Translate

Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013

Εξωφρενικές εφευρέσεις.

Από ξύλινα μαγιό, φωτογραφικά πιστόλια και μάσκες για χιονοθύελλες μέχρι ασύρματες εφημερίδες, αμφίβια ποδήλατα και πτυσσόμενες γέφυρες, ο ανθρώπινος νους αποδεικνύεται πιο ευφάνταστος απ' όσο η ανθρωπότητα μπορεί να αντέξει.

Γι' αυτό κ οι ιδιαίτερες αυτές εφευρέσεις ήταν καταδικασμένες εξαρχής να αποτύχουν, γιατί απλά ο υπόλοιπος κόσμος δν είναι τόσο «μπροστά» όσο οι εφευρέτες τους!

Οι περίεργες συσκευές αμφίβολης χρήσης δεν είναι μάλιστα νεότερη

μόδα, αφού κυκλοφορούν ήδη από τον 16ο αιώνα, μαγνητίζοντας τα βλέμματα του κόσμου κ καταλαμβάνοντας το συλλογικό φαντασιακό.

Κι ενώ δεν ευτύχησαν ποτέ να γνωρίσουν τη μαζική παραγωγή, τα πρωτότυπα είχαν ωστόσο το δικό τους ενθουσιώδες κοινό, συντελώντας στν δημιουργικό πυρετό που χτύπησε τον πλανήτη στους μοντέρνους μας καιρούς.


 Ιδού λοιπόν με σάρκα και οστά οι εφευρέσεις που... καμιά σχέση με τις άλλες, τις συμβατικές!


Η παράσταση πρέπει να συνεχιστεί πάση θυσία: το «κατάκοιτο» πιάνο, βρετανική εφεύρεση του 1935, ήταν σχεδιασμένο για κλινήρεις ανθρώπους με αμείωτο πάθος γι μουσική. 

Βουτιά κανείς; Στη Γερμανία του 1925 εμφανίστηκε το ιδιαίτερο αυτό σωσίβιο, καμωμένο από σαμπρέλα ποδηλάτου.

Όταν η φωτογραφία γίνεται φονική: ένα 38άρι Κολτ μετατρέπεται σε φωτογραφική μηχανή στη Νέα Υόρκη του 1938! Το Revolver Gun απαθανατίζει τη στιγμή πατώντας απλώς τη σκανδάλη. Και βέβαια αμερικανός εφευρέτης ρίχνει στην αγορά το 1931 το πρώτο φορητό ραδιόφωνο της Ιστορίας ενσωματωμένο σε «ψαθάκι». Η ιδέα απορρίφθηκε μάλιστα ως «τρελή» και τέθηκε στο περιθώριο (ποιος θα ήθελε άλλωστε να ακούει μουσική στν δρόμο;), με το walkman να εμφανίζεται πολύ αργότερα στ βήματα που χάραξε ο αμερικανός πιονέρος...

Η εκτεταμένη χρήση τοξικών χημικών κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο καλούσε σε δραστικές λύσεις: το αντιασφυξιογόνο καροτσάκι κυκλοφορεί στν Αγγλία το 1938 ως το απόλυτο μέτρο, η κοινωνία αποτυγχάνει ωστόσο να δει το μεγαλείο του...

Μόνιμη σούζα: η μονότροχη μοτοσικλέτα του ιταλού εφευρέτη Goventosa de Udine κατασκευάζεται το 1931, αγγίζοντας μάλιστα την αστρονομική ταχύτητα των 150 χλμ/ώρα! 

Τι θα πει γιατί να φορέσει κάποιος ξύλινο μαγιό; Μα για είναι ευκολότερο το κολύμπι φυσικά (στο μυαλό του αμερικανού εφευρέτη ισχύει τουλάχιστον)! Κι αν δεν θέλετε μαγιό καμωμένο από ξύλο, κυκλοφορεί την ίδια εποχή (1939), αυτή τη φορά στο Μόντρεαλ του Καναδά, το πλαστικό προστατευτικό κάλυμμα προσώπου για διάφορες χρήσεις και κυρίως για προστασία από τις χιονοθύελλες...

Ποιος χρειάζεται το Ίντερνετ; Η Ασύρματη Εφημερίδα, όπως ονομάστηκε από τον αμερικανό εφευρέτη της το 1938, έστελνε κατευθείαν στο σπίτι σου το φρέσκο φύλλο της ημέρας!

Επειδή το μέγεθος ανέκαθεν μετρούσε, ιδού το συγκλονιστικό επεκτάσιμο τροχόσπιτο, έργο γάλλου μηχανικού του 1934...

Κι όμως, είναι πράγματι συλλέκτης πεζών! Το «πεζο-φτυάρι» προσαρμοζόταν στη μάσκα του αυτοκινήτου ως αμφιβόλου αποτελεσματικότητας τρόπος να μειωθούν τα τροχαία δυστυχήματα στους πολυσύχναστους παρισινούς δρόμους του 1924...

Το αμφίβιο ποδήλατο: το είπανε «Cyclomer», κυκλοφόρησε στο Παρίσι το 1932 και ήταν κατάλληλο για χρήση τόσο σε στεριά όσο και νερό. Είναι να απορείς που δεν έπιασε...

