Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014
Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014
Οι πιο τρελοί νόμοι της Ευρώπης
Οι πιο τρελοί νόμοι της Ευρώπης
Όταν οι κυβερνήσεις έχουν κέφια ψηφίζουν μερικούς από τους πιο παράλογους και τους πιο πρωτότυπους νόμους, που έχουμε ακούσει ποτέ. Διαβάστε παρακάτω τους πιο παράλογους νόμους της Ευρωπαϊκής ηπείρου.
Πολλοί είναι οι νόμοι που μας αφήνουν άφωνους είτε γιατί τους θεωρούμε "γελοίους", είτε γιατί τους θεωρούμε εξαιρετικά αυστηρούς.
Κατά καιρούς όλες οι κυβερνήσεις, ακόμα και οι πιο προοδευτικές, προχωρούν σε τέτοιου είδους ατοπήματα και ψηφίζουν νόμους που κάνουν τους πολίτες να παραμιλούν.
Από τον κατάλογο δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει η χώρα μας.
Ελλάδα: Το 2002 απαγορεύτηκε η κυκλοφορία των ηλεκτρονικών παιχνιδιών στα καταστήματα, σε μια προσπάθεια της κυβέρνησης να "εξαφανίσει" τα επονομαζόμενα "φρουτάκια". Όσοι προέβαιναν σε καταπάτηση του νόμου και διατηρούσαν τα παιχνίδια στα καταστήματά τους, τιμωρούνταν με πρόστιμο που ανερχόταν στα 75 ευρώ.
Ιταλία: Στο Μιλάνο νόμος υποχρεώνει τους πολίτες να χαμογελούν όταν βρίσκονται σε δημόσιους χώρους, εξαιρούνται από τον νόμο οι κηδείες και οι επισκέψεις σε νοσοκομεία.
Γαλλία: Απαγορεύεται δια νόμου να δοθεί το όνομα του μεγαλύτερου ηγέτη της χώρας, Ναπολέων σε γουρούνια.
Ισπανία: Όσοι οδηγοί έχουν μυωπία υποχρεούνται να έχουν πάντα μαζί τους τα γυαλιά τους.
Πορτογαλία: Απαγορεύεται δια νόμου οι πολίτες να ουρούν μέσα στη θάλασσα.
Αγγλία: Οι αγρότες υποχρεούνται από τον νόμο να προσφέρουν στα γουρούνια τους παιχνίδια.
Ιρλανδία: Στο Κολέγιο Τρίνιτυ οι σπουδαστές μπορούν ανά πάσα στιγμή κατά τη διάρκεια των εξετάσεων να ζητήσουν να τους σερβιριστεί ένα ποτήρι κρασί, με προϋπόθεση να έχουν μαζί το ξίφος τους.
Νορβηγία: Η πορνεία είναι παράνομη, αλλά το να είναι μια γυναίκα πόρνη είναι νόμιμο.
Λετονία: Όταν ένας αλλοδαπός άνδρας παντρευτεί μια Λετονή υποχρεούται να πληρώσει 1.000 δολάρια στο κράτος.
Βέλγιο: Οι κοπέλες που φορούν μίνι πρέπει να έχουν πάνω τους γραπτή άδεια από τον πατέρα τους.
Γερμανία: Ο νόμος ορίζει ότι όλοι οι καλοί χωράνε σε μια παμπ, αφού ασχέτως από τον κόσμο που βρίσκεται μέσα πάντα υπάρχει χώρος για ακόμη έναν θαμώνα.
Αυστρία: Ο νόμος προβλέπει ότι μόνο οι ηλεκτρολόγοι επιτρέπεται να αλλάζουν λάμπες.
Πολωνία: Ο νόμος ορίζει ότι οι οδηγοί πρέπει να έχουν πάντα τα φώτα αναμμένα όταν οδηγούν.
Ουγγαρία: Απαγορεύεται φωτογραφίζεις οποιονδήποτε, εκτός και αν έχεις την γραπτή άδειά του.
Ουκρανία: Σε περίπτωση τροχαίου ατυχήματος ή άλλης παραβίασης του οδικού κώδικα κυκλοφορίας τιμωρείται ο ιδιοκτήτης του οχήματος και όχι ο οδηγός.
Ρουμανία: Το 1953 η κυβέρνηση απαγόρευσε την προβολή του Μίκυ Μάους, με την αιτιολογία ότι φόβιζε τα παιδιά.
