Πώς η τέχνη εξασκεί το μυαλό μας;

1 min ago

Αντικλείδι

Επιστήμη, Πολιτισμός

Προσθήκη σχολίου

H τέχνη διευρύνει τους ορίζοντες του νου και εξασκεί το μυαλό. Αυτό υποστηρίζουν οι επιστήμονες, προτρέποντας τους πολίτες να επισκέπτονται εκθέσεις και να συνομιλούν με ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στο χώρο. Αναμφισβήτητα ο πολιτισμός συντελεί στην εξέλιξη της κοινωνίας μας. Όλοι γνωρίζουμε λίγα πράγματα για την ιστορία της Μόνα Λίζα, ενώ πάνω κάτω ξέρουμε τα βασικά γνωρίσματα του Πάμπλο Πικάσο. Μπορεί ωστόσο η επιστήμη να μετρήσει την επίδραση της τέχνης στη ζωή μας;

Η απάντηση είναι «ναι». Νέα μελέτη του πανεπιστημίου του Westminster αποδεικνύει πως το επίπεδο του άγχους των συμμετεχόντων σε μια έκθεση μειώθηκε μετά την επίσκεψη τους στη γκαλερί. Πιο συγκεκριμένα, έπειτα από 35 περίπου λεπτά περιήγησης στο μουσειακό χώρο, η κορτιζόλη στον οργανισμό τους-μια ουσία η οποία ευθύνεται για το στρες- μειώθηκε αισθητά. Πολλές από τις σύγχρονες ασθένειες προέρχονται από το άγχος, το οποίο προκαλεί απώλεια μνήμης, αδυναμία για συγκέντρωση και πολλά άλλα προβλήματα.

Τι επισημαίνουν οι επιστήμονες για την επίδραση της τέχνης στη ζωή μας;

Ο νευροεπιστήμονας Oshin Vartanian από την άλλη, αφού εξέτασε τα συμπεράσματα δεκαπέντε ερευνών, εξήγησε πως συγκεκριμένα τμήματα του εγκεφάλου μας τα οποία σχετίζονται με την ευχαρίστηση και τα θετικά συναισθήματα, ενεργοποιούνται όταν ο άνθρωπος ασχολείται με την τέχνη ακόμα και αν δεν την κατανοεί σε βάθος. Άλλωστε για να απολαύσει κανείς μια έκθεση ζωγραφικής για παράδειγμα δεν χρειάζεται να έχει πτυχίο πολιτισμικών σπουδών.

Η ενασχόληση με την τέχνη δεν σχετίζεται ωστόσο μόνο με τα επίπεδα του άγχους. Με βάση τα πορίσματα έρευνας που πραγματοποιήθηκε το 2014, τα άτομα είναι πιο ανθεκτικά στον πόνο όταν ασχολούνται με τον πολιτισμό. Τα μέλη της μίας ομάδας που συμμετείχαν σε ένα πείραμα παρακολούθησαν μαθήματα από καλλιτέχνες, ενώ στη συνέχεια δημιούργησαν μόνοι τους μικρά σχέδια προκειμένου να εκφράσουν τις σκέψεις τους. Οι συμμετέχοντες στην άλλη ομάδα επικεντρώθηκαν στη συζήτηση εντός της τάξης σχετικά με την τέχνη. Έπειτα από δέκα περίπου εβδομάδες αποδείχθηκε πως τα άτομα που πόνταραν στην αναπαραγωγή της τέχνης επωφελήθηκαν περισσότερο, καθώς πλέον σκέφτονταν διαφορετικά, ενώ βελτίωση σημειώθηκε τόσο στη μνήμη όσο και στην ψυχολογία τους.

