Δευτέρα 7 Απριλίου 2014
Μια γενιά χωρίς δουλειά και εκπαίδευση 2 ώρες πρίν Το 16,9% των νέων στην Ελλάδα βρίσκονται εκτός αγοράς εργασίας, εκπαίδευσης ή κατάρτισης. Ανήκουν, δηλαδή, σε αυτούς που διεθνώς…αποκαλούνται ΝΕΕΤs (young people not in education, employment or training) και οι οποίοι αυξήθηκαν εν μέσω κρίσης κατά 50%. Η Ελλάδα τοποθετείται στις πρώτες θέσεις της ΕΕ των 28 αναφορικά με τον πληθυσμό των αποκλεισμένων. Πρόκειται για νέους ηλικίας 15 έως 24 ετών που απέχουν από κάθε διαδικασία εκπαίδευσης, κατάρτισης και απασχόλησης. Είναι δηλαδή “απόντες” από κάθε μείζονα θεσμική μέριμνα του Κοινωνικού Κράτους. To ΚΑΝΕΠ της ΓΣΕΕ και το ΚΕΑΔΙΚ του Πανεπιστημίου Κρήτης σε συνεργασία με τη GPO και το ΙΗΔΛ του ΙΤΕ διεξήγαγαν έρευνα σε εθνική κλίμακα με στόχο την ανίχνευση, χαρτογράφηση και αποτύπωση του φαινομένου των NEETs στη χώρα μας. Όπως προκύπτει από τα ευρήματα: * Η Ελλάδα, με το 16,9% του νεανικού της πληθυσμού να εκτοπίζεται στο “εργασιακό και εκπαιδευτικό πουθενά” τοποθετείται στις πρώτες θέσεις εντός της «Ε.Ε. των 28» αναφορικά με τους NEETs. * Οι NEETs αν και δεν αποτελούν νέο φαινόμενο, εντούτοις τόσο η διακύμανσή τους (διόγκωση), όσο και η περιφερειακή τους συγκέντρωση που εντοπίζεται κυρίως στα κράτη μέλη του Ευρωπαϊκού Νότου. * Οι γυναίκες να αποτελούν την πλειοψηφία των “αποκλεισμένων” ατόμων. * Οι νέοι με χαμηλό ή μεσαίο μορφωτικό επίπεδο διατρέχουν υψηλό κίνδυνο να περιέλθουν σε κατάσταση NEET. * H οικογένεια, ένας ζωτικός θεσμός της ελληνικής κοινωνίας, διαδραματίζει τον βασικότερο υποστηρικτικό ρόλο για τους NΕΕΤs, βοηθώντας τους οικονομικά και ψυχολογικά, ώστε να συνεχίσουν την προσπάθειά τους για εύρεση εργασίας. * Οι NEETs στην Ελλάδα εμφανίζονται εξαιρετικά δύσπιστοι απέναντι στο Κοινωνικό Κράτος και ταυτόχρονα εκφράζουν έντονη δυσφορία για το πολιτικό σύστημα. * Τέλος, οι ΝΕΕΤs εξακολουθούν να θέτουν σαν βασική προτεραιότητα την (επαν)ένταξή τους στην αγορά εργασίας και δευτερευόντως την επιστροφή τους σε κάποιας μορφή μαθησιακής διαδικασίας εκφράζοντας τις χαμηλές προσδοκίες τους για την αποτελεσματικότητα και τις ευκαιρίες που προσφέρει το υποσύστημα “εκπαίδευση – κατάρτιση – απασχόληση” από το οποίο απέχουν κυρίως λόγω στρεβλώσεων ή συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και όχι από προσωπική βούληση. tromaktiko.gr
Διαβάστε περισσότερα: Μια γενιά χωρίς δουλειά και εκπαίδευση | ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ
Διαβάστε περισσότερα: Μια γενιά χωρίς δουλειά και εκπαίδευση | ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ
Κυριακή 6 Απριλίου 2014
6 ιστορίες για ανθρώπους που εκδικήθηκαν
Πέρα από ένα πιάτο που τρώγεται κρύο, η εκδίκηση αποτελεί υπόθεση τόσο παλιά όσο και η Ιστορία. Η ενστικτώδης επιθυμία του ανθρώπου να πάρει το αίμα του πίσω για όσα παθαίνει τον σπρώχνει να διεκδικήσει οδόντα αντί οδόντος από αυτούς που τον αδίκησαν. Υπάρχουν, όμως, και κάποιες περιπτώσεις ατόμων που εξέλιξαν τα απλά αντίποινα σε πολύκροτες υποθέσεις μεγαλειώδους και περιπετειώδους εκδίκησης. Τέτοιες περιπτώσεις συγκεντρώνουμε παρακάτω – μην τις… δοκιμάσετε στο σπίτι σας.
