Translate

Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014

Στρατιωτικό χιούμορ (Photos)

Στρατιωτικό χιούμορ (1)
Και μετά σου λέει στρατιωτική πειθαρχία…
Στρατιωτικό χιούμορ (2)
Στρατιωτικό χιούμορ (3)
Στρατιωτικό χιούμορ (4)
Στρατιωτικό χιούμορ (5)
Στρατιωτικό χιούμορ (6)
Στρατιωτικό χιούμορ (7)
Στρατιωτικό χιούμορ (8)
Στρατιωτικό χιούμορ (9)
Στρατιωτικό χιούμορ (10)
Στρατιωτικό χιούμορ (11)
Στρατιωτικό χιούμορ (12)
Στρατιωτικό χιούμορ (13)
Στρατιωτικό χιούμορ (14)
Στρατιωτικό χιούμορ (15)
Στρατιωτικό χιούμορ (16)


Δείτε Περισσότερα: http://www.otherside.gr/2011/03/stratiwtiko-xioumor-photos/#ixzz3EoyxbJUc

Δευτέρα, 29 Σεπτεμβρίου 2014

Γερμανός ο μεγαλύτερος φοροφυγάς στην Ελλάδα

Γερμανός ο μεγαλύτερος φοροφυγάς στην Ελλάδα
Με μια ιστορική δικαστική απόφαση, η Hochtief, πουεκμεταλλευόταν επί 20 χρόνια το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», καλείται να πληρώσει 600 εκατ. ευρώ για ΦΠΑ που δεν απέδιδε στο Ελληνικό Δημόσιο. Απόφαση-βόμβα του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών δικαιώνει το Ελληνικό Δημόσιο στην πολύχρονη δικαστική διαμάχη του με τη γερμανική Hochtief για το σκάνδαλο της παρακράτησης ΦΠΑ. Ανοίγει έτσι ο δρόμος για τις ελληνικές αρχές να διεκδικήσουν άμεσα έως και 600 εκατ. ευρώ για τον ΦΠΑ που επί 20 χρόνια δεν απέδιδε στο Δημόσιο για τη λειτουργία του «Ελ. Βενιζέλος», το οποίο κατασκεύασε και διαχειριζόταν η θυγατρική εταιρεία εκμετάλλευσης αεροδρομίων στην Ευρώπη.
Η δικαστική απόφαση, κατά πολλούς, καθιστά πλέον τον γερμανικό κολοσσό τον μεγαλύτερο «εν ενεργεία» μεγαλοοφειλέτη και φοροφυγά στη χώρα μας. Μαζί με άλλες οικονομικές οφειλές της (σε ασφαλιστικά ταμεία, ΟΤΑ κ.λπ.) η συνολική οφειλή της Hochtief μπορεί να αγγίξει και το 1 δισ. ευρώ. Αν τα ποσά αυτά πληρώνονταν στην εποχή της παντοδυναμίας της γερμανικής εταιρείας που διαχειριζόταν τον αερολιμένα «Ελευθέριος Βενιζέλος», θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί πολλά από τα επαχθή μέτρα του μνημονίου, όπως τα 400 εκατ. που εξοικονομήθηκαν από την περικοπή ή την κατάργηση των δώρων σε μισθούς και συντάξεις.

Η απόφαση-σταθμός του Διοικητικού Εφετείου που αποκαλύπτει το «business stories» δημοσιεύτηκε την περασμένη Δευτέρα και θεωρείται πλέον άμεσα εκτελεστή. Το επόμενο βήμα θα είναι μόλις την παραλάβει η αρμόδια ΔΟΥ να βεβαιώσει για είσπραξη σε βάρος της Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών Α.Ε. ποσό που εκτιμάται πως θα ανέλθει ή και θα ξεπεράσει τα 500 εκατ. ευρώ για τον ΦΠΑ και τα πρόστιμα που η Hochtief  όφειλε αλλά αρνούνταν να καταβάλει, επιμένοντας να υποστηρίζει μάλιστα πως δεν χρωστάει τίποτε στο Ελληνικό Δημόσιο.
Ερωτήματα γεννώνται όμως για το πότε και ποιος θα πληρώσει τελικά τα χρέη αυτά. Τα πράγματα περιπλέκει το γεγονός ότι πριν από ενάμιση χρόνο τα αφεντικά της γερμανικής εταιρείας στο Εσσεν προνόησαν να «απογειωθούν» από τη χώρα μας, πουλώντας σε καναδικό fund το μερίδιο που κατείχαν στη Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών Α.Ε.

Πάντως, το ακριβές ποσό που θα βεβαιωθεί παραμένει ανυπολόγιστο, καθώς δεν έχουν προσμετρηθεί ακόμη από την Εφορία οι χρήσεις μέχρι το 2013. Η είσπραξη μπορεί να γίνει μέσω ρύθμισης από τα μελλοντικά κέρδη του αεροδρομίου (φέτος καταγράφεται αύξηση αφίξεων 25%).

Μέχρι σήμερα, πάντως, το Ελληνικό Δημόσιο δεν έχει ασκήσει μέτρα είσπραξης και κατασχέσεις, ούτε έγινε ποτέ συμψηφισμός, όπως θα έκανε για κάθε Ελληνα πολίτη που παρακρατά τον ΦΠΑ.

«Ανώμαλη προσγείωση»
Το Διοικητικό Εφετείο έδωσε τέλος στο σίριαλ της πολύχρονης διένεξης της Hochtief με το Ελληνικό Δημόσιο -η οποία είχε φτάσει και στα βρετανικά δικαστήρια- καθώς έκρινε ότι, παρά τη λεόντειο σύμβαση που πέτυχε να συνάψει το 1992 για να αναλάβει να κατασκευάσει το νέο αεροδρόμιο, η γερμανική διοίκηση της Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών έκανε κακή χρήση της εξαίρεσης από ΦΠΑ που δικαιούνταν για συγκεκριμένες μόνο δραστηριότητές της, αλλά παρανόμως την επεξέτεινε και σε όλες τις άλλες!

Πρόκειται ίσως για το πρώτο μεγάλο πλήγμα που έχει πετύχει το υπουργείο Οικονομικών στη φάμπρικα φοροδιαφυγής που εδώ και δεκαετίες είχαν στήσει ξένες πολυεθνικές στη χώρα μας - και δη απέναντι σε εκπροσώπους κρατών που κουνάνε το δάχτυλο για τη φοροδιαφυγή στους αγρίως υπερφορολογημένους Ελληνες.

Πολύπειρο στέλεχος των διωκτικών αρχών που έβαλε την υπογραφή του στα «βαριά» πρόστιμα σε βάρος της Hochtief τόνισε πως «σχεδόν πάντα, όταν κάνουμε έλεγχο σε πολυεθνικές, διαπιστώνουμε ότι αποδίδουν ελάχιστους φόρους. Το θέμα είναι όμως ότι οι φόροι δεν εισπράττονται και όταν ακόμα πιάνονται να φοροδιαφεύγουν οι επιχειρήσεις αυτές».

Τα τελευταία 7 χρόνια έχουν γίνει τουλάχιστον δύο φορολογικοί επανέλεγχοι από επιτροπές, με πορίσματα ελεγκτών του ΔΕΚ, αλλά και από οικονομικούς επιθεωρητές, από τους οποίους διαπιστώθηκε ότι ο ΦΠΑ που έπρεπε να αποδώσει η εταιρεία ξεπερνά τα 250 εκατ. ευρώ (και άλλα τόσα για πρόστιμα και προσαυξήσεις που φτάνουν στο 120%). Ελέγχθηκε, λόγου χάρη, για το πάρκινγκ που επινοικίαζε σε ελληνική εταιρεία και διαπιστώθηκε ότι, αν και όφειλε να χρεώνει ΦΠΑ, δεν τον απέδιδε στο Δημόσιο. Για μη απόδοση ΦΠΑ ένας Ελληνας φορολογούμενος θα κινδύνευε και με φυλάκιση. Η Hochtief όμως επεδείκνυε μια σχεδόν αποικιοκρατικού τύπου συμπεριφορά, αρνούμενη να συμμορφωθεί στον έλεγχο της Εφορίας και στον ελληνικό νόμο.

