Σύντομος Ιστορία του Ελληνισμού της Συρίας από τον 4ο αιώνα π.Χ. μέχρι τα μισά του 20ου αιώνα

Σύντομος Ιστορία του Ελληνισμού της Συρίας από τον 4ο αιώνα π.Χ. μέχρι τα μισά του 20ου αιώνα

Written By Ιωάννης Φιλίστωρ on 28 Αυγούστου 2013 | 8/28/2013 11:45:00 π.μ.

Η παρουσία του Ελληνισμού στην περιοχή της Συρίας και της εγγύς και μέσης ανατολής (Παλαιστίνη, Μεσοποταμία κλπ.) απαντάτε είδη από τον 4ο π.Χ. αιώνα, μετά την εκστρατεία του Μ. Αλεξάνδρου, γιγαντώθηκε όμως από τον ιδρυτή της δυναστείας των Σελευκιδών, Σέλευκου Α΄, υιού του Αντίοχου – στρατηγού του Φίλιππου Β΄– και διαδόχου του Μ. Αλεξάνδρου. Όμως, ο σοφιστής Λιβάνιος, αναφέρει ότι η πόλη Ιώνη, ευρισκόμενη κοντά στην Αντιόχεια, ήταν ελληνική αποικία, την οποία ανάγει στην εποχή της Αυτοκρατορίας των Ασσυρίων (7ος π.Χ. αιών) και μας λέγει ότι την σεβάστηκαν ανέκαθεν πλην αυτών και οι Πέρσες (Λιβανίου Λόγοι, έκδοση Reiske, τομ. 1, σελ. 291). Η Ιώνη ήταν κτισμένη από Αργείους  (όπως και η Ταρσός), κατόπιν δε εγκαταστάθηκαν εκεί Κρήτες και Κύπριοι. Κοιτίδα λοιπόν του Ελληνισμού της Συρίας υπήρξε η πόλη της Ιώνης. Ο Μ. Αλέξανδρος εις ανάμνηση της μεγαλειώδους νίκης του επί του Ισσού ποταμού, ίδρυσε την Νικόπολη, όπως και την Αλεξάνδρεια την κατ΄ Ισσόν, στον μυχό του Ισσικού κόλπου.

Μερικά έτη μετά τον θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου, ο εκ των διαδόχων του Αντίγονος, οικοδομεί στην Άνω Συρία την Αντιγόνεια, την οποία οίκησε με Αθηναίους και άλλους έλληνες. Εν συνεχεία ο Σέλευκος, όπως πολύ χαρακτηριστικά μας κληροδοτεί ο εξ Αντιοχείας καταγόμενος σοφιστής Λιβάνιος, «…Παραλαβών δε Βαβυλώνα πόλεσιν (ελληνικαίς) πανταχόθεν εγκατέσπειρε και την Περσίδα και όλως ουδένα τόπον επιτήδειον δέξασθαι πόλιν αφήκε γυμνόν, αλλ΄ ελληνίζων  διετέλεσεν την βάρβαρον» (Λιβανίου Λόγοι, έκδοση Reiske, τομ. 1, σελ. 304-305), για να σημειώσει επιπλέον ότι ο αριθμός των ελληνικών πόλεων που οικοδόμησε ήταν μεγαλύτερος από όσες έκτισαν η Αθήνα και η Μίλητος μαζί, κατά τον πρώτο Ελληνικό αποικισμό. 

Σύμφωνα δε με παράδοση του Μαλαλά (Μαλαλά Χρονογραφία, έκδοση Βόννης, σελ. 203) και του Παυσανία του Χρονογράφου, ανέγειρε ακόμη 75 πόλεις στην Μεσοποταμία και την Περσία. Η περιοχή λοιπόν της Συρίας αποικίσθηκε και δημιουργήθηκαν πάμπολλες ελληνικές πόλεις, κέντρα ελληνικού πολιτισμού και βίου. Η περί τον ποταμό Ορόντη οικοδομηθείσα Αντιόχεια, το 300 π.Χ., αποικίστηκε από Αθηναίους, Κρήτες, Μακεδόνες και Κύπριους, και απετέλεσε λαμπρή εστία του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού στην περιοχή. Η Αντιόχεια με το πέρασμα του χρόνου κατέστη «τετράπολις», ονομαστή και περίφημη, κέντρο των τεχνών, της Φιλοσοφίας, της Ρητορικής και του ελληνικού πολιτισμού. Η Απαμεία ήτο μια ακόμη ελληνική πόλη κτισθείσα υπό των Μακεδόνων, ονομάζονταν δε και Πέλλα, έχοντας το όνομα της συζύγου του Σέλευκου, της Απαμείας. Δίπλα της υπήρχαν μικρότερες πόλεις όπως τα Μέγαρα, η Λάρισα και η Απολλωνία (Στράβωνας ις, 752).

Η παραλιακή Λαοδίκεια, έλαβε το όνομα της μητέρας του Σέλευκου, ήταν επιφανής πόλη, όπως και η Σελεύκεια η εν Πιερία, μια εμπορική πόλη στις εκβολές του Οράντη ποταμού.

Ονομαστές ελληνικές πόλεις της Άνω Συρίας πλην όσων αναφέρθηκαν ανωτέρω είναι και οι ακόλουθες: η Αρέθουσα – κτίσμα του Σέλευκου του Νικάτορα, η Επιφάνεια επί του Ορόντη ποταμού – κτίσμα του Αντίοχου του επιφανούς, η Επιφάνεια η προς τον Ευφράτη, η Βαμβύκη ή Ιεράπολις, η Βέροια, η Ηράκλεια, η Ποσείδιον, το Ηράκλειον (παραθαλάσσιες και οι δύο) και το χωρίον Νυμφαίο. Βόρεια της Αντιόχειας απαντούνταν οι ακόλουθες πόλεις: η Αντιόχεια προς Ταύρο, η Γερμανικεία, η Δολίχη, η Νικόπολις, η Κυρηστινή και η Σελευκόβηλος.

