Translate

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2018

Τα 10 best seller όλων των εποχών

Παρότι δεν περιλαμβάνει ούτε εξωτικά, ούτε σπάνια μοντέλα, η λίστα με τα πιο πετυχημένα αυτοκίνητα όλων των εποχών έχει το δικό της ενδιαφέρον.

Μερικά από αυτά έχουν σταματήσει να πωλούνται εδώ και χρόνια, άλλα πάλι έχουν αλλάξει εντελώς χαρακτήρα στο πέρασμα του χρόνου. Όπως και να έχει, αυτά είναι τα 10 πιο δυνατά -εμπορικά- ονόματα από τότε που ανακαλύφθηκε το αυτοκίνητο:

10. Chevrolet Impala


Από το 1958 που παρουσιάστηκε, το Impala έχει πουλήσει πάνω από 14,5 εκατομμύρια αυτοκίνητα. Αρχικά ήταν ένα κλασικό αμερικάνικο γιγάντιο σεντάν, που ως όνομα υπάρχει ακόμα και πωλείται κανονικά στις ΗΠΑ.

9. Ford Model T


Το πρώτο προσιτό αυτοκίνητο μαζικής παραγωγής που έγινε ποτέ δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1908 στο Detroit από την εταιρεία του Henry Ford και μέσα σε σχεδόν είκοσι χρόνια έφτασε τα εκπληκτικά για την εποχή 16,5 εκατομμύρια πωλήσεων. Αν και η παραγωγή του έχει σταματήσει εδώ και 89 χρόνια, βρίσκεται ακόμα μέσα στη λίστα.

8. Honda Accord


Βαδίζοντας στα χνάρια του μικρότερου Civic, το Accord ξεκίνησε να παράγεται το 1976 και από τότε έχουν πουληθεί σχεδόν 18 εκατομμύρια. Ήταν το πρώτο αυτοκίνητο της Honda που κατασκευάστηκε στην Αμερική και από το 1989 και μετά σημείωσε τεράστια επιτυχία στην εκεί αγορά, ως ένα ασφαλές κι εξαιρετικά αξιόπιστοοικογενειακό.

7. Ford Escort


Η πορεία του ξεκίνησε στην Ευρώπη το 1968 και στις ΗΠΑ το 1981, φτάνοντας συνολικά τις 18 εκατομμύριαπωλήσεις. Σήμερα, συνεχίζει την πορεία του ως ένα μικρομεσαίο σεντάν στην αγορά της Κίνας.

6. Honda Civic


Πριν την παρουσίασή του το 1972, η Honda ήταν πολύ κοντά στο να αποσυρθεί από την κατασκευή αυτοκινήτων. Ωστόσο, η επιτυχία του Civic άλλαξε άρδην αυτή τη σκέψη κι εδώ που τα λέμε ευτυχώς για τους Ιάπωνες. Σε αντίθετη περίπτωση, θα είχαν χάσει σχεδόν 19 εκατομμύρια πωλήσεις. Σε λίγες ημέρες θα παρουσιαστεί επίσημα η 10η ευρωπαϊκή γενιά του μοντέλου.

5. Volkswagen Passat


Το μεσαίο οικογενειακό της Volkswagen παρουσιάστηκε το 1973 και από τότε έχει «γράψει» σχεδόν 20 εκατομμύρια πωλήσεων πάντα βασιζόμενο στην προσφορά ποιότητας και πολυτέλειας σε σχετικά προσιτή τιμή. Σήμερα πωλείται η όγδοη γενιά του.

4. Volkswagen Beetle


Όσο τρελό κι εάν ακούγεται, ο σκαραβαίος μετατράπηκε από όραμα του Χίτλερ σε σύμβολο των 60s. Η παραγωγή του «αυτοκινήτου του λαού» στην αρχική του μορφή ξεκίνησε το 1938 και σταμάτησε μόλις το 2003. Ωστόσο η Volkswagen το 1997 η παρουσίασε το -βασισμένο στο Golf- σύγχρονο Beetle το οποίο σήμερα βρίσκεται στη δεύτερη γενιά του. Συνολικά έχουν πουληθεί πάνω από 23,5 εκατομμύρια Σκαραβαίοι, αν και η πορεία του σύγχρονου μοντέλου δεν είναι καλή και δε θα έχει συνέχεια.

