Η κρυμμένη ιστορία του ευρωπαϊκού κανιβαλισμού

Η κρυμμένη ιστορία του ευρωπαϊκού κανιβαλισμού

«Ίσως το πιο μεγάλο ταμπού της ανθρωπότητας», έχουν πει εγκληματολόγοι 

newsbeast.gr, 7/5/2013

Το 2001 ένας μοναχικός τεχνικός υπολογιστών στην εξοχή της Βόρειας Γερμανίας ανέβασε στο διαδίκτυο μια αγγελία, ζητώντας έναν καλοσχηματισμένο άντρα για ερωτικές περιπτύξεις. 

Η αγγελία του Άρμιν Μάιβες θα ήταν παρόμοια με αμέτρητες άλλες στο ίντερνετ, αν δεν είχε μια αρκετά σημαντική διαφορά: Ο άντρας που ζητούσε θα έπρεπε να προθυμοποιηθεί να σκοτωθεί και να φαγωθεί. 

Ο Μάιβες δε χρειάστηκε να ψάξει και πολύ. Σε απόσταση 370 χιλιομέτρων, στο Βερολίνο, ζούσε ο μηχανικός Μπράντες, ο οποίος και δέχθηκε να πάει στο εξοχικό σπίτι του Μάιβες. Λίγο καιρό αργότερα, η αστυνομία ανακάλυπτε ένα αιματοβαμμένο βίντεο που κατέγραφε την εθελοντική συμμετοχή του Μπράντες στο θανάσιμο δείπνο. Αυτό το περιστατικό κανιβαλισμού αποτέλεσε μεγάλο σοκ για τη γερμανική κοινή γνώμη και σπαζοκεφαλιά για τους Γερμανούς δικαστές που ήθελαν να προσάψουν κατηγορίες στον Μάιβες. 

«Ο κανιβαλισμός είναι ίσως το πιο μεγάλο ταμπού της ανθρωπότητας. Όταν όμως το θύμα συναινεί, δε θεωρείται τυπικά έγκλημα» εξηγεί η Emilia Musumeci, εγκληματολόγος στο Πανεπιστήμιο της Κατάνια στην Ιταλία, η οποία μελετά τον κανιβαλισμό και τους κατά συρροή δολοφόνους. Ο κανιβαλισμός δεν θεωρείται παράνομος σύμφωνα με τον εκτεταμένο ποινικό κώδικα της Γερμανίας. Αν ο Μπράντες συναίνεσε στην ίδια του τη δολοφονία, πώς μπορεί να κατηγορηθεί ο Μάιβες για φόνο; Αυτό το ερώτημα βασάνισε τις διωκτικές Αρχές. 

Ο Μάιβες βρέθηκε αρχικά ένοχος για «συνδρομή σε αυτοκτονία» και καταδικάστηκε σε 8 χρόνια φυλάκισης. Ωστόσο, αν δεν ακολουθούσε κατακραυγή, η δίκη δεν θα επαναλαμβανόταν και ο Μάιβες δεν θα καταδικαζόταν σε ισόβια κάθειρξη. Θα ήταν ελεύθερος σήμερα. Η υπόθεσή του, μαζί με άλλες παρόμοιες, συζητήθηκε σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο Μάντσεστερ της Βρετανίας τον περασμένο μήνα. 

Η Ευρώπη διαθέτει τις αρχαιότερες ενδείξεις κανιβαλισμού. Το 1999, ορισμένοι παλαιοντολόγοι ανακάλυψαν στην περιοχή Moula-Guercy της Γαλλίας οστά ανθρώπων Νεάντερνταλ, των οποίων το μεδούλι είχε φαγωθεί από άλλους ανθρώπους Νεάντερνταλ 100.000 χρόνια πριν! Επιπλέον, σημάδια από εργαλεία έδειξαν πως τα κρανία είχαν ανοιχτεί για να φαγωθεί ο εγκέφαλος και κομμάτια από τη γλώσσα και τους γλουτούς είχαν κοπεί προς κατανάλωση. 

Ο κανιβαλισμός αυτός δεν ήταν ένα μεμονωμένο προϊστορικό γεγονός. Οι ερευνητές ανακάλυψαν κι άλλα στοιχεία που δείχνουν ότι οι Νεάντερνταλ έτρωγαν ο ένας τον άλλον προτού αφανιστούν. Στη σπηλιά El Sidrón της Ισπανίας ανακαλύφθηκαν τα οστά μιας 12μελούς οικογένειας, η οποία είχε ακρωτηριαστεί, γδαρθεί και φαγωθεί από άλλους Νεάντερνταλ περίπου 50.000 χρόνια πριν.

Δεν είναι ξεκάθαρο αν ο Homo Sapiens (που διαδέχθηκε τον άνθρωπο του Νεάντερνταλ) είχε κανιβαλικές τάσεις. Πάντως, αν οι Homo Sapiens δεν αλληλοφαγώνονταν στην προϊστορία, σίγουρα το έκαναν... στην ιστορία. 

Καταγραφές κανιβαλισμού υπάρχουν διάσπαρτες σε πολλά θρησκευτικά και ιστορικά έγγραφα, όπως για παράδειγμα οι αναφορές για εμπόριο μαγειρεμένου ανθρώπινου κρέατος κατά το λιμό του 11ου αιώνα στην Αγγλία. Ωστόσο, το πρώτο περιστατικό κανιβαλισμού που περιγράφεται από μια πλειάδα πηγών, συνέβη κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών. Οι πηγές συμφωνούν ότι το 1098, μετά από την πολιορκία και την κατάληψη της Συριακής πόλης Μαάρρα, οι Δυτικοί στρατιώτες έφαγαν τη σάρκα των ντόπιων μουσουλμάνων. Κάποιοι έγραψαν πως ο κανιβαλισμός έγινε κρυφά, από φτωχούς στρατιώτες, χωρίς την έγκριση της στρατιωτικής ηγεσίας. Κάποιοι άλλοι ισχυρίστηκαν πως υπήρξε σχετική διαταγή από την ηγεσία, που αποσκοπούσε σε εκφοβισμό των αντιπάλων. Το γεγονός αυτό στιγμάτισε ανεπανόρθωτα την Α’ Σταυροφορία.

Αν νομίζετε πως η Ευρώπη του 16ου αιώνα εγκατέλειψε την άρρωστη κανιβαλική συνήθεια, κάνετε μεγάλο λάθος! Όταν η «φαρμακευτική» δράση της σκόνης από ... τριμμένες αιγυπτιακές μούμιες δεν επαρκούσε, σειρά έπαιρναν η σάρκα, το δέρμα, τα οστά, το αίμα, το λίπος και τα ούρα από εκτελεσμένους εγκληματίες και πτώματα που είχαν ξεθαφτεί παράνομα από το τοπικό νεκροταφείο. «Ο ιατρικός κανιβαλισμός βρισκόταν στο απόγειό του στα 1680» μας λέει ο Richard Sugg από το Πανεπιστήμιο του Ντέρχαμ στην Αγγλία. 

Ωστόσο, η πρακτική αυτή εντοπίζεται και το 2ο αιώνα μ.Χ., όταν ο Έλληνας γιατρός Γαληνός συνιστούσε το ανθρώπινο αίμα σαν μέρος θεραπείας, μια σύσταση που κράτησε μέχρι τον 20ο αιώνα. Ακόμα και το 1910 ένας γερμανικός φαρμακευτικός κατάλογος πουλούσε τριμμένη μούμια! «Είναι παράδοξο» λέει η Louise Noble, συγγραφέας του βιβλίου Φαρμακευτικός κανιβαλισμός στην πρώιμη αγγλική λογοτεχνία και κουλτούρα. 

«Οι Ευρωπαίοι αποκαλούσαν τους λαούς της Νότιας Αμερικής βαρβάρους και κανίβαλους για να δικαιολογήσουν την κατάκτησή τους – ενώ οι ίδιοι πιθανόν να κατανάλωναν περισσότερη ανθρώπινη σάρκα».

Η προέλευση της λέξης κανίβαλος είναι γνωστή: οι Ισπανοί εξερευνητές των μέσων του 16ου αιώνα χρησιμοποιούσαν τη λέξη αυτή για να περιγράψουν τους ιθαγενείς της Καραϊβικής – φήμες τους ήθελαν να τρώνε ανθρώπους (φήμες που ο ίδιος ο Χριστόφορος Κολόμβος ουδέποτε πίστεψε). Όμως, η λέξη εν τέλει πήρε τη σημερινή της σημασία και διαδόθηκε ανάμεσα στους Ευρωπαίους, αντικαθιστώντας τη λιγότερο ...εύγλωττη ελληνική λέξη ανθρωποφάγοι (anthropophagi).

Το συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο Μάντσεστερ εξέτασε και περιπτώσεις όπου ο κανιβαλισμός δεν είναι ( ολότελα ) αποτρόπαιος· ένα παράδειγμα είναι τα 16 άτομα που επέζησαν της πτώσης αεροπλάνου στην οροσειρά των Άνδεων το 1972, τα οποία κατέφυγαν στην κατανάλωση των νεκρών συνεπιβατών τους για να επιβιώσουν. 

Ένα άλλο παράδειγμα είναι ο τελετουργικός κανιβαλισμός που εφαρμόζουν διάφορες φυλές της Νέας Γουινέας και του Αμαζονίου, ο οποίος για τις φυλές αυτές «δεν είναι μακάβριος και αποκρουστικός, όπως φανταζόμαστε· είναι μια πράξη σεβασμού προς το νεκρό» λέει η Sarah-Louise Flowers του συνεδρίου του Μάντσεστερ.

Τέλος, στο συνέδριο συγκρίθηκαν περιπτώσεις «αποδεκτού» κανιβαλισμού με διαβόητους κατά συρροή δολοφόνους. Επίσης, συζητήθηκε η επιρροή του κανιβαλισμού στην ποπ κουλτούρα, δηλαδή σε ταινίες, βιβλία και παιχνίδια. Με τίτλους τοποθετήσεων όπως «Σαρκοφάγοι στο Λονδίνο – Κοσμοπολίτες Κανίβαλοι στη λογοτεχνία και τον τύπο των τελών του 19ου αιώνα», «Μάντεψε ποιον σου φέρνω για βραδινό – Στο μυαλό του κανίβαλου δολοφόνου κατά συρροή» και «Καλή όρεξη! Μια συνοπτική υπεράσπιση του κανιβαλισμού», ας ελπίσουμε πως τα εδέσματα που σερβιρίστηκαν κατά τη διάρκεια του συνεδρίου ήταν αποκλειστικά καναπεδάκια για χορτοφάγους!http://sfrang.blogspot.gr/search?updated-max=2014-10-18T21:43:00%2B03:00&max-results=5

Οι 13 καλύτερες φωτογραφίες της εβδομάδας (νo.127)

2 hours ago

Αντικλείδι

Φωτογραφία

Προσθήκη σχολίου

Επιλογή από τις καλύτερες φωτογραφίες της εβδομάδας.

Το ΊδρυμαLouis Vuitton, το νέο δημιούργημα του διάσημου Καναδού αρχιτέκτονα Φρανκ Γκέρι στο Παρίσι, θυμίζει γιγαντιαίο ιστιοφόρο με πανιά. Η ανέγερσή του διήρκεσε 12 χρόνια και κόστισε 143 εκατ. δολάρια. Εχει εμβαδόν 11.706 τ.μ., θα διαθέτει 11 γκαλερί (στη μία θα εκτίθεται η μόνιμη συλλογή έργων τέχνης του Ιδρύματος, που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, πίνακες του Μονέ και του Πικάσο), ειδικό εκπαιδευτικό κέντρο, αίθουσες συνεδριάσεων, εστιατόριο, βιβλιοπωλείο, 4 αίθρια με θέα την Αψίδα του Θριάμβου και τον Πύργο του Αϊφελ και αμφιθέατρο 350 θέσεων ιδανικό για συναυλίες – όταν τα καθίσματα και η σκηνή εξαφανίζονται μέσα σε καταπακτές στο δάπεδο, ο χώρος μετατρέπεται σε… πασαρέλα!

Επισκέπτης παίρνει φωτογραφία το έργο «Ο Σκεπτόμενος» του Γάλλου γλύπτη του 19ου αιώνα Ογκίστ Ροντέν, στο Εθνικό Μουσείο της Κίνας στο Πεκίνο. Συνολικά 140 πρωτότυπα έργα του Ροντέν, ανάμεσά τους ο Σκεπτόμενος, η Εποχή του Μπρούντζου, το άγαλμα του Μπαλζάκ και άλλα αντιπροσωπευτικά έργα, εκτίθονται στο Πεκίνο, προς τιμήν της 50ης επετείου της εδραίωσης των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Κίνας και Γαλλίας, σύμφωνα με τα τοπικά μέσα.

Αγώνας επιβίωσης ενός μικρού ιπποπόταμου που προσπαθεί να ξεφύγει από τα σαγόνια ενός κροκόδειλου στην Κένυα.

Οι συμπαίκτες του Μέσι σήκωσαν στον αέρα τον 27χρονο Αργεντίνο σουπερστάρ, για να πανηγυρίσουν με ιδιαίτερο τρόπο το μοναδικό ρεκόρ που πέτυχε με το χατ τρικ που έκανε το Σάββατο κόντρα στην Σεβίλη. Ο άσος της Μπαρτσελόνα έφτασε τα 253 τέρματα στην Πριμέρα Ντιβιζιόν, δύο περισσότερα από το ρεκόρ του Τέλμο Θάρα που χρονολογούνταν από το μακρινό 1955, εδώ και σχεδόν 60 χρόνια δηλαδή.

Αναμένοντας τον Πάπα στην Μανίλα. Μαθητής ζωγραφίζει ένα τοίχο στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την επικείμενη επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου στην Μανίλα. Ο Πάπας έχει προγραμματίσει να επισκεφθεί την χώρα στις 15-19 Ιανουαρίου, ενώ μαζική αναμένεται να είναι η προσέλευση των πιστών, σύμφωνα με τον Αρχιεπίσκοπο Luis Antonio Tagle. (EPA / FRANCIS R. MALASIG)

Τα ήσυχα νερά μιας μικρής λίμνης στο χωριό Seefeld της δυτικής Αυστρίας, κοντά στο Innsbruck, λειτουργούν σαν καθρέφτης δημιουργώντας μια εκπληκτική εικόνα που ο φωτογράφος δεν έχασε την ευκαιρία να απαθανατίσει.

Η 9χρονη Μάριαμ, κρατά στην αγκαλιά της το μικρό αδερφό της, στην είσοδο ενός υπόγειου αρχαίου νεκροταφείου στην Τζαμπάλ αλ-Ζαουίγια, στη νότια επαρχία της Ιντλίνμπ. Οι κάτοικοι χρησιμοποιούν υπόγειες σπηλιές και νεκροταφεία ως καταφύγια, για να κρυφτούν και να προστατευτούν από βομβαρδισμούς των δυνάμεων πιστών στον πρόεδρο Μπασάρ αλ-Άσαντ.

Ο Νορβηγός σκιέρ Anders Jacobsen περνάει μπροστά από τους κριτές κατά τη διάρκεια του αγώνα άλματος σκι στο Klingenthal της Γερμανίας.

Τρυφερή στιγμή μιας θηλυκής τσίτας με το μικρό της στο Μασάι Μάρα, στη Κένυα. (@ Andy & Sarah Skinner.)

Ο Μπομπ Σφουγγαράκης κατά τη διάρκεια της παρέλασης στη Νέα Υόρκη την Ημέρα των Ευχαριστιών. Η παρέλαση που διοργανώνει το Macy's, πραγματοποιήθηκε για 88η χρονιά. Άρματα, μπαλόνια, κλόουν και περφόρμερ διέσχισαν το Μανχάταν ενώ πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε για να απολαύσει το υπερθέαμα.

Ινδή προσεύχεται στις όχθες του ποταμού Γάγγη στο Αλαχαμπάντ της Ινδίας, ενός από τα σημαντικότερα κέντρα του Ινδουισμού.. Η πόλη Αλλαχαμπάντ βρίσκεται ακριβώς στη συμβολή δύο μεγάλων ιερών ποταμών του Γάγγη και του Τζάμνα, ή Γιαμούνα. Στο σημείο της ένωσής τους, σύμφωνα με την Ινδουιστική παράδοση, καταλήγει και ένας ακόμα μυστικός, αόρατος στους ανθρώπους ποταμός, ο Σαρασβάτι.

Θαλασσοπούλια 'καυγαδίζουν'. (@Christopher Ciccone)

Η οροφή από τη Σαγράδα Φαμίλια, το πλέον λαμπρό έργο του Καταλανού αρχιτέκτονα.

_________

by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Συναφές: 

Εβδομαδιαία επιλογή φωτογραφιών (νo.126)

άνω από 23.000 offshore με κερδοσκοπική δραστηριότητα στην Ελλάδα! Τελευταία τροποποίηση στις Σάββατο, 29 Νοεμβρίου 2014 10:32

άνω από 23.000 offshore με κερδοσκοπική δραστηριότητα στην Ελλάδα!

Τελευταία τροποποίηση στις Σάββατο, 29 Νοεμβρίου 2014 10:32

 

Ανάμεσα στα στοιχεία που διέρρευσαν, Τα Νέα, εντόπισαν τις υπεράκτιες που έχουν την έδρα τους σε κράτη τα οποία δεν συνεργάζονταν μέχρι το 2012 σε φορολογικά θέματα με τις ελληνικές Αρχές. Πρόκειται για 46 φορολογικούς παραδείσους, στους 20 από τους οποίους δεν βρέθηκαν offshore που να έχουν ελληνικό ΑΦΜ.

Σύμφωνα με την ταξινόμηση του Δικτύου Φορολογικής Δικαιοσύνης, (διεθνής μη κερδοσκοπικός οργανισμός που ασχολείται με τις πρακτικές των φορολογικών παραδείσων), οι φορολογικοί παράδεισοι με ελληνικών συμφερόντων εταιρείες έχουν πολύ υψηλό δείκτη αδιαφάνειας. Για παράδειγμα, το 2011, οπότε και εντάχθηκαν τα τελευταία στοιχεία στις λίστες που αποκτήθηκαν από οι χώρες που είχαν τη μεγαλύτερη μυστικότητα ήταν οι Νήσοι Μάρσαλ όπου εντοπίστηκαν 333 offshore με ελληνικό ΑΦΜ, τα Τερκς και Κέικος με 1 offshore και ακολουθούσαν οι Σεϊχέλες (6 offshore), οι Βερμούδες (4) και η Δυτική Σαμόα (1).

Η αναζήτηση των στοιχείων των πραγματικών ιδιοκτητών – ή δικαιούχων – των εταιρειών, καθώς και των τραπεζικών τους λογαριασμών και των δραστηριοτήτων τους είναι δύσκολη έως ανέφικτη, καθώς τα κράτη όπου εδρεύουν οι εταιρείες δεν συνεργάζονται με τις ελληνικές Αρχές.

Από τα στοιχεία που διαθέτει η εφημερίδα, εντοπίζονται φυσικά πρόσωπα που εμφανίζονται συχνότερα ως νόμιμοι εκπρόσωποι offshore στην Ελλάδα. Ανάμεσά τους, ένας δικηγόρος των νοτίων προαστίων, ο οποίος υπαγόταν την προηγούμενη δεκαετία στη ΔΟΥ Αργυρουπόλεως, και εμφανιζόταν ως νόμιμος εκπρόσωπος σε 105 υπεράκτιες εταιρείες, η πλειονότητα των οποίων με έδρα στη Λιβερία, ενώ 16 είχαν έδρα στον Παναμά.

Ακόμη, ένας φοροτεχνικός με ειδίκευση στα λογιστικά από την περιοχή του Μοσχάτου, εντοπίζεται να έχει τη θέση του νόμιμου εκπροσώπου σε 42 offshore οι οποίες έδρευαν μεταξύ άλλων στις Βρετανικές και Αμερικανικές Παρθένες Νήσους, τη Λιβερία, τον Παναμά και τα Νησιά Μάρσαλ.

Συνολικά, στα στοιχεία εμφανίζοντα 72 φυσικά πρόσωπα που έχουν σχέση νόμιμου εκπροσώπου με πέντε offshore και πάνω. Δεκαεννιά από αυτούς σχετίζονται με τουλάχιστον 10 υπεράκτιες, ενώ και οι 62 συνδέονται με 689 offshore στο σύνολο. Ολοι τους υπάγονται σε ΔΟΥ του Λεκανοπεδίου, με μόνη εξαίρεση μία περίπτωση που υπάγεται στη ΔΟΥ Κατοίκων Εξωτερικού.

Περισσότερες από 23.000 υπεράκτιες εταιρείες έχουν αναπτύξει κερδοσκοπική δραστηριότητα στην Ελλάδα τα τελευταία τριάντα χρόνια σύμφωνα με Τα Νέα.http://www.briefingnews.gr/oikonomia/item/129374

Οι 10 πιο τρελοί δικτάτορες του κόσμου: Παραλογισμός χωρίς όρια

 

Είναι κοινό μυστικό ότι οι δικτάτορες ανέκαθεν δεν ήταν και ιδιαίτερα φυσιολογικοί άνθρωποι, ωστόσο ορισμένοι ξεπέρασαν τα όρια με την εκκεντρικότητα και την αυταρχική τους συμπεριφορά.

Στο βίντεο του All Time 10s παρουσιάζονται οι 10 πιο παλαβοί δικτάτορες που έχουν κυβερνήσει ποτέ στη Γη.

10. Ζαν Μπεντέλ Μποκάσα – Κεντρική Αφρική (22/2/1921-3/11/ 1996)
Ανακήρυξε τον εαυτό του αυτοκράτορα το Ιανουάριο του 1966 και ξόδεψε το 1/3 του ετήσιου κρατικού εισοδήματος σε διακοσμήσεις με θέμα τον Ναπολέοντα σε εκδήλωση που παραχώρησε προς τιμή των ξένων ηγετών. Ωστόσο κανείς από τους ξένους ηγέτες δεν παραβρέθηκε στην εκδήλωση. Μετά την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος καταδικάστηκε για τα εγκλήματα που διέπραξε σε ποινή θανάτου, όμως 6 χρόνια μετά την καταδίκη του ελευθερώθηκε και πέθανε στο σπίτι του στο Bangui.

9. Φέρντιναντ Εμανουέλ Εντράλιν Μάρκος – Φιλιππίνες (11/9/1917-28/9/1989)
Πρωθυπουργός της χώρας από το 1965 μέχρι το 1986, όταν και ανατράπηκε μετά από εκλογές που απαίτησε ο αγανακτισμένος λαός από την πολιτική του. Κατέφυγε στη Χαβάη με 24 ράβδους χρυσού, πέθανε στην Χονολουλού από παθήσεις στα νεφρά, την καρδιά και τους πνεύμονες.

8. Φρανσουά «Papa Doc» Ντουβαλιέ – Αϊτή (14/4/1907- 21/4/1971)
Υπήρξε πρωθυπουργός της χώρας από το 1957 μέχρι το 1971. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ακολούθησε μια αυστηρή στρατιωτική πολιτική και αναβίωσε την παράδοση και τη χρήση των Βουντού. Το 1963 πίστευε πως ένας πολιτικός του αντίπαλος, είχε μεταμορφωθεί σε μαύρο σκυλί και διέταξε τη θανάτωση όλων των μαύρων σκυλιών στη χώρα.

7. Ιντι Αμιν Ντάντα – Ουγκάντα (1925- 16 /8/2003)
Διετέλεσε πρωθυπουργός της χώρας από το 1971 μέχρι το 1979 και η θητεία του χαρακτηρίστηκε από την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ εκτιμάται πως τα θύματα κατά τη διάρκεια της θητείας του υπολογίζονται σε 500.000 ανθρώπους. Το 1977 ανακηρύσσει τον εαυτό του «Η εαυτού υψηλότης, πρωθυπουργός για μια ζωή, Αρχηγός του στρατού, Αλ Χαντζιι ντόκτορ Ιντι Αμιν Ντάντα, VC, DSO, MC, Κατακτητής της Βρετανικής αυτοκρατορίας». Τον Ιούλιο του 2003, μετά από αποτυχημένη επέμβαση στα νεφρά, έπεσε σε κώμα και λίγο αργότερα πέθανε.

6. Κνασινγκμπέ Εγιαντέμα – Τόγκο (26/12/1935- 5/2/2005)
Πρωθυπουργός του Τόγκο από το 1967 μέχρι το θάνατό του. Ήταν πάντα περικυκλωμένος από 1.000 γυναίκες που πληρώνονταν για του τραγουδούν ύμνους για τον εαυτό του, ένα βιβλίο κόμικ που είχε κυκλοφορήσει στη χώρα τον απεικόνιζε σαν υπερήρωα. Πέθανε το 2005 σε ένα αεροπλάνο 250 χιλιόμετρα νότια της Τυνησίας, κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του σε ιατρικό κέντρο του εξωτερικού.

5. Νε Γουιν - Μιανμάρ (14 Μαΐου 1910-5 Δεκεμβρίου 2002)
Πρωθυπουργός της χώρας από το 1958 μέχρι το 1974 και πρόεδρος από το 1962 μέχρι 1988, βρισκόταν στην εξουσία για 26 χρόνια. 'Άλλαξε τα τραπεζογραμμάτια της χώρας στους αριθμούς 15, 35, 45, 75 και 90 γιατί ήταν οι τυχεροί του αριθμοί, δυο χρόνια αργότερα το μετανιώνει. Μετά την ανατροπή του από το καθεστώς τέθηκε σε κατ οίκον περιορισμό και πέθανε στο σπίτι του σε ηλικία 92 ετών.

4. Κιμ Γιονγκ Ιλ – Βόρεια Κορέα (16/2/1941-17/12/2011)
Ανακηρύχθηκε το 1994 πρωθυπουργός της χώρας και απόλυτος δικτάτορας. Ξόδευε 700.000 χιλιάδες δολάρια το χρόνο σε κονιάκ και κατείχε πάνω από 20.000 βιντεοκασέτες, ενώ ήταν μεγάλος θαυμαστής της Ελίζαμπεθ Τέιλορ. Πέθανε από καρδιακή προσβολή και τον διαδέχτηκε στην εξουσία ο γιος του Κιμ Γιονγκ Ουν.

3. Ενβέρ Χότζα – Αλβανία (16/10/1908- 11/4/1985)
Σοσιαλιστής δικτάτορας που κατείχε την εξουσία από το 1944 έως το θάνατό του. Κατά τη διάρκεια της θητείας του έχτισε πάνω από 750.000 καταφύγια από μπετόν για την καταφυγή των πολιτών σε περίπτωση ξένων επιθέσεων, ενώ ο πληθυσμός της χώρας ήταν 3 εκατομμύρια. Κατά τη διάρκεια της θητείας του καταπάτησε τα ανθρώπινα δικαιώματα και προχώρησε σε χιλιάδες εκτελέσεις, παράλληλα έχρισε την Αλβανία σαν το πρώτο άθεο κράτος. Πέθανε το 1985 από κοιλιακή μαρμαρυγή.

2. Μομπούτου Σέσε Σέκο Κούκου Νγκμπέντου Βα Ζα Μπάνγκα – Κονγκό (14/10/1930 – 7/9/1997)
Πρωθυπουργός της χώρας από το 1965 μέχρι το 1997. Εξόρισε οποιοδήποτε εμφανιζόταν στην τηλεόραση εκτός από τον ίδιο και χρησιμοποιούσε Κονκόρντ για να κάνει ταξίδια για ψώνια. Μετά το τέλος της θητείας του εξορίστηκε στο Μαρόκο όπου πέθανε από καρκίνο του προστάτη.

1. Σαπαρμουράτ Ατάγιεβιτς Νιγιαζόφ - Τουρκμενιστάν (19/2/1940- 21/12/2006), Τουρκμενιστάν
Ήταν ο πλέον ισχυρός άνδρας της χώρας από το 1985, ενώ διετέλεσε πρόεδρος από το 1990 μέχρι το θάνατό του. Μετονόμασε τους μήνες με ονόματα που άνηκαν στην οικογένειά του, απαγόρευσε τα χρυσά δόντια και απαγόρευσε να σιγοτραγουδάνε στις συναυλίες. Έχτισε ένα παλάτι από πάγο κοντά στην πρωτεύουσα, παρά το γεγονός ότι το Τουρκμενιστάν είναι έρημος. Μετά από την επιδείνωσή της υγείας του πέθανε από καρδιακή προσβολή το 2006.http://www.briefingnews.gr/perierga/item/129382-oi-pio-trelo

Μισότρελοι σχεδόν ηγέτες και άλλοι επίδοξοι μονάρχες

Μισότρελοι σχεδόν ηγέτες και άλλοι επίδοξοι μονάρχες

Αυτοανακηρυγμένοι βασιλιάδες κατευθείαν για το άσυλο φρενοβλαβών!

Την εξουσία λίγοι την απαρνήθηκαν και είναι πολλοί αυτοί που είναι διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα για να γευτούν τα θέλγητρα του αξιώματος.
Τι κι αν στην πορεία για την καταξίωση και τη στέψη χάσεις τα λογικά σου;
Τι κι αν πάρουν τα μυαλά σου τόσο αέρα που δεν σου φτάνουν τα αυτοκρατορικά αξιώματα και θες σώνει και καλά να γίνεις βασιλιάς όλων των εθνών;
Το ταξίδι της εξουσίας αξίζει τον κόπο, όποια κι αν είναι η έκβαση (αν και πάντα φαίνεται 
να είναι η ίδια!).
Καλωσορίσατε λοιπόν στον κόσμο των μονομανών επίδοξων ηγετών και των θεότρελων χρονικών τους…

Αιδεσιμότατος Homer Tomlinson: Ο βασιλιάς όλων των εθνών

Γεννημένος στην Ιντιάνα το 1892, ο Homer A. Tomlinson ίδρυσε το 1916 μια διαφημιστική εταιρία και λίγο αργότερα τη δική του εκκλησία. Το ποίμνιό του άγγιξε κάποια στιγμή τους 3.000 πιστούς, κάτι που προφανώς τον γέμισε με καμάρι, κάνοντας ωστόσο τα μυαλά του να πάρουν αέρα. Υπερβάλλοντας πάντα για τον αριθμό των ακολούθων του (τους οποίους ήθελε δεκάδες χιλιάδες), κατέβηκε το 1952 για πρόεδρος της Αμερικής με τον πολιτικό φορέα που είχε ιδρύσει, το Θεοκρατικό Κόμμα, το οποίο υποσχόταν πλήρη ένωση εκκλησίας-κράτους και άλλα τέτοια φονταμενταλιστικά. Έχασε φυσικά στην αναμέτρηση, αν και τότε είναι που βρήκε την πραγματική του κλίση στη ζωή: το 1955 ανακήρυξε εαυτόν «Βασιλιά όλων των Εθνών»! Ταξίδεψε τότε σε όλες τις γνωστές χώρες του κόσμου (κάπου 101 κράτη) για να κάνει την τελετή στέψης του(!), κυρίως σε πάρκα, αεροδρόμια και άλλους δημόσιους χώρους. Όσο για το πρωτόκολλο της ενθρόνισής του στην κορυφή του κόσμου, περιλάμβανε φουσκωτή υδρόγειο, σιδερένιο σκήπτρο και κορόνα βαμμένα χρυσά, αλλά και πτυσσόμενη καρέκλα με την επιγραφή «Βασιλιάς του Κόσμου». Άπαιχτος… 

Don Lupe De Aguirre: Η Μάστιγα του Θεού

Εδώ θα μιλήσουμε για κάποιον που είχε λόγους να πιστεύει ότι κατείχε εξουσία στα χέρια του. Ήταν κατά τη διάρκεια της ισπανικής εξερευνητικής αποστολής στο Περού για την ανακάλυψη της «Χρυσής Πόλης» του Αμαζονίου, της φοβερής και τρομερής El Dorado, που ο Don Lupe De Aguirre κατάφερε να στασιάσει κατά του διοικητή του αποσπάσματος και να αναλάβει τα ηνία του μικρού στρατού. Με 300 άντρες στις διαταγές του, θέλησε ωστόσο να κάνει πολλά περισσότερα απ’ όσο επέτρεπε η περιορισμένη δύναμή του: σχεδίαζε να καταλάβει το Περού, αφού βέβαια θα είχε κατακτήσει ήδη τον Παναμά, απ’ όπου και θα εκκινούσε η ιμπεριαλιστική περουβιανή εκστρατεία. Στην πορεία έγινε ωστόσο ακόμα πιο παρανοϊκός και άρχισε να θερίζει το ήδη μικρό του στράτευμα, σκοτώνοντας ακόμα και τον σκιώδη πρίγκιπα που είχε διορίσει για να δώσει στον εαυτό του μια καλή δικαιολογία για την εδαφική προσάρτηση του Περού. Και σαν να μην έφτανε αυτό, έγραψε και επιστολή στον βασιλιά της Ισπανίας, τον οποίο και καθαίρεσε από τον θρόνο, υποδηλώνοντας ότι το Περού θα ήταν το πρώτο μόνο βήμα στην κατακτητική του μανία. Όταν ωστόσο έφτασε στο ήδη αποδεκατισμένο του στράτευμα η είδηση ότι θα έπαιρναν χάρη φτάνει να εγκατέλειπαν άμεσα τον σαλεμένο ηγέτη, οι στρατιώτες τράπηκαν σε φυγή, αφήνοντάς τον μόνο να εκτελεστεί για προδοσία. Η ζωή του έγινε ταινία από τον Βέρνερ Χέρτζογκ το 1971, το «Αγγίρε: Η Μάστιγα του Θεού», με τον Κλάους Κίνσκι να ενσαρκώνει τον παράτολμο εξτρεμιστή… 

George Train: Φεμινιστής, κοσμοπολίτης, επίδοξος δικτάτορας

Την ώρα που όλοι αξιώνουμε από τους πολιτικούς μας να λένε την αλήθεια, ας πάρουμε μια μικρή γεύση για το πώς θα ήταν η πολιτική σκηνή αν υπήρχε πράγματι πλήρης ειλικρίνεια! Ήταν το 1872 λοιπόν όταν ο βιομήχανος, φεμινιστής(!), λάτρης της περιπέτειας και κοσμοπολίτης (πηγή έμπνευσης για τον «Γύρο του Κόσμου σε 80 Μέρες» του Ιούλιου Βερν!) κατέβηκε ως ανεξάρτητος υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ. Και αφού έχασε, άλλαξε την πολιτική του ατζέντα και θέλησε πια να γίνει δικτάτορας των ΗΠΑ! Και αυτό ήταν η πρώτη εκδήλωση του παραφουσκωμένου του εγωισμού: κατόπιν έβαλε εισιτήριο στις προεκλογικές του συναθροίσεις, δεν έδινε πια το χέρι του σε κανέναν (προτιμώντας να σφίγγει πάντα το δικό του) και έκανε όλων των λογιών τις ακρότητες, κάτι που θα τον έφερνε σε άσυλο την αμέσως επόμενη χρονιά! Όσο για τον λόγο που κλείστηκε στο ψυχιατρείο, δεν ήταν επειδή προσπάθησε να οργανώσει πραξικόπημα, αλλά για τη φεμινιστική λογοτεχνία που δημοσίευε αφειδώς!

Richard Booth: Από βασιλιάς... υποψήφιος βουλευτής

Ήταν το 1977 όταν ο πρώην ταπεινός πωλητής βιβλίων ανακήρυξε το χωριό του, το Hay-On-Wye της Ουαλίας, ανεξάρτητο βασίλειο, έχοντας πια 1.200 πιστούς υπηκόους! Άρχισε λοιπόν να μοιράζει τίτλους δεξιά και αριστερά, τύπωσε χαρτονόμισμα πάνω σε ριζόχαρτο (για να μπορούν ακόμα και να το φάνε προφανώς οι πολίτες του κρατιδίου του) και αγόρασε απίστευτες ποσότητες βιβλίων από βιβλιοθήκες που παράπαιαν. Κι έτσι νοίκιασε κάθε αδειανό κτίριο για να ανοίξει λέσχες βιβλίων και βιβλιοπωλεία με μεταχειρισμένα βιβλία! Και βέβαια οργάνωσε και ετήσιο φεστιβάλ βιβλίου. Μέχρι εδώ όλα (σχεδόν!) καλά, καθώς ο βιβλιοφάγος ηγέτης ήταν γραφικά ακίνδυνος, τότε όμως πήραν τα μυαλά του αέρα και άρχισε να εκδίδει φιρμάνια που απαγόρευαν τα αυτοκίνητα στο βασίλειό του, ακόμα και με τα σουπερμάρκετ τα έβαλε, την πηγή του κακού της κοινότητάς του, όπως πίστευε. Αφού έχασε τον θρόνο του λοιπόν, αποφάσισε το 2009 να κατέβει υποψήφιος για μια ταπεινή θέση στη Βουλή, έχασε όμως και επέστρεψε στα βιβλία του…

James Harden-Hickey: Ο πρίγκιπας του Τρινιδάδ 

Ο Hickey προερχόταν από ένα πλούσιο περιβάλλον και αυτό ήταν το μεγάλο του πρόβλημα. Γέννημα-θρέμμα του Σαν Φρανσίσκο (1854), ταξίδεψε στο Παρίσι όταν ήταν μικρός και βλέποντας τα ανάκτορα των Βερσαλλιών και την αυτοκρατορική χλιδή τους ήξερε πια τι ήθελε να γίνει άμα μεγαλώσει: βασιλιάς! Κι έτσι το 1893 έκανε πράξη το όνειρό του: αποβιβάστηκε σε ένα μικρό και ακατοίκητο νησί, το Τρινιδάδ. Αφού αυτοανακηρύχθηκε «πρίγκιπας του Τρινιδάδ», έκανε τα πάντα για να προσελκύσει υπηκόους στο βασίλειο του ενός: γενναία δάνεια, τίτλοι ιδιοκτησίας και άλλα τέτοια προνόμια. Η καταστροφή χτύπησε όμως το μικρό βασίλειο το 1895, όταν οι Βρετανοί «εισέβαλαν» στο νησί, κατέφτασαν δηλαδή εκεί για να εγκαταστήσουν τηλεγραφική γραμμή. Ο Hickey δεν μπορούσε να αφήσει την αναίδεια των Βρετανών να περάσει έτσι: διπλασίασε τα προνόμια που έδινε στην αυλή του και συνεννοήθηκε με τον Henry Flager, έναν ευκατάστατο ιρλανδό επαναστάτη, για κοινή εισβολή των δύο χωρών(!) στην Αγγλία, με επικεφαλής φυσικά τον ίδιο. Ο Flager κατάλαβε ωστόσο ότι κάποια βίδα είχε στρίψει στον πρίγκιπα κα αποσύρθηκε από τη συνωμοσία. Το 1897, οι Βρετανοί αποσύρθηκαν από τα εδάφη του, μόνο και μόνο για να αντικατασταθούν από τους Βραζιλιάνους. Καταρρακωμένος για το χαμένο όνειρο του προσωπικού του βασιλείου, ο πρίγκιπας αυτοκτόνησε την επόμενη χρονιά…

Eleazar Williams: Βασιλιάς στη θέση του βασιλιά

Την ώρα που οι υπόλοιποι «ηγέτες» βασίστηκαν σε παραδοσιακές επαναστάσεις και άλλα πολιτικά μέσα για να ανέλθουν στον θρόνο, ο Williams μεταχειρίστηκε ένα εξίσου παλιό αλλά καλό κόλπο: ήταν το 1830 όταν καμώθηκε πως ήταν ο βασιλιάς της Γαλλίας, ο εκλιπών Λουδοβίκος-Κάρολος ΙΖ’, ο οποίος είχε πεθάνει σε ηλικία 10 ετών το 1795 στα μπουντρούμια της Γαλλικής Επανάστασης. Είχε βέβαια ένα μικρό θεματάκι να πείσει για Λουδοβίκος, καθώς αντί για λευκός Καυκάσιος ήταν ιθαγενής Αμερικάνος, ινδιάνος δηλαδή της φυλής των Μοχόκ! Όσο γιατί περίμενε ο δελφίνος του θρόνου να φτάσει στα 40 του χρόνια ζωής για να διεκδικήσει και πάλι τα νόμιμα δικαιώματά του, ο πλαστός βασιλιάς ισχυρίστηκε ότι είχε πάθει αμνησία και πρόσφατο χτύπημα στο κεφάλι τον είχε βοηθήσει να θυμηθεί ποιος ήταν! Κατάφερε πάντως να πείσει μια σειρά από αιγύπτιους αριστοκράτες να του δώσουν ένα γερό καταπίστευμα για να διεκδικήσει τον θρόνο (πιθανότατα επειδή δεν τον είχαν γνωρίσει), αν και πέθανε τελικά ο φουκαράς πριν δει το όνειρό του πραγματικότητα… 

Verdicaee Turner: η Ινδιάνα που θέλησε να γίνει αυτοκράτειρα 

Την ώρα που οι περισσότεροι επίδοξοι ηγέτες της λίστας μας πάλεψαν λυσσαλέα για να καταλάβουν τα ζηλευτά αξιώματα που ονειρεύτηκαν, η Vedicaee Turner γεννήθηκε για μεγαλεία. Κι αυτό βλέπετε γιατί στη γέννα της προσπάθησε (πάντα κατά τους ισχυρισμούς της) να κλοτσήσει τον πλακούντα, κι αυτός «γύρισε πίσω πάνω στο κεφάλι μου σαν στέμμα»! Με τέτοιο ξεκίνημα στη ζωή, πώς να μην ανακηρύξεις το 1927 την αφεντιά σου «Αυτοκράτειρα του Έθνους Washitaw»; Το εν λόγω «έθνος» ήταν μια ινδιάνικη φυλή που ισχυριζόταν ότι κατείχε όλα τα εδάφη που είχαν καταλάβει η ΗΠΑ από τη Γαλλία το 1803! Δεν ήταν ωστόσο ευχαριστημένη από τους λιγοστούς πλην πιστούς υπηκόους της ούτε από την υποστήριξη που έλαβε αναπάντεχα από μια εξτρεμιστική ομάδα αυτονομιστών (Republic of Texas), κι έτσι άρχισε να πουλά πανάκριβα διαβατήρια, διπλώματα οδήγησης και άλλα επίσημα νομικά έγγραφα του κρατιδίου της, κάτι που θα την έβαζε στο στόχαστρο των ομοσπονδιακών αρχών (των πραγματικών αυτή τη φορά)! Κι έτσι το 1999 καταδικάστηκε για διακεκριμένη απάτη, αποχαιρετώντας μια καλή το όραμα της μοναρχίας… 

Hong Xiuquan: Ο ξάδελφος του Ιησού Χριστού

Μπορεί να μοιάζει παράδοξο να ονομάζεις γελοίο έναν άνθρωπο που κατάφερε να οργανώσει επανάσταση που άφησε 20.000 νεκρούς, εκτός φυσικά κι αν μιλάμε για τον Hong Xiuquan! Ο κύριος μοχλός της κινεζικής επανάστασης που διάρκεσε από το 1850-1864 γεννήθηκε στη μεσοαστική τάξη το 1814 και ήταν φέρελπις παιδαγωγός. Το 1836 όμως ήρθε σε επαφή με τον χριστιανισμό και έπαθε τέτοια εμμονή με τα θεία που ισχυρίστηκε ότι ήταν θεόσταλτος στη Γη για να απαλλάξει την οικουμένη από τον κόσμο των δαιμονίων! Μέχρι το 1850, είχε καταφέρει να μαζέψει κάπου 10.000-30.000 πιστούς ακολούθους (οι πηγές δεν συμφωνούν εδώ), με ένα κήρυγμα που ήταν «μείγμα ουτοπίας, ευαγγελικών γραφών και καθολικισμού». Και βέβαια δεν του πήρε πολύ να θεωρήσει εαυτόν άμεσο απόγονο του Ιησού Χριστού, κινεζικής εδώ καταγωγής. Η επανάστασή του ήταν βέβαια καταδικασμένη στην αποτυχία, καθώς η δύναμή του ήταν στο 1/10 του αριθμού του πρώτου στρατού που συνάντησε στο διάβα του. Κι έτσι, καθώς δεν μπορούσε να καταλάβει καμία πόλη ή να εμπλακεί με αξιώσεις στη μάχη με τις αυτοκρατορικές δυνάμεις, συγκατατέθηκε με τους αντάρτες του να σφαγιάζουν αμάχους και γυναικόπαιδα. Ο Xiuquan αυτοκτόνησε με δηλητήριο το 1864, παραιτούμενος μια και καλή από τη θεϊκή αποστολή του…

Chen Sheng: Το σπουργιτάκι που ήθελε να γίνει κύκνος

Ήταν το 209 π.Χ. όταν ο διοικητής ενός μικρού στρατιωτικού αποσπάσματος ήταν στρατοπεδευμένος στα βόρεια σύνορα της Κίνας. Μια ωραία πρωία λοιπόν, την ώρα που οδηγούσε τη δύναμή του των 450 αντρών στο στρατόπεδο για αναφορά, καθυστέρησε εξαιτίας της κακοκαιρίας, κι έτσι δεν του έμενε τίποτα άλλο να κάνει από το να στασιάσει! Και τότε, αντί να αυτοδιαλυθεί η δύναμή του, έκαναν κάτι καλύτερο: όρμησαν στο τοπικό παλάτι, αποφασισμένος καθώς ήταν ο Chen Sheng να γίνει βασιλιάς της επαρχίας. Παρά το μικροσκοπικό της στρατιάς του, ο τύπος τα κατάφερε και σύντομα ο στρατός του αριθμούσε πια 10.000 νοματαίους. Και πάλι λίγους ωστόσο, καθώς μιλάμε για την αρχαία Κίνα. Την ώρα που καμάρωνε λοιπόν για το κατόρθωμά του, ο αυτοκρατορικός στρατός των 200.000 αντρών είχε ήδη βγει στο κατόπι του, κουτσουρεύοντας έτσι την κυριαρχία του σε μόλις 6 μήνες δόξας. Και το χειρότερο είναι ότι ο τύπος δεν έμεινε καν στην κινεζική ιστορία ως λαϊκός ήρωας ή έστω μάρτυρας, καθώς στο χρονογράφημα της περιπέτειάς του ο αρχαίος συγγραφέας παρατηρεί: «Πώς πίστεψε ένα μικρό οδικό πτηνό πως θα μπορούσε να φτάσει στη μεγαλοπρέπεια του κύκνου»; Έλα ντε…

Jonathon Sharkey: Ο απόλυτος ηγεμόνας των… βρικολάκων

Την ώρα που όλοι οι υπόλοιποι και καλά ηγέτες ήθελαν να βασιλέψουν σε ανθρώπους, ο Sharkey θέλησε να φτιάξει το δικό του έθνος βρικολάκων! Κι έτσι ενημέρωσε απλώς όλους εμάς, τα κατώτερα και ατελή όντα, για τον δρακουλίστικο θρόνο που μόλις είχε καταλάβει στις 16 Δεκεμβρίου 2009, όταν ζήτησε από αμερικανικό δικαστήριο να μην υπάγεται πια στους ανθρώπινους νόμους των ΗΠΑ, καθώς θα λογοδοτούσε πλέον μόνο στον Υπέρτατο Νόμο των Βαμπίρ! Και για να το κάνει λιανά αυτό, απείλησε τον δικαστή με θάνατο εξ ουρανού. Οι ταπεινοί και κακόβουλοι άνθρωποι δεν κατάλαβαν ωστόσο το όραμά του και τον έκλεισαν πίσω από τα κάγκελα της φυλακής, αν και ο ίδιος, πάντοτε ευγενής, δεν ξαπέστειλε τον απόκοσμο στρατό του να βλάψει τους υπαίτιους για τον εγκλεισμό του. Πλέον επεξεργάζεται σχέδιο για να κατέβει υποψήφιος πρόεδρος της Αμερικής, 

--> 
 δεν ξεκαθαρίζει πάντως αν θα είναι πλανητάρχης των ανθρώπων ή των βρικολάκων…
Από το newsbeast

ΓΛΙΤΩΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ ΤΟΥ ΜΠΡΕΙΒΙΚ, ΠΕΡΑΣΕ ΜΑΡΤΥΡΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΑΕΙ ΓΙΟΥΡΟΒΙΖΙΟΝ

Στα 19 του χρόνια ο ανερχόμενος Νορβηγός τραγουδιστής Μο, έζησε τον εφιάλτη της Ουτόγια και του μακελάρη Μπρέιβικ και είδε τον καλύτερο του φίλο να εκτελείται μπροστά στα μάτια του. Ήταν παρών στο μακελειό τον Ιούλιο του 2011 όταν 69 νέοι άνθρωποι σκοτώθηκαν και τουλάχιστον 110 τραυματίστηκαν σε κατασκήνωση της νεολαίας του κόμματος των Εργατικών που συγκεντρώνει ορισμένους από τους ευφυέστερους νέους άνδρες και γυναίκες της χώρας στο Νορβηγικό νησάκι, όλοι τους θύματα του ρατσιστή Άντερς Μπρέιβικ. Ένας από τους επιζήσαντες της πρωτοφανούς επίθεσης ήταν και ο Mohamed Farah Abdi, παιδί οικονομικών μεταναστών από την Σομαλία. 

Το σοκ της επίθεσης του είχε ανακόψει την μουσική του πορεία  και τώρα 3 χρόνια μετά, έχοντας γιατρέψει μετά από πολλή προσπάθεια τις πληγές του, ο Μο έκανε τον προσωπικό του αγώνα τραγούδι, και φιλοδοξεί να εκπροσωπήσει την χώρα που τον αγκάλιασε και του έδωσε νέα υπηκοότητα, στο διαγωνισμό τραγουδιού της Γιουροβίζιον.

Μέχρι την επίθεση στο νησί Ουτόγια, ο 19χρονος τότε Μο βρισκόταν στην καλύτερη φάση της ζωής του, καθώς λίγους μήνες νωρίτερα είχε κερδίσει την πρώτη θέση στο νορβηγικό X-Factor, που αποτελούσε το κλειδί για ν' ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μεγάλη του αγάπη, το τραγούδι. Ωστόσο, η πορεία αυτή ανακόπηκε, προτού καν ξεκινήσει, εξ αιτίας της τρομακτικής επιδρομής που έκανε ο Μπρέιβικ στο νησί. Το να βιώνεις τον απόλυτο τρόμο επί ώρες, χωρίς να γνωρίζεις, αν τελικά θα καταφέρεις να επιζήσεις ή όχι, ενώ γύρω σου βλέπεις να σωριάζονται πτώματα, είναι μια εμπειρία που είναι αδύνατο να ξεχαστεί λέει σήμερα. Όταν ο Μπρέιβικ άρχισε να πυροβολεί, ο Μο πήδηξε στο νερό και κολύμπησε μακριά από το νησί ώσπου τον βρήκε ένα πλοίο διάσωσης. Ο καλύτερος φίλος του, ο Ismail Haji Ahmed, δεν τα κατάφερε. Ήταν μαζί από 7 ετών όταν συναντήθηκαν σε ένα κέντρο υποδοχής προσφύγων λίγο μετά την απόδραση τους από τον εμφύλιο πόλεμο της Σομαλίας. Ο ταλαντούχος χορευτής με το ψευδώνυμο Isma Brown, εντυπωσίασε το κοινό στο τάλεντ σόου Νορβηγία έχεις ταλέντο, και αποτέλεσε ένα φοβερό δίδυμο με το νεαρό Μο.

Το μετατραυματικό στρες ήταν τεράστιο, σχεδόν αγιάτρευτο, μια από τις "μεγαλύτερες μάχες" που έπρεπε να δώσει ο Μο όπως εξομολογήθηκε σε συνέντευξή του. φίλοι και συγγενείς τον βοήθησαν να σταθεί στα πόδια του και μετά από δεκάδες συνεδρίες με ειδικούς γιατρούς να επιστρέψει από την κόλαση. Ο Μο εξέφρασε τα συναισθήματά του όπως τα βίωσε κατά τη δύσκολη αυτή θεραπευτική διαδικασία, μέσα από τη μεγάλη του αγάπη, το τραγούδι. Έτσι, έγραψε το "Heal", μια δυναμική ποπ μπαλάντα, που μιλάει για όσους πρέπει να σταθούν στα πόδια τους ύστερα από μια δύσκολη περίοδο στην ζωή τους. Το τραγούδι είναι ένα από τα 15 που θα συμμετάσχουν στον εθνικό τελικό για την επιλογή του τραγουδιού που θα εκπροσωπήσει τη χώρα στον διαγωνισμό . 

Ο Μο δεν είναι ο μόνος διασωθείς από την κατασκήνωση που τελικά πνίγηκε στο αίμα. Από το νησί της Oυτόγια 3 νεαροί που σώθηκαν από τύχη σε ηλικίες 25 έως 30 ετών τιμήθηκαν από τους Νορβηγούς και εξελέγησαν στο κοινοβούλιο της Νορβηγίας. Ο μακελάρης Mπρέιβικ καταδικάστηκε σε ισόβια αν και ο ίδιος ζήτησε από το δικαστή ή να αθωωθεί ή να καταδικαστεί σε θάνατο.

http://diasimesistories.blogspot.gr/2014/11/blog-post_27.html

Δημοσιεύτηκε 2 days ago από τον χρήστη tasos tergiakis