Ανάλογα είναι τα πορίσματα και για τη συμβολή της μουσικής στον άνθρωπο. Μελέτες που έγιναν σε μουσικούς με μαγνητική τομογραφία έδειξαν ότι στον κροταφικό λοβό -το μέρος που είναι υπεύθυνο για την προφορική μνήμη- είναι μεγαλύτερο από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Οι ερευνητές τόνισαν ότι δεν έχει σημασία ποιο όργανο μαθαίνουν τα παιδιά όσον αφορά τη βελτίωση της μνήμης. Είναι η διαδικασία της μουσικής εκπαίδευσης που είναι ευεργετική για τη μνήμη. Το φαινόμενο αυτό δηλαδή της ανάπτυξης και άλλων τμημάτων του εγκεφάλου όταν υπάρχει μια μορφή εκπαίδευσης, μπορεί να βοηθήσει και ανθρώπους που έχουν υποστεί βλάβες του εγκέφαλου μετά από κάποιο νόσημα ή τραυματισμό.

__________________

  Πηγή: penna.gr , mic.com

by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Παιχνίδια που έγραψαν ιστορία: Από τον τσίγκινο Άγιο Βασίλη ως τα μολυβένια στρατιωτάκια!

29/12/2014

Αντικλείδι

Παιδικά

1 σχόλιο

Ο μικροσκοπικός τσίγκινος Αγιος Βασίλης με το έλκηθρο που εκτίθεται σε μια ειδικά κατασκευασμένη προθήκη είναι μοναδικός στον κόσμο. Οταν κυκλοφόρησε στην αγορά, περί τα τέλη του 19ου αιώνα, ήταν ένα από τα πιο φτηνά παιχνίδια που μπορούσε να αποκτήσει ένα παιδί.

Τα «Penny Toys», όπως λέγονταν, κόστιζαν μία πένα, δεν ήταν μεγαλύτερα από 10-13 εκατοστά, παράγονταν μαζικά σε ευρωπαϊκά εργοστάσια έως τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και έδιναν χαρά στους πιτσιρικάδες της εποχής έναντι ασήμαντου αντιτίμου, αλλά, λόγω των ευτελών υλικών τους -τσίγκος, χαρτόνι, ξύλο, λάστιχο-, έσπαγαν ή διαλύονταν πολύ εύκολα. Γι’ αυτό και σήμερα η συλλεκτική αξία όσων διασώζονται άθικτα είναι τεράστια.

Συναρπαστικές ιστορίες όπως αυτή των «Penny Toys» έχει να αφηγηθεί καθένα από τα 182 σπάνια και πολύτιμα παιχνίδια της έκθεσης «Toy Stories», που φιλοξενείται στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος». Κούκλες ξύλινες, πορσελάνινες, πλαστικές, με μηχανισμό ή χωρίς, χειροποίητες και βιομηχανικής παραγωγής, κουκλόσπιτα με τον εξοπλισμό τους, αρκουδάκια, μαριονέτες, μολυβένια στρατιωτάκια, τρένα, ρομπότ, επιτραπέζια, παζλ, παιχνίδια κατασκευής με γρανάζια και βίδες ή τουβλάκια, ελληνικά των πανηγυράδων, αλλά και παιχνίδια προπαγάνδας κατασκευασμένα στη ναζιστική Γερμανία, όλα προερχόμενα από την αξιοζήλευτη συλλογή του Ιδρύματος Σ.Ο.Φ.Ι.Α. (Σύνδεσμος Οργανωμένων Φιλολογικών και Ιστορικών Αρχείων), μας ταξιδεύουν στο χρόνο και αφηγούνται στην ουσία την εξέλιξη του παιχνιδιού από τα τέλη του 17ου αιώνα έως σήμερα.