Η εκδίκηση του spam
Όταν το internet μπήκε για τα καλά στις ζωές μας και το
email ξεπέρασε το φυσικό ταχυδρομείο πριν από μία δεκαετία και κάτι, εμφανίστηκαν και οι πρώτοι ηλεκτρονικοί spammers, γεμίζοντας τα εισερχόμενά μας με ανεπιθύμητες διαφημίσεις. Ο κορυφαίος ίσως αυτών των spammers την περασμένη δεκαετία υπήρξε ένας Αμερικανός ονόματι Alan Ralsky, ο οποίος έστησε μια ολόκληρη επιχείρηση επιφορτισμένη με καθήκοντα spamming για κάθε είδους προϊόν, κάνοντας έξαλλους όσους επέκριναν αυτού του είδους το σύγχρονο επιχειρησιακό μοντέλο. Όταν λοιπόν σε ένα άρθρο περιοδικού αναφέρθηκε η διεύθυνση του πολυτελούς σπιτιού του Ralsky – το οποίο παρεμπιπτόντως ήταν ένα… φτωχικό 743 τετραγωνικών μέτρων – μέρος αυτών των επικριτών ένωσε τις δυνάμεις του και καταχώρησε την διεύθυνση του σπιτιού του σε κάθε λίστα εταιρίας διανομής διαφημιστικών φυλλαδίων των ΗΠΑ. Μάλιστα, έστησαν ολόκληρη αλυσίδα προώθησης της φυσικής του διεύθυνσης στο διαδίκτυο, ώστε όποιος θέλει να τον εγγράφει σε ακόμη περισσότερες αντίστοιχες λίστες. Έτσι, στο γραμματοκιβώτιο του Ralsky έφταναν καθημερινά μερικές… εκατοντάδες κιλά ανεπιθύμητης αλληλογραφίας. Αν αυτό δεν του δίδαξε κάτι, η καταδίκη του το 2009 για μια χρηματιστηριακή απάτη με ποινή κάθειρξης 51 μηνών σίγουρα το έκανε καλύτερα.
Η εκδίκηση των 47 Ronin
Τον 18ο αιώνα, κάθε ευγενής της Ιαπωνίας είχε για προστάτες του σαμουράι, οι οποίοι έπαιρναν όρκο να εκδικηθούν τον θάνατο του αφέντη τους, όταν αυτός συμβεί. Ένας ευγενής λοιπόν, με το όνομα Asano Naganori, όταν τραυμάτισε άλλον ευγενή, τον Kira Yoshinaka, και εξωθήθηκε σε ατιμωτική αυτοχειρία, άφησε τους 47 σαμουράι του, οι οποίοι πλέον, αφού δεν είχαν αφέντη, ονομάζονταν Ronin, να σχεδιάσουν την εκδίκησή τους. Επισκέφθηκαν κρυφά το σπίτι του Yoshinaka και απαίτησαν να διαπράξει κι αυτός το τελετουργικό αυτοχειρίας, το λεγόμενο Seppuku. Όταν εκείνος αρνήθηκε, οι 47 Ronin τον αποκεφάλισαν και τοποθέτησαν το «λάφυρό» τους πάνω στον τάφο του αφέντη τους. Στην συνέχεια, παραδόθηκαν στις αρχές, οι οποίες με τη σειρά τους απαίτησαν το δικό τους χαρακίρι. Οι 46 από τους Ronin το έκαναν – η τύχη του 47ου, που αρνήθηκε να το κάνει, παραμένει μυστήριο ακόμη και σήμερα.