Επέμεινε το Δημόσιο

 Αρχικά ελέγχθηκαν οι χρήσεις 2001 έως 2003, ενώ η ΔΟΥ Μεγάλων Επιχειρήσεων έχει διενεργήσει ελέγχους και για την περίοδο 2004-2011 και έχει εκδώσει τις σχετικές πράξεις προσδιορισμού ΦΠΑ με τους προβλεπόμενους πρόσθετους φόρους.

Ωστόσο η εταιρεία προσέφυγε στα διοικητικά δικαστήρια, ενώ το 2010 υπέβαλε και αίτηση για υπαγωγή σε διαιτησία ενώπιον του London Court of International Arbitration, αμφισβητώντας το ποσό του ΦΠΑ που της είχαν επιβάλει οι φορολογικές αρχές. Πέτυχε μάλιστα και απόφαση του δικαστηρίου του Λονδίνου, με την οποία το ελληνικό κράτος καλούνταν να διαγράψει τις απαιτήσεις του!

Φάνηκε τότε πως η υπόθεση θα ήταν χαμένη για τη χώρα μας. Ωστόσο το υπουργείο Οικονομικών επέμεινε και με την καθοδήγηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους πέτυχε τελικά μια καθαρή νίκη.

Σε τρεις συνεδριάσεις του τον Απρίλιο και τον Μάιο του 2013 το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών εξέτασε και απέρριψε την προσφυγή της «υπ’ αριθμόν 1» κατασκευαστικής εταιρείας της Γερμανίας κατά του Ελληνικού Δημοσίου.

Τι ορίζει η δικαστική απόφαση
Με βάση την απόφαση που εξέδωσε το Διοικητικό Εφετείο, αποτελούμενο από την πρόεδρο Εφετών Μαρίνα Πιπεράκη-Πρέκα και τους εφέτες Νικόλαο Παπαμιχαλόπουλο (εισηγητή) και Ελένη Ιατρού:

■ Απορρίπτει την προσφυγή της Hochtief δικαιώνοντας την κρίση των φορολογικών αρχών της χώρας μας.
■ Απορρίπτει και καθιστά άκυρη την απόφαση του βρετανικού δικαστηρίου που δικαίωνε τη Hochtief, τονίζοντας πως με βάση το Ελληνικό Σύνταγμα η Διαιτησία δεν έχει την εξουσία να σβήσει τα διοικητικά πρόστιμα που της έχουν επιβληθεί.
■ Ακόμα και αν η εταιρεία προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, η απόφαση του Εφετείου είναι δεσμευτική και εκτελεστή, ενώ το ΣτΕ μπορεί να την απορρίψει μόνο για τυπικούς και όχι για λόγους ουσίας.
Επιπλέον το δικαστήριο καταρρίπτει και τους ισχυρισμούς ότι το Ελληνικό Δημόσιο παραβίασε την «καλή πίστη» ή το ευρωπαϊκό δίκαιο, όπως υποστήριζε η Hochtief, απειλώντας να διεκδικήσει και να εισπράξει και αποζημίωση από τη χώρα μας.


briefingnews
http://greeknation.blogspot.gr/2014/09/blog-post_625.html

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014

Σπάνιες γαίες άξιας 40 δις κρύβει το υπέδαφος της Ελλάδας.

Κυριακή, 28 Σεπτεμβρίου 2014

Σπάνιες γαίες άξιας 40 δις κρύβει το υπέδαφος της Ελλάδας.
Στο υπέδαφος της Ελλάδας υπάρχουν άκρως προσοδοφόρα μέταλλα, που μπορούν να ελαφρύνουν το οικονομικόπρόβλημα της Ελλάδα αν κρίνει κανείς από τις πρώτες ενδείξεις των σπάνιων γαιών που έχουν βρεθεί στο υπέδαφος της χώρας.
Σύμφωνα με το Έθνος, τα μέταλλα φαίνεται σε πρώτη φάση μπορούν να κινητοποιήσουν αρκετούς επενδυτές και να αποφέρουν ουσιαστικά έσοδα που ξεπερνούν σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, τα 40 δισ.
Μάλιστα η ύπαρξη πολύτιμων γαιών έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον της Κίνας, η οποία σήμερα κατέχει πάνω από το 90% των παγκόσμιων αποθεμάτων.
Σε πρόσφατη συνάντηση του υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γιάννη Μανιάτη με μέλη κινεζικής αντιπροσωπείας που βρέθηκαν στην Ελλάδα αναφέρθηκε ότι η Ελλάδα είναι μία από τις πέντε ευρωπαϊκές χώρες όπου υπάρχουν ενδείξεις για την εξόρυξη σπάνιων γαιών.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα, τα σημαντικότερα αποθέματα σπάνιων γαιών, σύμφωνα με το ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών), βρίσκονται κατά μήκος των ακτών της Βορειοανατολικής Ελλάδας μεταξύ της χερσονήσου της Χαλκιδικής και της Καβάλας και εκτείνονται 240 χιλιόμετρα κατά μήκος των ακτών αλλά και στην κεντρική Ελλάδα, στη Φωκίδα και στην περιοχή της Λοκρίδας.
Δεν υπάρχει βιομηχανική εφαρμογή υψηλής τεχνολογίας που να μην περιλαμβάνει τις σπάνιες γαίες.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, προϊόντα από τις σπάνιες γαίες υπάρχουν σε ευρύτατη γκάμα βιομηχανικών υλικών: σε ηλεκτρικά και υβριδικά αυτοκίνητα, σε τηλεοράσεις, tablets, «έξυπνα» κινητά τηλέφωνα, πυκνωτές, επεξεργαστές ηλεκτρονικών υπολογιστών, μεταλλουργικές εφαρμογές, φωτοβολταϊκά συστήματα ακόμα και στη διαστημική τεχνολογία.

Υπολογίζεται ότι η ζήτηση παγκοσμίως για σπάνιες γαίες θα ανέλθει σε 200.000 τόνους το έτος 2015, από 130.000 που ήταν το 2010.

Στην ομάδα των σπάνιων γαιών ανήκουν 17 μεταλλικά στοιχεία με παρόμοιες χημικές ιδιότητες, η ζήτηση των οποίων αυξάνεται συνεχώς.

Υπάρχουν οι ελαφριές σπάνιες γαίες (LRRE) και πιο συγκεκριμένα τα: Λανθάνιο (La), Δημήτριο (Ce), Πρασεοδύμιο (Pr), Νεοδύμιο (Nd), Προμήθειο (Pm), το Σαμάριο (Sm) και Ευρώπιο (Eu), ενώ η δεύτερη ομάδα που αφορά τις βαρείες HREE, οι οποίες είναι και πιο σπάνιες, είναι το Γαδολίνιο (Gd), το Τέρβιο (Tb), το Δυσπρόσιο (Dy), το Ολμιο (Ho), το Υτριο (Y), το Ερβιο (Er), το Θούλιο (Tm), το Υτέρβιο (Yb), το Λουτέτσιο (Lu) και το Σκάνδιο (Sc).
Το Νεοδύμιο (Nd) χρησιμοποιείται σε υψηλής αντοχής μόνιμους μαγνήτες. Το Πρασεοδύμιο (Pr) σε συνδυασμό με το νεοδύμιο (Nd) Χρησιμοποιούνται σε συσκευές ανάφλεξης. Το Υτριο (Y) είναι συστατικό για δύστηκτα κράματα (superalloys) τα οποία χρησιμοποιούνται σε υψηλής θερμοκρασίας, οξειδωτικά περιβάλλοντα όπως οι κινητήρες αεριοστροβίλων.