Κροατία: Κάθε νέα εταιρία πρέπει να έχει Κροατικό ή Λατινικό όνομα, καμία άλλη γλώσσα δεν γίνεται αποδεκτή.
Ρωσία: Είναι παράνομο να βουρτσίζεις τα δόντια σου δυο φορές την ημέρα.
Πηγή: BoredPanda
SHARE:
Η ιστορία του χιονάνθρωπου
Η ιστορία του χιονάνθρωπου
Η Ολλανδή βασίλισσα Wilhemina και η πριγκίπισσα Juliana ως χιονάνθρωποι στην Ολλανδία
Οι πρώτες απεικονίσεις χιονάνθρωπων φτάνουν στον Μεσαίωνα, αλλά μάλλον θα πρέπει να υποθέσουμε ότι ο άνθρωπος δημιουργούσε με το χιόνι σχεδόν από την αρχή της ύπαρξής του. Ο Bob Eckstein, συγγραφέας του "The History of the Snowman", βρήκε την πρώτη γνωστή απεικόνιση χιονάνθρωπου σε ένα εικονογραφημένο χειρόγραφο στο Βιβλίο των Ωρών από το 1380 στην
Koninkijke Bibliotheek στη Χάγη της Ολλανδίας (εικόνα κάτω).
Χιονάνθρωπος από το χειρόγραφο του 14ου αιώνα Βιβλίο των Ωρών
Ο χιονάνθρωπος φαίνεται να έχει αντι-σημιτική φύση. Το σχήμα του είναι το γνωστό σε όλους μας και φοράει ένα εβραϊκή καπέλο. Βρίσκεται τοποθετημένος με την πλάτη γυρισμένη σε μια πυρκαγιά και το κείμενο δίπλα του αναφέρει τη σταύρωση του Ιησού. Ίσως, χρειαζόταν να αποδώσουν σε κάποιους την πανούκλα που μάστιζε την Ευρώπη.
Στον Μεσαίωνα, το να φτιάξιμο των χιονάνθρωπων ήταν ένας τρόπος για μια κοινότητα να διασκεδάσει μέσα στον φρικτό χειμώνα που ήταν γεμάτος με πείνα, φτώχεια και άλλες απειλητικές για τη ζωή συνθήκες. Το 1511, οι κάτοικοι των Βρυξελλών ενώθηκαν για να κατασκευάσουν πάνω από 100 χιονάνθρωπους, ένα γεγονός γνωστό ως το Θαύμα του 1511.
Ο χιονάνθρωπος κέρδισε μια θέση δίπλα στις χριστουγεννιάτικες εικόνες στην πρώιμη βικτοριανή εποχή, όταν ο πρίγκιπας Αλβέρτος εισήγαγε το γερμανικό τρόπο διασκέδασης των γιορτών στην Αγγλία. Ο Άγιος Βασίλης και ο χιονάνθρωπος έγινε πανταχού παρούσες εικόνες.
Χιονάνθρωποι στο Σαπόρο
Υπάρχουν εκατοντάδες φεστιβάλ και διαγωνισμοί δημιουργίας χιονάνθρωπων. Για πάνω από 30 χρόνια, η γιαπωνέζικη πόλη Σαπότρο, στην περιοχή Χοκάιντο, φιλοξενεί το Sapporo Snow Festival όπου πάνω από 12.000 χιονάνθρωποι φέρουν κρυπτογραφημένα μηνύματα από τους δημιουργούς τους.
Ο "Jacob"
Υπάρχει επίσης το Bischofsgrün Snowman Festival, που γίνεται κάθε χρόνο τον Φεβρουάριο στην Βαυαρία, με τον "Jacob", τον υπερ-χιονάνθρωπο της Γερμανίας.
Η Olympia
Όμως, ο μεγαλύτερος χιονάνθρωπος ήταν ένας θηλυκός με το όνομα Olympia, που δημιουργήθηκε το 2008 στην αμερικανική πόλη Bethel και πήρε το όνομα της από την γερουσιαστή Olympia Snowe.
Η ανατίναξη του Böög
Συμβολικά, η καταστροφή ενός χιονάνθρωπου σηματοδοτεί το τέλος των παγωμένων μηνών και της τυραννίας του χειμώνα. Στη Ζυρίχη, για παράδειγμα, γεμίζουν έναν γιγάντιο χιονάνθρωπο, που ονομάζεται Böögg, με κροτίδες και τον ανατινάζουν.
