρι εκείνη την ώρα δεν είχαν στις δεξαμενές τους.

  Οι αποθεματικές καταθέσεις των κρατών σε δολάρια, δηλαδή, ήταν «πετρέλαια», τα οποία απλά δεν είχαν φτάσει στις χώρες που τα είχαν. Τα δολάρια, όμως, όταν έμπαιναν στα χρηματοκιβώτια, ήταν σαν να είχε μπει πετρέλαιο στα βαρέλια. Γι’ αυτό κάποιοι έξυπνοι συνάνθρωποί μας τα ονόμασαν Πετροδολάρια. Στην κυριολεξία ήταν πετροδολάρια …Όπως και να το εξέταζες, ήταν το ίδιο …Ήταν δολάρια πετρελαίου …Ήταν πετρέλαια δολαρίου. Ο σχεδιασμός ήταν απλός: Για ένα έχουμε ΕΝΑ αφεντικό του κόσμου, έπρεπε να έχουμε ΕΝΑ καύσιμο —για να εκβιάζουμε ολόκληρο τον κόσμο— και ΕΝΑ νόμισμα —στο οποίο να κατατίθενται τα «λύτρα»— …Αφεντικά του κόσμου έγιναν οι τοκογλύφοι της Νέας Υόρκης, καύσιμο του κόσμου έγινε το πετρέλαιο και νόμισμα του κόσμου το δολάριο.

Συνωμότησαν με το γυφταριό της ερήμου και ο σχεδιασμός τους ήταν σχεδόν τέλειος. «Πλημμύρισαν» τη Μέση Ανατολή με πετροδολάρια, για να ελέγχουν απόλυτα τα κοιτάσματά της. Βύθισαν τους λαούς της στη φτώχεια και την υπανάπτυξη και έκαναν αμύθητα πλούσιους τους αγράμματους και αστοιχείωτους σεΐχηδες, οι οποίοι ήταν καθαρά υποχείριά τους. Οι λαοί «βυθίστηκαν» στον Μεσαίωνα της Σαρία και οι πλούσιοι «βυθίστηκαν» στα μαξιλάρια των πορνείων της Δύσης. Τα δολάρια πλήρωναν την καταστολή και τον βασανισμό των πληθυσμών, που από τότε μέχρι σήμερα δεν έχουν βρει ειρήνη, γιατί απλούστατα η ειρήνη δεν συμφέρει τους τοκογλύφους, οι οποίοι θέλουν να εκβιάζουν τη Δύση με προβλήματα στο θέμα του πετρελαίου.

Γι’ αυτόν τον λόγο διατηρούσαν πάντα τις ταραχές στη Μέση Ανατολή. Οι ταραχές της Μέσης Ανατολής ήταν αυτές, οι οποίες τους έδιναν μια «στρόφιγγα» στο χέρι. Αν ήταν ήρεμη η Μέση Ανατολή, θα ήταν ήρεμη και η παροχή καυσίμου προς τη Δύση. Σε μια τέτοια περίπτωση τι είδους «νταβατζιλίκι» θα ζητούσαν οι Αμερικανοί και οι τοκογλύφοι των «επτά αδελφών»; Αν ήταν ήρεμη η Μέση Ανατολή, πώς θα έμπαιναν μέσα σ’ αυτήν οι σταλινικοί της Μόσχας, για να παίξουν το παιχνίδι εκείνο, το οποίο απειλεί τη ροή των καυσίμων προς τη Δύση και αυξάνει τις τιμές. Πώς θα κατόρθωναν να μπουν οι σταλινικοί στις αραβικές κοινωνίες, για να παριστάνουν τους «πατερούληδες» και να υπόσχονται στο φτωχό πόπολο «νίκες» απέναντι στους καπιταλιστές προστάτες των τυράννων;

Αυτός ήταν ο σχεδιασμός. Διέφθειραν τις αραβικές ηγεσίες και τις έστρεψαν εναντίον του αραβικού λαού. Προδότες των λαών τους και του Αλλάχ είναι όλοι τους …Όποιος νομίζει ότι οι Άραβες σεΐχηδες είναι εχθροί των Εβραίων και χρηματοδότες των εξτρεμιστών μουσουλμάνων, ούτε στο περίπου δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει σε αυτόν τον κόσμο. Οι σεΐχηδες πληρώνουν με πετροδολάρια αυτούς που με τις «Τζιχάντ» τους ανεβάζουν τις τιμές του πετρελαίου.

Εξαιτίας των διαφόρων Αραφάτ το πετρέλαιο άξιζε χρυσάφι. Εξαιτίας αυτών των προδοτών παγιδεύτηκε ολόκληρος ο κόσμος. Όλος ο κόσμος «μαντρωμένος» γύρω από μια ανάγκη και οι ισχυροί θα έπαιζαν το παιχνίδι του «καλού» και του «κακού» εκεί όπου τα παιχνίδια απειλούν τους πάντες, γιατί σταματάνε τη «ροή» του «οξυγόνου» της βιομηχανίας.

Απλό κόλπο, το οποίο δεν θα άλλαζε ποτέ, αν δεν το επιθυμούσαν οι σχεδιαστές του. Άλλος θα είχε το «καρπούζι» και άλλος θα είχε το «μαχαίρι» για να το απολαύσει. Άλλος θα είχε τα κοιτάσματα πετρελαίου και άλλος θα είχε τη βιομηχανία για να τα καταναλώσει. Εκβιαζόμενοι καί οι δύο. Ο πρώτος απειλούνταν ότι θα χάσει τους πελάτες του και ο δεύτερος απειλούνταν ότι θα χάσει τη «δόση» του.

Το πετρέλαιο, το οποίο το είχε τρομερή ανάγκη η ανεπτυγμένη Δύση, θα το είχαν αυτοί, οι οποίοι, λόγω υπανάπτυξης, δεν θα το χρησιμοποιούσαν ποτέ. Το πετρέλαιο έγινε η κατάρα της Μέσης Ανατολής, που τη βύθισε στην απόλυτη φτώχεια για ακριβώς έναν αιώνα.

Τώρα καταλαβαίνει ο αναγνώστης τον σχεδιασμό. Καταλαβαίνει τον λόγο που όλοι αυτοί οι τοκογλύφοι χρηματοδότησαν τον Μαρξ. Ο Μαρξ ήταν αυτός, ο οποίος θα τους επέτρεπε να «τσουβαλιάσουν» τον Δυτικό Κόσμο. Γιατί; Γιατί με τον κατάλληλο σχεδιασμό μπορούσε αυτή η λανθασμένη θεωρία να τρομοκρατήσει τον κόσμο …και, όταν υπάρχει τρομοκρατία, υπάρχει «τσουβάλιασμα». Αυτό, δηλαδή, το οποίο εξαρχής αναζητούσαν οι πετρελαιάδες τοκογλύφοι, που ήθελαν να «κλειδώσουν» την Ευρώπη στο δολάριο και στο πετρέλαιο. Ο Μαρξ γι’ αυτόν τον λόγο έγινε ο καλύτερος συνεργάτης τους.

Η σκέψη τους ήταν απλή, αλλά ήθελε μεγάλη χρηματοδότηση, πράγμα, το οποίο δεν τους ενοχλούσε ιδιαίτερα. Χρηματοδοτείς μια εύκολη δράση, για να καρπωθείς μια δύσκολη αντίδραση. Χρηματοδοτείς μια δράση στην «καθυστερημένη» κοινωνικά τσαρική Ρωσία και αποκτάς τον έλεγχο της «δύσκολης» Γερμανίας. Χάρη στον κομμουνισμό —τον οποίον οι ίδιοι χρηματοδότησαν, για να «τρομοκρατήσουν» τον ευρωπαϊκό κόσμο— «γέννησαν» τον Χίτλερ. Χάρη στην «απειλητική» κομμουνιστική Ρωσία «τσουβάλιασαν» σε πρώτη φάση την Πρωσία και τη Βαυαρία. Με αυτόν τον τρόπο δημιούργησαν τη δική τους ιδιόκτητη Γερμανία.

Στην πιο «πρωτόγονη» δύναμη της Ευρώπης χρηματοδότησαν μερικούς σταλινικούς βλάκες, για να «υψώσουν» το Σφυροδρέπανο και με αυτόν τον τρόπο τρομοκράτησαν ολόκληρη την Ευρώπη. Εξ» αντανακλάσεως θα επωφελούνταν από την τρομοκρατία της Ευρώπης. Ο τρόμος της Ευρώπης απέναντι στην απειλή της Σοβιετικής Ένωσης θα την παρέδιδε στα «χέρια» των δικών τους ανθρώπων …Κοινοί κακοποιοί της Νέας Υόρκης «πυροβόλησαν» έναν «νοικοκύρη» της ευρωπαϊκής «γειτονιάς», για να τρομάξουν τους υπόλοιπους — με πρώτους τους Γερμανούς.

Με άθλια υποκείμενα —όπως η Ρόζα Λούξεμπουργκ— τρόμαξαν με την κομμουνιστική απειλή τους Πρώσους και τους Βαυαρούς αστούς εθνικιστές και τους «τσουβάλιασαν» στη δική τους Γερμανία.

Με μια ιδεολογία της πλάκας απέκτησαν τον απόλυτο έλεγχο της Ρωσίας και της Γερμανίας ταυτόχρονα. Με αυτές τις δύο άκρες της «τανάλιας» μπορούσαν να συνθλίψουν την Ευρώπη …όπως και έγινε. Έτσι απλά γίνονται τα υψηλά παιχνίδια της πολιτικής και η Γερμανία ήταν προϊόν τέτοιου παιχνιδιού. Δημιουργείς τον κομμουνισμό και περιμένεις από την αντίδραση να δημιουργηθεί ο ναζισμός.

Ο Μαρξ δηλαδή είναι ο «πατέρας» του κομμουνισμού και του Στάλιν, αλλά είναι ταυτόχρονα και «πατέρας» του ναζισμού και του Χίτλερ. Η τεχνητά δημιουργημένη «απειλή» του κομμουνισμού δημιουργούσε τον «αντικομμουνισμό», ο οποίος ήταν το ιδεολογικό «καύσιμο» του ναζισμού. Δημιουργούσε τον «αντικομουνισμό» της Γερμανίας, που με τα δικά τους χρήματα τον «έσπρωχναν» στον Χίτλερ. Δική τους ήταν η σταλινική Σοβιετική Ένωση και δική τους ήταν και η ναζιστική Γερμανία.

Δεν ήταν δηλαδή μόνον ο Μαρξ ή ο Λένιν στο payroll του Ροκφέλερ …Ακόμα και ο Στάλιν τέτοιος ήταν …Υπάλληλος του Ροκφέλερ στις πετρελαϊκές επιχειρήσεις του στο Μπακού. Αυτοί «απειλούσαν» τους Γερμανούς βιομηχάνους και αστούς με μπολσεβίκικη «επανάσταση» και οι Εβραίοι τραπεζίτες της Νέας Υόρκης με τα χρήματά τους έφεραν στην εξουσία τον Χίτλερ και τους μεθύστακες των μπυραριών …Τον Χίτλερ, τον οποίο —αποδεδειγμένα πλέον— χρηματοδοτούσε ο «Αμερικανός» Ροκφέλερ. Κοινό αφεντικό είχαν ο Στάλιν και ο Χίτλερ. Για τα ίδια συμφέροντα ενεργούσαν …Απλά πράγματα. Ο μεγαλύτερος τραπεζίτης και πετρελαιάς των ΗΠΑ με συνοπτικές διαδικασίες κατάκτησε την πατρίδα των προγόνων του …Των Γερμανών προγόνων του με το όνομα Roggenfelders.

Γιατί ήθελαν την ιδιόκτητη Γερμανία του ψυχοπαθή Χίτλερ; Για να κάνουν τον πόλεμο …Τον μεγάλο πόλεμο, ο οποίος θα ισοπέδωνε την Ευρώπη και θα τους επέτρεπε να την σχεδιάσουν πάνω σε λευκό «χαρτί» … Την κατεστραμμένη Ευρώπη, η οποία μετά τον πόλεμο θα είχε ανάγκη τα δάνειά τους για την ανασυγκρότησή της …εφόσον αυτοί ήταν οι μεγαλύτεροι τραπεζίτες του κόσμου …Την Ευρώπη, την οποία θα την ανέπτυσσαν βιομηχανικά με ειδικό τρόπο, ώστε να έχει ανάγκη τα πετρέλαιά τους …εφόσον ήταν ταυτόχρονα και οι μεγαλύτεροι πετρελαιάδες του κόσμου. Γι’ αυτόν τον λόγο χρηματοδότησαν τον Χίτλερ και τους Ναζί. Γι’ αυτόν τον λόγο τούς ενθάρρυναν να γκρεμίζουν τα πάντα στο πέρασμά τους …ακόμα κι όταν αυτό δεν είχε κάποια στρατιωτική αξία. Γι’ αυτόν τον λόγο προστάτευσαν όλους τους Ναζί μετά τον πόλεμο.

Από εκεί και πέρα ο μεταπολεμικός κόσμος ήταν εύκολος στον έλεγχό του. Ως «επενδυτές» συνέδεσαν τη μεταπολεμική βιομηχανική ανάπτυξη της Ευρώπης αποκλειστικά με το πετρέλαιο, ενώ μέχρι τότε αυτό δεν ίσχυε. Μέχρι τότε η κάθε ευρωπαϊκή χώρα πορευόταν με τις δικές της ενεργειακές ιδιαιτερότητες και όλες μαζί αγωνίζονταν να βρουν την τεχνογνωσία για την επίλυση του ενεργειακού προβλήματος.

Μετά τον πόλεμο όλες οι εθνικές ιδιομορφίες απαλείφθηκαν και όλοι μπήκαν στη λογική του πετρελαίου. Οι έρευνες για την επίλυση του ενεργειακού ζητήματος θεωρήθηκαν υπέρτατο στρατηγικό μυστικό του ιδεολογικού μπλοκ και ελέγχονταν πλήρως από αυτούς, οι οποίοι είχαν κάθε συμφέρον να τις «θάψουν».

Βάζοντας τον υπάλληλο Στάλιν και τους μεθύστακες υποτακτικούς του να απειλούν μονίμως την Ευρώπη και να «παίζουν» δήθεν ιμπεριαλιστικά παιχνίδια στη Μέση Ανατολή με τα ζωογόνα πετρέλαιά της, μπορούσαν και έλεγχαν τους πάντες. Κάθε φορά που η Μόσχα δήθεν «επεκτεινόταν» στη Μέση Ανατολή, χτυπούσαν οι «συναγερμοί» στην Ευρώπη και οι Ευρωπαίοι βυθίζονταν όλο και πιο βαθιά στην αμερικανική υποτέλεια.

Το παιχνίδι το είχαν στήσει οι τοκογλύφοι τέλεια …Δικός τους ο κομμουνισμός, που έλεγχε τη σταλινική Ευρώπη και δικός τους και ο σοσιαλισμός, που έλεγχε τη «δημοκρατική» Ευρώπη. Δεν υπάρχει Ευρωπαίος «αριστερός», «σοσιαλιστής» ή «κομμουνιστής» ηγέτης, που να μην υπήρξε χαφιές αυτών των «αφεντικών». Η «παγίδα» είχε στηθεί αριστοτεχνικά.

Θεωρητικά για λόγους Δημοκρατίας, πρακτικά για λόγους περιορισμού της ισχύος των μεγάλων κρατών της Ευρώπης, οι τοκογλύφοι των ΗΠΑ ξεκίνησαν τον εκ βάθρων επανασχεδιασμό της ευρωπαϊκής παραγωγής. Δεν βοήθησαν στη βιομηχανική ανασυγκρότηση μόνον των παραδοσιακών βιομηχανικών δυνάμεων της Ευρώπης, αλλά έβαλαν στο «κόλπο» και τα υπόλοιπα κράτη. Στα παραδοσιακά βιομηχανικά κράτη της προπολεμικής εποχής θα προσέθεταν και τα υπόλοιπα. Την Ελλάδα, την Ισπανία και κάποιες άλλες περιφερειακές χώρες, οι οποίες μέχρι τον πόλεμο δεν γνώριζαν τη βιομηχανία, θα τις εκβιομηχάνιζαν σε ικανοποιητικό βαθμό στις δεκαετίες του ’60 και του ’70.

Αυτό δεν έγινε από φιλανθρωπία των ΗΠΑ. Αυτό έγινε για δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος ήταν, γιατί αυτές οι χώρες δεν είχαν προηγούμενη ενεργειακή «μνήμη» και με την εκβιομηχάνισή τους θα γίνονταν κατ» ευθείαν πελάτες τους, εφόσον θα πήγαιναν κατ» ευθείαν στο πετρέλαιο. Με αυτές τις πετρελαιοβόρες χώρες, οι οποίες επιδοτούνταν από τους Αμερικανούς να έχουν φτηνή παραγωγή, μπορούσαν να «εκβιάζουν» τις παραδοσιακές βιομηχανικές χώρες. Με αυτές τις χώρες μπορούσαν να επιβάλουν την απόλυτη ανταγωνιστικότητα του πετρελαίου, ώστε να μην αφήνουν τους ισχυρούς να προσαρμοστούν στις δικές τους προπολεμικές ενεργειακές ιδιαιτερότητες …Οι πάντες θα συνδέονταν με το πετρέλαιο …Κανένας δεν θα είχε δικαίωμα ούτε να αλλάξει καύσιμο ούτε να επιχειρεί να επινοήσει κάτι νέο στον χώρο της ενέργειας.

Ο δεύτερος λόγος, που ανέπτυξαν βιομηχανικά τις χώρες αυτές, ήταν ο προφανής. Με το πετρέλαιο και το χρήμα μπορούσαν να ελέγχουν μόνον βιομηχανικές χώρες και άρα έπρεπε να εκβιομηχανίσουν αυτές, οι οποίες μέχρι τότε δεν ήταν τέτοιες. Αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος, για να τις βάλουν κι αυτές στο «κλαμπ» των εκβιαζομένων. Τη γεωργική Ελλάδα του ’40 ή του ’50 δεν μπορούσες να την εκβιάσεις με το πετρέλαιο, γιατί δεν την αφορούσε το πετρέλαιο …Όμως, την Ελλάδα του ’70 μπορούσες. Αν δεν σε ωθούσαν στο να φτιάξεις εργοστάσια τύπου ΙΖΟΛΑ, Πειραϊκή Πατραϊκή, ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ, πώς θα σε εκβίαζαν με την απειλή της πετρελαϊκής «ασφυξίας»;

Η αλλαγή της λειτουργίας του συστήματος.

Με τη δημιουργία του Δυτικού Μπλοκ ο κόσμος, τον οποίον έλεγχαν οι τοκογλύφοι πετρελαιάδες, περιορίστηκε στο μέγεθός του. Είχαν «μαντρώσει» τους Ευρωπαίους και τους είχαν συνδέσει απόλυτα με το «δικό» τους «καύσιμο» και το δικό τους νόμισμα. Ο κόσμος ολόκληρος ήταν εξαρτώμενος από μια συγκεκριμένη ενεργειακή πρώτη ύλη —τη δική τους— και οι αγοραπωλησίες του θα γινόταν με ένα νόμισμα, επίσης το δικό τους.

Ο μέχρι τότε πολύπλοκος και πολυδιασπασμένος κόσμος των εθνών έγινε ένας απλός ενιαίος χώρος …Ένας ενιαίος «διψασμένος» βιομηχανικός κόσμος, ο οποίος είχε ανάγκη μία «πηγή» …και οι ίδιοι φρόντισαν να είναι πάντα οι ενδιάμεσοι, που έλεγχαν τις «στρόφιγγες».

Οι εθνικοί διαχωρισμοί μεταξύ των κρατών υποχώρησαν και επικράτησαν οι μεταξύ τους ιδεολογικές συμμαχίες και αντιπαλότητες. Κυρίαρχες έγιναν οι ιδιόκτητες και προπληρωμένες ιδεολογίες των τραπεζιτών και των πετρελαιάδων. Δικός τους ήταν ο «Καπιταλισμός» και δικός τους ήταν και ο «Σοσιαλισμός». Σε αυτόν τον σχεδιασμό ο έλεγχος των καυσίμων τούς έδινε το δικαίωμα να ελέγχουν τους πάντες σε όλα τα επίπεδα. Από παντού έπαιρναν την προμήθειά τους, χωρίς να μπορεί να τους αντισταθεί κανένας από τα θύματά τους. Οι καιροί είχαν αλλάξει, γιατί οι ισχυροί των καιρών ήταν διαφορετικοί. Δεν ήταν κατακτητές του κόσμου …ήταν εκμεταλλευτές του κόσμου. Δεν ήθελαν να κατακτήσουν τον κόσμο …τους αρκούσε που τον εκμεταλλεύονταν σαν ιδιοκτησία τους.

Δεν χρειαζόταν να ελέγχουν ως ιδιοκτήτες το χωράφι του Ευρωπαίου ή του οποιουδήποτε άλλου αγρότη, όταν έλεγχαν το πετρέλαιο, που είχε ανάγκη το τρακτέρ του. Μόνοι τους υπολόγιζαν την τιμή του πετρελαίου σε σχέση με την τιμή του τελικού γεωργικού προϊόντος και έπαιρναν προκαταβολικά το μερίδιό τους. Πριν καν να έβλεπε ο αγρότης τη σοδειά του, αυτοί είχαν προπληρωθεί από το πετρέλαιο το μερίδιό τους. Το ίδιο γινόταν και στη δευτερογενή παραγωγή. Δεν χρειαζόταν να ελέγχουν το εργοστάσιο του βιομηχάνου, εφόσον αυτοί έλεγχαν το μεγαλύτερο μέρος του κόστους παραγωγής του προϊόντος, που είναι η ενέργεια …Και πάλι μόνοι τους αποφάσιζαν πόσο μερίδιο από την τελική αξία του προϊόντος θα έδιναν στους εαυτούς τους …Μεγάλο μερίδιο, αν διατηρούσαν τις τιμές υψηλές, μικρότερο στην αντίθετη περίπτωση.

Όμως, καύσιμα δεν χρειάζεται μόνον η παραγωγή …Καύσιμα απαιτούσε και η μεταφορά ανθρώπων και αγαθών. Δεν χρειαζόταν και πάλι να διεκδικούν τις υποδομές των λαών. Σε άφηναν να ελέγχεις τους αυτοκινητόδρομους, γιατί σε «έπιαναν» στα πρατήρια των καυσίμων. Είτε το όχημα κινούνταν σε αυτοκινητόδρομους είτε στα χωράφια, αυτοί θα έπαιρναν το μερίδιό τους, επειδή απλά αυτό κινούνταν …Και στην αυλή ακίνητο να ήταν, θα τους πλήρωνες, αν ήθελες να δεις το πώς λειτουργεί.

Στον αντίποδα αυτού του συγκεντρωτικού ελέγχου των καυσίμων ακολουθούσαν μια αποκεντρωτική πολιτική στο θέμα της αυτοκινητοβιομηχανίας. Αυτοκινητο­βιομηχανίες απέκτησαν και κράτη της περιφέρειας. Κράτη, τα οποία προπολεμικά ούτε στα πιο προχωρημένα όνειρά τους θα φαντάζονταν ποτέ ότι θα τους επέτρεπαν να αναπτύξουν αυτοκινητο­βιομηχανία. Κράτη, όπως η Ισπανία, η Σουηδία, η Ρουμανία, η Πολωνία, η Τσεχία κλπ.. Μέχρι και η Ελλάδα για κάποια χρόνια είχε αυτοκινητοβιομηχανία. Εκτός από την Nissan του Βόλου υπήρχε η ΝΑΜΚΟ και βέβαια η ΕΛΒΟ.

Χρηματοδοτούσαν τέτοιες προσπάθειες, γιατί από τη μία εμφανίζονταν σαν «φιλάνθρωποι», που βοηθούν τους λαούς ν’ αναπτυχθούν —εν αντιθέσει προς τους προκατόχους τους— και από την άλλη αύξαναν την κατανάλωση του πετρελαίου. Κάθε νέο αυτοκίνητο —όποιος κι αν το κατασκεύαζε— θα έκαιγε βενζίνη και αυτό ήταν το ζητούμενο γι’ αυτούς. Χρηματοδοτούσαν όλες τις προσπάθειες, οι οποίες αύξαναν την κατανάλωση σε πετρέλαιο. Χρηματοδοτούσαν την «ανάπτυξη», γιατί η ανάπτυξη είναι ενεργοβόρος και αυτοί «πουλούσαν» ενέργεια. Κάθε νέο ψυγείο και κάθε νέο πλυντήριο απαιτούσε ενέργεια για να δουλέψει και αυτό ήταν προς το συμφέρον αυτών, οι οποίοι πουλούσαν ενέργεια. Κάθε φορά που ένας λαός αποκτούσε περισσότερα αυτοκίνητα και πλυντήρια, τόσο πιο πολύ «βυθιζόταν» στην εξάρτηση από αυτούς …Τόσο πιο πολύ είχε ανάγκη τα δολάρια, για να αγοράσει πετρέλαια.

Από το σχέδιο Μάρσαλ μέχρι τα τελευταία τοκογλυφικά δάνεια της Goldman Sachs υπάρχει μια κλιμάκωση, η οποία είναι γνωστή ως εφαρμογή στις «πιάτσες» των ναρκομανών της Νέας Υόρκης. Η τζάμπα χρηματοδότηση της ευρωπαϊκής μεταπολεμικής ανάπτυξης ήταν η «τζάμπα» δόση, που δίνει το «βαποράκι» των ναρκωτικών σε κάποιον που θέλει να τον κάνει πελάτη του. Από τις «τζάμπα» δόσεις πηγαίνουμε στις «επιδοτούμενες» δόσεις και στο τέλος στα δυσβάστακτα «δάνεια», τα οποία υποθηκεύουν την ανεξαρτησία του δανειολήπτη.

Οι τοκογλύφοι με τις μαρσαλικές «δωρεές» τους μετέτρεψαν τα κράτη σε «πετρελαιομανείς» και από εκεί και πέρα ήξεραν πώς να τους χειρίζονται. Γνωρίζει ένας κακοποιός πώς να αντιμετωπίζει τον «εξαρτημένο», όταν ο ίδιος ελέγχει απόλυτα την «πρέζα» που εκείνος έχει ανάγκη. Αυτό γινόταν σε ολόκληρη τη μεταπολεμική περίοδο …μέχρι…

Η μεγάλη Πτώση της Σοβιετικής Ένωσης.

