Translate

Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013

10 δρόμοι στον κόσμο που ξεχωρίζουν

Είναι συντομότερος, στενότερος, μεγαλύτερος, φαρδύτερος… Καθένας από τους 10 δρόμους που φιγουράρουν στη λίστα με τους πιο παράξενους του κόσμου έχει τη δική του...
«πονεμένη» ιστορία. Καλό θα ήταν να τη μάθετε και εσείς σε περίπτωση που κάποια στιγμή βρεθείτε στο οδόστρωμα, να ξέρετε -βρε αδελφέ- πώς θα… ξεφύγετε!


1. Ο «συντομότερος» δρόμος (Ebenezer Place, Σκοτία)


Τον διασχίζεις τάχιστα, χωρίς να κουραστείς καθόλου, είτε φοράς παπούτσι φλατ είτε γόβα στιλέτο! Ο «συντομότερος» δρόμος στον κόσμο έχει μήκος 2,06 μέτρα και μόνο μία διεύθυνση(!): Η είσοδος ενός μπιστρό με τον αριθμό 1, που αποτελεί μέρος του ξενοδοχείου «Mackays». Κατάκοπος πια, πίνεις και το ποτάκι σου!

2. Ο στενότερος δρόμος (Spreuerhofstraße, Γερμανία)


Σε αυτόν το δρόμο πρέπει να είσαι το λιγότερο «ψηλόλιγνος» για να τον διασχίσεις, αφού το πλάτος του κυμαίνεται από 31 εκατοστά (στο στενότερο σημείο) έως 50 εκατοστά (στο φαρδύτερο). Επιπλέον, για να περάσεις ξέχασε τους τρυφερούς εναγκαλισμούς με το έτερον ήμισυ! Στην έξοδο πάλι θα πιαστείτε χεράκι χεράκι…

3. Ο πιο περίπλοκος δρόμος (Judge Harry Pregerson Interchange, Λος Άντζελες, ΗΠΑ)

«Χαθήκαμε… χριστιανοί», αναφώνησε ο τελευταίος οδηγός και μετά… τα ίχνη του χάθηκαν! Ένα σύνολο από γέφυρες σε τέσσερα επίπεδα δημιουργούν το πιο περίπλοκο δίκτυο δρόμων στον κόσμο, όπου πρέπει σαν άλλος Κοντορεβυθούλης να αφήνεις τα… ψιχουλάκια σου για να βρεις την έξοδο!

4. Ο πιο «στριφογυριστός» δρόμος (Lombard St, Σαν Φρανσίσκο, ΗΠΑ)

Βρίσκεται στο λόφο Russian Hill στο Σαν Φρανσίσκο και αποτελείται από 8 απότομες στροφές, που για να τις διασχίσεις πρέπει πρώτα να έχεις πάρει (καλού κακού) τις Ντραμαμίνες σου για τη ναυτία! Το όριο ταχύτητας είναι 8 χιλ./ώρα, ενώ για περισσότερη ασφάλεια στρώθηκε με ειδικά τούβλα.

5. Ο πιο απότομος δρόμος (Baldwin Street – Νέα Ζηλανδία)

Οι οδηγοί συνηθίζουν να βάζουν πέτρες στις ρόδες των αυτοκινήτων τα βράδια, μήπως και τα πάρει η κατηφόρα, ενώ οι ίδιοι χρησιμοποιούν τα… παγοπέδιλα για να κατέβουν! Ο πιο απότομος δρόμος στον κόσμο χαρακτηρίζει και την πιο απότομη κατοικημένη περιοχή στον πλανήτη, όπου το χειμώνα τα πράγματα είναι ακόμη πιο επικίνδυνα.

6. Ο φαρδύτερος δρόμος (9 De Julio, Μπουένος Άιρες, Αργεντινή)

Πάνω από 300 μέτρα πλάτος και 12 λωρίδες κυκλοφορίας συνθέτουν το φαρδύτερο δρόμο στον κόσμο, όπου -παρόλα αυτά- το μποτιλιάρισμα είναι μεγάλο. Όσο για τους πεζούς; Ένα τσιγάρο… δρόμος και ένας ζεστός καφές είναι ό,τι πρέπει για να διασχίσουν το δρόμο! Όσοι βιάζονται, τώρα, μπορούν να χρησιμοποιούν τα πατίνια τους!