Τα Υτριο (Y), Τέρβιο (Τb), Θούλιο (Tm), Λανθάνιο (La) και Δημήτριο (Ce) χρησιμοποιούνται σαν φωσφορίζουσες ουσίες οι οποίες βρίσκουν εφαρμογή στις οθόνες τηλεόρασης και υπολογιστών.
Το Ερβιο (Er) χρησιμοποιείται σε εφαρμογές laser και σε οπτικές ίνες. Το Δημήτριο (Ce) χρησιμοποιείται από τις βιομηχανίες γυαλιού και κεραμικών, ενώ το σαμάριο (Sm) χρησιμοποιείται στους πυκνωτές. πηγη
http://www.epixirimatias.gr/

Οι σκοτεινοί ηγέτες των τζιχαντιστών

Σε Διεθνή του Θανάτου εξελίσσονται οι τζιχαντιστικές οργανώσεις, τα παρακλάδια των οποίων απλώνονται από τη Μέση Ανατολή έως τη Βόρεια Αφρική και την Ασία, όπως μαρτυράει η απειλή της οργάνωσης Αμπού Σαγιάφ των Φιλιππίνων ότι θα εκτελέσει Γερμανό όμηρο σε ένδειξη αλληλεγγύης προς το ΙSIS.
Η οργάνωση, που εμφανίστηκε στις Φιλιππίνες για πρώτη φορά το 1991, διεκδικώντας την ίδρυση ενός ανεξάρτητου θεοκρατικού κράτους στα πρότυπα του Ιράν, κρατάει ομήρους δύο Γερμανούς από τον Οκτώβριο του 2013 και για να τους απελευθερώσει ζητά 5,6 δισεκατομμύρια δολάρια σε λύτρα και να σταματήσει η Γερμανία να υποστηρίζει τον συνασπισμό υπό την ηγεσία των ΗΠΑ κατά του Ισλαμικού Κράτους.
Σύμφωνα με στοιχεία των μυστικών υπηρεσιών, περισσότεροι από 100 άνθρωποι από τη μουσουλμανική κοινότητα της Ινδονησίας, της Μαλαισίας και των νότιων Φιλιππίνων πιστεύεται ότι έχουν δημιουργήσει μία ειδική μονάδα μέσα στο ISIS που πολεμά στη Συρία.
Κι αυτό είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι του εφιαλτικού παζλ: όπως δήλωσε ο ναύαρχος Σάμιουλ Λόκλερ, επικεφαλής της αμερικανικής Διοίκησης Ενόπλων Δυνάμεων του Ειρηνικού, ακόμα 1.000 ισλαμιστές από διάφορες χώρες σε ένα γεωγραφικό τόξο, που εκτείνονται από την Ινδία έως τα νησιά του Ειρηνικού, μπορεί να έχουν ενταχθεί στις τάξεις του Ισλαμικού Κράτους και να πολεμούν στη Συρία ή στο Ιράκ.
ISIS  - Αμπού Μπακρ Αλ Μπαγκντάντι
ISIS - Αμπού Μπακρ Αλ Μπαγκντάντι
Και η Δύση, όμως, έχει το μερίδιό της στη... Διεθνή των τζιχαντιστών, καθώς 100 Αμερικανοί και περισσότεροι από 1.000 Ευρωπαίοι πολεμούν στις τάξεις του Ισλαμικού Κράτους, ενώ οι δυτικές μυστικές υπηρεσίες ανησυχούν σοβαρά μήπως αυτοί επιστρέψουν στις χώρες τους έτοιμοι και πρόθυμοι για τρομοκρατικά χτυπήματα.
Κερδίζει έδαφος το ISIS
Αλ  Κάιντα - Αϊμάν Αλ-Ζαουάχρι
Αλ Κάιντα - Αϊμάν Αλ-Ζαουάχρι
Όπως είναι φυσικό στο ISIS, που προήλθε από την Αλ Κάιντα αλλά αποσχίστηκε το 2013 και μοιάζει να έχει επισκιάσει πλέον τους τζιχαντιστές της παλαιάς φρουράς, συμμετέχουν και πολλοί μουσουλμάνοι από τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, διαδραματίζοντας μάλιστα πρωταγωνιστικό ρόλο. Ένας από αυτούς είναι ο Τυνήσιος Ταρίκ αλ Χαρζί, που συγκεντρώνει τις δωρεές για την οργάνωση -πρόσφατα συγκέντρωσε 2 εκατομμύρια δολάρια από το Κατάρ- και που είναι υπεύθυνος για τους ξένους μαχητές που φτάνουν στα τουρκικά σύνορα, τους οποίους εξοπλίζει κι εκπαιδεύει.
Εξάλλου, στο όνομα της αλληλεγγύης προς το Ισλαμικό Κράτος δρουν κι άλλες ισλαμιστικές τρομοκρατικές οργανώσεις, όπως η αλγερινή «Στρατιώτες του Χαλιφάτου» που αποκεφάλισε στα πρότυπα του ISIS τον Γάλλο Ερβέ Γκουρντέλ.
Χορασάν - Μουσίν αλ Φαντχλί
Χορασάν - Μουσίν αλ Φαντχλί
Η αλληλεγγύη μεταξύ τζιχαντιστών δεν είναι πάντως δεδομένη, καθώς κύρια φιλοδοξία όλων είναι να δημιουργήσουν ένα ισλαμιστικό κράτος όπου θα ισχύει ο νόμος της σαρία και η κάθε οργάνωση επιθυμεί για τον εαυτό της τον ρόλο του κυρίαρχου. Το μέτωπο αλ Νούσρα, η οποία αποτελεί παρακλάδι της Αλ Κάιντα, στη Συρία έχει αντιπαλότητα με το ISIS γιατί δεν ήθελε να επεκταθεί η δράση του στη Συρία, ενώ και η Αλ Κάιντα, που μοιάζει «γερασμένη», πασχίζει να επικρατήσει επί του Ισλαμικού Κράτους. Τελευταία ένδειξη αυτού του «αγώνα» της Αλ Κάιντα είναι η πρόσφατη έκκληση για τζιχάντ στην Ινδία με τους 150 εκατ. μουσουλμάνους.
6 ΑΙΜΟΣΤΑΓΕΙΣ ΕΞΤΡΕΜΙΣΤΕΣ ΚΑΙ Ο «ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ» ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΣΕΤΣΕΝΙΑ
Αμπού  Σαγιάφ - Ισνιλόν Χαπιλόν
Αμπού Σαγιάφ - Ισνιλόν Χαπιλόν
Φιλόδοξοι, αιμοσταγείς και... επικηρυγμένοι (στην πλειονότητά τους) είναι οι ηγέτες των εξτρεμιστικών μουσουλμανικών οργανώσεων που είτε ξεπήδησαν από την Αλ Κάιντα, είτε είναι η ίδια η Αλ Κάιντα. Τα φώτα των προβολέων, πάντως, είναι στραμμένα στον ηγέτη του ISIS Αμπού Μπακρ Αλ Μπαγκντάντι, οι μαχητές του οποίου με μία εντυπωσιακή προέλαση από το Χαλέπι έφτασαν στα περίχωρα της Βαγδάτης, καταλαμβάνοντας στην πορεία τη Μοσούλη, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ.
Αμπού Μπακρ Αλ Μπαγκντάντι
Ο «χαλίφης Ιμπραήμ» του Ισλαμικού Κράτους
Ο Αμπού Μπακρ Αλ Μπαγκντάντι ή «χαλίφης Ιμπραήμ» είναι ο ηγέτης του ISIS από το 2010. Γεννήθηκε το 1971στη Σαμάρα στο Ιράκ, έχει διδακτορικό στις Ισλαμικές Σπουδές κι έμεινε φυλακισμένος 4 χρόνια στη αμερικανική Βάση Μπούκα στο Ν. Ιράκ, όπου κρατούνταν πολλοί διοικητές της Αλ Κάιντα. Μάχεται για τη δημιουργία «χαλιφάτου» στο Ιράκ και στη Συρία.
Αλ -Νούσρα -  Αμπού Μοχάμεντ αλ Γκολάνι
Αλ -Νούσρα - Αμπού Μοχάμεντ αλ Γκολάνι
Αϊμάν Αλ-Ζαουάχρι
Χάνει την επιρροή του ο διάδοχος του Οσάμα
Γεννημένος στην Αίγυπτο το 1951, ο Αϊμάν Αλ-Ζαουάχρι ανέλαβε τα ηνία της Αλ Κάιντα μετά τον θάνατο του Οσάμα μπιν Λάντεν το 2011. Καθώς η επιρροή του στη Μέση Ανατολή φθίνει εξαιτίας του νέου «χαλίφη» Μπαγκντάντι, δηλώνει ότι ο επόμενος στόχος του είναι να υψώσει τη σημαία της τζιχάντ στην Ινδία.
Αμπού Μοχάμεντ αλ Γκολάνι
Ο πολέμαρχος του συριακού εμφυλίου
Το Μέτωπο Αλ-Νούσρα δημιουργήθηκε τον Ιανουάριο 2012, στη διάρκεια του εμφυλίου στη Συρία. Επικεφαλής του είναι ο σκοτεινός πολέμαρχος με το προσωνύμιο Αμπού Μοχάμεντ αλ Γκολάνι - το «αλ Γκολάνι» συνιστά ευθεία αναφορά στα κατεχόμενα από τους Ισραηλινούς συριακά υψίπεδα του Γκολάν, από τα οποία ο ίδιος ισχυρίζεται ότι κατάγεται.
Στρατιώτες  του  Χαλιφάτου - Γκουρί Αμπντελμαλέκ
Στρατιώτες του Χαλιφάτου - Γκουρί Αμπντελμαλέκ
Μουσίν αλ Φαντχλί
Ο 33χρονος έμπιστος του Μπιν Λάντεν
Η οργάνωση Χορασάν σχηματίστηκε το 2013 από τον Φαντχλί, έναν 33χρονο Κουβεϊτιανό, πρόσωπο εμπιστοσύνης του Μπιν Λάντεν. Πολέμησε στο Ιράκ κατά των ΗΠΑ και στη συνέχεια ανέλαβε ηγετικό ρόλο στην Αλ Κάιντα του Ιράν ως υπεύθυνος για μεταφορά χρήματος προς την οργάνωση. Ενδέχεται να σκοτώθηκε στις αεροπορικές επιδρομές των ΗΠΑ στη Συρία.
Γκουρί Αμπντελμαλέκ
Καταζητούμενος για πολλές επιθέσεις
Στην Αλγερία έχει τη βάση της η οργάνωση «Στρατιώτες του Χαλιφάτου», που είχε διακηρύξει στα μέσα Σεπτεμβρίου την πίστη της στο Ισλαμικό Κράτος. Αρχηγός της ο Γκουρί Αμπντελμαλέκ, που έχει καταδικαστεί ερήμην σε θάνατο για βομβιστική επίθεση στο Αλγέρι το 2008, ενώ καταζητείται για πολλές ακόμα τρομοκρατικές πράξεις.
ISIS  - Ο Ομάρ ο Τσετσένος
ISIS - Ο Ομάρ ο Τσετσένος
Ισνιλόν Χαπιλόν
Θέλει να κάνει τις Φιλιππίνες... Ιράν
Η Αμπού Σαγιάφ εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1991 στις Φιλιππίνες διεκδικώντας την ίδρυση ενός ανεξάρτητου θεοκρατικού κράτους στα πρότυπα του Ιράν κι ευθύνεται για απαγωγές, δολοφονίες, βομβιστικές επιθέσεις. Ο 48χρονος ηγέτης της, Ισνιλόν Χαπιλόν, είναι επικηρυγμένος για 6,5 εκατ. δολάρια και λέγεται ότι πρόσφατα έπαθε εγκεφαλικό.
Ο Ομάρ ο Τσετσένος
Στρατιωτικός διοικητής στη Ράκα
Ο Γεωργιανός Ταρκχάν Μπατιρασβίλι, γνωστός ως Ομάρ, έχει ηγετική στρατιωτική θέση στο ISIS με μία ομάδα περίπου 1.000 μαχητών. Είναι επίσης ο «διευθυντής» φυλακής στη Ράκα, όπου κρατούνται οι ξένοι όμηροι. Βοηθούσε Τσετσένους αντάρτες να διασχίσουν τα σύνορα με τη Ρωσία και αρκετές φορές συμμετείχε σε επιχειρήσεις εναντίον των ρωσικών στρατευμάτων.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22945&subid=2&pubid=64070303
ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΚΑΤΣΑΡΟΥ, ethnos.gr

