Πόσος χρόνος χρειάζεται για την αποσύνθεση των σκουπιδιών που αφήνουμε στη θάλασσα;

Πόσος χρόνος χρειάζεται για την αποσύνθεση των σκουπιδιών που αφήνουμε στη θάλασσα;

 

Οι αριθμοί σοκάρουν, μα είναι αληθινοί. Ξέρετε πόσος χρόνος χρειάζεται για την αποσύνθεση τω ν σκουπιδιών που αφήνουμε στη θάλασσα;...
.

• Γυάλινο μπουκάλι: 1.000.000 χρόνια
• Πετονιά: 600 χρόνια
• Πλαστικό μπουκάλι: 450 χρόνια
• Κουτί αλουμινίου: 80-200 χρόνια
• Λαστιχένια σόλα: 50-80 χρόνια
• Νάιλον ύφασμα: 30-40 χρόνια
• Πλαστικό ποτήρι: 50 χρόνια
• Κουτί κονσέρβας: 50 χρόνια
• Πλαστική σακούλα: 10-20 χρόνια
• Φίλτρο τσιγάρου: 1-5 χρόνια
• Μάλλινα ρούχα: 1-5 χρόνια
• Κόντρα πλακέ: 1-3 χρόνια
• Χάρτινη συσκευασία γάλακτος: 3 μήνες
• Πυρήνας μήλου: 2 μήνες
• Εφημερίδες: 6 εβδομάδες
• Φλούδα πορτοκαλιού: 2-5 βδομάδες
• Χάρτινη πετσέτα: 2-4 εβδομάδες

Πηγή : The Ocean Conservancy, «Pocket Guide to Marine Debris», 2006

http://antgeo.blogspot.com

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΚΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΜΝΗΜΕΙΩΝ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΚΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΜΝΗΜΕΙΩΝ

Μερικές φορές η εφευρετικότητα, ή ίσως η τρέλα, των δημιουργών βρίσκει ανταπόκριση στις κρατικές και τις περιφερειακές αρχές ή σε κάποιους ιδιώτες. Το αποτέλεσμα είναι μνημεία που προξενούν πολλές φορές την απορία για το λόγο που δημιουργήθηκαν ή απλά εντυπωσιάζουν...

Στις φωτογραφίες που ακολουθούν βλέπουμε διάφορα από αυτά όπως μια τεράστια καρέκλα σε κεντρική πλατεία, ένα ανάποδο άγαλμα σε πάρκο, μια τεράστια παραμάνα και πολλά άλλα...

http://volida-volida.blogspot.com

Οι μέρες που έκλαψε η Γη

Οι μέρες που έκλαψε η Γη

Το πυρηνικό εργοστάσιο Tokaimura



Με αφορμή λοιπόν τον οικολογικό όλεθρο που λίγο έλειψε να σπείρει το τσουνάμι στην Ιαπωνία, ας δούμε τις περιβαλλοντικές καταστροφές που έφερε η ανθρώπινη δράση στον πλανήτη...

Τσέρνομπιλ


Η χειρότερη έκρηξη σε πυρηνικό εργοστάσιο που γνώρισε ποτέ ο κόσμος συνέβη στις 26 Απριλίου 1986, όταν ένας από τους αντιδραστήρες του εργοστασίου της Ουκρανίας εξερράγη, καταλήγοντας στην απελευθέρωση τεράστιων ποσοτήτων ραδιενέργειας στην ατμόσφαιρα (με καταστροφικότερες συνέπειες από τις ατομικές βόμβες σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι μαζί). Το ραδιενεργό νέφος κατευθύνθηκε δυτικά, περνώντας από τις χώρες της τότε Σοβιετικής Ένωσης, και διαχύθηκε στην Ευρώπη. Από την τραγική εκείνη στιγμή, χιλιάδες παιδιά έμελλε να είναι τα θύματα της έκλυσης ραδιενέργειας, με τις συνέπειες να φτάνουν μέχρι και στη χώρα μας. Ο διαβόητος αντιδραστήρας Νο 4 σφραγίστηκε μέσα σε μια τεράστια τσιμεντένια «σαρκοφάγο», ενώ μια περιοχή 20 μιλίων γύρω από το εργοστάσιο παραμένει ακόμα και σήμερα αποκλεισμένη. Κι ενώ το Τσέρνομπιλ σταμάτησε τη λειτουργία του το 2000, περίπου 4.000 εργάτες παραμένουν σήμερα στο εργοστάσιο για διάφορα έργα...

Bhopal



Τα μεσάνυχτα της 2ας Δεκεμβρίου 1984, ένα τραγικό ατύχημα στο εργοστάσιο παρασκευής φυτοφαρμάκων Union Carbide στην Bhopal της Ινδίας θα κατέληγε στη διαρροή 45 τόνων δηλητηριώδους μεθυλίου. Χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν μέσα σε λίγες ώρες. Περισσότεροι θα ακολουθούσαν τους επόμενους μήνες, εκτοξεύοντας τον αριθμό των θυμάτων στους 15.000. Βέβαια, ο συνολικός αριθμός των ανθρώπων που επηρεάστηκαν από τη διαρροή του τοξικού φυτοφαρμάκου θα έφτανε το μισό εκατομμύριο ανθρώπους: όσοι τελικά επιβίωσαν, θα υπέφεραν από τύφλωση, ανεπάρκειες οργάνων και άλλες φρικτές σωματικές δυσλειτουργίες, ενώ ένας σοκαριστικά μεγάλος αριθμός παιδιών θα γεννιόνταν με όλων των ειδών τις γενετικές ανωμαλίες. Το 1989, η εταιρία Union Carbide θα πλήρωνε αποζημιώσεις στα θύματα ύψους μισού δισεκατομμυρίου δολαρίων, ποσό που δεν μπορεί βέβαια να αναπληρώσει τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της περιβαλλοντικής καταστροφής. Το δυστύχημα στην Bhopal παραμένει η χειρότερη βιομηχανική καταστροφή του κόσμου...