7. Ο μακρύτερος εμπορικός δρόμος (Yonge St, Οντάριο, Καναδάς)

Ένας από τους κεντρικότατους δρόμους στο Οντάριο συνδέει τις όχθες των λιμνών Οντάριο και Simcoe, καλύπτοντας μια απόσταση 1.178 μιλίων. Ότι πρέπει δηλαδή για να αποφασίσεις αν θα πάρεις το ροζ πουλόβερ που είδες στη βιτρίνα ή το κόκκινο, πώς θα το συνδυάσεις, τι αξεσουάρ του ταιριάζουν κ.λπ. Άλλωστε, χρόνο έχεις!

8. Ο μεγαλύτερος κυκλικός δρόμος (Putrajaya, Μαλαισία)

O δρόμος βρίσκεται στα νότια της Κουάλα Λουμπούρ και διατρέχει έναν καταπράσινο λόφο, ενώ το μήκος του φτάνει τα 3,4 χιλιόμετρα. Είναι ένας από τους πιο εντυπωσιακούς δρόμους στον κόσμο, αρκεί να μην κάνεις πολλούς κύκλους και χάσεις τον προσανατολισμό σου! Εναλλακτικά, μπορείς να κάνεις μια βόλτα μέσα στο πάρκο!

9. Ο πιο μπερδεμένος κυκλικός δρόμος (Magic Roundabout, Swindon, Ηνωμένο Βασίλειο)

Το λέει και το όνομά του: Μαγεία! Άλλωστε για να ξεμπερδέψεις τις διαδρομές πρέπει να είσαι το λιγότερο ο… Χουντίνι ή να έχεις πάει πριν σε χαρτορίχτρα! Κατασκευάστηκε το 1972 και αποτελείται από πέντε μίνι-κυκλικούς κόμβους που σχηματίζουν έναν μεγάλο κύκλο. Το 2009 ψηφίστηκε ως ο τέταρτος πιο «τρομακτικός» δρόμος στη Βρετανία, αφού παρατηρήθηκε ότι πολλοί οδηγοί… κλείστηκαν σε ψυχιατρείο!

10. Ο μεγαλύτερος εθνικός δρόμος (Highway 1, Αυστραλία)

Mε συνολικό μήκος περίπου 14.500 χιλιόμετρα (9.000 μίλια) είναι η μεγαλύτερη εθνική οδός στον κόσμο, που ενώνει όλες τις ηπειρωτικές πρωτεύουσες της Αυστραλίας. Αποτελεί έναν από τους πλέον ξεκούραστους αυτοκινητοδρόμους, όπου το ταξίδι αποκτά άλλη διάσταση!

17 εξωπραγματικές ανθρώπινες κατασκευές

Ο άνθρωπος μπορεί να μολύνει τις θάλασσες, να καίει τα δάση και να καταστρέφει σιγά αλλά σταθερά την φύση γύρω του, μπορεί όμως και να δημιουργήσει.


Ακόμη και σε παλαιότερες  εποχές, όταν η εξέλιξη της τεχνολογίας δεν μπορούσε να τον βοηθήσει, κατασκεύασε εντυπωσιακά, εξωπραγματικά κτίρια, χρησιμοποιώντας μόνο το μυαλό και τα χέρια του. Κτίρια που ακόμη και σήμερα στέκονται όρθια, επιβλητικά υπενθυμίζοντας σε όποιον τα αντικρίζει την δύναμη της ανθρώπινης θέλησης! Δείτε στην συνέχεια μια μικρή λίστα με 17 τέτοια κτίρια..


1. Μονή Montserrat, Καταλονία, Ισπανία.




2. Mont-Saint-Michel, Γαλλία




3. Al Khazneh ή «The Treasury» στην Πέτρα, Ιορδανία.




4. Cliff Palace, Mesa Verde National Park, Κολοράντο





5. Potala Palace, Chengguan, Θιβέτ




6. Leshan Giant Buddha, Κίνα





7. Angkor Wat, Καμπότζη





8. Εκκλησία Bet Giyorgis, Lalibela, Αιθιοπία





9. Chandi Bori Well Abhaneri, Ινδία




10. Αλάμπρα, Γρανάδα, Ισπανία





11. Ναοί Bagan, Μιανμάρ




12. Πυραμίδες Teotihuacan, Μεξικό




13. Ξύλινες Εκκλησίες στο νησί Kizhi, Ρωσία




14. Αιωρούμενος Ναός Hengshan, Κίνα




15. Σπίτια λάσπης, Hadhramaut, Υεμένη




16. Μονή σε σπηλιά, Vardzia, Γεωργία




 17. Χωριό Monsanto, χτισμένο μεταξύ φυσικών ογκόλιθων.



  dinfo.gr

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

Σεπ 112013
 
178-620x478 (WinCE)
Ο πρώτος χαρτογράφος που χάραξε το περίγραμμα της γης και της θάλασσας ήταν ο Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος (6οςαιώνας π.Χ.), μαθητής του Θαλή του Μιλήσιου.  Οι σατιρικοί χάρτες εμφανίστηκαν τα τέλη του 18ου αι. μέχρι τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρώτος εμπνευστής των σατιρικών χαρτών θεωρείται ο Άγγλος σκιτσογράφος Fred Rose.


by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013

Υπάρχει κίνδυνος παγκόσμιου πολέμου λόγω Συρίας;




Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης  

Παραμονές της απόφασης του αμερικανικού Κογκρέσου για τη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, θεωρούμε ότι θα ήταν σωστό να κάνουμε μια συνολική περιγραφή της κατάστασης, για να αντιληφθούν οι αναγνώστες μας τι ακριβώς συμβαίνει και τι διακυβεύεται στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, με αφορμή την κρίση που είναι σε εξέλιξη επί 30 μήνες στη χώρα αυτή, που είναι βασικός πυλώνας για την ισορροπία, την ειρήνη και την ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή.
Από τότε που εμφανίστηκαν τα πρώτα επεισόδια στη Συρία (15 Μαρτίου 2011), που αποτέλεσαν την απαρχή της κρίσης, φάνηκε ξεκάθαρα ότι οι ΗΠΑ είναι ο καθοριστικός παράγοντας, αν όχι για την εμφάνιση, για την εξέλιξη και την τροπή που θα έπαιρναν τα γεγονότα όλους αυτούς τους μήνες.
Αλλωστε, η παρουσία της Αντζελίνα Τζολί στον καταυλισμό Σύρων προσφύγων, που δημιουργήθηκε με ευθύνη του ΟΗΕ στην Αντιόχεια (Αντάκεια, Χατάυ), τον Ιούνιο του 2011, μας έδειξε από τότε ότι τα γεγονότα στη Συρία δεν ξεκίνησαν για να σταματήσουν, χωρίς φυσικά να επιτευχθεί το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα!

Οταν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 16 Φεβρουαρίου 2012 ενέκρινε ψήφισμα με το οποίο καταδίκαζε το δεύτερο βέτο της Ρωσίας και της Κίνας σε ψήφισμα των Ηνωμένων Εθνών (το πρώτο βέτο ήταν τον Οκτώβριο του 2011), με το οποίο άνοιγε ο δρόμος για επέμβαση στη Συρία, τότε έγινε φανερό ότι δημιουργούνται δύο «στρατόπεδα» γύρω από το ζήτημα της διαχείρισης της συριακής κρίσης.

Στο ένα οι ΗΠΑ και η Ε.Ε., δηλαδή η Δύση, και στο άλλο η Ρωσία και η Κίνα. Αυτά για τους πρωταγωνιστές. Οσον αφορά τους κομπάρσους, με την πλευρά των ΗΠΑ και Ε.Ε. αρά εναντίον του Ασαντ, τάχθηκαν η Τουρκία, η Ιορδανία, η Σ. Αραβία, το Κατάρ, τα ΗΑΕ, η Αίγυπτος του Μόρσι και διάφορες άλλες χώρες παρίες, όπως η Αλβανία και τα Σκόπια, ενώ υπέρ του Ασαντ τάχθηκε το Ιράν, ο Λίβανος, στον βαθμό που η πολιτική του ελέγχεται και επηρεάζεται από τη Χεζμπολάχ, η Βενεζουέλα και διάφορες άλλες χώρες που στέκονται απέναντι στις ΗΠΑ.

Η στάση του Ισραήλ δεν μπορεί να πει κανείς ότι ήταν ξεκάθαρη, αφού, όσο κι αν επιθυμεί διακαώς να περιορίσει την επιρροή που ασκεί το Ιράν στην περιοχή μέσω της Συρίας, το ενδεχόμενο να περάσει ο έλεγχος της Δαμασκού στα χέρια των ισλαμιστών της Αλ Κάιντα-Αλ Νούσρα μάλλον καθιστά τον Ασαντ συμπαθή στο Τελ Αβίβ, παρά στόχο για πλήρη εξουδετέρωση και ανατροπή.

Η αντιπαλότητα ΗΠΑ από τη μια πλευρά και Ρωσίας - Κίνας από την άλλη, στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, συνεχίστηκε άλλες δυο φορές, τον Ιούλιο του 2012 και τον Αύγουστο του 2013, με τη Μόσχα και το Πεκίνο να ασκούν και πάλι βέτο (τέσσερις φορές συνολικά για το ίδιο θέμα), γεγονός πρωτοφανές στην 68χρονη λειτουργία των Η.Ε.

Τα γεωπολιτικό πλαίσιο, λοιπόν, της κρίσης στη Συρία, αλλά και η εξέλιξη των γεγονότων των τελευταίων ημερών, με δεκάδες πολεμικά πλοία των ΗΠΑ και της Ρωσίας να συγκεντρώνονται στην Ανατολική Μεσόγειο, και τη Ρωσία να κάνει επίδειξη όχι ισχύος αλλά δυνατοτήτων και στρατηγικού ενδιαφέροντος για τα τεκταινόμενα στην περιοχή, ανακοινώνοντας ότι το ραντάρ του Αρμαβίρ, από την περιοχή του Κρασνοντάρ, εντόπισε δοκιμές πυραύλων και αντιπυραυλικού συστήματος που έγιναν στην Α. Μεσόγειο, σε συνεργασία των ΗΠΑ και Ισραήλ, μας δείχνει ένα πράγμα: Οτι στην περιοχή στήνεται σκηνικό, το οποίο, παρά την απουσία ψυχροπολεμικού κλίματος και κλιμακούμενης έντασης μεταξύ των υπερδυνάμεων, κάνει τις αναφορές περί κινδύνου πρόκλησης του Γ' Παγκόσμιου Πολέμου να μη φαντάζουν γραφικές ή υπερβολικές.

Ασφαλώς ο κόσμος έχει αλλάξει και οι τομείς πολλαπλής συνεργασίας καθώς και οι δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ κυρίως των δύο υπερδυνάμεων απομακρύνουν το ενδεχόμενο μιας μεταξύ τους σύρραξης, που θα μπορούσε να λάβει χαρακτηριστικά παγκόσμιου πολέμου.

Ομως, σε περίπτωση που, έπειτα από μια σειρά άστοχων ενεργειών, η κατάσταση στη Συρία τεθεί εκτός ελέγχου και επικρατήσει χάος ή δυνάμεις που διασπείρουν το χάος, τότε η περιοχή θα μετατραπεί σε μια μαύρη τρύπα αστάθειας, που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα συμπαρασύρει τον Λίβανο, την Ιορδανία, το ήδη ασταθές Ιράκ, την Τουρκία και ίσως το Ιράν.

Μήπως, όμως, τότε θα έχει ολοκληρωθεί ένα σκηνικό που μόνο ένας Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος θα μπορούσε να το αντιμετωπίσει, για να επαναφέρει τη σταθερότητα και μια κάποια τάξη στην περιοχή;

Δεν συνηθίζουμε να κινδυνολογούμε, όμως το διακύβευμα στην περιοχή είναι μεγάλο και ελπίζουμε να ρυθμιστούν τα της επιρροής των πρωταγωνιστών και των κομπάρσων στην περιοχή, χωρίς να ανάψει η σπίθα που θα κάνει παρανάλωμα του πολεμικού πυρός αυτή την ιστορική περιοχή!


Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

Ο κύριος Google του 19ου αιώνα, έμοιαζε πολύ στον Sergey Brin

03 Σεπτεμβρίου 2013

Υπάρχει ένας άνθρωπος που μπορεί να καυχηθεί ότι σε αυτόν οφείλεται το γεγονός ότι η απέραντη γνώση της ανθρωπότητας είναι αναζητήσιμη. Το όνομά του είναι Melvil Dewey, ήταν βιβλιοθηκάριος και έζησε από το 1851 έως το 1931. Σε αυτόν τον άνθρωπο και τις εμμονές του, οφείλεται
η δεκαδική ταξινόμηση, ένα σύστημα ταξινόμησης σε βιβλιοθήκες που έχει υιοθετηθεί σε περισσότερες από 150 χώρες του κόσμου. Ο Dewey, με το σύστημά του, μετέτρεψε της βιβλιοθήκες από άχαρους χώρους με πεταμένα βιβλία, σε χώρους γνώσης και μελέτης, όπου οι αναγνώστες μπορούσαν να βρουν ό,τι ακριβώς αναζητούσαν. Τι σχέση έχει όμως με την Google και τον Sergey Brin;
Ο Dewey ήταν ένας άνθρωπος με εμμονές. Στα 5 του χρόνια τακτοποιούσε τα καρυκεύματα της μητέρας του στο ράφι της ώστε να είναι πιο αποτελεσματική όταν τα χρησιμοποιούσε στο μαγείρεμα. Μεγαλώνοντας, η εμμονή του αυτή και η ιδιαιτερότητά τον έκαναν να «καταλήξει» να γίνει βιβλιοθηκάριος. Η εμμονή του εκτονώθηκε στα βιβλία και μέρος του έργου του ήταν να50πλασιαστεί ο αριθμός βιβλιοθηκών στις ΗΠΑ και να αρχίσουν να γίνονται χώροι διάδοσης της γνώσης, ενώ ήταν ο πρώτος που εισήγαγε την λειτουργία της δανειστικής βιβλιοθήκης. Κάτι σαν τη Google που "ταξινόμησε" το διαδίκτυο, έτσι δεν είναι;
Ο Sergey Brin δεν διαφέρει πολύ. Είναι ένας άνθρωπος που έχει εμμονές με την αποτελεσματικότητα, πολύ περισσότερο από τον συνιδρυτή και συμφοιτητή του, Larry Page. Δεν ησυχάζει αν δεν εντοπίσει τον καλύτερο τρόπο για να κάνει τα πράγματα. Αυτό τον κάνει και κάμποσο δύσκολο άνθρωπο, λένε όσοι περνούν την καθημερινότητά τους μαζί του. Όπως και στην περίπτωση του Steve Jobs που είχε εμμονή με την καινοτομία. Το ίδιο φαίνεται να είναι και η Marissa Mayer που έχει τρομακτική εμμονή στη λεπτομέρεια.
O Dewey, όπως όλοι οι εμμονικοί άνθρωποι, είχε τεράστιες ιδέες, εξαιρετικές πρακτικές, αλλά η εμμονή του, οδήγησε στην πτώση του. Αποπέμφθηκε από την κοινότητα των βιβλιοθηκάριων, όταν 6 διαφορετικές βιβλιοθηκονόμοι κατήγγειλαν ότι τις είχε παρενοχλήσει σεξουαλικά.
Διαβάστε περισσότερα για τον Melvil Dewey, αλλά και για τα θαυμαστά, αλλά και όχι τόσο θαυμαστά χαρακτηριστικά των εμμονικών που έκαναν την διαφορά σε αυτό τον κόσμο, στο αναλυτικό άρθρο του Wired, εδώ.
 http://techinpro.blogspot.gr/2013/09/google-19-sergey-brin.html

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

Η επανάσταση κατά του Οθωνα στις 3 Σεπτεμβρίου του 1843!

Σπύρος Ν. Λίτσας
Είναι τόσα πολλά που παραμένουν στη σφαίρα του ανεξήγητου σε αυτόν τον τόπο. Οπως, για παράδειγμα, γιατί η επίσημη Πολιτεία αγνοεί τον εορτασμό της 3ης Σεπτεμβρίου 1843, όταν πραγματοποιήθηκε η Επανάσταση εναντίον της βαυαροκρατίας και του Οθωνα από τους καπετάνιους του 1821, με πρωτεργάτη τον Μακρυγιάννη, πολιτικούς, με τη συμμετοχή του ρωσικού και του αγγλικού κόμματος αντιστοίχως και της φρουράς των Αθηνών, υπό την ηγεσία του Κρητικού συνταγματάρχη Δημήτρη Καλλέργη.

Η Επανάσταση της 3ης Σεπτέμβρη αποτελεί κομβική στιγμή για το νέο ελληνικό κράτος. Στέλνει το μήνυμα στο τότε διεθνές σύστημα ότι η ελληνική κοινωνία επιθυμεί να βιώσει συνθήκες πολιτειακής κανονικότητας, εξερχόμενη με τις δικές της δυνάμεις από το τέλμα της συσκοτισμένης μοναρχίας που είχε επιβάλει η βαυαροκρατία στην Ελλάδα. Καταδεικνύει τη δίκαιη αγανάκτηση των Ελλήνων οπλαρχηγών του 1821, που είχαν παραμεριστεί από τη βαυαρική αυλή, και τους «ακάπνιστους», που έσπευσαν να πάρουν θέσεις και οφίτσια δίχως να έχουν αγωνιστεί για την ελευθερία της πατρίδας. Το «Μεγάλο μας Τσίρκο» των Καμπανέλλη και Ξαρχάκου έχει μια εξαιρετική πράξη σχετική με το απαξιωτικό πνεύμα της εποχής απέναντι στους ήρωες του '21, ενώ σηματοδοτεί και τη δημιουργία μιας μαχητικής μεσοαστικής τάξης, στα πρότυπα των αντίστοιχων δυτικοευρωπαϊκών, που επιθυμεί τη συμμετοχή της στα κοινά μέσω της συνταγματικής πρόνοιας.

Η 3η Σεπτέμβρη θα όφειλε να είναι η γιορτή της Δημοκρατίας για την πατρίδα μας και κατά τη διάρκεια αυτής να τιμώνται και οι αγωνιστές εναντίον της χούντας των συνταγματαρχών και θεμελιωτές της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας. Ασφαλώς και εορτές που δεν προσφέρουν στη συλλογική αυτογνωσία τού σήμερα καταντούν γραφικές και αναχρονιστικές. Κάτι που δεν ακουμπά την 3η Σεπτέμβρη. Η ανάγκη για ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών μας δίχως άστοχες παραλληλίες και επιμέρους αναγκαιότητες μέσω της απαρέγκλιτης λειτουργίας του Συντάγματος σήμερα καθίσταται διαχρονική και επωφελής υπέρ του κοινού καλού. Σήμερα, που η εθνικοσοσιαλιστική δυστοπία διογκώνεται και το αβγό του φιδιού επωάζεται στις παρυφές του αστικού φιλελεύθερου δημοκρατικού μας γίγνεσθαι. Σήμερα, που το σκοτάδι του ρατσισμού, της ομοφοβίας, του σοβινισμού, της ημιμάθειας και του λαϊκισμού απειλεί ευθέως το δημοκρατικό μας οικοδόμημα, σήμερα η αξία της συνταγματικής σταθερότητας δείχνει ξανά πόσο επίκαιρος είναι ο εορτασμός της 3ης Σεπτέμβρη.

Η 3η Σεπτέμβρη αποτελεί δείγμα της ανάγκης του ανθρώπου να ζει υπό συνθήκες ευνομίας και ισονομίας που μόνο η αστική δημοκρατία μπορεί να προσφέρει δίχως εξαιρέσεις. Αποτελεί όμως ταυτόχρονα και απόδειξη του πόσο βαθιά συνυφασμένη είναι η πορεία αυτού του τόπου και αυτού του λαού με τη δημοκρατία και την ελευθερία, θεμέλιους λίθους του Συντάγματός μας, που προστατεύει την εθνική κυριαρχία κατοχυρώνοντάς τη ως πολύτιμο φυλαχτό για κάθε Ελληνα και κάθε Ελληνίδα. Σε μια σχέση ισοπολιτειακής συλλογικότητας που απαρτίζεται από ελεύθερους πολίτες και όχι υποταγμένα υποκείμενα στην εθνικοσοσιαλιστική φενάκη μιας κοινωνικοδαρβινικά αδιέξοδης παραμυθίας.

Μέσα από τα νάματα της 3ης Σεπτέμβρη πετιέται η ηρωική μορφή του καπετάν Μακρυγιάννη· που έπραξε το καθήκον του και άκουσε τα κελεύσματα της πατρίδας να ελευθερωθεί από τον οθωμανικό ζυγό και που στη συνέχεια δεν κάθισε να «ξεκουραστεί» στις δάφνες του 1821, αλλά οικοδόμησε ο ίδιος το πλαίσιο της σύνδεσης των αρχών της Φιλικής Εταιρείας με τη συνταγματική τάξη της ελεύθερης πλέον Ελλάδας. 3η Σεπτέμβρη. Μια εορτή που καταδεικνύει ότι η ελευθερία και η δημοκρατία αποτελούν το δισυπόστατο αποτύπωμα ενός ευνομούμενου κράτους και, κατά προέκταση, μιας ευνομούμενης κοινωνίας, που αναζητά δικαίως την ευδαιμονία σε συνδυασμό με την ηθική από την εποχή του Κήπου του Επίκουρου έως και σήμερα. Κι αυτό είναι το διαχρονικό μήνυμα της 3ης Σεπτέμβρη για έναν λαό που περπατά μέσα από τους αιώνες έχοντας μπροστά την ελευθερία και τη δημοκρατία ως αέναες παραστάτριες και οδηγούς.


Σπύρος Ν. Λίτσας
δημοκρατία