Translate

Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2020

Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2020

Χρήματα από το τίποτα



Βγάζοντας χρήματα από το τίποτα
Η πρώτη φορά που δημιουργήθηκε σύγχυση με τη φαινομενική ομοιότητα των ονομάτων δύο τόσο έντονα διαφορετικών περιοχών, ήταν όταν τις πρώτες μέρες ακόμα στο Λονδίνο, έγραψα με λευκή κιμωλία στον μαυροπίνακα του ανοιχτού ψυγείου του The Life Goddess, στη Store street: Kaseri Sohou.
Προέκυψε, όπως ήταν αναμενόμενο, η πρώτη ερώτηση ενός συμπαθέστατου Λονδρέζου, αν αυτό το νοστιμότατο γαλακτοκομικό προϊόν παράγεται λίγα μέτρα πιο κάτω στο Soho. Η απάντησή μου, μέσα στο κλίμα του δημοφιλούς βρετανικού χιούμορ, ήταν «όχι, εξ όσων γνωρίζω, το μόνο που παράγει το Soho είναι σκουπίδια. Και το κάνει με μεγάλη επιτυχία».
Σε αντίθεση, του εξήγησα, αυτή η ορεινή περιοχή που βρίσκεται τόσο κοντά αλλά και τόσο μακριά στη Θεσσαλονίκη, που η μοίρα της έλαχε να μοιάζει τόσο πολύ «ονομαστικά» με το πιο ζωντανό «διασκεδαστικά» κομμάτι του Λονδίνου, παράγει τόσα μα τόσα καλούδια.
Μεταξύ αυτών είναι το φημισμένο κασέρι Σοχού, το κατσικίσιο τυρί Σοχού μοναδικής γεύσης, την άγρια ρήγανι, τα αρωματικά, το μέλι, κρασιά και πόσα άλλα καλούδια.
Το βασικό θέμα που προκύπτει, όταν κάθομαι να αναλογιστώ, πώς κατάφεραν οι Βρετανοί να βγάλουν χρήματα από το τίποτα, πάντα στο μυαλό μού έρχεται ο τηλεφωνικός τους θάλαμος. Τι να πει κανείς και πόσο να θαυμάσει, market wise, αυτούς που πετύχανε να αναγάγουν σε παγκόσμιο tourist icon, ένα κόκκινο κουτί τηλεφωνικού θαλάμου και να πουλιέται αυτό σε εκατομμύρια αντίγραφα παγκοσμίως.
Είναι τόσο μεγάλη η επιτυχία, μάλιστα, που μπορείς να το βρεις, ως σουβενίρ, ακόμα και στη Μεσογειακή Μάλτα. Το ίδιο θα μπορούσα να ισχυριστώ και για το χαρακτηριστικό κόκκινο λεωφορείο και πόσα άλλα βρετανικά παραδείγματα.
Είναι πολύ ξεκάθαρο το συμπέρασμα που προκύπτει όταν κανείς αναλογίζεται τη δύναμη του μάρκετινγκ. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Ούτε ότι το Big Ben είναι πιο όμορφο από τον Παρθενώνα, ούτε ότι το London Eye είναι πιο εντυπωσιακό από τα εγκαταλελειμμένα και ακριβοπληρωμένα έργα των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.
Το θέμα είναι ΠΩΣ πουλάς αυτό, που ο άλλος αγοράζει.
Θέλουμε να «πουλάμε» την Ελλάδα, ως την ηλιόλουστη χώρα με τη μοναδική φιλοξενία, την ειλικρινή διάθεση για εξυπηρέτηση ή τους μόνιμα διαμαρτυρόμενους μπαταχτσήδες Ευρωπαίους. Αυτόν που περνάει δύσκολα όλοι τον συμπαθούν και προσπαθούν να τον στηρίξουν. Αυτός όμως, που το μυαλό του έχει στην παγαποντιά, δεν νομίζω να έχει την ίδια ανταπόκριση.
Με την καθημερινή επαφή τις μέρες που βρίσκομαι στο Λονδίνο για δουλειά, ένα μου έγινε βίωμα: δεν έχει σημασία τι πουλάς αλλά ΠΩΣ το πουλάς και ΠΩΣ το υποστηρίζεις. Ας μάθουμε λοιπόν πως η χώρα μας, χώρα γαρ τουριστική, πρέπει να βελτιώσει το marketing που τη χαρακτηρίζει.
Αν φανταστούμε πως από μόνη της πουλάει τόσο, τι μπορεί να κάνει όταν το κάνει σωστά.
@Νίκος Νυφούδης

















Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2020

Ένα «Σκαθάρι» από φερ φορζέ
























Ένα «Σκαθάρι» από φερ φορζέ, που είχε κατασκευάσει ο μετρ σιδηρουργός Ραφαέλ Εσπάρσα-Πριέτο (Rafael Esparza-Prieto), πωλήθηκε, σε πρόσφατη δημοπρασία του RM Sotheby's. Ήταν ένα από τα λίγα που είχε δημιουργήσει ο Μεξικανός σιδηρουργός στη διάρκεια της ζωής του.


























Ο Ραφαέλ μεγάλωσε σε ένα σιδηρουργείο στο Μεξικό, προερχόμενος από γενιά σιδηρουργών. Όταν βρήκε δεύτερη δουλειά σε κατάστημα που πωλούσε μέρη αυτοκινήτου, ο ιδιοκτήτης του καταστήματος τον ρώτησε αν μπορούσε να κατασκευάσει ένα αυτοκίνητο από σφυρήλατο σίδηρο για να το χρησιμοποιήσει ως διαφημιστική «πινακίδα».




