Πιστοποιημένη από τον οίκο Sotheby’s ως η πρώτη σε αξία στον κόσμο, η συλλογή αριθμεί χιλιάδες μοναδικά παιχνίδια, ελληνικά και ξένα, που ξεκίνησε να συγκεντρώνει ο πρόεδρος του Ιδρύματος, ο Κύπριος επιχειρηματίας Ρένος Μιχαηλίδης, ψαχουλεύοντας σε παζάρια του Λονδίνου στα φοιτητικά του χρόνια, στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Και αν είναι εντυπωσιακά εκθέματα η Blondine, μια σπανιότατη κούκλα του 1865, γαλλικής κατασκευής, από πορσελάνη της θρυλικής Γαλλίδας Madame Rohmer, που παρουσιάζεται μαζί με το μπαούλο με την τεράστια προίκα της (μπότες, παπούτσια, μεταξωτή ομπρέλα, ρούχα, καπέλα, ματογυάλια κ.ά.) ή το αεροπλανάκι που κυκλοφόρησε η γερμανική Märklin έξι χρόνια μετά την πρώτη πτήση των αδερφών Ράιτ, λόγω ελληνικού ενδιαφέροντος συγκινεί οπωσδήποτε ένα σετ με κυβάκια της δεκαετίας του ’50 σε μακέτα του Νείρου, του διάσημου εικονογράφου του περιοδικού «Γκαούρ-Ταρζάν». Μέσα στις επόμενες μέρες θα τοποθετηθούν και πληροφοριακές κειμενολεζάντες στις προθήκες, που θα διευκολύνουν την περιήγηση του επισκέπτη στην έκθεση.

«Το γεγονός ότι πλέον η αγορά κατακλύζεται από πολλά και φτηνά παιχνίδια σημαίνει κατ’ αρχάς ότι είναι πολύ πιο αναλώσιμα απ’ ό,τι ήταν κάποτε. Οσο πιο εύκολα αποκτώνται, τόσο πιο εύκολα αντικαθίστανται από καινούργια. Επίσης, τα πράγματα που μπορεί να κάνει ο κάτοχός τους με αυτά είναι πιο περιορισμένα: πατάς ένα ή περισσότερα κουμπιά και αυτό είναι», σημειώνει η Σοφία Χαροκόπου, υπεύθυνη τομέα Αξιοποίησης του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος». «Παλαιότερα, όμως, τα παιχνίδια που αναλογούσαν σε ένα παιδί ήταν μετρημένα. Ακόμη και μια αστική, ευκατάστατη οικογένεια της Αθήνας του ’50 δεν είχε πολλά, οπότε οι χρήσεις που έκανε το παιδί χρησιμοποιώντας τη φαντασία του ήταν πολύ περισσότερες. Παρ’ όλα αυτά, όσες δεκαετίες ή αιώνες και αν περάσουν, όσο και αν έχουν εξελιχθεί τα υλικά ή οι μηχανισμοί, οι θεματικές των παιχνιδιών παραμένουν ίδιες. Με κούκλες -ξύλινες, ζωγραφισμένες στο χέρι, με “καρφωμένα” τα μαλλιά στο κεφάλι, αφού η τεχνική της εμφύτευσης είναι προϊόν του 20ού αιώνα- έπαιζαν τα κορίτσια στα 1700, με κούκλες -πλαστικές, μαζικής παραγωγής και πολύ πιο προσιτές οικονομικά- συνεχίζουν να παίζουν και σήμερα. Και, απ’ ό,τι φαίνεται, θα εξακολουθήσουν να το κάνουν όσα “έξυπνα” ηλεκτρονικά και αν εμπνευστεί η σύγχρονη βιομηχανία παιχνιδιών. Αυτό είναι πράγματι εντυπωσιακό…»

____________

   ~ socialista.com.cy

by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Τα παγωτά που θυμόμαστε από την παιδική μας ηλικία.

1 min ago

Αντικλείδι

Αστεία / Ελεύθ. χρόνος, Αφιερώματα

Προσθήκη σχολίου

Εσύ πόσα παγωτά έφαγες φέτος το καλοκαίρι; Η πιο κλασική ερώτηση των παιδικών μας χρόνων απαντάται σε αυτή τη λίστα με τα αγαπημένα μας παγωτά από τα... χρόνια της αθωότητας.

Η διαδρομή στις διακοπές γνωστή: θάλασσα, κατάστημα, ψυγείο, παγωτό. Την ώρα που βουτούσες μέσα σε ένα τεράστιο ψυγείο για να βρεις το αγαπημένο σου παγωτό, βίωνες μια στιγμή στον παράδεισο. Πόση ευτυχία μπορούσε να προσφέρει ένα απλό παγωτό; Μόνο όταν το βιώσεις ως παιδί μπορείς να το συνειδητοποιήσεις.