Ραφαηλίδης - Οι λαοί της Μέσης Ανατολής

μεση ανατολη
Ένα μικρό δείγμα από τον χειμαρρώδη λόγο του, από το πηγαίο χιούμορ του και την οξυδερκή του σκέψη.
1) Για τον ρατσισμό:
Κακό πράγμα αν μην έχεις ψευδαισθήσεις, να μην πιστεύεις στα παραμύθια, σαν τον Λώρενς της Αραβίας, που έζησε με πάθος χίλια δύο παραμύθια από τις Χίλιες και Μία Νύχτες αλλά και από άλλες νύχτες, ευρωπαϊκές.
Όμως ποτέ δεν έζησε το πιο χυδαίο, το πιο τυπικά ευρωπαϊκό παραμύθι, αυτό που λεν οι μωροί ρατσιστές στους γεννημένους ηλίθιους, προκειμένου να δημιουργούν άλλοθι, τόσο για την ανικανότητά τους όσο και για τη βουλιμία τους, χωρίς να έχουν καν τα «φυσικά», τα ζωώδη άλλοθι των πρωτόγονων φυλών, που, όπως τα ζώα στη ζούγκλα, αγωνίζονται για την επιβίωσή τους χωρίς επιστημονικοφανή προσχήματα και βλακώδη ιδεολογήματα.
Θα αναγνώριζα σαν φίλο μου τον οποιοδήποτε ρατσιστή, αρκεί να δηλώσει καθαρά και ξάστερα πως είναι ζώον. Θα τον αγαπούσα με την ίδια έννοια που αγαπώ τα ζώα (σελ.284).