Η σφαγή του Αγίου Βαρθολομαίου
Ήταν η ημέρα του Αγίου Βαρθολομαίου, τον Αύγουστο του 1572, όταν αποφάσισαν να παντρευτούν στο Παρίσι ένας Ουγενότος αριστοκράτης και μία καθολική ευγενής. Για τον γάμο τους κατέφτασαν στην πόλη πολλοί καθολικοί, από την πλευρά της νύφης και άλλοι τόσοι Ουγενότοι (γάλλοι προτεστάντες) από την πλευρά του γαμπρού. Δεν υπολόγισαν όμως την οργή της Καθολικής Εκκλησίας για την αυξανόμενη ισχύ των Προτεσταντών, οι οποίοι της στοίχισαν πολλούς πιστούς αλλά και εδάφη. Σε αντίποινα λοιπόν, ο βασιλιάς της Γαλλίας Κάρολος Θ’, που τύγχανε Καθολικός, διέταξε την σφαγή του Ουγενότου στρατηγού αμέσως μετά τον γάμο. Και όχι μόνο αυτό: Για να γίνει πιο «δραστική» η εκδίκησή του, διέταξε την εκτέλεση κάθε Ουγενότου επισκέπτη στην πόλη, ήτοι περίπου 4.000 γάλλων προτεστάντων που έγιναν θύματα σε αυτό που σήμερα αποκαλούμε «νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου». Η συνέχεια ήταν ακόμη πιο αιματηρή – οι καθολικές αρχές αποφάσισαν πως κανένας προτεστάντης δεν έχει θέση στη Γαλλία: Έτσι, σφαγιάστηκε ένα κομμάτι του πληθυσμού κάπου ανάμεσα στους 30.000 και τους 100.000 ανθρώπους, ενώ οι υπόλοιποι Ουγενότοι κατέφυγαν στην Αγγλία.
Εκδίκηση… για μια κιθάρα
Όταν τα μέλη του καναδικού folk-pop συγκροτήματος Sons of Maxwell βρίσκονταν καθισμένοι στο πίσω μέρος ενός αεροσκάφους της United Airlines το 2008, περιμένοντας την απογείωση για το ταξίδι προς τη Nebraska όπου είχαν προγραμματίσει συναυλία, είδαν από τα παράθυρα κάτι που δεν τους άρεσε καθόλου: Τους υπαλλήλους της αεροπορικής εταιρίας να πετούν όπως-όπως τα μουσικά τους όργανα στην «μπαγκαζιέρα» του αεροπλάνου. Όταν αποβιβάστηκαν, διαπίστωσαν πως η κιθάρα του μέλους της μπάντας, Dave Carroll, αξίας 3.500 δολαρίων, είχε σπάσει. Έξαλλος ο Carroll ζήτησε από την εταιρία αποζημίωση. Οι αρμόδιοι τον παρέπεμψαν σε μία σειρά αιτήσεων για αποζημίωση με χρονοβόρες διαδικασίες γραφειοκρατίας, και τελικά, αφού είχε ξοδέψει μεγάλο ποσό για να επισκευάσει την κιθάρα, η United απέρριψε το αίτημά του για αποζημίωση. Η απάντηση του μουσικού ήρθε… μέσα από το πεντάγραμμο: Ηχογράφησε σειρά τραγουδιών με τίτλο «United Breaks Guitars», τα ανέβασε στο Youtube και το εκδικητικό project του έγινε viral συγκεντρώνοντας εκατομμύρια views. Δεν ξέρουμε αν είναι τυχαίο, αλλά εντός τεσσάρων ημερών από την δημοσίευση του πρώτου video, η μετοχή της United σημείωσε δραματική πτώση της τάξης του 10%.