Γυαλιά κρεβατιού με καθρέφτες! Τα γυαλιά Hamblin ήταν ειδικά σχεδιασμένα για να απλοποιήσουν το ιδιαίτερα δύσκολο έργο της ανάγνωσης βιβλίου στο κρεβάτι. Και πάλι δεν κατάλαβε η ανθρωπότητα το μεγαλείο της αγγλικής εφεύρεσης του 1936. Ούτε και στην περίπτωση βέβαια του (ηλεκτρικά) θερμαινόμενου αστυνομικού γιλέκου, που ο εφευρέτης του το ήθελε να γίνει απαραίτητο βοήθημα για τον αμερικανό τροχονόμο του 1932...

Άλλη μια εφεύρεση που διέθετε μια γερή δόση παραξενιάς: η «Πτυσσόμενη Γέφυρα για Έκτακτη Ανάγκη», όπως την ονόμασε ο εμπνευστής της L. Deth το 1926, θα επέτρεπε στους ανθρώπους να διασχίζουν ποτάμια και ρυάκια σε περίπτωση καταστροφής. 

Το πρώιμο χειροκίνητο (και ποδοκίνητο) σκαπτικό μηχάνημα μας έρχεται από την Ολλανδία του 1761: το μόνο που είχαν να κάνουν οι χειριστές του ήταν να κινούν χέρια και πόδια. Συγχρονισμένα!

Γεννηθήτω φως: ένας τυφλός δοκιμάζει το 1912 τη συσκευή που φιλοδόξησε να τον κάνει να ακούει το φως (ό,τι κι αν σήμαινε αυτό στο μυαλό του εφευρέτη!). Όσο για την ξένοιαστη αμερικανίδα μητέρα, κρατά το μωρό της ήσυχο-ήσυχο το 1921 με το καροτσάκι-ραδιόφωνο, που περιλάμβανε κεραία και ηχείο και όλα τα κομφόρ...

Η μόδα επί ποδός: γιατί κάποιος πρέπει να σκεφτεί επιτέλους και τον επιχειρηματία! Το παγοπέδιλο προσαρμοζόταν πανεύκολα στο παπούτσι του businessman για να τον βοηθήσει στην οδύσσεια της καθημερινής του μετακίνησης το 1936.

Ιδού το Loetafoon, ένα πικάπ δηλαδή που συνδεόταν σε κινηματογραφική μηχανή προβολής, έργο δημιουργικού Σουηδού του 1929. Η συσκευή έβγαινε μάλιστα με μονό, διπλό ή και τριπλό πικάπ. Και δίπλα ένας περίεργος πλάγιος μύλος, με μια ελαφριά εκδοχή του να κατασκευάζεται πράγματι στην Ολλανδία το 1589...

Εδώ το περίεργο είναι μόνο ο τρόπος δοκιμής της εφεύρεσης! Ιδού το αλεξίσφαιρο κρύσταλλο, όπως επιδεικνύεται ζωντανά από νεοϋρκέζο αστυνομικό το 1931...

Ιδέες που δεν πέρασαν ποτέ στην παραγωγή (μα γιατί;): ένα βαπόρι σχεδιασμένο στην Ολλανδία το 1600, ικανό να μεταφέρει αγαθά πάνω σε παγωμένα ποτάμια κ λίμνες, σε περίπτωση που ξαναζήσουμε την εποχή των παγετώνων, και ένα ιδιόρρυθμο ατμοκίνητο αυτοκίνητο του 1845.

Διπλή δύναμη: κατασκευασμένος από τον A.G. Eckhardt το 1770, ο μύλος-κουπί ήταν σχεδιασμένος να δουλεύει σε διπλάσια ταχύτητα από τον κοινό ξάδελφό του...
-->
Για off road κανείς; Ένα σκληροτράχηλο όχημα 10 τροχών, ικανό να κατεβαίνει πλαγιές με κλίση ακόμα και 65 μοιρών(!), εφευρέθηκε στην Αγγλία το 1936...Αναδημοσιευση-πηγη αρθρου.
Από το techandtech

Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

Στρατιές για μετανάστευση...

immigration,nationality,metanastesi,μεταναστευτικό,ρεύμα,μετανάστευση νέων
Τον δρόμο της... μετανάστευσης επιθυμεί να ακολουθήσει ένας στους δύο νέους 18 ως 24 ετών προκειμένου να βρει εργασία, ενώ το 74% της πιο παραγωγικής ηλικίας (35-44 ετών) φοβάται ότι το επόμενο διάστημα μπορεί να χάσει τη δουλειά του.