Με την κατάρρευση του σοβιετικού συστήματος, το οποίο λειτουργούσε πάνω στην μία από τις δύο κυρίαρχες ιδεολογίες, προέκυψε ανάγκη για αλλαγή του σχεδιασμού. Δεν μπορούσε να διατηρηθεί ένας σχεδιασμός τη στιγμή που δεν ίσχυαν πλέον οι βασικές του παράμετροι. Πώς θα λειτουργούσε ένα σύστημα, το οποίο στηρίζεται στις απειλές και την τρομοκρατία των λαών, όταν παύει να υπάρχει το φόβητρο; Η πτώση της Σοβιετικής Ένωσης επέβαλε την αλλαγή του σχεδιασμού, εφόσον αυτή λειτουργούσε ως το φόβητρο του …Το φόβητρο εκείνο, το οποίο ανάγκαζε τα δυτικά καπιταλιστικά κράτη να παραμένουν στο «ποίμνιο» και άρα να ακολουθούν τους κοινούς κανόνες …Τους κανόνες εκείνους, τους οποίους επέβαλαν οι ισχυροί του ποιμνίου.

Η πτώση της Σοβιετικής Ένωσης σήμαινε την «απελευθέρωση» κάποιων κρατών. Τα «πρεζόνια» του πετρελαίου θα έβλεπαν «φως» και αυτό ήταν επικίνδυνο. Είναι γνωστό στην «πιάτσα» ότι χωρίς εχθρό και απειλή βίας δεν υπάρχει ανάγκη «νταβατζή». Αν δεν υπάρχει κάποιος «επικίνδυνος» ανώμαλος στην πιάτσα, δεν υπάρχει λόγος ύπαρξης «νταβατζή». Εφόσον η «συμμαχία» δεν ήταν πλέον ζωτικής συμμαχίας, κάποια κράτη θα αναζητούσαν την ξεχωριστή εκμετάλλευση των δικών τους πετρελαϊκών κοιτασμάτων, αμφισβητώντας προηγούμενες συνθήκες τύπου Κούπερ. Τα κοιτάσματα έπαψαν πλέον να είναι συμμαχικά και έγιναν ξανά εθνικά. Ως εκ τούτου κάποια κράτη, τα οποία γνώριζαν ότι διέθεταν κοιτάσματα —αλλά για λόγους στρατηγικούς «σιωπούσαν»— θα αναζητούσαν την ξεχωριστή «διαπραγμάτευση», για να ενισχύσουν τα συμφέροντά τους.

Αυτό σήμανε συναγερμό για τους Αμερικανούς. Όλοι είχαν λόγους να αλλάξουν την ενεργειακή τους πολιτική. Κάποια κράτη θα επιδίωκαν την εξόρυξη των κοιτασμάτων τους. Κάποια άλλα κράτη της Δύσης θα ξέφευγαν από την «ομηρία» τους και θα αναζητούσαν ειδικές τιμές για την κάλυψη των πετρελαϊκών τους αναγκών. Κάποια άλλα κράτη της Μέσης Ανατολής θα ξέφευγαν από την «απειλή» τους και θα έκαναν ειδικές τιμές στα δικά τους πετρελαϊκά κοιτάσματα. Ο κόσμος, ο οποίος μέχρι τότε ήταν σε «τάξη», θα έμπαινε σε απόλυτη «αταξία». Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι πριν την επέμβαση στο Ιράκ ο διαβόητος Σαντάμ ήθελε να «σπάσει» τις μέχρι τότε συμφωνίες, τις οποίες είχε με τις «επτά αδερφές» και να συνάψει νέες με τη γαλλική Total; …Νέες συμφωνίες δεν είδαμε να «τρέχουν», αλλά είδαμε τον Σαντάμ κρεμασμένο.

Έπρεπε να επέμβουν και αυτό έκαναν. Ο απόλυτα ειλικρινής Τζωρτζ Μπους ο πρεσβύτερος μας αποκάλυψε ότι βρισκόμασταν σε φάση αλλαγής σχεδιασμού. Με τον πόλεμο στο Ιράκ είχαν ξεκινήσει την επιβολή της New World Order. Ο εγγονός του Πρέσκοτ Μπους, ο οποίος μαζί με τον Ροκφέλερ είχε χρηματοδοτήσει τον Χίτλερ, για να στήσουν την Old Word Order, ήταν αυτός, ο οποίος θα αναλάμβανε να επιβάλει τον νέο σχεδιασμό …Μαζί του και όλα τα «καλά» παιδιά των πετρελαίων και των τραπεζών. Αυτοί, οι οποίοι επιτέθηκαν στο Ιράκ, ήταν όλοι οι γνωστοί χρηματοδότες του Χίτλερ, του Στάλιν, της «δημοκρατίας» και του «σοσιαλισμού» της Ευρώπης.

Αν όμως αυτή η κατάσταση αναρχίας ήταν αρνητική γι’ αυτούς, υπήρχε και μια άλλη, ακόμα χειρότερη …Μια κατάσταση απόλυτα εφιαλτική. Αν, δηλαδή, με αυτήν την αναρχία είχαν κάποιο πρόβλημα, το οποίο εύκολα ή δύσκολα θα το επέλυαν απλά, μειώνοντας κάπως την απληστία τους, δεν θα γινόταν το ίδιο με τα νέα δεδομένα, τα οποία χαρακτήριζαν την εποχή. Τα κράτη στη μεταπολεμική εποχή είχαν αναπτυχθεί σε μεγάλο βαθμό. Μικρά ή μεγάλα μοιράζονταν σχεδόν το ίδιο επίπεδο της τεχνολογίας. Αυτήν η τεχνολογία ήταν ο εφιάλτης τους. Δεν φοβούνταν τόσο τα κράτη, τα οποία θα αναζητούσαν ειδικές τιμές στα πετρέλαια, αγνοώντας τους …Φοβούνταν τα κράτη εκείνα, τα οποία θα αναζητούσαν νέες μορφές ενέργειας, αγνοώντας τους.

Η τρίτη χιλιετία πλησίαζε και το πετρέλαιο καθημερινά έδειχνε ότι τελειώνουν τα «ψωμιά» του. Καθημερινά έδειχνε τις ατέλειές του. Βύθιζε τις μεγαλουπόλεις στα νέφη και σκόρπιζε τον καρκίνο στη Γη. Πόλεις σαν την Αθήνα, το Τόκιο ή το Σαν Φραντσίσκο καθήλωναν τους κατοίκους τους σε έναν τρομακτικό θάλαμο αερίων. Η ανθρωπότητα έδειχνε να μην αντέχει άλλο την υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Η ανθρωπότητα έδειχνε ότι σε έναν κόσμο, ο οποίος θα απελευθέρωνε οικονομικούς πόρους από την πολυδάπανη άμυνα της ψυχροπολεμικής εποχής, θα επένδυε στην καθαρή «ενέργεια» Οι πετρελαιάδες ήταν σε ανησυχία.

Είχαμε ήδη μπει στην εποχή των υπολογιστών. Είχαμε μπει στην εποχή της υψηλής τεχνολογίας. Είχαμε μπει στην εποχή της εύκολης επικοινωνίας. Στρατηγικός εχθρός δεν υπήρχε στον ορίζοντα και πολλοί άρχιζαν να «ψελλίζουν» περί της ανάγκης κοινής παγκόσμιας ενεργειακής πολιτικής. Θα αρκούσε μια απλή εφεύρεση και το πετρέλαιο θα παρέμενε εκεί όπου ήταν …Στα έγκατα της Γης. Καθημερινά σχεδόν κάποιος «περίεργος» επιστήμονας ανακοίνωνε μια νέα μέθοδο παραγωγής ενέργειας. Οι πετρελαιάδες δεν προλάβαιναν να αντιμετωπίζουν τους κινδύνους. Επιστήμονες παντού στον κόσμο εμφανίζονταν απειλητικοί. Άλλους τους τρομοκρατούσαν, άλλους τους εξαγόραζαν και πιθανότατα άλλους να τους σκότωσαν, προκειμένου να τους σταματήσουν.

…Το παιχνίδι πλέον άλλαζε. Ο προηγούμενος σχεδιασμός δεν τους κάλυπτε. Δεν τους διασφάλιζε τα συμφέροντά τους. Μια «στραβοτιμονιά» του συστήματος και θα έχαναν για πάντα το έλεγχό του. Σε μια τέτοια περίπτωση τίποτε από όλα τα ευνοϊκά, τα οποία περιγράψαμε πιο πάνω, δεν θα ίσχυε. Δεν υπήρχε ο μεγάλος εχθρός, που θα τους έδινε το δικαίωμα να απειλούν κυβερνήσεις, προκειμένου να περιορίσουν τους «τρελούς» επιστήμονες για χάρη …της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας. Έπρεπε να βρουν γρήγορα έναν «μεγάλο» εχθρό, που να «μαντρώνει» τον κόσμο —έστω και πρόσκαιρα— μέχρι να δούνε τι θα κάνουν.

Η «τρομοκρατία» ήταν ένας τέτοιος βραχύβιος εχθρός, τον οποίο εφεύραν οι ίδιοι. Γιατί είχαν ανάγκη τον εχθρό; Γιατί διαφορετικά δεν θα είχαν ούτε τον χρόνο αλλά ούτε και τη δύναμη να αλλάξουν τον σχεδιασμό τους. Η διάλυση των μεγάλων συμμαχιών θα σήμαινε και την ακύρωση όλων των δεδομένων, που μέχρι τότε τους έδιναν υπεροχή έναντι των θυμάτων τους. Με την «τρομοκρατία» αυτό το πρόβλημα το έλυσαν έστω και πρόσκαιρα. Η «τρομοκρατία» τούς έδινε και πάλι το δικαίωμα να μπαίνουν στα κράτη και να τα απειλούν για χάρη —και πάλι— …της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας.

Ήταν υποχρεωμένοι να αναζητήσουν μια αφορμή, για να απειλούν τα κράτη, καθώς έπρεπε να προσαρμοστούν και οι ίδιοι στις τεράστιες αλλαγές, που εκείνη τη στιγμή σημειώνονταν στον κόσμο. Δεν τους αρκούσε πλέον να ελέγχουν τα κράτη από «απόσταση» και μέσω πετρελαίου …Έπρεπε να ελέγχουν τους ίδιους τους λαούς και αυτό γίνεται μόνον εάν τους απειλείς με την επιβίωσή τους. Άρα, έπρεπε να τους «φάνε» τις πατρίδες …Να τους «φάνε» το βασικό μέσον της επιβίωσής τους. Αυτό το αντιλήφθηκαν εγκαίρως και προσπάθησαν να το αντιμετωπίσουν.

Αυτό δεν το λέμε εμείς, επειδή είμαστε ευφάνταστοι «συνομωσιολόγοι» και μας αρέσει να κάνουμε υποθέσεις. Αυτό το δήλωσε το πιο αρμόδιο πρόσωπο. Ο καθοδηγητής της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ …Το μεγάλο think-tank της Λέσχης …Ο πολύς Χένρυ Κίσιγκερ …Το πουλέν των Ροκφέλερ. Το ομορφόπαιδο της Σιών, που μας αποκάλυψε τις αφροδισιακές ιδιότητες της εξουσίας.

Ο πιο σιωνιστής από όλους τους σιωνιστές. Ο καλύτερος σύμβουλος των τοκογλύφων και των πετρελαιάδων. Ο πιο φανατικός πολέμιος του ελληνισμού. Τι μας είπε το δίποδο κτήνος; Ότι: «Έχοντας τον έλεγχο του πετρελαίου, ελέγχεις τα έθνη. Έχοντας τον έλεγχο της τροφής, ελέγχεις τους ανθρώπους». Από τη στιγμή λοιπόν που η Λέσχη διέγνωσε τον κίνδυνο να χάσει τον έλεγχο των εθνών, λόγω της αδυναμίας του πετρελαίου να επιβιώσει στην επόμενη εποχή, φυσικό ήταν να αλλάξει το σύνολο της πολιτικής της.

Τους έθιγε πλέον το γεγονός ότι τα χωράφια θα ανήκαν στους αγρότες και όχι τους ίδιους. Τους έθιγε το γεγονός ότι τα εργοστάσια θα ανήκαν στους βιομηχάνους και όχι τους ίδιους. Τους έθιγε το γεγονός ότι τα οδικά δίκτυα θα ανήκαν στους λαούς και όχι τους ίδιους. Πώς θα έπαιρναν τα μερίδιά τους από τις αγορές όλων των κρατών, αν, εξαιτίας της πτώσης της Σοβιετικής Ένωσης, έσπαζε το μονοπώλιο του πετρελαίου και βεβαίως και του δολαρίου; Πώς θα έπαιρναν ποσοστά από τη γεωργική παραγωγή όλων των λαών; Πώς θα έπαιρναν ποσοστά από τη βιομηχανική παραγωγή όλων των λαών; Πώς θα έπαιρναν ποσοστά από τη μεταφορά όλων των λαών;

Η «τηλεξουσία» του πετρελαίου απειλούνταν. Τι θα γινόταν, αν οι άνθρωποι εφεύρισκαν νέες μορφές ενέργειας, οι οποίες θα μετέτρεπαν τις πετρελαιοπηγές τους σε άχρηστους σωρούς από βρόμικα παλιοσίδερα; Θα καταστρέφονταν ως πετρελαιάδες, αλλά θα καταστρέφονταν και ως τραπεζίτες. Σε έναν κόσμο, όπου το πετρέλαιο δεν θα ήταν η βασική πηγή ενέργειας, ποιος θα τους πλήρωνε αυτά, τα οποία είχαν μάθει να παίρνουν με τον εκβιασμό του «θανάτου» από ενεργειακή «ασφυξία»; Άρα; Άρα, έπρεπε στο κρίσιμο διάστημα να αλλάξουν την πολιτική τους.

Ως πετρελαιάδες και τραπεζίτες έπρεπε να αποκτήσουν αυτά, τα οποία μέχρι τότε δεν τους ενδιέφεραν. Έπρεπε, πριν εξουδετερωθεί το πετρέλαιο, να προλάβουν να κάνουν χρήση των πλεονεκτημάτων που τους έδινε και να «εξαγοράσουν» ολόκληρο τον Πλανήτη. Έβαλαν λοιπόν ως στόχο τη μεγαλύτερη «αγοραπωλησία» στην ανθρώπινη ιστορία. Θα επιχειρούσαν να εξαγοράσουν ολόκληρο τον Πλανήτη εις βάρος των κατοίκων του. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαν να αποκτήσουν το απόλυτο πλεονέκτημα για την Μετά Πετρελαίου Εποχή. Θα στήριζαν με όλα τα μέσα την εποχή του πετρελαίου, αλλά ταυτόχρονα θα έπρεπε να είναι έτοιμοι και για την επόμενη ημέρα.

Τότε εξαπέλυσε ο βδελυρός Γκρίνσπαν την πιο ύπουλη επίθεση εναντίον των λαών στο σύνολο της ιστορίας. Άρχισε να «βομβαρδίζει» τα κράτη με «φτηνό» χρήμα, προκειμένου να τα βάλει στον πειρασμό να δανείζονται πρωτοφανή για εκείνη την εποχή ποσά …»Πειρασμός» τρόπος του λέγειν, εφόσον γνώριζε ότι τα κράτη τα κυβερνούσαν τα «σκουπίδια» της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ και άρα ήταν όλοι «μιλημένοι» και πρόθυμοι «δανειολήπτες». Γιατί το έκανε αυτό; Έπρεπε πάση θυσία να αποκτήσουν τις «υποθήκες» των γεωργών, για να παίρνουν τα ποσοστά τους από τις δόσεις των δανείων τους. Στον νέο σχεδιασμό οι δόσεις των δανείων και όχι τα καύσιμα θα έδιναν στα προϊόντα τις τελικές τιμές …Συνθήκες Μεσαίωνα δηλαδή. Τυπικά οι αγρότες θα ήταν οι ιδιοκτήτες των χωραφιών τους και ουσιαστικά αυτά θα ανήκαν στους τραπεζίτες.

Ταυτόχρονα επένδυσαν και σε εταιρείες βιοτεχνολογίας όπως την Μονσάντο. Τον πλούτο της φύσης θα τον «σφράγιζαν» με τα πνευματικά δικαιώματα και θα τον κατοχύρωναν στους εαυτούς τους. Αυτά τα φυτά στη συνέχεια θα τα χρησιμοποιούσαν και με άλλους τρόπους. Θα επιχειρούσαν να τους δώσουν μια τεχνητή βιολογική «παθογένεια», ώστε από τη μία να μην μπορούν να κάνουν χρήση τους αυτοί που δεν τους πληρώνουν και από την άλλη να εξαναγκάζουν τους αγρότες να αγοράζουν τα δικά τους λιπάσματα ή φυτοφάρμακα …Απόλυτος έλεγχος δηλαδή των πάντων. Είχαν τα χρήματα να τα αγοράσουν όλα και είχαν τα χρήματα να απειλούν ακόμα και με τη βία τους απείθαρχους λαούς.

Κάτι ανάλογο επιχείρησαν να κάνουν και στα βιομηχανικά προϊόντα. Χρηματοδότησαν τους εμπόρους εις βάρος των παραγωγών και «ξεδόντιασαν» τα κράτη. Τα κράτη, τα οποία θα είχαν λόγο να λύσουν το πρόβλημα της ενέργειας, έχασαν τον «λόγο» να το κάνουν …Έχασαν τις βιομηχανίες τους και άρα και τους κύριους ενδιαφερόμενους για μια τέτοια προσπάθεια. Έχασαν τις βιομηχανίες τους και άρα τους κύριους χρηματοδότες για μια τέτοια προσπάθεια. Γι’ αυτόν τον λόγο η FED χρηματοδότησε τον εμπορικό και άρα τον παρασιτικό τύπο οικονομίας μέσα στη Δύση.

Με τα χρήματά τους έβαλαν «λουκέτο» στις τοπικές βιομηχανίες, για να ξεφορτωθούν τους βιομηχάνους. Οι αγορές θα παραδίδονταν στους ασθενείς εμπόρους, οι οποίοι θα τους «ευγνωμονούσαν» και βεβαίως θα τους χρωστούσαν. Τα δικά τους επιτόκια θα καθόριζαν τις τιμές τις αγοράς …Και πάλι θα έπαιρναν μόνοι τους το μερίδιό τους. Απλά, δεν θα το έπαιρναν ως πετρελαιάδες αλλά ως τραπεζίτες, που ήταν η άλλη τους δουλειά …Και πάλι Μεσαίωνας. Αποβιομηχάνισαν όλες τις χώρες της Δύσης και άρα τις έβαλαν με «έμμεσο» τρόπο στο επίπεδο του υπανάπτυκτου κράτους, το οποίο έχει ανάγκη τις εισαγωγές, για να καλύψει τις ανάγκες του.

Ο μυστηριώδης Πούτιν …Ο σεΐχης των πάγων.

Αυτό το οποίο είχαν ανάγκη —από τη στιγμή που διαπίστωσαν το πρόβλημα— ήταν ο χρόνος …Έπρεπε να βρουν χρόνο …Χρόνο, για να παγιδεύσουν τα κράτη και τους λαούς σε καταστάσεις τέτοιες, οι οποίες θα τους έθεταν υπό τον έλεγχό τους …Έπρεπε να βρουν τρόπο να δώσουν παράταση ζωής στο πετρέλαιο και παράλληλα να βυθίσουν τα κράτη και τους λαούς στα χρέη. Γιατί; Γιατί τα χρέη θα τους έδιναν τη δυνατότητα να επιτύχουν τον νέο τους στόχο. Τα χρέη δημιουργούν υποθήκες. Τα χρέη φέρνουν τους δανειστές στα κράτη. Τα χρέη φέρνουν στα κράτη τα ΔΝΤ των τραπεζιτών.

Μεταφέροντας το παιχνίδι στο τραπεζικό δεδομένο, γνώριζαν ότι το πετρέλαιο έπρεπε σε κάποια στιγμή να «θυσιαστεί». Για να φορτωθούν τα κράτη χρέη, θα έπρεπε να τους δώσουν μια «ελπίδα» ότι κάποτε θα τα ξεπληρώσουν Να τους δώσουν μια «αντιπαροχή», για να αισθάνονται ασφάλεια οι λαοί …Μια «αντιπαροχή», για να μην φοβούνται τα αυτοκτονικά δάνεια. Αυτή η αντιπαροχή ήταν τα κοιτάσματα πετρελαίου. Έδωσαν λοιπόν εντολή στους κατά τόπους «Σημίτηδες» να υπερδανείζονται και να μην φοβούνται τις κρεμάλες, γιατί την κρίσιμη στιγμή θα τους έσωναν με τα κοιτάσματα.

Αυτό ήξερε ο Γιωργάκης, όταν λίγες στιγμές πριν μας βάλει στο ΔΝΤ δήλωνε ότι δεν υπάρχουν πετρέλαια στην Ελλάδα. Δεν το έκανε, επειδή —όπως νόμισαν όλοι— ήθελε να βάλει και τα πετρέλαια μέσα στις υποχρεώσεις προς τους δανειστές. Τα πετρέλαια —έτσι κι αλλιώς— μπορούσαν να τα διεκδικήσουν οι δανειστές όποτε τους βόλευε. Αυτό το έκανε, για να διατηρήσει μια βαλβίδα ασφαλείας σε ένα πολιτικό σύστημα, το οποίο θα απειλούνταν με «έκρηξη» …Κρατούσε το καλό «χαρτί» για την επόμενη φάση του σχεδίου …Τη φάση εκείνη, όπου θα έπρεπε ο λαός να παρασυρθεί σε ψεύτικες ελπίδες, προκειμένου να μην αντιδράσει …Αισθανόταν ασφαλής, γιατί, όταν τα πράγματα θα γίνονταν πραγματικά δύσκολα —τόσο για τον ίδιο όσο και για τα αφεντικά του—, ένας «από μηχανής θεός» θα έδινε στην Ελλάδα τη «λύση» μέσω των πετρελαίων.

Για εκείνη την ώρα ήταν τα κοιτάσματα πετρελαίου. Ο λαός θα παρασυρόταν στη λογική να μετράει «βαρέλια» και να ξεπληρώνει χρέη και δεν θα επαναστατούσε ενάντια στην τραπεζοκρατία και τους χαφιέδες των τοκογλύφων που τον πρόδωσαν. Γι’ αυτό τον λόγο οι τοκογλύφοι άρχισαν να «μοιράζονται» τα κέρδη του πετρελαίου και με άσχετους. Μια μοιρασιά, η οποία, στον λίγο χρόνο που πιθανότατα απέμενε στο πετρέλαιο ως στρατηγικό προϊόν, θα τους έδινε την πολυπόθητη παράταση, ώστε να μεθοδεύσουν το σχέδιό τους.

Το πετρέλαιο, δηλαδή, θα το χρησιμοποιούσαν, για να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο …Τον κόσμο, ο οποίος, χωρίς ιδεολογικό «εχθρό» πλέον δεν δεχόταν εκβιασμούς και απειλές …Τον κόσμο, ο οποίος τους κοιτούσε πλέον στα μάτια και ήταν έτοιμος να τους επιτεθεί.

Θα το χρησιμοποιούσαν όπως κάποιος, που βλέπει τον κίνδυνο από έναν άγριο σκύλο και του πετάει ένα «κόκαλο», προκειμένου να παρασύρει τον σκύλο μακριά από αυτόν. Αυτό θα έκαναν κι αυτοί. Θα έδιναν λίγο από το «πετρέλαιο» στους λαούς, για να μπορέσουν οι ίδιοι να «παίξουν» με τον τραπεζικό τομέα χωρίς αντιδράσεις. Γι’ αυτόν τον λόγο άλλαξαν την παγκόσμια ενεργειακή πολιτική …Για να μπορέσουν να επιβάλουν την «τραπεζοκρατία».

Θα αποκάλυπταν τα «κρυφά» κοιτάσματα της προηγούμενης εποχής, προκειμένου να εμπλέξουν όσους περισσότερους λαούς μπορούσαν στο παιχνίδι του πετρελαίου. Έπρεπε να δώσουν λίγο «τυράκι» στους λαούς, προκειμένου να μην επιδιώκουν την επίλυση του ενεργειακού ζητήματος. Όλα όμως αυτά, τα οποία θα έμοιαζαν με ένα στημένο «παιχνίδι», θα έπρεπε εξ» αρχής να σχεδιαστούν όπως τους βόλευε. Τα νέα πετρελαιοπαραγωγά κράτη θα έπρεπε να αποκτήσουν κοινά χαρακτηριστικά, για να μην χαλάει η «πιάτσα». Θα έπρεπε λοιπόν να δημιουργήσουν ένα «εχθρικό» προς αυτούς πετρελαϊκό «πρότυπο» της Νέας Εποχής.

Το νέο «παιχνίδι» του πετρελαίου, το οποίο δήθεν δεν «έλεγχαν», από κάπου έπρεπε να το ξεκινήσουν. Μπορούσαν να το παίξουν εκεί όπου ήταν ήδη γνωστό ότι υπήρχε άφθονο πετρέλαιο και βεβαίως μπορούσαν να επιβάλουν μια ηγεσία, η οποία θα έκανε αυτό που θα της υποδείκνυαν. Πετρέλαιο άφθονο και ηγεσία αχυράνθρωπων —έτοιμη να εκτελέσει την οποιαδήποτε εντολή— υπήρχε μόνο στη Ρωσία. Με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης οι Νεοϋορκέζοι τραπεζίτες-πετρελαιάδες ιδιοκτήτες της έστειλαν εκεί τους υπαλλήλους τους, για να ελέγξουν την κατάσταση.

Ως ιδιοκτήτες, οι οποίοι είχαν πρόσβαση σε όλα τα επίπεδα της σοβιετικής εξουσίας, δεν ήταν δύσκολο να το επιτύχουν. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο «τακτοποίησαν» την κατάσταση όπως τους βόλευε. Αφού έβαλαν τον «πιτσαδόρο» υπάλληλό τους να τη διαλύσει, στη συνέχεια έβαλαν τον «μεθύστακα» —και επίσης υπάλληλό τους— να τη μοιράσει. Ο Γέλτσιν έκανε τη μοιρασιά ανάμεσα στους Εβραίους, τους οποίους του υπέδειξαν τα «αφεντικά» και έτσι πέρασε η Ρωσία στον απόλυτο έλεγχό τους …Στον έλεγχο των «ολιγαρχών» …Των Εβραίων ολιγαρχών.

Από εκεί και πέρα υπάρχει ένα «θέατρο» …Ένα «θέατρο» μιας δήθεν αντιπαλότητας της Ευρώπης και των ΗΠΑ με τη Ρωσία …Μιας αντιπαλότητας, η οποία έφτανε μέχρι και την απειλή στρατιωτικής σύγκρουσης. Γιατί είχαν ανάγκη το «θέατρο»; Γιατί οι «αρχιτέκτονες» της νέας Ρωσίας ήθελαν να της δώσουν συγκεκριμένο «χαρακτήρα». Αυτοί, οι οποίοι δήθεν «λάτρευαν» τις ανοικτές αγορές, δεν ήθελαν αυτές τις αγορές να τις διεκδικεί η Ρωσία. Φοβούνταν τη Ρωσία τής εποχής εκείνης. Φοβούνταν τη Ρωσία, η οποία ακόμα διατηρούσε μάχιμο και απόλυτα εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό και μπορούσε, κάνοντας χρήση των στρατηγικών πλεονεκτημάτων της, να μπει στην πλούσια αγορά της Ευρώπης …Τη Ρωσία, η οποία με λίγη «αντιγραφή» ιαπωνικού ή κινεζικού τύπου θα μπορούσε μέσα σε λίγα χρόνια να ευθυγραμμιστεί με τη δυτική καταναλωτική λογική.