Κουβέιτ



Ο Σαντάμ Χουσεΐν γνώριζε ότι ο Πόλεμος του Κόλπου είχε τελειώσει. Αφού δεν μπορούσε να έχει το Κουβέιτ, κανείς δεν θα καρπωνόταν τον πλούτο της πετρελαιοπαραγωγού χώρας! Ήταν το 1991 λοιπόν όταν ο Σαντάμ έστελνε τους άντρες του να ανατινάξουν τις πετρελαιοπηγές του Κουβέιτ: περίπου 600 πετρελαιοπηγές τυλίχθηκαν στις φλόγες, με τις φωτιές -που έφταναν κυριολεκτικά στον ουρανό- να καίνε για 7 μήνες. Η ευρύτερη περιοχή μολύνθηκε από τον τοξικό καπνό και την τέφρα, ενώ μαύρη βροχή έπεφτε, σχηματίζοντας λίμνες πετρελαίου. Η κτηνοτροφία πέθανε μονομιάς, ενώ και η άγρια ζωή κατέληξε τελικά, εξαιτίας της πετρελαϊκής ομίχλης που «μαύριζε» τους πνεύμονες των ζώων. Η περιβαλλοντική καταστροφή ήταν ανυπολόγιστη...

Ο οικισμός Love Canal



Το 1978, ο οικισμός Love Canal, εγκατεστημένος κοντά στους καταρράκτες του Νιαγάρα στα βόρεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης, ήταν ένα καλοσχεδιασμένο χωριουδάκι για την εργατική τάξη, με εκατοντάδες σπίτια κι ένα σχολείο. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι «καθόταν» πάνω σε 21.000 τόνους τοξικών βιομηχανικών αποβλήτων, που είχαν θαφτεί επιμελώς κάτω από το έδαφος κατά τις δεκαετίες του '40 και του '50 από ντόπια εταιρία. Με τα χρόνια βέβαια, τα τοξικά απόβλητα άρχισαν να αφρίζουν στις αυλές και τα κελάρια των σπιτιών. Το 1978, το θέμα δεν μπορούσε πλέον να συγκαλυφθεί, με τους κατοίκους να πωλούν τα σπίτια τους στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση και να εγκαταλείπουν άρον-άρον την περιοχή. Η καταστροφή έμελλε βέβαια να οδηγήσει στην ίδρυση ομοσπονδιακού προγράμματος για τον καθαρισμό και άλλων μολυσμένων με τοξικά εδαφών...

Το τάνκερ Exxon Valdez



Τη νύχτα της 24ης Μαρτίου 1989, το τάνκερ Exxon Valdez προσέκρουσε στον ύφαλο Bligh των παρθένων νερών της Αλάσκας: το πετρέλαιο άρχισε να χύνεται στη θάλασσα σχηματίζοντας μια πετρελαιοκηλίδα που έμελλε να φτάσει στα 10,8 εκατομμύρια γαλόνια και να απλωθεί σε μια ακτίνα πάνω από 500 μίλια, μολύνοντας ταυτόχρονα και μερικές χιλιάδες μιλίων ακτογραμμής. Εκατοντάδες χιλιάδες πουλιά, ψάρια, φώκιες και άλλα ζώα θα πέθαιναν ως αποτέλεσμα των δολοφονικών συνεπειών της πετρελαιοκηλίδας, παρά την άμεση κινητοποίηση 11.000 ανθρώπων και 1.000 σκαφών για τον καθαρισμό της. Η πετρελαιοκηλίδα του Exxon Valdez θεωρείται η μεγαλύτερη περιβαλλοντική καταστροφή που δημιούργησε ποτέ ο άνθρωπος σε ολόκληρη την αμερικανική ιστορία...

Στις 30 Σεπτεμβρίου 1999 συνέβαινε το χειρότερο -μέχρι τότε- πυρηνικό ατύχημα της Ιαπωνίας σε εγκαταστάσεις βορειοανατολικά του Τόκιο. Τρεις εργάτες του πυρηνικού εργοστασίου της Tokaimura, το κέντρο τότε της πυρηνικής βιομηχανίας της χώρας, έκαναν λάθος στο μείγμα ουρανίου, με την μπλε λάμψη να αναγγέλλει την καταστροφή: ο ένας έπεσε επιτόπου λιπόθυμος, ενώ οι δύο άλλοι εντός ολίγων λεπτών ένιωσαν ναυτία, με τα χέρια και το πρόσωπό τους να παραδίδονται σε σοβαρά εγκαύματα. Δύο από τους τρεις εργάτες πέθαναν, ενώ εκατοντάδες άλλοι εκτέθηκαν σε υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας...

Η λίμνη Αράλη



Στις αρχές Απριλίου του 2010, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι-Μουν περιόδευε στην Κεντρική Ασία, όταν το βλέμμα του έπεσε στο ιδιόμορφο αυτό «νεκροταφείο πλοίων» - μια σειρά από σκουριασμένες ψαρόβαρκες, τράτες και άλλα εγκαταλειμμένα σκάφη κείτονταν πάνω σε μια έρημο που εκτεινόταν για χιλιόμετρα προς κάθε κατεύθυνση. Ήταν η λίμνη Αράλη, ή τουλάχιστον ό,τι ήταν κάποτε η λίμνη Αράλη! Εγκατεστημένη μεταξύ Ουζμπεκιστάν και Καζακστάν, η Αράλη ήταν άλλοτε η τέταρτη μεγαλύτερη λίμνη του πλανήτη (τόσο μεγάλη όσο η Ιρλανδία), από το '60 ωστόσο και τα αρδευτικά έργα των Σοβιετικών έχει απομείνει ένα κλάσμα της άλλοτε μεγαλειώδους λίμνης. Η Αράλη έχει πλέον συρρικνωθεί κατά 90%, κι εκεί που ήταν κάποτε ένας υγροβιότοπος που έσφυζε από ζωή, σήμερα είναι μια τεράστια έρημος θανάτου, που διαδραματίζει αρνητικό ρόλο στους ανθρώπους και τα ζώα που κατοικούν σε μια ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων γύρω της. Και βέβαια το τοπίο της απερήμωσης συμπληρώνεται ιδανικά με τα απομεινάρια των καραβιών, συνθέτοντας μια άκρως σουρεαλιστική σκηνή...