"The Giant Goliath" εικονογράφηση του Franz Wiedemann (1860)
από: atlas obscura
Από το 3otiko
Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014
Πες μου μια ιστορία για τα Χριστούγεννα
Πες μου μια ιστορία για τα Χριστούγεννα
Τα Χριστούγεννα είναι στο μυαλό των περισσότερων συνδυασμένα με όμορφες οικογενειακές ζεστές στιγμές, γύρω από ένα τζάκι, με πολλά γλυκά, ζεστό τσάι και σοκολάτα, πολύχρωμα στολίδια και λαμπάκια, κάρτες γιορτινές και παραμύθια.
Από παιδί ακόμα θυμάμαι πως περίμενα πως και πώς να έρθουν οι διακοπές και να πάμε στο μεγαλύτερο βιβλιοπωλείο της πόλης μου να χαθούμε με τον μπαμπά στους διαδρόμους με τις πανύψηλες βιβλιοθήκες και κάπου εκεί να αρχίσω να ξεφυλλίζω τα βιβλία με τα χοντρά εξώφυλλα για να δω πρώτα απ όλα τις εικόνες. Δεν ήξερα ποτέ τι να διαλέξω. Όλα ήταν ικανά να με συνεπάρουν. Αφού δυσκολευόμουν ακόμα καλά καλά να διαβάσω μόνος επέλεγα στο τέλος εκείνο που θα είχε τα πιο όμορφα σχέδια. Οι σακούλες γέμιζαν και εγώ γεμάτος ανυπομονησία επέστρεφα στο σπίτι για να ξεκινήσουμε να τα διαβάζουμε.
Μεγαλώνοντας το μυαλό μου γέμισε με άλλες ιστορίες, λυπητερές και ευχάριστες αφήνοντας σε μια παράξενη θολή κατάσταση τα όμορφα παραμύθια των παιδικών μου Χριστουγέννων. Σίγουρα θυμόμουν τις ιστορίες αλλά όλα ήταν τόσο θολά . Είχα μάθει να περνάω τα Χριστούγεννα μέσα στη μιζέρια και τη γκρίνια. Ζητούσα μόνο ρούχα, φαγητά, συντρόφους και .. λεφτά. Αυτά ήταν τα παράπονά μου πλέον. Κατά πόσο ο μισθός θα φτάσει να αποκτήσω όμορφα και εντυπωσιακά ενδύματα για τη μεγάλη βραδιά του ρεβεγιόν , κατά πόσο θα υπάρχει κάποιος για να περάσω μαζί του τις γιορτές και αν το τραπέζι της παραμονής θα είναι γεμάτο από διάφορα φαγητά. Είχα ξεχάσει ότι τα Χριστούγεννα είναι όμορφα απλά και μόνο γιατί είναι Χριστούγεννα. Γιατί έχω το χρόνο να κάνω κάτι διαφορετικό από τις άλλες μέρες. Γιατί έχουν μια μαγεία διαφορετική από τις άλλες γιορτές. Είχα ξεχάσει ότι ήταν οι μέρες που κάποτε δεν είχα σχολείο και ήταν ευκαιρία να είμαι λίγες ώρες παραπάνω σπίτι μου, να περάσω στιγμές με την οικογένεια μου, να μοιραστώ ιστορίες και λίγη σοκολάτα.
Το κοριτσάκι με τα σπίρτα – Χανς Κρίστιαν Άντερσεν
Χρόνια τώρα η ιστορία του Δανού ποιητή και συγγραφέα συγκινεί γενιές και γενιές και κρατάει συντροφιά σε πολλούς τα κρύα βράδια του χειμώνα θυμίζοντάς μας πώς τα Χριστούγεννα και η χαρά που τα συνοδεύει δεν είναι πάντα δεδομένα για όλους. Χιόνι, τσουχτερό κρύο, ερημικοί δρόμοι, ένα μικρό κοριτσάκι και ένα κουτί σπίρτα συνθέτουν το σκηνικό μιας τελευταίας μέρας ενός Δεκέμβρη.