Ακολούθως η Δαμασκός, «ο οφθαλμός της Ανατολής», μετά την νίκη του Μ. Αλεξάνδρου στον Ισσό ποταμό, κατέστη ελληνική πόλη και αποικίστηκε υπό ελλήνων. Από τις διασωθείσες δε επιγραφές πληροφορούμαστε ότι στην Δαμασκό λάμβαναν χώρα και Ολυμπιακοί Αγώνες. Η πόλη Χαλκίς η επί Βήλω (ποταμός) ήταν μια ακόμη ονομαστή Ελληνική αποικία στη Συρία, κτίσμα του Σέλευκου Νικάτορος, η οποία ήτο και πατρίδα του φιλοσόφου Ιάμβλιχου του θείου. Υπήρχε και άλλη Χαλκίδα, κοντά στη Βέροια, που ονομάστηκε Κινναστρίν. Η Έμεσα – σημερινή Χομς – ήταν πατρίδα του περίφημου φιλοσόφου Ποσειδώνιου του Στωϊκού. Η πόλη της Παλμύρας, βορειοανατολικά της Δαμασκού, η αποκαλούμενη και «νύμφη της ερήμου», βρίθει ελληνικών επιγραφών.

 Μερικοί ονομαστοί Έλληνες οι οποίοι γεννήθηκαν,  έδρασαν και μεγαλούργησαν στην περιοχή αυτή είναι οι ακόλουθοι: 

  Ο Ιστοριογράφος Απολλόδωρος ο Αρτεμίτης, ο Ιατροφιλόσοφος Απολλώνιος εξ Αντιοχείας, ο στωϊκός Φιλόσοφος Απολλοφάνης εξ Αντιοχείας, ο υιός του Ιάμβλιχου Αρίστων, ο Ποιητής Αρχίας εξ Αντιοχείας, ο Ρητοροδιδάσκαλος Δημήτριος ο Σύρος, ο στωϊκός Φιλόσοφος Διογένης εκ Σελευκείας, ο Μίθρης ο εκ Συρίας, ο Ιστορικός Σέλευκος ο Εμεσηνός κ.α. 

Η ελληνικότατη πόλη της Αντιόχειας είναι αυτή που έδωσε στην νέα διδασκαλία που ξεκίνησε από τα Ιεροσόλυμα το όνομα χριστιανοί. Η γλώσσα της Εκκλησίας της Αντιόχειας ήτο η Ελληνική. Ο ιδρυτής της ο Απόστολος Παύλος δίδασκε στην Αντιόχεια στην Ελληνική γλώσσα, έγραψε εκεί επιστολές του στα Ελληνικά. Και ο συνοδός του, ο Λουκάς ο Ευαγγελιστής κατήγετο από την Αντιόχεια. Η Εκκλησία της Αντιόχειας διατήρησε στο πέρασμα των αιώνων τον Ελληνικό της χαρακτήρα και την Ελληνική της γλώσσα και εξ αυτής ήλκουν τη καταγωγή τους οι Ελληνορθόδοξοι της Συρίας αλλά και οι ουνίτες Ελληνοκαθολικοί στους οποίους θα αναφερθούμε παρακάτω.

Ενδεικτικά αναφέρουμε και ορισμένους εκκλησιαστικούς συγγραφείς: ο Ιγνάτιος επίσκοπος Αντιοχείας, 1oς μ.Χ. αιών (οι επιστολές του υπάρχουν στον 4ο τόμο της Ελληνικής Πατρολογίας του Migne), ο Θεόφιλος επίσκοπος Αντιοχείας, (Ελληνική Πατρολογία Migne – τόμος 6), ο Σεραπίων Αντιοχείας, ο Μαλχίων ο Πρεσβύτερος, ο Απολλινάριος εκ Λαοδίκειας, ο Μέγας Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο Παύλος Σαμοσατεύς, ο Αναστάσιος ο Σιναΐτης, ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο Αββάς Ζωσιμάς, ο Ιωάννης Μόσχος συγγραφεύς του Λειμωνάριου, ο νομομαθής Θεόδωρος Βαλσαμών Πατριάρχης Αντιοχείας, ο Ευάγριος ο σχολαστικός συγγραφεύς Εκκλησιαστικής Ιστορίας,  κ.α. 

Αυτοί οι έξοχοι άνδρες και τα συγγράμματα τους δεικνύουν ότι ως την εποχή της μωαμεθανικής κατάκτησης στα μέσα του 7ου αιώνα μ.Χ., αλλά και μετά από αυτήν, η Ελληνική γλώσσα ήταν η εθνική γλώσσα των ορθοδόξων της περιοχής, η γλώσσα της παιδείας, η γλώσσα λατρείας του Θεού. Ως διαφάνηκε η Αντιόχεια ήταν η πόλη εκείνη της Ανατολής όπου και προ της εμφανίσεως του Χριστιανισμού δέσποζε η Ελληνική θύραθεν παιδεία, η Φιλοσοφία και η Ρητορική, τα Ελληνικά γράμματα, αλλά και μετά την εμφάνιση του Χριστιανισμού δέσποζε ο Ελληνοχριστιανικός της χαρακτήρας και ήτο κέντρο φιλοσοφικών αναζητήσεων και καλλιέργειας όχι μόνον της ελληνικής γλώσσας αλλά κυρίως του Χριστιανικού πνεύματος.

Είναι δε η πόλις της Αντιόχειας ο τόπος όπου εμφανίζονται για πρώτη φορά σαφώς διαχωρισμένοι οι τρεις βαθμοί της Ιερωσύνης στην Εκκλησία. Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς, οι Έλληνες Πατριάρχες της Αντιόχειας αγωνίζονταν εναντίον της λατινικής προπαγάνδας, η οποία δεν είχε πετύχει μεγάλες προόδους στην περιοχή, παρά μόνον στους Ιακωβίτες και τους Μαρωνίτες. Αντίθετα, αρκετοί Ορθόδοξοι είχαν ασπαστεί τον Μουσουλμανισμό, συνεπεία του γεγονότος ότι η περιοχή πέρασε στα χέρια των Τούρκων.