2) Για την Λογική:
Η λογική δεν έχει σχέση με την αισιοδοξία, ούτε με την απαισιοδοξία. Η λογική είναι από τη φύση της σκληρή και κυνική. Και παντελώς άσχετη με την Ηθική. Ποιος σας είπε πως ένας κλέφτης που ξέρει τη δουλειά του κάνει πράξεις παράλογες; Υπάρχει κάτι πιο λογικό από το να μη δουλεύεις κι ωστόσο να μπορείς να τρως; (σελ.299).
3) Για τον εθνικισμό:
Ο εθνικισμός είναι φαινόμενο τάξεως ψυχολογικής. Σε βοηθά να νιώθεις καλύτερα βρίσκοντας μια ίδια με αυτή των άλλων ταυτότητα. Που ωστόσο όλοι τη δανείζονται από την προγονική ιστορία. Η εθνική σου ταυτότητα δεν είναι η προσωπική σου ταυτότητα αλλά ένα δάνειο από τους προγόνους σου. Δεν κόπιασες να την φτιάξεις, την πήρες έτοιμη από τις σελίδες της ιστορίας. Συνήθως μια τέτοια ταυτότητα τη χρησιμοποιούν είτε άνθρωποι με ελλειμματική προσωπικότητα, είτε οι δημαγωγοί για να κάνουν τη δουλειά τους εξαπατώντας τους ανθρώπους με ελλειμματική προσωπικότητα (σελ.328).
4) Για την πίστη:
Η πίστη κάπου, οπουδήποτε είναι ψυχολογική ανάγκη. Ακόμα κι εγώ πιστεύω κάπου: στο τυχαίο και άσκοπο της ύπαρξής μου σε έναν κόσμο που δεν τον διάλεξα για να ζήσω μέσα του. Τον διάλεξαν για μένα πριν από μένα οι γονείς μου, όχι γιατί είχαν καμιά πρόθεση να υπακούσουν στην εντολή αυξάνεσθε και πληθύνεσθε, αλλά διότι δεν ήταν αρκετά γενναίοι για να μείνουν μόνοι τους σε αυτόν τον κόσμο (σελ.89).
5) Για τον πολιτισμό:
Δεν λέγεται πόσα χρωστάει η ιστορία στους βλάκες. Σχεδόν τα πάντα – εκτός από τον πολιτισμό. Ποτέ κανείς βλαξ δεν τα κατάφερε να παράγει πολιτισμό. Φαντάζεστε βλάκα τον Αισχύλο; Θάνατο στο πεδίο της μάχης μπορεί να παραγάγει και ο έσχατος των κρετίνων. Δώσε όπλο στον ηλίθιο και τον έκανες Θεό της Φωτιάς (σελ.106).
6) Για τον … Παράδεισο:
Σκέτο super market είναι ο μουσουλμανικός παράδεισος, όχι σαν τον δικό μας, που έχει μόνο ψυχές καλής ποιότητας, που ούτε τρών, ούτε πίνουν, ούτε καπνίζουν, ούτε πηδούν. Προσωπικά, να μου λείπει ένας τόσο αποστειρωμένος παράδεισος. Εγώ θέλω τον μουσουλμανικό παράδεισο, αλλά χωρίς να γίνω μουσουλμάνος. Και μη μου πείτε πως ο μουσουλμανικός παράδεισος είναι ψεύτικος, εννοώντας πως ο δικός σας είναι αληθινός, γιατί στα προβλήματα της πίστης δεν υπάρχουν ούτε ψέματα, ούτε αλήθειες. Υπάρχουν μόνο οι ευσεβείς πόθοι των ευσεβών και παντοιοτρόπως πεινασμένων, που παντοειδή καρβέλια ονειρεύονται (237).
7) Για την Παλαιά Διαθήκη:
Ο Ιησούς του Ναυή, μας πληροφορεί η Βίβλος με τον πιο επίσημο τρόπο, καθάρισε τη Γη Χαναάν από τα νήπια και τις έγκυες. Μπράβο λεβέντη μου! Να σας πω κάτι; Δεν υπάρχει πιο ματοβαμμένο βιβλίο από την Παλαιά Διαθήκη (σελ.260).
113678d2-ff6a-4972-afef-6786e150ec19
 ~ Από το βιβλίο "Οι Λαοί της Μέσης Ανατολής", του Βασίλη Ραφαηλίδη.
Αντικλείδι , http://antikleidi.com
Συναφές: 