Το σύννεφο διοξίνης πάνω από τη Seveso



Στις 10 Ιουλίου 1976, μια έκρηξη σε εργοστάσιο χημικών της βόρειας Ιταλίας απελευθέρωσε ένα παχύ και λευκό σύννεφο διοξίνης, που εγκαταστάθηκε γρήγορα πάνω από την πόλη Seveso, στα βόρεια του Μιλάνου. Τα πρώτα θύματα ήταν τα ζώα, που πέθαιναν ανεξήγητα. Έπειτα από 4 ημέρες, η αρρώστια χτύπησε και τους ανθρώπους, με τα θύματα να υποφέρουν από ναυτία, συγκεχυμένη όραση, πληγές στο σώμα και άλλες σοβαρές δερματοπάθειες. Η πόλη εκκενώθηκε άρον-άρον τις επόμενες εβδομάδες, για να περιοριστούν οι συνέπειες. Οι κάτοικοι επέστρεψαν τελικά κάποια στιγμή πολύ αργότερα, και πλέον ένα τεράστιο πάρκο με δύο κολοσσιαίες δεξαμενές, με τα απομεινάρια εκατοντάδων ζώων, τα ερείπια του εργοστασίου και το χώμα που έλαβε τις μεγαλύτερες δόσεις διοξίνης, στήθηκε για να θυμίζει την οικολογική καταστροφή...

Η ασθένεια της Minamata



Για χρόνια, οι κάτοικοι της πόλης Minamata, που βρίσκεται στο νοτιότερο νησάκι της Ιαπωνίας, Kyushu, παρατηρούσαν τα ζώα να έχουν περίεργες συμπεριφορές, ιδιαίτερα τις κατοικίδιες γάτες: τα αξιαγάπητα αιλουροειδή πάθαιναν ξαφνικούς σπασμούς και κάποιες φορές πηδούσαν στη θάλασσα και πνίγονταν! Οι κάτοικοι ονόμαζαν μάλιστα την πάθηση που χτυπούσε τις γάτες τους «η ασθένεια της γάτας που χορεύει». Το 1956 ωστόσο θα σημειωνόταν το πρώτο ανθρώπινο κρούσμα της αρρώστιας που θα έμενε γνωστή ως «ασθένεια της Minamata», με τα συμπτώματα να περιλαμβάνουν σπασμούς, διαταραχές ομιλίας, απώλεια κινητικών λειτουργιών και ακούσιες κινήσεις των άκρων. Τρία χρόνια αργότερα, η έρευνα κατέληξε ότι τα βάσανα ανθρώπων και ζώων προήλθαν από τη βιομηχανική μόλυνση του κόλπου της Minamata από την εταιρία Chisso Corp., τον μεγαλύτερο εργοδότη στην πόλη-λιμάνι. Ο κατασκευαστής πλαστικών μόλυνε για χρόνια τα νερά με υδράργυρο και άλλα βαριά μέταλλα, τα οποία αποτελούσαν πλέον μέρος της καθημερινής διατροφής των κατοίκων. Χιλιάδες άνθρωποι είχαν υποφέρει σιωπηλά για χρόνια από την ασθένεια, ενώ και οι «ανεξήγητοι» θάνατοι των κατοίκων συνδέθηκαν ευθέως με τη μόλυνση...

Το Three Mile Island



«Πυρηνικό εφιάλτη» χαρακτήριζαν τα αμερικανικά πρωτοσέλιδα της 9ης Απριλίου 1979 τα γεγονότα στο νησάκι Three Mile Island. Στις 28 Μαρτίου, ο πυρηνικός αντιδραστήρας του Three Mile Island, δίπλα στο Harrisburg της Πενσιλβάνια, έλιωνε μέρα με τη μέρα, επιβεβαιώνοντας με δραματικό τρόπο τις ανησυχίες για την πυρηνική ενέργεια. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι ενώ το γεγονός έγινε γνωστό ως ένα από τα χειρότερα πυρηνικά συμβάντα στην ιστορία της Αμερικής, τίποτα το φοβερό δεν συνέβη: κανείς δεν πέθανε, κανείς δεν εκτέθηκε σε υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας, ενώ το εργοστάσιο είναι λειτουργικό μέχρι και σήμερα. Το διακύβευμα ωστόσο της υπόθεσης έμελλε να αφήσει το στίγμα του: ο «πυρηνικός εφιάλτης» -που δεν ήρθε ωστόσο ποτέ- του Three Mile Island ήταν ο βασικότερος λόγος που κανένα καινούριο πυρηνικό εργοστάσιο δεν κατασκευάστηκε στην Αμερική τα τελευταία 30 χρόνια... 

Οι χειρότερες περιβαλλοντικές καταστροφές

Με τα επίπεδα ραδιενέργειας να είναι ακόμα υψηλά στη Φουκουσίμα, μετά τα περσινά τραγικά γεγονότα, η οικολογική τραγωδία έδειξε για άλλη μια φορά τα δόντια της.

Ο πυρηνικός σταθμός της Φουκουσίμα στην Ιαπωνία είναι το τελευταίο μεγάλο περιστατικό περιβαλλοντικής απειλής.

Οι συνέπειές του έχουν ήδη δείξει το μελανό τους πρόσωπο, με τα κύματα ραδιενέργειας που εκλύθηκαν να κρίνονται ακόμα και σήμερα ιδιαίτερα υψηλά....

http://www.newsbeast.gr/

10+1 πράγματα που δεν ξέρατε για το κρύο

10+1 πράγματα που δεν ξέρατε για το κρύο

Ξέρατε ότι το αλκοόλ, σε αντίθεση με ό,τι πιστεύουν οι… Ρώσοι, δεν βοηθά τον οργανισμό να ζεσταθεί; Γνωρίζατε ότι ισχύει το ίδιο και για τα ζεστά ροφήματα; Γιατί είναι καλύτερο να φοράμε λευκά ρούχα τον χειμώνα και ποια φαγητά πρέπει να τρώμε για να μην… τουρτουρίζουμε; Συγκεντρώνουμε 11 πράγματα που πιθανότατα δεν γνωρίζατε για το κρύο και ξεδιαλύνουμε μύθους και αλήθειες που θα μας κρατήσουν… ζεστούς αυτόν τον χειμώνα.