Ίσως από τις αγαπημένες μου ιστορίες των Χριστουγέννων. Ήρωας ο Σκρούτζ, αρχετυπική φιγούρα, σύμβολο της τσιγκουνιάς και του στυγνού εργοδότη. Ένα παραμύθι που πάνω απ όλα κάνει τον αναγνώστη να νιώσει ότι τα Χριστούγεννα είναι όντως μαγικά και αυτό που τα κάνει διαφορετικά είναι η ανάγκη να νιώσουμε λίγο παραπάνω αγάπη για τους γύρω μας, να μοιραστούμε στιγμές να δούμε τι κάναμε το χρόνο που πέρασε και να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα. Είναι μια περίοδος γιορτής και αλλαγών, συνειδητοποίησης και παραμυθένιας μαγείας. Περνώντας τα χρόνια έχω αρχίσει να συνειδητοποιώ ότι η μεγαλύτερη ίσως τσιγκουνιά δεν είναι αυτή των χρημάτων όσο αυτή των συναισθημάτων. Δίνουμε την αγάπη, τη τρυφερότητα, το αγνό και αληθινό χαμόγελο όλο και πιο δύσκολα και όλο και λιγότερο. Ένας λόγος λοιπόν να ξαναδιαβάσουμε οι μεγαλύτεροι το όμορφο αυτό παραμύθι παρέα με τους μικρότερους.
Μια από τις λιγότερο γνωστές ιστορίες του Όσκαρ Ουάιλντ αλλά από τις πιο όμορφες ωστόσο. Τα μηνύματα που περνάει το κείμενο είναι αυτά μιας αλτρουιστικής, γενναιόδωρης ζωής. Ένας όμορφος κήπος από παιδικά χαμόγελα αληθινής χαράς. Ένας εγωιστής γίγαντας που θέλει τον κήπο δικό του χωρίς να τον μοιράζεται με κανέναν. Σύμβολο του εγωισμού και της κτητικότητας, ο γίγαντας βλέπουμε να εξελίσσεται μέσα από την ιστορία και να συνειδητοποιεί πως η ζωή για να είναι όμορφη και ζεστή χρειάζεται συντροφικότητα και συλλογικότητα.
Έμμα- Τζειν Όστεν
Μια ιστορία που μας ταξιδεύει σε μια χριστουγεννιάτικη βραδιά στην παλιά χιονισμένη Αγγλία. Μια παρέα νέων θα ζήσει τις χαρές της ηλικίας της με πρωταγωνίστρια την Έμμα ένα νεαρό κορίτσι που ‘’ μόνο στον εαυτό της ήταν αρεστή και σε κανέναν άλλο’’ . Χαρακτήρες από μια αστική κοινωνία του 18ου αιώνα, κοινωνικά ταμπού και ιδεώδη μιας άλλοτε ρομαντικής εποχής.
Ο μολυβένιος στρατιώτης – Χανς Κρίστιαν Άντερσεν
Κλασσική ιστορία που αναφέρεται σε σημαντικά θέματα της εποχής μας όπως είναι η αγάπη , η θυσία και τα εγκλωβισμένα συναισθήματα των παιδιών. Τίποτα δεν θα εμποδίσει τον μολυβένιο στρατιώτη να ξαναεπιστρέψει στο παιδικό δωμάτιο και να βρει την μελαγχολική και πανέμορφη μπαλαρίνα. Θάρρος, επιμονή, αγάπη’ αρετές για μικρούς και μεγάλους μέσα από ένα όμορφο παραμύθι για καληνύχτα.
Γράμματα από τον Άη – Βασίλη Τόλκιν
Με αμφιβολίες για το αν τα σημερινά παιδιά πιστεύουν ακόμα στο μύθο του Άγιου Βασίλη ,του μεγάλου παππού με τα δώρα τα Χριστούγεννα , το βιβλίο αυτό είναι μια όμορφη τρυφερή γεμάτη φαντασία ιστορία που μας τοποθετεί στις νοσταλγικές και αθώες εποχές που όχι μόνο πιστεύαμε στον Άγιο των Χριστουγέννων αλλά τον περιμέναμε με ανυπομονησία. Δεν ήταν τόσο τα δώρα που θα έφερνε όσο το ότι θα ερχόταν, ότι υπήρχε κάποιος που σκέφτεται όλα τα παιδιά , μικρά και μεγάλα κάθε Δεκέμβρη και είναι πρόθυμος να ταξιδέψει χιλιόμετρα, να μπει σε μαυρισμένες καμινάδες για να κάνει πραγματικότητα τα κρυφά όνειρα και τις ευχές των παιδιών. Ζωγραφιές, γραμματόσημα, τάρανδοι, καλικάντζαροι, πολικές αρκούδες, παιχνίδια, παιδικά γέλια και ένας αληθινός Άγιος Βασίλης χαμένοι στις σελίδες του βιβλίου αυτού.