3. Volkswagen Golf


Ίσως αυτή τη στιγμή να μην υπάρχει πιο αναγνωρίσιμο όνομα στο αυτοκινητικό στερέωμα. Το μικρομεσαίο χάτσμπακ παρουσιάστηκε το 1974 και βρίσκεται ήδη στην έβδομη γενιά του. Οι πωλήσεις του έχουν είναι κοντά στα 28 εκατομμύρια αυτοκίνητο σε όλο τον κόσμο.

2. Ford F-Series


Η ύπαρξή του σε αυτή τη λίστα μπορεί να ξενίζει όμως η πορεία του ξεκινάει από το 1948 και η αποδοχή στις ΗΠΑ είναι τεράστια. Η πρώτη του γενιά έγινε γνωστή ως Ford Bonus-Built και από τότε έχουν σημειωθεί πάνω από 35 εκατομμύρια πωλήσεις, κάνοντάς το τον αδιαφιλονίκητο παντοκράτορα των pick-up.

1. Toyota Corolla


Η πρώτη Corolla βγήκε από το εργοστάσιο το 1966 και μέσα σε 8 χρόνια το μοντέλο ήταν το παγκόσμιο best seller. Το 2013 ξεπέρασε τις 40 εκατομμύρια πωλήσεις με τέτοιο ρυθμό που οι φήμες λένε ότι η Toyota δεν ξέρει που ακριβώς πουλήθηκε το αυτοκίνητο. Αν και σήμερα έχει σαφώς λιγότερες εκδόσεις από ό,τι στο παρελθόν, η επιτυχία της δεν έχει καμφθεί καθόλου.

[Πηγή: Autoblog.com, με επικαιροποίηση στοιχείων]
http://www.drive.gr/news/kosmos/ta-10-best-seller-aytokinita-olon-ton-epohon