Εκδίκηση… γραμμένη με tattoo
Το 2006, η 10χρονη Katie Collman βρέθηκε νεκρή και βιασμένη, ενώ στο σημείο του τραγικού συμβάντος βρέθηκε το DNA, ένα αποτσίγαρο και ίνες από το χαλί ενός συγκεκριμένου υπόπτου, του Anthony Stockelman. Εκείνος αποδέχθηκε όλες τις κατηγορίες σε μια προσπάθεια να κερδίσει την επιείκεια του δικαστηρίου και να αποφύγει την εκτέλεση. Έτσι, βρέθηκε να εκτίει ισόβια ποινή φυλάκισης στις φυλακές του Wabash Valley. Εκεί, λίγους μήνες μετά την φυλάκισή του, βρέθηκε ένα πρωί με ένα αυτοσχέδιο τατουάζ στο μέτωπό του, που αποτελούταν από τη φράση «Katie’s Revenge» (η εκδίκηση της Katie). Οι αρχές διερεύνησαν την υπόθεση, θεωρώντας πως οι συγκρατούμενοί του έσπευσαν να του κολλήσουν τη ρετσινιά. Αυτό που αποκαλύφθηκε όμως λίγο αργότερα είναι πως στο ίδιο σωφρονιστικό ίδρυμα βρισκόταν ως συγκρατούμενός του ο ξάδερφος της Katie, ο οποίος και προφανώς θεωρείται πως ευθύνεται για το εκδικητικό τατουάζ.
Το «κρύο πιάτο» του James Annesley
Η ιστορία του James Annesley μοιάζει πολύ με αυτή του ήρωα της ταινίας «12 χρόνια σκλάβος»: Ο James γεννήθηκε σε μια πολύ πλούσια οικογένεια της Ιρλανδίας τον 18ο αιώνα, αλλά ο πλούτος της φαμίλιας ήταν μεγάλο δέλεαρ για τους «φτωχούς συγγενείς». Ο θείος του James λοιπόν, Richard, φρόντισε να βγάλει από τη μέση, ένα-ένα, όλα τα μέλη της οικογένειας Annesley, δηλητηριάζοντας μέχρι και τον ίδιο του τον αδερφό. Όταν όλοι είχαν πεθάνει εκτός από τον 12χρονο James, ο θείος του τον έβαλε σε ένα καράβι και τον έστειλε στην Αμερική, πουλώντας τον ουσιαστικό ως υπηρέτη. Εκεί, ο James έμεινε επί 12 χρόνια υπηρετώντας πιστά το νέο του σπίτι, μέχρι που, στα 25 χρόνια του, κατάφερε να επιβιβαστεί σε ένα πλοίο για Τζαμάικα, και από εκεί για Λονδίνο, όπου έφτασε αποφασισμένος να ξεμπροστιάσει τον θείο του. Δυστυχώς, ο James έφυγε από τη ζωή πριν προλάβει να τα καταφέρει. Ωστόσο, ο νομικός αγώνας που είχε ξεκινήσει δικαιώθηκε μετά τον θάνατό του:
Η εκδίκηση του spam
Όταν το internet μπήκε για τα καλά στις ζωές μας και το
email ξεπέρασε το φυσικό ταχυδρομείο πριν από μία δεκαετία και κάτι, εμφανίστηκαν και οι πρώτοι ηλεκτρονικοί spammers, γεμίζοντας τα εισερχόμενά μας με ανεπιθύμητες διαφημίσεις. Ο κορυφαίος ίσως αυτών των spammers την περασμένη δεκαετία υπήρξε ένας Αμερικανός ονόματι Alan Ralsky, ο οποίος έστησε μια ολόκληρη επιχείρηση επιφορτισμένη με καθήκοντα spamming για κάθε είδους προϊόν, κάνοντας έξαλλους όσους επέκριναν αυτού του είδους το σύγχρονο επιχειρησιακό μοντέλο. Όταν λοιπόν σε ένα άρθρο περιοδικού αναφέρθηκε η διεύθυνση του πολυτελούς σπιτιού του Ralsky – το οποίο παρεμπιπτόντως ήταν ένα… φτωχικό 743 τετραγωνικών μέτρων – μέρος αυτών των επικριτών ένωσε τις δυνάμεις του και καταχώρησε την διεύθυνση του σπιτιού του σε κάθε λίστα εταιρίας διανομής διαφημιστικών φυλλαδίων των ΗΠΑ. Μάλιστα, έστησαν ολόκληρη αλυσίδα προώθησης της φυσικής του διεύθυνσης στο διαδίκτυο, ώστε όποιος θέλει να τον εγγράφει σε ακόμη περισσότερες αντίστοιχες λίστες. Έτσι, στο γραμματοκιβώτιο του Ralsky έφταναν καθημερινά μερικές… εκατοντάδες κιλά ανεπιθύμητης αλληλογραφίας. Αν αυτό δεν του δίδαξε κάτι, η καταδίκη του το 2009 για μια χρηματιστηριακή απάτη με ποινή κάθειρξης 51 μηνών σίγουρα το έκανε καλύτερα.