Όμως, το χειρότερο με τη Ρωσία ήταν άλλο. Η Ρωσία —εκτός όλων των άλλων— ήταν και μια υπερδύναμη τεχνολογίας. Είχε την τεχνογνωσία κατασκευής ακόμα και της βόμβας Υδρογόνου. Αν στη Δύση έλεγχαν την τεχνολογία και «προστάτευαν» το πετρέλαιο σαν στρατηγικό καύσιμο, η Ρωσία της Νέας Εποχής δεν είχε πρόβλημα να το απειλήσει. Άρα; Άρα, έπρεπε να την προλάβουν, πριν κάνει τα πράγματα επικίνδυνα. Πώς θα γινόταν αυτό; …Δίνοντάς της πελάτες για τα πετρέλαιά της …Τα άπειρα πετρέλαιά της …Τα άχρηστα σχεδόν πετρέλαιά της μέχρι εκείνη την εποχή.

Με συνοπτικές διαδικασίες τής «παρέδωσαν» την Ευρώπη. Γιατί; …Για να δημιουργήσουν συγκρουόμενα συμφέροντα μεταξύ της ρωσικής τεχνολογίας και των ρωσικών κοιτασμάτων πετρελαίων …Για να δημιουργήσουν συγκρουόμενα συμφέροντα μεταξύ της ρωσικής κοινωνίας, που «διψάει» για απασχόληση και της ρωσικής κρατικής «μαφίας», που «διψάει» για κέρδη. Αυτό το κατάφεραν πολύ γρήγορα και με απόλυτο τρόπο.

Από εκεί και πέρα «ξήλωσαν» τους κραυγαλέα προδότες της Ρωσίας —τύπου Τσουμπάις— χωρίς όμως να τους τιμωρήσουν και την εξουσία την παρέδωσαν σε δικούς τους ανθρώπους. Σε ανθρώπους δικής τους «παραγωγής» …Την παρέδωσαν σε κάποιους δήθεν «πατριώτες» τύπου Πούτιν, που στο όνομα της Ρωσίας και του ρωσικού λαού «καταδιώκουν» τους «ολιγάρχες», οι οποίοι όμως —ως δια μαγείας— δεν χάνουν τα προνόμια και τις ιδιοκτησίες τους στη Ρωσία …Την παρέδωσαν σε κάποιους δήθεν ορθόδοξους χριστιανούς, που «καταδιώκουν» μιαρούς Εβραίους. Όλοι αυτοί καταδιώκονται από τη Ρωσία, αλλά τα υπάρχοντά τους —για έναν μυστήριο λόγο— δεν αγγίζονται.

Σε αυτό το «θέατρο» πρωταγωνιστεί ένας πρώην χαφιεδοπράκτορας της KGB …Ένας άνθρωπος δικός τους, ο οποίος εκπαιδεύτηκε στην πρώην Ανατολική Γερμανία …Ο Πούτιν δικός τους άνθρωπος είναι …Ένας συνομήλικος συνάδελφος της Μέρκελ. Αυτόν επέλεξαν, για να δημιουργήσει το πετρελαιοπαραγωγό κράτος-»πρότυπο» της Νέας Εποχής. Τι θα πει αυτό; …Ο Πούτιν επιλέχθηκε, για να δώσει στη Ρωσία εκείνα τα χαρακτηριστικά, τα οποία σταδιακά θα δίνονταν σε όλα τα «επικίνδυνα» κράτη την εποχή που οι τραπεζοπετρελαιάδες θα εγκατέλειπαν το πετρέλαιο. Η Ρωσία θα γινόταν το «εργαστήριο», το οποίο θα τους επέτρεπε να ξαναμοιράσουν την «τράπουλα» για τον παγκόσμιο έλεγχο.

Πώς γίνεται αυτό; Ο Πούτιν λειτουργεί σαν «μάγος» Αυτός μετέτρεψε την πιο μεγάλη και πλούσια σε πρώτες ύλες χώρα του κόσμου σε μια «έρημο» η οποία συγκρίνεται μόνον με κράτη της ερήμου …Κράτη όπως η Σαουδική Αραβία ή η Λιβύη. Τη μετέτρεψε σε μια «έρημο», η οποία δεν παράγει απολύτως τίποτε. Η βιομηχανική υπερδύναμη, η οποία διέθετε εργάτες που κατασκεύαζαν διαστημικούς σταθμούς και υπερηχητικά αεροπλάνα, δεν παράγει σήμερα ούτε σώβρακο. Το αποτέλεσμα είναι αυτό, το οποίο βλέπουμε σήμερα …Ο Πούτιν δεν κυβερνά ένα φυσιολογικό κράτος. Στην πραγματικότητα κυβερνά μια εταιρεία πετρελαιοειδών με το όνομα Gazprom και απλά με τα χρήματά της ελέγχει τον ρωσικό στρατό …Τον στρατό, τον οποίο σταδιακά έχει μετατρέψει σε ένα στράτευμα κρατικών «μπράβων» με μισθοφορική αντίληψη, διαχωρισμένο απολύτως από τη φτώχεια που μαστίζει τους κοινούς Ρώσους πολίτες. Μετέτρεψε ένα από τα πιο παραγωγικά έθνη στον κόσμο σε ένα έθνος «ολιγαρχών», το οποίο κοινωνικά παραπαίει.

Για να του δώσουν την απόλυτη ισχύ, συνένωσαν όλες τις μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες της χώρας, προκειμένου να μπορεί το Κρεμλίνο να ελέγχει τα πάντα σε αυτόν τον χώρο. Έθεσαν στο περιθώριο κάποιους «ολιγάρχες» τύπου Χανταρκόφσκι, Αμπράμοβιτς, Μπερεζόφσκι κλπ., προκειμένου να ισχυροποιηθούν στο ύψιστο σημείο οι εξουσίες του Κρεμλίνου. Στην Gazprom «προστέθηκαν» και οι εταιρείες Yukos και Sibneft.

Για να είναι σίγουροι ότι ο Πούτιν θα κυβερνά τη Ρωσία σαν αυτή να ήταν μια εταιρεία πετρελαιοειδών, του «φόρτωσαν» ως τοποτηρητή τον πρώην Καγκελάριο της Γερμανίας …Ένα από τα πιο χυδαία και γλοιώδη ανθρωπάκια που γέννησε ποτέ ο δυτικός πολιτισμός. Αυτόν έχουν ως τοποτηρητή τους στα ρωσικά δρώμενα …Τον πρώην Καγκελάριο της ιδιόκτητης Γερμανίας.

Γύρω από τον Πούτιν, τα πετρέλαια και τους «ολιγάρχες» όλων των τραπεζών, των ΜΜΕ και των πρώτων υλών «χτίζεται» μια νέα και πρωτοφανής Ρωσία …Μια Ρωσία βγαλμένη κατ» ευθείαν από τον Μεσαίωνα …Μια Ρωσία απολύτως ιδιωτικοποιημένη, η οποία απλά πουλάει πετρέλαιο, για να συντηρεί το κράτος της και τους μηχανισμούς άμυνας και καταστολής …Μια Ρωσία κάποιων λίγων βαθύπλουτων μεγιστάνων, με έναν λαό που πεινάει …Μια Ρωσία, η οποία δεν δίνει καμία σημασία στους πληθυσμούς της …Μια Ρωσία, την οποία δεν την ενδιαφέρει εάν η κοινωνία ρημάζει με όλους τους δυνατούς τρόπους και για όλους τους δυνατούς λόγους …Μια Ρωσία, την οποία την ενδιαφέρει να εξυπηρετεί τους πελάτες της με πετρέλαιο και φυσικό αέριο και να έχει την οικονομική άνεση να πληρώνει κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς καταστολής …Να έχει την οικονομική άνεση να συντηρεί στρατιωτικές δυνάμεις, για να παίζει τα «παιχνίδια» που «μαντρώνουν» τα κράτη σε νέες «ενότητες».

Με αυτόν τον τρόπο εξηγούνται όλα τα περίεργα, τα οποία αφορούν τη σημερινή Ρωσία. Περίεργο δεν είναι, που μια Ρωσία, η οποία αυτήν τη στιγμή μαστίζεται από την ανεργία —και διαθέτει τεράστια ρευστότητα— δεν ασχολείται με την παραγωγή; Οι Ρώσοι «ολιγάρχες», οι οποίοι στην πραγματικότητα είναι Εβραίοι με ρωσικές υπηκοότητες, μιμούνται στις συμπεριφορές τους τούς Άραβες πετρελαιάδες …Πολυτελή αυτοκίνητα, πολυτελείς βίλες, πόρνες, «επενδύσεις» σε φορολογικούς παραδείσους και τίποτε άλλο. Σε μια χώρα, η οποία είναι πλημμυρισμένη από πρώτες ύλες και ρευστότητα και η οποία μαστίζεται από την ανεργία και τον αλκοολισμό, κανένας δεν κινείται προς την κατεύθυνση της πραγματικής παραγωγικής ανάπτυξης.

…»Μα…», θα πει κάποιος, «…η σοβιετική παραγωγή ήταν παρωχημένης τεχνολογίας και η «κληρονόμος» της Ρωσία δεν μπορούσε να επιβιώσει στην παγκοσμιοποιημένη αγορά». Πράγματι …Έτσι ακριβώς ήταν. Η σοβιετική τεχνολογία ήταν παρωχημένη …Τα Lada και τα Tsaika εκτός εποχής. Όμως, οι εργάτες δεν ήταν παρωχημένοι …Η ρευστότητα της πετρελαιοπαραγωγού Ρωσίας επίσης δεν ήταν παρωχημένη. Αν αυτά τα δύο τελευταία συνδυαστούν, τι κάνουν; …Αλλάζουν τον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη. Προκαλούν ανάπτυξη δέκα φορές πιο ισχυρή από αυτήν της φτωχής κι ανεκπαίδευτης —και χωρίς κανένα στρατηγικό πλεονέκτημα— Κίνας.

Ρωτάμε εμείς, επειδή είμαστε περίεργοι: Γιατί δεν αγόρασαν οι Ρώσοι την Volkswagen, όταν αυτήν πουλιόταν, για να δώσουν στη Ρωσία εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας και τεχνογνωσία αιχμής; …Δεν τους άφησαν οι Γερμανοί; Πολύ ωραία. Γιατί στη συνέχεια δεν αγόρασαν την Volvo, η οποία επίσης πουλιόταν σε πολύ λογική τιμή; Γιατί δεν αγόρασαν την Saab-Scania;… Γιατί αναφερόμαστε σε αυτές τις εταιρείες; Γιατί με μια εξαγορά τους θα γινόταν «μετάγγιση» τεχνογνωσίας στη Ρωσία …Τεχνογνωσίας τόσο σε επίπεδο προϊόντων όσο και σε επίπεδο μεθόδων παραγωγής. Ό,τι έλειπε από τους Ρώσους —τεχνογνωσία—, το είχαν αυτές οι εταιρείες και ό,τι διέθεταν οι Ρώσοι —έμπειρο και φτηνό εργατικό δυναμικό και φτηνές πρώτες ύλες—, θα μπορούσε να τους κάνει κυρίαρχους της αγοράς.

Ποιος θα συναγωνιζόταν μια Saab-Scania με τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά της, εάν αυτά κατασκευάζονταν από εργάτες πληρωμένους σε ρούβλια και με τις πάμφθηνες πρώτες ύλες και ενέργεια της Ρωσίας; Θα τολμούσε η «κουτσή» Γερμανία να συναγωνιστεί μια Ρωσία, η οποία πάνω στη βάση της Saab-Scania ή της Volvo θα αγόραζε στη συνέχεια ό,τι τεχνογνωσία υπάρχει και δεν υπάρχει διαθέσιμη στην αγορά; Γιατί δεν το έκανε αυτό η Ρωσία; Γιατί προτίμησε να διατηρεί τον ανδρικό της πληθυσμό αλκοολικό, να ξαπλώνει στα παγκάκια της Ρωσίας και τον γυναικείο να κρέμεται από τις ράμπες των στριπτιζάδικων της Ευρώπης;

Όμως, την ίδια ώρα αυτοί, οι οποίοι δεν άφησαν τη Ρωσία να αγοράσει βιομηχανική τεχνογνωσία και να δώσει απασχόληση στον παραπαίοντα πληθυσμό της, την «ενθαρρύνουν» να «κατακτήσει» ενεργειακά την Ευρώπη. Κανένα «μονοπώλιο» δεν σταματάει τη ρωσική «επέκταση» στην Ευρώπη. Καμία εθνική πολιτική των κρατών της Ευρώπης δεν «αντιστέκεται» στη ρωσική «επέλαση». Μέσα σε ελάχιστα χρόνια το σύνολο σχεδόν της αναπτυγμένης Ευρώπης είναι εξαρτώμενο από τη Ρωσία …Δεν αφήνουν τη Ρωσία να παράγει ούτε τιράντες και την αφήνουν να ελέγχει τη «ροή» ενέργειας» στην Ευρώπη; …Δεν αφήνουν τη Ρωσία να παράγει ποδήλατα και αφήνουν την Rosneft να εξαγοράσει την TNK-BP και με αυτόν τον τρόπο να δημιουργηθεί η μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγός εταιρεία στον κόσμο; …Παράξενο δεν είναι;

Πόσο αληθές, δηλαδή, μπορεί να είναι ότι «συγκρούονται» οι Ρώσοι με τους Αμερικανούς στον Αρκτικό Ωκεανό ή στην Ανατολική Μεσόγειο για τα πετρέλαια; Άρα, κάτι άλλο συμβαίνει. Αυτό, το οποίο συμβαίνει, είναι το εξής. Μέσω του Πούτιν «κατασκεύασαν» το μελλοντικό πρότυπο της πετρελαιοπαραγωγού χώρας …Τη χώρα «συνδικαλίστρια» του πετρελαίου …Την πάνοπλη χώρα, η οποία θα μπει επικεφαλής των νέων πετρελαιοπαραγωγών χωρών …Την αυταρχική χώρα, η οποία θα σταματάει κάθε προσπάθεια για την εξεύρεση της λύσης του ενεργειακού προβλήματος …Τη χώρα, η οποία θα ενεργεί γρήγορα και με απόλυτο τρόπο σε όλα τα σημεία του Πλανήτη όπου το «πετρέλαιο» έχει προβλήματα.

Αυτοί έβαλαν τον Πούτιν να κυβερνά μια Ρωσία, η οποία βρίσκεται στην τεχνητή «έρημο» …Μια Ρωσία, την οποία, προκειμένου να της δώσουν μόνιμο «προσανατολισμό» στο μέλλον, της έδωσαν ως «πελάτες» όλες τις χώρες της Ευρώπης. Της έδωσαν πλούτο πάνω σε ένα ξεπερασμένο αντικείμενο, προκειμένου να την βάλουν να το προστατεύει με «νύχια» και με «δόντια» …Τα δικά της «νύχια» και τα δικά της «δόντια». Αυτή θα γίνεται η «κακιά» και όχι οι «αδελφές», οι οποίες θα εξακολουθούν να κονομάνε μέχρι …όσο αντέξει το πετρέλαιο. Για όσο διάστημα η Ρωσία θα «κονομάει» από το πετρέλαιο, δεν θα απειλεί σε καμία περίπτωση με την τεχνολογία της το μονοπώλιο του πετρελαίου …Το Μπαγκλαντές θα ανακαλύψει τη λύση στο ενεργειακό πρόβλημα του Πλανήτη, αλλά όχι η Ρωσία …Η Ρωσία θα το πολεμάει, γιατί θα έχει αποθέματα να «σπρώξει».

Ταυτόχρονα, αυτή η αυταρχική και αντιδημοκρατική Ρωσία εξυπηρετεί στερεότυπα, τα οποία βολεύουν την εξουσία και τους σχεδιασμούς της. Ελέγχοντας την ενέργεια, που «ζεσταίνει» την Ευρώπη, εύκολα θα εμφανίζεται και λίγο απειλητική απέναντι στους Ευρωπαίους στο σύνολό τους. Λίγο το σταλινικό «παρελθόν» της και οι παλιές «συνήθειές» της, λίγο το ορθόδοξο δόγμα της, όλο και θα τρομάζει τους καπιταλιστές του Προτεσταντικού Ευρωπαϊκού Βορά.

Η Ρωσία πάντα θα αντιπροσωπεύει την ωμή απειλή απέναντι στους Ευρωπαίους. Την κομμουνιστική Ρωσία του προηγούμενου σχεδιασμού θα την αντικαταστήσουν με την πετρελαϊκή Ρωσία. Την κομμουνιστική Ρωσία, η οποία απειλούσε με ένα «κουμπί» πυρηνικών όπλων, θα την αντικαταστήσουν με μια εξίσου απειλητική καπιταλιστική Ρωσία, η οποία απειλεί με τη στρόφιγγα ενός αγωγού. Την «ευέξαπτη» Ρωσία, η οποία μέχρι τότε για λόγους ιδεολογικούς κινούσε στόλους και στρατούς, θα την αντικαταστήσουν με την επίσης «ευέξαπτη» Ρωσία, που κάνει τα ίδια για λόγους …πετρελαϊκούς …Κανένας στην Ευρώπη δεν θεωρεί τον Πούτιν πιο δημοκράτη από τον Μπρέσνιεφ ή τον Χρουτσώφ …Άλλωστε αυτούς είχε ως πρότυπα ο Πούτιν, όταν ορκιζόταν πίστη στον σταλινισμό και αιώνιο μίσος για τη Δημοκρατία.

Η νέα θηριωδία τής ιδιόκτητης Γερμανίας.

Από τη στιγμή που βρήκαν το σιβηρικό «μουλάρι», για να πάρει πάνω του το «παιχνίδι» της πετρελαϊκής πολιτικής, έπρεπε να βιαστούν να λειτουργήσουν ως τραπεζίτες. Δεν είχαν πολύ χρόνο και έπρεπε να κάνουν πολλά πράγματα. Έπρεπε αυτοί, την ώρα που τα κράτη θα «χάζευαν» τη ρωσική «αρκούδα», να τα παγιδεύσουν …Να τα εγκλωβίσουν στον δανεισμό τους. Αυτός ήταν ο στόχος τους. Για να μπορέσουν οι κυρίαρχοι αυτού του κόσμου να εγκαταλείψουν την «πλατφόρμα» του «πετρελαίου» και να περιοριστούν στον τραπεζικό τομέα, θα έπρεπε να βρουν τρόπο να εξαγοράσουν τα κράτη με τα χρήματά τους.

Στόχος έγινε να «βυθίσουν» σε έναν νέο Μεσαίωνα τα κράτη της Ευρώπης …Να τα βάλουν σε μια διαδικασία όμοια με αυτήν της Ρωσίας του Γέλτσιν …Σε μια διαδικασία, η οποία θα τα έκανε να μοιάζουν με το «πρότυπο» της Ρωσίας …Μια διαδικασία όμως αρκετά πιο περίπλοκη, γιατί τα κράτη της Ευρώπης δεν ήταν ίδια με την «παραδομένη» στους σταλινικούς και τους μαυραγορίτες Ρωσία. Τα κράτη αυτά είχαν μια στοιχειώδη δημοκρατική λειτουργία και δεν μπορούσαν να λεηλατηθούν χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία.

Για να το επιτύχουν αυτό, θα έπρεπε και πάλι να βρουν τον κατάλληλο «μακελάρη». Απλά τώρα δεν ήταν ανάγκη να χυθεί αίμα, εφόσον αρκούσε ένας οικονομικός πόλεμος. Το αποτέλεσμα όμως και πάλι θα ήταν ανάλογο ενός πολέμου …Εκατομμύρια ανθρώπων σε απόγνωση …Εκατομμύρια ανθρώπων θα εξωθούνταν στην αθλιότητα …Τέλος, χιλιάδες ανθρώπων θα κατέληγαν στην αυτοκτονία. Έπρεπε να ωθήσουν τα κράτη σε κοινές πολιτικές, για να μπορούν να τα χειρίζονται ομαδικά και όχι κατά περίπτωση …Να τα εγκλωβίσουν σε καταστάσεις, οι οποίες θα τους επέτρεπαν να βάλουν τους δικούς τους ανθρώπους να τα «προδώσουν».

Για να βυθίσουν ταυτόχρονα όλα τα ευρωπαϊκά κράτη στα χρέη, τα οποία θα έφερναν τους τοκογλύφους και το ΔΝΤ στις «πόρτες» τους, αποφάσισαν να τα εντάξουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση …Πάλι για το «καλό» τους. Όπως τα είχαν βάλει μέσα στο Δυτικό Μπλοκ για το «καλό» τους, έτσι θα τα έβαζαν και πάλι σε ένα αντίστοιχο μπλοκ. Όσο κι αν το ψάξει κανείς, δεν θα βρει Ευρωπαίους οραματιστές πίσω από την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Την ενοποίηση αυτήν την ονειρεύτηκαν, τη χρηματοδότησαν και την εφάρμοσαν οι τοκογλύφοι πετρελαιάδες. Ο Ροκφέλερ και η παρέα του. Αυτοί, οι οποίοι μάζευαν όλα τα «σκουπίδια» της Ευρώπης στις συνεδριάσεις της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ …Της δικής τους Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.

Της Λέσχης όλων των παλιών χρηματοδοτών του Χίτλερ …Της Λέσχης του Ρότσιλντ, του Κίσινγκερ, του Μπους κλπ.. Μέσω αυτής της Λέσχης πέρασε η «γραμμή» τους στα κράτη …Η «γραμμή», η οποία τα ήθελε να καταφεύγουν στον υπερδανεισμό …Στον δανεισμό πέραν των δυνάμεών τους και βέβαια της λογικής. Ελέγχοντας τις διεφθαρμένες ηγεσίες, μπορούσαν να τα «πλημμυρίσουν» με χρήμα και δάνεια …Να τα φορτώσουν με δάνεια, ώστε την κατάλληλη στιγμή να τα λεηλατήσουν …Τζάμπα τους ήταν …Τύπωναν χρήμα και το έστελναν με κοντέινερ στην Ευρώπη …Όλοι «ευχαριστημένοι». Τα δουλικά τους Γιωργάκηδες, Κωστάκηδες και Ντορούλες κέρδιζαν εκλογές και εμφανίζονταν να «χτίζουν» τις νέες «ισχυρές» και πλούσιες πατρίδες.

Σε αυτό το «στημένο» παιχνίδι —μιας «οικογένειας» κρατών— δεν μπορούσαν να καταφέρουν το αποτέλεσμα που επιθυμούσαν χωρίς βοήθεια …Είχαν ανάγκη τον προδότη «χαφιέ». Αυτόν, ο οποίος θα «πρόδιδε» τους «αδελφούς» του. Αυτόν, ο οποίος θα «έσπρωχνε» τους υπόλοιπους στην προτεινόμενη πολιτική, που οδηγεί στην «εντατική» και ο οποίος θα ήταν ο ίδιος που στο τέλος θα τους τραβούσε από την «πρίζα» της ζωής …Το μαύρο «πρόβατο», το οποίο πρώτο θα έπεφτε στον γκρεμό τους, προκειμένου να παρασύρει τα υπόλοιπα …Το πρόβατο εκείνο, το οποίο πάντα έχουν ανάγκη οι ποιμένες, για να οδηγούν το ποίμνιο με τον παραδειγματισμό.

Εφόσον είχαν αποφασίσει να παγιδεύσουν τους λαούς με τον υπερδανεισμό, έπρεπε να βρουν τον πρόθυμο, ο οποίος για πρώτη φορά θα έπαιρνε τρομερά και δυσβάστακτα δάνεια. Είχαν ανάγκη τον εθελοντή, γιατί δεν μπορούσαν διαφορετικά να δρομολογήσουν το σχέδιό τους. Δεν αρκεί να τους βυθίσεις όλους στα χρέη και κατόπιν η αδυναμία τους να τα αποπληρώσουν να οδηγήσει σε «φέσια» …Δεν «έκανες» τίποτε έτσι. Έπρεπε να τους οδηγήσεις στα χρέη και κατόπιν —επειδή αυτό είναι το «δίκαιο» και το «σωστό»— να τους ρημάξεις …Να έχεις το μέγεθος να τους τρομάζεις κάθε φορά που θα τους «ακρωτηριάζεις». Δεν αρκούσε δηλαδή ο θυμός του Ρότσιλντ ή του Σόρος, για να τρομάξει ένα κράτος … Μόνον κράτη μπορούν να «τρομάξουν» κράτη …Μόνον λαοί μπορούν να τρομάξουν λαούς.

Αντιλαμβανόμαστε ότι ο σχεδιασμός αυτός απαιτούσε έναν προδότη μέσα στην Ευρώπη …Έναν λαό-προδότη, οποίος θα πρόδιδε τους ομοίους του …Έναν λαό-προδότη, ο οποίος θα παρέσυρε —με διαφθορά, παραποιήσεις στοιχείων και πωλήσεις— τους λαούς στον υπερδανεισμό και άρα στην καταστροφή. Αυτός ο προδότης της Ευρώπης δεν ήταν δύσκολο να βρεθεί για τους τοκογλύφους, εφόσον ήδη στην Ευρώπη είχαν υποδομή …Είχαν την ιδιόκτητη Γερμανία, για να την κάνουν ό,τι θέλουν. Η Γερμανία ήταν ο προδότης της Ευρώπης. Από εκεί ξεκίνησαν μια «πυραμίδα» χρεών, που στο τέλος —όπως γίνεται πάντα— ο πρώτος θα τη «γλίτωνε» και οι υπόλοιποι θα την «πατούσαν» …Για την ενοποίηση της Γερμανίας φόρτωσαν τη Γερμανία με τεράστια χρέη και η Γερμανία φόρτωσε με χρέη όλους τους υπόλοιπους. Η Γερμανία σήμερα, ως πρώτη —και άρα για τη δική της επιβίωση—, παριστάνει την «ανταγωνιστική» και καθημερινά «εκτελεί» τα αφελή θύματα του σχεδιασμού των αφεντικών της.