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2018

Μποτέρο και Εσκομπάρ


Home

«Ο Θάνατος του Πάμπλο Εσκομπάρ» (1999)
«Ο Θάνατος του Πάμπλο Εσκομπάρ» (1999)
Οι δρόμοι του Κολομβιανού βασιλιά της κόκας Πάμπλο Εσκομπάρ (1 Δεκεμβρίου 1949 – 2 Δεκεμβρίου 1993) και του διάσημου συμπατριώτη του, καλλιτέχνη Φερνάντο Μποτέρο, διασταυρώθηκαν μέσα σε περίεργες καταστάσεις. Όταν το 1993, στην διάρκεια του πολέμου μεταξύ των καρτέλ κοκαΐνης, το «Καρτέλ του Κάλι» παγίδευσε με βόμβα το σπίτι του Εσκομπάρ, τα ΜΜΕ έδωσαν μεγάλη έμφαση στο γεγονός ότι ο «στόχος» της επίθεσης είχε σπίτι του έργα του Μποτέρο. Μάλιστα, δημοσιογράφοι συμβούλευσαν τότε τον καλλιτέχνη να εγκαταλείψει την χώρα για την δική του ασφάλεια, καθώς είχε γίνει κι ο ίδιος στόχος. Όπως και έκανε, αναχωρώντας για Ευρώπη.
Μετά από λίγα χρόνια, ο Μποτέρο θα φιλοτεχνούσε δύο πίνακες με θέμα τον θάνατο του συντοπίτη του (μιας και οι δύο κατάγονταν από την Κολομβιάνικη επαρχία της Αντιόχειας) Εσκομπάρ. Τα έργα αυτά προκάλεσαν ιδιαίτερη αίσθηση και διαμάχες με αναφορές πολιτικές, κοινωνικές αλλά και ηθικές. Στο έργο του «La Muerte de Pablo Escobar» («Ο Θάνατος του Πάμπλο Εσκομπάρ») του 1999, ο Κολομβιανός καλλιτέχνης Φερνάντο Μποτέρο, παρουσίασε την δική του εκδοχή για τον θάνατο του περιβόητου έμπορου ναρκωτικών 6 χρόνια νωρίτερα. Ως πηγή χρησιμοποίησε τις αφηγήσεις των διωκτών του Εσκομπάρ, της ομάδας του ταξίαρχου Ούγο Μαρτίνεζ και τις δημοσιογραφικές αφηγήσεις για την καταδίωξή του στις ταράτσες του Μεντεγίν όπου πυροβολήθηκε πρώτα στο πόδι και στο τέλος θανάσιμα στο αυτί. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, ο Εσκομπάρ αυτοπυροβολήθηκε για να μην πέσει στα χέρια της αστυνομίας, δίνοντας έτσι τέλος σε μια 15μηνη επιχείρηση εντοπισμού του από Κολομβιανούς και Αμερικανούς, κόστους εκατοντάδων εκατομμύριων δολαρίων. Ο πίνακας είναι μια αναφορά στη βία που γνώρισε εκείνην την εποχή η Κολομβία, μέσα από μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα που από την μία ήταν βουτηγμένη στο έγκλημα με ναρκωτικά, δωροδοκίες και δολοφονίες και από την άλλη χάριζε σπίτια, καταστήματα, χρήματα και έριχνε χρήμα σε μια πόλη που πλούτιζε και αυτή μαζί με τον «patron». Το 1989 ανακηρύχθηκε από το περιοδικό «Forbes» 7ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο με περιουσία που ανερχόταν, σύμφωνα με εκτιμήσεις, στα 9 δισεκατομμύρια δολάρια. Κατείχε πολυάριθμες πολυτελείς κατοικίες και το 1982 αποπειράθηκε να εισέλθει στην πολιτική ζωή της Κολομβίας, υποσχόμενος ακόμα να αποπληρώσει το δημόσιο χρέος της χώρας, ύψους 10 δισ. δολαρίων. Έχτισε σχολεία, πάρκα, νοσοκομεία και πολλά σπίτια για τους φτωχούς ανθρώπους. Το 1984 όμως αποκαλύφτηκε πως ο Εσκομπάρ δολοφονούσε κρυφά υποψήφιους βουλευτές, ακόμη και πρωθυπουργούς. Για αυτόν τον λόγο αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την πολιτική ζωή της χώρας και πήρε εκδίκηση, δολοφονώντας τον Λουίς Γκαλόν, έναν άλλον υποψήφιο πρωθυπουργό.
Στον πίνακα, ο βαρώνος της κόκας παρουσιάζεται ως «γίγαντας» στις ταράτσες του Μεντεγίν δεχόμενος μια βροχή από σφαίρες.
Muerto Pablo Escobar, 2006
Το 2006 ο Μποτέρο παρουσίασε ένα νέο έργο που ονομάζεται «Muerto Pablo Escobar» («Ο Νεκρός Πάμπλο Εσκομπάρ»). Ο Εσκομπάρ βρίσκεται ξαπλωμένος σε μια ταράτσα ενός σπιτιού διάτρητου από σφαίρες, όχι όμως τόσο ως ένας νεκρός αλλά σαν να κοιμάται . Από κάτω, στον δρόμο ένας αστυνομικός λέει σε μία κοπέλα πως με τον θάνατο του Εσκομπάρ ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών γυρίζει σελίδα.
Την κηδεία του για πολλούς συμπατριώτες του σύγχρονου «Ρομπέν των δασών» παρακολούθησαν μέσα σε ένα κλίμα γενικού πένθους πάνω από 25.000 άτομα.
https://zalmoxis.wordpress.com/2014/11/05/%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CF%83%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%AC%CF%81/

Η απίστευτη λύση του Stephen Hawking στο παράδοξο πληροφοριών μιας μαύρης τρύπας






Written by Δ.Μ.


Το 2016 κυκλοφόρησε μια λύση του Stephen Hawking στο παράδοξο της πληροφορίας για τις μαύρες τρύπες. Με άλλα λόγια, είχε βρει μια πιθανή εξήγηση για το πως οι μαύρες τρύπες μπορούν ταυτόχρονα να διαγράψουν τις πληροφορίες και να τις διατηρήσουν. Για να καταλάβουμε γιατί ήταν τόσο μεγάλη υπόθεση και ποιό είναι το παράδοξο της μαύρης τρύπας, πρέπει να επιστρέψουμε εκεί που ξεκίνησαν όλα.
Share
Το 2016 κυκλοφόρησε μια λύση του Stephen Hawking  στο παράδοξο της πληροφορίας για τις μαύρες τρύπες.  Με άλλα λόγια, είχε βρει μια πιθανή εξήγηση για το πως οι μαύρες τρύπες μπορούν ταυτόχρονα να διαγράψουν τις πληροφορίες και να τις διατηρήσουν.  Για να καταλάβουμε γιατί ήταν τόσο μεγάλη υπόθεση και ποιό είναι το παράδοξο της μαύρης τρύπας, πρέπει να επιστρέψουμε εκεί που ξεκίνησαν όλα.