Αυτός που ελέγχει το παρελθόν ελέγχει το μέλλον - Goleman

10-leave-in-past
“To παρελθόν είναι ένα βάρος που βαθμιαία αυξάνει”, έγραψε ο Μπέρτραντ Ράσελ. «Είναι εύκολο να νομίσει κανείς πως στο παρελθόν τα συναισθήματά του ήταν πιο έντονα και το μυαλό του πιο οξυδερκές. Αν αυτό είναι αλήθεια, τότε το παρελθόν θα έπρεπε να ξεχνιέται, αλλά αν ξεχνιέται, τότε πιθανόν να μην ήταν ποτέ αληθινό». Η αίσθηση αυτή του Ράσελ εμφανίζεται με απειλητικό τρόπο σε ένα σύνθημα από το 1984 του 'Οργουελ: «Αυτός που ελέγχει το παρελθόν ελέγχει το μέλλον, αυτός που ελέγχει το παρόν ελέγχει το παρελθόν». Ποιος όμως στο βασίλειο του νου ελέγχει στ' αλήθεια το παρελθόν;
Η μνήμη είναι μια αυτοβιογραφία και συγγραφέας της είναι ο "εαυτός» - μια ιδιαίτερα οργάνωση σχημάτων. Αυτός ο εαυτός, που κάποιες φορές ονομάζεται επίσης και "σύστημα εαυτού" ή "αυτοαντίληψη", είναι το σύνολο των σχημάτων που καθορίζουν τι εννοούμε με τις λέξεις "εγώ", "εμένα" και "δικό μου", τα οποία κωδικοποιούν την αίσθηση που έχει κάποιος για το άτομό του και τον κόσμο του.
Robert PasternakΑπό την παιδική ηλικία και μετά ο εαυτός χτίζεται αργά­ αργά για να αποτελέσει την πιο βασική ίσως ομάδα σχημάτων που κατέχει ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Επηρεάζεται κατ' αρχάς από το άμεσο περιβάλλον και αναπτύσσεται μέσα στις γραμμές που χαράζουν οι σχέσεις με τους γονείς, τους συνομήλικους ή τους συμμαθητές - με κάθε σημαντικό άνθρωπο ή γεγονός της ζωής. Το σύστημα-εαυτού πλάθει τον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος φιλτράρει και ερμηνεύει τις εμπειρίες του: επινοεί το παρελθόν χρησιμοποιώντας εγωιστικές μεθόδους ανάγνωσης, σαν αυτές του Dean και του Darsee. Άλλωστε ο εαυτός έχει στα χέρια του όλα τα εργαλεία - αλλά και τους πειρασμούς - ενός ολοκληρωτικού συστήματος. Παίζει το ρόλο του λογοκριτή που επιλέγει και διαγράφει πληροφορίες.
Σ' ένα άρθρο με τίτλο "Το Ολοκληρωτικό Εγώ" ο Antony Greenwald, κοινωνικός ψυχολόγος, εξετάζει την αναλογία εαυτού και δικτάτορα.' Ο Greenwald φιλοτεχνεί το πορτρέτο του εαυτού ερευνώντας τον μέσα από πολλά πεδία. «Τα πιο έντονα χαρακτηριστικά του πορτρέτου», λέει, «είναι οι γνωσιακές προκαταλήψεις, οι οποίες αντιστοιχούν σε ανησυχητικό βαθμό στην πνευματική καθοδήγηση και τους μηχανισμούς προπαγάνδας που χρησιμοποιεί ένα ολοκληρωτικό πολιτικό σύστημα». Διότι, προσθέτει, ενώ ο εαυτός φέρεται πραγματικά ως δικτάτορας, έχει να προτάξει γι' αυτό πειστικές δικαιολογίες:  «Οτι κρίνεται ανεπιθύμητο σε ένα πολιτικό σύστημα, αποδεικνύεται ενδεχομένως πολύ λειτουργικό στην οργάνωση της γνώσης του ατόμου».
Κεντρικός παρατηρητής και καταγραφέας της ζωής, ο εαυτός κρατάει το ρόλο του ιστορικού. Η αμεροληψία όμως δεν βρίσκεται ανάμεσα στις αρετές του: όπως παρατηρεί ο Greenwald ­ και απέδειξε ο Ντιν - «Θυμόμαστε το παρελθόν σαν ένα έργο στο οποίο ο εαυτός μας έχει τον πρώτο ρόλο» . Κανoντας-μια επισκόπηση στα αποτελεσματα εκτεταμένων ερευνών, ο Greenwald συμπεραίνει ότι ο εαυτός «εξυφαίνει και αναθεωρεί την ιστορία, υιοθετώντας μ' αυτό τον τρόπο μεθόδους που συνήθως δεν τις επευφημούν οι ιστορικοί».
Ο Greenwald παραθέτει αποτελέσματα ερευνών για να μας δείξει πώς ο εγωκεντρισμός κυριαρχεί στην πνευματική ζωή: όσο περισσότερο ένα γεγονός έχει να κάνει με μας, τόσο καλύτερα το θυμόμαστε. Σε μια ομάδα τα περισσότερα άτομα αισθάνονται ότι αποτελούν το επίκεντρο της δραστηριότητας. Αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις στο χώρο της διεθνούς πολιτικής αντιλαμβάνονται τις πράξεις μακρινών κρατών σαν να στοχεύουν εναντίον τους, ενώ στην πραγματικότητα αυτές δεν απεικονίζουν παρά τις συνθήκες του τόπου όπου συμβαίνουν. Επίσης κάποιοι θεωρούν ότι είναι δυνατόν οι πράξεις τους να ευθύνονται για γεγονότα της τύχης, π.χ. το ότι κέρδισαν ένα λαχνό.
Εξάλλου οι άνθρωποι εισπράττουν επιδοκιμασίες για την επιτυχία τους αλλά όχι και για την αποτυχία τους: αυτό αποτελεί άλλη μια μορφή εγωκεντρικής προκατάληψης. Προκατάληψης που προδίδει η ίδια η χρήση της γλώσσας: οι φοιτητές ενός πανεπιστημίου, όταν είδαν την ποδοσφαιρική ομάδα τους να χάνει, είπαν «έχασαν», ενώ μετά από μια νίκη της ίδιας ομάδας, είπαν «κερδίσαμε». Και να η εξήγηση που έδωσε ένας οδηγός σε μια ασφαλιστική εταιρεία: «Ο τηλεγραφικός στύλος ερχόταν καταπάνω μου. Προσπαθούσα να φύγω από την πορεία του όταν με χτύπησε στο καπό ……..
Εντυπωσιακό δείγμα του εγωκεντρικού εαυτού είναι η αποτυχία των σχημάτων να αφομοιώσουν τις νέες πληροφορίες. Για παράδειγμα, η προκατάληψη είναι κυρίαρχη στην επιστήμη, στην τάση των ερευνητών να περιφρονούν αποτελέσματα που είναι αντίθετα με τις θεωρίες τους. Οι άνθρωποι προσκολλώνται σε συγκεκριμένες πεποιθήσεις ακόμα κι όταν υπάρχουν τελείως διαφορετικά στοιχεία και επιχειρήματα.
Ο Greenwald ισχυρίζεται πως αυτές οι αυταπάτες και οι προκαταλήψεις είναι τόσο διαδεδομένες επειδή προσαρμόζονται πολύ εύκολα και προστατεύουν την ακεραιότητα της οργάνωσης γνώσης του εαυτού. Συγκεκριμένα, όλες τους εκφράζουν την τάση του εαυτού να κωδικοποιεί τις πληροφορίες γύρω από μια κεντρική οργανωτική αρχή. Χωρίς μια τέτοια οργανωτική δομή η συμπεριφορά επηρεάζεται αναπόφευκτα από οποιαδήποτε καινούργια πληροφορία, ενώ με τη βοήθειά της τα νέα δεδομένα αφομοιώνονται σε ένα εύχρηστο και τακτικό ευρετήριο, από όπου εύκολα μπορεί κανείς να τα ανασύρει.
Με άλλα λόγια, υπάρχει ένα οργανωτικό πλεονέκτημα στο να χρησιμοποιεί ο εαυτός ένα βασικό πλαίσιο για τη μνήμη και τη δράση: οι σημαντικές γνώσεις μπορούν να ενταχθούν σε ένα ενιαίο κωδικοποιητικό πρόγραμμα. Ο Greenwald εξετάζει αυτό το πρόγραμμα σαν το ανάλογο ενός συστήματος βιβλιοθηκονομίας:
«Από τη στιγμή που δεσμευόμαστε να ακολουθήσουμε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα καταχώρισης, ίσως είναι πιο αποτελεσματικό να μείνουμε συνεπείς σ' αυτό παρά να προσπαθήσουμε, ως βιβλιοθηκάριοι, να ταξινομήσουμε από την αρχή σε καταλόγους και ράφια την ήδη υπάρχουσα συλλογή ... γιατί τότε θα ερχόμαστε κάθε φορά αντιμέτωποι με τη δημιουργία ενός νέου συστήματος ανεύρεσης. Ο εαυτός ελέγχει το νου όπως το Δεκαδικό Σύστημα Dewey.
past_
Επανεξετάζοντας την έννοια της αυτοαντίληψης, ο Seymour Epstein σχολιάζει πόσο ανακριβείς μπορούν να είναι οι απόψεις των ανθρώπων για τον εαυτό τους. Αυτή όμως η ανακρίβεια δεν βρίσκεται πάντα σε συμφωνία με τις θετικές προκαταλήψεις που περιγράφει ο Greenwald:
«Υπάρχουν άνθρωποι που, ενώ είναι ιδιαίτερα ικανοί, αισθάνονται μερικές φορές βαθιά ανεπάρκεια και άλλοι που, ενώ είναι λιγότερο ικανοί, αισθάνονται ανώτεροί τους. Άνθρωποι με συνηθισμένη εμφάνιση που αισθάνονται όμορφοι και άνθρωποι γοητευτικοί που αισθάνονται πως είναι άσχημοι. Ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι πως άνθρωποι με υποδειγματική ζωή βασανίζονται από βαθιές ενοχές, σε σημείο να μη θέλουν πια τη ζωή τους, ενώ άλλοι, που έχουν διαπράξει φοβερά εγκλήματα, δεν νιώθουν την παραμικρή ενόχληση στη συνείδησή τους».
Ο Epstein ισχυρίζεται πως η βάση γι' αυτές τις διαστρεβλωμένες απόψεις είναι η βαθμίδα αυτοεκτίμησης των ανθρώπων. Σύμφωνα με μια θεωρία η αίσθηση που έχει ένας άνθρωπος ότι είναι αξιόλογος και σημαντικός καθορίζεται από το "σύστημα εαυτού" του. Όταν απειλείται η άποψη που έχει για τον εαυτό του, αυτό μπορεί να γίνει ιδιαίτερα προβληματικό, γιατί η ανάγκη να διατηρηθεί η ακεραιότητα του συστήματος είναι επιτακτική. Είναι εύκολο να αφομοιώσει κανείς όσες πληροφορίες προσαρμόζονται στην αυτοαντίληψή του - ο Ντιν με χαρά ανέφερε πόσο σπουδαίες θεώρησε ο Πρόεδρος τις προσπάθειές του _ αλλά δύσκολα προσλαμβάνει τα δεδομένα που θίγουν τον εαυτό του: για παράδειγμα, ο Ντιν ξεχνούσε το γεγονός ότι στην πραγματικότητα μεγάλο μέρος από τα επαινετικά λόγια που ο ίδιος ανακαλούσε, ο Πρόεδρος δεν τα είχε πει.