Τα παγωτά των παιδικών μας χρόνων ήταν πιο απλά και ταυτόχρονα πιο εντυπωσιακά. Από την πατούσα και τη μπανάνα, στις απίθανες γρανίτες, τους πελώριους πύργους και όλα εκείνα τα παγωτά που βρίσκαμε στα ψυγεία όταν ήμασταν παιδιά. Φτιάξαμε μια λίστα με εκείνα που έμειναν ανεξίτηλα στο μυαλό μας από τότε που τα παγωτά κυκλοφορούσαν μόνο τους καλοκαιρινού μήνες. Κάποια κυκλοφορούν και σήμερα, ενώ άλλα παραμένουν απλά μια γλυκιά ανάμνηση.

1 Rocket

Απλό, αλλά για κάποιο μυστήριο λόγο, ιδιαίτερα αγαπημένο. Όταν η επιλογή δεν είχε παιχνίδι, σίγουρα το επιλέγαμε για το σιρόπι που έμπλεκε με το παγωτό βανίλια στο κλασικό διάφανο κυπελλάκι.

2 Πύραυλος 4x4

Αυτό τώρα ήταν το παγωτό που ήθελες 2 ώρες να το φας και επειδή ο χρόνος έπαιζε εναντίον σου, πασαλειβόσουν πάντα από την κορυφή ως τα νύχια. Ο πύραυλος που καμιά μητέρα δεν θα έπαιρνε στο παιδί της, γιατί μετά αυτή θα έπλενε τα αποτελέσματα.

3 Μπανάνα

Βάζω στοίχημα πως σαν παιδιά είχαμε φάει περισσότερα παγωτά μπανάνα, από ότι φρούτα. Απλό, αλλά εντυπωσιακό.

4 Laky Cap

Εντάξει αυτό το παγωτό δεν το έπαιρνες για τη γεύση του. Αλλά πριν ακόμη τα πασχαλινά αυγά εξελιχθούν σε εργοστάσιο παιχνιδιών, ήταν ο επίγειος παράδεισος. Και παγωτό και παιχνίδι μαζί.

Καλό θα ήταν να παίρνατε πάντα δύο (ευτυχώς κυκλοφορούσαμε κατά ομάδες τότε) γιατί αν σου έπεφτε το κοριτσιστικό δώρο ήταν τρελή ξενέρα. Αντίστοιχο παγωτό η Καραμπόλα της ΕΒΓΑ, είχε θυμάμαι το πιο απίθανο βατραχάκι που με ένα λαμάκι έκανε θόρυβο.

5 Σικάγο

Εξαιρετικό σιρόπι σοκολάτας, το παγωτό που με έβαζε να αγοράζω η γιαγιά μου για εκείνη.

6 Πατούσα

Μαζί με τη μπανάνα, εκεί στο ψυγείο της ΕΒΓΑ, υπήρχε και η πατούσα. Με φράουλα αυτή. Ε, πάντα ένας έπαιρνε το ένα και ο άλλος το άλλο.

7 Κορνέτο

Πριν γίνει όλη μια καρδιά, η Algida είχε μόνο το κλασικό της κορνέτο με "καρδιά από κρέμα". Κλασική επιλογή για πύραυλο...

8 Κοκτέηλ

Αν το ψυγείο ήταν ALGIDA η επιλογή σε παγωτό με σιρόπι "στροβιλισμένο" ήταν το κοκτέιλ.

9 Max Algida

Στο παιδικό ξυλάκι, λίγο αργότερα από τα παραπάνω, έπαιζε πολύ δυνατά και ο max που είχε και τρεις γεύσεις και σοκολάτα με ξηρούς καρπούς για επικάλυψη.

10 Magnum

Στην κατηγορία super big, έπαιζε και το magnum που είχε και τη χαρακτηριστική μπίλια από σοκολάτα και φουντούκι στο κέντρο. Α και όλο σοκολάτα.