• Το αλκοόλ δεν μας ζεσταίνει

Στην πραγματικότητα, η κατανάλωση αλκοόλ μειώνει την θερμοκρασία του πυρήνα του σώματος (η οποία διαφέρει ελάχιστα από αυτή του δέρματος), αυξάνει την πιθανότητα υποθερμίας και εμποδίζει το σώμα από το να… τρέμει – θυμίζουμε ότι το «τουρτούρισμα» ωστόσο είναι η αυθόρμητη αντίδραση του οργανισμού για να διατηρηθεί ζεστός. Ο λόγος που αισθανόμαστε ότι κρυώνουμε λιγότερο όταν πίνουμε οινόπνευμα είναι η διαστολή των αγγείων και η ροή ζεστού αίματος από την πυρήνα προς το δέρμα μας. Αυτή η αίσθηση όμως είναι πρόσκαιρη και τελικά μειώνει την ικανότητα του σώματος να «πολεμά» το κρύο....

• Για να ζεσταθείτε… φάτε πιπερόριζα

Το ginger, γνωστό στα μέρη μας και ως πιπερόριζα, χρησιμοποιούταν ακόμη και από γιατρούς ή και από… γιαγιάδες, πολλούς αιώνες πριν, για να καταπραΰνει το κρύωμα, την αίσθηση νοσηρότητας και στομαχικές ενοχλήσεις. Σύγχρονες επιστημονικές έρευνες τείνουν να επιβεβαιώσουν την λαϊκή σοφία, καθώς πειράματα έδειξαν ότι το ginger, ακόμη και ως συστατικό σε φαγητά, όπως για παράδειγμα σε μπισκότα, έχει την ικανότητα να αυξάνει την θερμοκρασία του σώματος. Στην ίδια κατηγορία με την πιπερόριζα, εντάξτε και τις καυτερές πιπεριές, που προκαλούν εφίδρωση, και το καστανό ρύζι, οι σύνθετοι υδατάνθρακες του οποίου μας «ζεσταίνουν» γιατί είναι πιο δύσκολοι στην πέψη και αναγκάζουν τον οργανισμό να… δουλέψει εντονότερα.

• Όλα είναι… στο μυαλό

Έχετε ακούσει για τους θιβετιανούς μοναχούς που κατορθώνουν με την δύναμη της σκέψης να ανεβάζουν την θερμοκρασία τους και να αψηφούν το κρύο, ακόμη και στις πιο παγωμένες γωνιές του βουνού; Οι ερευνητές του Εθνικού Πανεπιστημίου της Σιγκαπούρης επιβεβαίωσαν με τις έρευνές τους ότι η ιδιαίτερη μορφή διαλογισμού τους, γνωστή ως «g-tummo», όντως τους επιτρέπει να ελέγχουν την «εσωτερική τους ενέργεια» και να αυξάνουν την θερμοκρασία του πυρήνα του σώματος κατά βούληση. Και όχι μόνο αυτό, αλλά βρήκαν πως και οι άνθρωποι στον δυτικό κόσμο, που έχουν διδαχθεί τις δύο βασικές ασκήσεις αναπνοής αυτής της μεθόδου, έχουν κατορθώσει τα ίδια αποτελέσματα. Η πρώτη τεχνική περιλαμβάνει τον οραματισμό πως υπάρχουν φλόγες στην βάση της σπονδυλικής στήλης, ενώ η δεύτερη εξασκεί μία ειδική μέθοδο αναπνοής που παράγει θερμότητα. Μάλιστα, ένας ολλανδός ορειβάτης, με «όπλο» του παρόμοιες τεχνικές επιχείρησε την ανάβαση του όρους Κιλιμάντζαρο το 2009, φορώντας μόνο βερμούδα και σανδάλια. Φυσικά, δεν σας το συστήνουμε.

• Η μοναξιά μας κάνει να κρυώνουμε

Η έλλειψη κοινωνικής επαφής μπορεί να έχει σωματικές επιπτώσεις, σύμφωνα με ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τορόντο, οι οποίοι βάλθηκαν να αποδείξουν πως η «κρύα αίσθηση» της μοναξιάς δεν είναι μόνο μεταφορική αλλά και κυριολεκτική. Στο πείραμά τους, ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να ανακαλέσουν μία στιγμή από το παρελθόν τους κατά την οποία ένιωσαν αποκλεισμένοι κοινωνικά ή αποδεκτοί κοινωνικά. Στην συνέχεια, τους ζήτησαν να εκτιμήσουν την θερμοκρασία του δωματίου.

 Όσοι έφεραν στο μυαλό τους αναμνήσεις μοναξιάς, ένιωσαν πως το δωμάτιο ήταν αρκετά πιο κρύο από αυτούς που έφεραν στο νου τους αναμνήσεις από ευχάριστες κοινωνικές συναναστροφές.

Σε ένα άλλο πείραμα, οι συμμετέχοντες έπαιζαν ένα παιχνίδι με μπάλα, και σε κάποιους από αυτούς η μπάλα δεν έφτασε ποτέ, κάνοντάς τους να νιώσουν πως δεν συμμετέχουν. Ήταν εκείνοι που μετά το παιχνίδι επέλεξαν ζεστό φαγητό και ροφήματα, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους συμμετέχοντες. Την επόμενη φορά που θα νιώσετε το σπίτι κρύο, απλώς δοκιμάστε να επικοινωνήσετε με κάποιον αγαπημένο σας – ίσως αυτό σας βοηθήσει να ζεσταθείτε – ψυχικά και σωματικά.

• Τα ζεστά ροφήματα δεν μας ζεσταίνουν αλλά… μας δροσίζουν

Όταν καταναλώνουμε ένα ζεστό ρόφημα, οι νευρικές απολήξεις της γλώσσας στέλνουν στο υπόλοιπο σώμα το μήνυμα πως κάτι ζεστό εισέρχεται στον οργανισμό και ως εκ τούτου πρέπει να ενεργοποιηθεί η διαδικασία εφίδρωσης. Ο νευρολόγος Peter McNaughton του Πανεπιστημίου του Cambridge έχει επισημάνει πως “τα ζεστά ροφήματα κατά κάποιο τρόπο επηρεάζουν τους συστημικούς μηχανισμούς «ψύξης», κάτι που όχι μόνο εξισορροπεί την «ζέστη» του ροφήματος αλλά και την υπερκαλύπτει”. Αντίθετα, τα κρύα ροφήματα μπορούν να μας ζεστάνουν, καθώς «σφίγγουν» τα αιμοφόρα αγγεία.