Αυτές είναι μερικές από τις πιο όμορφες ιστορίες που συνοδεύουν τις Χριστουγεννιάτικες αναμνήσεις μας και θα προτείναμε για τις φετινές γιορτές. Ιστορίες που θα μας ταξιδέψουν και θα μας κάνουν να νιώσουμε κάτι διαφορετικό μέσα μας, λίγη περισσότερη ζεστασιά και ομορφιά από αγνότητα και ιδανικά χαμένα ή ξεχασμένα.
Μαρία Ξυπολοπούλου
Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2014
Ζούσε μία συνηθισμένη ζωή εκατομμυριούχου, μέχρι τη στιγμή που αποφάσισε ότι θέλει να γίνει ο πρώτος λευκός που θα περάσει την τελετή μύησης στη φυλή των Μασάι. Έκανε όσα υπαγόρευε η παράδοση και όταν επέστρεψε στο Μπρίστολ κυκλοφορούσε με ένα ύφασμα τυλιγμένο γύρω του και σανδάλια. Τελικά άφησε την έπαυλή του στη Βρετανία και εγκαταστάθηκε στην Κένυα, όπου ζει σε μία καλύβα από λάσπη. Αυτός είναι ο εκκεντρικόςεκατομμυριούχος που αγάπησαν οι Μασάι, ο Γκράχαμ Πέντριλ.
Όταν κάποιος γυρίζει από την Κένυα στις αποσκευές του, εκτός από τα αναμνηστικά θα έχει γεμίσει και την ψηφιακή μηχανή με χιλιάδες φωτογραφίες. Ο 63χρόνος έμπορος αντικών και έργων τέχνης όμως γοητεύτηκε τόσο πολύ από την ζωή στην Αφρική που γύρισε "βραβευμένος" από τους Μασάι. Επηρεασμένος από τον πολιτισμό τους δηλώνει τώρα πως θα πουλήσει την θαυμάσια βίλα του για να φύγει πίσω στην Κένυα ενώ προς το παρόν όταν είναι στην Μ. Βρετανία πάει στα επαγγελματικά ραντεβού με την χαρακτηριστική στολή των Μασάι.
Το ταξίδι για σαφάρι στην άγρια Αφρική με τις καμηλοπαρδάλεις και τα λιοντάρια, έμελλε να του αλλάξει την κοσμοθεωρία. Ο 63χρονος εργένης πήγε για τουρισμό και ενεπλάκη σε ένα επεισόδιο με δύο βίαιες φυλές Μασάι, έκανε τον ειρηνοποιό και τελικά πήρε τον τίτλο του γέροντα της μιας φυλής αφού θυσίασαν μια αγελάδα προς τιμήν του. μάλιστα του έδωσαν το όνομα Σιπαρό που σημαίνει γενναίος. Φορώντας την ρόμπα και σανδάλια άρχισε να κυκλοφορεί σε κεντρικούς δρόμους της πατρίδας του με τους υπόλοιπους Βρετανούς να τον κοιτάζουν κάπως περίεργα. Όταν όμως τον αναγνωρίζουν του φέρονται ευγενικά γιατί ο Πέντριλ δεν είναι τυχαίος. Το αρχοντικό του στο βόρειο Μπρίστολ κατασκευάστηκε το 1891 ως ένα εκπαιδευτικό ινστιτούτο ενηλίκων. Έγινε νοσοκομείο και τελικά εξοχικό σπίτι το 1910. Ως ιδιωτική κατοικία του Graham Pendrill, ο πύργος που περιλαμβάνει 12 υπνοδωμάτια και ένα ρολόι κατασκευασμένο το 1892, είναι από τα πιο σπουδαία αξιοθέατα στην περιοχή.