Τον ρόλο της Γερμανίας μπορεί να τον καταλάβει κάποιος εύκολα μόνον με ένα παράδειγμα. Τα περί ανταγωνιστικότητας ή μεθοδικότητας ή οτιδήποτε άλλο «χαρακτηρίζει» δήθεν τον γερμανικό λαό, είναι όλα παραμύθια. Ο γερμανικός λαός δεν είναι ξεχωριστός λαός, για να έχει ξεχωριστά χαρακτηριστικά. Ίσα-ίσα που, αν ψάξουμε τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά του, θα είναι εις βάρος του, εφόσον είναι ένας λαός με μηδενική σχεδόν αντίδραση σε εντολές ξένων αφεντικών …Είναι ο λαός, τον οποίο τον έχουν «εξευτελίσει» για πάνω από έναν αιώνα οι Εβραίοι και τον βάζουν να κάνει τις βρομοδουλειές τους …Είναι ο λαός, που, αν του πετάξεις ένα «κόκαλο» ποδοσφαιρικού κυπέλλου, μπορεί και αισθάνεται υπερήφανος.

Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης, τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως φαίνονται. Η σημερινή «υπεροχή» της Γερμανίας είναι απόλυτα «στημένη» …Είναι «στημένη» από τα υπερατλαντικά αφεντικά …Είναι τόσο «στημένη», που, αν δεν ήταν διεφθαρμένες και άθλιες οι ηγεσίες των ευρωπαϊκών λαών, δεν θα μπορούσε καν να «παιχτεί» το «παιχνίδι». Στην κυριολεξία ούτε μικρά παιδιά δεν θα δέχονταν να παίξουν αυτό το «παιχνίδι» της Ενωμένης Ευρώπης, όπου «κυρίαρχη» είναι η Γερμανία.

Όλοι μας γνωρίζουμε το παιχνίδι Monopoly. Ποιο είναι το χαρακτηριστικό αυτού του παιχνιδιού; Ότι μέσα σε ένα κλειστό «οικονομικό» περιβάλλον ο κάθε παίκτης αγωνίζεται για την επικράτηση του εις βάρος των υπολοίπων.

Είναι παιχνίδι επικράτησης με δυσκολίες, γιατί από ένα αρχικό ποσόν —κοινό για όλους— πρέπει να επικρατήσει ο καλύτερος …Να επικρατήσει αυτός, ο οποίος θα πάρει από τα χέρια των υπολοίπων όλο το χρήμα …Το εξ» αρχής ορισμένο και πεπερασμένο χρήμα. Είναι παιχνίδι δύσκολο, γιατί έχεις απέναντι σου τον «άλλο». Δεν είναι παιχνίδι τεχνικό, το οποίο απαιτεί απλά δεξιοτεχνία, για να έρθει εις πέρας …Είναι παιχνίδι που παίζεις με τον ή τους απέναντι.

Είτε δηλαδή είσαι έξυπνος είτε βλάκας, είτε μικρός είτε μεγάλος, αυτό το παιχνίδι είναι απλά μια «διελκυστίνδα» μεταξύ ανθρώπων …Έχεις απέναντί σου άλλους ανθρώπους. Την εξυπνάδα τους, τις ανάγκες τους, αλλά και την πονηριά των αντιπάλων σου. Είναι εύκολο, όταν παίζεις με έναν βλάκα ή ένα μικρό παιδί και είναι δύσκολο όταν παίζεις με κάποιον ευφυή παίκτη. Είτε το παίζουν αυτό το παιχνίδι μικρά παιδιά είτε ενήλικες, είναι πάντα ιδιαίτερο, γιατί δεν είναι το παιχνίδι που σε «δοκιμάζει» …σε «δοκιμάζει» ο «απέναντι» …Τον «απέναντι» πρέπει να νικήσεις με βάση κάποιους κανόνες, είτε αφελείς είτε πονηρούς —δεν έχει σημασία, εφόσον αυτοί είναι κοινοί για όλους—.

Γιατί κάνουμε αναφορά σε ένα τέτοιο παιδικό παιχνίδι; Γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι τόσο «στημένη», που ούτε σαν παιδικό παιχνίδι δεν θα μπορούσε να σταθεί. Αν δεν ήταν τόσο διεφθαρμένοι και τόσο προδότες οι ηγέτες των ευρωπαϊκών κρατών ούτε καν θα συμμετείχαν σε αυτό το «στημένο» παιχνίδι που οδηγεί στον θάνατο των λαών τους. Ούτε αγαθά παιδιά δεν θα δέχονταν να συμμετάσχουν στο παιχνίδι της …Γιατί; …Γιατί δεν μπορεί να παιχτεί ένα τέτοιο παιχνίδι, αν κάποιος από τους παίκτες βάζει το χέρι του σε ένα «κουτί» εκτός παιχνιδιού και συμπληρώνει διαρκώς τα χρήματα που του λείπουν, για να κάνει αυτό που θέλει. Ποιος θα τον νικήσει, όταν έχει πάντα διαθέσιμους πόρους, οι οποίοι δεν έχουν σχέση με την πορεία και την εξέλιξη του παιχνιδιού;

Είναι σαν να παίζεις σκάκι με κάποιον, ο οποίος μπορεί να βάζει στη σκακιέρα όσες βασίλισσες και όσους πύργους θέλει ανεξέλεγκτα. Ποιος θα τον νικήσει; …Κανένας Καρπώφ και κανένας Κασπάρωφ δεν μπορεί να νικήσει ακόμα και τον πιο άσχετο «θαυματοποιό»….Αυτό ακριβώς κάνει η Γερμανία μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ανέχονται τα υπόλοιπα κράτη …Παίζει σε ένα ενιαίο οικονομικό περιβάλλον —όπως είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση—, χωρίς όμως αυτό το περιβάλλον να είναι «κλειστό» …Είναι περιοριστικό, αλλά όχι κλειστό. Σαν «κλουβί» είναι κλειστό, για να μην φεύγει κανένας —ακόμα κι αν «μαχαιρώνεται»—, αλλά ανοικτό, για να μπαίνουν πράγματα μέσα σ’ αυτό …Κλειστό, για να μην μπορούν να μπαινοβγαίνουν οι παίκτες, αλλά ανοικτό σε ξένα κεφάλαια.

Γι’ αυτόν τον λόγο μιλάμε για «κλουβί». Με μια Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία δεν στεγανοποιεί την ευρωπαϊκή οικονομία και επιτρέπει τις έξωθεν παρεμβάσεις. Μια Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που εδράζεται στην Φρανκφούρτη και ελέγχεται από τους τοκογλύφους της FED και επιτρέπει στην Γερμανία να παίζει με έξωθεν βοήθειες. Αυτήν η Γερμανία μετά παριστάνει τον ασυναγώνιστο παράγοντα.

Είναι ο «παίκτης», που μπαίνει μέσα στο «κλουβί» με πλεονέκτημα. Ο «παίκτης» που του δίνουν απ’ έξω «πιστόλια» και «μαχαίρια», προκειμένου να νικήσει τους αντιπάλους του. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα δεν είναι αυτό που λέμε η «μπάνκα» στα παιχνίδια …Δεν έχει ένα ταμείο ενιαίο και κοινό για όλους τους παίκτες. Ένας «τροχονόμος» χρήματος είναι, αφού οι «παίκτες» παίρνουν χρήματα από τις διεθνείς αγορές και άρα εκτός «παιχνιδιού». Ούτε στα μπαρμπουτάδικα των χαμαιτυπείων δεν γίνονται αυτά.

Οι Γερμανοί χαφιέδες των τοκογλύφων, δηλαδή, χρηματοδοτούνται κατ» εξαίρεση με ευνοϊκότερους όρους, για να νικήσουν τους εχθρούς των τοκογλύφων, που είναι όλοι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι …Όλοι οι εγκλωβισμένοι στο «κλουβί» της Ευρωζώνης μελλοθάνατοι. Ποιος μπορεί να νικήσει αυτήν τη Γερμανία; Με αυτές τις «πλάτες» μπορεί να λεηλατεί όποιον θέλει. Αυτοί, οι οποίοι την χρηματοδοτούν, είναι οι ίδιοι που είναι οι ιδιοκτήτες των «εταιρειών» αξιολόγησης.

Η συμπαιγνία είναι προφανής. Οι εταιρείες της Νέας Υόρκης «σημαδεύουν» και η Γερμανία «πυροβολεί». Οι εταιρείες των τοκογλύφων υποβαθμίζουν μια χώρα —όπως η Ελλάδα— και βγαίνει η Γερμανία και, αντί να υπερασπιστεί τη «συνάδερφο» χώρα, την πυροβολεί, για να την φέρει σε ακόμα δυσκολότερη θέση.

Τοκογλύφοι και Γερμανοί προσυνεννοούνται με τις εταιρείες αξιολόγησης των τοκογλύφων και κερδίζουν από την καταστροφή των άλλων …Το τερπνόν μετά του ωφελίμου …Βγάζουν χρήματα από τον θάνατο των ανταγωνιστών τους. Πουλάνε ομόλογα των «μελλοθάνατων» στη μέγιστη τιμή και με την πολιτική τους τα μετατρέπουν σε «σκουπίδια» για όλους όσους δεν απολαμβάνουν το προνόμιο της εσωτερικής πληροφόρησης …Αυτοί πάντα «έξυπνοι» και πάντα «προνοητικοί». Κανένας δεν αντιδρά στο στήσιμο αυτό, γιατί έχουν φροντίσει τα «αφεντικά» να μην μπορούν να αντιδράσουν. Κανένας δεν αντιδρά στο σακάτη Σόιμπλε, γιατί ο Σόιμπλε έχει τη λίστα της Siemens και απαιτεί να τον «θαυμάζουν» τα θύματά του.

Βγαίνουν τα ζώα του Βερολίνου και μέσα στα πλαίσια του τοκογλυφικού «θεάτρου» κατηγορούν τους πάντες: Τεμπέληδες είναι οι Έλληνες, άρα πρέπει να μπουν στο ΔΝΤ Πρέπει να μπουν σε πρόγραμμα «βοήθειας». Τι βοήθεια; Εφόσον προηγουμένως με το αιφνιδιαστικό ξεπούλημα των ομολόγων και τις «βρισιές» —και άρα με τεχνητό τρόπο— φτάνουν τον δανεισμό της Ελλάδας στο 7%, την βάζουν τελικά σε «σωτήριο» πρόγραμμα με 5%. Άρα; Άρα, η Γερμανία, η οποία δανείζεται σταθερά με σχεδόν μηδενικό επιτόκιο, μπορεί να βγάζει δισεκατομμύρια σε τόκους από τη «βοήθειά» της. Δανείζεται με μηδέν και δανείζει με 5% …Μονά-ζυγά κερδίζει. Όσα χρήματα δανείζεται η Ελλάδα με αυτοκτονικές υποθήκες, τόσα χρήματα «αυγατίζουν» για τη Γερμανία.

Ταυτόχρονα η Γερμανία, εμφανιζόμενη σαν «δανείστρια» δύναμη, λεηλατεί τα πάντα στο πέρασμά της. Στο όνομα του δημοσιονομικού εξορθολογισμού και της λιτότητας καταστρέφει τις εθνικές οικονομίες και αυτό το εκμεταλλεύεται, λεηλατώντας τα πάντα μέσα σ’ αυτές. Οι λαοί χάνουν την οικονομική δύναμη να αμυνθούν και η Γερμανία αρπάζει τα πάντα με ρυθμούς πολέμου …Αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Είναι σαν να έχεις ένα πανάκριβο εμβόλιο για τη γρίπη και ταυτόχρονα να είναι δικοί σου οι «φορείς», που την εξαπλώνουν στα θύματά σου. Μετά στέλνεις «ύαινες» σαν τον Ράιχενμπαχ ή τον Φούχτελ, για να σκυλέψουν τον «νεκρό». Μπαίνουν στα άδυτα των αδύτων για τους λαούς και διαλέγουν λεία.

Αυτό γίνεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα και —όπως καταλαβαίνει ο αναγνώστης— η κατάσταση είναι «στημένη». Σε μια Ευρώπη, η οποία μαστίζεται από τη «γρίπη» του χρέους, η Γερμανία παίρνει από τους τοκογλύφους το τζάμπα «φάρμακο», που είναι το χρήμα. Όπως αντιλαμβανόμαστε, η Γερμανία δεν είναι «ασυναγώνιστη» …Η Γερμανία απλά «κλέβει» τους συμπαίκτες της …Τους έχει βάλει σε ένα «τραπέζι» και τους «παίζει» με εξωτερικές βοήθειες. Μπορεί και τους «καπελώνει» όλους με τις βοήθειες αυτές. Είναι κάποιο ευρωπαϊκό κράτος ανταγωνιστικότερο της Γερμανίας, λόγω χαμηλών μισθών; …Χάνει το πλεονέκτημά του από τη Γερμανία, η οποία έχει πιο φτηνή χρηματοδότηση. Είναι ένα κράτος ανταγωνιστικότερο της Γερμανίας, λόγω ανώτερης τεχνολογίας; …Χάνει το πλεονέκτημά του από τη Γερμανία, γιατί αυτή μπορεί να αγοράζει τεχνογνωσία με πολύ ευνοϊκούς δανειακούς όρους.

Σε ό,τι κι αν κάποιος υπερέχει της Γερμανίας, θα «καπελωθεί» από τη φτηνή χρηματοδότησή της …Θα τον νικήσει και στο τέλος, αφού τον εξουθενώσει, θα τον εξαγοράσει και πάλι με ευνοϊκούς όρους. Όλες οι χρηματοδοτήσεις όλων των γερμανικών εταιρειών σε όλους τους τομείς —όπου κι αν δραστηριοποιούνται— είναι ευνοϊκότερες έναντι των ανταγωνιστών τους. Καμία εργατικότητα και καμία ευφυΐα των Γερμανών δεν δίνουν στις γερμανικές επιχειρήσεις την απόλυτη ανταγωνιστικότητα. Τα πάντα τα εξασφαλίζουν γι’ αυτούς —χωρίς αυτούς— οι τοκογλύφοι της Νέας Υόρκης.

Γι’ αυτόν τον λόγο θεωρούμε ότι η καλύτερη παρομοίωση, που μπορεί κάποιος να κάνει, για να περιγράψει τη «στημένη» οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι αυτή της γνωστής Monopoly …Η Γερμανία βγάζει από τις «τσέπες» της χρήματα, τα οποία δεν ανήκουν στο παιχνίδι και το «νοθεύουν». Θέλει κάποιος αυτό το «τραπέζι» να παρομοιάσει με το σκάκι; …Η Γερμανία δεν μπορεί να «στριμωχτεί», γιατί πάντα θα βγάζει «βασίλισσα», για να καθαρίζει από απόσταση εκεί όπου οι άλλοι πλησιάζουν με κόπο. Θέλει κάποιος αυτό το «τραπέζι» να το παρομοιάσει με χαρτοπαικτικό τραπέζι; …Η Γερμανία στο ευρωπαϊκό «τραπέζι» έχει Αμερικανούς «συμπαίκτες», οι οποίοι δεν δικαιούνται να παίζουν, αλλά ταυτόχρονα συμμετέχουν …»Συμπαίκτες», οι οποίοι βλέπουν τα χαρτιά όλων και ποντάρουν στη Γερμανία, την οποία ελέγχουν απόλυτα.

Τόσο «ασυναγώνιστοι» είναι οι τενεκέδες, που κυβερνάνε τη Γερμανία. Απλά πράγματα. Είναι δυνατόν να είναι ασυναγώνιστη μια σταλινική παλιόγρια, όπως η Μέρκελ; —Ένα ζώο και μισό είναι— Είναι δυνατόν να είναι ξεχωριστοί ένας ανάπηρος, μια «αδερφή» και ένας κομπλεξικός Ταϋλανδέζος; —Σε «στημένο» παιχνίδι παίζουν—. Από την Ελλάδα άρπαξαν τον ΟΤΕ, το Αεροδρόμιο και ποιος ξέρει τι άλλο στο μέλλον. Από την Ιταλία άρπαξαν την Λαμποργκίνι, την Ντουκάτι κλπ..

Σαρώνουν τα πάντα. Στην πολιτική «σκακιέρα» της Ευρώπης, όπου οι άλλοι έχουν λιγοστούς «στρατιώτες» για να τελειώσουν την παρτίδα, αυτοί βγάζουν διπλές και τριπλές «βασίλισσες». Πώς θα τους νικήσεις; Παριστάνουν και τους έξυπνους, ενώ είναι πιο βλάκες κι απ’ τα τούβλα. Για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας πρέπει να κατηγορηθούν. Τα είκοσι εκατομμύρια των Ευρωπαίων ανέργων και οι δεκάδες χιλιάδες των αυτοκτονιών είναι δικό τους έργο.

Αυτή η Γερμανία της τρελής γριάς είναι που επιστρατεύτηκε και πάλι να στραφεί εναντίον των Ευρωπαίων υπέρ των αφεντικών της. Τα ίδια αφεντικά, τα οποία χρηματοδότησαν τον Χίτλερ, για να κατακτήσει την Ευρώπη, είναι αυτοί, οι οποίοι χρηματοδοτούν τη Γερμανία, για να κατακτήσει επίσης την Ευρώπη …Να την κατακτήσει αυτήν την φορά πραγματικά, εφόσον τα κράτη στην κυριολεξία λεηλατούνται. Αυτή η Γερμανία βυθίζει τα κράτη στη φτώχεια μέσω των δανείων. Αυτά τα δάνεια θα δώσουν στα αφεντικά της τον έλεγχο των αγροτών της Ευρώπης. Αυτά τα δάνεια θα δώσουν στα αφεντικά της τον έλεγχο των βιομηχάνων της Ευρώπης. Αυτά τα δάνεια θα τους δώσουν τη δυνατότητα να ελέγχουν το σύνολο της αγοράς της Ευρώπης.

Για να λειτουργεί αυτό το «παραμύθι», δουλεύουν και πάλι τον γερμανικό λαό …Τον πιο απαράδεκτο λαό στην ιστορία της ηπείρου …Το «έρμα», που το πάνε και το φέρνουν κατά βούληση …Το πιο επικίνδυνο «έρμα» στην ιστορία της Ευρώπης …Αυτό, που κάποτε το έντυσαν στα χακί και το αμόλησαν να σκοτώνει τον κόσμο, για να μετατρέψουν τους τοκογλύφους της Νέας Υόρκης σε χρηματοδότες, πετρελαιοδότες και «ειρηνοποιούς» της ηπείρου …Το ίδιο «έρμα», το οποίο σήμερα το «ντύνουν» ως «γερμανική κοινή γνώμη» και επιτρέπει στη Γερμανία να «πυροβολεί» λαούς και να τους αναγκάζει να αποδέχονται τη λεηλασία τους από τους τοκογλύφους της Νέας Υόρκης …Ο λαός της Bild.

Το παιχνίδι των «νέων» κοιτασμάτων.

Ο αναγνώστης αρχίζει κι αντιλαμβάνεται πώς λειτουργεί το παιχνίδι. Έχοντας δημιουργήσει το κράτος-»πρότυπο» της Νέας Εποχής, που είναι η πετρελαιοπαραγωγός Ρωσία, μπορούσαν να ξεκινήσουν το παιχνίδι. Η Γερμανία θα μεθόδευε τη λεηλασία —και άρα τη «ρωσοποίηση»— των κρατών της Ευρώπης και οι ηγεσίες θα ακολουθούσαν τα πρότυπα του Πούτιν. Οι πολιτικές ηγεσίες των κρατών θα λειτουργούσαν σαν τον «Τσουμπάις», που θα παρέδιδαν τα πάντα στους τοκογλύφους και ταυτόχρονα θα είχαν φιλοδοξίες Πούτιν χάρη στα πετρελαϊκά κοιτάσματα, τα οποία «εκτάκτως» θα ανακαλύπτονταν …Τα κρατικά «σκυλιά» θα έτρεχαν πίσω από το «κόκαλο», που θα τους πετούσαν οι τοκογλύφοι.

Όλα αυτά, όσο περίπλοκα κι αν φαίνονται, είναι εύκολα στην εκτέλεσή τους. Με τη διαφθορά, που εξαπέλυσε η Γερμανία και οι «εταιρείες» της, μπόρεσαν και έθεσαν υπό την ομηρία τους το πολιτικό προσωπικό των χωρών, στις οποίες εξ» αρχής στόχευαν. Ακόμα κι αν κάποιος δεν ήταν «Τσουμπάις», θα γινόταν αν εκβιαζόταν. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, γνωρίζουν από τις λίστες της Siemens και του Χριστοφοράκου ποιοι είναι οι διεφθαρμένοι ηγέτες της χώρας. Αυτούς διατηρούν στην εξουσία και τους εκβιάζουν …Γιωργάκηδες, Κωστάκηδες, Αντωνάκηδες, Ντορούλες και όλο το κακό συναπάντημα, που κυβερνά τη χώρα, εκβιάζεται από τη Γερμανία και βεβαίως από τα «αφεντικά» της. Το ίδιο είναι βέβαιον ότι κάνουν στην Κύπρο του Αναστασιάδη, στην Ιταλία του Μόντι και στην Ισπανία του Ραχόι.

Όμως, την ώρα που η Γερμανία θα λεηλατούσε τον ευρωπαϊκό νότο, θα παιζόταν το «παραμύθι» των νέων κοιτασμάτων, για να μην αντιδρούν οι λαοί. Αυτό ακριβώς είναι το παιχνίδι των νέων κοιτασμάτων …Τα κοιτάσματα κατά «σύμπτωση» βρέθηκαν την ώρα που οι λαοί θα μπορούσαν πάνω στην απελπισία τους να αντιδράσουν και μάλιστα βιαίως …Την ώρα που οι λαοί θα έπρεπε να αφήνουν απλήρωτα τα ομόλογα των τοκογλύφων τους, έρχονται «λεφτά» …Την ώρα που οι λαοί θα έπρεπε να κυνηγάνε να ξεκοιλιάσουν τους διάφορους Τόμσεν και Ράιχενμπαχ, τους πετάνε την «ελπίδα», όπως πετάς σε έναν σκύλο ένα κομμάτι «κρέας». Ξαφνικά η ελπίδα τον αποπροσανατολίζει και δεν κάνει αυτά, τα οποία σε φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να κάνει …Δεν αντιδρά …Σκέφτεται βλακωδώς και καθυστερεί …Ρε μπας και γίνω πλούσιος; …Ρε μπας και μέσα στην ατυχία μου είμαι τυχερός; …Ας καθίσω ήσυχος, μη θυμώσουν και δεν μου αναγνωρίσουν τα κοιτάσματα.

Αυτό ήταν το σχέδιό τους …Την ώρα που χάνεις έναν ΟΤΕ ή μια ΔΕΗ ή έναν ΟΣΕ για «ψίχουλα», θα σε παραπλανήσουν με πετρελαϊκά δισεκατομμύρια με στόχο να σε αποπροσανατολίσουν …Θα σε βάλουν μέσα στην πείνα σου να ονειρεύεσαι τα χρυσοφόρα κοιτάσματα …Θα σε βάλουν με κομμένη σύνταξη να κάνεις όνειρα σεΐχη …Θα σε βάλουν να κοιτάς αλλού και όχι εκεί που πρέπει …Δεν θα θυμώνεις με τους φονιάδες του Βορά, αλλά με τους Τούρκους γείτονες, οι οποίοι μπορεί να αμφισβητούν την «ιδιοκτησία» σου …Την «ιδιοκτησία» ενός αγαθού, το οποίο δεν το έχεις δει ακόμα, αλλά ξεκίνησες να το «απολαμβάνεις» νοητά …Άρχισες να «ξεπληρώνεις» δάνεια, να «κάνεις αυξήσεις» συντάξεων και να «αγοράζεις» αυτοκίνητα …Μιλάμε για κωμικά πράγματα, τα οποία, αν δεν ήταν τραγικά, θα ήταν γελοία.

Όταν φτάνουμε στο σημείο να συζητάνε οι άσχετοι για τα πετρέλαια, έχει γίνει ήδη η ζημιά …Έχουν καταφέρει τον στόχο τους οι εγκληματίες. Όταν φτάνουμε στο σημείο οι «στρατηγοί» των καφενείων να αποφαίνονται ότι: …ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ «ΦΑΝΕ» ΤΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ, η «δουλειά» τους έχει γίνει. Αυτοί, οι οποίοι σε καταληστεύουν, σε βάζουν να ονειρεύεσαι ανυπολόγιστα κέρδη από εκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο, ώστε να μην αντιδράς.

Αυτοί, οι οποίοι σε καταληστεύουν, ως θανάσιμοι εχθροί, έρχονται και παρουσιάζονται σαν «εγγυητές» του ενεργειακού σου πλούτου απέναντι στη δήθεν απειλητική Τουρκία. Σου τα παίρνουν όλα μέσα στην πατρίδα σου και σου εγγυώνται μελλοντικές ΑΟΖ. Η Ευρώπη ληστεύει την Ελλάδα και ο Σαμαράς μάς ανακοινώνει ότι η ελληνική ΑΟΖ είναι ευρωπαϊκή ΑΟΖ …και άρα ασφαλής …Το «βρακί» του βιασμένου δεν θα «χαθεί», γιατί ο βιαστής τον διαβεβαιώνει ότι του το έχει φυλαγμένο.

Με αυτόν τον τρόπο οι πετρελαιάδες δρομολογούν το τελικό τους σχέδιο στην Νέα Τάξη. Μοιράζονται λίγα από τα κέρδη τους στο σχεδόν ξεπερασμένο «πετρέλαιο» και σε κάνουν γενίτσαρο της περιουσίας τους …Μετά είσαι ο φτωχός, που έχεις λόγο να υπερασπιστείς την πανάκριβη πετρελαϊκή εξάρτηση. Ταυτόχρονα, εξασφαλίζουν όλες εκείνες τις συνθήκες, οι οποίες θα τους επιτρέπουν στο μέλλον ν’ απεμπλακούν πρώτοι και με τεράστια κέρδη από το ξεπερασμένο πετρέλαιο …Επιτυγχάνουν, μέσω της λεηλασίας, όλα εκείνα, τα οποία εξ» αρχής είχαν σκοπό να κάνουν.

Γι’ αυτόν τον λόγο την ώρα που εσύ χαζεύεις τη θάλασσα και ονειρεύεσαι σαν τον Κωνσταντάρα «ντούπου-ντούπου» πετρελαιοπηγές, αυτοί σου επιτίθενται με τις τράπεζες και σου τα παίρνουν όλα …Ανακατεύουν τα «χαρτιά» και τους «μπερδεύουν» όλους. Μοιράζονται κέρδη από μια «τελειωμένη» υπόθεση και δημιουργούν στα λεηλατημένα κράτη τις συνθήκες κοινωνικής συνενοχής, που δημιούργησαν στη Ρωσία. Τα αναγκάσουν να συνδέσουν τα συμφέροντά τους με το πετρέλαιο —και άρα με τους ίδιους— για όσο διάστημα θα έχει ακόμα αξία το πετρέλαιο. Τους βάζουν να προστατεύουν μόνοι τους το πετρέλαιο που τους βασανίζει. Παραπλανούν τους λαούς και ταυτόχρονα τους βάζουν να «επενδύσουν» στο πετρέλαιο, έχοντας οι ίδιοι προετοιμάσει για τους εαυτούς τους την επόμενη «ημέρα».

