Το ημερολόγιο της Έρνα

Το ημερολόγιο της Έρνα

της Μαρίας Κατσουνάκη, Καθημερινή, 16/11/2014

Οπως συμβαίνει, σχεδόν πάντα, στα κινηματογραφικά φεστιβάλ, υπάρχει μία ταινία που σε ακολουθεί, επισκιάζοντας κάπως τις υπόλοιπες. Η επιρροή της βρίσκεται στα συνδηλούμενα, που πληθαίνουν αντί να αραιώνουν καθώς ο θεατής απομακρύνεται από την πρώτη προβολή. Αυτό συνέβη με το «In the Crosswind» («Πλευρικοί άνεμοι») από την Εσθονία, του 27χρονου Μάρτι Χέλντε. Απέσπασε το βραβείο Καλλιτεχνικής Επίτευξης (μόνο) αλλά συζητήθηκε ως μία από τις καλύτερες ταινίες του 55ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Θέμα, η εθνοκάθαρση που διεξήγαγαν οι σοβιετικές δυνάμεις κατοχής το 1941 στις χώρες της Βαλτικής. Εκατοντάδες χιλιάδες Εσθονοί, Λιθουανοί και Λεττονοί εξολοθρεύτηκαν επί Στάλιν.

«Δεν μπορώ να κατανοήσω τι κακό έχουμε κάνει εμείς, οι απλοί άνθρωποι, στην τεράστια Ρωσία. Ενα καθεστώς δεν μπορεί να κλέψει από χιλιάδες ανθρώπους αυτό που πιστεύουν και αγαπούν». Η Ερνα είναι μια νεαρή μητέρα που εκτοπίζεται στη Σιβηρία μαζί με την κόρη της. Ο σκηνοθέτης αξιοποιεί τα γράμματα που στέλνει η γυναίκα στον επίσης εκτοπισμένο σύζυγό της, Χέλντερ, για να περιγράψει ό,τι ζει, προσπαθώντας να επιβιώσει. Η ιστορία είναι πραγματική και τα γράμματα ανακάλυψε ο σκηνοθέτης σε αρχείο.

Η ασπρόμαυρη εικόνα παγώνει σε ταμπλό βιβάν που διαδέχονται το ένα το άλλο. Σαν καρτ ποστάλ που κανείς δεν θα επέλεγε να στείλει, γιατί δεν θα υπήρχε κανείς που να επιθυμούσε να παραλάβει. Η μόνη δράση της ταινίας είναι η αφήγηση· το ημερολόγιο της Ερνα.

«Είμαστε στοιβαγμένοι σε βαγόνια για 26 συνεχόμενες ημέρες. Κανείς δεν μπορούσε να γδυθεί ή να πλυθεί μπροστά στους άλλους. Η Ελίντε αρρώστησε με δυσεντερία», γράφει η Ερνα, για το πρώτο μέρος του ταξιδιού με τρένα, που οδηγούν εκείνη και τη μικρή κόρη της Ελίντε, μαζί με πολλούς άλλους, στην αχανή Σιβηρία. «Αναρωτιέμαι αν έχουν υπάρξει ποτέ αιχμάλωτοι με τόσο πολύ χώρο που να λαχταρούν τα όρια...», σημειώνει.

«Από τις 51 γυναίκες και παιδιά στο βαγόνι μας, οι 42 έφτασαν ώς εδώ. Χθες, μία γυναίκα σκότωσε τα παιδιά της και μετά αυτοκτόνησε. Είναι ο θάνατος πράγματι ευκολότερος από αυτό που μας περιμένει; (...) Χέλντερ, ο χρόνος έχει εδώ άλλη διάσταση. Το προσωρινό δεν ισχύει πια. Μετράμε τον χρόνο με τις ειδήσεις που φτάνουν σ’ εμάς. Οι μέρες και οι εβδομάδες φαίνονται μικρότερες. (...) Ρώτησα την Ελίντε τι θέλει για τα γενέθλιά της. Μου απάντησε “μια φραντζόλα ψωμί”. Τη ρώτησα πολλές φορές. Η απάντηση ίδια: “μια φραντζόλα ψωμί”. Η διαρκής πείνα δεν την αφήνει να ονειρευτεί τίποτα άλλο από ψωμί. (...)