Τα παραπάνω συμπεράσματα προκύπτουν από πανελλαδική έρευνα που πραγματοποίησε η εταιρεία Opinion Poll για λογαριασμό του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σύμφωνα με την έρευνα η οποία διεξήχθη σε δείγμα 1011 ατόμων από τις 22 Μαΐου ως 24 Μαΐου φαίνεται ότι πιο ανασφαλείς ανάμεσα στα δύο φύλα στο ενδεχόμενο να χάσουν τη δουλειά τους εμφανίζονται οι γυναίκες (62,07% έναντι 58,73% των ανδρών).
Ο μέσος όρος στο συνολικό δείγμα φτάνει το 60,33%, ενώ το υψηλότερο ποσοστό εμφανίζεται στην ηλικιακή ομάδα 35-44 (74,36%). Αρκετά χαμηλότερα είναι τα ποσοστά στις ηλικίες 18-24 (50%) και 25-34 (47,62%). Στις ηλικίες από 45 και πάνω η ανησυχία για μια ενδεχόμενη απόλυση φτάνει ακόμη και το 61,54%.
Αξίζει να αναφερθεί ότι πιο ασφαλείς αισθάνονται όσοι έχουν στοιχειώδες επίπεδο εκπαίδευσης συγκριτικά με αυτούς που έχουν μέση ή ανώτερη μόρφωση. Ετσι, σχεδόν 6 στους 10 με στοιχειώδη εκπαίδευση εκτιμούν ότι δεν κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους, ποσοστό το οποίο μειώνονται δραματικά για όσους έχουν μέση εκπαίδευση καθώς φτάνει μόλις το 18,37%. Το 42% των ερωτηθέντων με ανώτερες σπουδές τονίζει ότι δεν φοβάται για το ενδεχόμενο να χάσει τη δουλειά του.
Κατά τα λοιπά, το 21,93% που συμμετείχε στην έρευνα απάντησε ότι σκέφτεται να αναζητήσει εργασία σε κάποια άλλη χώρα. Ωστόσο, το ποσοστό εκτινάσσεται στην ηλικιακή ομάδα 18-24 όπου καταγράφονται και τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας με τις θετικές απαντήσεις να φτάνουν το 52,63%. Αρκετά υψηλό είναι το ποσοστό (38,18%) και για τις ηλικίες μεταξύ 35-44.
Επισημαίνεται ότι 1 στους 4 ερωτηθέντες με μέση ή ανώτερη μόρφωση εμφανίζεται θετικός να μεταναστεύσει προκειμένου να βρει εργασία, ποσοστό το οποίο πέφτει μόλις στο 5% για όσους έχουν στοιχειώδη εκπαίδευση. Αναφορικά με την επαγγελματική κατάσταση στην οποία βρίσκονται όσοι συμμετείχαν στην έρευνα, το 18,94% δηλώνει ότι αναζητά εργασία, το6,98% αναφέρει πως εργάζεται ευκαιριακά όπου τύχει, το 3,32% απασχολείται προσωρινά με σύμβαση. Μόλις το 29,9% τονίζει πως εργάζεται με μόνιμη απασχόληση, ενώ πολύ υψηλό ποσοστό (36,54%) δεν απάντησε.
ΠΗΓΗ: Εθνος

ΚΑΣΤΡΑ


Πανέμορφα κάστρα που περιβάλλονται από νερό

Κυριακή 23 Ιουνίου 2013

Κυριακή, 23 Ιουνίου 2013

Απίστευτες ιατρικές αλήθειες για τον κάθε λαό

Σήμερα σε ολόκληρο τον πλανήτη, υπάρχουν περίπου 200 χώρες...


Για την ακρίβεια 196. Γνωρίζετε μήπως σε ποια χώρα ζουν οι περισσότερο παχύσαρκοι άνθρωποι; Ποια περιοχή του πλανήτη, έχει τους μικρότερους σε ηλικία ανθρώπους; Μήπως ξέρετε ποια χώρα δεν έχει καθόλου λίμνες ή ποτάμια και οι κάτοικοι της πίνουν νερό από την αφαλάτωση των φυτών; Ποια χώρα έχει τους περισσότερους φυλακισμένους; και αντίθετα σε ποια χώρα επί του πληθυσμού της, είναι οι πιο μορφωμένοι άνθρωποι; Διαβάστε το κείμενο και δεν θα το πιστεύετε.







Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με τη χώρα που ο μισός της πληθυσμός είναι κάτω από τα 15 χρόνια. Αυτή είναι η Νιγηρία όπου σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, το 49% των Νιγηριανών δεν έχουν μπει καν στην εφηβεία.







Στον αντίποδα η χώρα όπου οι κάτοικοι της πεθαίνουν με γοργούς ρυθμούς, τόσο από ασθένειες, όσο και λόγω της ηλικιακής σύνθεσης είναι η Ουκρανία. Κάθε χρόνο πεθαίνουν 8 άνθρωποι στους 100 και δεν αντικαθίστανται από τις γέννες, που σημαίνει ότι μέχρι το 2050, η Ουκρανία θα έχει χάσει το 30% του συνολικού της πληθυσμού.







Το Nauru, είναι ένα μικρό νησάκι κοντά στην Ινδονησία, στον νότιο Ειρηνικό, πλούσιο σε φωσφορικό αλάτι. Οι κάτοικοί του είναι οι πιο παχύσαρκοι και υπέρβαροι κάτοικοι στον κόσμο. Το 95% του πληθυσμού του είναι υπέρβαρο. Και μην νομίζετε ότι πρόκειται για κάποια επιδημία, ή χρωμοσωμική ανωμαλία. Όταν ευημέρησε πριν λίγες δεκαετίες λόγω των εξαγωγών αλατιού, οι κάτοικοι γνώρισαν και λάτρεψαν το fast food.