Από τον 16ο αιώνα όμως και μετέπειτα, κατόπιν της εγκατάστασης Λατίνου επισκόπου στη Σιδώνα, υπήρξε διαρροή Ορθοδόξων προς τον Καθολικισμό, το δε 1837, η Ουνιτική Εκκλησία αναγνωρίστηκε από την Υψηλή Πύλη και καθήρπασε πολλούς Ορθοδόξους ναούς. Οι Προσπάθειες των Ορθοδόξων Πατριαρχών Ιερόθεου, Γεράσιμου και Σπυρίδωνα, ανάσχεσαν την Λατινική διείσδυση στην Συρία, όμως η φτώχεια, η έλλειψη συστηματικής διδασκαλίας και οι επιθέσεις των μουσουλμάνων, συνετέλεσαν στην εμφάνιση και νέων προπαγανδών στην περιοχή, όπως η Προτεσταντική. 

Η δράση όμως του Ρώσου Πορφύριου Ουσπένσκυ από του 1843 στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, με την ίδρυση και δράση της Παλαιστινιακής εταιρίας, προκειμένου να προωθηθούν τα ζωτικά συμφέροντα της Ρωσίας στην περιοχή, έδωσε το τελειωτικό χτύπημα στο Ελληνικό Πατριαρχείο της Αντιόχειας, με την δημιουργία εθνοφυλετικού ζητήματος, του Αραβικού Ζητήματος, το λεγόμενο Αντιοχειανό ζήτημα. Εξεγείρανε τους αραβόφωνους πληθυσμούς εναντίον των Ελλήνων, θέτοντας τους την ιδέα ότι ήσαν Άραβες και όχι Έλληνες όπως καυχούνταν οι ίδιοι. Η σκανδαλώδης επέμβαση των Ρώσων στην Εκκλησία της Αντιόχειας επέφερε την δι’ εξαναγκασμού παραίτηση του Έλληνα Πατριάρχη Αντιοχείας στις 15 Απριλίου του 1897 και την εκλογή Άραβα Πατριάρχη μόνον από τους Αραβόφωνους, των Ελλήνων αποκλεισθέντων από την εκλογή.

Στα τέλη του 19ου αιώνα στην ευρύτερη περιοχή της Συρίας κατοικούσαν οι ακόλουθες εθνότητες: 1. Ανσαρί, 2. Άραβες = οι οποίοι θρησκευτικά ήταν Μωαμεθανοί, Ορθόδοξοι και Γρηγοριανοί, 3. Αρμένιοι = ήταν καθολικοί και διαμαρτυρόμενοι, 4. Βεδουίνοι, = οι οποίοι ήταν Αραβικό φύλο, νομάδες με διαφορετική γλώσσα, θρησκεία, ήθη και έθιμα από τους λοιπούς Άραβες, 5. Δρούζοι = ευρισκόμενοι στις πεδιάδες του Λιβάνου και στο όρος Ερμών, 6. Έλληνες = οι οποίοι ήταν Ορθόδοξοι και Καθολικοί, 7. Ιακωβίτες = μονοφυσίτες που έλαβαν το όνομα εκ του αρχηγού τους επισκόπου Εδέσσης Ιακώβου, 8. Ισμαηλίτες = που ήταν Σιίτες από την Περσία, εγκαταστάθηκαν τον 11ο αιώνα μ.Χ. στη Συρία και αποκαλούνταν Αssassin από την εποχή των Σταυροφόρων, 9. Ισραηλίτες, 10. Κιρκάσιοι = προερχόμενοι από τον Καύκασο, 11. Κούρδοι = κατοικούσαν στο νομό των Αδάνων και του Χαλεπίου, 12. Λατίνοι. 13. Μαρωνίτες = ενωμένοι μετά των καθολικών αριθμούσαν περί τους 220 χιλιάδες. Πρόκειται για αιρετικούς μονοθελήτες, οι οποίοι κυνηγημένοι από τους Βυζαντινούς κατέφυγαν στη Συρία και ίδρυσαν την “εκκλησία” στην μονή του Πατριάρχου τους Μάρωνα, 14. Μελχίτες = αν και ονομάζονται grecs-unis, ούτε ελληνική καταγωγή έχουν ούτε ήταν ορθόδοξοι, επίσης ομιλούν την αραβική γλώσσα. Πρόκειται για Άραβες που εκχριστιανίστηκαν τον 4ο αιώνα. Μην επιθυμώντας να είναι υπό την πνευματική ηγεσία των Ελλήνων Πατριαρχών, δήλωσαν υποταγή στον Πάπα με τον όρο να αντικαταστήσουν την Ελληνική γλώσσα της λειτουργίας τους με την Αραβική, 15. Σύροι = που ήταν Ορθόδοξοι και Καθολικοί, 16. Τούρκοι, 17. Τουρκομάνοι (ή Τουραμέν) = Τούρκοι προερχόμενοι εκ του Τουρκεστάν, 18. Χαλδαίοι = Ουνίτες. Επιπλέον, αναφέρονταν ως οικούντες στην περιοχή επιπλέον : Αθίγγανοι, Γιεζίτες, Κιζίλ- μπάσηδες, Μετουαλή, Κόπτες, Πέρσες, Φελλάχοι σε μικρά πληθυσμιακά ποσοστά. Μια πανσπερμία και μωσαϊκό φυλών, λαών και διαφορετικών θρησκευμάτων.