Χήρα είναι μια γυναίκα που χάνει τον άντρα της, ορφανό ένα παιδί που χάνει τους γονείς του. Πώς λένε όμως τη γυναίκα που χάνει το παιδί της; Αυτό το συναίσθημα δεν αξίζει μια λέξη; (...) Πού πρέπει να πάει κανείς όταν του έχουν κλέψει ό,τι έχει και αγαπάει;».

Τα ερωτήματα δεν έχουν απάντηση. Είναι ο σιωπηλός θρήνος και διαρκής λυγμός της Ερνα, που δεν χάνει την ελπίδα και την πίστη της στην ανάγκη της ανθρώπινης σχέσης και συνύπαρξης. Επιστρέφει στο χωριό της, στην Εσθονία, ύστερα από πολλά χρόνια, μετά τον θάνατο του Στάλιν· επιστρέφει εκεί όπου βρισκόταν η ανθισμένη μηλιά, στο σημείο όπου διασταυρώνονται οι άνεμοι, αλλά όχι και στην «κανονικότητα». Αυτή έχει χαθεί μαζί με τα αγαπημένα της πρόσωπα.

Τι νόημα έχει, θα αναρωτηθείτε, να γράφει κανείς για μια ταινία που ενδεχομένως δεν θα προβληθεί ποτέ στις αίθουσες και, επιπλέον, το θέμα της δεν είναι καθόλου επίκαιρο. Μία υπάλληλος του αρχείου, στο οποίο πήγαινε καθημερινά ο σκηνοθέτης και έψαχνε φωτογραφίες, τον πλησίασε κρατώντας ένα μικρό ημερολόγιο και του είπε: «Πρέπει να διαβάσεις, νεαρέ. Μη μένεις μόνο στις εικόνες». Ισως, αυτό, να είναι το νόημα.http://sfrang2.blogspot.gr/2014/11/blog-post_17.html

Η ιστορία γύρω από τον άνθρωπο με το Σιδηρούν Προσωπείον

Διάσημος πολιτικός κρατούμενος της ιστορίας και των θρύλων της Γαλλίας, που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για συγγραφείς, όπως ο Βολτέρος και ο Αλέξανδρος Δουμάς.

Δεν γνωρίζουμε το όνομα του, αλλά ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι το πρόσωπό του ήταν μονίμως καλυμμένο με μία μάσκα από μαύρο βελούδο, την οποία ο θρύλος τη μετέτρεψε σε σιδερένια.

Έτσι, ο άνθρωπος αυτός έμεινε στην ιστορία ως ο «άνθρωπος με το σιδηρούν προσωπείον», όπως αρχικά μεταφράστηκε στα ελληνικά το γαλλικό «L’ homme au masque de fer».

Ο άνθρωπος με το σιδηρούν προσωπείον φυλακίστηκε για τις πολιτικές του ιδέες πριν από το 1681 στις φυλακές του Πινιερόλ (σημερινό Πινερόλο της βορειοδυτικής Ιταλίας). Στις 18 Σεπτεμβρίου του 1698 μεταφέρθηκε στις φυλακές της Βαστίλης στο Παρίσι, όπου και πέθανε στις 19 Νοεμβρίου του 1703, επί βασιλείας του Λουδοβίκου του 14ου. Τάφηκε την επόμενη ημέρα στο νεκροταφείο του Αγίου Παύλου και καταγράφηκε στα αρχεία της ενορίας αυτής ως «Μαρσιολί (Marchioly), ετών 45».

Η άγνωστη ταυτότητά του προκάλεσε μία σειρά από υποθέσεις. Το 1711 ταυτίστηκε με τον άγγλο ευγενή Ρίτσαρντ Κρόμγουελ, γιο του Όλιβερ Κρόμγουελ, το 1745 με τον κόμη Λουδοβίκο του Βερμαντουά, εξώγαμο τέκνο του Λουδοβίκου του 14ου και της μετρέσας του Λουίζ ντε λα Βαλιέρ και το 1883 με τον Μολιέρο, που δήθεν φυλακίστηκε εξαιτίας του «Ταρτούφου».