Η εκδίκηση των 47 Ronin
Τον 18ο αιώνα, κάθε ευγενής της Ιαπωνίας είχε για προστάτες του σαμουράι, οι οποίοι έπαιρναν όρκο να εκδικηθούν τον θάνατο του αφέντη τους, όταν αυτός συμβεί. Ένας ευγενής λοιπόν, με το όνομα Asano Naganori, όταν τραυμάτισε άλλον ευγενή, τον Kira Yoshinaka, και εξωθήθηκε σε ατιμωτική αυτοχειρία, άφησε τους 47 σαμουράι του, οι οποίοι πλέον, αφού δεν είχαν αφέντη, ονομάζονταν Ronin, να σχεδιάσουν την εκδίκησή τους. Επισκέφθηκαν κρυφά το σπίτι του Yoshinaka και απαίτησαν να διαπράξει κι αυτός το τελετουργικό αυτοχειρίας, το λεγόμενο Seppuku. Όταν εκείνος αρνήθηκε, οι 47 Ronin τον αποκεφάλισαν και τοποθέτησαν το «λάφυρό» τους πάνω στον τάφο του αφέντη τους. Στην συνέχεια, παραδόθηκαν στις αρχές, οι οποίες με τη σειρά τους απαίτησαν το δικό τους χαρακίρι. Οι 46 από τους Ronin το έκαναν – η τύχη του 47ου, που αρνήθηκε να το κάνει, παραμένει μυστήριο ακόμη και σήμερα.
Η σφαγή του Αγίου Βαρθολομαίου
Ήταν η ημέρα του Αγίου Βαρθολομαίου, τον Αύγουστο του 1572, όταν αποφάσισαν να παντρευτούν στο Παρίσι ένας Ουγενότος αριστοκράτης και μία καθολική ευγενής. Για τον γάμο τους κατέφτασαν στην πόλη πολλοί καθολικοί, από την πλευρά της νύφης και άλλοι τόσοι Ουγενότοι (γάλλοι προτεστάντες) από την πλευρά του γαμπρού. Δεν υπολόγισαν όμως την οργή της Καθολικής Εκκλησίας για την αυξανόμενη ισχύ των Προτεσταντών, οι οποίοι της στοίχισαν πολλούς πιστούς αλλά και εδάφη. Σε αντίποινα λοιπόν, ο βασιλιάς της Γαλλίας Κάρολος Θ’, που τύγχανε Καθολικός, διέταξε την σφαγή του Ουγενότου στρατηγού αμέσως μετά τον γάμο. Και όχι μόνο αυτό: Για να γίνει πιο «δραστική» η εκδίκησή του, διέταξε την εκτέλεση κάθε Ουγενότου επισκέπτη στην πόλη, ήτοι περίπου 4.000 γάλλων προτεστάντων που έγιναν θύματα σε αυτό που σήμερα αποκαλούμε «νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου». Η συνέχεια ήταν ακόμη πιο αιματηρή – οι καθολικές αρχές αποφάσισαν πως κανένας προτεστάντης δεν έχει θέση στη Γαλλία: Έτσι, σφαγιάστηκε ένα κομμάτι του πληθυσμού κάπου ανάμεσα στους 30.000 και τους 100.000 ανθρώπους, ενώ οι υπόλοιποι Ουγενότοι κατέφυγαν στην Αγγλία.