Μπορούμε να πούμε γενικά ότι ως προς την καταγωγή του διακρίνονταν σε: απογόνους των αρχαίων Ελλήνων, Σύρων (Αραμαίους), Αράβων, Τούρκων και Φράγκων. Ως προς την θρησκεία δε: Μωαμεθανοί (Σουνίτες και Σιίτες), Ορθόδοξοι Χριστιανοί, Καθολικοί, Προτεστάντες, Μονοφυσίτες και Ισραηλίτες. Τα νεώτερα χρόνια οι Ελληνόφωνοι πληθυσμοί του Πατριαρχείου της Αντιόχειας εντοπίζονταν στις περιοχές της Ταρσούς, στα Άδανα της Κιλικίας, στο Ερζερούμ και στο Διαρβακίρ ενώ ο συνολικός πληθυσμός του Πατριαρχείου στη Συρία, τον Λίβανο, το Ιράκ και την Τουρκία ανέρχονταν – σύμφωνα με ανεπίσημες πληροφορίες του Πατριαρχείου (1963) – σε 500 χιλιάδες.

Κάπου εδώ τερματίζεται η σύντομη περιήγησή – αναφορά μας στον Ελληνισμό της περιοχής της Συρίας από της εμφανίσεώς του εκεί έως και τον εικοστό αιώνα. Αναμφίβολα συνεπεία της έλλειψης του χώρου παρελήφθησαν αρκετά γεγονότα, έγινε όμως θαρρώ κατανοητή αρκούντως η παρουσία και η πολιτιστική προσφορά του στην περιοχή αυτή από την αρχαιότητα έως τις ημέρες μας. Τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στις μέρες μας στη Συρία,  στρέφουν την προσοχή και τον νου μας στους εναπομείναντες ξεχασμένους εκεί Ελληνικούς πληθυσμούς, το προκεχωρημένο θα έλεγε κανείς φυλάκιο του Ελληνισμού στην περιοχή της εγγύς και μέσης ανατολής, μιας περιοχής που όπως διεφάνη ήταν πάντα ένας χώρος ζωτικών συμφερόντων για τον Ελληνισμό, οι οποίοι υφίστανται πιέσεις και πρέπει να επιβιώσουν (Ενδεικτική Βιβλιογραφία : Μυστακίδου Α.Β., Οι ετερόδοξες κοινότητες εν Συρία, εν Κωνσταντινουπόλει 1897, Δελικανή Καλλίνικου, Υπόμνημα επί του Αντιοχικού Ζητήματος, εν Κωνσταντινουπόλει 1904, Καρολίδου Παύλου, Περί της Εθνικής καταγωγής των Ορθοδόξων Χριστιανών Συρίας και Παλαιστίνης, Αθήναι 1909, ΘΗΕ, τομ. 2, Αθήναι 1963). 

Πηγές

Ομογενειακή εφημερίδα της Νέας Υόρκης Hellas News (σελ. 32)  

http://koukfamily.blogspot.gr/

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Εντυπωσιακά «άγνωστα» μέρη που κόβουν την ανάσα

Εντυπωσιακά «άγνωστα» μέρη που κόβουν την ανάσα

Ο κόσμος μας είναι ένα τεράστιο μέρος και παρά το γεγονός ότι έχουμε εξερευνήσει το μεγαλύτερο ποσοστό του σπιθαμή προς σπιθαμή, υπάρχουν ακόμα κρυψώνες που διαφεύγουν της ανθρώπινης προσοχής μας...

Κι αυτό είναι κρίμα, μιας και τα μάτια μας χάνουν τοπία σπάνιας ομορφιάς, που μπορούν να ανταγωνιστούν τις περίφημες φυσικές ατραξιόν του πλανήτη.
Παρά την ακραία ομορφιά τους και το μυστήριο που κρύβουν ωστόσο, οι γωνιές αυτές παραμένουν εκτός τουριστικής πυξίδας, γεγονός που συντελεί στον μύθο τους.
Μετά τα φυσικά θαύματα που γνωρίσαμε λοιπόν παλιότερα, ώρα να δούμε κι άλλα -περισσότερο ή λιγότερο γνωστά-, καθώς οι καλοκαιρινές διακοπές κοντοζυγώνουν…

Το Βουνό Έρεβος – Ανταρκτική

Το Mount Erebus είναι το δεύτερο μεγαλύτερο ηφαίστειο της Ανταρκτικής και από το 1972 που μπήκε στο μικροσκόπιο της επιστήμης είναι συνεχώς ενεργό.


Στην κορυφή του βουνού, μια σειρά πυργίσκων από πάγο έχουν σχηματιστεί από την ηφαιστειακή δραστηριότητα, με τις «καμινάδες» αυτές να καπνίζουν συνεχώς. Το απόκοσμο τοπίο συμπληρώνεται από σπήλαια πάγου που κόβουν την ανάσα στον τολμηρό επισκέπτη…

Οι πέτρινες σκηνές του Kasha-Katuwe – Νέο Μεξικό

Η ηφαιστειακή δραστηριότητα του Νέου Μεξικού εδώ και 7 εκατομμύρια χρόνια έχει δώσει μορφή στους παράξενους αυτούς βράχους, με την αποσάθρωση και τη διάβρωση να παίζουν τον ρόλο του φυσικού καλλιτέχνη!


Οι πέτρινοι σχηματισμοί, που πήραν το όνομά τους από την τοπική διάλεκτο της περιοχής και μεταφράζεται σε «λευκοί βράχοι», σκαρφαλώνουν ακόμα και σε ύψος 30 μέτρων…

Το σπήλαιο Lechuguilla – Νέο Μεξικό

Στο Νέο Μεξικό και πάλι συναντάμε το μοναδικό αυτό σπήλαιο, που είναι το έβδομο μεγαλύτερο που έχει εξερευνηθεί ποτέ: 215 χιλιόμετρα από κρυστάλλινους σχηματισμούς και μια σειρά πετρωμάτων σε κάνουν να νιώθεις ότι δεν είσαι πια στη Γη.