Οι πληροφορίες που απειλούν τον εαυτό - που δεν υποστηρίζουν δηλαδή την ιστορία που διηγείται κάποιος στον εαυτό του για τον εαυτό του - απειλούν και την αυτοεκτίμησή του. Και τέτοιες απειλές αποτελούν σοβαρή πηγή άγχους. Στα ζώα η πιο συχνή μορφή στρες είναι η απειλή του θανάτου ή του τραυματισμού, αλλά στους ανθρώπους αρκεί μια απειλή της αυτοπεποίθησης για να πυροδοτήσει το άγχος.
Ο ψυχίατρος Aaron Beck μας περιγράφει τη λειτουργία της χαμηλής αυτοεκτίμησης σε έναν ασθενή του, έναν άνδρα με κατάθλιψη. Για ένα διάστημα μισής ώρας ο άνδρας ανέφερε τα εξής γεγονότα:
Η γυναίκα του ήταν εκνευρισμένη γιατί τα παιδιά καθυστερούσαν να ντυθούν. Σκέφτηκε: «Δεν είμαι καλός πατέρας, αλλιώς τα παιδιά μου θα ήταν πιο πειθαρχημένα». Είπε επίσης πως αυτό αποδείκνυε πως δεν ήταν ούτε καλός σύζυγος. Καθώς οδηγούσε για να πάει στη δουλειά του, σκέφτηκε: «Ούτε καλός οδηγός είμαι, αλλιώς τα άλλα αυτοκίνητα δεν θα με προσπερνούσαν». Φτάνοντας στη δουλειά παρατήρησε ότι κάποιοι συνάδελφοί του είχαν φτάσει ήδη. Σκέφθηκε: «Δεν μπορώ να αφοσιωθώ στη δουλειά μου, αλλιώς θα είχα φτάσει νωρίτερα». Και όταν πια είδε φακέλους και χαρτιά στοιβαγμένα στο γραφείο του, συμπέρανε: «Ούτε οργανωτικότητα διαθέτω, αλλιώς δεν θα είχε μαζευτεί τόση δουλειά».
Ο Beck λέει πως τέτοιες αυτοκαταστροφικές σκέψεις είναι το σήμα κατατεθέν της κατάθλιψης, την οποία θεωρεί μια χρόνια ενεργοποίηση των αρνητικών σχημάτων του εαυτού. Αναφέρει πως στην ηπιότερη κατάθλιψη ένα πρόσωπο μπορεί να έχει αρνητικές ιδέες για τον εαυτό του, αλλά διατηρεί και κάποια σχετική αντικειμενικότητα. Καθώς όμως η κατάθλιψη χειροτερεύει, η σκέψη του ολοένα και καταλαμβάνεται από αρνητικές ιδέες γύρω από τον εαυτό του.
Όσο ενεργοποιούνται αυτά τα αρνητικά σχήματα, τόσο διαστρεβλώνεται η σκέψη του και τόσο λιγότερο μπορεί να δει πως οι καταθλιπτικές σκέψεις είναι διαστρεβλώσεις της πραγματικότητας. Στην πιο βαριά κατάθλιψη η σκέψη γύρω από τον εαυτό κυριεύεται απόλυτα από οδυνηρές αυτομομφές, που απορροφούν το άτομο χωρίς να έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Στην κατάθλιψη, λέει ο Beck, τα σχήματα εαυτού οδηγούν τελικά το άτομο «να εκλαμβάνει τις εμπειρίες του ως καθολικές στερήσεις ή ήττες μη αναστρέψιμες. Συνακόλουθα κατηγορεί τον εαυτό του ως "ηττημένο" και καταραμένο». Ο Beck αντιπαραβάλλει τη διαστρεβλωμένη άποψη ενός καταθλιπτικού ατόμου για τον εαυτό του με την πιο ισορροπημένη άποψη ενός ανθρώπου που δεν βρίσκεται μέσα στο μηχανισμό της κατάθλιψης:
Α) ΣΧΗΜΑ ΕΑΥΤΟΥ  ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟΥ
βΣΧΗΜΑ ΕΑΥΤΟΥ ΥΓΙΟΥΣ
1. Είμαι φοβισμένος
Είμαι κάπως φοβισμένος, αρκετά γενναιόδωρος και ικανοποιητικά έξυπνος
2. Είμαι ένας αξιοκαταφρόνητος δειλός
Είμαι πιο θαρραλέος από τα περισσότερα άτομα
που γνωρίζω
3. Πάντα ήμουν και θα παραμείνω δειλός
Οι φόβοι μου κυμαίνονται κατά χρονική στιγμή
και περίσταση
4. Αποφεύγω πολύ κάποιες καταστάσεις και έχω πολλούς φόβους
Έχω κάποια ελαττώματα στο χαρακτήρα μου
5. Εφόσον είμαι κατάβάση αδύναμος, δεν έχω
καμιά ελπίδα
Μπορώ να μάθω τρόπους να αντιμετωπίζω τις
περιστάσεις και να καταπολεμώ τους φόβους μου
 Η πρόταση του Epstein είναι πως μέσα στο σύστημα εαυτού τα σχήματα (τα οποία αποκαλεί "αξιώματα") τοποθετούνται ιεραρχικά. Τα κατώτερης τάξης σχήματα εαυτού συμπεριλαμβάνουν συγκεκριμένα γεγονότα μικρότερης σημασίας: «Παίζω καλό τένις», «Η ερμηνεία μου στο πιάνο αρέσει στον κόσμο». Ένα σχήμα εαυτού ανώτερης τάξης θα ήταν: «Είμαι καλός αθλητής» ή «Ο κόσμος το ξέρει πως είμαι καλός μουσικός. Και ένα ακόμα ανώτερης τάξης σχήμα θα ήταν: «Είμαι αξιόλογος».
Συνήθως τα σχήματα κατώτερης τάξης μπορούν να προσβληθούν από τα γεγονότα χωρίς να απειληθεί ιδιαίτερα η αυτοεκτίμηση: με το να χάσει κάποιος μια παρτίδα τένις ή να μην εισπράξει φιλοφρονήσεις για την ερμηνεία του στο πιάνο δεν διακυβεύονται πολλά πράγματα. Το ρίσκο μεγαλώνει όταν προσβάλλονται σχήματα ανώτερης τάξης. Η προσβολή που υπέστη ο Ντιν στην αίσθηση της αξίας του όταν κατέθετε στη Γερουσία ήταν αναμφίβολα μεγάλη, όπως ήταν κι εκείνη του Darsee όταν υπερασπιζόταν τον εαυτό του για την παραποίηση των δεδομένων του πειράματός του.
Γονείς που δεν παρέχουν αρκετή αγάπη, αδέρφια που συμπεριφέρονται εχθρικά, συνομήλικοι που δεν φέρονται φιλικά: όλες αυτές οι καταστάσεις μπορούν να μειώσουν την αυτοεκτίμηση, ενώ οι αντίστοιχες ευχάριστες εμπειρίες μπορούν να την αυξήσουν. Όπως λέει ο Epstein:
«Οι άνθρωποι με υψηλή αυτοεκτίμηση ουσιαστικά αναπαριστούν μέσα τους την αγάπη ενός γονέα που είναι περήφανος για τις επιτυχίες τους και υπομονετικός με τις αποτυχίες τους. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν την τάση να βλέπουν τη ζωή αισιόδοξα και να υπομένουν το στρες δίχως υπερβολικό άγχος. Αν και μπορεί να νιώσουν απογοήτευση ή κατάθλιψη από κάποιες άσχημες εμπειρίες, τα άτομα με υψηλή αυτοεκτίμηση συνέρχονται γρήγορα, όπως τα παιδιά που νιώθουν ασφάλεια μέσα στην αγκαλιά της μητέρας τους».
Αντίθετα, οι άνθρωποι με χαμηλή αυτοεκτίμηση κουβαλούν το ψυχολογικό φορτίο ενός σκληρού, απορριπτικού γονέα. Τείνουν να είναι υπερευαίσθητοι στην αποτυχία, δείχνουν υπερβολική ετοιμότητα στο να εισπράξουν την απόρριψη και αργούν να ξεπεράσουν την απογοήτευση. Βλέπουν τη ζωή απαισιόδοξα, ακριβώς όπως ένα παιδί που δεν έχει την ασφάλεια της γονεϊκής αγάπης.
Όταν εμφανίζεται στον ορίζοντα η απειλή της αυτοεκτίμησης, ένα υγιές σχήμα εαυτού είναι σε θέση με μερικούς επιδέξιους χειρισμούς να διώξει το άγχος. Ένα άτομο μπορεί να θυμάται, να επανερμηνεύει ή να παραλλάσσει τα γεγονότα επιλεκτικά. Όταν τα αντικειμενικά γεγονότα δεν υποστηρίζουν το σύστημα εαυτού, ένας πιο υποκειμενικός απολογισμός μπορεί να το καταφέρει. Αν εγώ αντιμετωπίζω τον εαυτό μου ως καλό και τίμιο και τα γεγονότα δεν στηρίζουν αυτή την άποψη, τότε θα διατηρήσω την αυτοεκτίμησή μου αναλύοντας τα γεγονότα κάτω από άλλο πρίσμα.
Όπως είδαμε, το μέσο για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο δεν έχει καμιά σχέση με την επίγνωση. Το σύστημα εαυτού μπορεί να εξωραϊσει την απεικόνιση των γεγονότων μέσα' από το φιλτράρισμα που γίνεται πριν φτάσουν στην επίγνωση. Αυτό που μου χρειάζεται είναι να βλέπω ένα ολοκληρωμένο, ραφιναρισμένο πορτρέτο του εαυτού μου: οι παρασπονδίες ας μένουν στο παρασκήνιο. Κάποιες έρευνες έδειξαν πως οι καταθλιπτικοί λειτουργούν υπέρ του εαυτού τους λιγότερο από τους μη καταθλιπτικούς, οι οποίοι βλέπουν τη ζωή μέσα από την "πλασματική λάμψη" της θετικότητας. Σχεδόν όλοι μας δίνουμε κάποιες φορές παρόμοιες "υπέρ εαυτού" επανερμηνείες της πραγματικότητας, αλλά σπάνια οι άλλοι το ανακαλύπτουν. Στο κάτω­ κάτω, η συγκάλυψη γίνεται διακριτικά, πίσω από την κουρτίνα του ασυνείδητου, κι εμείς δεν είμαστε παρά οι αποδέκτες της: οι αθώοι αυτοαπατεώνες. Όντως, ένας πολύ βολικός διακανονισμός.
    ~ Ζωτικά ψέματα, απλές αλήθειες  - Η ψυχολογία της αυταπάτης .
        Του Daniel Goleman .
by Αντικλείδι , http://antikleidi.com
Πρώτη φορά στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ταξίδεψε η Ρωσίδα
Τελευταία τροποποίηση στις Παρασκευή, 26 Σεπτεμβρίου 2014 12:29
 