Εκδίκηση… για μια κιθάρα
Όταν τα μέλη του καναδικού folk-pop συγκροτήματος Sons of Maxwell βρίσκονταν καθισμένοι στο πίσω μέρος ενός αεροσκάφους της United Airlines το 2008, περιμένοντας την απογείωση για το ταξίδι προς τη Nebraska όπου είχαν προγραμματίσει συναυλία, είδαν από τα παράθυρα κάτι που δεν τους άρεσε καθόλου: Τους υπαλλήλους της αεροπορικής εταιρίας να πετούν όπως-όπως τα μουσικά τους όργανα στην «μπαγκαζιέρα» του αεροπλάνου. Όταν αποβιβάστηκαν, διαπίστωσαν πως η κιθάρα του μέλους της μπάντας, Dave Carroll, αξίας 3.500 δολαρίων, είχε σπάσει. Έξαλλος ο Carroll ζήτησε από την εταιρία αποζημίωση. Οι αρμόδιοι τον παρέπεμψαν σε μία σειρά αιτήσεων για αποζημίωση με χρονοβόρες διαδικασίες γραφειοκρατίας, και τελικά, αφού είχε ξοδέψει μεγάλο ποσό για να επισκευάσει την κιθάρα, η United απέρριψε το αίτημά του για αποζημίωση. Η απάντηση του μουσικού ήρθε… μέσα από το πεντάγραμμο: Ηχογράφησε σειρά τραγουδιών με τίτλο «United Breaks Guitars», τα ανέβασε στο Youtube και το εκδικητικό project του έγινε viral συγκεντρώνοντας εκατομμύρια views. Δεν ξέρουμε αν είναι τυχαίο, αλλά εντός τεσσάρων ημερών από την δημοσίευση του πρώτου video, η μετοχή της United σημείωσε δραματική πτώση της τάξης του 10%.
Εκδίκηση… γραμμένη με tattoo
Το 2006, η 10χρονη Katie Collman βρέθηκε νεκρή και βιασμένη, ενώ στο σημείο του τραγικού συμβάντος βρέθηκε το DNA, ένα αποτσίγαρο και ίνες από το χαλί ενός συγκεκριμένου υπόπτου, του Anthony Stockelman. Εκείνος αποδέχθηκε όλες τις κατηγορίες σε μια προσπάθεια να κερδίσει την επιείκεια του δικαστηρίου και να αποφύγει την εκτέλεση. Έτσι, βρέθηκε να εκτίει ισόβια ποινή φυλάκισης στις φυλακές του Wabash Valley. Εκεί, λίγους μήνες μετά την φυλάκισή του, βρέθηκε ένα πρωί με ένα αυτοσχέδιο τατουάζ στο μέτωπό του, που αποτελούταν από τη φράση «Katie’s Revenge» (η εκδίκηση της Katie). Οι αρχές διερεύνησαν την υπόθεση, θεωρώντας πως οι συγκρατούμενοί του έσπευσαν να του κολλήσουν τη ρετσινιά. Αυτό που αποκαλύφθηκε όμως λίγο αργότερα είναι πως στο ίδιο σωφρονιστικό ίδρυμα βρισκόταν ως συγκρατούμενός του ο ξάδερφος της Katie, ο οποίος και προφανώς θεωρείται πως ευθύνεται για το εκδικητικό τατουάζ.
Το «κρύο πιάτο» του James Annesley
Η ιστορία του James Annesley μοιάζει πολύ με αυτή του ήρωα της ταινίας «12 χρόνια σκλάβος»: Ο James γεννήθηκε σε μια πολύ πλούσια οικογένεια της Ιρλανδίας τον 18ο αιώνα, αλλά ο πλούτος της φαμίλιας ήταν μεγάλο δέλεαρ για τους «φτωχούς συγγενείς». Ο θείος του James λοιπόν, Richard, φρόντισε να βγάλει από τη μέση, ένα-ένα, όλα τα μέλη της οικογένειας Annesley, δηλητηριάζοντας μέχρι και τον ίδιο του τον αδερφό. Όταν όλοι είχαν πεθάνει εκτός από τον 12χρονο James, ο θείος του τον έβαλε σε ένα καράβι και τον έστειλε στην Αμερική, πουλώντας τον ουσιαστικό ως υπηρέτη. Εκεί, ο James έμεινε επί 12 χρόνια υπηρετώντας πιστά το νέο του σπίτι, μέχρι που, στα 25 χρόνια του, κατάφερε να επιβιβαστεί σε ένα πλοίο για Τζαμάικα, και από εκεί για Λονδίνο, όπου έφτασε αποφασισμένος να ξεμπροστιάσει τον θείο του. Δυστυχώς, ο James έφυγε από τη ζωή πριν προλάβει να τα καταφέρει. Ωστόσο, ο νομικός αγώνας που είχε ξεκινήσει δικαιώθηκε μετά τον θάνατό του:
Σε δίκες που διήρκεσαν πολλές δεκαετίες, αποκαλύφθηκε το πραγματικό ποιόν του Richard Annessley, και δίπλα στο όνομά του προστέθηκαν μεταξύ άλλων οι «σφραγίδες» σκευωρός, μηχανορράφος, δίγαμος και απατεώνας.