Οι πιο μορφωμένοι άνθρωποι στον κόσμο ζουν στον Καναδά. Το 50% του πληθυσμού έχει ανώτερη εκπαίδευση. Ακολουθούν το Ισραήλ με 45% και η Ιαπωνία με 44%. Αντίθετα η χώρα με τους περισσότερους φυλακισμένους στον κόσμο είναι η γειτονική με τον Καναδά, ΗΠΑ. Στις φυλακές των Ηνωμένων Πολιτειών βρίσκονται σήμερα περισσότεροι από 2,2 εκατομμύρια εγκληματίες.







Στην Παπούα- Νέα Γουινέα, η επίσημη γλώσσα είναι τα Αγγλικά. Όμως Αγγλικά μιλάει μόνο το 2% του πληθυσμού. Στο νησί μιλιούνται συνολικά 820 διαφορετικές γλώσσες, ή αλλιώς, το 12% των γλωσσών όλου του πλανήτη.







Η χώρα που δεν έχει ποτάμια και λίμνες είναι η Σαουδική Αραβία και οι γαστρεντερίτιδες θερίζουν κυρίως στα χωριά. Το νερό που πίνουν είναι από αφαλάτωση των φυτών.



tuned.gr

Βίκτωρ Ουγκώ: Ο Γάλλος βάρδος του μεγαλείου της Ελληνικής Εθνικής Ιδέας

Written By φιλίστωρ Ι. Β. Δ. on 21 Ιουνίου 2013 | 6/21/2013 05:12:00 μ.μ.

Βίκτωρ Ουγκώ
Ο μεγάλος μυθιστοριογράφος και ποιητής Βίκτωρ Ουγκώ (1802-1885) υπήρξε ένας συνεπής αναγνώστης των Αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων και ανυπόκριτος θαυμαστής τους. Στα γραπτά του έκανε δεκάδες κολακευτικές αναφορές στα έργα τους, τα οποία και τοποθετούσε στην κορυφή της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Π.χ. έγραφε για τον Όμηρο

"Ο 'Ομηρος είναι η μεγαλοφυΐα που λύνει αυτό το ωραίο πρόβλημα της Τέχνης, το ωραιότερο ίσως απ΄όλα, την αληθινή απεικόνιση της ανθρωπότητας, που κατορθώνεται με την μεγέθυνση του ανθρώπου, δηλαδή με την γενεσιουργία του πραγματικού μέσα στο ιδανικό. Μύθος και Ιστορία υπόθεση και παράδοση, χίμαιρα και επιστήμη, συνθέτουν τον Όμηρο. Δεν έχει βάθος και γελάει. όλα τα βάθη των παλαιών εποχών μετακινούνται, αχτινοβολούν φωτισμένα, στο απλόχερο γλαυκό διάστημα του πνεύματος αυτού..." 

"Ο Ελληνικός πολιτισμός με την ποίηση και την τέχνη είχε τέτοια δύναμη, ώστε πολλές φορές νικούσε και τον πόλεμο. Οι Σικελοί, λέει ο Πλούταρχος, εξαιτίας του Νικία, ελευθέρωναν τους Έλληνες αιχμαλώτους που τραγουδούσαν στίχους του Ευρυπίδη."

 Ο ρομαντισμός του Ουγκώ και η πίστη του στις Ιδέες ως αυθύπαρκτες έννοιες που καθορίζουν την Ιστορία και τον πολιτισμό, τον έστρεψε σταδιακά υπέρ του αναδυόμενου Ελληνικού Έθνους ως αληθινού συνεχιστή του Αρχαίου Ελληνικού κλέους. «Ο κόσμος είναι μία διεύρυνση της Ελλάδος και η Ελλάς είναι ο κόσμος σε σμίκρυνση» έλεγε χαρακτηριστικά. Ως γνήσιος πνευματικός άνθρωπος προσπαθούσε να αναδείξει την υπεροχή του Πνεύματος έναντι της Ύλης και ως αξιοσημείωτο παράδειγμα θεωρούσε την διάρκεια και την διαχρονική επικαιρότητα του Αρχαίου Ελληνικού πνεύματος έναντι της προσωρινότητας άλλων εμπορικών και οικονομοκεντρικών Αρχαίων πολιτισμών. Αναφέρει σχετικά:

"Χορτάρι φυτρώνει στα έξη σκαλοπάτια του βήματος που μιλούσε ο Δημοσθένης και ο Κεραμεικός είναι ένα φαράγγι γεμάτο μαρμάρινη σκόνη που ήταν το παλάτι του Κέκρωπος. Ο ναός του Θησέα ανήκει στα χελιδόνια και οι κατσίκες βόσκουν πάνω στην Πνύκα, η Ελληνική Ιδέα όμως είναι ζωντανή, η Ελλάδα είναι Θεά. Το να είσαι ένα ταμείο είναι κάτι που περνάει, το να είσαι όμως σχολή είναι κάτι που διαρκεί."

"Είναι θαυμαστή η δύναμη του φωτεινού λυτρωμού της Ελλάδας ακόμη και σήμερα που μπροστά στα μάτια μας υπάρχει η Γαλλία. Η Ελλάδα δεν έκανε αποικίες χωρίς να εκπολιτίζει και έτσι αποτελεί παράδειγμα για πολλά νέα κράτη. Δεν αρκεί να αγοράζεις και να πουλάς..."