Η πρόσφατη μάλιστα ανακάλυψή του το 1986 σημαίνει ότι το σπήλαιο παρέμεινε ανέγγιχτο για εκατομμύρια χρόνια, γεγονός που το οδήγησε να μετατραπεί σε ένα από τα πλέον παρθένα οικοσυστήματα του πλανήτη…

Το σπήλαιο Krubera – Αμπχαζία

Το σπήλαιο Krubera στον Καύκασο είναι το βαθύτερο -γνωστό στον άνθρωπο- σπήλαιο της Γης, αφού κατεβαίνει στο αστρονομικό νούμερο των 2.191 μέτρων κάτω από την επιφάνεια του εδάφους!


Πέρα από τα μοναδικής ομορφιάς δαιδαλώδη περάσματα, το σπήλαιο φιλοξενεί χιλιάδες φωλιές κορακιών, συντελώντας στο «εξωγήινο» του τοπίου…

Η Κοιλάδα των Λουλουδιών – Ινδία

Το Εθνικό Πάρκο της Κοιλάδας των Λουλουδιών είναι μοναδικό στον κόσμο: την ώρα που οι θεόρατες κορυφές υψώνονται στα σύννεφα, οι απότομες πλαγιές τους είναι εντελώς καλυμμένες από πλούσια βλάστηση και πολύχρωμη χλωρίδα.


Η Φύση στο μεγαλείο της λοιπόν, με μια σειρά από σπάνια είδη άγριας ζωής να τιμούν το κατάφυτο αυτό ινδικό τοπίο…

Το Glen Coe – Σκοτία

Εγκατεστημένο στο βορειότερο άκρο της Σκοτίας, το Λαγκάδι Coe αποτελεί ένα από τα πιο μαγευτικά μέρη μιας χώρας που φημίζεται ακριβώς για τα μαγευτικά της τοπία!


Μια εκπληκτική ποικιλία χλωρίδας, απότομες και πελώριες πλαγιές και το ποτάμι φυσικά με τα κρυστάλλινα νερά που διατρέχει το λαγκάδι συμπληρώνουν το «θαύμα» αυτό της Φύσης…

Το Πηγάδι της Μύησης – Πορτογαλία

Το Πηγάδι της Μύησης του παλατιού Quinta da Regaleira στη Sintra της Πορτογαλίας, που αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, με τη σπειροειδή σκάλα και τις αναρίθμητες εξόδους είναι μοναδικό στον κόσμο.


Το όνομά του έλκει μάλιστα την καταγωγή του από το γεγονός ότι είχε θεωρηθεί ως το μέρος που λάμβαναν χώρα οι τελετές μύησης των μασόνων της χώρας, ενώ στον πάτο του μπορούμε να αναγνωρίσουμε τον σταυρό των Ναϊτών Ιπποτών, με τον συμβολισμό να σχετίζεται με τη ζωή και τον θάνατο…

Οι Λίμνες Plitvice – Κροατία

Το Εθνικό Πάρκο των Λιμνών Plitvice φιλοξενεί μια σειρά από κρυστάλλινες λίμνες και ιδιαίτερους καταρράκτες, που δίνουν την αίσθηση ότι οι λίμνες ξεχειλίζουν!


Η χρωματική αντίθεση μάλιστα του γαλάζιου των νερών και των ζωηρών πράσινων του περιβάλλοντος τοπίου κάνουν το θέαμα να μαγνητίζει το βλέμμα του επισκέπτη, με το πάρκο να είναι εξίσου εντυπωσιακό και τον χειμώνα, όταν καλύπτεται από πάγο…

Το Wulingyuan – Κίνα

Το σπίτι των 3.000 θεόρατων βράχων από ψαμμίτη, με κάποιους να υπερβαίνουν ακόμα και τα 200 μέτρα ύψος, είναι αναμφίβολα ένα από τα πιο συναρπαστικά φυσικά μνημεία της οικουμένης.


Οι πέτρινοι σχηματισμοί αποτελούνται από χαλαζίτη και ψαμμίτη και είναι στην ουσία αποτέλεσμα καρστικών διεργασιών (μεταβολές πετρωμάτων δηλαδή που είναι ευδιάλυτα στο νερό). Το 1992 ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO, παραμένει ωστόσο σχετικά άγνωστό…

Το Μοναστήρι Ki – Θιβέτ

Το Key Gompa είναι ένα βουδιστικό μοναστήρι του Θιβέτ και είναι σκαρφαλωμένο με μοναδικό τρόπο στην κορυφή ενός λόφου. Η μονή στέκεται αγέρωχη σε ύψος 4.100 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, με το χωριουδάκι κάτω από το μοναστήρι να θεωρείται το ψηλότερο μέρος που ζουν άνθρωποι σε όλη την ινδική χερσόνησο!


Η ιστορία μάλιστα του μοναστηριού του 11ου αιώνα μόνο ανιαρή δεν είναι: έχει δεχτεί πολυάριθμες επιθέσεις, έγινε μάρτυρας των επιδρομών των Μογγόλων και έχει υποστεί την καταστρεπτική μανία σεισμών και πυρκαγιών, με τους μοναχούς να το ξαναχτίζουν κάθε φορά, γεγονός που συντέλεσε στο ιδιαίτερο σχήμα του σαν Lego τουβλάκια!
 http://kosmoskaipolitismos.blogspot.gr/2013/08/blog-post_4979.html

ΣΟΚ! Πώς θα είναι ο κόσμος το 2100...

ΣΟΚ! Πώς θα είναι ο κόσμος το 2100...

ΣΟΚ! Πώς θα είναι ο κόσμος το 2100...