• Το κρυολόγημα δεν οφείλεται στον κρύο καιρό

Η έκθεση σε χαμηλές θερμοκρασίες δεν μπορεί από μόνη της να προκαλέσει κρυολόγημα. Σύμφωνα με την Αμερικανική Υπηρεσία Υγείας και Ανθρωπιστικών Υπηρεσίων, «δεν υπάρχουν πειραματικές αποδείξεις ότι η έκθεση σε χαμηλές θερμοκρασίες αυξάνει τις πιθανότητες να κρυολογήσετε».

Στην πραγματικότητα, η αύξηση των κρυολογημάτων και των ασθενειών τον χειμώνα οφείλεται στο ότι οι άνθρωποι περνούν τον περισσότερο χρόνο σε εσωτερικούς χώρους, όπου η μεταφορά μικροβίων από τον έναν στον άλλον γίνεται… παιχνιδάκι. Αυτό σημαίνει πως το κρύο απλώς αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό μας σύστημα αρκετά, ώστε οι ιοί που ήδη έχουμε κολλήσει καταφέρνουν να πάρουν τον έλεγχο του σώματός μας.

• Η θερμότητα δεν φεύγει κατά κύριο λόγο από το κεφάλι μας

Ο μύθος της απώλειας μεγάλου μέρους της θερμότητας του σώματος από το κεφάλι ξεκίνησε πιθανότατα από στρατιωτικές έρευνες σε φαντάρους, οι οποίοι δεν φορούσαν καπέλα, επομένως τα αποτελέσματα έδειξαν το προφανές, πως η θερμότητα «διαφεύγει» από το πλέον ακάλυπτο μέρος του σώματος. Ωστόσο, οι αριθμοί λένε πως από το κεφάλι χάνεται μόλις το 7-10% τη θερμότητας του σώματος, ήτοι αναλογικά ισορροπημένη ποσότητα σε σχέση με τα άλλα μέρη του σώματος.

• Οι άνδρες έχουν διαφορετική αίσθηση του κρύου από τις γυναίκες

Επιστημονική μελέτη που δημοσιεύθηκε το 1998 έδειξε πως ενώ η θερμοκρασία του πυρήνα του σώματος διαφέρει ελάχιστα μεταξύ ανδρών και γυναικών, τα γυναικεία χέρια είναι πολύ πιο κρύα σε σχέση με τα αντρικά, δείγμα της διαφορετικής αίσθησης του κρύου και της σωματικής θερμότητας στα δύο φύλα. Οι άνδρες διαθέτουν κατά μέσο όρο μεγαλύτερη μυϊκή μάζα από τις γυναίκες, οι οποίες διαθέτουν αναλογικά περισσότερο λίπος. Αφού λοιπόν οι μύες είναι καλοί στο να παράγουν θερμότητα, ενώ το λίπος στο να την αποθηκεύει σε μορφή ενέργειας, οι άνδρες τελικά έχουν ελαφρύ πλεονέκτημα στην αντοχή και την αίσθηση του κρύου.

• Αν κρυώνετε, ίσως φταίνε… οι πρόγονοί σας

Γενετιστές του Πανεπιστημίου της California υποστηρίζουν πως όσοι έχουν προγόνους οι οποίοι ζούσαν σε βόρειες κλιματικές ζώνες, είναι «προγραμματισμένοι» να αντιμετωπίζουν καλύτερα το κρύο. Μάλιστα, εντόπισαν τέτοιες γενετικές μεταλλαγές σε αρκετούς Βορειοευρωπαίους, Ασιάτες της Ανατολής και Αμερικανούς με ρίζες στη Σιβηρική περιοχή. Αντίθετα, όσων η ρίζα του γενεαλογικού δέντρου ξεκινά στην Αφρική, δεν έχουν αυτή την μεταλλαγή του DNA. Ίσως μάλιστα, πιστεύουν, αυτή η διαφορά είναι η αιτία πολλών από τις ασθένειες που μαστίζουν το αφρικανικό/αμερικανικό πληθυσμό.

• Τα λευκά ρούχα βοηθούν

Η γνωστή θεωρία ότι τα λευκά ρούχα, που αντανακλούν το φως του ήλιου, πρέπει να φοριούνται το καλοκαίρι, και τα μαύρα, που το απορροφούν, πρέπει να επιλέγονται περισσότερο τον χειμώνα, ίσως χρειάζεται αναθεώρηση: Σύμφωνα με μια νέα θεωρία των Wolf και Walsberg που παρουσιάστηκε στα Oxford Journals, οι ανακλαστικές ιδιότητες του λευκού χρώματος ισχύουν και για την θερμότητα του σώματος. Έτσι, τα λευκά ρούχα, όπως τα μπουφάν, τείνουν να «φυλακίζουν» την θερμότητα που αποπέμπει το σώμα μας και να την επιστρέφουν σε εμάς, ενώ τα μαύρα ρούχα τείνουν να την αποπέμπουν. Βέβαια, η θεωρία τους δεν έχει αποδειχθεί ακόμη με χειροπιαστά αποτελέσματα, αλλά δεν βλάπτει να πειραματιστούμε με τους χρωματισμούς των ρούχων μας και να αποφανθούμε μόνοι μας με ποια αισθανόμαστε πιο ζεστοί.

• Το κρύο μας βοηθά να αδυνατίσουμε

Όταν «τρέμουμε» από το κρύο, μπορούμε τουλάχιστον να παρηγορηθούμε από το γεγονός πως καίμε περισσότερες θερμίδες, καθώς σε χαμηλές θερμοκρασίες το σώμα δουλεύει πιο σκληρά για να διατηρήσει την θερμοκρασία του.