Πρώτη φορά στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ταξίδεψε η Ρωσίδα
facebook share
Στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έφτασε το νέο πλήρωμα: ο Ρώσος Αλεξάνδρ Σαμοκουτιάγιεφ και η Ρωσίδα Ελένα Σερόβα, καθώς και ο αστροναύτης του NASA Μπάρρι Ουίλμορ.
Η Ελένα Σερόβα, η πρώτη Ρωσίδα-αστροναύτης η οποία πτο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, υποσχέθηκε πριν την απογείωση ότι τακτικά θα παίρνει τηλέφωνο από την τροχιά τον άνδρα της, αστροναύτη Μαρκ Σερόφ, και την κόρη της Ελένα.



"Η κόρη μου τώρα είναι σχεδόν 17 χρονών. Έχουμε συζητήσει μαζί της πριν τη πτήση τι θα κάνουμε, εάν θα νοσταλγήσουμε η μία την άλλη. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα επικοινωνίας τώρα, ο Διαστημικός Σταθμός είναι εξοπλισμένος με όλα τα μέσα, υπάρχει IP-τηλεφωνία, υπάρχει е-мail. Θα τηλεφωνώ στο σπίτι. Εκτός από αυτό, μαζί με τη Λένα θα μείνει ο άνδρας μου και η μαμά μου, ώστε δε θα στενοχωριέται πολύ ", είπε η Ελένα Σερόβα.

Η Ελένα Σερόβα δε θα αλλάξει το χτένισμά της και θα δείξει στον αέρα πώς να λούσει κανείς τα μαλλιά του στο διάστημα σε πέντε μόλις λεπτά.

"Το χτένισμα θα αλλάξει ελάχιστο, όμως το μήκος των μαλλιών θα παραμείνει το ίδιο. Όταν έκαναν προπόνηση στην Αμερική, μου έδειξαν πώς μπορείς να λούσεις τα μαλλιά σου σε πέντε μόλις λεπτά. Δεν έχει καμία δυσκολία με αυτό στο Σταθμό ", είπε η Σερόβα απαντώντας στην ερώτηση των δημοσιογράφων, αν σκοπεύει να κουρέψει τα μαλλιά της πριν την πτήση στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και πώς θα επιλύει τα προβλήματα της περιποίησης των μαλλιών σε περιβάλλον έλλειψης βαρύτητας.

Η Σερόβα εξήγησε ότι δεν είναι καθόλου δύσκολο να περιποιηθείς τα μαλλιά σου, ακόμα κι αν είναι μακριά, στο διάστημα και πολλές φορές είναι πιο εύκολο από τα κοντά μαλλιά.

"Αυτή η διαδικασία (του λουσίματος των μαλλιών), νομίζω, θα γυριστεί σε βίντεο, ενώ είμαστε στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, και θα έχετε τη δυνατότητα να δείτε αυτή τη διόλου δύσκολη διαδικασία ", πρόσθεσε η Σερόβα.

Η Ελένα Σερόβα είναι η τέταρτη στη σειρά Ρωσίδα η οποία ταξιδεύει στο διάστημα. Πρώτη ήταν το 1963 η υποστράτηγος Βαλεντίνα Τερεσσκόβα. Είναι η μοναδική γυναίκα στον κόσμο που πραγματοποίησε ατομική πτήση. Έπειτα δύο φορές στην τροχιά έχει πάει η Σβετλάνα Σαβίτσκαγια: το 1982 και το 1984. Μετά δύο φορές, το 1994 και το 1997 κατάφερε να ταξιδέψει στο διάστημα η Ρωσίδα Ελένα Κοντακόβα.

Πριν την εκτόξευση του πυραύλου ο ηγούμενος του ναού του Αγίου Στρατιλάτη Γεωργίου έκανε τον αγιασμό του πυραύλhttp://www.briefingnews.gr/ros/item/119164-pr%CE%BFti-fora-toου και του διαστημόπλοιου.