Σκοπός του Graham Pendrill είναι πριν αποχωρίσει για την Αφρική να μετατρέψει τα πολλά δωμάτια του αρχοντικού του 19ου αιώνα, σε ένα άνετο κινηματογράφο και θέατρο 60 θέσεων, πλούσια διακοσμημένο από τις δεκαετίες '40 και '50. Στο σινεμά του Tower House κινηματογράφου θα παίζουν μόνο διαχρονικές ταινίες έως και την δεκαετία του '60 .εάν όλα πάνε καλά ο κινηματογράφος θα ανοίξει τις πόρτες του το καλοκαίρι. Ο Πέντριλ έκανε τους Βρετανούς δημοσιογράφους να στείλουν αποστολή στο Ναιρόμπι και το χωριό Oldonyo Onyokie 50 μίλια νότια της πρωτεύουσας για να δουν πώς οι ντόπιοι υποδέχτηκαν ένα λευκό άνδρα στην καθημερινότητα τους. Οι γηραιότεροι αμφιβάλλουν ότι θα είναι σε θέση να αντεπεξέλθει στις συνθήκες διαβίωσης όπως την ακαθαρσίας λόγω έλλειψης νερού, τον καύσωνα ή τις ασθένειες. Κι όμως ο Πέντριλ όχι μόνο έβαλε αγγελία £ 1.200.000 για το σπίτι του, αλλά ανακοίνωσε την αποχώρηση του και στην κοπέλα του Natalie 34 ετών και στην ηλικιωμένη μητέρα του..
Το χωριό έχει μικρά σπιτάκια από λάσπη με αχυρένιες σκεπές και κάποιες τσίγκινες παράγκες. Παρά το ειδυλλιακό περιβάλλον, η φτώχεια είναι ολοφάνερη και η μόνη πηγή απασχόλησης εκτός της εκτροφής ζώων είναι ένα κοντινό εργοστάσιο επεξεργασίας άλατος. Εκείνος όμως θα βοηθήσει με τα χρήματα του τις υποδομές.
Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΑ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ ΣΤΗΝ ΙΟΡΔΑΝΙΑ!
.JPG)
Η συγκλονιστική αρχαία ελληνική βραχοπολιτεία της Πέτρας στην Ιορδανία είναι ένα μοναδικό ανθρώπινο δημιούργημα που έμενε κρυμμένο στην άμμο της ερήμου για αιώνες ολόκληρους και ανακαλύφθηκε τυχαία από έναν 25χρονο τυχοδιώκτη. Η ρόδινη πολιτεία, το πιο διάσημο τουριστικό αξιοθέατο της Μέσης Ανατολής, είναι ένα αριστούργημα γλυπτικής που σμιλεύτηκε πριν από 2.300 χρόνια.
Η μυστηριώδης αρχαία βραχοπολιτεία ο μεγαλύτερος εθνικός θησαυρός της Ιορδανίας κρύβει ακόμη πολλά μυστικά. Ποια ήταν στην πραγματικότητα αυτή η πόλη; Ποιοι την έχτισαν και γιατί στα βάθη της ερήμου; Για ποιον λόγο το πιο επιβλητικό κτίσμα της περιοχής αποτελείται στην ουσία μόνο από μία πρόσοψη και πίσω της δεν υπάρχει παρά ένα μικρό, κενό δωματιάκι; Γιατί ξαφνικά η Πέτρα χάθηκε από την ιστορία και εξαφανίστηκε ακόμη και από τους χάρτες για αιώνες ολόκληρους;. η πόλη βρίσκεται στο στενό φαράγγι που λέγεται Σιγκ. Είναι στην πραγματικότητα ένας ενιαίος βράχος που σκίστηκε στα δύο δημιουργώντας εντυπωσιακά χρώματα. Οι πρώτοι κάτοικοι, οι Ναβαταίοι ενώ ήταν νομάδες και έμεναν σε σκηνές και σπηλιές έχτισαν ναούς, παλάτια και θέατρα.. αν τα έφτιαξαν αυτοί!. Γιατί ενώ δεν βρέθηκαν πουθενά χρυσά κοσμήματα και τα ελάχιστα πήλινα αγγεία τους ήταν χοντροκομμένα και άβαφα, είχαν χτίσει έναν ολόκληρο ναό-θησαυροφυλάκιο και σκάλιζαν εξαιρετικά γλυπτά πάνω στον βράχο όπως οι αρχαίοι έλληνες. Σήμερα μόλις το 1/20 της αρχαίας πόλης έχει ανασκαφεί και οι σκαπάνες των αρχαιολόγων από την Ιορδανία, την Ελβετία, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ συνεχίζονται καθημερινά.
Η Πέτρα ψηφίστηκε πριν από μερικά χρόνια ως ένα από τα Νέα Θαύματα του Κόσμου αφού τα πιο πρόσφατα ευρήματα είναι εντυπωσιακά: ένα συγκρότημα με πισίνα και λουτρά, μια βίλα ευγενούς, νέοι τάφοι δίπλα στο Θησαυροφυλάκιο, χώροι που δίνουν άλλη ερμηνεία στο μυστήριο της κατασκευής της πόλης. Το θέατρο που θυμίζει τα δικά μας, είχε χωρητικότητα 4.000 θεατών, γεγονός που δείχνει το μέγεθος αλλά και το πολιτιστικό επίπεδο της Πέτρας. Ένας ισχυρός σεισμός ισοπέδωσε μεγάλο μέρος της πόλης και κατέστρεψε το υδραυλικό της σύστημα και οι επιδρομείς επιτέθηκαν στην Πέτρα στερώντας της τα πλούτη. Σιγά σιγά η πόλη σιώπησε και χάθηκε στη λήθη της ιστορίας. Ολα αυτά μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα, όταν ένας τολμηρός Ελβετός εξερευνητής που μόλις είχε κλείσει τα 25 χρόνια του αποφάσισε να εξερευνήσει τα βάθη της ερήμου αναζητώντας χαμένους θησαυρούς. Σήμερα υπάρχουν περίπου 800 διαφορετικά αξιοθέατα στον ευρύτερο χώρο της αρχαίας Πέτρας, προσβάσιμα σε τουρίστες..
Η UNESCO συμπεριέλαβε την Πέτρα στον κατάλογο των μνημείων της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς το 1985, όμως ο σημαντικότερος αρχαιολογικός χώρος της Ιορδανίας έγινε ευρέως γνωστός τέσσερα χρόνια αργότερα, χάρη στην κινηματογραφική υπερπαραγωγή «Ο Ιντιάνα Τζόουνς και η τελευταία Σταυροφορία», με πρωταγωνιστές τον Harrison Ford και τον Σόν Κόνερι. Κατά μήκος του φαραγγιού υπάρχουν ίχνη από ένα αρχαίο φράγμα και εκατοντάδες περίτεχνα λαξευτοί τάφοι, ανάμεσα τους και ελληνικοί, με περίπλοκα σκαλίσματα.
Το πιο εντυπωσιακό κτίσμα, ο ναός της «Αλ Χάσνα» ή «Θησαυροφυλάκιο», με μια διώροφη πρόσοψη πλούσια διακοσμημένη με κίονες κορινθιακού ρυθμού και ανάγλυφες παραστάσεις. Το κτίσμα κατασκευάστηκε γύρω στο 85 π.Χ. στα χρόνια του βασιλιά Αρέθα του Τρίτου από Ελληνες τεχνίτες. Σαγηνευτικοί αμμόλοφοι, στενά φαράγγια, κόκκινη άμμος και πανύψηλοι γρανιτένιοι βράχοι σε ευφάνταστα σχήματα καλύπτουν σήμερα μια προστατευόμενη περιοχή 720 τ.χλμ
Είναι ίσως η μεγαλύτερη χρεοκοπία στην ιστορία της επιχειρηματικότητας και μάλιστα ενός από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου. Ο Βραζιλιάνος δισεκατομμυριούχος Eik Batista, έχασε 34,5 δις δολάρια σε ένα χρόνο και ο όμιλος των δεκάδων επιχειρήσεων του κατέρρευσε μαζί με το όνειρο του να ξεπεράσει τον μεξικανό κροίσο Κάρλος Σλιμ και τον Μπιλ Γκέιτς της Μάικροσοφτ μέχρι το 2015. Διαζευγμένος και πατέρας δύο παιδιών, αγόρασε το πρώτο ορυχείο χρυσού σε ηλικία 24 ετών και τώρα στα 56 είχε 11 δις προσωπική περιουσία. Στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Bloomberg Newsweek αφιερώθηκαν 6 σελίδες στον επιχειρηματία που πίστευε ότι θα γίνει ο πλουσιότερος άνθρωπος στον πλανήτη. Ο 56χρονος επιχειρηματίας δραστηριοποιήθηκε από την ενέργεια και τη χαλυβουργία έως τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τη ναυτιλία, τα ορυχεία και τα ακίνητα.
Η ιλιγγιώδης άνοδός του ταυτίστηκε με την εκρηκτική ανάπτυξη που γνώρισε η Βραζιλία του σοσιαλιστή προέδρου Λούλα στα μέσα της δεκαετία του 2000. Ωστόσο δημιούργησε έναν βιομηχανικό κολοσσό που στηρίχτηκε σε έναν αχαλίνωτο δανεισμό, με αποτέλεσμα όταν η ανάπτυξη στη Βραζιλία επιβραδύνθηκε να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του προς τις τράπεζες. Ο πλουσιότερος άνθρωπος στη Βραζιλία και 7ος στον κόσμο έπαιξε το 2012 το τελευταίο του χαρτί ανακοινώνοντας ότι ανακάλυψε μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου στον Αμαζόνιο, αλλά τελικά αποδείχτηκε ότι ο μαύρος χρυσός δεν υπήρχε και αυτή η εξέλιξη ήταν η αρχή του τέλους. Οι τράπεζες άρχισαν να του τραβούν το χαλί με αποτέλεσμα η αυτοκρατορία του να καταρρεύσει σε μια νύχτα. Ο πετρελαικός κολοσσός που είχε στήσει έχασε το 90 τοις εκατό της αξίας του μέσα σε 10 μήνες αφήνοντας τον Batista σήμερα με μετοχές αξίας 200 εκατ. Δολαρίων. Η ρευστοποίηση άρον άρον των μετοχών, η πώληση μερικών επιχειρήσεων και ο υπερβολικός δανεισμός των 10 δις δολαρίων από τράπεζες, είχαν ως αποτέλεσμα 34,5 δις δολάρια να κάνουν φτερά και ο ίδιος από βασιλιάς να βρεθεί πληβείος.
Το επιχειρηματικό του ένστικτο και το ταλέντο του τον οδήγησε στην κατασκευή του πρώτου μηχανοκίνητου εργοστασίου εξόρυξης χρυσού στον Αμαζόνιο, που σηματοδότησε την αναρρίχηση του στην κορυφή. Έτσι απέκτησε σταδιακά άλλα 9 ορυχεία χρυσού στη Βραζιλία, τον Καναδά και τη Χιλή. Γνωστός για τις γενναιόδωρες φιλανθρωπίες του είχε ένα όνειρο που έμεινε απατηλό. Να μετατρέψει το Ρίο ντε Τζανέιρο, σε μια από τις πιο δυναμικές πόλεις του κόσμου, άλλωστε εκεί είχε τα περισσότερα ακίνητα και εμπορικά κέντρα. Παραδέχεται τώρα ότι ήταν υπερβολικά αισιόδοξος με τις επενδύσεις του σε μια εποχή που η οικονομία της Βραζιλίας ήταν παραπαίουσα.
Ο πολυτελής τρόπος που ζούσε πάντα προκαλούσε σε μία χώρα που το βιοτικό της επίπεδο είναι πολύ χαμηλό σε αντίθεση με το κράτος που είναι πια ανερχόμενη οικονομική δύναμη. Μετακινήσεις με πολυτελή αυτοκίνητα, χλιδάτα σκάφη, 3 αεροπλάνα και διαμονή σε πανάκριβες βίλες. Ο πρώην Παγκόσμιος Πρωταθλητής σε αγώνες ταχύπλοων, είχε την δύναμη να καθορίζει τα πράγματα στην γενέτειρα του όπως όταν ο 20χρονος γιος του σκότωσε έναν ποδηλάτη με την κόκκινη φεράρι του αξίας 1ος εκ. δολαρίων αλλά δεν προφυλακίστηκε αφού πλήρωσε εγγύηση 500.000 δολ.
.jpg)
Στόχος ζωής για τον βραζιλιάνο μεγιστάνα ήταν να νικήσει τον χρόνο, να καθυστερήσει τη γήρανση και να ξεπεράσει τα 140 χρόνια ζωής. Ήταν έμμονη ιδέα, σπαταλούσε τεράστια ποσά γι αυτό και μοιραζόταν τις εμπειρίες του με τους 1,3 εκατομμύρια ακόλουθους του στο Twitter. http://diasimesistories.blogspot.gr/2014/12/345.html
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)