Πηγή: in2life.gr, από τον Γιώργο Κόκουβα

344. Bosch Hieronymous, «Christ carrying the cross» (120)

Posted on 17/12/2011by pigpanther

BOSCH Hieronymus, "Christ Carrying the Cross", 1516, Oil on panel, 74 x 81 cm, Museum voor Schone Kunsten, Ghent, Βέλγιο

«Πρόκειται για μία από τις πλέον παραισθησιογόνες δημιουργίες στην ιστορία της Δυτικής Τέχνης». Έτσι περιέγραψε τον περίφημο πίνακα ο Paul van der Broeck, φερόμενος ειδήμονας του Hieronymous Bosch. Το σιβυλλικό έργο του Φλαμανδού καλλιτέχνη «Η πορεία προς το Γολγοθά» “The way to Calvary”, είναι ιδιότροπο, ενοχλητικό, δεν απέχει καθόλου από το σύνολο των λοιπών στρυφνών έργων του Bosch. Ο συνωστισμός αφόρητος, οι φάτσες εξαιρετικά αποκρουστικές, χώρος δεν υπάρχει ούτε μιας ανάσας. Οι ειδικοί τολμούν να προσδιορίζουν το έργο με ασφάλεια μετά το 1500, δηλαδή στην τελευταία περίοδο του ζωγράφου, και κάτι θα ξέρουν.

Ο Bosch είχε επιλέξει να φιλοτεχνήσει κυρίως θρησκευτικά θέματα στο βίο του, ενώ το παρόν είχε αναδειχθεί στα πιο δημοφιλή και αγαπημένα. Μέσα σ’ όλον αυτόν το ζωγραφικό θόρυβο προβάλλει στο κέντρο η κεφαλή του Ιησού Χριστού, εμφανώς καταβεβλημένου από το άχθος του σταυρού, μέρους μόνο του οποίου αποτυπώνεται στον πίνακα. Παρά τη θεματική προσήλωση, ο ζωγράφος με κριτική ματιά σχολιάζει τον κόσμο και τις ανθρώπινες πράξεις με ευφυή τρόπο. Ο Χριστός μοναχικός και καρτερικός, φέρει στην πλάτη του τις αμαρτίες αυτού του άσχημου και κτηνώδους κόσμου και λυτρώνει την ίδια την ανθρωπότητα. Αυτή είναι η κύρια ιδέα που επιθυμούσε ο Bosch να μεταδώσει εδώ. Έξοχα η σκηνή εκτυλίσσεται σε δύο διαγωνίους, φαινόμενο αρκετά σπάνιο με ξεχωριστή σημασία. Η πρώτη διαγώνιος φέρεται κατά μήκος του Σταυρού προς το δεξιό κάτω άκρο, στον «κακούργο εξ ευωνύμων» δηλαδή. Η δεύτερη τρέχει από αντίστροφη πλευρά, από το Ιερό Μανδήλιον έως τη δεξιά άνω γωνία, όπου και απεικονίζεται ο κλέφτης που μετανόησε στο δεξιό πλευρό του Χριστού

Γύρω από το κέντρο του πίνακα πυκνώνουν πρόσωπα δυστυχισμένα και συστρεφόμενα, ίσως καρικατούρες της ανθρωπότητας, συμπιέζονται σαν πλάσματα της κόλασης, χαρακτηριστικό που αρέσκεται ο ζωγράφος να αποδίδει. Παράλληλα, συμπληρώνει και θεολογικά το έργο σημειώνοντας την απόκλιση της ανθρωπότητας από το λόγο του Θεού, που με τόση γαλήνη και κατανόηση διαγράφεται στο πρόσωπο του Θεανθρώπου. Εντύπωση προκαλεί η απουσία της Παρθένου Μαρίας, ενώ η μόνη γυναικεία μορφή στο έργο είναι αυτή της Αγίας Βερονίκης στο αριστερό κάτω άκρο, εύκολα αναγνωρίσιμη από το Άγιο Μανδήλιον που οριοθετεί το κατώτερο τμήμα του πίνακα. Όλες οι μορφές είναι αξιοσημείωτες για την ποικιλία των ενδυμάτων, των χειρονομιών, αλλά και των εκφράσεων των προσώπων τους, ενώ παράλληλα ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει για την επιλογή του ζωγράφου να απεικονίσει τόσο περίτεχνα τα καπέλα, προφανώς για να καλύψει το κενό από την ασάφεια του χώρου και της συνολικής απεικόνισης των ανθρώπινων μορφών.

Αγία Βερονίκη

Η τεχνική του Hieronymous Bosch είναι αρκετά εκλεπτυσμένη και φιλοσοφημένη, η χρωματική του παλέτα δε επιλέγει χρώματα σκοτεινά με λίγες φωτεινές σημάνσεις για να αποδώσουν στο μέγιστο την ιεροπρέπεια της σκηνής. Οι αντιθέσεις του καλού και του κακού, τα δαιμονικά προσωπεία, οι μοναδικές εκφράσεις, η χαοτική αλληλεπίδραση των μορφών συνηγορούν στην μοναδική ανάδειξη της κεντρικής μορφής με τρόπο αριστουργηματικό. Ο Jos de Sigenza, ένας Ισπανός συγγραφέας του 16ου αιώνα, δεν έγραψε άδικα: «Η διαφορά μεταξύ του Bosch και των άλλων ζωγράφων έγκειται στο γεγονός ότι οι άλλοι απεικόνισαν τον άνθρωπο όπως εμφανίζεται εξωτερικά. Μόνο ο Bosch τόλμησε να τον ζωγραφίσει όπως φαίνεται από μέσα.»

Ως φαίνεται… τι τραβάμε και δεν το μαρτυράμε! Έλα Ιερώνυμε να μας χαρτογραφήσεις τα εσώτερα!!!

O xartografos βρήκε θαυμάσια την αναφορά στη Χουακίνα και ξεδιάντροπα την αντέγραψε : http://xouakina.blogspot.com/2011/05/hieronymous-bosch-christ-carrying-cross.html

Επτά κορυφαίοι μελλοντολόγοι προβαίνουν σε εκπληκτικές προβλέψεις για το τι θα φέρει η επόμενη δεκαετία

8 hours ago

Αντικλείδι

Κοινωνία, Κόσμος

Προσθήκη σχολίου

Από εφαρμογές smartphone που μπορούν να κάνουν σχεδόν οτιδήποτε μέχρι αυτοκίνητα χωρίς οδηγούς και...ανησυχητικά ανθρωπόμορφα ρομπότ, η προηγούμενη δεκαετία έχει δει δραματικές εξελίξεις στην επιστήμη και την τεχνολογία. Ποιες φοβερές εξελίξεις είναι πιθανόν να δούμε κατά τα επόμενα δέκα χρόνια;

Dr. Μιτσίο Κάκου, καθηγητής θεωρητικής Φυσικής, City University of New York, συγγραφέας του «The Future of the Mind»

«Μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια, θα δούμε τη σταδιακή μετάβαση από το Ίντερνετ σε ένα “brain net” (“εγκεφαλοδίκτυο”), στο οποίο σκέψεις, συναισθήματα, μνήμες, θα μπορούν να μεταδίδονται αστραπιαία ανά τον πλανήτη. Οι επιστήμονες μπορούν τώρα να συνδέσουν τον εγκέφαλο σε έναν υπολογιστή και να αρχίσουν να αποκωδικοποιούν κάποιες από τις μνήμες και σκέψεις μας. Αυτό μπορεί κάποια στιγμή να φέρει επανάσταση στις επικοινωνίες και ακόμη και την ψυχαγωγία. Οι ταινίες του μέλλοντος θα είναι σε θέση να μεταδώσουν συναισθήματα, όχι απλά εικόνες σε μια ασημένια οθόνη. (Οι νέοι θα τρελαθούν στα social media, στέλνοντας μνήμες και αισθήσεις από τους σχολικούς χορούς, τα πρώτα ραντεβού κλπ). Ιστορικοί και συγγραφείς θα είναι ικανοί να καταγράφουν γεγονότα όχι μόνο ψηφιακά, αλλά και συναισθηματικά. Ίσως ακόμα και οι εντάσεις μεταξύ των ανθρώπων να μειωθούν, καθώς θα αρχίζουμε να νιώθουμε και βιώνουμε τον πόνο των άλλων».

Dr. Ρέι Κέρτσβαϊλ, εφευρέτης, πρωτοπόρος επιστήμονας υπολογιστών, director of engineering στη Google

«Το 2025 οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές θα εκτυπώνουν ρούχα σε πολύ χαμηλό κόστος. Θα υπάρχουν πολλά δωρεάν open source σχέδια, αλλά οι άνθρωποι θα μπορούν επίσης να ξοδεύουν χρήματα για να κατεβάζουν αρχεία ρούχων από τους πιο μοντέρνους σχεδιαστές, ακριβώς όπως ξοδεύουν σήμερα χρήματα για eBooks, μουσική και ταινίες, παρά όλο το δωρεάν υλικό που υπάρχει διαθέσιμο. Οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές θα εκτυπώνουν ανθρώπινα όργανα χρησιμοποιώντας τροποποιημένα βλαστοκύτταρα με το DNA του ίδιου του ασθενούς, παρέχοντας μια ανεξάντλητη πηγή προμήθειας οργάνων, χωρίς προβλήματα απόρριψης από τον οργανισμό. Θα είμαστε επίσης σε θέση να επισκευάζουμε όργανα που έχουν υποστεί ζημιά με επαναπρογραμματισμένα βλαστοκύτταρα, για παράδειγμα, μια καρδιά που έχει πάθει ζημιά από καρδιακή προσβολή. Οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές θα εκτυπώνουν φθηνά κομμάτια για τη συναρμολόγηση σπιτιών ή γραφείων, σε στυλ Lego».

«Θα περνάμε πολύ χρόνο στην εικονική (virtual) και την επαυξημένη (augmented) πραγματικότητα, επιτρέποντάς μας να επισκεπτόμαστε ο ένας τον άλλον, ακόμα και αν απέχουμε εκατοντάδες χιλιόμετρα. Θα είμαστε σε θέση ακόμα και να αγγίζουμε ο ένας τον άλλον. Κάποιοι από τους “ανθρώπους” που θα κάνουμε μαζί επισκέψεις σε αυτές τις νέες πραγματικότητες θα είναι άβαταρ. Θα είναι αξιοθαύμαστα, αλλά όχι ακριβώς ανθρωπίνου επιπέδου ως το 2025- για αυτό θα χρειαστεί να φτάσουμε στο 2030. Θα είμαστε σε θέση να επαναπρογραμματίσουμε την ανθρώπινη βιολογία, μακριά από πολλές ασθένειες και διαδικασίες γήρανσης, για παράδειγμα απενεργοποιώντας καρκινικά βλαστοκύτταρα που είναι η πραγματική πηγή του καρκίνου, ή να εμποδίζουμε την πρόοδο της αρτηριοσκλήρυνσης, του αιτίου της καρδιοπάθειας. Θα είμαστε ικανοί να δημιουργούμε άβαταρ ανθρώπων που έχουν πεθάνει, από όλες τις πληροφορίες που άφησαν πίσω τους (emails και άλλα έγγραφα, εικόνες, βίντεο, συνεντεύξεις με ανθρώπους που τους θυμούνται). Θα είναι αξιοθαύμαστα, αλλά όχι πλήρως ρεαλιστικά, όχι μέχρι τα μέσα του 2030, οπότε κάποιοι θα βρουν αυτή την τεχνολογία “replicant” να βρίσκεται στην “παράξενη κοιλάδα” (uncanny valley), δηλαδή θα τους κάνουν να νιώθουν άβολα».

Dr. Αν Λιζε Κτζέιρ, ιδρύτρια της λονδρέζικης εταιρείας πρόγνωσης Kjaer Global

«Ο ΠΟΥ προβλέπει ότι οι χρόνιες ασθένειες θα ευθύνονται για περίπου τα 3/4 όλων των θανάτων παγκοσμίως ως το 2020, οπότε η ανάπτυξη του M-Health (διαγνώσεις μέσω φορητών συσκευών, bio-feedback, προσωπική παρακολούθηση υγείας) προορίζεται να φέρει επανάσταση στην αντιμετώπιση, για παράδειγμα, του διαβήτη και της υψηλής πίεσης. Εφαρμογές σχεδιασμένες από επαγγελματίες του χώρου της ιατρικής θα παρέχουν αποτελεσματική ενημέρωση σε πραγματικό χρόνο, αντιμετωπίζοντας χρόνιες παθήσεις σε πολύ νωρίτερο στάδιο και βοηθώντας στη βελτίωση των τρόπων ζωής και της έκβασής τους στον ανεπτυγμένο και τον αναπτυσσόμενο κόσμο. Αυτή η βελτίωση στην φυσική μας ευημερία είναι συναρπαστική, αλλά που με συναρπάζει ακόμα περισσότερο είναι η παράλληλα ανάπτυξη εφαρμογών που ανταποκρίνονται στις ελλιπώς εξυπηρετούμενες ανάγκες μας όσον αφορά στην πνευματική υγεία».