11 Καϊμάκι

Το καϊμάκι είναι το σούπερ παραδοσιακό παγωτό των Μικρασιατών που έγινε για πρώτη φορά παγωτό ευρείας κατανάλωσης στα ψυγεία.

12 Turbo

Τέτοιες ήταν οι εποχές που αυτό το σλόγκαν που βλέπετε δεν προκαλούσε κανέναν... Γρανίτα στο χαρακτηριστικό τριγωνικό χαρτί που πάλευε κάθε παιδί να σπρώξει και να... γλείψει!

13 Τρινιτά

Θυμάστε που τα παγωτά έκλειναν με χάρτινο καπάκι που απλά τραβούσες από μια προεξοχή. Αυτό το παγωτό, το τρινιτά, ήταν όλα τα λεφτά κυρίως για τα κροκάν και τη σοκολάτα που είχε από πάνω.

14 Calippo

Και μένουμε στις γρανίτες... αυτή η διαφήμιση θα σου θυμίσει την εκδοχή της ALGIDA στο συγκεκριμένο τύπο παγωτού που πραγματικά έκανε θραύση.

15 Grillo

Το αντίστοιχο σε ΔΕΛΤΑ, ήταν το παραπάνω το Grillo, με τη χαρακτηριστική φάτσα του πορτοκαλιού που γλείφεται στο χαρτί. Ίδια διαδικασία, ίδια ταλαιπωρία. Προσωπικά δεν τα συμπάθησα ποτέ αυτά τα παγωτά γιατί ήταν μπελαλίδικα.

16 Ροζ Πάνθηρας

Κι αν το ψυγείο ήταν ΔΕΛΤΑ, τότε αντί για πατούσα και μπανάνα, παίρναμε Ροζ Πάνθηρα. Για τους πολύ ψαγμένους, υπήρχε και στα ΚΡΙΚΡΙ αντίστοιχο ξυλάκι με τον Φρουφρού και μύτη από τσιχλόφουσκα. Αν πάλι δεν ξέρεις καν τι είναι ο Φρουφρού, πάμε παρακάτω.

17 Τρόικα

Να που αυτή η λέξη κάποτε σήμαινε παγωτό σε τρεις γεύσεις στο ίδιο ξυλάκι.

18 Καϊμάκι ΔΕΛΤΑ

Στο ίδιο στιλ και το καϊμάκι της ΔΕΛΤΑ με τη χαρακτηριστική oriental διαφήμιση.

19 Shock

Το πιο προκλητικό περιτύλιγμα παγωτού ever. Ένα φερμουάρ από το οποίο πάλευαν να βγουν δυο γυναικεία στήθη. Πολύ κόντρα εικόνα να βλέπεις ένα παιδί να παλεύει να φάει ένα πύραυλο shock. Ήταν όμως διαφορετικός για το χαρακτηριστικό σιρόπι.

20 Νοκ Αουτ

Αν και δεν θυμάμαι να το αγοράζω στα ψυγεία, θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά την διαφήμισή του...

Πηγή: news247

Αντικλείδι , http://antikleidi.com

JUL

20

LIBERLAND, Η ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΜΙΚΡΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ!

Η Ελεύθερη Δημοκρατία της Λιμπερλαντ ιδρύθηκε επίσημα στις 13 Απριλίου 2015 και έχει σημαία, εθνικό ύμνο και μια προσωρινή κυβέρνηση αν και κανείς δεν μπορεί να απαντήσει απόλυτα στο ερώτημα, αν τελικά αυτό το μικρό κομμάτι γης μπορεί να αναγνωρισθεί σαν κανονικό κράτος. Η Γη Της Ελευθερίας δημιουργήθηκε σε περιοχή η οποία δεν διεκδικείται ούτε από την Κροατία ούτε από τη Σερβία -τις δύο χώρες, δηλαδή, που συνορεύουν με αυτήν- μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας στα τέλη του 90. Έχει εμβαδόν 7 τετρ. Χλμ. Έχει ήδη το δικό της εθνόσημο, δικό της σύνταγμα και δικούς της νόμους. Ιδρυτής του κράτους ο 31χρονος Τσέχος πολιτικός Βιτ Γέντλιτσκα, μέλος του συντηρητικού κόμματος Ελεύθεροι Πολίτες. Εκλέχθηκε ως ο πρώτος πρόεδρος της χώρας, χάρη στις ψήφους των συνιδρυτών γονιών του καθώς και της κοπέλας του, που τώρα είναι η πρώτη κυρία της χώρας.