Μια ματιά στο κόστος διαβίωσης, στα επιτεύγματα της ανθρωπότητας και στην κατάσταση του πλανήτη μας σε 100 χρόνια από σήμερα ρίχνουν οι Βρετανοί επιστήμονες, αναλύοντας δεδομένα προηγούμενων δεκαετιών. Οι ισχυρισμοί τους, όπως αναφέρει ο Ελεύθερος Τύπος, βασίζονται σε υπολογιστικά μοντέλα που αξιοποιούν πραγματικές μετρήσεις για να φανερώσουν τα μελλοντικά κατορθώματα αλλά και τις συνέπειες των πράξεων του ανθρώπινου είδους έως το 2100...
Η εξέλιξη των τιμών στα ράφια των καταστημάτων, ο ρυθμός εμφάνισης ακραίων καιρικών φαινομένων, η ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης, η κατάσταση της υγείας των ανθρώπων και το προσδόκιμο ζωής είναι ορισμένα μόνο από τα χαρακτηριστικά των τελευταίων δεκαετιών που συσχέτισαν οι αναλυτές για να καταλήξουν σε συμπεράσματα που μέχρι πρότινος ανήκαν στη σφαίρα της φαντασίας.


556 ευρώ η μία μπίρα.




Είδη πολυτελείας φαίνεται ότι θα αποτελούν τα περισσότερα καταναλωτικά αγαθά το 2083, καθώς ένα καρβέλι ψωμί θα κοστίζει 23,3 ευρώ, ένα λίτρο γάλα 347,7 ευρώ, μία δωδεκάδα αυγών 76,9 ευρώ και ένα μεγάλο ποτήρι μπίρας θα ξεπερνάει τα 556 ευρώ. Οικονομικό θα παραμείνει μόνο το γρήγορο φαγητό καθώς ένα χάμπουργκερ δεν θα ξεπερνάει τα 4,35 ευρώ. Επίσης, τα αντρόγυνα θα το σκέφτονται ακόμα περισσότερο πριν παντρευτούν καθώς ο γάμος θα κοστίζει 154.000 ευρώ.

Σαχάρα... η Νότια Ευρώπη




Πολλά είδη ζώων όπως η πολική αρκούδα αλλά και το 1/5 των ερπετών θα έχουν εξαφανιστεί σε 70 χρόνια από τώρα εξαιτίας της ανόδους της θερμοκρασίας. Σε ορισμένα σημεία του πλανήτη , ιδιαίτερα στο νότιο τμήμα του, το θερμόμετρο θα δείχνει μόνιμα τους 50 βαθμούς Κελσίου. Την ίδια στιγμή, ο υδράργυρος δεν θα πέφτει κάτω από τους 40 βαθμούς Κελσίου στο Παρίσι και το Λονδίνο, ενώ οι μεσογειακές χώρες όπως η Ισπανία, η Ιταλία και η Ελλάδα θα μετατραπούν σε απέραντες ερήμους με κλίμα όμοιο με εκείνο της Βόρειας Αφρικής σήμερα.

Αποικία στον Δία!



Εκτός από τη δημιουργία βάσης στη Σελήνη, που θα έχει ολοκληρωθεί από το 2058, οι επιστήμονες θα έχουν καταφέρει να πραγματοποιήσουν και την πρώτη επανδρωμένη διαστημική αποστολή που θα προετοιμάσει το έδαφος για τη δημιουργία αποικίας στο μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, τον Δία, στα τέλη του 2089.

Ανδροειδή στην υπηρεσία του νόμου



Το 2040 όλα τα αυτοκίνητα θα λειτουργούν με αυτόματο πιλότο, ενώ την τήρηση του νόμου θα έχουν αναλάβει ήδη από το 2048 ανδροειδή ρομπότ, τα οποία θα χρησιμοποιούνται όχι μόνο για την αστυνόμευση των πόλεων αλλά και για την καταστολή διαδηλώσεων και εξεγέρσεων. Μάλιστα από το 2080 η μετάβαση των Αμερικανών και των Ευρωπαίων στις δύο ηπείρους θα είναι πολύ πιο εύκολη και γρήγορη χάρη στο προηγμένο υπερατλαντικό υποθαλάσσιο τούνελ που θα ενώνει ΗΠΑ και Ευρώπη.

Τεχνητά όργανα




Το 2080 οι ασθενείς θα έχουν στη διάθεσή τους κάθε είδους μόσχευμα που θα έχει δημιουργηθεί σε εργαστήριο με τη βοήθεια της βιοτεχνολογίας, καθώς και πλήθος ειδικευμένων ιατρικών συσκευών που θα επιβλέπουν κάθε δευτερόλεπτο την κατάσταση της υγείας τους.

Μία γλώσσα, κοινό νόμισμα



Οι ειδικοί ισχυρίζονται ότι τα νομίσματα που χρησιμοποιούνται σήμερα θα έχουν αντικατασταθεί από ένα διεθνώς κοινά αποδεκτό ψηφιακό νόμισμα πριν από το 2085, ενώ 100 χρόνια αργότερα η παγκοσμιοποίηση θα έχει οδηγήσει στη χρήση μιας και μόνο γλώσσας.

http://ksipnistere.blogspot.gr/2013/08/2100.html

http://www.foreignaffairs.gr/articles/69444/carter-roberts/i-imera-poy-eksantlithike-i-gi

Η ημέρα που εξαντλήθηκε η Γη

Τα αίτια και οι συνέπειες της «Ημέρας τής Υπέρβασης της Γης»

Carter Roberts

23/08/2013

• Print
• Send to friend
• • Decrease font size
  • Text
  • Increase font size
• 
  

Περίληψη: 

Στις 20 Αυγούστου, μόλις 34 εβδομάδες μέσα στο 2013, η ζήτηση της ανθρωπότητας για φυσικούς πόρους υπερέβη την ικανότητα της γης να τους ανανεώνει μέσα σε ένα χρόνο. Καλώς ήλθατε στην οικολογική υπεραπορρόφηση.

Ο CARTER Roberts είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της World Wildlife Fund [1].

Εμφάνιση άρθρου σε μία σελίδα

• previous-disabled
• Page
  1
  of 3
• next

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να γράψετε το σχόλιο σας. Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε ενημέρωση από το ForeignAffairs.gr.