Dr. Τζέιμς Κάντον, διευθύνων σύμβουλος (CEO) του Institute for Global Futures (Σαν Φρανσίσκο) και συγγραφέας του «Future Smart: Managing the Game-Changing Trends that will Transform your World»

«Οι wearable φορητές συσκευές (που φοριούνται) θα καλύψουν τον κόσμο. Μέχρι το 2025 θα υπάρχει ένα τεράστιο Ίντερνετ των πάντων, που θα συνδέει κάθε έθνος, κοινότητα, εταιρεία και πρόσωπο με όλη τη γνώση του κόσμου. Αυτό θα επιταχύνει την πρόσβαση σε πραγματικό χρόνο στην εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη, την εργασία, την ψυχαγωγία και το εμπόριο...»

«Η τεχνητή νοημοσύνη γίνεται το ίδιο έξυπνη, αλλά και εξυπνότερη από τους ανθρώπους. Η τεχνητή νοημοσύνη θα είναι ενσωματωμένη σε αυτοκίνητα, ρομπότ, σπίτια και νοσοκομεία, δημιουργώντας την οικονομία της τεχνητής νοημοσύνης. Άνθρωποι και ρομπότ ενοποιούνται, ψηφιακά και φυσικά, για να περιθάλψουν ασθενείς που μπορεί να είναι στην άλλη πλευρά του κόσμου. Ρομποτικοί χειρούργοι θα κάνουν εγχειρήσεις εξ αποστάσεως σε ασθενείς. Ρομπογιατροί θα βοηθούν σε τοκετούς και θα σας φροντίζουν μέσα από το κινητό τηλέφωνο. Η προληπτική ιατρική μεταμορφώνει την Υγεία. Η έγκαιρη διάγνωση ασθενειών με ιατρικές συσκευές που “μυρίζουν” την αναπνοή μας, και δωρεάν αποκωδικοποίηση DNA που προβλέπει τη μελλοντική μας υγεία θα είναι κοινά .Εξατομικευμένα γενετικά φάρμακα θα προλαμβάνουν τις ασθένειες, σώζοντας ζωές και δισεκατομμύρια σε χαμένη παραγωγικότητα...το επόμενης γενιάς Bitcoin θα αντικαταστήσει τα παραδοσιακά σκληρά νομίσματα, δημιουργώντας ένα νέο υπόδειγμα για ψηφιακό εμπόριο και επιχειρήσεις που θα δημιουργήσουν μια πραγματική νέα οικονομία».

Τζέισον Σίλβα, παρουσιαστής του «Brain Games» του National Geographic Channel

«Η επανάσταση του on-demand θα γίνει ο on-demand κόσμος, όπου upgrades βιολογικού λογισμικού, εξατομικευμένα φάρμακα, τεχνητές νοημοσύνες- βοηθοί, θα μεταμορφώνουν όλο και περισσότερο την Υγεία και την ευημερία. Επιπρόσθετα, η αυξανόμενη αυτοματοποίηση θα συνεχίσει να κάνει τις καθημερινές μας ζωές απείρως πιο πλούσιες. Τα αυτοοδηγούμενα οχήματα θα είναι πανταχού παρόντα, η μεταφορά η ίδια θα είναι αυτοματοποιημένο, καθαρή, και φθηνή. Θα πάμε σε έναν κόσμο όπου η πρόσβαση “νικάει” την ιδιοκτησία και ο κόσμος βρίσκεται στην άκρη των δαχτύλων μας».

Dr. Έιμι Ζάλμαν, διευθύνουσα σύμβουλος και πρόεδρος της World Future Society

«Οι ερευνητές έχουν πλέον στη διάθεσή τους όλο και ακριβείς τρόπους να κοιτούν στους εγκεφάλους και τα σώματά μας για να κατανοήσουν τη διάθεση και τη συμπεριφορά μας. Πριν από λίγα χρόνια, ερευνητές του Χάρβαρντ έδειξαν ότι οι ηγέτες στην πραγματικότητα έχουν λιγότερο στρες, όχι περισσότερο, από τους μη ηγέτες....στο Πανεπιστήμιο Μπεν Γκουριόν, μία μελέτη πάνω σε δικαστές έδειξε ότι επέβαλαν αυστηρότερες ποινές πριν το μεσημεριανό- όταν πεινούσαν».

«Βρίσκω την πιθανή εφαρμογή αυτών των ειδών ενοράσεων εντυπωσιακή. Μία πιο ακριβής κατανόηση σχετικά με το πώς λειτουργούμε εμείς οι άνθρωποι- πώς εμπιστευόμαστε, συνεργαζόμαστε και μαθαίνομε, αλλά επίσης πολεμάμε και μισούμε- είναι ένα εργαλείο που διαμορφωτές πολιτικής και εμείς οι πολίτες μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να φτιάξουμε καλύτερα συστήματα διακυβέρνησης και καλύτερο μέλλον».

Μαρκ Στίβενσον, συγγραφέας του «An Optimist's Tour of the Future»

«Οι τεχνολογίες δεν είναι το πιο σημαντικό κομμάτι- αν και είναι τρομερά cool. Είναι το τι θα κάνει η κοινωνία με αυτές, και αυτή τη στιγμή το σημείο όπου κολλάμε είναι η θεσμική μεταρρύθμιση...αυτό το οποίο θα ήθελες στα σίγουρα να δεις, κατά τη γνώμη μου είναι νέοι τρόποι αυτοοργάνωσης. Οπότε, το επόμενο βιβλίο μου, για παράδειγμα, καλύπτει την επανάσταση των ανανεώσιμων σε μια μικρή αυστριακή πόλη, open source ανακάλυψη open source φαρμάκων στην Ινδία, δίκτυα ασθενών όπως το PatientsLikeMe και σχολεία που αφήνουν κατά μέρος το πρόγραμμα μαθημάτων για να προχωρήσουν σε πραγματική μόρφωση».

~~~~~~~~

Μετάφραση του 7 Top Futurists Make Some Pretty Surprising Predictions About What The Next Decade Will Bring, από την HuffPost US - huffingtonpost

Αντικλείδι , http://antikleidi.com