"Η Τύρος αγόραζε και πουλούσε. Η Βυρητός αγόραζε και πουλούσε και η σιδώνα αγόραζε και πουλούσε. Που είναι τώρα αυτές οι πολιτείες; Η Αθήνα δίδασκε. Ακόμη και σήμερα είναι μια πρωτεύουσα της ανθρώπινης σκέψης."

Χάρις αυτή την πνευματική παρακαταθήκη ο Ουγκώ μοιραία υποστήριξε με θέρμη την προσπάθεια των Ελλήνων να αποτινάξουν τον Οθωμανικό ζυγό. Οι πρώτες ποιητικές αναφορές του Ουγκώ σχετικά με τον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων εμφανίζονται το 1826 με τη δημοσίευση στο γαλλικό Τύπο του ποιήματος "Τα Κεφάλια του Σαραγιού" (Les têtes du serail), εμπνευσμένου από την ηρωική Έξοδο του Μεσολογγίου, όπου εμφανίζονται μεταξύ των 6000 κεφαλών, που είχαν αποσταλεί στο σαράγι να συνομιλούν μεταξύ τους τα τρία κεφάλια του Μάρκου Μπότσαρη, του Επισκόπου Ρωγών Ιωσήφ και του Κωνσταντίνου Κανάρη. Το 1827 συνθέτει τα ποιήματα "Ναβαρίνο" (Navarin) και "Ενθουσιασμός" (Enthousiasme) και την επόμενη χρονιά τα "Κανάρης" (Canaris), "Λαζάρα" (Lazzara) καθώς και το περίφημο "Ελληνόπουλο" (L' enfant) στο οποίο αναφέρεται με μεγάλη συγκινησιακή φόρτιση στην σφαγή των Ελλήνων της Χίου από τους Τούρκους. Όλα τα παραπάνω ποιήματα περιελήφθησαν στη συλλογή "Τα Ανατολίτικα" που εκδόθηκε αρχικά στην Γαλλία.
Μετά την μερική απελευθέρωση της Ελλάδας, ο Ουγκώ, σε αντίθεση με την επίσημη πολιτική της Γαλλικής κυβέρνησης και του Ναπολέοντα Γ', δεν έπαψε να υποστηρίζει δημοσίως τις Ελληνικές προσπάθειες για Εθνική αποκατάσταση, καθώς θεωρούσε το Ελληνικό Έθνος ένα από τα Ιστορικότερα της Ευρώπης. Σύμφωνα με τον Ροζέ Μιλλιέξ όταν ο Ουγκώ στις 25 Αυγούστου 1856 έλαβε την αλυτρωτική εφημερίδα του πατρινού δημοσιογράφου Ρηγόπουλου "Ελληνική σημαία" η οποία κυκλοφορούσε και στα Γαλλικά, τη διάβασε, όπως έγραψε,«με θερμό ενδιαφέρον», τoν συνεχάρη ως «σημαιοφόρο της ελευθερίας» και τον ενεθάρρυνε να εξακολουθήσει να εργάζεται «για την ένωση των λαών», γιατί, όπως είπε:

«στα πιο ένδοξα έθνη, στην Ελλάδα, στην Ιταλία, στη Γαλλία, πέφτει η τιμή να δώσουν το παράδειγμα. Αλλά πρέπει να ξαναγίνουν κυρίαρχα. Πρέπει να ξαναβρούν το πρόσωπο τους. Πρέπει η Ελλάδα να ολοκληρώσει την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού, πρέπει η Ιταλία να απαλλαγεί από την Αυστρία, πρέπει η Γαλλία να γκρεμίσει την Αυτοκρατορία. Όταν αυτοί οι μεγάλοι λαοί θα βρεθούν έξω από τα σάβανα τους, θα φωνάξουν: Ενωση! Ευρώπη! Ανθρωπότητα! Εδώ βρίσκεται το μέλλον: η φωνή της Ελλάδας θα είναι μια από εκείνες που θα ακουστούν περισσότερο». Του σημείωσε ακόμη: «Εδώ και ήδη πολλά χρόνια αγωνίσθηκα και πολέμησα για την απελευθέρωση της Ελλάδος• σας ευχαριστώ που το θυμάστε... Ας γίνουμε, άτομα και λαοί, όσο γίνεται λιγότερο εγωιστές και όσο γίνεται περισσότερο άνθρωποι. Ζητωκραυγάστε ''Ζήτω η Γαλλία! ",την ώρα που εγώ θα φωνάζω: "Ζήτω η Ελλάδα!"». Κατά την άποψη του Ουγκώ, δεν υπάρχουν μικροί και μεγάλοι λαοί. Είχε γράψει:« Έχω για όλα τα έθνη βαθύ σεβασμό κι όσο πιο μικρός είναι ένας λαός,τόσο ο σεβασμός μου είναι μεγαλύτερος».