πηγή: in2life.gr
Σάββατο 5 Απριλίου 2014
Σκοτσέζικος εφιάλτης για το Λονδίνο, χάνει το πετρέλαιο…
PDF
Αποθεωτική για τον «πρωθυπουργό» της Σκοτίας Αλεξάντερ Σάλμοντ ήταν η δεξιά σοβαρή γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» την Κυριακή, προκαλώντας σίγουρα σοκ στους αναγνώστες της.
Του Γιώργου Δελεστίκ
«Ο μεγαλύτερος της Σκοτίας (!)» ήταν ο τίτλος του σχετικού άρθρου της. «Ο Αλεξάντερ Σάλμοντ στέκεται ακαταμάχητος στην κορυφή της χώρας του. Μόνο ένα πράγμα είναι μεγαλύτερο από αυτόν: η ανεξαρτησία της Σκοτίας» συμπλήρωνε ο υπότιτλος.
Πλήρως απαξιωτική η γερμανική εφημερίδα για τους κορυφαίους Αγγλους πολιτικούς – αντιπάλους φυσικά του Σάλμοντ στο δημοψήφισμα που θα γίνει φέτος, στην αρχή του φθινοπώρου, με θέμα την αποχώρηση ή όχι της Σκοτίας από το βρετανικό κράτος.http://www.defence-point.gr/news/?p=99243
ΔΕΙΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΡΘΡΟ ΣΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ:http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22792&subid=2&pubid=63984039
Σε πλήρη ανάπτυξη οι ευρωπαϊκές μπίζνες με τη Ρωσία…
Διαπραγματεύσεις έχουν ξεκινήσει μεταξύ του γαλλικού πετρελαϊκού κολοσσού Total και της ρωσικής Lukoil με σκοπό την από κοινού εκμετάλλευση κοιτασμάτων σχιστολιθικού φυσικού αερίου που πιστεύεται πως υπάρχουν στην περιοχή των Ουραλίων.
Η Lukoil είναι η μεγαλύτερη ιδιωτική, ρωσική εταιρεία πετρελαιοειδών. Σύμφωνα με το αμερικανικό υπουργείο Ενέργειας στην περιοχή πρέπει να βρίσκονται τα πλουσιότερα κοιτάσματα της υφηλίου. Η Τotal κατέχει επίσης το 16% της ρωσικής εταιρείας ενέργειας Novatek – δεύτερης σε μέγεθος μετά την κρατική Gazprom.
Η πρόταση συνεργασίας των δύο εταιρειών έρχεται να διαψεύσει, για μια ακόμα φορά, τον μύθο των οικονομικών κυρώσεων που έχει επιβάλει η Δύση κατά της Ρωσίας. Πέραν της Total, η γερμανική Siemens ανακοίνωσε ότι δεν πρόκειται να διακόψει την συνεργασία της με τηνGazprom και την Εταιρεία Ρωσικών Σιδηροδρόμων.http://www.defence-point.gr/news/?p=99231
Συρία: Η ‘προφητεία’ που οπλίζει τον ισλαμιστικό όχλο
Μια «προφητεία» του Μωάμεθ, από τον 6ο αιώνα μ.Χ. είχε προβλέψει τον πόλεμο στη Συρία, έναν πόλεμο που έχει στοιχήσει τη ζωή σε περισσότερους από 150.000 ανθρώπους, έως τώρα. Ο πόλεμος αυτός, πέραν της γεωπολιτικής του διάστασης και των συμφερόντων που κρύβονται πίσω του, δίνεται καθημερινά από χιλιάδες μαχητές, σιίτες και σουνίτες μουσουλμάνους, που αντιμάχονται μεταξύ τους λόγω της πίστης τους!