Ο Γέντλιτσκα, φιλελεύθερος πολιτικός που συντάσσεται με τους Ευρωσκεπτικιστές, υποστηρίζει ότι το διεθνές δίκαιο του επιτρέπει να πάρει τον έλεγχο της περιοχής και η ιδέα του ήρθε όταν ένοιωσε βαθειά μέσα του την επιθυμία, να ζήσει σε μία χώρα όπου οι “τίμιοι” άνθρωποι θα ζουν μια “τίμια” ζωή, με ελάχιστη έως καμία παρέμβαση από την κεντρική κυβέρνηση. Στη Λιμπερλαντ “όλες οι υπηρεσίες θα λειτουργούν εθελοντικά και κάτω από τη συνολική ιδέα ότι οι απόλυτα ικανοί πολίτες θα καταφέρουν να επεξεργαστούν αποτελεσματικά κάθε τομέα, να ρυθμίσουν σιγά σιγά τη φορολογία και τις ανάγκες κάθε υπηρεσίας, δημιουργώντας ένα πλήρως λειτουργικό κράτος”. Προς το παρόν ο 31χρονος δέχεται κάθε οικονομική χορηγία και υποστήριξη από οποιονδήποτε θέλει να βοηθήσει στο στήσιμο ενός ακόμη Ευρωπαικού φορολογικού παράδεισου. Η χώρα θα έχει κυβέρνηση από 10 ως 20 άτομα και αστυνομική δύναμη, αλλά όχι στρατό, τηρώντας μια πολιτική ελεύθερης διάβασης από τα σύνορα.

Οι αρμόδιες υπηρεσίες της Λίμπερλαντ έχουν ήδη δεχθεί περισσότερες από 270 χιλιάδες αιτήσεις ιθαγένειας και ο αριθμός αυξάνεται. Οι πρώτοι 4 χιλιάδες νέοι πολίτες της Λιμπερλαντ σε λίγο καιρό από τώρα θα έχουν ταυτότητες και διαβατήρια ενώ θα τους παραχωρηθεί και γη. Ανάμεσα τους ένας Γάλλος αστυνομικός, μια δικηγόρος από το Μαυροβούνιο που προσφέρθηκε να βοηθήσει με το Σύνταγμα της χώρας αλλά και ως δικαστής, ένας Αιγύπτιος υδραυλικός και ένας Βούλγαρος συνταξιούχος. Στο επίσημο σάιτ αναφέρεται ότι αν ενδιαφέρεσαι και εσύ να γίνει πολίτης αυτού του νεοσύστατου γεωπολιτικού πειράματος, να ξέρεις ότι αίτηση για απόκτηση υπηκοότητας μπορούν να υποβάλουν όσοι: σέβονται τους συνανθρώπους και τις γνώμες τους, ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας, εθνικότητας ή προσανατολισμού, όσοι
σέβονται την ιδιοκτησία του άλλου και δεν έχουν κομμουνιστικό, ναζιστικό ή άλλο εξτρεμιστικό παρελθόν. Χρειάζεται λευκό ποινικό μητρώο και δεν ενδιαφέρουν κανέναν οι σεξουαλικές προτιμήσεις ή άλλα προσωπικά δεδομένα. Στην λίμπερλαντ είναι δεκτοί πλούσιοι και φτωχοί.