Ήδη μας λείπει ο Stephen Hawking
Οι αρχικές γνώσεις που είχαμε για τις μαύρες τρύπες, σύμφωνα με τη γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, είναι ότι οτιδήποτε διασχίζει τον ορίζοντα γεγονότων – το όριο μιας μαύρης τρύπας – χάνεται για πάντα. Ακόμα και το φως δεν μπορεί να ξεφύγει γι ‘αυτό και οι μαύρες τρύπες ονομάζονται μαύρες (όπως και επίσης γιατί είναι αδύνατον να τις δούμε πραγματικά).
Αλλά στη δεκαετία του 1970, ο Hawking πρότεινε ότι η ακτινοβολία μπορεί στην πραγματικότητα να ξεφύγει από μια μαύρη τρύπα, εξαιτίας των νόμων της κβαντομηχανικής. Με απλά λόγια, πρότεινε ότι όταν μια μαύρη τρύπα καταπιεί το μισό από ένα ζεύγος σωματιδίων και αντισωματιδίων, το άλλο σωματίδιο ξεφεύγει μακριά στο διάστημα, κλέβοντας μια μικρή ποσότητα ενέργειας από τη μαύρη τρύπα καθώς φεύγει.
Εξαιτίας αυτού του φαινομένου, τελικά, οι μαύρες τρύπες μπορούν να εξαφανιστούν και το μόνο εναπομείναν ίχνος θα είναι η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που εκπέμπουν – η οποία είναι γνωστή ως «ακτινοβολία Hawking». 
Το πρόβλημα είναι ότι, σύμφωνα με τους καλύτερους υπολογισμούς του Hawking, αυτή η ακτινοβολία δεν θα περιέχει χρήσιμες πληροφορίες για το τι κατάπιε η μαύρη τρύπα – οι πληροφορίες που κατάπιε η μαύρη τρύπα θα είχαν χαθεί για πάντα.
Μια μαύρη τρύπα