Πολλοί αναγνώστες θα είναι εξοικειωμένοι με την ανησυχητική, αγωνιώδη αναμονή που έρχεται όταν έχεις αδειάσει τον τραπεζικό λογαριασμό σου πολύ πριν από την ημέρα της μισθοδοσίας, το άγχος που μεγαλώνει μέχρι να ξαναγεμίσει το ταμείο. Αυτό είναι που έχει πάθει όλη η ανθρωπότητα, από τις 20 Αυγούστου.
Η Ημέρα Υπέρβασης της Γης [2] σηματοδοτεί τη στιγμή που (σύμφωνα με το Global Footprint Network, μια ανεξάρτητη δεξαμενή σκέψης με έδρα τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ελβετία και το Βέλγιο) η ζήτηση της ανθρωπότητας για φυσικούς πόρους υπερβαίνει την ικανότητα της γης να τους ανανεώνει μέσα σε ένα χρόνο. Μέχρι σήμερα, μόλις 34 εβδομάδες εντός του 2013, είμαστε επισήμως σε οικολογική υπεραπορρόφηση.
Οι επιστήμονες και αναλυτές δεδομένων στο Global Footprint Network, υπολογίζουν την Ημέρα της Υπέρβασης της Γης διαιρώντας την βιολογική ικανότητα της Γης (η έκταση της γης και των υδάτων που διατίθενται για την παραγωγή Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και απορρόφησης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, CO2) με το οικολογικό αποτύπωμα του κόσμου (η έκταση της γης και των υδάτων που απαιτούνται για να ανταποκριθούν στη ζήτηση της ανθρωπότητας για πόρους και να απορροφήσουν τα απόβλητα). Μετά πολλαπλασιάζουν το πηλίκο με το 365, τον αριθμό των ημερών σε ένα ημερολογιακό έτος. Ο αριθμός αυτός αποκαλύπτει την Ημέρα Υπέρβασης της Γης. Φέτος, η μέρα έφτασε δύο ημέρες νωρίτερα από ό, τι πέρυσι. Έρχεται νωρίτερα, κατά περίπου τρεις ημέρες κάθε χρόνο, από το 2001.
Τόσο η βιολογική ικανότητα του πλανήτη όσο και το οικολογικό αποτύπωμα μετρούνται σε παγκόσμια εκτάρια, μια κοινή μονάδα που περιλαμβάνει το μέσο όρο της παραγωγικότητας του συνόλου της βιολογικά παραγωγικής γης και θάλασσας στον κόσμο, σε ένα δεδομένο έτος. Οι μετρήσεις προέρχονται από τους εθνικούς λογαριασμούς των κατά τόπους National Footprint Accounts του «μητρικού» Global Footprint Network, με σύνολα δεδομένων από περισσότερες από 230 χώρες, περιοχές και περιφέρειες, που περιέχουν περισσότερα από 6.000 δεδομένα ετησίως τα οποία συγκεντρώνονται ανά χώρα. Αν και δεν είναι ακόμη τέλειοι, οι λογαριασμοί αυτοί παρέχουν τον πιο ολοκληρωμένο διαθέσιμο συνολικό δείκτη ανθρώπινης πίεσης στα οικοσυστήματα.
Η Ημέρα Υπέρβασης της Γης είναι μια προσέγγιση, αλλά είναι και ένα ακόμα σημάδι ότι η ανθρωπότητα καταναλώνει τους πεπερασμένους πόρους του πλανήτη με έναν μη βιώσιμο ρυθμό. Το 2013, η ανθρωπότητα απαιτεί το ισοδύναμο περίπου 1,5 γης για την παραγωγή των αγαθών και των υπηρεσιών που απαιτεί ο τρόπος της ζωής μας σε έναν χρόνο και για να απορροφήσει τις συνεπακόλουθες εκπομπές CO2 και άλλων αερίων του θερμοκηπίου. Αν οι μετριοπαθείς προβλέψεις των Ηνωμένων Εθνών για την αύξηση του πληθυσμού και της κατανάλωσης είναι σωστές, θα χρειαζόμαστε δύο γαίες πριν από το 2050. Και αυτό δεν υπολογίζει καν την υπέρβαση που επιδεινώνεται καθώς η αυξημένη πίεση στα οικοσυστήματα καθιστά την γη λιγότερο παραγωγική και το νερό λιγότερο διαθέσιμο. Κάποια οικοσυστήματα θα καταρρεύσουν, ακόμη και πριν εξαλειφθεί τελείως ένας συγκεκριμένος πόρος.
Σίγουρα, η τεχνολογία έχει βελτιώσει την βιολογική παραγωγικότητα, αλλά η παραγωγή εξακολουθεί να υπολείπεται αρκετά της ζήτησης. Σε παγκόσμια κλίμακα, το οικολογικό αποτύπωμα του μέσου ανθρώπου αυξάνεται από το 1961. Και η διαθέσιμη βιο-ικανότητα ανά άτομο μειώθηκε σχεδόν στο ήμισυ στο ίδιο χρονικό διάστημα. Στο σύνολο - προσθέτοντας καλλιεργήσιμες εκτάσεις, δάση, βοσκότοπους, αλιευτικά πεδία, οικοδομημένα οικόπεδα και εκτάσεις που διατίθενται για την παγίδευση του διοξειδίου του άνθρακα – ο λογαριασμός μας παρουσιάζει υπερανάληψη. Την ίδια στιγμή, οι ενεργειακές ανάγκες είναι σε άνοδο, και η γεωργική παραγωγή πρέπει με κάποιο τρόπο διπλασιαστεί μέχρι το 2050 για να συμβαδίσει με τη ζήτηση.
Δεν είναι συγκλονιστικό το γεγονός ότι κάποια έθνη κάνουν υπερβάσεις περισσότερο από άλλα. Το κατά κεφαλήν οικολογικό αποτύπωμα των υψηλού εισοδήματος εθνών επισκιάζει εκείνο από τις χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος χώρες. Το αποτύπωμα ενός τυπικού Αμερικανού είναι δέκα φορές μεγαλύτερο από ενός συνήθους κατοίκου ενός αφρικανικού έθνους. Το αποτύπωμα ανά κάτοικο της Κίνας είναι μικρότερο από εκείνο των χωρών στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική αλλά παρά ταύτα υπερβαίνει τους πόρους που είναι διαθέσιμοι ανά άτομο σε όλο τον κόσμο. Συνολικά, πάνω από το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε χώρες που χρησιμοποιούν περισσότερα από όσα μπορούν να ανανεώσουν τα δικά τους οικοσυστήματα. Η Ιαπωνία σήμερα απαιτεί 7,1 Ιαπωνίες για να υποστηρίξει τον εαυτό της, η Ιταλία χρειάζεται 4 Ιταλίες, και η Αίγυπτος χρειάζεται περίπου 2,5 Αιγύπτους.