Το ενδιαφέρον του Ουγκώ για την ελεύθερη πλέον Ελλάδα φάνηκε ιδιαίτερα και σε σχέση με το κρητικό ζήτημα και τις θυσίες των Κρητών για "Ένωση" που συγκλόνησε την Ευρώπη. Το διάστημα της Κρητικής Επανάστασης του 1866 – 1869 δημοσιεύει τρεις επιστολές υπέρ των Κρητών στον ευρωπαϊκό τύπο το Δεκέμβριο του 1866, το Φεβρουάριο του 1867 και το Φεβρουάριο του 1869, παρά το γενικότερο αρνητικό για τα ελληνικά ζητήματα κλίμα της εποχής.  Η επανάσταση τους φαινόταν ότι δεν θα έφερνε το ποθητό για αυτούς αποτέλεσμα, αλλά αυτό δεν εμποδίζει τον Ουγκώ να γράψει την «Πρώτη Επιστολή στους Κρήτες», για να τους δώσει θάρρος καθώς σημείωσε ο ίδιος. Έγραψε μεταξύ άλλων:

«Επιμένετε. Εστω και καταπνιγμένοι θα θριαμβεύσετε... Η κατάπνιξη μιας επανάστασης δεν σημαίνει καθόλου κατάργηση των αρχών της... Το δίκιο δεν καταποντίζεται. Κύματα γεγονότων το σκεπάζουν, αλλά ξαναπροβάλλει...Έλληνες της Κρήτης έχετε το δίκιο με το μέρος σας κι έχετε μαζί σας τη λογική. Να υπάρχει πασάς στην Κρήτη δεν το χωράει μυαλό ανθρώπου. Εκείνο που ισχύει για την Ιταλία, ισχύει και για την Ελλάδα. Δεν μπορεί να δοθεί η Βενετία στη μία χωρίς να δοθεί η Κρήτη στην άλλη. Δεν μπορεί η ίδια αρχή να λέει «ναι» στη μια και να αρνιέται στην άλλη... Στο μεταξύ το αίμα κυλάει κι η Ευρώπη το ανέχεται. Αρχίζει να το συνηθίζει... Να έχεις το ξίφος στο πλευρό και να παρακολουθείς ήρεμος τις σφαγές!... Το κρητικό ζήτημα έχει πια τεθεί. Θα λυθεί και θα λυθεί όπως όλα τα ζητήματα αυτού του αιώνα, προς την κατεύθυνση της απολύτρωσης. Η Ελλάδα ακέραιη, η Ιταλία ακέραιη, πάνω από τη μια η Αθήνα, πάνω από την άλλη η Ρώμη,να αυτό που εμείς, Γαλλία, χρωστάμε στις μάνες μας».

Σε άλλο μήνυμα του προς τους σκλαβωμένους Κρήτες,το 1867, ο Ουγκώ θα γράψει μεταξύ άλλων: "Η Κρήτη είναι η Ελλάδα. Υπολογίζετε σε εμένα ως συγγραφέα και πολίτη... Ανήκω στην Ελλάδα όσο και στη Ιταλία. θα έδινα για την Ελλάδα τους στίχους μου όπως ο Τυρταίος και το αίμα μου όπως ο Βύρωνας... Η ιερή σας πατρίδα έχει την πιο βαθιά μου αγάπη. Σκέφτομαι την Αθήνα όπως σκέπτεται κανείς τον ήλιο». Και υπέγραψε: «Ο αδελφός σας Βικτόρ Ουγκό».

Η Ελλάδα προκάλεσε το ενδιαφέρον του Ουγκώ και σε άλλες περιπτώσεις. Κι επειδή είναι επίκαιρο το ζήτημα της επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα στον τόπο από τον οποίο τα πήρε ο Ελγιν πρέπει να σημειωθεί ότι ο Ουγκώ ήταν ένας από τους πρώτους που εξέφρασε τον αποτροπιασμό του για το πολιτιστικό αυτό έγκλημα. Στην πολύπτυχη ωδή του «Στη θριαμβευτική Αψίδα» (A l'Arc de Triomphe) έγραψε (σ.σ. η απόδοση στα ελληνικά είναι του Κωστή Παλαμά): «Η Αθήνα λυπημένη είναι, κρύβει στου Παρθενώνα το μέτωπο του κανονιού και του Άγγλου τα σημάδια και των ναών της κλαίοντας τα ρημάδια,τον Έλληνα ονειρεύεται, της τέχνης το καμάρι,που σκόρπισεν εκεί όπου των Προπυλαίων υψώνεται γραμμένη η εικόνα, σκόρπισ'εκεί με του δικού του του χεριού τη χάρη/κάτι πανώριο σα χαμόγελο του ανθρώπου».

Ο θάνατός του, τέλος, είχε μεγάλο αντίκτυπο στην Ελλάδα και στο σύνολό του σχεδόν ο ελληνικός Τύπος κάλυψε με λεπτομέρειες το γεγονός της απώλειας του διακεκριμένου φιλέλληνα συγγραφέα, ενώ ο Εμμανουήλ Ροΐδης έγραψε μια συγκινητική νεκρολογία. Μάλιστα πραγματοποιήθηκαν τελετές στην Αθήνα προκειμένου να τιμηθεί ο μεγάλος νεκρός αντίστοιχες με αυτές, που έλαβαν χώρα στη Γαλλία. Στα 100 χρόνια από τη γέννηση του Ουγκώ,το 1902, ο Παλαμάς από το βήμα του φιλολογικού συλλόγου «Παρνασσός» του αφιέρωσε λίγους στίχους:


«Σ' εσένα ο ύμνος, που έσπειρες και λόγοι ξαναβλάστησαν η Ωδή,το Δράμα,η Σάτιρα,κ' η επική Καλλιόπη. Από βοριά προφητικού και ανταρτικού το φύσημα/τρέμουν ακόμα ολόγιομοι τη Φαντασίας οι τόποι.
Μα πρώτα απ' όλα ευλογητός και παινεμένος που έκραξες-Ω Μισολόγγι! Μπότσαρη! Κανάρη! Κρήτη! Ελλάδα!...»