 Πως όμως ο 31χρονος πολιτικός απόκτησε πρόσβαση στην παραδουνάβια περιοχή;. Αναζήτησε τον μοναδικό κάτοικο, πήρε την άδεια και κήρυξε τον σχηματισμό έθνους και αν αναγνωριστεί ποτέ θα είναι το μικρότερο κράτος στον κόσμο μετά το Βατικανό. Η Κροατία έχει ήδη γνωστοποιήσει ότι δεν θα αναγνωρίσει επίσημα την Λιμπερλαντ αφού είναι μια «εικονική καταπάτηση». Πάντως όταν δημοσιογράφοι από την Τσεχία επιχείρησαν να επισκεφθούν τη Γη Της Ελευθερίας, Κροάτες συνοριοφύλακες τους απαγόρευσαν την είσοδο στη χώρα λέγοντας ότι είναι υπό κροατική κατοχή.http://diasimesistories.blogspot.gr/2015/07/liberland.html

Αυτές είναι οι ωραιότερες οάσεις στον κόσμο!.

Αυτές είναι οι ωραιότερες οάσεις στον κόσμο!.

Κυριακή, 2 Αυγούστου 2015

Αυτές είναι οι ωραιότερες οάσεις στον κόσμο που πραγματικά αποπλανούν το μάτι του ταξιδιώτη σαν τις Σειρήνες.Οι έρημοι αποτελούν από τους πλέον αφιλόξενους τόπους στον κόσμο, με ψηλές θερμοκρασίες, αμμοθύελλες, ξηρασία και ανυπόφορη ζέστη. Το τοπίο εντυπωσιακό παρόλα αυτά και ο ορίζοντας ατελείωτος, με την άμμο να μη λέει να τελειώσει… Το σκηνικό αυτό είναι απόκοσμο και συχνά κεντρίζει το ενδιαφέρον των ταξιδιωτών αλλά και των φωτογράφων για λίγη περιπέτεια και μερικές μοναδικές λήψεις, αντίστοιχα. Και κάπου εκεί στο απέραντο ξερό τοπίο, ξεπηδούν μικρές οάσεις πρασίνου, όπου η βλάστηση και το υγρό στοιχείο κάνουν έντονα την εμφάνισή τους πάνω στην καυτή άμμο. Μικροί παράδεισοι που προσκαλούν τους επισκέπτες να ξεχάσουν για λίγο το καυτό τοπίο και να απολαύσουν στιγμές παραμυθένιες… πηγη

5. Ubari(Λιβύη)



4. Huacachina (Περού)



3. Ein Gedi (Ισραήλ)



2. Chebika (Τυνησία)



1. Timia (Νίγηρας)

Share this article :

Tweet

Εν Αθήναις...και ο Δήμος μας κατάβρεχε

Εν Αθήναις...και ο Δήμος μας κατάβρεχε

"... O πόλεμος κατά του κονιορτού ήταν, αφ' ενός, ιδιωτική υπόθεση και αφ΄ετέρου, φροντίδα του Δήμου. Οι μαγαζάτορες καταβρέχαν, με το ποτιστήρι ή με το λάστιχο, το πεζοδρόμιο μπροστά στο κατάστημά τους. Παρομοίως οι νοικοκυρές το απογευματάκι έριχναν νερό στην αυλή τους για να κατακάτσει η σκόνη και για να δροσίσει ο χώρος. Η φιλόκαλη δραστηριότητα των νοικοκυρών έφτανε ως τον δρόμο.

Αρχικώς, οι καταβρεχτήρες (ή ποτιστήρες) της δημαρχίας ήσανε ιππήλατοι.

 Ο παλιός καταβρεχτήρας δεν ήταν παρά ένα δίτροχο κάρο με ένα μεγάλο σιδερένιο βυτίο. Στο πίσω μέρος του βυτίου, χαμηλά, υπήρχε ένας οριζόντιος διάτρητος σωλήνας, από όπου έτρεχε το νερό. Έτσι, περνώντας το βυτιοφόρο κάρο κατάβρεχε τον χωματόδρομο. Κατά την διάρκεια του '30 οι δήμοι απόχτησαν αυτοκίνητους καταβρεχτήρες, που έριχναν νερό αριστερα και δεξιά, καθώς και από πίσω. 