Την ώρα που γίνεται αυτή η «αλλαγή» και οι «φαντασμένοι» λαοί «μετράνε» δισεκατομμύρια, αυτοί προχωράνε στον πραγματικό τους στόχο, που είναι η εξαγορά των ίδιων των εθνικών κεφαλαίων των λαών. Ως δανειστές μπαίνουν στα κράτη και τα λεηλατούν. Οι τράπεζές τους αγοράζουν τις εθνικές τράπεζες, οι οποίες έχουν τις υποθήκες των αγροτικών εκτάσεων …Τράπεζες τύπου ΑΤΕ στην Ελλάδα. Οι τράπεζές τους αγοράζουν τα οδικά δίκτυα των κρατών. Οι τράπεζές τους αγοράζουν τα σιδηροδρομικά δίκτυα των κρατών. Οι τράπεζές τους χρηματοδοτούν όλες τις εμπορικές επιχειρήσεις, οι οποίες μονοπωλούν τις εθνικές αγορές και μπορούν να καταστρέψουν κάθε εθνική προσπάθεια βιομηχανικής ανάκαμψης.

Αυτό είναι το πρώτο ζητούμενο των μεγάλων «ανακαλύψεων» νέων και πλούσιων πετρελαϊκών κοιτασμάτων …Να ονειρεύεται ο λαός μελλοντικά κέρδη σεΐχηδων, για να μην αντιδρά στη λεηλασία των υπαρκτών κεφαλαίων του. Εκείνη την ώρα που «ονειρεύεται», δεν βλέπει τι χάνει …Δεν βλέπει ποιος είναι ο στόχος αυτών που τον παραμυθιάζουν. Τα οδικά δίκτυα χάνονται και πηγαίνουν κατ’ ευθείαν στις τράπεζες των τοκογλύφων. Τον ΟΤΕ τον «τρώει» η Deutsche Telekom των τοκογλύφων. Τον ΟΣΕ θα τον «φάει» η Deutsche Bahn των ίδιων τοκογλύφων. Το Αεροδρόμιο Αθηνών το έχει «φαει» η Hochtief. Η αγορά χάνεται και πηγαίνει κατ» ευθείαν στα γερμανικά μονοπώλια….Στα Lidl, στα Aldy, στα Praktiker, στα Saturn ή στα Media Markt. Την ώρα που χάνονται τα αεροδρόμια, τα λιμάνια και οι μαρίνες, θα ονειρεύεται ο λαός μελλοντικά έσοδα από τα πετρέλαια για αποπληρωμή δανείων, τα οποία απειλούν μισθούς και συντάξεις.

Κατάλαβε ο αναγνώστης το κόλπο; Πετάνε στους υπερχρεωμένους «σκύλους» το άχρηστο και καταφαγωμένο πετρελαϊκό «κόκαλο», κάνοντάς τους να ελπίζουν ότι θα «σωθούν» με τα «έσοδά» του …Τους βάζουν να κάνουν «άμυνα» σε λάθος πεδίο και για λάθος λόγο. Όχι μόνον τους «ξεφορτώνονται» ως εχθρούς, αλλά τους βάζουν να υπερασπιστούν με το αίμα τους τα «σκουπίδια» τους. Την ώρα που τους λεηλατούν τις πατρίδες, τους «πετάνε» υπολογισμούς μελλοντικών εσόδων δισεκατομμυρίων δολαρίων. Κάτω από ποια προϋπόθεση όμως; Κάτω από την προϋπόθεση ότι τα δισεκατομμύρια αυτά θα εισπραχθούν σε «βάθος» χρόνου. Άρα; …Άρα σε χρόνο τέτοιο, που κανένας δεν γνωρίζει αν θα έχει ή όχι αξία το πετρέλαιο.

Όταν λοιπόν οι λαοί συνδέσουν την επιβίωσή τους με το πετρέλαιο αυτό, δεν θα προσπαθήσουν αυτό το «βάθος» χρόνου να το μεγιστοποιήσουν; …Δεν θα σταματήσουν μόνοι τους την όποια τεχνολογική εξέλιξη «ρηχαίνει» αυτό το «βάθος»; …Δεν θα γίνουν συνένοχοι με τους φονιάδες τους; Οι τοκογλύφοι πετρελαιάδες, δηλαδή, τους λεηλατούν τις πατρίδες και οι λαοί θα είναι αυτοί που για λίγα ψίχουλα ποσοστών θα προστατεύουν τα πετρελαϊκά τους κοιτάσματα. Οι τοκογλύφοι θα τους δώσουν τα παλιά «ρούχα» του ιμπεριαλισμού, ενώ οι ίδιοι ήδη προβάρουν τα καινούργια. Οι τοκογλύφοι θα τους πετάξουν τα παλιά «σώβρακά» τους και αυτοί θα τα «προσκυνάνε», γιατί πρέπει —πρώτοι απ’ όλους οι ίδιοι— να δείχνουν ότι αυτά είναι «ιερά», φιλοδοξώντας σε έσοδα «προσκυνητών».

Μιλάμε για κωμωδία. Οι λαοί, σκεπτόμενοι πονηρά —ότι θα έχουν κέρδη από το πετρέλαιο— θα συνδέονται όλο και πιο πολύ με ένα αγαθό, το οποίο είναι απόλυτα ξεπερασμένο …Ένα προϊόν, το οποίο στην κυριολεξία είναι άπειρο πάνω στη Γη …Ένα προϊόν σε τόση μεγάλη αφθονία, που μόνον η δολιότητα των Εβραίων εμπόρων μπορούσε να το καταστήσει σπάνιο και πολύτιμο …Ένα προϊόν, το οποίο στην πραγματικότητα είναι τα «βοθρολήμματα» της φυσικής λειτουργίας του Πλανήτη …Ένα προϊόν, το οποίο θα έπρεπε να είναι απολύτως ανεπιθύμητο γι’ αυτούς που θα είχαν την ατυχία να βρίσκεται κάτω από τη γη τους …Ένα προϊόν του παρελθόντος, το οποίο μια απλή εφεύρεση μπορεί μέσα σε λίγες ώρες να το κάνει άχρηστο σκουπίδι, που δεν αξίζει ο κόπος να εξορυχτεί …Μια εφεύρεση, την οποία σίγουρα την έχουν ήδη κάποιοι πετρελαιάδες στα συρτάρια τους.

Αυτοί οι πετρελαιάδες επαναλαμβάνουν με ταχύτατους ρυθμούς την «εφαρμογή» της Ρωσίας. Γνωρίζουν πώς μπορούν να λειτουργήσουν τα κράτη με «φρέσκα» κοιτάσματα, λεηλατημένο εθνικό κεφάλαιο και εξαθλιωμένη κοινωνία. Γνωρίζουν πώς λειτουργεί μέσα σε αυτήν την κοινωνία μια ευνοημένη ολιγαρχία, η οποία συνδέεται αποκλειστικά με το πετρέλαιο. Γνωρίζουν πώς να προστατεύουν αυτήν την ολιγαρχία με τα ΜΜΕ και την προπαγάνδα. Όλα τα άλλα θα είναι απλή επανάληψη πετυχημένων εφαρμογών. Θα αναζητήσουν σε αυτά τα κράτη «πατριώτες» να τα κυβερνήσουν με τον «σκληρό» κι «αντρίκειο» πουτινικό τρόπο και να προστατεύσουν τα «κοιτάσματά» τους. Θέμα χρόνου είναι να στηρίζουν σε όλα τα κράτη τους «σκληρούς», οι οποίοι είναι έτοιμοι να χύσουν αίμα για την ΑΟΖ τους.

Σε ολόκληρο τον Δυτικό Κόσμο τα εθνικά αστικά κράτη το ένα μετά το άλλο θα μεταμορφώνονται σε ολοκληρωτικές «Μπανανίες» του πετρελαίου. Όσοι δεν έχουν κοιτάσματα πετρελαίου —σαν τους Ρώσους—, θα «πουλάνε» διόδια αγωγών πετρελαίου —σαν τους Ουκρανούς—. Παντού «στήνονται» μικρές διεφθαρμένες και αντιπαραγωγικές «Ρωσίες» …»Ρωσοποιούνται» όλες οι κοινωνίες, οι οποίες πέφτουν θύματα της τραπεζικής λαίλαπας Διεφθαρμένοι ηγέτες θα αναλάβουν να παραστήσουν τους «περιφερειακούς» Πούτιν …Αντωνάκηδες και Γιωργάκηδες, εκβιαζόμενοι από την Siemens και πλαισιωμένοι από «βαρόνους» των ΜΜΕ και της διαπλοκής, θα παριστάνουν τους «εθνάρχες», οι οποίοι θα είναι έτοιμοι να πολεμήσουν με τους γείτονές τους για την ΑΟΖ …και τα πράσινα «άλογα».

Παντού θα εμφανίζονται «Πούτιν», εκβιαζόμενοι από μυστικές υπηρεσίες …»Πούτιν», οι οποίοι θα ξεπουλάνε τις πατρίδες των λαών του υποτίθεται για να διατηρήσουν τα δικαιώματα των πετρελαϊκών κοιτασμάτων τους. «Πούτιν» που θα κυβερνάνε κράτη-πετρελαϊκές εταιρείες, αδιαφορώντας για την εξαθλίωση των κοινωνιών τους… «Πούτιν» ελεγχόμενους που θα τους πασάρουν από δίπλα τους επιτηρητές τύπου Σρέντερ όπως είναι ο Ράιχενμπαχ…»Εθνάρχες», οι οποίοι θα συμμετέχουν στις Λέσχες τύπου Μπίλντερμπεργκ και μαζί με τα «αφεντικά» τους θα γελάνε με την αφέλεια των λαών τους …»Εθνάρχες», οι οποίοι με τα βρόμικα χρήματα του βρόμικου πετρελαίου θα πληρώνουν δυνάμεις καταστολής για να τους προστατεύουν, μετατρέποντας τα σημερινά ανεπτυγμένα κράτη σε τριτοκοσμικές «Μπανανίες».

Αντί όλοι οι λαοί να τους απειλούν με διεθνή δικαστήρια για το «δούλεμα» δεκαετιών, είναι έτοιμοι να τους πληρώσουν τη συμβουλευτική τους υπηρεσία για τη μεγιστοποίηση των τιμών. Αντί οι λαοί από κοινού να προσπαθούν να διώξουν τους τοκογλύφους από τις πατρίδες τους, θα τους παρακαλάνε να χρηματοδοτήσουν τις εξορύξεις των κοιτασμάτων τους. Αντί όλοι οι λαοί από κοινού να προσπαθούν να βρουν λύση στο ενεργειακό πρόβλημα, ο καθένας θα «θωρακίζεται» πάνω από μια πετρελαιοπηγή και θα βλέπει σαν εχθρό την τεχνολογική εξέλιξη

Πλήρης αντιστροφή των όρων. Αντί οι λαοί να εκβιάζουν τις «επτά αδελφές» με την τεχνολογία, θα εκβιάζουν οι «επτά αδελφές» τους λαούς με την ίδια τεχνολογία. Θα τους παρακαλάνε οι λαοί να κρύψουν ακόμα πιο βαθιά μέσα στα συρτάρια τους την τεχνολογία, που απειλεί τα «μελλοντικά» δισεκατομμύριά τους. Ποιος ξέρει τι θα ζητάνε από τους λαούς, προκειμένου να τους αφήσουν για λίγα χρόνια να απολαμβάνουν το «βρόμικο» όνειρο του σεΐχη. Αντί, μέσω της τεχνολογίας, τα κράτη να εξασφαλίσουν την αιώνια ειρήνη μεταξύ τους, με το ανακάτεμα των «χαρτιών» τού πετρελαίου θα αποκτήσουν νέους λόγους, για να πολεμήσουν μεταξύ τους …Μιλάμε για τραγικά πράγματα.

Το «παιχνίδι» της αυτοκινητοβιομηχανίας.

Βλέποντας όλοι αυτοί οι παράγοντες το αναπόφευκτο τέλος του πετρελαίου, αναγκαστικά προετοιμάζονται. Όσο και να καθυστερεί το παιχνίδι με τον σχεδιασμό τους, γνωρίζουν ότι δεν θα μπορέσουν να το διατηρήσουν για πολύ καιρό ακόμα. Πρέπει να «κλείσουν» όλες τις «τρύπες», οι οποίες σε μια μελλοντική αλλαγή του παγκόσμιου ενεργειακού σχεδιασμού θα μπορούσαν να τους δημιουργήσουν πρόβλημα. Η προετοιμασία τους θα ήταν αδύνατον να μην προβλέπει και την πιο κερδοφόρα μορφή βαριάς βιομηχανίας —μετά τη στρατιωτική—, που είναι η αυτοκινητοβιομηχανία. Μια βιομηχανία, η οποία θα επηρεαστεί τα μέγιστα από την οποιαδήποτε νέα επινόηση στον χώρο των «καυσίμων». Στα πλαίσια αυτής της προετοιμασίας προσπαθούν να «συμμαζέψουν» αυτά, τα οποία μέχρι σήμερα —για τους λόγους που περιγράψαμε πιο πάνω— «άπλωναν».

Μέχρι σήμερα δεν τους απασχολούσε μια «πολυδιάσπαση» της αυτοκινητοβιομηχανίας, γιατί δεν τους ενδιέφερε η ιδιοκτησία της. Ίσα-ίσα που αυτό τους βόλευε, γιατί έπαιζαν με τον ανταγωνισμό των κρατών. Ενίσχυαν τις κεφαλαιοκρατικές τάξεις μέσα στις χώρες τις οποίες εκμεταλλεύονταν και άρα αποκτούσαν «ευγνωμονούσες» κυρίαρχες τάξεις μέσα σ’ αυτές. Τους δάνειζαν τα χρήματά τους πανάκριβα, για να χτίζουν εργοστάσια και να δημιουργούν νέους πελάτες …Πελάτες, οι οποίοι θα ήθελαν δάνεια, για ν’ αποκτήσουν αυτοκίνητα …Αυτοκίνητα, τα οποία αναγκαστικά θα πήγαιναν στα δικά τους βενζινάδικα.

Έχοντας και πάλι στόχο να ελέγξουν τα πράγματα, θα ακολουθήσουν την αντίθετη από την προηγούμενη πολιτική. Αν στην προηγούμενη φάση η βιομηχανική ανάπτυξη των κρατών τους ωφελούσε, σε αυτήν τη φάση δεν τους συμφέρει. Αν τους συνέφερε η βιομηχανική αποκέντρωση, τώρα τους συμφέρει η βιομηχανική υπερσυγκέντρωση …Τους συμφέρει να ελέγχουν απόλυτα την αυτοκινητο­βιομηχανία, ώστε να καθορίζουν μόνοι τους τον ρυθμό «παραγωγής» της τεχνολογίας, αλλά και την πολιτική των τιμών παροχής της τεχνολογίας αυτής. Με τον τρόπο αυτόν θα μπορούν βεβαίως να «τιμωρούν» όποιον δεν συμβιβάζεται με τους σχεδιασμούς τους.

Μέχρι τώρα τα κράτη έμπλεκαν σε ανταγωνισμούς και αυτό περιέπλεκε το παιχνίδι, εφόσον δεν φαίνονταν οι ίδιοι, είτε ως τραπεζίτες είτε ως πετρελαιάδες, ότι εκμεταλλεύονταν τους λαούς …Το «παραμύθι» δούλευε …Ο κόσμος δεν τους έβλεπε ως κύριους εχθρούς του …Το «κεφάλαιο» του αγαπημένου τους Μαρξ ήταν ο εχθρός των λαών …Οι κεφαλαιοκράτες …Όχι αυτοί …Αυτοί ήταν οι «ευεργέτες» …Αυτοί ήταν εκείνοι, οι οποίοι ως τραπεζίτες χρηματοδοτούσαν τους φτωχούς να πραγματοποιήσουν τα «όνειρά» τους.

Όμως, όλα αυτά τώρα άλλαξαν. Τώρα, που προετοιμάζονται για την αλλαγή της αυτοκινητιστικής τεχνολογίας, οι πατέντες θα πρέπει να πληρώνονται «άπαξ» με την αγορά του αυτοκινήτου. Όπως συμβαίνει με τα κινητά τηλέφωνα και τις τηλεφωνικές εταιρείες, οι οποίες πουλάνε υπηρεσίες διαδικτύου. Θα σε «πιάνουν» αρχικά στην πανάκριβη αγορά του αυτοκινήτου και στη συνέχεια θα σε περιμένουν στα διόδια, εφόσον όλα τα οδικά δίκτυα θα ιδιωτικοποιηθούν και άρα θα περάσουν στα χέρια τους.

Τα πρώτα χρόνια —και για λόγους «δικαιοσύνης»— θα σου πουλάνε ένα πανάκριβο «έξυπνο τηλέφωνο» και θα σε ελέγχουν μέσα από ένα πανάκριβο «ίντερνετ» με χρέωση ανάλογη της χρήσης που κάνεις. Στη συνέχεια, όταν η τεχνολογία τους δεν θα «λάμπει» πλέον, θα σου χαρίζουν το «έξυπνο τηλέφωνο» και θα σου πουλάνε έξυπνα συμβόλαια για τους δικούς τους δρόμους. Αναγκαστικά θα περάσουν σε προσφορές, εφόσον, εάν λυθεί το ενεργειακό πρόβλημα —και άρα πέσουν δραματικά τα κόστη παραγωγής—, δεν θα μπορούν να εκβιάζουν ούτε με το «προϊόν» ούτε με τα «αναλώσιμά» του. Όπως δεν ενδιαφέρει τώρα κανέναν πόσες φορές «γεμίζεις» το τηλέφωνό σου με ενέργεια, έτσι δεν θα τους ενδιαφέρει εάν τα καύσιμα στο αυτοκίνητό σου είναι μόνιμα.

Ο μόνος τρόπος να σε «πιάσουν» είναι μέσω της καθημερινής χρήσης του προϊόντος …Να σε «πιάνουν» όταν μπαίνεις μέσα στην «ιδιοκτησία» τους. Ακόμα και δωρεάν να φτάσει στα χέρια σου το προϊόν, να μπορούν αυτοί να σε χρεώνουν καθημερινά. Είναι σίγουρο, δηλαδή, ότι κάποτε θα σου χαρίζουν το αυτοκίνητο με ένα συμβόλαιο ότι θα χρησιμοποιείς το δικό τους οδικό δίκτυο.

Αυτός είναι τώρα ο στόχος τους. Το ίδιο θα γίνεται με τα σκάφη και τις μαρίνες ή τα αεροσκάφη και τα αεροδρόμια. Αυτά όμως τα δύο είναι δευτερεύοντα. Γι’ αυτούς το κύριο άγχος τους είναι τα αυτοκίνητα, τα οποία αφορούν δισεκατομμύρια ανθρώπων. Γι’ αυτόν τον λόγο οι ίδιες τράπεζες στοχεύουν παντού στον κόσμο στα οδικά δίκτυα. Τώρα θέλουν να έχουν υπό την ιδιοκτησία τους τούς ίδιους τους αυτοκινητόδρομους. Μπορεί να έχεις αυτοκίνητο, που θα «καίει» νερό, αλλά θα σε πιάνουν στα «διόδια». Ό,τι ήταν τα βενζινάδικα της παλιάς εποχής, θα γίνουν τα διόδια για την νέα εποχή …Τέλη κυκλοφορίας και ΚΤΕΟ για τα έσοδα των κρατών και διόδια για τους ιδιώτες. Από εκεί και πέρα δεν τους ενδιαφέρει αν το αυτοκίνητο σου καίει αέρα ή νερό.

Απλά, για να γίνει ο σχεδιασμός τους τέλειος και να μην μπορεί το κάθε κράτος να αμφισβητεί την πολιτική τους, προχωράνε στον υπερσυγκεντρωτισμό της αυτοκινητοπαραγωγής. Αν θέλεις να έχεις αυτοκίνητα, δεν θα έχεις δρόμους και αν επιμένεις να διατηρείς τον έλεγχο των δρόμων, δεν θα έχεις αυτοκίνητα. Από την αγορά θα φύγουν όλες οι ευρωπαϊκές εταιρείες, οι οποίες είναι εκτός σχεδιασμού τους. Θα παραμείνουν για παράδειγμα οι ευρωπαϊκές, οι οποίες θα καταλήξουν όλες στα χέρια των δικών τους Γερμανών. «Απέναντι» από αυτές —για τους ίδιους λόγους και υπό τους ίδιους όρους— θα στέκονται οι κινεζικές, οι κορεατικές και οι ιαπωνικές. Ο καθένας θα «ξεκινάει» από την αγορά του ως μονοπώλιο και θα «χτυπιέται» δήθεν για την παγκόσμια κυριαρχία …Στην αγορά που μόνον οι δικές τους επιλογές θα «κατασκευάζουν» αυτοκίνητα.

…Χτίζουν δηλαδή και στην αυτοκινητοβιομηχανία το σκηνικό των κινητών τηλεφώνων …Το σκηνικό του ολιγοπωλίου της Apple, Nokia, Samsung και Sony. Μια μεγάλη εταιρία για κάθε γίγαντα του νέου σχεδιασμού. Η επιλογή, δηλαδή, να περιοριστεί η ευρωπαϊκή παραγωγή των αυτοκινήτων στα χέρια των δικών τους Γερμανών, είναι πλέον ορατή και από τους άσχετους. Με χρήματα των τραπεζών οι Γερμανοί έχουν βγει σε ένα πρωτοφανές και απίστευτο «σαφάρι» στην αυτοκινητοβιομηχανία …Σαρώνουν τα πάντα …Έχουν αγοράσει όλες τις αυτοκινητοβιομηχανίες της Βρετανίας, της Ισπανίας, και της Τσεχοσλοβακίας …»Συρρικνώνουν» την αυτοκινητοβιομηχανία της Γαλλίας …»Λεηλατούν» την Ιταλία …Το ίδιο κάνουν και στον χώρο των μοτοσικλετών. Μέσα σε λίγα χρόνια η έννοια της «αυτοκίνησης», είτε σε τέσσερις είτε σε δύο τροχούς, θα γίνει γερμανική υπόθεση. Διατηρούν τα «εθνικά» ονόματα των εταιρειών, το οποία «μπερδεύουν» τους λαούς και διατηρούν τα πελατολόγιά τους, ενώ η εξαγορά τους είναι απόλυτη.

Όμως, αυτή η εξαγορά γίνεται μέσω τραπεζικών δανείων …Των ευνοϊκών δανείων, τα οποία απολαμβάνουν κατ» εξαίρεση μόνον οι Γερμανοί. Εφόσον λοιπόν αυτοί οι «ευνοημένοι» Γερμανοί εξαρτώνται και ελέγχονται απόλυτα από τους Εβραίους τοκογλύφους, ευνόητο είναι ότι θα κάνουν ό,τι τους υποδείξουν χωρίς καμία αντίρρηση. Άρα; Άρα, το μέλλον της αυτοκίνησης δεν θα το αποφασίζουν οι φαινομενικά κυρίαρχοί της, που είναι οι βιομήχανοι, αλλά τα «αφεντικά» των παρασκηνίων, που είναι οι τραπεζίτες. Οι τραπεζίτες και πετρελαιάδες θα αποφασίζουν τις «δόσεις» της τεχνολογίας, τις οποίες θα δίνει μια αυτοκινητοβιομηχανία-μονοπώλιο χωρίς πραγματικό ανταγωνισμό …Αυτό βλέπουμε καθημερινά.

Η αυτοκινητοβιομηχανία τούς εξασφαλίζει τον παράγοντα που τους αγχώνει και είναι ο χρόνος. Η αυτοκινητοβιομηχανία λειτουργεί ενάντια στην τεχνολογία, γιατί αυτό συμφέρει τους χρηματοδότες της. Ενώ δηλαδή η αυτοκινητοβιομηχανία θα έπρεπε να ερευνά καθημερινά και με απόλυτο πάθος το ζήτημα του καθαρού καυσίμου, εντούτοις επενδύει ακόμα στο πετρέλαιο. Καθυστερεί την εξέλιξη τής ανθρώπινης τεχνολογίας και αυτό επιτρέπει στους τοκογλύφους να λεηλατούν τα κράτη πριν οι εξελίξεις στην ενέργεια τούς καταστρέψουν. Ταυτόχρονα με αυτήν την ενέργεια δίνει «ελπίδες» στους λαούς, οι οποίοι άρχισαν να ονειρεύονται μεγαλεία σεΐχηδων. Αυτά τα όνειρα βέβαια θα «σβήσουν», αν η αυτοκινητοβιομηχανία ανακαλύψει νέο καύσιμο για τα αυτοκίνητα. Σε μια τέτοια περίπτωση θα έπαυαν οι Ελλαδίτες ή οι Κύπριοι να «υπνωτίζονται» με τα κοιτάσματά τους και θα αντιδρούσαν απέναντι στους εγκληματίες που τους πρόδωσαν.

Γιατί θεωρούμε βέβαιο ότι η αυτοκινητοβιομηχανία χρονοτριβεί εσκεμμένα; …Γιατί ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρει τη λύση για την καθαρή αυτοκίνηση …Δεν χρειάζεται καν να την ψάξει …Υπάρχει ήδη  αυτή η τεχνολογία …και την γνωρίζουν. Όταν, για παράδειγμα, απλοί ιδιώτες στα γκαράζ των σπιτιών τους αναπτύσσουν τεχνολογία Υδρογόνου και κινούν —έστω και δύσκολα— τα αυτοκίνητά τους, ευνόητο είναι ότι μια τεράστια αυτοκινητοβιομηχανία θα μπορούσε να έχει θεαματικότερα αποτελέσματα. Ήδη δοκιμάζεται το HONDA FCX Clarity  με καύσιμο Υδρογόνου και κανένας από τους υπεύθυνους των ΜΜΕ δεν ασχολείται. Πού δοκιμάζεται; Μήπως την Ευρώπη, η οποία έχει ανάγκη τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας και άρα είναι γι’ αυτήν ζωτικής σημασίας η απεξάρτησή της από το πετρέλαιο; …Όχι βέβαια …Δοκιμάζεται στην πετρελαιοπαραγωγό Αμερική …Δοκιμάζεται στις ΗΠΑ των πετρελαιάδων και των τοκογλύφων …Δοκιμάζεται εκεί όπου η βενζίνη είναι σχετικά φτηνή και το κοινό δεν ενδιαφέρεται για ένα πρόβλημα, το οποίο δεν αντιλαμβάνεται ως μείζον.