Αλλά αυτό δεν ταιριάζει με  την σύγχρονη φυσική που ξέρουμε, που δηλώνει ότι είναι πάντα δυνατό να αντιστραφεί ο χρόνος. Θεωρητικά, τουλάχιστον, οι διαδικασίες στο Σύμπαν θα φαίνονται το ίδιο αν τρέχουν προς τα εμπρός ή προς τα πίσω .
Το Σύμπαν, ως ένα είδος υπερυπολογιστή, υποτίθεται ότι είναι σε θέση να παρακολουθεί εάν ένα αυτοκίνητο που συγκρούεται ήταν το ένα  πράσινο φορτηγό και το άλλο ήταν μια κόκκινη Porsche ή αν ήταν κατασκευασμένο το ένα από ύλη και το άλλο από αντιύλη. Υπάρχουν πράγματα που καταστρέφονται, αλλά οι «πληροφορίες» τους – οι βασικές φυσικές τους ιδιότητες – πρέπει να ζουν για πάντα.
Εξ ου και το παράδοξο. Και είναι πραγματικά μια μεγάλη υπόθεση όχι μόνο για τους αστροφυσικούς, διότι αν οι κανόνες της κβαντομηχανικής δεν ισχύουν για τις μαύρες τρύπες, τότε τι ισχύει για τα υπόλοιπα αντικείμενα;
Όμως το 2016 ο Hawking πρότεινε μια λύση στο πρόβλημα αυτό – οι μαύρες τρύπες μπορεί να έχουν μία άλω (ένα φωτοστέφανο) με «μαλακά μαλλιά» να τους περιβάλλει, τα οποία είναι ικανά να αποθηκεύουν πληροφορίες.
Αυτά τα μαλλιά δεν είναι στην πραγματικότητα μαλλιά (τρίχες) – όπως ίσως έχετε ήδη υποθέσει – αλλά είναι στην πραγματικότητα κβαντικές διεγέρσεις χαμηλής ενέργειας που φέρουν μαζί τους ένα μοτίβο υπογραφής όλων όσων έχουν απορροφηθεί από τη μαύρη τρύπα, πολύ καιρό μετά την εξάτμιση τους.
Αυτό το μοτίβο, όπως τα pixel στο κινητό σας ή οι κυματοειδείς αυλακώσεις σε ένα δίσκο βινυλίου, περιέχει πληροφορίες για το τι έχει περάσει από τον ορίζοντα και εξαφανίστηκε.
Για να καταλήξουμε σε αυτό το συμπέρασμα, ο Hawking εντόπισε δύο βασικά προβλήματα με τις αρχικές του υποθέσεις, γι ‘αυτό λέει ότι οι αρχικοί του υπολογισμοί – που υποδηλώνουν ότι οι πληροφορίες μέσα σε μια μαύρη τρύπα θα χάνονταν για πάντα – ήταν τελικά λάθος.
Αυτές οι δύο υποθέσεις ήταν ότι το κενό στην κβαντική βαρύτητα είναι μοναδικό και ότι οι μαύρες τρύπες δεν έχουν κβαντικές «τρίχες».
Αυτό είναι λίγο περίπλοκο, αλλά αυτό που πρέπει να ξέρετε είναι ότι ο Hawking είχε αναθεωρήσει από τότε τους υπολογισμούς του και ήταν αρκετά σίγουρος ότι οι μαύρες τρύπες έχουν «μαλακά μαλλιά» γύρω τους.
Αυτή η υπόθεση αφού εξετάστηκε από πολλούς ειδικούς και δημοσιεύθηκε στο  Physical Review Letters όλοι κατάλαβαν ότι ήταν ένα πολλά υποσχόμενο βήμα προς την επίλυση του παράδοξου της πληροφορίας.
«Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η εργασία αυτή δεν επιλύει το πρόβλημα πληροφόρησης μαύρης τρύπας», γράφει ο φυσικός Gary Horowitz από το Πανεπιστήμιο της Santa Barbara.
«Πρώτον, η ανάλυση πρέπει να επαναληφθεί για τη βαρύτητα, και όχι μόνο για τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία. Οι συγγραφείς αυτή τη στιγμή επιτελούν αυτό το καθήκον και οι προκαταρκτικοί υπολογισμοί τους δείχνουν ότι η καθαρά βαρυτική περίπτωση θα είναι παρόμοια. Το πιο σημαντικό είναι ότι τα μαλακά “μαλλιά” που εισάγουν πιθανώς δεν αρκούν για να συλλέξουν όλες τις πληροφορίες για το τι πέφτει σε μια μαύρη τρύπα», πρόσθεσε ο  Gary Horowitz.
Η κριτική του ήταν ότι εξακολουθεί να είναι ασαφές εάν όλες οι πληροφορίες που καταπίνονται από μια μαύρη τρύπα μπορούν πραγματικά να μεταφερθούν στα μαλακά μαλλιά – και όχι απλώς μια ενεργειακή υπογραφή όλων όσων έχουν χαθεί.
Ωστόσο, παραδέχτηκε : «Είναι σίγουρο ότι μια περαιτέρω έρευνα θα αποκαλύψει περισσότερα μαλλιά αυτού του τύπου και ίσως τελικά θα οδηγήσει σε επίλυση του προβλήματος της πληροφορίας της  μαύρης τρύπας».
Και αυτό το γεγονός θα ήταν σίγουρα μια σπουδαία ημέρα για τη φυσική. Επειδή θα βρισκόμασταν ένα βήμα πιο κοντά στην κατανόηση μερικών από τα μεγαλύτερα αινίγματα στο γνωστό Σύμπαν – τα παράξενα αντικείμενα που είναι οι μαύρες τρύπες. 
Τι σημαίνει αυτό για μας τους υπόλοιπους; Όπως εξήγησε ο Hawking σε μια συζήτηση το 2015 : «Οι μαύρες τρύπες δεν είναι οι αιώνιες φυλακές που κάποτε σκεφτήκατε, αν αισθάνεστε ότι είστε παγιδευμένοι σε μια μαύρη τρύπα, μην τα εγκαταλείπετε.
Και ίσως να υπάρχει λίγο ίχνος από σας που παραμένει και στο εξωτερικό.

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΞΠΡΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΝΥΧΤΙΟΥ


Στις 6 Οκτωβρίου 1970 ο 22χρονος Αμερικανός Φοιτητής Μπίλι Χέϊς επισκέφθηκε την Τουρκία. Στην Κωνσταντινούπολη όμως  συνελήφθη από την τουρκική αστυνομία για κατοχή 4ων κιλών χασίς καθώς ήταν έτοιμος να αναχωρήσει αεροπορικώς από τη χώρα μαζί με την κοπέλα του. Ο Μπίλι φυλακίζεται για 4 χρόνια και 2 μήνες. Το 1974, μετά από έφεση, το Δικαστήριο απορρίπτει την αρχική ποινή των τεσσάρων χρόνων και τον καταδικάζει σε 30ετή φυλάκιση για το.. έγκλημά του.
Η παραμονή του Μπίλι στη φυλακή μετατρέπεται σε ζωντανή κόλαση: τρομακτικές σκηνές σωματικών και πνευματικών βασανιστηρίων από σαδιστές δεσμοφύλακες ακολουθούν η μία την άλλη, ενώ δωροδοκία, βία και παράνοια κυριαρχούν στην φυλακή. Ο Μπίλι Χεις προσλαμβάνει έναν Δικηγόρο ο οποίος όμως τον πρόδωσε επειδή ήταν διεφθαρμένος. Επίσης οι Δικαστές που δίκασαν τον Χέϊς ήταν διεφθαρμένοι και προκατειλημμένοι εναντίον του. Μόνο του Στήριγμα σε αυτήν την Ιστορία ήταν η κοπέλα του και οι γονείς του. Μάταια οι ΗΠΑ προσπαθούσαν να πετύχουν την έκδοση του από την Τουρκία.
Μετά από πέντε χρόνια στη περιβόητη φυλακή Σαγκμαλιτσάρ, μεταφέρθηκε στις φυλακές του Βοσπόρου όπου και παρέμεινε έξι μήνες σχεδιάζοντας την απόδραση του. Το 1975, η φίλη του Σούζαν τον επισκέπτεται και τρομοκρατείται όταν βλέπει τι του έκαναν οι φύλακες. Του δίνει 2.000 δολάρια που του είχε στείλει ο πατέρας του και ήταν κρυμμένα σε ένα άλμπουμ με φωτογραφίες, ελπίζοντας ότι θα τον βοηθήσουν να δραπετεύσει. Ο Χέις, δεν ακολούθησε κάποιο εμπνευσμένο σχέδιο, αλλά απέδρασε δέρνοντας τους φρουρούς και κλέβοντας ό,τι βρήκε μπροστά του. Αφού χτύπησε τους φρουρούς που βρίσκονταν στην πτέρυγά του, φόρεσε τα ρούχα του ενός και βγήκε έξω από τη φυλακή χωρίς να τον αντιληφθεί κανένας. 
Στη συνέχεια έκλεψε μία βάρκα και όταν έφτασε στην πρώτη πόλη έβαψε τα μαλλιά του μαύρα για να μην αναγνωρίζεται. Όταν έφτασε κοντά στα σύνορα με την Ελλάδα έπεσε στον Έβρο και κολύμπησε μέχρι να φτάσει στη χώρα μας. Τη νύχτα της 4ης Οκτωβρίου 1975, ο Μπίλι πέρασε τα σύνορα προς την Ελλάδα και τρεις εβδομάδες αργότερα έφτασε στην Φρανκφούρτη. Η ταινία το εξπρές του μεσονυχτίου αποτύπωσε μέρος της φρίκης που έζησε στα 22 του χρόνια.
Η Ταινία, παραγωγής 1978 με σκηνοθέτη τον Άλαν Πάρκερ, γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στη Μάλτα αφού οι αρχές της Κωνσταντινούπολης δεν χορήγησαν τη σχετική άδεια. Η μουσική του Τζόρτζιο Μόροντερ ήταν η πρώτη μουσική ταινίας που κέρδισε Όσκαρ ενώ ο πρωταγωνιστής Μπραντ Ντέιβις κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία του στην ταινία, αλλά το 1981,σε ηλικία 41ος ετών πέθανε από AIDS.
Σημερα ο Μπίλι Χέις ειναι 66 χρονών και ζει στο Λος Αντζελες. Εργάζεται στην Βιομηχανία του Θεάματος ως συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτης και φυσικά δεν μπορεί να ξεχάσει τις εφιαλτικές στιγμές που έζησε. Σε δηλώσεις του υποστηρίζει ότι η Ταινία που βασίστηκε στο αυτοβιογραφικό του βιβλίο, κακώς έδωσε μια βάναυση εικόνα για τον λαό της Τουρκίας στην οποία μέχρι το 1992 ήταν απαγορευμένη ώσπου τελικά προβλήθηκε από συνδρομητική τηλεόραση. Μισητός για πολλά χρόνια από τους Τούρκους ο χέις μόλις το 2007 επέστρεψε εκεί για να μιλήσει στο 2ο Συνέδριο της Κωνσταντινούπολης για τη δημοκρατία και την παγκόσμια ασφάλεια , που διοργανώθηκε από την
.http://diasimesistories.blogspot.gr/2014/04/blog-post_4.html