(για την συναρμολόγηση και μόνο) Ι. Β. Δ.

Πηγές

 http://el.wikipedia.org/wiki/ Βίκτωρ Ουγκώ

http://hellenica.blogspot.gr/2007/02/l-enfant.html 

http://proskynitis.blogspot.gr/2011/02/blog-post_2610.html

Βίκτωρ Ουγκώ, Φιλοσοφία και φιλολογία, εκδόσεις Αναγνωστίδη

 http://www.istorikathemata.com

Περί πολιτικών: Αριστείδης ο Δίκαιος

αριστειδης2Η πολιτική επιστήμη βασίζεται στην πείρα σε σχέση με την κοινωνική ζωή και με αυτήν ασχολείται, γράφει ο Αριστοτέλης. Οι ανώριμοι που παρασύρονται από τα πάθη τους δεν κάνουν για πολιτική, συνεχίζει ο Έλληνας φιλόσοφος στα «Ηθικά Νικομάχεια», καθότι ενεργούν υπό το κράτος αυτών. Σ’ αυτούς του ανθρώπους η όποια γνώση είναι ανώφελη.
Πράγματι στις ημέρες μας η πολιτική απαρτίζεται από άτομα, τα οποία υπό φυσιολογικές συνθήκες θα αποκλείονταν παντός αξιώματος. Στην εποχή της διαστρέβλωσης αποφασίσαμε να σας δείξουμε ότι ακόμα και κάτω από τρομερή πίεση ο πολιτικός έχει την ευκαιρία να παραμείνει πολιτικός και να μην μετατραπεί σε πολιτικάντη. Αρκεί και ο λαός να έχει την ανάλογη παιδεία και πάνω απ όλα έμφυτο το αίσθημα του αγνού πατριωτισμού.
Ο λόγος για τον Αριστείδη, ο οποίος ονομάστηκε δίκαιος γιατί αγαπούσε πάνω απ όλα το δίκιο. Απέφευγε να λέει ψέματα, ποτέ του δεν κολάκευε αλλά ούτε και κορόιδευε. Έζησε στην Αθήνα την εποχή της περσικής απειλής που εκδηλωνόταν με όπλα και όχι με δάνεια. Ουδέποτε εκμεταλλεύτηκε χρήματα του Δημοσίου. Ο Αριστείδης προτιμούσε την αριστοκρατική, τουτέστιν αξιοκρατική, κυβέρνηση και όχι την δημοκρατική ή την απολυταρχική. Θεωρούσε πως πρέπει να κυβερνούν οι άξιοι, όπως πρέπει να χειρουργούν οι ικανοί γιατροί, να αγωνίζονται σε μια ομάδα οι καλύτεροι αθλητές κ.ο.κ. Σ’ αυτή του την πεποίθηση είχε αντίπαλους αυτούς που αρέσκονταν στο να κολακεύουν τις αδυναμίες του όχλου.
Έμενε ατάραχος στις πολιτικές διακυμάνσεις, εν αντιθέσει με τους αντιπάλους του, οι οποίοι υπερηφανεύονταν, όταν είχαν την εξουσία στα χέρια τους, ενώ σε περίπτωση που έχαναν στις εκλογές έβριζαν, απειλούσαν και συκοφαντούσαν. Καλή ώρα σαν σήμερα, αφού από την Αρχαία Αθήνα έχουν υιοθετηθεί εκτός των καλών και άσχημα κατάλοιπα της τότε εποχής. Μην ξεχνάμε ότι στην… δημοκρατική Αθήνα καταδικάστηκε σε θάνατο ο μεγαλύτερος φιλόσοφος της γνωστής ιστορίας, ο Σωκράτης.
Στον Αριστείδη είχε ανατεθεί το αξίωμα να φροντίζει για τα έσοδα του Δημοσίου. Από αυτήν του την θέση ξεσκέπασε πολλούς υπαλλήλους που ήταν καταχραστές. Αυτή του η πολιτική ξεσήκωσε αντιδράσεις από κηφήνες της λαϊκής περιουσίας που δρουν και ξεζουμίζουν πλούτο μέχρι και στις μέρες μας. Οι εχθροί του κατόρθωσαν να επηρεάσουν τον Θεμιστοκλή και έτσι ο αξιοκράτης πολιτικός εξορίστηκε με την μέθοδο του εξοστρακισμού.
Οι πολίτες πάνω σε ένα θραύσμα πήλινου αγγείου (όστρακο) έγραφαν το όνομα του πολίτη του οποίου την εξορία επιθυμούσαν. Μερικοί από αυτούς δεν ήξεραν γράμματα, γι αυτό κατάφευγαν σε μορφωμένους. Κάποιος πλησίασε τον Αριστείδη, χωρίς να τον γνωρίζει, και του ζήτησε να γράψει το όνομα «Αριστείδης» πάνω στο όστρακο.
-Γνωρίζεις τον Αριστείδη;, τον ρώτησε.
-Όχι απλά έχω βαρεθεί να τον λένε δίκαιο όλη την ώρα, απάντησε.
Χωρίς δεύτερη κουβέντα και δισταγμό ο Αριστείδης έγραψε το όνομά του πάνω στο όστρακο. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν το μεγαλείο ψυχής του Έλληνα πολιτικού που δεν επέτρεπε στα πάθη του να ανατρέψουν στο μυαλό και την καρδιά του το αίσθημα του δικαίου.
Στο σημερινό ελληνικό κράτος αυτό που ακούμε όλη την ώρα από πολιτικάντηδες είναι το «δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς». Σίγουρα υπάρχουν και πολιτικοί που προσπαθούν, παρ’ όλες τις πιέσεις, να αντισταθούν όσο αντέχουν στις επιταγές της παγκόσμιας διαπλοκής. Ωστόσο τότε τα πράγματα ήταν ακόμα πιο δύσκολα, αφού η Ελλάδα απειλείτο  από τον στρατό της τεράστιας και πολυεθνικής Περσικής Αυτοκρατορίας.
Μετά τις Θερμοπύλες οι Πέρσες θέλησαν να κατευθυνθούν στην Αθήνα. Ο Θεμιστοκλής στα δύσκολα ανακάλεσε τον Αριστείδη από την εξορία. Ο μεγάλος αυτός Έλληνας γύρισε πίσω διατηρώντας τον ίδιο ακέραιο χαρακτήρα και έχοντας ακόμα μεγαλύτερη αγάπη για την πατρίδα. Οι Πέρσες σκέφτηκαν να διχάσουν τους Έλληνες. Μέσω απεσταλμένων (συγκρίνετε στο μυαλό σας τις ομοιότητες με το σήμερα) υπόσχονταν στους Αθηναίους χρήματα και δόξα εις βάρος της Σπάρτης, μεγάλη αντιπάλου της Αθήνας, με αντάλλαγμα την υποχώρησή τους. Τους υπόλοιπους Έλληνες δε, τους απειλούσαν και τους φοβέριζαν.
Συγκαλείται πολιτική συνέλευση με την παρουσία Αθηναίων, Περσών και Σπαρτιατών και την πίεση για τον Ελληνισμό να αυξάνεται ασφυκτικά. Ήρθε η ώρα του Αριστείδη να τοποθετηθεί. Στρέφεται αρχικά προς τους Σπαρτιάτες που φοβούνταν ότι θα ενδώσουν οι Αθηναίοι: Αντιπρόσωποι της Σπάρτης, όταν γυρίσετε στην πατρίδα σας να διακηρύξετε πως δεν υπάρχει ούτε επάνω στην γη ούτε κάτω από το έδαφος τόσο χρυσάφι, για το οποίο οι Αθηναίοι θα πουλούσαν την ελευθερία των Ελλήνων. Και σεις Ασιάτες, να απαντήσετε στους ανωτέρους σας ότι όσο ο ήλιος δεν αλλάζει την πορεία του στον ουρανό, οι Αθηναίοι δεν θα πάψουν ποτέ να αγωνίζονται για την ελευθερία.
Τα λόγια του Αριστείδη έφεραν ενθουσιασμό στους περισσότερους. Οι Πέρσες κατεβαίνουν με πολυάριθμο στρατό στην Αττική. Ο Αθηναίος πολιτικός τιμώρησε παραδειγματικά εκείνους που πρότειναν την συνεργασία με τους Πέρσες και συνέχισε με την εκκένωση των Αθηνών προς την Σαλαμίνα. Ακολούθησε η μάχη των Πλαταιών όπου οι μπαρουτοκαπνισμένοι Έλληνες θριάμβευσαν εναντίον του περσικού «γίγαντα».
Κίμων Γεωργακάκης, Πολιτικός Επιστήμων
ΠΥΓΜΗ.gr

Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

Για να βλέπετε τα αξιοθέατα χωρίς να χρειάζεται να φύγετε από το δωμάτιο

Από τον Τάμεση μέχρι το Σίδνεϊ αυτά τα δωμάτια έχουν την καλύτερη θέα που μπορείτε να βρείτε σε ξενοδοχεία. Ταξιδιωτικό περιοδικό έφτιαξε μία λίστα με τα πιο εντυπωσιακά αξιοθέατα που φαίνονται από δωμάτια ξενοδοχείων.

Τα παρακάτω δωμάτια υπόσχονται ότι τα μάτια σας θα απολαύσουν τη θέα και δεν θα ξεχάσουν ποτέ τη διαμονή.


Resort Anse Chastanet, Βουνό Jade στην Αγία Λουκία


Ritz-Carlton, Σιγκαπούρη


Plaza Athenee, Παρίσι


Corinthia Hotel, Λονδίνο


Mandarin Oriental, Σαν Φρανσίσκο


Pangu 7-Star Hotel, Πεκίνο


Oberoi Amarvilas, Ινδία



Hotel Salto Chico, Παταγονία


Four Seasons Hotel, Σίδνεϊ


Trump Hotel, Σικάγο


Penthouse και Planetarium Suites στη Ρώμη


Samling Hotel, Λίμνη District, Βρετανία


 http://www.newsbeast.gr