Στην ενεργειακά «διψασμένη» Ευρώπη τι γίνεται; …Βλέπουμε τους Γερμανούς να μας «δουλεύουν» κανονικά …Τους βλέπουμε να παίζουν το παιχνίδι των τοκογλύφων …Παρουσιάζουν αυτοκίνητα ηλεκτρικά …Αυτοκίνητα με μπαταρίες, σαν τα παιχνιδάκια των παιδιών …Βλέπουμε τη Mercedes σε ρόλο Matchbox …Ξανά δηλαδή με «αναλώσιμα» ακριβά και επιβλαβή για το περιβάλλον —μετά τη χρήση τους— υλικά …Πανάκριβα υλικά, τα οποία απαιτούν πανάκριβη ενέργεια και νέα τεχνογνωσία, προκειμένου να ανακυκλωθούν και να εξουδετερωθούν ως περιβαλλοντική απειλή. Όλα αυτά για ένα χρηστικό αποτέλεσμα μηδενικής αξίας …Σχεδόν αστείο.

Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι το καινούργιο γερμανικό προϊόν λειτουργεί με αυτονομία διακοσίων χιλιομέτρων και φόρτιση των μπαταριών του σε δύο ώρες. Δηλαδή, για μια διαδρομή Αθήνας-Θεσσαλονίκης θα χρειάζεσαι στο «μέλλον» πέντε ώρες οδήγησης και άλλες πέντε ώρες αναμονής σε διάφορες καντίνες με πρίζες στην εθνική οδό …Δέκα ώρες συνολικά για τη διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη. Είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό; …Άρα; …Άρα πρόκειται περί μιας «γυαλισμένης» με τεχνολογία «μαύρης» προπαγάνδας, η οποία εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πετρελαιάδων …»Μαύρης» προπαγάνδας, η οποία θέλει να «πείσει» τους ανθρώπους για την αξία των ορυκτών καυσίμων …»Αργότερα», σου λέει, αυτή η τεχνολογία.

Όταν «ολόκληροι» Γερμανοί δεν μπορούν να προσφέρουν κάτι καλύτερο, ευνόητο είναι —με βάση τη λογική— ότι «δεν» υπάρχει διαθέσιμο κάτι καλύτερο. Αντιλαμβανόμαστε ότι, εάν η ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία —που είναι η ανώτερη στον κόσμο— περιέλθει στο σύνολό της στα γερμανικά χέρια, δεν θα έχουμε «εξέλιξη» στο θέμα της ενέργειας για όσο διάστημα θα συμφέρει τους πετρελαιάδες …Δεν θα έχουμε καμία «εξέλιξη» για τα επόμενα είκοσι χρόνια …Τα χρόνια που οι πετρελαιάδες θα συνεχίσουν να «κονομάνε» οι ίδιοι και θα «δουλεύουν» τους νεοσεΐχηδες, οι οποίοι θα ξεπουλάνε τις πατρίδες τους, επειδή πρέπει να προστατεύσουν τα κοιτάσματά τους.

Κανένα νέο καύσιμο δεν θα εφευρεθεί για όσο διάστημα οι τοκογλύφοι της Νέας Υόρκης θα λεηλατούν την Ελλάδα, την Κύπρο και τους άλλους νεοσεΐχηδες. Καμία εξέλιξη δεν θα γίνει για όσο διάστημα οι «συνομωσιολόγοι» των όπου γης καφενείων θα καταλήγουν στο «συμπέρασμα» ότι …»όλα γίνονται για να μας «φάνε» τα πετρέλαια». Για όσο διάστημα οι λαοί θα παρασύρονται από αυτήν τη χαζομάρα, θα «κοιτάνε» εκεί όπου βολεύει τους τοκογλύφους και άρα μακριά από το έγκλημα …Θα «κοιτάνε» τα πέλαγα, που «κρύβουν» όνειρα και δεν θα βλέπουν τη λεηλασία που γίνεται δίπλα τους.

Οι τοκογλύφοι μολύνουν τον Πλανήτη και διατηρούν την ανθρωπότητα στην εποχή του λίθου.

Η ανθρωπότητα αυτήν τη στιγμή είναι «παγιδευμένη» σε μια θανάσιμη παγίδα, η οποία επιτρέπει σε κάποιους να την ελέγχουν απόλυτα και να την εκβιάζουν ακόμα και με θάνατο. Έφτασε η ανθρωπότητα στην τρίτη χιλιετία και ακόμα δεν έχει επιλύσει το ενεργειακό πρόβλημα …Έχει φτάσει στο διάστημα και δεν κατόρθωσε να ξεφύγει από την «καύση». Θεωρούμε απόλυτη ντροπή για την ανθρωπότητα να έχει μπει ο άνθρωπος στην τρίτη χιλιετία και να εξαρτάται από την καύση για την εξασφάλιση της ενέργειας που χρειάζεται.

Με την καύση ασχολούνταν ο άνθρωπος του Νεάντερταλ …Δεν είναι δυνατόν ο σύγχρονος άνθρωπος να ζεσταίνει νερό με τον ίδιο τρόπο που το έκανε ο πρωτόγονος άνθρωπος …Δεν είναι δυνατόν να είναι εξαρτώμενος από τα ορυκτά καύσιμα και με αυτόν τον τρόπο να μολύνει τον Πλανήτη, είτε με την εξόρυξή τους είτε με την καύση τους. Για εμάς —ειδικά τους Έλληνες της σημερινής κρίσης— είναι ιδιαίτερα ταπεινωτικό που αυτήν την τρίτη χιλιετία βρεθήκαμε στην ανάγκη να γίνουμε πραγματικοί «Νεάντερταλ» …Να καταντήσουμε να καίμε ξύλα, για να ζεσταινόμαστε. Την ώρα, δηλαδή, που κάποιοι μας «ταΐζουν» με «όνειρα» πετρελαίων, φτάσαμε στο σημείο να μην μπορούμε να απολαύσουμε ούτε τη ζεστασιά των «βρόμικων» καυσίμων.

Είναι τόσο παράδοξο αυτό το οποίο συμβαίνει σήμερα στην ανθρώπινη δραστηριότητα, που όμοιό του δεν υπάρχει. Αν «απλώσουμε» την τεχνολογική γνώση, που υπάρχει αυτήν τη στιγμή —και η οποία ξεκινάει από την πρώτη ύλη, που παρέχει η φύση και φτάνει μέχρι το τελικό προϊόν, που χρησιμοποιεί καθημερινά ο προηγμένος άνθρωπος—, θα διαπιστώσουμε ένα φαινόμενο που είναι άξιο απορίας. Στο κομβικό σημείο αυτής της διαδικασίας, που λέγεται «Πρίζα», έρχονται σε επαφή δύο διαφορετικές ανθρώπινες εποχές. Πριν την «Πρίζα» κυριαρχεί η εποχή του λίθου και μετά την «Πρίζα» η διαστημική εποχή …Άλλος κόσμος είναι π.Π. …και άλλος μ.Π..

Το σύνολο της ανθρώπινης τεχνολογίας μετά από αυτήν την «Πρίζα» βρίσκεται πραγματικά στην τρίτη χιλιετία και την ίδια ώρα αυτή η τρομερή τεχνολογία «τροφοδοτείται» με ενέργεια τής εποχής του λίθου. Είναι δυνατόν αυτό; Διαθέτεις επιταχυντές σωματιδίων με τρομερή τεχνολογία πάνω τους και τους «τροφοδοτείς» με ενέργεια της εποχής του Νεάντερταλ; Επιταχύνεις σωματίδια στο CERN, ρίχνοντας ξύλα στη φωτιά; Ερμηνεύεις επιστημονικά φαινόμενα επιπέδου Θεού και παίρνεις την ενέργεια με τον ίδιο τρόπο που ο Νεάντερταλ ζέσταινε νερό, για να πλένει τον κώλο του;

Είναι σαν να έχεις ένα υπερσύγχρονο αυτοκίνητο —με ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει από πλευράς τεχνολογίας— και αυτό το αυτοκίνητο να το σέρνεις με ένα άλογο που τρωει χόρτο. Γιατί; Γιατί απλούστατα οι τοκογλύφοι, οι οποίοι ελέγχουν την τεχνολογία, πουλάνε άλογα. Για όσο διάστημα αυτοί θα έχουν το μονοπώλιο των «ιπποφορβείων», τα αυτοκίνητα θα τα σέρνουν τα άλογα …Υπερσύγχρονοι αραμπάδες με Gps, τιτάνιο και ανθρακονήματα. Έχουμε άπειρη τεχνολογία, όχι για να αντικαταστήσουμε το «άλογο» της παλιάς εποχής, αλλά για να παρακολουθούμε online μέσω δορυφόρου την «υγεία» του «αλόγου».

Ζούμε σε μια κατάσταση, όπου μας «δουλεύουν» κανονικά οι τοκογλύφοι και τα ΜΜΕ, τα οποία οι ίδιοι ελέγχουν παγκοσμίως. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυΐα, για να καταλάβει κάποιος ποιους χρησιμοποιούνε και πάλι, για να παγιδεύσουν τον κόσμο. Αν η Ρωσία είναι το ένα «πρότυπο» συμπεριφοράς «παραγωγού», τότε το άλλο «πρότυπο» συμπεριφοράς πρόθυμου «καταναλωτή» το αναζητούμε στους άλλους σκλάβους των τοκογλύφων, που είναι η Γερμανία. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος μάντης, για να καταλάβει τον λόγο που πρώτη η Γερμανία «υπέπεσε» στην ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία. Δεν χρειάζεται να μεγάλη σκέψη για να καταλάβεις τον λόγο που το υπερσύγχρονο «Mercedes» της Ευρώπης ζεύτηκε τα «άλογα» της Σιβηρίας …Η Γερμανία είναι πάντα ο «λαγός» των τοκογλύφων ιδιοκτητών της.

Οι επιλογές της είναι πάντα αυτό που συμφέρει τα αφεντικά και τίποτε άλλο. Συνδεόμενη η Γερμανία με το ρωσικό φυσικό αέριο, «οδηγεί» και όλους τους υπόλοιπους Ευρωπαίους στην ίδια επιλογή. Συνδεόμενη η πιο ανταγωνιστική οικονομία της Ευρωζώνης με το ρωσικό πετρέλαιο, δημιουργεί το υποχρεωτικό «πρότυπο» για όλους τους υπολοίπους, που θέλουν να της «μοιάσουν». Η πιο «νοικοκυρεμένη» οικονομία της Ευρώπης, η οποία είναι πάντα το πρότυπο για την υπόλοιπη Ευρώπη. Εκ του πονηρού λοιπόν είναι η επιλογή της να εγκαταλείψει τόσο εύκολα την πυρηνική ενέργεια λόγω «Φουκοσίμα». Τεράστια ποσά είχε επενδύσει η «τσιγκούνα» Γερμανία για αντιδραστήρες της τελευταίας γενιάς …Αντιδραστήρες, οι οποίοι της έδιναν ενεργειακή αυτονομία σε μεγάλο βαθμό …Δεν μας «πείθει» η αναίσθητη Μέρκελ ότι αυτό το έκανε από «ευαισθησία». 

Όλα αυτά είναι εκ του πονηρού. Εντολές εκτελούν όλα αυτά τα καθάρματα της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ. Είναι η επιλογή των τοκογλύφων να μην αφήσουν την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο να εγκαταλείψει τα ορυκτά καύσιμα. Το φτηνό ρωσικό φυσικό αέριο δίνει άλλοθι στις κυβερνήσεις των λιτοτήτων να μην επενδύουν στην δήθεν πανάκριβη έρευνα για την επίλυση του ενεργειακού προβλήματος. Βολεύονται οι λαοί, δικαιολογούνται οι εξουσίες, «μετακινούν» το πρόβλημα για το μέλλον και κανένας δεν προβληματίζεται για τον εγκλωβισμό της ανθρωπότητας στον ενεργειακό «Μεσαίωνα».

Οι επενδύσεις των λαών σε αγωγούς, σε «οικονομικούς» καυστήρες, σε «καθαρή» τεχνολογία καύσης κλπ., τους εγκλωβίζουν σε μια κατάσταση που δεν θέλουν να την αλλάξουν, γιατί απλούστατα δεν θέλουν να την ξαναπληρώσουν. Ειδικά τώρα, που η οικονομική κρίση μαστίζει την Ευρώπη και έχει «γονατίσει» τα νοικοκυριά. Κανένας δεν έχει πλέον την πολυτέλεια να πληρώσει την περιβαλλοντική «ευαισθησία» …Το αφήνει για τις μελλοντικές γενεές. Δεν μπορεί, δεν θέλει και δεν έχει να πληρώσει. Αυτό είναι το κόλπο. Εξουθένωσαν τους λαούς και τώρα οι λαοί αρνούνται ακόμα και να σκεφτούν ότι η κάθε νέα εφεύρεση απαιτεί νέους πόρους τόσο από τα κράτη όσο και από τους ίδιους ως καταναλωτές.

Αυτό, που είπαμε σε άλλο σημείο. Οι διάφοροι αγωγοί, οι οποίοι κατά καιρούς ανακοινώνονται, έχουν ως στόχο να δέσουν όλα τα κράτη στο «κόλπο» με τα ορυκτά καύσιμα …Να τα βάλουν να επενδύσουν κρατικά χρήματα, για να έχουν «άλλοθι» να εξυπηρετούν τους τοκογλύφους και να «ορκίζονται» στους ψηφοφόρους τους ότι «σέβονται» τα χρήματά τους …Να τα βάλουν να εισπράττουν χρήματα από τα ορυκτά καύσιμα, ώστε να μιμούνται το μοντέλο-Πούτιν, είτε τα ίδια έχουν είτε δεν έχουν τέτοιου είδους κοιτάσματα.

Αυτόν τον ρόλο παίζουν οι αγωγοί. Εκτός από καύσιμα θα μοιράζουν και τέλη μεταφοράς καυσίμων σε πρόθυμα καθεστώτα …Σε καθεστώτα, τα οποία θα χρησιμοποιούν την εξουσία τους υπέρ των «βρόμικων» καυσίμων …Σε καθεστώτα, τα οποία θα υποτάσσουν φτωχούς λαούς σε παλιές τεχνολογίες. Στην πραγματικότητα με αυτούς τους αγωγούς οι τοκογλύφοι-πετρελαιάδες δίνουν λίγο «τυράκι» κερδών σε καθεστώτα, τα οποία γίνονται λίγο «πουτινιάρικα» Καθεστώτα, τα οποία άλλες φορές πίσω από τον «πετρελαιοκράτορα» Πούτιν και άλλες φορές πίσω από τις «Αδελφές» θα παίζουν το παιχνίδι των απειλών και των εντάσεων. «Αλυσοδένουν» την Ευρώπη, για να παίρνουν αυτά τα καθεστώτα το κατιτίς τους και να μην αντιδρούν.

Ταυτόχρονα γίνεται ένα πολύ άσχημο παιχνίδι αρνητικής προπαγάνδας για την λεγόμενη «πράσινη» ενέργεια. Προσπαθούν να την εμφανίσουν σαν εξαιρετικά αφελή και φορτώνουν το κόστος στις πλάτες των λαών, ώστε να τους απωθούν από αυτήν. Είναι γελοία υπόθεση τόσο οι Ανεμογεννήτριες όσο και τα Φωτοβολταϊκά, που αυτήν τη στιγμή εμφανίζονται σαν οι άμεσα προσφερόμενες «νέες» τεχνολογίες. Η ενέργεια του ανέμου ήταν για να τραβάνε νερό από τα πηγάδια οι καουμπόηδες και για τίποτε παραπάνω. Τα φωτοβολταϊκά είναι για να δουλεύουν τα κομπιουτεράκια των τοκογλύφων, όταν υπολογίζουν τους τόκους των θυμάτων τους στους δρόμους και δεν έχουν πρόσβαση σε πρίζες.

Όταν όλα αυτά συνδυάζονται με υψηλά «τέλη» «πράσινης» ενέργειας, ευνόητο είναι ότι λειτουργούν απωθητικά για τη μεγάλη μερίδα των ανθρώπινων πληθυσμών. Οι άνθρωποι, οι οποίοι θα έπρεπε να αγωνίζονται για την επίλυση του ενεργειακού ζητήματος, ακούνε πλέον για «καθαρή» ενέργεια και εξοργίζονται. Αυτοί οι πολλοί άνθρωποι με τις πολλές τους ψήφους είναι όμως εκείνοι, οι οποίοι νομιμοποιούν εξουσίες …Εξουσίες, που δεν χρειάζεται να είναι κανείς ιδιαίτερα καχύποπτος, για να καταλάβει ποιους εξυπηρετούν. Δεν χρειάζεται να καταλάβει τον λόγο που κατά σύμπτωση όλα τα μέλη της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ χρηματοδοτούνται από τους πετρελαιάδες τραπεζίτες και δείχνουν «ευαισθησία» μόνον για τις ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά.

Όπως εύκολα αντιλαμβανόμαστε, όλοι αυτοί έχουν συμφέρον να «τυφλώνουν» την ανθρωπότητα και τις λίγες φορές, που την αφήνουν να «βλέπει», την στρέφουν στην λάθος πλευρά. Για εμάς η λύση βρίσκεται στον πυρήνα της ύλης. Αφού η πυρηνική ενέργεια δίνει γρήγορα και αξιόπιστα τις τεράστιες ποσότητες ενέργειας που απαιτεί ο ανθρώπινος πολιτισμός, σε αυτήν θα επιμείνουμε. Όμως, εφόσον η «πυρηνική σχάση» είναι επικίνδυνη, πολυδάπανη και μολυσματική, δεν έχουμε παρά να αλλάξουμε «φορά» στην αναζήτηση της λύσης. Εφόσον δεν μας συμφέρει να «διαλύουμε» πυρήνες, θα πρέπει να αρχίσουμε να τους «συνθέτουμε».

Απλά πράγματα. Είναι δυνατόν ο άνθρωπος να γνωρίζει τα μυστικά της λειτουργίας του ζωοδότη Ήλιου και να μην προσπαθεί να τον μιμηθεί; Αυτή είναι η απόλυτη λύση του ενεργειακού ζητήματος …Η ανάπτυξη της τεχνολογίας της «πυρηνικής σύντηξης» …Της τεχνολογίας αυτής, η οποία μετατρέπει το Υδρογόνο σε Ήλιο με «παραγωγή» τεράστιας ενέργειας …Μια διαδικασία γνωστή στην επιστημονική κοινότητα από τη δεκαετία του 1920 Τη δεκαετία εκείνη, που, δυστυχώς για το ανθρώπινο είδος, δέσποζε στον δυτικό κόσμο το κτήνος με το όνομα Ροκφέλερ …Μια διαδικασία, η οποία έχει μόνον καλά και κανένα από τα κακά και επικίνδυνα που χαρακτηρίζουν την πυρηνική σχάση. Μια διαδικασία, η οποία δεν έχει πυρηνικά απόβλητα και η οποία —όταν υπάρχει πρόβλημα στη λειτουργία της— απλά δεν συνεχίζει να εξελίσσεται.

Είναι δυνατόν να γνωρίζεις πώς λειτουργεί ο Ήλιος και να μην επιχειρείς —έστω και στοιχειωδώς— να αναπτύξεις την αντίστοιχη τεχνολογία; Είναι δυνατόν να υπάρχει ήδη τεχνολογία «ψυχρής σύντηξης» και να μην πέφτουν οι πάντες πάνω σ’ αυτήν; Ξόδεψαν άπειρα χρήματα, για ν’ ανακαλύψουν το σωματίδιο του Χιγκς, προκειμένου για εγκυκλοπαιδικούς λόγους να βρουν το μυστήριο της ύλης και δεν επιχείρησαν να λύσουν το ενεργειακό πρόβλημα του κόσμου; Αναζητούν με τεράστιο κόστος το σωματίδιο του «θεού» και δεν ξόδεψαν ένα ευρώ, για να κάνουν τον άνθρωπο έναν ενεργειακά αυτάρκη «θεό»;

Γιατί δεν προχωράνε στην ανάπτυξη της τεχνολογίας της σύντηξης; Μήπως γιατί από το τζάμπα-νεράκι του Θεού θα παράγουν υδρογόνο και άρα ενέργεια; Μήπως γιατί θα μπορούσε να απεξαρτηθεί η ανθρωπότητα από τα μονοπώλια των ορυκτών καυσίμων; Φαντάζεται κάποιος ένα ενεργειακά αυτόνομο σπίτι, το οποίο για τη θέρμανσή του θα απαιτεί λίγα λίτρα νερού την ημέρα; …Να μπορεί μια συσκευή σε μέγεθος μιας βαλίτσας να παράγει μόνη της τόσο το ηλεκτρικό ρεύμα, το οποίο απαιτεί η λειτουργία της, όσο και τη θερμότητα που έχει ανάγκη το σπίτι; Φαντάζεται κάποιος ένα ενεργειακά αυτόνομο αυτοκίνητο, το οποίο θα χρειάζεται λίγα λίτρα νερού, για να ταξιδεύει επ’ άπειρον;

Το υδρογόνο έχει την υψηλότερη αναλογία «ενέργειας προς βάρος» από όλα τα καύσιμα. 1 kg υδρογόνου, καιόμενο, δίνει 119.972 kJ. 1 kg υδρογόνου περιέχει την ίδια ποσότητα ενέργειας με 2.1 kg φυσικού αερίου ή 2.8 kg βενζίνης, ενώ κατά την καύση του παράγεται μόνον νερό. Ειδικοί λένε ότι μέσα σε ένα κυβικό χιλιόμετρο θαλασσινού νερού —-μια «σταγόνα» δηλαδή στον ωκεανό— περικλείεται ενέργεια ίσα με όλα τα αποθέματα πετρελαίου του Πλανήτη …Ενέργεια καθαρή, που δεν απειλεί τη ζωή πάνω σ’ αυτόν και βεβαίως δεν τον βρομίζει.

Ποιοι θα έχαναν από αυτήν την τεχνολογία, η οποία θα κάνει τον άνθρωπο ελεύθερο από κάθε είδους ενεργειακό «εκβιασμό»; Τι θα έκαναν σε μια τέτοια περίπτωση οι «επτά αδελφές»; Θα περιέφραζαν τις θάλασσες, θα σκέπαζαν τα ποτάμια ή θα σταματούσαν τις βροχές; Παντού θα υπήρχε διαθέσιμη ενέργεια. Γι’ αυτό δεν ανέπτυσσαν τόσα χρόνια την τεχνολογία εκείνη, η οποία θα οδηγούσε στη λύση του παγκόσμιου ενεργειακού προβλήματος. Δεν ήθελαν αυτήν τη λύση οι πετρελαιάδες, οι οποίοι είναι ταυτόχρονα τραπεζίτες και «δολαριοπαραγωγοί».

Ποιος ξέρει πόσους ανθρώπους τρομοκράτησαν, δολοφόνησαν ή τρέλαναν στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν την ανθρωπότητα στο επίπεδο της «καύσης» …Η ανθρωπότητα «καθυστέρησε» έναν ολόκληρο αιώνα, γιατί αυτό ήταν η επιδίωξη του πιο ισχυρού ανθρώπου τη δεκαετία του 1920 …Η ανθρωπότητα θρήνησε εκατοντάδες εκατομμύρια νεκρών, γιατί αυτός ο άνθρωπος ήθελε να επιβάλει παγκοσμίως το «δικό» του καύσιμο Δισεκατομμύρια ανθρώπων βιώνουν την απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση, γιατί αυτός ο άνθρωπος και οι Goldman κολλητοί του ήθελαν από το 1920 μέχρι τώρα να κονομάνε αμύθητο πλούτο.

Από τότε υπάρχει η γνώση ότι μπορεί να γίνει σύντηξη, χωρίς να απαιτούνται θερμοκρασίες Ηλίου. Το 1926 οι καθηγητές F. Paneth και Κ. Peters αποφάνθηκαν ότι το παλλάδιο ήταν αυτό, το οποίο επέφερε μεταστοιχείωση του υδρογόνου σε ήλιο κατά τα πειράματά τους …σε θερμοκρασία δωματίου. Το 1952 πραγματοποίησαν έκρηξη βόμβας Υδρογόνου τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Σοβιετική Ένωση. Μια βόμβα 1000 φορές πιο καταστροφική από τις κοινές βόμβες πυρηνικής σχάσης. Γιατί δεν συνέχισαν την εξέλιξή της; Μήπως γιατί δεν ήθελαν να απλοποιηθεί η διαδικασία σύντηξης και απαιτήσει το κοινό την ειρηνική χρήση της, όπως έγινε και με την τεχνολογία σχάσης;

Είναι δυνατόν να μπορείς να προκαλέσεις σύντηξη —έστω και για στρατιωτικούς λόγους— και να μην μπορείς να επαναλάβεις τη διαδικασία σε ένα εργοστάσιο για παραγωγή ενέργειας; Ποιος δεν ήθελε αυτήν την τεχνολογία; Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος μας με εκείνη την τεχνολογία; Αν από το 1950 είχαμε διαθέσιμη την ενέργεια του Υδρογόνου, δεν θα υπήρχε πετρελαϊκή κρίση, Μεσανατολικό Ζήτημα, Σαντάμ, πόλεμος στο Ιράκ και βέβαια το «χτύπημα» στους Δίδυμους Πύργους. Δεν θα υπήρχαν όλα εκείνα τα «εργαλεία», τα οποία πλούτισαν τους τοκογλύφους-πετρελαιάδες της Νέας Υόρκης.

Η ταυτόχρονη παύση των δοκιμών και των πειραμάτων των δύο ιδεολογικών «μονομάχων» αποδεικνύει πως είχαν κοινά «αφεντικά» …»Αφεντικά», τα οποία δεν είχαν συμφέρον από αυτήν την υδρογονική «πορεία» της τεχνολογικής ανάπτυξης των δύο υπερδυνάμεων. Γι’ αυτόν τον λόγο τα «αφεντικά» αυτά έδωσαν εντολή και «επέστρεψαν» πάλι στην «πορεία» της σχάσης και των ραδιενεργών αποβλήτων. Περιορίστηκαν οι πάντες στην επικίνδυνη και μολυσματική πυρηνική σχάση, η οποία βόλευε την προπαγάνδα των σχετικά ακίνδυνων και σχετικά καθαρών πετρελαίων.

Το Υδρογόνο στην Ελλάδα

…των ανεπάγγελτων, των άεργων και αμόρφωτων Πρωθυπουργών.

Η καλή «μοίρα» της Ελλάδας θέλησε να της δώσει μια νέα «ευκαιρία», για να διατηρήσει τη «λάμψη» της και στη σημερινή παγκόσμια πραγματικότητα. Θέλησε να την «συνδέσει» και πάλι με κάτι, το οποίο αφορά το μέλλον. Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι Έλληνες επιστήμονες, οι οποίοι αντιλήφθηκαν τον «δρόμο» του μέλλοντος και τον ακολούθησαν με πάθος …Το Υδρογόνο και η τεχνολογία γύρω από αυτό δεν είναι άγνωστα σε πολλούς Έλληνες επιστήμονες …Καλά και καθαρά μυαλά, που «είδαν» εγκαίρως προς ποια κατεύθυνση έπρεπε να κινηθούμε στο μέλλον.