Το 1771 ο Βολτέρος υποστήριξε ότι ο άνθρωπος με το σιδηρούν προσωπείον ήταν ο εξόριστος δίδυμος αδελφός του Λουδοβίκου του 14ου. Την εκδοχή αυτή υιοθέτησε ο Αλέξανδρος Δουμάς πατήρ στο μυθιστόρημά του «Ο Υποκόμης της Βραζελόνης: Δέκα χρόνια μετά», τελευταίο μέρος της επικής τριλογίας του «Οι Τρεις Σωματοφύλακες», που δημοσιεύτηκε σε συνέχειες το 1844.

Η ιστορία του ανθρώπου με το σιδηρούν προσωπείον κέντρισε από πολύ νωρίς και το ενδιαφέρον των ανθρώπων του κινηματογράφου. Το 1909 παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη και πιο πρόσφατα σε μια πανάκριβη χολιγουντιανή παραγωγή, («Ο άνθρωπος με τη σιδερένια μάσκα», 1998).(sansimera)

defencenet.gr

Λεπτή κόκκινη γραμμή

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η λεπτή κόκκινη γραμμή των Σκωτσέζων Highlander που φορούν τις χαρακτηριστικές κόκκινες στολές, σε πίνακα του Ρόμπερτ Γκιμπ (1881)

Η φράση Λεπτή κόκκινη γραμμή χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει το έσχατο όριο μιας υποχώρησης.

Η φράση χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τον ηρωισμό των ανδρών του βρετανικού 93ου Συντάγματος Πεζικού κατά τηΜάχη της Μπαλακλάβας, στις 25 Οκτωβρίου του 1854, κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου. Εκείνη τη μέρα το 93ο Σύνταγμα και μια δύναμη Βασιλικών Πεζοναυτών και Οθωμανών στρατιωτών, υπό τη διοίκηση του σερ Κόλιν Κάμπελ, αντιμετώπισαν επίθεση 400^[1] ουσάρων της 6ης Ταξιαρχίας Ουσάρων του ρωσικού ιππικού. Το 93ο Σύνταγμα ήταν η μοναδική οργανωμένη δύναμη που μπορούσε να αντιμετωπίσει τους Ρώσους ουσάρους που είχαν ως στόχο το στρατόπεδο της Μπαλακλάβας, όπου βρισκόταν αποδιοργανωμένοι περί τους 20.000 άνδρες (Βρετανοί, Γάλλοι και Οθωμανοί). Ο Κάμπελ διέταξε τους άνδρες του να παραταχθούν σε βάθος δύο ανδρών, αντί του συνηθισμένου τεσσάρων, επειδή έπρεπε να καλυφθεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέτωπο. Το σκωτσέζικο απόσπασμα περίμενε να πλησιάσουν οι Ρώσοι ιππείς και στη συνέχεια άνοιξε ομαδικό πυρ, προκαλώντας σοβαρές απώλειες. Ο Ρώσος διοικητής, πιστεύοντας πως η παρουσία του εχθρικού αποσπάσματος αποτελεί αντιπερισπασμό, σήμανε υποχώρηση^[2].

Ο ανταποκριτής των "Times" Ουίλιαμ Ράσελ, έγραψε αργότερα ότι δε μπορούσε να δει τίποτα άλλο μεταξύ των Ρώσων που επέλαυναν και του στρατοπέδου, παρά μόνο μια λεπτή κόκκινη γραμμή από ατσάλι^[3].http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%B5%CF%80%CF%84%CE%AE_%CE%BA%CF%8C%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7_%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%AE

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1. Άλμα πάνω↑ Crimea: The Great Crimean War, 1854-56, by Trevor Royle, σελίδες 266 - 268
2. Άλμα πάνω↑ B. Perrett, "At All Costs!" Cassel Military Paperback, 1994
3. Άλμα πάνω↑ Στρατιωτική Ιστορία, Τεύχος 141, Μάιος 2008, σελ.7

Κατηγορία: 

• Ιστορικές φράσεις

Silfra: Κολυμπώντας ανάμεσα σε δύο ηπείρους!

Silfra: Κολυμπώντας ανάμεσα σε δύο ηπείρους!

Η Silfra είναι ένα καταδυτικό σημείο στην Ισλανδία όπου οι δύτες μπορούν να κολυμπήσουν ανάμεσα σε δύο ηπείρους: τη βόρεια Αμερική και την Ευρώπη. Πρόκειται για μια τεράστια ρωγμή στην...
επιφάνεια της γης, όπου οι ηπειρωτικές πλάκες συναντώνται, ενώ το άνοιγμα μεταξύ τους διευρύνεται περίπου δύο εκατοστά ανά έτος. Στα βαθιά νερά του Ατλαντικού Ωκεανού αυτή η ρωγμή είναι εντελώς αόρατη, αλλά στη Silfra το νερό είναι τόσο καθαρό από την τήξη των παγετώνων της Ισλανδίας που γίνεται πλήρως ορατό.

Η εκπληκτική ορατότητα κάνει τη Silfra ένα δημοφιλές σημείο κατάδυσης. Από πάνω μοιάζει με λίμνη, αλλά όταν οι δύτες βουτήξουν νιώθουν να αιωρούνται στο θαλάσσιο κενό ανάμεσα σε δύο τεκτονικές πλάκες. Το χάσμα οδηγεί σε μια σπηλιά 600 μέτρων, ενώ το νερό έχει θερμοκρασία -4 ° C καθώς προέρχεται από το λιώσιμο των παγετώνων περίπου 20 χιλιόμετρα μακριά, γεγονός που καθιστά ααδύνατη την ύπαρξη υδρόβιας ζωής. Η ορατότητα είναι εξαιρετική σε σχεδόν 100 μέτρα, ενώ το υποβρύχιο τοπίο συμπληρώνουν σπηλιές, χαράδρες και πολλαπλά τούνελ.

http://kosmoskaipolitismos.blogspot.gr/2013/08/silfra.html#more

Ξενοδοχείο αναδύεται και καταδύεται στη θάλασσα!

Ξενοδοχείο αναδύεται και καταδύεται στη θάλασσα!

Στην παραλιακή πόλη Κανκούν στο νοτιοανατολικό Μεξικό ο αρχιτέκτονας Richard Moreta Castillo ετοιμάζεται να κάνει πραγματικότητα τα σχέδιά του. Ποια είναι αυτά; 
Ένα εντυπωσιακό υποθαλάσσιο ξενοδοχείο που αναδύεται και καταδύεται στο νερό, ένας πραγματικός θρίαμβος του φουτουριστικού design. Πιο ευγκεκριμένα το Grand Cancun, όπως ονομάζεται, διαθέτει ειδικό μηχανισμό ανάδυσης και κατάδυσης που επιτρέπει στους επισκέπτες να απολαύσουν την ομορφιά του βυθού και τη θαλάσσια ζωή, ενώ μπορούν να χαρούν παράλληλα τον ήλιο της μέρας και τις δραστηριότητες της ξηράς.



Ειδικά φυτά θα φυτευτούν τριγύρω, τα οποία είναι ανθεκτικά στο αλμυρό νερό, ενώ εξωτερικές και εσωτερικές πισίνες προσφέρουν ώρες χαλάρωσης και διασκέδασης. Πολλά γυάλινα ανοίγματα σε δωμάτια και εστιατόρια δίνουν τη δυνατότητα ανακάλυψης των μυστικών του βυθού όταν το ξενοδοχείο θα είναι βυθισμένο. «Με τη λογική του περισκοπίου που διαθέτει το υποβρύχιο αποφάσισα να δημιουργήσω ένα παρόμοιας φιλοσοφίας ξενοδοχείο, το οποίο θα μπορεί να μαπίνει και να βγαίνει στο νερό, προσφέροντας στους επισκέπτες του μια μοναδική εμπειρία διαμονής», λέει ο αρχιτέκτονας. Η κατασκευή του Grand Cancun αναμένεται να ολοκληρωθεί μέσα στα επόμενα δύο χρόνια…

 perierga.gr

Οι 6 ομορφότερες λίμνες του κόσμου

2 hours ago

Νίκος Γιώτης

Φωτογραφία

Προσθήκη σχολίου

  Η λίμνη των πέντε λουλουδιών, Κίνα

Τα παρθένα νερά της Wuhua Hai, ή της λίμνης των πέντε λουλουδιών, είναι η περηφάνια του εθνικού πάρκου Jiuzahaigon στην Κίνα.

Τα ρηχά της νερά αστράφτουν σε διάφορες αποχρώσεις του τιρκουάζ, και στο βυθό κείτονται αρχαίοι κορμοί γιγαντιαίων δέντρων. Η Wuhua Hai είναι μία από τις θρυλικές 108 haizi, ή πολύχρωμες λίμνες του εθνικού πάρκου που σύμφωνα με το μύθο δημιουργήθηκαν όταν η αρχαία Θεά έριξε τον καθρέφτη που της χάρισε ο εραστής της, σπάζοντας σε 108 κομμάτια. Τα εκπληκτικά χρώματα της την κατατάσσουν στις πιο όμορφες λίμνες του πλανήτη.

.

.

.

-----

Λίμνες Plitvice, Κροατία.

Κάθε μέρα, οι λίμνες Plitvice στην Κροατία αναδύουν αποχρώσεις που κυμαίνονται ανάμεσα στο γκρι στο μπλε και το κυανό. Μέταλλα και οργανισμοί  συνυπάρχουν με τις ηλιαχτίδες παρέχοντας εντυπωσιακά ουράνια τόξα πολλές φορές την ημέρα. Επιπροσθέτως  ένας καταρράκτης ενώνει τις λίμνες και το περιβάλλων δάσος κατοικημένο από ελάφια, αρκούδες, λύκους και πουλιά, οι λίμνες Plitvice μοιάζουν να βγήκαν από παραμύθι.

.

.

.

__________

Yucatan η λίμνη στη σπηλιά, Μεξικό

Η Yucatan στην ομώνυμη χερσόνησο είναι περήφανη κατοχή του Μεξικού. Εκτός από την εντυπωσιακή ομορφιά εκπεμπόμενη από την αφανή δίοδο νερού, πιστεύεται πως η  λίμνη είναι δώρο του θεού των Μάγια. Δυστυχώς για τους επισκέπτες απαγορεύεται να μολυνθούν τα νερά της.

.

.

-----------------

Η λίμνη στη σπηλιά της φλογέρας, Κίνα

Η σπηλιά της φλογέρας είναι μια φυσική ασβεστολιθική σπηλιά στο Guilin, Guangxi της Κίνας. Το σπήλαιο σχηματίστηκε πριν πάνω από 180 εκατομμύρια χρόνια και είναι καλύπτεται με ιστορικές επιγραφές της δυναστείας των Tang του 792πχ παρόλο που ήταν γνωστή για χιλιάδες χρόνια, ξαναανακαλύφθηκε από μια ομάδα προσφύγων το 1940. Σήμερα η πολύχρωμη λίμνη και η σπηλιά είναι φημισμένες σε ολόλκληρο τον κόσμο.

.

.

----------

Η λίμνη Μελισσάνη σε σπήλαιο, Ελλάδα

Η λίμνη Μελισσάνη , κοντά στην Κεφαλονιά, ήταν κρυμμένη μέχρι να καταρρεύσει η οροφή από σεισμό το 1953. Η μαγευτική αυτή λίμνη περιβάλλεται από πυκνό δάσος. Η καλύτερη εποχή για να την επισκεφθείτε είναι Ιούλιος-Αύγουστος όταν το ηλιόφως κατακλύζει την περιοχή μεταβάλλοντας το χρώμα της λίμνης και αντανακλώντας το στα πετρώδη τοιχώματα. Το όνομα της το πήρε από τη νύμφη Μελισσάνθη η οποία σύμφωνα με το μύθο κατοικούσε στη σπηλιά  και πνίγηκε όταν ο θεός Πάνας την απέρριψε.

.

.

---------------

Λίμνη Matheson, νέα Ζηλανδία

Κάθε μέρα, από την αυγή μέχρι τη δύση, η λίμνη είναι μια παλέτα χρωμάτων, αντανακλώντας άψογα τα περιβάλλοντα, πανύψηλα βουνά στα καταγάλανα νερά της.

.

.

.

 ~ Νίκος Γιώτης

by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Οι Τζιχαντιστές «μοναχικοί λύκοι» απειλή και για την Ελλάδα; του Ανδρέα Μπανούτσου

Οι Τζιχαντιστές «μοναχικοί λύκοι» απειλή και για την Ελλάδα; του Ανδρέα Μπανούτσου

 Το άρθρο αυτό γράφτηκε για το rizopoulospost.com και αναδημοσιεύεται από το RIMSE.

Την περασμένη εβδομάδα γίναμε μάρτυρες μιας διπλής επίθεσης Τζιχαντιστών «μοναχικών λύκων» στον Καναδά με τραγικό αποτέλεσμα το θάνατο δύο ανυποψίαστων στρατιωτών και τον τραυματισμό ενός τρίτου. Οι δύο τζιχαντιστές «μοναχικοί λύκοι» ήταν προσήλυτοι στο εξτρεμιστικό Ισλάμ και ο μεν πρώτος (Martin Coutere-Rouleau) χρησιμοποιώντας το αυτοκίνητό του ως φονικό όπλο χτύπησε δύο στρατιωτικούς σκοτώνοντας τον έναν και τραυματίζοντας τον άλλο ο δε δεύτερος (Michael Zehaf-Bibeau) λίγες μέρες αργότερα σκότωσε έναν φρουρό στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη στην Οτάβα και ύστερα επιχείρησε να εισβάλει στο Καναδικό κοινοβούλιο σκορπώντας τον τρόμο πριν εξουδετερωθεί από τις δυνάμεις ασφαλείας.


Οι δύο αυτές επιθέσεις από Τζιχαντιστές «μοναχικούς λύκους» μπορεί να ήταν πρωτοφανείς για τον Καναδά όχι όμως και για την Ευρώπη. Τον Μάιο του 2014 ο Γαλλικής υπηκοότητας 29χρονος Τζιχαντιστής Mehdi Nemmouche με ένα πιστόλι και ένα καλάσνικοφ επιτέθηκε στο Εβραϊκό μουσείο των Βρυξελλών σκοτώνοντας τέσσερις ανθρώπους. Σύμφωνα με τις Γαλλικές αρχές ασφαλείας που τον συνέλαβαν στο σιδηροδρομικό σταθμό της Μασσαλίας ο νεαρός Τζιχαντιστής είχε μόλις επιστρέψει από τη Συρία όπου είχε πολεμήσει στις τάξεις Τζιχαντιστικών οργανώσεων. Ένα χρόνο πριν τον Μάιο του 2013 ο Βρετανός στρατιωτικός Lee Rigby έπεσε θύμα δολοφονικής επίθεσης από δύο Νιγηριανούς προσήλυτους (Michael Adebolajo και Michael Adebowale) στο εξτρεμιστικό Ισλάμ στο Woolwich του Νοτιοανατολικού Λονδίνου. Οι «μοναχικοί λύκοι» του Woolwich αφού τον χτύπησαν με αυτοκίνητο ύστερα τον σκότωσαν με ματσέτα επιχειρώντας μάλιστα να τον αποκεφαλίσουν στη μέση του δρόμου. Δικαιολόγησαν την αποτρόπαια και εξτρεμιστική αυτή τους πράξη ως αντεκδίκηση για τους θανάτους Μουσουλμάνων από Βρετανικά στρατεύματα στο Αφγανιστάν.
Ποιοι είναι όμως αυτοί οι Τζιχαντιστές «μοναχικοί λύκοι» και κατά πόσο κινδυνεύει και η Ελλάδα από παρόμοιου τύπου επιθέσεις εναντίον ανυποψίαστων πολιτών ή και στρατιωτών; Οι Τζιχαντιστές «μοναχικοί λύκοι» δεν αποτελούν μέλη οργανωμένων τρομοκρατικών ομάδων όπως η Αλ Κάιντα, είναι όμως άτομα που εμπνέονται από την εξτρεμιστική Ισλαμιστική ιδεολογία αυτών των οργανώσεων και προβαίνουν σε τρομοκρατικές επιθέσεις συνήθως κατά το δοκούν. Επίσης, επιλέγουν σχετικά εύκολους στόχους (soft targets) οι οποίοι δεν προϋποθέτουν κάποια μεθοδική προετοιμασία όπως απαιτείται στην περίπτωση μιας οργανωμένης τρομοκρατικής επίθεσης. Τα άτομα αυτά ριζοσπαστικοποιούνται κατά κανόνα μέσα από εξτρεμιστικά Ισλαμιστικά φόρουμ και κοινωνικά δίκτυα στο διαδίκτυο, στις φυλακές (πολλοί από αυτούς έχουν ποινικό παρελθόν) ή ακόμα και σε Ισλαμικά κέντρα διδασκαλίας.
Κατά πόσο όμως απειλείται η Ελλάδα από τέτοιου τύπου Τζιχαντιστές; 
Η εκτίμηση του γράφοντος είναι ότι η Ελλάδα απειλείται από Τζιχαντιστές «μοναχικούς λύκους» σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό (αν και όχι πολύ υψηλό) απ’ ότι από Τζιχαντιστές τρομοκράτες που ανήκουν σε κάποια Ισλαμιστική τρομοκρατική οργάνωση όπως η Αλ Κάιντα. Η συνεχιζόμενη δράση του αυτοαποκαλούμενου «Ισλαμικού Κράτους» στη Συρία και το Ιράκ και οι συνδεόμενοι με αυτό επιστρέφοντες Τζιχαντιστές, οι περισσότεροι εκ των οποίων διέρχονται από την Ελλάδα προκειμένου να γυρίσουν στη Δυτική και Βόρεια Ευρώπη αποτελούν πηγή ανησυχίας για τις Ελληνικές Αρχές Ασφαλείας. Ποιος αλήθεια μπορεί να εγγυηθεί ότι ανάμεσα στους διερχόμενους αυτούς Τζιχαντιστές ( πόσο μάλλον σε κάποιους που θα αποφασίσουν έστω και προσωρινά να διαμείνουν στην Ελλάδα) δεν θα βρεθεί κάποιος που να επιχειρήσει να πραγματοποιήσει μια τρομοκρατική επίθεση τύπου «μοναχικού λύκου» σε Ελληνικό έδαφος; Οι δηλώσεις προ μηνός ενός εκ των ηγετών του «Ισλαμικού Κράτους» που κάλεσε τους απανταχού Τζιχαντιστές να πραγματοποιήσουν τρομοκρατικές επιθέσεις τύπου «μοναχικών λύκων» κατά των ΗΠΑ και των συμμάχων τους πρέπει να προβληματίσουν τις Ελληνικές Αρχές Ασφαλείας δεδομένου ότι η Ελλάδα με απόφαση της Ελληνικής κυβέρνησης συμμετέχει στη συμμαχία των «προθύμων» κατά του «Ισλαμικού Κράτους». Όπως δυστυχώς διαπιστώσαμε στην περίπτωση του Καναδά οι Τζιχαντιστές συνηθίζουν να πραγματοποιούν τις απειλές τους και επιπρόσθετα η Ελλάδα αποτελεί κατά αυτούς αναπόσπαστο μέρος του παγκόσμιου χαλιφάτου που οραματίζονται να δημιουργήσουν. Για τους λόγους αυτούς το ενδεχόμενο να σημειωθεί μια τρομοκρατική επίθεση από Τζιχαντιστές «μοναχικούς λύκους» στην Ελλάδα δεν μπορεί να αποκλειστεί και θα πρέπει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Δημοσίας Τάξης και οι Ελληνικές Αρχές Ασφαλείας να επιδείξουν τη μέγιστη προσοχή, προετοιμασία και εγρήγορση.
Κλείνοντας το σημερινό μας άρθρο να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι εγκαίρως είχαμε επιχειρηματολογήσει και προειδοποιήσει ότι η Ελλάδα σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να είναι στη πρώτη γραμμή του πολέμου κατά των Τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους» έχοντας υπόψη μας μεταξύ άλλων και τη δυνητική απειλή των Τζιχαντιστών «μοναχικών λύκων».