Του Παντελή Καρύκα
Μετά τον θάνατο του ιδρυτή της ισλαμικής θρησκείας Μωάμεθ, οι οπαδοί του άρχισαν να αντιμάχονται για τη διαδοχή, με αποτέλεσμα να σημειωθεί η πρώτη διάσπαση του Ισλάμ. Σύμφωνα με τους μουσουλμάνους μαχητές, ο Μωάμεθ είχε προφητεύσει τον πόλεμο της Συρίας, τη μεγάλη μάχη που θα δοθεί για τη Δαμασκό και τις επεμβάσεις από Βορρά και Δύση.
Φυσικά αυτό δεν χρειαζόταν να το προφητεύσει κανείς και η «προφητεία» αυτή επαληθεύτηκε… πολλάκις, στους μεσαιωνικούς χρόνους, όταν μουσουλμάνοι και των δύο δογμάτων πολέμησαν σκληρά για την κατοχή της νυν συριακής πρωτεύουσας, τότε πρωτεύουσα, για ένα διάστημα, του Χαλιφάτου και πάντοτε στρατηγικό κόμβο της περιοχής.
Στους βαθιά όμως θρησκευόμενους μουσουλμάνους μαχητές και των δύο αντιμαχόμενων παρατάξεων, η πίστη ότι σε αυτούς όρισε η μοίρα να επαληθεύσουν την «προφητεία» του Μωάμεθ είναι πολύ βαθιά ριζωμένη: «Αν νομίζετε ότι όλοι εμείς οι μουτζαχεντίν έχουμε έρθει από όλο τον κόσμο για να πολεμήσουμε τον Άσαντ κάνετε λάθος», αναφέρει σουνίτης μουσουλμάνος των ανταρτικών δυνάμεων. «Ήρθαμε εδώ όπως ορίζει ο προφήτης. Αυτός είναι ο πόλεμος που υποσχέθηκε. Αυτή είναι η μεγάλη σφαγή».
Και αυτό πιστεύουν οι σουνίτες αντικαθεστωτικοί οι σιίτες υποστηρικτές του Άσαντ, πιστεύουν ότι μάχονται για την επιστροφή του Μαχντί (ένα είδος μεσσία του Ισλάμ), ο οποίος ήταν απόγονος του προφήτη και θα επανέλθει για να εγκαθιδρύσει την παγκόσμια κυριαρχία του Ισλάμ, πριν την τελική κρίση του κόσμου.
Σύμφωνα με τους σιίτες μουσουλμάνους, το πρώτο σημείο της επιστροφής του Μαχντί ήρθε το 1979 με την ιρανική, ισλαμική επανάσταση. «Η ισλαμική επανάσταση βασίστηκε στις εντολές του προφήτη και είναι προάγγελος της εμφάνισης του Μαχντί», σύμφωνα με το ιρανικό ιερατείο, το οποίο επίσης υποστηρίζει ότι η επιστροφή του Μαχντί θα γίνει κατά τη διάρκεια μιας μάχης στην οποία θα εμπλακούν «πιστοί» μαχητές υπό το κίτρινο λάβαρο (η σημαία της Χεζμπολάχ είναι κίτρινη… εκτός κι αν την υιοθέτησε σε αυτό το χρώμα με προφανή σκοπιμότητα).
«Όταν οι δυνάμεις με το κίτρινο λάβαρο θα πολεμήσουν τους σουνίτες στη Δαμασκό και οι ιρανικές δυνάμεις ενωθούν μαζί τους, θα είναι το σημείο της επιστροφής της αγιότητάς του (του Μαχντί)», λέει το ιρανικό ιερατείο. Άρα, έχουν δίκιο οι άνθρωποι να περιμένουν… τον Μαχντί!
Και οι δύο πλευρές πάντως έχουν την ίδια στόχευση, την παγκόσμια εγκαθίδρυση του Ισλάμ, η οποία θα έρθει πριν την τελική κρίση του κόσμου. Για πολλούς μουσουλμάνους, ο πόλεμος της Συρίας αποτελεί τον δικό τους Αρμαγεδώνα, «όπου το αίμα θα φτάσει στο γόνατο».http://www.defence-point.gr/news/?p=99580
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)