 Ραφαέλ σήκωσε το γάντι και χρησιμοποίησε ένα «Σκαθάρι» ως μοντέλο για τον σκελετό. Το τελικό «ποίημα από μέταλλο» τοποθετήθηκε σε μια περιστρεφόμενη πλατφόρμα έξω από το κατάστημα. Κάποιος από το εργοστάσιο της Volkswagen στο Μεξικό το είδε και ρώτησε τον Ραφαέλ αν μπορούσε να κατασκευάσει κι άλλο ένα.

Η VW επιστράτευσε τελικά τον Ραφαέλ για διαφημιστικά «Σκαθάρια» για τους Ολυμπιακούς του 1968 και, στη συνέχεια, για αντιπροσωπείες της Volkswagen σε όλον τον κόσμο.
Το δημιούργημα του Εσπάρσα-Πριέτο αποτελείται από 2.600 φλοράλ ελικοειδή διακοσμητικά σχέδια, τα οποία ο ίδιος φιλοτέχνησε με σφυρί και αμόνι πριν τους περάσει άσπρο χρώμα. Το σώμα του αυτοκινήτου κάθεται πάνω σε ένα εσωτερικό, σασί και κινητήρα «Σκαθαριού» του 1970, με ταχύμετρο 145 χιλιομέτρων την ώρα και ραδιόρφωνο αυτοκινήτου από την Blaupunkt.
Αυτή η συγκεκριμένη εκδοχή παρουσιάστηκε, το 1985, στο εστιατόριο Barajas' Casa Linda στο Μοντεσίτο της Καλιφόρνια και παρέμεινε εκεί, για να μεταφέρει ενίοτε πελάτες του ρεστοράν στην κοντινή Σάντα Μπάρμπαρα. Το είχε παραγγείλει ο ιδιοκτήτης, ο Χοσέ Μπαράχας στις αρχές της δεκαετίας του 1980, και αυτό είναι που δημοπρατήθηκε προσφάτως και άλλαξε χέρια αντί 74.800 δολαρίων.
Ο ειδικός για vintage VW, «Old Bug» υπολογίζει ότι 20 τέτοια «Σκαθάρια» κατασκευάστηκαν κατόπιν παραγγελίας της Volkswagen. Σε αυτά πρέπει να προστεθούν και τα δύο που κατασκεύασε ο Ραφαέλ Εσπάρσα-Πριέτο όταν, αργότερα, εγκαταστάθηκε στην Καλιφόρνια. Αν υπολογίσει κανείς και το πρώτο που κατασκευάστηκε για το κατάστημα μερών αυτοκινήτου, τότε ο συνολικός αριθμός των καλλιτεχνικών δημιουργημάτων του Ραφαέλ ανέρχεται σε 23.


Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2020

Οι ωραιότεροι σταθμοί τραίνων στον κόσμο

Οι ωραιότεροι σταθμοί τραίνων στον κόσμο

01.06.2017
    Οι ωραιότεροι σταθμοί τραίνων στον κόσμο
    Έχουν μια γοητεία οι σταθμοί των τραίνων που δεν πρόκειται ποτέ να συγκριθεί με τους γυαλιστερούς διαδρόμους και την φουτουριστική αρχιτεκτονική των αεροδρομίων. Ίσως γιατί η αίσθηση του «παλιού κόσμου» θα νικά πάντα κατά κράτος την «επιστροφή στο μέλλον», ακριβώς όπως το ξύλο και η πέτρα θα είναι πάντα ωραιότερα υλικά από το γυαλί, το τιτάνιο ή το τσιμέντο.
     haydarpasa.jpg
     CFM Railway Station.jpg
     Estação da Luz.jpg
     Grand Central Terminal.jpg
     groningen.jpg
     Central Station.jpg
     Gare de Strasbourg.jpg
     Dunedin Railway Station.jpg
    Southern Cross Station.jpg
    Haydarpasa, Κωνσταντινούπολη, Τουρκία
    St. Pancras, Λονδίνο, Μεγάλη Βρετανία
     St. Pancras.JPG
    CFM Railway Station, Μαπούτο, Μοζαμβίκη
    Atocha, Μαδρίτη, Ισπανία
     Atocha.jpg
    Estação da Luz, Σάο Πάολο, Βραζιλία
    Lugovaya, Βλαδιβοστόκ, Ρωσία
     Lugovaya.JPG
    Grand Central Terminal, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
    Central Station, Χρόνινχεν, Ολλανδία
    Kuala Lumpur Railway Station, Κουάλα Λουμπούρ, Μαλαισία
     Kuala Lumpur Railway Station.jpg
    Central Station, Αμβέρσα, Βέλγιο
    Kanazawa Station, Καναζάουα, Ιαπωνία
     Kanazawa Station.jpg
    Gare de Strasbourg, Στρασβούργο, Γαλλία
    Chhatrapati Shivaji Terminus, Βομβάη, Ινδία
     Chhatrapati Shivaji Terminus.jpg
    Dunedin Railway Station, Ντούνεντιν, Νέα Ζηλανδία
    Kazansky, Μόσχα, Ρωσία
     Kazansky.jpg
    Southern Cross Station, Μελβούρνη, Αυστραλία
    Πηγή: in2life.gr