Εβδομαδιαία επιλογή φωτογραφιών (νo.71)

 Φωτογραφία  Add comments

Αυγ 242013

 

Αεροπλάνο κοντά στο Λος Άντζελες πετά στη σκιά της Σελήνης.

Munem Wasif – «Αλμυρά Δάκρυα: Ζωές ξεχασμένες στη Σαθκίρα του Μπανγκλαντές». Το έργο του επιλέχθηκε στην τελική φάση του τέταρτου βραβείου Pictet. Η εικόνα του Munem Wasif είναι από την περιοχή της Σαθκίρα του νοτιοδυτικού Μπανγκλαντές. Eκεί κάθε χρόνο, χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν από ασθένειες που σχετίζονται με το νερό, οι οποίες θα μπορούσαν εύκολα να αποφευχθούν. Ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής και της ανεξέλεγκτης καλλιέργειας γαρίδας, η περιοχή μαστίζεται συχνά από φυσικές καταστροφές, υφίσταται ακανόνιστες, ζημιογόνες βροχοπτώσεις, και μία σταθερή αύξηση στην αλμυρότητα των υδάτινων πόρων της. Οι καθιερωμένες δομές εργασίες και οι κοινωνικοί ιστοί που βασίζονταν άλλοτε σε αυτές, έχουν καταστρατηγηθεί. Η αγροτική εργασία έχει υποβαθμιστεί σε εποχιακή ενασχόληση και πολλοί είναι εκείνοι που επιχειρούν να διανύσουν τεράστιες αποστάσεις προς εύρεση πόσιμου νερού, ψαριών και οικοδομικών υλικών – «ανέσεις» που μπορούσαν να βρουν πολύ ευκολότερα στο παρελθόν. Αναγκασμένοι σε ένα τέτοιο τρόπο ζωής εκτίθενται σε μία τρομακτική σειρά, ασυνήθιστων ίσως, κινδύνων, συμπεριλαμβανομένων των επιθέσεων από σκυλόψαρα, βασιλικές κόμπρες αλλά ακόμη και από την υπό εξαφάνιση τίγρη της Βεγγάλης. Το φωτογραφικό αποτέλεσμα αποτελεί ένα σπαρακτικό, αλλά ταυτόχρονα ευαίσθητο κάλεσμα για δράση.

Βιολέτα Lotus

Το μνημείο Baiterek είναι το σύμβολο της Αντάρα, της πρωτεύουσας του Καζακστάν. Σύμφωνα με το μύθο, το Baiterek είναι το δέντρο της ζωής, ο προορισμός του ιερού πουλιού, Σαμρούκ. Καταφεύγει στο πάνω μέρος του δέντρου για να εναποθέσει ένα χρυσό αυγό – τον ήλιο – δίνοντας ζωή και ελπίδα. Την ίδια στιγμή, στις ρίζες του δέντρου κρύβεται ο πεινασμένος δράκος Aydahar σε μια προσπάθεια να φάει το αυγό. Συμβολίζει την αιώνια πάλη ανάμεσα στο καλό και το κακό. εκπροσωπείται

Καταπληκτικό πλάνο του Plosky Tolbachik από ένα ενεργό ηφαίστειο στη χερσόνησο Καμτσάτκα της Ρωσίας.

Παραλία Σιδάρι στη βορεια Κερκυρα.

Ο καθηγητής Karl Oldhafer στο Νοσοκομείο Asklepios Hamburg-Barmbek αφαιρεί δύο όγκους ήπατος, με τη βοήθεια ενός iPad.

Πιγκουίνοι στη νήσο Νότια Γεωργία.

Το Σπίτι που Χορεύει, το οποίο αποκαλούν χαϊδευτικά «Fred and Ginger», είναι ένα κτίριο γραφείων στο κέντρο της Πράγας. Χτίστηκε το 1997 από τον Κροατικής καταγωγής Τσέχο αρχιτέκτονα Vlado Milunic. Στην Τσέχικη γλώσσα είναι γνωστό ως Tancici Dum («Το Σπίτι που Χορεύει») επειδή μοιάζει αμυδρά με ένα ζευγάρι χορευτών. Είναι ένα κτίριο που ξεχωρίζει, χωρίς όμως να έρχεται σε αντίθεση με τα Νέο-Μπαρόκ, τα Νέο-Γοτθικά και τα Αρτ-Νουβό κτίρια για τα οποία φημίζεται η Πράγα.

«Αλμπατρος στα νησιά Φώκλαντ». Η νικήτρια φωτογραφία του διαγωνισμού «British Ecological Society’s photography».

Περσείδες πάνω από το Οντάριο του Καναδά.

Ηλιοβασίλεμα στην Ταϊβάν

______
by Αντικλείδι ,  http://antikleidi.com

Ερωτήσεις που δεν απαντώνται

EN-GR

Αξιολόγηση Χρήστη:  / 0

ΧειρότεροΚαλύτερο 

Οικονομία Κατηγορία: Οικονομία και Πολιτική Προβολές: 384

Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;
Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να " ξετινάξει" μία χώρα;
Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;
Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;
Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές;
Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 0.5 τρις που χρωστάμε εμείς;
Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;
Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;
Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;
Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους;
Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα,ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος ;

Καθηγητής Κ. Τοκμακίδης Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης