Industrial Design

Μια hot τάση για τη διακόσμηση του σπιτιού.

Το industrial decor ή αλλιώς βιομηχανική διακόσμηση ξεκίνησε να διακοσμεί κυρίως παλιά βιομηχανικά κτίρια. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια η συγκεκριμένη τάση αποκτά όλο και περισσότερους θαυμαστές, οι οποίοι την επιλέγουν για τον προσωπικό τους χώρο.

Για να πετύχετε το συγκεκριμένο στιλ αρκεί να συνδυάσετε με το δικό σας τρόπο το παλιό με το νέο, επιλέγοντας τα κατάλληλα έπιπλα και διακοσμητικά. Αφήστε τους τοίχους στην αρχική τους μορφή με τα τούβλα και συνδυάστε τους με σιδερένια έπιπλα και αξεσουάρ.

Οι παρακάτω εικόνες θα σας δώσουν ιδέες που θα σας βοηθήσουν να μετατρέψετε το χώρο σας, δίνοντάς του την αίσθηση της ακατέργαστης πολυτέλειας.http://www.edwhellas.gr/stories/art-and-design/industrial-design.html#.VCZO_fl_v4w

Top Stories

• Η Σιγουριά της Αμφιβολίας
• Το Σύμπαν είναι Αρπαχτικό
• Η δουλεία δεν τελείωσε
• «Η Νέα Πραγματικότητα»
• Ο όρος «ναγουάλ»
• Οι Αξίες της Νέας Πνευματικότητας
• Πότε το Σύμπαν “Δεν Συνωμοτεί”
• Επίκτητου Περί «Καλής Ζωής»
• Το στοίχημα της ελευθερίας του λόγου έχει χαθεί
• Το προφίλ του Ευτυχισμένου Ανθρώπου
• Πλούταρχος Περί Σαρκοφαγίας
• Μιλάμε για εντελώς διαφορετική επανάσταση
• Σας διδάσκω τον Υπεράνθρωπο
• Internship οι μεταμοντέρνοι δούλοι
• «Μηδέν / Πώς η κοκαΐνη κυβερνά τον κόσμο»
• Τα ανθρώπινα ζώα αγοράζουν Ζώα
• Ηθολογία φυτών: Ναι Τα φυτά είναι έξυπνα
• Οδηγίες προς ανθρώπους
• Η Σεροτονίνη σὠζει απ την κατάθλιψη
• "Η Κρίση του Σύγχρονου Κόσμου" Ποιού Κόσμου;

Πράσινα σπίτια

“Earth sheltering” είναι ο ξένος όρος που αφορά την αρχιτεκτονική, η οποία στηρίζεται στην αξιοποίηση της εξωτερικής θερμικής μάζας της γης. Κτίρια που χτίζονται στη γη ως καταφύγια. Η μάζα της γης απορροφά και διατηρεί τη θερμότητα. Με την πάροδο του καιρού αυτή η θερμότητα εκλύεται στο περιβάλλον.

Εξαιτίας της μεγάλης πυκνότητας της γης οι αλλαγές θερμοκρασίας γίνονται αργά, φαινόμενο γνωστό ως θερμική υστέρηση. Λόγω της θερμικής υστέρησης η γη προσφέρει σταθερή θερμοκρασία στα καταφύγια αυτά, ακόμα κι όταν υπάρχουν μεγάλες διακυμάνσεις της εξωτερικής θερμοκρασίας. Το κλειδί επιτυχίας για τη σωστή διαβίωση σε ένα τέτοιο σπίτι, είναι η υγιής κυκλοφορία του αέρα.

Ως υλικά δόμησης χρησιμοποιούνται: ξύλο, πέτρα, σκυρόδεμα, ασβεστοκονίαμα, πλαστικό, γυαλί και χλοοτάπητες. Μπορούν να χτιστούν σε επίπεδες εκτάσεις (berming), δίπλα σε λόφους (επικλινείς εκτάσεις) ή να αξιοποιηθούν σπήλαια και βράχοι, τα οποία με τον κατάλληλο σχεδιασμό μπορούν να τα υποστηρίξουν.

Πλεονεκτήματα αυτών των κατασκευών είναι: εξοικονόμηση ενέργειας, σταθερή εσωτερική θερμότητα, προστασία έναντι των φυσικών στοιχείων, αποδοτική χρήση της γης σε αστικές περιοχές, χαμηλό κόστος συντήρησης, ηχομόνωση. Πιθανά προβλήματα, που οφείλονται σε κακό σχεδιασμό, είναι η κακή ακουστική και η κακή ποιότητα του αέρα.

Η ζωή σε γήινα καταφύγια, όπως μπορούν να ονομαστούν, αρχικά συνδέεται με την κατοίκηση των σπηλαίων. Στη βόρεια Ευρώπη η τεχνική αυτή χρονολογείται τουλάχιστον από την Εποχή του Σιδήρου. Οι Ρωμαίοι την χρησιμοποιούσαν για την κατασκευή οχυρών και φρουρίων στις βορειότερες περιοχές της αυτοκρατορίας τους. Σε χώρες όπως η Νορβηγία, η Σκωτία, η Ιρλανδία, η Γροιλανδία, τα νησιά Φερόες, καθώς και σε άλλες χώρες της βόρειας Ευρώπης έχει χρησιμοποιηθεί αυτή η τεχνική, κυρίως από τοις φτωχότερες τάξεις.

Η Ισλανδία είναι η χώρα που ξεχώριζε σε αυτού του είδους τις κατασκευές. Οι Ισλανδοί χρησιμοποιούσαν αυτή την τεχνική από τον 9ο αιώνα. Η τύρφη ήταν από τα κύρια υλικά που χρησιμοποιούνταν για τους τοίχους και τη σκεπή, ενώ για την κυρίως δομή του κτιρίου χρησιμοποιούσαν ξυλεία.

Η τεχνική αυτή χρησιμοποιούνταν απ’ όλες τις κοινωνικές τάξεις και για κάθε είδος κτιρίου (σπίτια, στάβλοι, αποθήκες, εκκλησίες κ.λ.π.).

Με το πέρασμα των αιώνων, εκείνο που έχει αλλάξει είναι η μορφή του χλοοτάπητα, ενώ τα άλλα υλικά παραμένουν τα ίδια. Στη χώρα αυτή ακόμα και σήμερα εφαρμόζεται η τεχνική “Earth sheltering” και υπάρχουν λίγοι τεχνίτες που έχουν την τεχνογνωσία γι’ αυτές τις κατασκευές, από παλαιότερες γενιές.

Σήμερα τα κτίσματα αυτά δεν κατοικούνται πλέον, (χρησιμοποιούνται μόνο ως αποθηκευτικοί χώροι σε αγροτικές περιοχές) αποτελούν όμως κομμάτι της ιστορίας των Ισλανδών και πολιτιστική κληρονομιά τους.

Δεν υπήρξε ποτέ ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την προώθηση και εξέλιξη αυτού του τύπου δόμησης, καθώς θεωρήθηκε από αρχιτέκτονες και μηχανικούς ως αντισυμβατικός τρόπος στέγασης. Το 1973, κατά τη διάρκεια της πετρελαϊκής κρίσης, υπήρξε ένα ήπιο ενδιαφέρον από τις ΗΠΑ.

Στις μέρες μας, που υπάρχει ανάγκη για οικολογικά οικοδομικά υλικά το ενδιαφέρον γι’ αυτήν την αρχιτεκτονική τεχνική είναι αυξανόμενο. Αρχιτεκτονική απόλυτα εναρμονισμένη και με σεβασμό προς το περιβάλλον!

Φανταστείτε πόλεις που τη θέση των τσιμεντόσπιτων έχουν πάρει σπίτια σαν κι αυτά που βλέπετε στις φωτογραφίες.http://www.edwhellas.gr/stories/nature-life/prasina-spitia.html#.VCZOfPl_v4w

Υπερβολικές βίλλες

Ο Vasily Klyukin σχεδίασε μερικά εξωφρενικά σπίτια που ο ιδιοκτήτης τους πρέπει να είναι σίγουρα εκκεντρικός και πλούσιος.

“Ο ιδιοκτήτης της βίλας πρέπει να είναι ενεργητικός και χαρούμενος και δεν μπορεί να είναι μια μέτρια προσωπικότητα! Δεν έχει νόημα να χτίσει μια βίλα σαν αυτή, και τα ξέφρενα πάρτι για τους φίλους του, να μην γίνονται τουλάχιστον καθημερινά.” μας ενημερώνει ο Vasily.

Απολαύστε τα και φανταστείτε να ζείτε σε άνα σπίτι σαν κάποιο από αυτά. Εμένα πολύ μου αρέσουν.

Villa Madame Sur: It is impossible to create anything in the style of surrealism and avoid that the object will be considered through the prism of the influence of Salvador Dali. And I also agree that he is absolutely the best!
However, it’s not a reason to throw the surrealism out of architecture without trying to apply it. Villa Madame Sur sends a big kiss to the wind, that caresses her.

BUSINESSLIFE.GR

Top Secret Agent Villa:  The design of this building is recovered from the story of the person, whose name I can’t provide. I’m not even sure that I was given the real name. I promised not to reveal the age and gender as well. Let’s just call him/her a Source. The source was there once, and is unlikely to be there again. He/she became a witness of a crime, and was hidden at this secret facility for 2 weeks.

A few hours of the helicopter flight at night, roof landing, and no extraneous eyes at all…perhaps, except for the birds. I could not show the results of my sketches to the Source, so I do not know how accurately this villa is reproduced, either the lines and shapes are precise enough. Even though, I made at least 2 dozen of sketches over half an hour of our conversation.

If the Source will accidentally see this concept published, I sincerely ask him/her to contact me and to suggest any corrections needed. The real surroundings of this house are not known to me, that is why I modeled what could be the best fit for it – the quiet and secluded place away from the prying eyes.

Villa Palm’s Oasis:  Slowly making his way through the hills, and the burning sun thicket lion humbled by the heat, but proudly continued his way. He did not feel himself, like a the king of beasts, he was emaciated and weak. Before his eyes clearly emerged mirages, waterfalls and shade, in which he dreamed of hide and wait until the scorching sun sets over the horizon. Burnt by the sun, he lay down and fell asleep under a palm tree. He had a dream in which he saw that in his next life he became a man and built on this place an oasis in which to hide from the heat and gain forces.

http://www.edwhellas.gr/stories/art-and-design/ipervoliki-villa.html#.VCZNv_l_v4w

Μερικά από τα πιο ακριβά υλικά στον κόσμο

Μερικά από τα πιο ακριβά υλικά στον κόσμο

Από πολύτιμους λίθους μέχρι… τρόφιμα

Αν σας ρωτούσαμε ποιο πιστεύεται ότι είναι το πιο ακριβό υλικό στον κόσμο, τι θα λέγατε;
Σίγουρα, πολλοί θα διάλεγαν το χρυσό ή το διαμάντι, όμως υπάρχουν πολλά ακόμη υλικά στον κόσμο που αξίζουν πολύ περισσότερο από το βάρος τους σε… χρυσό!
Από τρόφιμα μέχρι… πολύτιμους λίθους και πετρώματα, δείτε παρακάτω μια λίστα με μερικά από τα πιο ακριβά υλικά που υπάρχουν στον κόσμο, όπως παρουσιάστηκαν σε ένα σχετικό αφιέρωμα του Business Insider.

1. Λευκή τρούφα

Κόστος: Μέχρι 5 δολάρια το γραμμάριο
Το μανιτάρι αυτό χρησιμοποιείται για να «εμπλουτίσει» τη γεύση σε μακαρονάδες, μπριζόλες, ριζότο κ.ά. ανεβάζοντας, φυσικά, ανάλογα και το κόστος των πιάτων στα εστιατόρια που σερβίρονται.

2. Σαφράν (κρόκος) 

Κόστος: 11,13 δολάρια το γραμμάριο
Ο κρόκος είναι ένα λουλούδι, οι στήμονες του οποίου μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τη μαγειρική, μέχρι την αντιμετώπιση των πόνων της περιόδου και ως «φυσική θεραπεία» για διάφορες παθήσεις.

3. Χαβιάρι (Iranian Beluga Caviar)

Κόστος: 35 δολάρια το γραμμάριο
Τα αυγά αυτών των ψαριών (γνωστών ακόμη και ως «almas») τρώγονται κρύα και σε μικρές μπουκιές ως ορεκτικά, επάνω σε κράκερ ή μικρές φέτες ψωμιού.

4. Χρυσός

Κόστος: 39.81 δολάρια το γραμμάριο
Πέρα από χρυσαφικά και πολύτιμα κοσμήματα, ο χρυσός μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ηλεκτρική αγωγιμότητα και αντίσταση στη διάβρωση, σημειώνει το δημοσίευμα.

5. Ρόδιο

Κόστος: 45 δολάρια το γραμμάριο
Το ρόδιο χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον σε καταλυτικούς μετατροπείς για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στα αυτοκίνητα.

6. Πλατίνα/λευκόχρυσος

Κόστος: 48 δολάρια το γραμμάριο
Και αυτό το υλικό, εκτός από κοσμήματα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καταλύτης σε επιστημονικά πειράματα, αλλά και σε φάρμακα.

7. Κέρατο ρινόκερου

Κόστος: 55 δολάρια το γραμμάριο
Στο Βιετνάμ πιστεύουν ότι θεραπεύει τον καρκίνο, ενώ χρησιμοποιείται και για την αντιμετώπιση του πυρετού και σε άλλες «ιατρικές συνταγές».

8. Τρίτιο

Κόστος: 30.000 δολάρια το γραμμάριο
Το τρίτιο χρησιμοποιείται σε φωτεινές πινακίδες, όπως αυτές της «Εξόδου» σε θέατρα, σχολεία και κτίρια γραφείων.

9. Διαμάντι

Κόστος: Ένα άχρωμο διαμάντι μπορεί να στοιχίζει πάνω από 65.000 δολάρια το γραμμάριο
Κοσμεί τα δάχτυλα των γυναικών και συνοδεύει τις προτάσεις γάμου των ανδρών.

10. Painite

-->

Κόστος: 300.000 δολάρια το γραμμάριο 
Πιστεύεται ότι είναι το πιο σπάνιο ορυκτό που υπάρχει στη Γη.
Από το newsbeast

SEP

19

Ο ΚΙΝΕΖΟΣ ΚΡΟΙΣΟΣ ΠΟΥ ΠΟΥΛΑΕΙ ΦΡΕΣΚΟ ΑΕΡΑ ΣΕ ΚΟΥΤΑΚΙ ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΟΥ!

Ο Tsen είναι ένας από τους 113 Κινέζους δισεκατομμυριούχους και ίσως ο πιο εκκεντρικός σε όλη την Ασία. Μέγας φιλάνθρωπος που δεν σταματά να επιδεικνύει τα πλούτη του. Έχει πουλήσει κονσέρβες με καθαρό... αέρα στους πνιγμένος από την αιθαλομίχλη κατοίκους του Πεκίνου, έχει μοιράσει λεφτά σε σεισμόπληκτους, έχει δαπανήσει σχεδόν 800.000 δολάρια για να αγοράσει κατασκευασμένα στην Κίνα αυτοκίνητα και να τα δώσει σε ανθρώπους που είχαν αυτοκίνητα ιαπωνικής μάρκας. Την παραμονή των Χριστουγέννων διακόσμησε ένα τηλεοπτικό στούντιο με 16 τόνους χαρτονομισμάτων των 100 γουάν (11,89 ευρώ) για να προωθήσει την τρίτη εθνική οικονομική απογραφή. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα... κατορθώματα του Κινέζου Κροίσου της ανακύκλωσης, του 45χρονου Τσεν Γκουανγκ μπιάο ο οποίος για να δοκιμάσει ένα νέο μηχάνημα του δεν δίστασε να λιώσει την μερσεντές του..

Ντυμένος με έντονα χρώματα, έχει μοιράσει εκατομμύρια σε νέους φοιτητές, ερευνητές και αγρότες ενώ έγινε γνωστός στον κόσμο τον περασμένο Δεκέμβριο όταν ο Τσεν ισχυρίστηκε ότι είναι σε συνομιλίες για την εξαγορά της εφημερίδας New York Times με 2 δισεκατομμύρια δολάρια. Βέβαια οι ιδιοκτήτες αρνήθηκαν. Είναι ο βασιλιάς της ανακύκλωσης στην Κίνα και ελέγχει μεγάλο μέρος των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, με  φωτοβολταικά και αιολικά πάρκα. Το όνομα του βγήκε από τα κινεζικά σύνορα όταν σκέφτηκε να βγάλει στην παραγωγή φρέσκο αέρα σε κουτάκι αναψυκτικού για του κατοίκους του πεκίνου. Με 80 λεπτά το ένα κουτάκι ο δαιμόνιος επιχειρηματίας κέρδισε τεράστια ποσά αφού πούλησε τουλάχιστον δέκα εκατομμύρια τεμάχια με φρέσκο αέρα μέσα σε δύο ημέρες. Τα αλουμινένια κουτάκια που περιέχουν καθαρό αέρα από βουνά της Κίνας έχουν πάνω τους την φράση «Ο  Chen είναι καλός άνθρωπος» και φυσικά την φωτογραφία του. Κοστίζουν 80 σεντς, ενώ μέρος από τα έσοδα δίνονται σε φτωχές περιοχές της Κίνας.

Οι κινέζοι  ξέρουν ότι είναι κοντά τους στα δύσκολα όπως το 2008 στον φονικό σεισμό στην επαρχία Σιτσουάν, όταν έφτασε στην περιοχή με έναν στόλο 60 γερανών και φορτηγών κι όπου έμεινε για 54 ημέρες, δωρίζοντας περισσότερα από 15 εκατομμύρια δολάρια για την ανοικοδόμηση ενώ μοίρασε σκηνές, τρόφιμα και μετρητά σε άστεγους χωρικούς.  καταχειροκροτήθηκε και κέρδισε δίκαια  τον τίτλο του "top φιλάνθρωπου της Κίνας με τους συμπατριώτες του να τον λατρεύουν ."  Τον Ιανουάριο του 2011, πήγε στην Ταϊβάν και δώρισε 17 εκατομμύρια δολάρια σε μη προνομιούχες οικογένειες. Σε μια ανοικτή επιστολή προς τους μεγιστάνες Warren Buffet και Bill Gates, είχε υποσχεθεί να δωρίσει όλη την περιουσία του για φιλανθρωπικούς σκοπούς μετά το θάνατό του αφού γάμος, γυναίκα και παιδιά μάλλον δεν τον απασχολούν. 

Ο Τσεν γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1968 από πολύ φτωχούς γονείς και μάλιστα έζησε μαρτυρικές στιγμές από τους θανάτους του αδελφού και της αδελφής του σε παιδική ηλικία. Του αρέσει η δημοσιότητα αλλά δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για τη ζωή του. το σίγουρο είναι ότι σπούδασε ιατρική και πλούτισε πουλώντας ιατρικό εξοπλισμό πριν μπει στον χώρο των εργοστασίων. Το 2003 ίδρυσε εταιρεία ανακύκλωσης και εκτιμάται πως η προσωπική του περιουσία του αγγίζει το 1 δις δολάρια. 

Ο 45χρονος Κροίσος εμφανίζεται αποφασισμένος να μπει στα ΜΜΕ των ΗΠΑ και εάν αποτύχει η εξαγορά των ΤΙΜΕS θα κάνει πρόταση στο CNN, την Washington Postή την Wall Street Journal. 

Δημοσιεύτηκε 6 days ago από τον χρήστη tasos tergiakis

Η τελευταία αιματηρή μονομαχία στην Ελλάδα: Υπουργός σκότωσε βουλευτή

Η τελευταία αιματηρή μονομαχία στην Ελλάδα: Υπουργός σκότωσε βουλευτή

Ποια η τελευταία αιματηρή μονομαχία στην Ελλάδα;

Για ποιον λόγο μονομάχησαν ο βουλευτής Χατζηπέτρος και ο υπουργός Στάης; Μάταια προσπάθησε να τους αποτρέψει ο πρωθυπουργός Θεοτόκης

Ο θάνατος του βουλευτή Χατζηπέτρου από τον υπουργό Στάη, έφερε και το τέλος των φονικών μονομαχιών στην Ελλάδα.

Μονομαχία αλά ελληνικά. Στην Ελλάδα οι μονομαχίες γίνονταν για «ψύλλου πήδημα». Αρκούσε ένα προσβλητικό σχόλιο, για να υπάρξει πρόσκληση σε μάχη.

Πολλές φορές μεσολαβούσαν συγγενείς, φίλοι ή συνεργάτες και την τελευταία στιγμή άλλαζαν γνώμη στον ένα από τους δύο μονομάχους. Εντυπωσιακό είναι, ότι σε μονομαχίες συνήθως δεν κατέφευγαν οι απλοί πολίτες, αλλά αξιωματικοί του στρατού, δικηγόροι, ακόμα και βουλευτές.

Το 1914, ακόμα και ο πρωθυπουργός Γ. Θεοτόκης παρολίγον να πάρει μέρος σε μονομαχία, με τον βουλευτή Κ. Ζαβιτσιάνο. Ο λόγος ήταν, ότι οι δύο τους είχαν αλλεπάλληλες προσωπικές αντεγκλήσεις.

Όλα είχαν συμφωνηθεί, αλλά την τελευταία στιγμή κανείς από τους υποψήφιους δεν εμφανίστηκε στον τόπο, που είχε οριστεί για τη μονομαχία.

Κλασική περίπτωση κοκορομαχίας.

Η τελευταία αιματηρή μονομαχία στην Ελλάδα

Η δεύτερη μονομαχία έγινε  το 1904 και ήταν αιματηρή.

O βουλευτής Τρικάλων Κοκός Χατζηπέτρος, με αφορμή κάποια αγόρευση στη Βουλή, έβρισε τον υπουργό Σπύρο Στάη, προσβάλωντας την οικογένειά του.

Ο Σπυρίδων Στάης

Αιτία της διαφωνίας ήταν, ότι ο φίλος του Χατζηπέτρου, Μελησινός, δεν έγινε καθηγητής ανατομίας.

Τα αίματα άναψαν και οι δυο βουλευτές αντάλλαξαν βαριές κουβέντες, πριν μιλήσουν τα όπλα.

Ακόμα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Γ. Θεοτέοκης, προσπάθησε να τους αποτρέψει, αλλά μάταια.

Οι δύο μονομάχοι όρισαν ως σημείο της αναμέτρησης τον Ποδονίφτη, στη σημερινή Νέα Χαλκηδόνα, πάνω από την οδό Αχαρνών, σ’ ένα χωράφι.

Ο Στάης υπέβαλε την παραίτησή του στον πρωθυπουργό Θεοτόκη και έσπευσε στον Ποδονίφτη, όπως είχε κάνει και ο Χατζηπέτρος, που έπασχε από μυωπία.

Μετά από λίγο, δόθηκε από τους μάρτυρες το σύνθημα. Ακούστηκαν οι πυροβολισμοί και η σφαίρα του υπουργού βρήκε κατάστηθα τον βουλευτή Κοκό Χατζηπέτρο.

Ο Κωνσταντίνος Χατζηπέτρος

Το σοκ στην αθηναϊκή κοινωνία ήταν μεγάλο, αποτέλεσε όμως παράδειγμα προς αποφυγή και έκτοτε δεν ξανάγινε φονική μονομαχία. Σήμερα, έχει μείνει μόνο η φράση «αν είσαι άντρας, έλα να μετρηθούμε», σαν ανάμνηση της βάρβαρης τακτικής της μονομαχίας.

Οι μονομαχίες στη δυτική Ευρώπη ξεκίνησαν τον 17ο αιώνα. Στην Ελλάδα ήταν λίγο πιο παλιές, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι ο Αχιλλέας κάλεσε σε μονομαχία τον Έκτορα. Οι μονομαχίες γίνονταν για θέματα τιμής. Ο θιγμένος «καλούσε» σε μονομαχία, εκείνον που τον είχε προσβάλει. Ο αγώνας ήταν συναινετικός και για να πραγματοποιηθεί, ακολουθούνταν μια συγκεκριμένη διαδικασία.

Το κάλεσμα του θανάτου

Ο πρώτος μονομάχος, έπρεπε να στείλει γραπτώς το «κάλεσμα» στο σπίτι του αντιπάλου, με έναν απεσταλμένο της απολύτου εμπιστοσύνης του.

Όταν ο δεύτερος μονομάχος αποδεχόταν την πρόκληση, έπρεπε να οριστεί συγκεκριμένη ημερομηνία και τόπος για τη μονομαχία. Οι δύο μονομάχοι αποφάσιζαν, ποια όπλα θα χρησιμοποιούσαν.

Μέχρι τον 18ο αιώνα, χρησιμοποιούνταν κυρίως σπαθιά και αργότερα πιστόλια.

Παρόντες έπρεπε να είναι μάρτυρες, που διασφάλιζαν ότι η διαδικασία θα γίνει αξιοπρεπώς, γιατί η καλή κοινωνία επινόησε και τους αξιοπρεπείς φόνους.

Πηγές: news247, Μηχανή του χρόνουhttp://pisostapalia.blogspot.gr/