Αυτοί οι καταβρεχτήρες εμφανίζονταν κάθε καλοκαίρι και αποτελούσαν την χαρά των παιδιών, που τους ακολουθούσαν ξυπόλητα."

Αυτά έγραψε ο Ηλίας Πετρόπουλος...

Τους...αυτοκίνητους καταβρεχτήρες τους θυμήθηκα όπως και τους χωμάτινους δρόμους στις γειτονιές της Αθήνας με τον κονιορτό που στην αυλή τον λέγαμε σκόνη.

Από πού να φυλαχτείς στους καυτούς μήνες ...από την ζέστα που έλεγε η γιαγιά της αυλής ...από την σκόνη...

από τις μύγες που τσιμπάγανε οι άτιμες και σου ορμάγανε με λύσσα όταν έτρωγες καρπούζι και έσταζε από το στόμα και γέμιζε την φανέλα.

Η καταβρεχτήρα του Δήμου περνούσε απόγευμα και πότιζε το χώμα αλλά

και δρόσιζε τα παιδιά της αλάνας που τρέχανε δίπλα της.

Οι γυναίκες που καθόντουσαν στα σκαλιά έξω στην αυλόπορτα έπαιρναν

και αυτές τις ψιχάλες με ευχαρίστηση.

Στο δωμάτιο (ένα ήταν με υπαίθρια μίνι αυτοσχέδια κουζίνα από λαμαρίνες)

υπήρχε η πάνινη κουρτίνα (παλιό σεντόνι) μονίμως βρεγμένη με το λάστιχο

της αυλής κάτι σαν αιρ-κοντίσιον με ολίγα BTU.

πίσω στα παλιά

Έχασε τις αισθήσεις της και ξύπνησε με... απίστευτες διανοητικές ικανότητες

Έχασε τις αισθήσεις της και ξύπνησε με... απίστευτες διανοητικές ικανότητες

Νεαρή γυναίκα ξύπνησε, μετά από ένα ατύχημα αφού έκανε σκι και...
μπορούσε να σχεδιάζει ακριβή διαγράμματα κάθε κτιρίου που είχε δει στη ζωή της.

Όπως αναφέρει το news247, η ανώνυμη γυναίκα είπε πως έχασε τις αισθήσεις τις και ξύπνησε με απίστευτες αναμνήσεις.

"Μπορούσα να θυμηθώ τα πάντα. Κάθε μέρος στο οποίο είχα πάει, αλλά κυρίως τα κτίρια." δηλώνει.

"Χιλιάδες μέρη, με χιλιάδες δωμάτια, τμήματα και εισόδους. Και τώρα, αν είχα την ικανότητα να σχεδιάσω ένα διάγραμμα από κάθε μέρος αυτών των κτίρια, ακόμα και την μικρότερη λεπτομέρεια, άσχετα από το πόσος καιρός έχει περάσει."

Η γυναίκα έχει διαγνωστεί με το σύνδρομο του "σοφού" -μία στις 50 περιπτώσεις ανά τον κόσμο.

Η σπάνια αυτή πάθηση αναπτύσσεται όταν το μισό μέρος του εγκεφάλου υπεραναπτύσσεται για να επιοδιορθώσει-κατά μία έννοια- το άλλο μισό που έχει υποστεί κάποια ζημιά, όπως και στην περίπτωση όπου ένας κουφός έφηβος που ξύπνησε ως μουσική ιδιοφυία.

Μία παρόμοια υπόθεση είναι αυτή του Jason Padgett , ο οποίος έγινε μαθηματική ιδιοφυΐα και έγραψε τις εμπειρίες του στο βιβλίο, Struck by Genius.

Η γυναίκα σκέφτεται πλέον να ξεκινήσει μία νέα καριέρα ως αρχιτέκτονας.

"Σκέφτομαι διαρκώς την ιδέα, να ασχοληθώ με το σχέδιο και με το design. Τουλάχιστον ξέρω οτι θα είμαι καλή σε αυτό."