Το Πολυτεχνείο Κρήτης σχεδίασε και κατασκεύασε ένα αυτοκίνητο, το οποίο κινείται εξ» ολοκλήρου από Υδρογόνο. Κέρδισε βραβεία στο εξωτερικό, αλλά… …αλλά στη χώρα, όπου οι Πρωθυπουργοί είναι αργόσχολοι κι ανεπάγγελτοι, υπάρχει νόμος, ο οποίος απαγορεύει την κατασκευή, εμπορία και κυκλοφορία τέτοιων αυτοκινήτων …Προφανώς για να μην ενοχλούνται τα «αφεντικά» της Λέσχης των Γιωργάκηδων, των Κωστάκηδων και των Αντωνάκηδων νομοθέτησαν με τέτοιον τρόπο, ώστε, οτιδήποτε πρωτοποριακό αναπτύσσεται στην Ελλάδα, να παίρνει τον «δρόμο» προς το εξωτερικό.

…Έναν «δρόμο», που μαθαίνουμε ότι πήραν και οι άλλοι …Μαθαίνουμε ότι η υποτίθεται μεγάλη επένδυση της ελληνικής εταιρείας Defkalion Green Technologies S.A. δεν ολοκληρώθηκε. Κάποιοι προφανώς δεν την ήθελαν στην Ελλάδα —και ειδικά στη Θράκη— και την «έδιωξαν» …Μαθαίνουμε ότι στο Βανκούβερ σχεδιάζουν το μέλλον τους. Στην Ελλάδα της «πράσινης» ενέργειας των κολλητών του Γιωργάκη μάλλον δεν «έπεισαν» για την αποτελεσματικότητά τους …Δεν «έπεισαν» ότι το κόστος παραγωγής μεγαβατώρας (MWh) με λιγότερο από 5 ευρώ είναι πιο συμφέρον από τα 107 ευρώ/MWh των φωτοβολταϊκών …Δεν «έπεισαν» τους διεφθαρμένους «Δον Κιχώτες» της εξουσίας, οι οποίοι την τρίτη χιλιετία παίζουν με «ανεμόμυλους» και αιολικά πάρκα της πλάκας, που «φορτώνουν» κόστη στους ταλαιπωρημένους πολίτες …Δεν «έπεισαν» την ηγεσία μιας χώρας, η οποία πληρώνει τον Μυτιληναίο το κάψιμο του πετρελαίου για «πράσινη» ενέργεια.

Πρέπει λοιπόν να γίνει ανάταξη των εθνικών μας δυνάμεων και να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τα πράγματα. Πρέπει να αναθεωρήσουμε τις εθνικές μας στρατηγικές και προτεραιότητες, για να έχουμε ελπίδες για το μέλλον. Για όσο διάστημα μας «παραμυθιάζουν» με κοιτάσματα ΑΟΖ και «πράσινα» άλογα, θα βλέπουμε να πλησιάζει το τέλος μας. Το μέλλον μας δεν είναι στα κοιτάσματα. Το μέλλον μας είναι στο μυαλό μας και στα χέρια μας …Το μυαλό δόξασε την Ελλάδα και το μυαλό θα της επιτρέψει να επιβιώσει στις σημερινές πολύπλοκες καταστάσεις. Θεωρούμε εθνικά αναγκαίο να αλλάξει ο σχεδιασμός της ανώτατης ελληνικής εκπαίδευσης Αυτός ο σχεδιασμός θα πρέπει να γίνει πάνω στο Υδρογόνο.

Πρέπει και η Ελλάδα να κάνει ό,τι κάνουν όλες οι σοβαρές χώρες στον κόσμο …Να προσπαθεί να αναπτύξει την τεχνογνωσία της ως εθνικό κεφάλαιο και να μην «διώχνει» το επιστημονικό της δυναμικό εκτός συνόρων. Το σύνολο των Πολυτεχνείων να «στοχεύσει» προς αυτήν την κατεύθυνση. Να δοθούν υποτροφίες και να ξεκινήσουν ερευνητικά προγράμματα …Έχουμε μερικά από τα καλύτερα Πολυτεχνεία του Κόσμου. Θέμα σχεδιασμού είναι να βάλουμε αυτά τα Πολυτεχνεία σε ανταγωνισμό μεταξύ τους. Να δημιουργήσουμε νέες έδρες για νέους επιστήμονες. Να σπάσουμε για παράδειγμα την «παρέα» των μεταπτυχιακών φοιτητών της Κρήτης και να τους «μοιράσουμε» στα Πολυτεχνεία της χώρας. Να τους αναγνωρίσουμε το έργο τους ως διδακτορική εργασία και να τους δώσουμε αντίστοιχες έδρες, ώστε να δημιουργήσουν τις δικές τους ανταγωνιστικές ομάδες.

Τους κόπους εταιρειών —όπως η Δευκαλίων— πρέπει να τις «αγκαλιάσουμε» ως εθνικό κεφάλαιο. Τους επιστήμονες, που τις στελεχώνουν, να τους προωθήσουμε στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση, για να «γεννούν» νέους, ακόμα πιο καταρτισμένους επιστήμονες. Πρέπει να ανταμείψουμε νέους επιστήμονες με πανεπιστημιακές καριέρες. Σε μια χώρα όπου έχουν γίνει καθηγητές οι Σημίτηδες, οι Λοβέρδοι και οι Βενιζέλοι, πρέπει επιτέλους να γίνουν καθηγητές και οι ικανοί. Ταΐζουμε όλα τα παράσιτα της παπαρολογίας και δεν μπορούμε να δώσουμε κίνητρα σε άξιους επιστήμονες; Πρέπει να βρουν τρόπο να «αντλήσουν» ό,τι πιο έξυπνο και ικανό έχει η ελληνική νεολαία.

Πού θα βρεθούν οι «πόροι», για να γίνουν όλα αυτά; Ήδη βλέπουμε ότι δρομολογείται ένα αντίστοιχο σχέδιο, όπως αυτό της «Αθηνάς». Απλά θεωρούμε ότι και αυτό έχει λάθος προσανατολισμό. Άποψή μας είναι ότι πρέπει να γίνει από την αρχή ένα ξεκαθάρισμα και ένας επανασχεδιασμός του Ανώτατου Συστήματος Εκπαίδευσης. Εν ανάγκη να βάλουν «λουκέτο» σε όσες σχολές δεν έχουν λόγο ύπαρξης στην Ελλάδα των «επιστημόνων» …Ας βάλουν «λουκέτο» στην Πάντειο. Ας κλείσουν τα περισσότερα τμήματα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Ας βάλουν «λουκέτο» στις «μεγάλες» σχολές των ΤΕΙ της Καστοριάς, του Πύργου και όλων των άλλων «μπακάλικων» της «ανωτάτης σερβιτορικής».

Έλεος επιτέλους. Όχι άλλους κοινωνιολόγους, πολιτικούς επιστήμονες και «μάνατζερ» …Όχι άλλους «στοχαστές» …Όχι άλλους «σοφούς» Γιανίτσηδες, να διδάσκουν το «τίποτε» στον «κανένα» και να περιμένουν όλοι μαζί να ζήσουν με κρατικά χρήματα. Ας εγκαταλείψει το κράτος αυτού του είδους τις «επιστήμες». Ας παραδεχθεί την «ήττα» του και ας παραδώσει αυτόν τον τομέα της «επιστήμης» στα ιδιωτικά Κολέγια, τα «εργαστήρια», τις «αποθήκες» και τα «υπόστεγα». Δεν πρέπει να ξοδευτεί ούτε ένα ευρώ για το «καλαμπούρι» της «επιστήμης» …Το «καλαμπούρι» των Χάρβαρντ, το οποίο χρηματοδοτήθηκε από τους τοκογλύφους. Οι τοκογλύφοι επέβαλαν αυτές τις σπουδές του «χαβαλέ», για να επιβάλουν στον δυτικό κόσμο τους καραγκιόζηδες της αρεσκείας τους.

Πρέπει το σύστημα εκπαίδευσης να στραφεί στο καλύτερο «κοίτασμα» που διαθέτει ο λαός μας και είναι τα μυαλά των νέων μας. Στόχος αυτών των νέων να γίνει η ανεύρεση λύσεων, οι οποίες έχουν σχέση με το καύσιμο του μέλλοντος. Να τεθούν από όλους απλοί και κατανοητοί επιστημονικοί στόχοι. Φτηνή παραγωγή Υδρογόνου. Φτηνή μέθοδος μεταφοράς και αποθήκευσής του. Τεχνολογίες, οι οποίες πρέπει να λειτουργήσουν ως μοχλοί «πίεσης» απέναντι στα μεγάλα συμφέροντα. Αυτό είναι το ζητούμενο. Η «πίεση».

Δεν είμαστε βέβαια αφελείς, να πιστεύουμε ότι μπορούν οι Έλληνες μόνοι τους να επιλύσουν το ενεργειακό πρόβλημα του Πλανήτη. Όμως, αυτό, που πιστεύουμε, είναι ότι οι Έλληνες μπορούν με την επιλογή τους να γίνουν «οδηγοί» για τους υπόλοιπους λαούς. Τους λαούς αυτούς, οι οποίοι υπέφεραν εξίσου από τους διεφθαρμένους «στοχαστές» των ανθρωπιστικών και κυβερνητικών Χάρβαρντ. Αυτός είναι ο στόχος μας. Να βάλουμε την Ελλάδα επικεφαλής μιας πανστρατιάς για την επίλυση του ενεργειακού προβλήματος της ανθρωπότητας. Να βάλουμε τη διάσημη Ελλάδα να κάνει γνωστό ένα πρόβλημα, το οποίο πρέπει να επιλυθεί επειγόντως.

Στόχος μας είναι να συμπαρασύρουμε τους πάντες στο πάθος για την επίλυση του ενεργειακού προβλήματος. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε ως άνθρωποι να «πιέσουμε» τους τοκογλύφους και τους πετρελαιάδες. Γιατί; Γιατί είμαστε απολύτως σίγουροι ότι οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες και οι τράπεζες των διεθνών τοκογλύφων έχουν στα συρτάρια τους την τεχνολογία του μέλλοντος. Απλά δεν την δίνουν στον κόσμο για όσο διάστημα οι ίδιοι δεν έχουν διευθετήσει υπέρ των συμφερόντων τους την επόμενη «ημέρα» και για όσο διάστημα εμείς θα είμαστε τα κορόιδα, που τους πληρώνουμε ακόμα χρυσάφι για να «καίμε» ακόμα «κάρβουνο».

Δεν είναι βέβαια η μοναδική φορά που η εβραϊκή συμμορία μάς «πουλάει» φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Δεν είναι η πρώτη φορά που μας «φορτώνει» σκουπίδια για θησαυρό. Αυτό, που κάνουν οι Εβραίοι με τα πετρέλαια, δεν διαφέρει με αυτό που κάνουν με τα διαμάντια. Οι ίδιοι άνθρωποι είναι και τις ίδιες πρακτικές ακολουθούN. Όσο μας δουλεύουν με τα πραγματικά άχρηστα κοιτάσματα πετρελαίου στη χιλιετία της γνώσης άλλο τόσο μας δουλεύουν και με τα διαμάντια, τα οποία είναι «γυαλιστερά» κομμάτια άνθρακα. Με αίμα έπνιξαν όλα τα κράτη, τα οποία τα έβαλαν στους σχεδιασμούς τους ως «παραγωγούς», είτε πετρελαίων είτε διαμαντιών. Γιατί; …Για να δείξουν πόσο «πολύτιμα» είναι τα κοιτάσματα των «θησαυρών» τους και άρα πόσο πολύ πρέπει να τους ευγνωμονεί το καταναλωτικό «κοινό» για την προσφορά τους.

Όλα αυτά είναι παραμύθια …και τα παραμύθια κάποτε τελειώνουν. Για να τελειώσει το παραμύθι του αιματοβαμμένου πετρελαίου, πρέπει η ανθρωπότητα να κινηθεί προς τη λύση του ενεργειακού προβλήματος. Με την επιστημονική «πίεση» αυτό θα πετύχουμε …Τον θεμιτό εκβιασμό. Αν δεν μας δώσουν τη λύση, θα τη βρούμε μόνοι μας …Εμείς οι άνθρωποι …Δεν είναι δυνατόν να καθόμαστε ακόμα πάνω από τη φωτιά, για να ζεσταθούμε …Δεν είναι δυνατόν να μας «δουλεύουν» οι «επενδυτές» του Κατάρ …Η επιστήμη είναι ο μόνος δρόμος να αποκτήσει η Ελλάδα ξανά την ελευθερία της και τη θέση της στον κόσμο …Ο μόνος τρόπος να «εκδικηθεί» αυτούς που την αδίκησαν.

Το μέλλον ανήκει στον άνθρωπο.

Το πλανητικό «ρολόι» μας λέει ότι έφτασε η ώρα. Αστρολογικά μπήκαμε στην εποχή του Υδροχόου και είναι θέμα χρόνου να «χτυπήσει» το μεγάλο «ξυπνητήρι» του Θεού. Θεωρούμε ότι είναι θέμα χρόνου να «ξυπνήσει» η ανθρωπότητα από τον άσχημο εφιάλτη της. Έχουμε μπει στην τρίτη χιλιετία και δεν αξίζει στην ανθρωπότητα να ζει με τον τρόπο που σήμερα ζει. Έχει εργαστεί σκληρά και έφτασε η ώρα να απολαύσει τον κόπο της …Έναν κόπο, τον οποίο σήμερα της τον στερούνε τα κτήνη.

Δισεκατομμύρια ανθρώπων κοιμούνται κάθε βράδυ νηστικοί, χωρίς να ξέρουν αν θα φάνε και την επόμενη ημέρα. Σε έναν Πλανήτη πάμπλουτο, ο οποίος μπορεί να φιλοξενήσει άλλα τόσα δισεκατομμύρια ανθρώπων, υποφέρουν συνάνθρωποί μας, γιατί μια ολιγομελής ομάδα κτηνών αποφάσισε να πλουτίσει εις βάρος της ανθρωπότητας Μια ολιγομελής ομάδα κτηνών αποφάσισε να «φάει» το μερίδιο όλων των υπολοίπων ανθρώπων.

Τώρα αυτά τα ίδια κτήνη αποφάσισαν μόνοι τους ότι δεν «χωράμε» όλοι σε αυτόν τον Πλανήτη. Αυτοί, οι οποίοι διατηρούν την ανθρωπότητα στα έσχατα όρια της επιβίωσης, αποφάσισαν πως ούτε αυτό είναι αρκετό. Δεν τους αρκεί να διατηρούν κάποια δισεκατομμύρια συνανθρώπων μας στην πείνα. Τώρα αποφάσισαν πως δεν τους θέλουν καν καθόλου πάνω στο «καράβι» που λέγεται Γη. Γι’ αυτόν τον λόγο αποφάσισαν να αποψιλώσουν τον ανθρώπινο πληθυσμό. Οι οργανώσεις του Ροκφέλερ, του Ρότσιλντ και του Μπιλ Γκέιτς ψάχνουν να βρουν τρόπους να αρχίσουν να «πετάνε» τους «κατώτερους» στη «θάλασσα».

Έχουν αποθρασυνθεί τόσο, που δεν διστάζουν όχι απλά να δημοσιοποιούν τις σκέψεις τους, αλλά και να στήνουν «μνημεία», που να υπενθυμίζουν στους ίδιους και να ενημερώνουν τους υπόλοιπους για τους στόχους τους. Στήνουν «μνημεία» για να αυτοθαυμάζονται για την «προνοητικότητά» τους. Στήνουν «μνημεία» για να «αποδεικνύουν» στο μέλλον την ολοκλήρωση των αρχικών τους σχεδιασμών. Στήνουν «μνημεία» για να γελάνε με τους ανθρώπους και την αδυναμία τους να τους σταματήσουν.

Ρώτησαν τον Ροκφέλερ για το εάν συνωμοτεί εναντίον τής ανθρωπότητας και αυτός όχι μόνον το επιβεβαίωσε, αλλά δήλωσε επιπλέον πως είναι και υπερήφανος γι’ αυτό …Ο Ροκφέλερ και οι «κολλητοί» του, οι οποίοι υπολόγισαν ότι ο ανθρώπινος πληθυσμός δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 500 εκατομμύρια. Πεντέμιση δισεκατομμύρια «υπεράριθμους» βρήκανε. Προφανώς μέσα στον αριθμό αυτών, που πρέπει να επιβιώσουν, βάζουν τους εαυτούς τους και τους «υπηρέτες» τους. Τόσοι «υπηρέτες» τους χρειάζονται. Από εκεί και πάνω οι υπόλοιποι πρέπει να «εξαφανιστούν», γιατί τους κοστίζουν.

Η ειρήνη θα επικρατήσει στον κόσμο, γιατί απλούστατα, αν επιλυθεί το ενεργειακό πρόβλημα, δεν θα μπορεί να κάνει κανένας στο μέλλον να κάνει πόλεμο. Όταν δεν υπάρχει ένα ζωτικό πρόβλημα επιβίωσης για μεγάλες ανθρώπινες μάζες, δεν μπορεί να δρομολογηθεί πόλεμος. Αυτό ήταν το «καύσιμο» της Πατριαρχίας και αυτό το «καύσιμο» θεωρούμε ότι σύντομα θα τελειώσει με την επίλυση του ενεργειακού προβλήματος. Κάποτε η Πατριαρχία ξεκίνησε, όταν έπρεπε να μαζευτούν πολλοί άνθρωποι να «δαμάσουν» τον Ευφράτη και στη συνέχεια να προστατεύσουν με τα όπλα τον καρπό των μεγάλων κόπων τους. Σήμερα η Πατριαρχία τελειώνει κάπου στα ίδια μέρη όπου οι άνθρωποι και πάλι για την «επιβίωση» πολεμάνε τον εχθρό της «τρομοκρατίας».

Είμαστε βέβαιοι ότι αυτή είναι η τελευταία επανάληψη της θλιβερής αυτής ιστορίας. Στο μέλλον δεν θα μπορεί κανένας να συγκεντρώνει ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο, πάνω στην αγωνία του επιβιώσει, να πολεμά με άλλους ανθρώπους και να σκορπά τον θάνατο. Η λύση του ενεργειακού προβλήματος θα λύσει όλα τα ανθρώπινα προβλήματα. Το επισιτιστικό πρόβλημα δεν θα απασχολήσει ξανά τον άνθρωπο, εφόσον με τη δωρεάν ενέργεια θα μπορούν οπουδήποτε στον κόσμο να υπάρξουν καλλιέργειες όλων των τύπων. Όταν υπάρχει φτηνή ενέργεια, στήνεις ένα «θερμοκήπιο» στη Σιβηρία και έχεις ό,τι θέλεις.

Το πρόβλημα του νερού επίσης δεν θα απασχολήσει ξανά τον άνθρωπο, εφόσον η φτηνή ενέργεια θα κάνει το νερό προσιτό σε όλους. Είναι δυνατόν την τρίτη χιλιετία να πεθαίνουν καθημερινά περίπου 2000 παιδιά κάτω των πέντε ετών από διαρροϊκές ασθένειες, εξαιτίας του ακάθαρτου νερού των κακών συνθηκών υγιεινής και αποχέτευσης; Η δωρεάν αφαλάτωση του θαλασσινού νερού ή η πολύ φτηνή μεταφορά επιφανειακών υδάτων —μέσω αγωγών— μπορεί να λύσει αυτόματα όλα τα προβλήματα σε όλα τα μήκη και πλάτη του Πλανήτη. Θέμα κόστους είναι όλα αυτά τα προβλήματα και το κόστος αυτό συνδέεται κατά κύριο λόγο με την ενέργεια.

Η ίδια η ζωή του καθημερινού ανθρώπου θα αλλάξει με την επίλυση του ενεργειακού ζητήματος. Το κάθε σπίτι θα είναι ενεργειακά αυτόνομο, καθιστώντας τον άνθρωπο πραγματικά κυρίαρχο του οίκου του. Τα αυτοκίνητα θα γίνονται «οχήματα» ελευθερίας και δωρεάν διασκέδασης και όχι ανοικτές «πληγές» θανάτου για το περιβάλλον. Η επικοινωνία θα βελτιωθεί στο μέγιστο και θα παρέχεται σχεδόν δωρεάν. Θα ζει ο άνθρωπος όπως του αξίζει και όχι όπως περισσεύει στα κτήνη. Στα κτήνη που τον λεηλάτησαν. Στα κτήνη που έφτασαν ακόμα και τον άνθρωπο των ανεπτυγμένων χωρών να ψάχνει στα σκουπίδια για να ζήσει.

Άποψή μας είναι πως είναι θέμα χρόνου να δούμε τα διεθνή δικαστήρια να στήνονται εις βάρος των εγκληματιών κατά της ανθρωπότητας. Τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων, τα οποία στην τρίτη χιλιετία πεινάνε, τα εκατομμύρια των παιδιών, που πέθαναν από ασιτία και οι εκατοντάδες χιλιάδες συνανθρώπων μας, που οδηγήθηκαν από την απελπισία στην αυτοκτονία, «ζητάνε» τη δικαίωσή τους. Η συμμορία των Αμερικανών τοκογλύφων-πετρελαιάδων-επενδυτών, οι σταλινοναζιστές της Γερμανίας, το διεφθαρμένο «διευθυντήριο» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι προδοτικές ηγεσίες των ευρωπαϊκών κρατών είναι βέβαιον ότι θα «πληρώσουν» τα εγκλήματά τους.

Υπάρχουν τερατώδη εγκλήματα, όταν μερικές χιλιάδες ανθρώπων διατηρούν την ανθρωπότητα μία «εποχή» πίσω από αυτό που της αξίζει. Υπάρχουν τερατώδη εγκλήματα, όταν μερικές χιλιάδες ανθρώπων κρατάνε στα συρτάρια τους τον κόπο ολόκληρου του ανθρώπινου είδους απλά και μόνον για να εκμεταλλεύονται τον άνθρωπο σε συνθήκες Μεσαίωνα. Ό,τι έγκλημα μπορούσαν να κάνουν εις βάρος των ανθρώπων, το έκαναν. Τους εξαθλίωσαν, για να τους «πουλήσουν» δάνεια. Τους οδήγησαν στην πείνα, για να τους πουλήσουν τα μεταλλαγμένα σκουπίδια τους …Τους αρρώστησαν, για να δοκιμάσουν νέα φάρμακα. Τους χάλασαν τις οικογένειες, για να τους πουλήσουν ναρκωτικά. Τους ψέκασαν με ψυχοφάρμακα, για να μην αντιδρούν. Ακόμα και η εκατόμβη των θυμάτων της Φουκοσίμα δικό τους έγκλημα είναι. Αν η ανθρωπότητα βάδιζε με βάση τη γνώση της και όχι τα συμφέροντα του Ροκφέλερ, δεν θα υπήρχε πυρηνικό εργοστάσιο στην Φουκοσίμα.

Αυτός ο εγκληματίας και η συμμορία του φταίνε για τη σημερινή παγκόσμια αθλιότητα. Ο άθλιος, ο οποίος μας είπε ότι είναι υπερήφανος, επειδή συνωμοτεί εις βάρος της ανθρωπότητας. Την άποψη του Ροκφέλερ για τους ανθρώπους τη μάθαμε. Αυτό, το οποίο μένει να μάθουμε είναι η άποψη των ανθρώπων για τον Ροκφέλερ. Ταγκό με ένα άτομο δεν γίνεται. Αυτός είναι ο ένας «χορευτής» και αυτή είναι η άποψή του. Όμως, άποψη έχει και ο «απέναντι». Σύντομα θα περιμένουμε και την απάντηση της ανθρωπότητας. Θεωρούμε βέβαιο ότι η ανθρωπότητα θα «απαντήσει» σε αυτό το κτήνος ότι, κρεμάει τους συνωμότες και ότι είναι, υπερήφανη γι’ αυτό. Τα ανθρώπινα μάτια μόνον από χαρά θα πρέπει να δακρύζουν στο μέλλον.

Αθώα προσωπάκια να δακρύζουν από πείνα και από δυστυχία δεν πρέπει να ξαναδούμε σε αυτόν τον κόσμο. Είναι το υπέρτατο καθήκον μας —ως ανθρώπινα όντα— να μην το επιτρέψουμε. Τα μόνα δάκρυα, που θα επιδιώξουμε να δούμε, θα είναι αυτά των κτηνών. Βύθισαν την ανθρωπότητα στη θλίψη και την απόγνωση και θα το πληρώσουν. Έγιναν κτήνη για λίγα χρήματα και αυτά δεν θα τους βοηθήσουν, όταν θα έχουν ανάγκη βοήθειας.

Ούτε μπορεί να φανταστεί κάποιος πόσο εύκολα στήνονται τα δικαστήρια για τους εγκληματίες. Αρκεί να ενημερωθεί η Ευρώπη για τους Ναζί φονιάδες και όλα τα άλλα είναι εύκολα. Δεν υπάρχει πιο εύκολο πράγματα από το να αποδείξει κάποιος στα δικαστήρια τη μεθοδολογία του οικονομικού «στραγγαλισμού» των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου. Υπάρχουν όλα τα στοιχεία, για να αποδειχθούν εγκλήματα πιο μαζικά και πιο απεχθή ακόμα και από αυτά των διαβόητων Ναζί του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Θέμα ενημέρωσης είναι και ζούμε στον αιώνα της ενημέρωσης.

Λίγες στιγμές μας χωρίζουν από τη «Μεγάλη Ανατολή» του ανθρώπινου είδους. Μια «Ανατολή», την οποία κανένας δεν μπορεί ούτε να καθυστερήσει ούτε να αποτρέψει. Όταν αρχίζει το «ξημέρωμα», καμία ανθρώπινη επινόηση δεν μπορεί να το σταματήσει. Καμία τέντα και κανένα προπέτασμα δεν μπορεί να κρύψει τον Ήλιο. Το φως πάντα νικάει το σκοτάδι. Όσο ζοφερή κι αν παρουσιάζεται η κατάσταση μέσα στο κείμενο μας, δεν παύει να είναι απλά η περιγραφή ενός εφιάλτη, ο οποίος πλησιάζει στο τέλος του. Ένας εφιάλτης, που, μόλις χτυπήσει το «ξυπνητήρι», θα αποτελεί παρελθόν. Μια μακρινή ανάμνηση, η οποία δεν θα μπορεί πλέον να μας τρομάξει.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ στο eamb-ydrohoos

http://greek-documentaries.blogspot.gr/

http://www.diaforetiko.gr/i-deka-pio-paraxenes-exafanisis-stin-istoria-tou-kosmou/

Οι δέκα πιο παράξενες εξαφανίσεις στην ιστορία του κόσμου!

Δείτε τις δέκα πιο παράξενες εξαφανίσεις στην ιστορία του κόσμου:

1. Joseph Crater

Ο Joseph Crater εξαφανίστηκε το 1930, όταν ήταν σε διακοπές στο Μέιν. Πήρε ένα τηλεφώνημα από έναν άγνωστο και είπε στη σύζυγό του ότι έπρεπε να επιστρέψει στην πόλη της Νέας Υόρκης αμέσως.

Φεύγοντας από ένα εστιατόριο που γευμάτιζε με τους φίλους του και την ερωμένη του, μπήκε σε ένα ταξί και εξαφανίστηκε.

Ένα μήνα αργότερα εξαφανίστηκε και η ερωμένη του.

2. Richard John Bingham

Η Λαίδη Lucan καλυμένη με το αίμα της, μπήκε τρέχοντας σε μια παμπ ουρλιάζοντας για το πώς ο σύζυγός της είχε προσπαθήσει να την δολοφονήσει. Η αστυνομία έψαξε το σπίτι των Lucan και βρήκε την νταντά να κείτεται νεκρή κατά μήκος ενός αιματοβαμμένου σωλήνα.

Ο Λόρδος Lucan είπε ότι ήταν στο σπίτι, όταν η γυναίκα του δέχτηκε επίθεση. Εξαφανίστηκε μερικές μέρες αργότερα και ένας παρόμοιος σωλήνας, σαν αυτόν που είχε βρεθεί η νταντά, βρέθηκε στο αιματοβαμμένο του αυτοκίνητο.

3. Dorothy Arnold

Η Dorothy Arnold, μια πλούσια γυναίκα, ψώνιζε ένα φόρεμα όταν εξαφανίστηκε στην Νέα Υόρκη το 1910. Η οικογένεια της θεώρησε ότι κλέφτηκε μαζί με τον φίλο της, ο οποίος όμως δεν ήξερε τίποτα γι αυτό το γεγονός.

4. Benjamin Briggs

Αυτός ο άνθρωπος ήταν ο καπετάνιος του πλοίου που βρέθηκε εγκαταλελειμμένο στον Ατλαντικό Ωκεανό. Το Mary Celeste είχε εγκαταλειφθεί μαζί με τα μέλη του πληρώματός του, ο Briggs, τα παιδιά του και η σύζυγός του επίσης έλειπαν. Αυτή η εξαφάνιση είναι από τα πιο διάσημα ιστορικά μυστήρια.

5. Etta Place

Η Etta Place ήταν η φίλη του Harry Longabaugh του περιβόητου άνδρα που ήταν επίσης γνωστός και ως The Sundance Kid. Όσοι την γνώριζαν δεν ήταν σίγουροι για το πραγματικό της όνομα, μιας που άλλαζε το όνομα της συχνά.

Ήταν μια πόρνη και η πρώτη γυναίκα γαιοκτήμονας της Αργεντινής. Η Etta Place, εξαφανίστηκε μετά την έκδοση του πιστοποιητικού θανάτου του φίλου της. Λένε ότι εξαφανίστηκε για την επίλυση των προβλημάτων που υπήρχαν σχετικά με ακίνητα που είχε στην κατοχή του.

6. Oscar Zeta Acosta

Ο Oscar Zeta Acosta τιμήθηκε από τον Hunter S. Thompson για το βιβλίο του «Φόβος και απέχθεια στο Λας Βέγκας» – ένα διάσημο μυθιστόρημα.

Ήταν ένας Αμερικανός πολιτικός ακτιβιστής, δικηγόρος και συγγραφέας.

Το 1974, ο Acosta εξαφανίστηκε ενώ ταξίδευε για το Μεξικό. Ο γιος του, Marco Acosta, πιστεύει ότι ήταν το τελευταίο πρόσωπο που είχε μιλήσει ο πατέρα του. Τον Μάιο του 1974, ο Acosta τηλεφώνησε στον γιος του, λέγοντάς του ότι ήταν έτοιμος να επιβιβαστεί σε ένα πλοίο γεμάτο με «λευκό χιόνι».

Ο γιός του αναφέρει αργότερα ότι «το σώμα του πατέρα μου, ποτέ δεν βρέθηκε, αλλά εμείς υποθέτουμε ότι κατά πάσα πιθανότητα, γνωρίζοντας τους ανθρώπους που ασχολιόταν, για να τον φιμώσουν τον σκότωσαν».

7. Jim Thompson

Ο Jim Thompson ήταν ένας σεβαστός Αμερικανός επιχειρηματίας που έφερε την επανάσταση στην Ταιλανδέζικη βιομηχανία του μεταξιού. Έφυγε από το σπίτι του, το 1967 λέγοντας ότι πάει μια βόλτα και δεν επέστρεψε ποτέ.

8. James William Tate

Ο James William Tate εξαφανίστηκε το 1888 παίρνοντας μαζί του τα χρήματα του κράτους, τα οποία ήταν περίπου 250.000 δολάρια. Έφυγε από το γραφείο του, λέγοντας ότι πάει για να ετοιμάσει τους λογαριασμούς, αλλά αντί για αυτό, επιβιβάστηκε σε ένα τραίνο και εξαφανίστηκε.

9. Jean Spangler

Αυτή η όμορφή αλλά υποτιμημένη ηθοποιός του Hollywood, εξαφανίστηκε στις 7 Οκτωβρίου του 1949, όταν έφυγε από το σπίτι της στο Λος Άντζελες κατά τις 17:00μμ, αφήνοντας την 7χρονη κόρη της μαζί με την νύφη της και λέγοντας ότι επρόκειτο να συναντήσει τον πρώην σύζυγο της, για να συζητήσουν για την διατροφή της κόρης της.

Το τελευταίο άτομο που την είδε, ήταν ενας υπάλληλος καταστήματος κοντά στο σπίτι της, ο οποίος ανέφερε ότι φαινόταν να περιμένει κάποιον.

Η τσάντα της βρέθηκε δύο μέρες αργότερα και περιείχε ένα περίεργο σημείωμα που έγραφε στον «Kirk» ότι πήγαινε να επισκεφτεί τον «Dr Scott».

Κανείς από την οικογένεια δεν γνώριζε αυτά τα δύο πρόσωπα.

10. Everett Ruess

Ο Everett Ruess disappered όταν ήταν 20 ετών κατά την διάρκεια του ταξιδιού του μέσα από την έρημο της Γιούτα. Ήταν ένας συγγραφέας και καλλιτέχνης που προτιμούσε να μένει μόνος του.

Το φάντασμα της Γιάλτας και η μοιρασιά του κόσμου

Πρώτη καταχώρηση: Σάββατο, 1 Μαρτίου 2014, 18:53

0

Ads by Google
Εισιτήρια ΑεροπορικάΟι Καλύτερες Τιμές Αεροπορικών! Κάνε Online Κράτηση Τώρα.
airfasttickets.gr

Όλα τα βλέμματα του πλανήτη είναι στραμμένα στην Κριμαία λόγω των ραγδαίων εξελίξεων, με τη ρωσική αρκούδα να βρυχάται και να παίρνει θέση μάχης.

Μια μικρή παραλιακή πόλη, η Γιάλτα της Κριμέας, έγινε ευρέως γνωστή πολλά χρόνια νωρίτερα και έχει αποτυπωθεί στην παγκόσμια συνείδηση ως η περιοχή όπου διεξήχθη η σημαντικότερη αναμέτρηση αντιπάλων στη διεθνή σκακιέρα.

Mέσ' από τα ερείπια του πολέμου αρχίζει να αναδύεται ο νέος κόσμος... Τραγική ειρωνεία. Ακριβώς 69 χρόνια μετά, η σκιά του πολέμου απλώνεται βαριά πάνω από την Κριμαία. Το 1945 ο πόλεμος έδινε σκυτάλη στην ειρήνη. Το 2014 ουδείς μπορεί να πει με ακρίβεια τι ξημερώνει…

Η Διάσκεψη της Γιάλτας και η μοιρασιά…

Κατά το χρονικό διάστημα από 4 έως 11 Φεβρουαρίου του 1945 ο πρόεδρος των ΗΠΑ Φραγκλίνος Ρούζβελτ, ο ηγέτης της ΕΣΣΔ Ιωσήφ Στάλιν και ο Βρετανός πρωθυπουργός σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ, οι τρεις νικητές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, συναντήθηκαν στην Γιάλτα της Ουκρανίας για την πραγματοποίηση της δεύτερης συνόδου κορυφής (είχε προηγηθεί ανάλογη διάσκεψη στην Τεχεράνη από τις 28 Νοεμβρίου έως την 1η Δεκεμβρίου του 1943).

Η συνάντηση αυτή έμεινε στην ιστορία ως «Η Διάσκεψη της Γιάλτας», καθώς πραγματοποιήθηκε στο μέγαρο της Λιβάντια (Livadia), κοντά στην πόλη της Κριμαίας. Η σύνοδος αυτή θεωρήθηκε μεγάλης σπουδαιότητας, κυρίως λόγω των διαπραγματεύσεων των «Τριών Μεγάλων» («The Big Three», όπως ήταν η προσωνυμία τους), και είχε να κάνει με τη μεταπολεμική πολιτική που θα ακολουθούσαν στις χώρες που είχε καταλάβει η ναζιστική Γερμανία αλλά και με την τύχη των χωρών που είχαν συμμαχήσει μαζί της.

Ο Ρούζβελτ επιθυμούσε η σύνοδος να πραγματοποιηθεί σε κάποιο μέρος της Μεσογείου, αλλά ο Στάλιν επέμενε ότι οι γιατροί του δεν του επέτρεπαν μεγάλα ταξίδια, οπότε ο Ρούζβελτ υποχώρησε - παρότι η υγεία του ήταν πολύ περισσότερο κλονισμένη. Έτσι, επί επτά ημέρες οι αρχηγοί των κρατών νικητών καθόριζαν τη μορφή που θα είχε ο μεταπολεμικός κόσμος.

Για καθέναν από τους ηγέτες η διάσκεψη είχε εξαιρετική σημασία. Ο πόλεμος όδευε προς το τέλος του, καθώς ο Κόκκινος Στρατός απείχε μόλις 100 χλμ. από το Βερολίνο, και η κατάρρευση της γερμανικής κυριαρχίας ήταν ζήτημα χρόνου. Οι Άγγλοι ήθελαν να περισώσουν ό,τι ήταν δυνατόν από την προπολεμική «υγειονομική ζώνη» γύρω από την ΕΣΣΔ, ενώ τις ΗΠΑ τις απασχολούσε κυρίως ο παράγοντας Ιαπωνία και ο Ειρηνικός Ωκεανός αλλά και η είσοδος της ΕΣΣΔ στον πόλεμο κατά της Ιαπωνίας, κάτι που το επιθυμούσαν διακαώς.

Ο Βρετανός πρωθυπουργός σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Φραγκλίνος Ρούζβελτ και ο ηγέτης της ΕΣΣΔ Ιωσήφ Στάλιν

Η αίθουσα όπου διεξήχθη η συνάντηση του 1945

Έτσι, λοιπόν, στη Διάσκεψη της Γιάλτας:

• Επισημοποιήθηκε η πρόθεση για τη δημιουργία του ΟΗΕ.
• Απορρίφθηκε η πρόταση των Τσώρτσιλ και Ρούζβελτ για διαμελισμό της Γερμανίας.
• Αποφασίστηκε η εκμηδένιση του γερμανικού μιλιταρισμού και ναζισμού, για να μην μπορέσει ξανά η Γερμανία να απειλήσει την παγκόσμια ειρήνη.

Ο κόσμος είχε μοιραστεί…http://www.zougla.gr/kosmos/article/to-fantasma-tis-gialtas-ke-i-mirasia-tou-kosmou

Ο ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΑΥΑΓΙΟΥ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ

Αστρολάβος; Αστρονομικό ρολόι; 'Η μήπως κάτι άλλο; Το έφτιαξαν άνθρωποι ή εξωγήινοι;. Χρειάστηκε να περάσουν μήνες από την ανέλκυσή του από τη θάλασσα των Αντικυθήρων το 1900, για να γίνει αντιληπτό ότι αυτό το τετράγωνο κουτί που ήρθε στην επιφάνεια μαζί με άλλα έργα τέχνης ήταν κάτι εντελώς ξεχωριστό. Σήμερα οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων, δημιούργημα του β' μισού του 2ου αιώνα π.Χ. είναι ο πιο σύνθετος μηχανισμός της αρχαιότητας και δεν βρέθηκε παρόμοιός του στα 1.300 χρόνια που ακολούθησαν.

είναι ένας φορητός μηχανικός υπολογιστής των κινήσεων της Σελήνης, του Ήλιου και των πέντε πλανητών, που φτιάχτηκε μάλλον γύρω στο 100 π.Χ. Ήταν επίσης ένα ακριβές ημερολόγιο που μπορούσε να προβλέψει τις σεληνιακές και τις ηλιακές εκλείψεις. Ακολουθεί τις θεωρίες του Ίππαρχου, του πατέρα της Αστρονομίας, για την ελλειπτική κίνηση της Σελήνης αλλά δεν έχουν ξεκλειδωθεί όλα τα μυστικά του Μηχανισμού. Περιλαμβάνει οδοντωτούς τροχούς, κλίμακες, άξονες και δείκτες και αξιοποιώντας γνωστές αστρονομικές αρχές χρησιμοποιήθηκε για τον προσδιορισμό της ακριβούς θέσης του Ηλιου και της Σελήνης, προέβλεπε εκλείψεις και έδινε την ημερομηνία τέλεσης των αρχαίων αγώνων. Άλλωστε  είχε και οδηγίες χρήσης, στα ελληνικά βεβαίως, γραμμένες στις επιφάνειές του και στις πλάκες των καλυμμάτων του.Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι ένας αναλογικός υπολογιστής εκπληκτικής τεχνολογίας. Είναι τόσο σημαντικός για την εξέλιξη της Τεχνολογίας όσο και η Ακρόπολη για την εξέλιξη της Αρχιτεκτονικής λένε οι επιστήμονες.

72 θραύσματα του Μηχανισμού έχουν διασωθεί από το ναυάγιο των Αντικυθήρων που εντοπίστηκε σε βάθος 50μ και ανελκύστηκε κατά μεγάλο μέρος από Συμιακούς σφουγγαράδες το 1900 με τις οδηγίες της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και τη βοήθεια του Βασιλικού Ναυτικού. Ήταν Μάιος, Μεγάλη Τρίτη όταν ο δύτης Ηλίας Λυκοπάντης βούτηξε  στα νερά, όπου όμως αντί για σφουγγάρια αντίκρισε το ναυάγιο ενός πλοίου με σπαρμένα γύρω του αγάλματα. Όταν ανέβηκε στην επιφάνεια κρατούσε έναν χάλκινο βραχίονα ως απόδειξη.  Ήταν το πρώτο ναυάγιο που ερευνήθηκε συστηματικά και έτσι εγκαινίασε την επιστήμη της ενάλιας αρχαιολογίας. Η ανέλκυση συνεχίστηκε από την Αρχαιολογική Υπηρεσία το 1976 με τη βοήθεια του Ζακ-Υβ Κουστώ.

Το πλοίο που βυθίστηκε ήταν φορτηγό πλοίο με πιθανό μήκος 30μ και χωρητικότητας 300 τόνων, ξύλινο με λεπτά φύλλα μολύβδου εξωτερικά για προστασία. Το ναυάγιο μπορεί να χρονολογηθεί στο 75-50 π.Χ. και το πλοίο ήταν φορτωμένο με μαρμάρινα και χάλκινα αγάλματα, γυάλινα, χάλκινα και κεραμικά αγγεία, χρυσά κοσμήματα, νομίσματα και αμφορείς. Το λιμάνι απόπλου ήταν μάλλον η Δήλος και προορισμός η Ιταλική αγορά. Το φορτίο θα στόλιζε τις επαύλεις των πλούσιων γερουσιαστών και εμπόρων της εποχής, τους οποίους είχε γοητεύσει η ελληνική τέχνη. 6 μαρμάρινα γλυπτά, 6 χάλκινα αγαλμάτια ανδρικών μορφών και αθλητών και κυρίως ο έφηβος των Αντικυθήρων. Πρόκειται για το χάλκινο άγαλμα ενός νέου παλαιστή που ανήκει στον 4ο αιώνα π.Χ.

Τα ευρήματα του ναυαγίου φυλάσσονται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα, το μεγαλύτερο της χώρας και ένα από τα σημαντικότερα στον κόσμο.

Δημοσιεύτηκε 2 days ago από τον χρήστη tasos tergiakis

ΣΥΡΙΑ. Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΚΑΙ Η ΠΟΛΥΤΕΛΗΣ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΣΑΝΤ

Το δράμα της Συρίας συνεχίζεται εδώ και δύο χρόνια με 120 χιλιάδες νεκρούς και 2εκατομμύρια ανθρώπους να στοιβάζονται σε άθλιες συνθήκες σε στρατόπεδαπροσφύγων στις γειτονικές χώρες. 4 εκ. έχουν ξεσπιτωθεί αλλά παραμένουν στην Συρίαενώ το 52% των προσφύγων είναι παιδιά κάτω των 17 ετών. Αυτό που συμβαίνει στην Συρία χαρακτηρίζεται ως μια από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές τραγωδίες του αιώνα με πρωταγωνιστή τον Πρόεδρο της Συρίας, Μπασάρ Αλ Ασαντ που δολοφονεί τον λαό του με χημικά και βόμβες. Ανέβηκε στην εξουσία το 2000 όταν έφυγε από τη ζωή ο πατέρας του Χαφέζ και σε ηλικία 34 ετών εξελέγη πρόεδρος με ποσοστό 97%.

Ο θυμός ξεχειλίζει παγκοσμίως για την προκλητική πολυτελή ζωή που ζει η οικογένεια του Σύριου προέδρου την ίδια ώρα που χιλιάδες παιδιά χάνουν τη ζωή τους από την πείνα και την εξαθλίωση. Τα media παγκοσμίως ρίχνουν τα «φώτα» τους στη σύζυγο του Άλ Άσαντ, την Άσμα που έχει αφοσιωθεί στο μεγάλωμα των τριών παιδιών που έχει αποκτήσει με τον Σύριο πρόεδρο. Για χρόνια η Άσμα Αλ-Άσαντ θεωρείτο η «πριγκίπισσα Νταϊάνα» της Συρίας. Όμορφη, καλλιεργημένη, καλοντυμένη, πολυφωτογραφημένη. Μετά την έναρξη της εξέγερσης και της άγριας καταστολής των διαδηλώσεων όλα αυτά άλλαξαν: η Πρώτη Κυρία της Συρίας εξαφανίστηκε, δίνοντας ελάχιστα σημεία ζωής. Τα διεθνή μέσα αποκαλύπτουν πως τα παιδιά του προέδρου τρέφονται με προϊόντα που έρχονται με παραγγελία από τη Δύση ώστε να μην τρώνε τίποτα από την κουζίνα της Συρίας, καθώς η μητέρα τους θέλει να μεγαλώσουν στα πρότυπα του Δυτικού κόσμου. Οι αγορές της μέσω διαδικτύου έχουν ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων. 

Η «κυρία Προέδρου»  ξόδεψε 270.000 λίρες για να αγοράσει πολυελαίους με ειδική παραγγελία από την Πράγα για την έπαυλη όπου ζει με την οικογένειά της. Πρόκειται για μια σύγχρονη Μαρία Αντουανέτα που πνίγει τον πόνο της σε αγορές δεκάδων χιλιάδων δολαρίων. 33.000 δολάρια για σκαμπό, 16.000 δολάρια για μια ροτόντα, 17.000 δολάρια για ένα χαλί, 5.000 δολάρια για κρεμάστρες, για ένα βάζο 3.840 δολάρια, 1500 δολάρια για γόβες στιλέτο του Κριστιάν Λουμπουτέν. Κι όταν δεν ψωνίζει, στέλνει με email  στον άνδρα της ανέκδοτα όπως αυτό για τους κατοίκους της Χομς, της πόλης που πλέον αποτελεί συνώνυμο της αιματοχυσίας και εκείνος απαντάει με τραγούδια και αφιερώσεις. Τώρα τα ταξίδια και τα ψώνια στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες αποτελούν παρελθόν για την Ασμα, αν και πρόλαβε να παραγγείλει 4περιδέραια από γνωστό κοσμηματοπωλείο του Παρισιού δύο από τα οποία διαμαντένια.

Η 37χρονη γεννήθηκε στο Λονδίνο, από Σύριους γονείς, ένα επιφανή καρδιολόγο και μια διπλωμάτη, μεγάλωσε σε πλούσιο σπίτι στο Acton. Πήγε στο δημοτικό σχολείο της Εκκλησίας της Αγγλίας, πήρε πτυχίο πληροφορικής από το King 's College στο Λονδίνο και δούλεψε στην τράπεζα JP Morgan ως σύμβουλος επενδύσεων. Ήταν παιδική φίλη με τον Άσαντ, 10 χρόνια νεότερή του. Εκείνος είχε έρθει να σπουδάσει στο Λονδίνο ως οφθαλμίατρος. Παντρεύτηκαν το 2000, λίγους μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον μπασάρ. Οι εποχές που μαζί με τον σύζυγό της δέχονταν στη Δαμασκό το βασιλικό ζεύγος της Ισπανίας ή το ζεύγος Μπραντ Πιτ και Αντζελίνα Ζολί, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και η ώρα που ο άσαντ και η οικογένεια του θα λογοδοτήσουν για φρικιαστικά εγκλήματα πολέμου είναι κοντά. 

Τραγική ειρωνεία αποτελεί το γεγονός ότι ο Μπασάρ σπούδασε Οφθαλμολογία, γιατί κατά δική του ομολογία, αισθάνεται φρίκη μπροστά στο αίμα , μπορεί όμως να βλέπει τον στρατό του να κατακρεουργεί τους συμπολίτες του..

Δημοσιεύτηκε Yesterday από τον χρήστη tasos tergiakis

Κι όμως είχε δίκιο ο Huntington!

Κι όμως είχε δίκιο ο Huntington!

Τα πρόσφατα γεγονότα στην Ουκρανία μου θύμισαν το βιβλίο του Samuel Huntington: «Η σύγκρουση των πολιτισμών και ο ανασχηματισμός της παγκόσμιας τάξης». Ξεκίνησε σαν άρθροστο περιοδικό Foreign Affairs το 1993 και μετά επεκτάθηκε σε βιβλίο. Εκεί ο Χάντιγκτον, απαντώντας στο διάσημο βιβλίο του Φράνσις Φουκουγιάμα «Το Τέλος της Ιστορίας», ισχυριζόταν πως οι λόγοι σύγκρουσης και ρήξης δεν έχουν εκλείψει με την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού (αυτή ήταν η θέση του Φουκουγιάμα που ονειρευόταν μία αιώνια ειρήνη). Αντίθετα, έλεγε ο Χαντινγκτον, οι αντιθέσεις τώρα έχουν εστιαστεί στις πολιτισμικές διαφορές.

Κατά τον Χάντιγκτον υπάρχουν στην Γή εννέα πολιτισμοί με βασικές αντιθέσεις μεταξύ τους: Δυτικός, Ορθόδοξος, Ισλαμικός, Αφρικανικός, Λατινο-αμερικανικός, Σινικός, Ινδουιστικός, Βουδιστικός και Ιαπωνικός. Η συνύπαρξή τους είναι δύσκολη, αν όχι ασυμβίβαστη.

Εμάς μας ενδιαφέρουν οι δύο πρώτοι: Δυτικός και ορθόδοξος. Δείτε τι έγραφε στο αρχικό του άρθρο (μεταφράζω από το περιοδικό) και θα καταλάβετε όχι μόνο τι συμβαίνει σήμερα στην Ουκρανία, αλλά και τι συνέβη την δεκαετία του 90 στην Γιουγκοσλαβία – και τι στην Ελλάδα τα τελευταία 190 χρόνια…

«Η πιο σημαντική διαχωριστική γραμμή στην Ευρώπη, όπως πρότεινε ο Ουίλιαμ Ουώλας, πρέπει να είναι το όριο της Δυτικής Χριστιανοσύνης στο έτος 1500. Η γραμμή ακολουθεί τα σημερινά σύνορα ανάμεσα Φινλανδία και Ρωσία, και μεταξύ των Βαλτικών χωρών και της Ρωσίας, κόβει στην μέση την Λευκορωσία και την Ουκρανία, διαχωρίζοντας την δυτική καθολική Ουκρανία από την ανατολική ορθόδοξη, στρίβει δυτικά χωρίζοντας την Τρανσυλβανία από την υπόλοιπη Ρουμανία και μετά κινείται μέσα στην Γιουγκοσλαβία επάνω στα σύνορα που χωρίζουν την Κροατία και την Σλοβενία από την υπόλοιπη Γιουγκοσλαβία. Στα Βαλκάνια, αυτή η γραμμή φυσικά συμπίπτει με τα ιστορικά σύνορα μεταξύ της αυτοκρατορίας των Αψβούργων και της Οθωμανικής. Οι λαοί βόρεια και δυτικά από αυτή τη γραμμή είναι προτεστάντες ή καθολικοί. Έχουν συμμετάσχει στις κοινές εμπειρίες της Ευρωπαϊκής ιστορίας – φεουδαρχία, Αναγέννηση, Μεταρρύθμιση, Διαφωτισμός, βιομηχανική επανάσταση. Οικονομικά στέκονται καλύτερα από τους λαούς στα ανατολικά και τώρα προσβλέπουν σε μία κοινή ευρωπαϊκή οικονομία και στην παγίωση δημοκρατικών πολιτικών συστημάτων. Οι λαοί ανατολικά και νότια από αυτή τη διαχωριστική γραμμή είναι Ορθόδοξοι ή Μουσουλμάνοι. Ιστορικά ανήκαν στην Οθωμανική η Τσαρική αυτοκρατορία και μόνο επιπόλαια τους άγγιξαν τα διαμορφωτικά κινήματα στην υπόλοιπη Ευρώπη. Είναι γενικά λιγότερο αναπτυγμένοι οικονομικά. Και πιο δύσκολα μπορούν να αναπτύξουν προχωρημένα δημοκρατικά πολιτικά συστήματα». (FOREIGN AFFAIRS Vol. 72 No. 3 (1993), p.30).

Τότε είχαν στραφεί πολλοί εναντίον του Χάντιγκτον και στην Ελλάδα. Είχα γράψει πριν 13 χρόνια στο Ειρωνικό Λεξικό:

«Χάντινγκτον (Samuel P. Huntington): Θρασύτατος Αμερικανός ο οποίος τόλμησε να υποστηρίξει πως, πολιτιστικά, δεν ανήκουμε στη Δύση. Η θέση του ενόχλησε περισσότερο τους κορυφαίους αντιδυτικούς στοχαστές μας. Οι οποίοι φρονούν ότι βεβαίως δεν ανήκουμε στην Δύση, αλλά επειδή το θέλουμε εμείς και όχι επειδή θα μας το πει ο πρώτος τυχαίος Αμερικανός!».

Κακά τα ψέματα όμως – ο άνθρωπος αυτός, που πέθανε το 2008, αποδείχθηκε και σωστός αναλυτής και καλός προφήτης…

Νίκος Δήμου

Protagon