Translate

Κυριακή 3 Μαΐου 2015


Το Βόρειο Σέλας είναι αναμφισβήτητα το πιο εντυπωσιακό «σόου» της φύσης. Γνωστό και ως ο χορός των πνευμάτων, το φαινόμενο αυτό είναι από τα ωραιότερα που υπάρχουν με απίστευτη ποικιλία χρωμάτων και σχεδίων σε αιφνίδιες εμφανίσεις και με γρήγορες μεταμορφώσεις του ουρανού. Η εμφάνιση του Σέλαος κίνησε το ενδιαφέρον των ανθρώπων χιλιάδες χρόνια πριν και ήταν γνωστό στους αρχαίους Έλληνες αφού πρώτος, επιστημονικά, παρατηρητής του φαινομένου είναι ο Αριστοτέλης.
Αλήθεια είναι ότι μας αρέσει η μαγεία, το μυστήριο, η ανεξήγητη φύση οπότε ας δούμεπότε εμφανίζεται το βόρειο σέλας. όταν ο ηλιακός άνεμος ρέει αντίθετα με την ατμόσφαιρα της γης δημιουργείται αυτό το εκπληκτικό θέαμα φωτός. Aurora Borealis ονομάζεται επιστημονικά το Σέλας που είναι το φωτεινό ουράνιο φαινόμενο που συμβαίνει στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και παρατηρείται ιδίως στις πολικές περιοχές. Σε χώρες όπως Σουηδία, Ισλανδία, Νορβηγία, Φιλανδία και Αλάσκα οι τουρίστες μπορούν να παρακολουθήσουν τον ουρανό που αλλάζει εκπληκτικά γρήγορα δεκάδες χρώματα. Αποτέλεσμα της σύγκρουσης φορτισμένων σωματιδίων, κυρίως ηλεκτρονίων και πρωτονίων  από το διάστημα, που παγιδεύονται στο μαγνητικό πεδίο της γης, μετακινούνται προς τους πόλους και τελικά αντιδρούν με τα σωματίδια της ατμόσφαιρας. Οι εκλύσεις φωτονίων συνήθως παράγουν πράσινες ή κόκκινες εκλάμψεις, ενώ του αζώτου παράγουν μπλε ή κόκκινες.
Στη λαογραφία των βορείων λαών το Σέλας ήταν επόμενο να έχει συνδεθεί με υπερβατικές ερμηνείες. Οι Σουηδοί πίστευαν πως ήταν αντανακλάσεις από τις δάδες που κρατούσαν οι Λάπωνες. Οι Λάπωνες έκρυβαν γυναίκες και παιδιά, σταμάταγαν τα έλκηθρα για να μη γίνουν αντιληπτοί από το Σέλας και τους πάρει. Οι Φιλανδοί ότι ήταν Άγγελοι Κυρίου που κυνηγούσαν τους δαίμονες. Στη δυτική ακτή της Νορβηγίας οι κάτοικοι πίστευαν πως το Βόρειο Σέλας είναι γριές, ανύπαντρες γυναίκες στον ουρανό που χορεύουν κουνώντας τα λευκά μαντήλια τους. Αρχαιότερα νόμιζαν πως ήταν η αντανάκλαση των ασπίδων που κρατούσαν οι Βαλκυρίες, που ήταν νεκρές παρθένες στον ουρανό. Οι Εσκιμώοι έλεγαν πως είναι οι ψυχές των νεκρών που αναζητούν τους δικούς τους. Κατά το Μεσσαίωνα υποστήριζαν ότι ήταν προμήνυμα μεγάλου κακού. Πολλές γκραβούρες της εποχής παρουσιάζουν το Σέλας ως θηρίο της κόλασης με στόχο την καταστροφή.
Εάν σκέφτεστε να κάνετε ένα ταξίδι για να δείτε το βόρειο σέλας και αναρωτιέστε ποια είναι τα καλύτερα μέρη και ποια εποχή, ήρθε η ώρα. Προορισμός η Βόρεια Ευρώπη και ειδικά η νορβηγική πόλη Tromso που είναι η πιο γνωστή για να δείτε το βόρειο σέλας επειδή βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο της ζώνης. Το ταξίδι πρέπει να γίνει Οκτώβριο, Φεβρουάριο ή Μάρτιο, επειδή τότε υπάρχει σκοτάδι και όχι πυκνή συννεφιά όπως τους υπόλοιπους χειμερινούς μήνες. Ιδανικός χρόνος, όταν παρατηρείται νέα σελήνη όπου το φεγγάρι δεν φαίνεται καθόλου. Το κέντρο της ζώνης εμφάνισης του βόρειου σέλαος βρίσκεται κοντά στη βορειοδυτική ακτή της Γροιλανδίας και άρα πιο κοντά στην Αμερικανική ήπειρο παρά στην Ευρώπη. 
Υπάρχουν διάφορα είδη ταξιδιών για να δει κάποιος από κοντά την κακοκαιρία του διαστήματος. Όπως μια κρουαζιέρα στα φιόρδ ή στην Αλάσκα. Ή η βόλτα με έλκηθρο με τους σκύλους που είναι μια απίστευτη εμπειρία. Σήμερα υπάρχουν πολλές εταιρείες που οργανώνουν εκδρομές για την παρατήρηση του πιο όμορφου φυσικού φαινομένου. http://diasimesistories.blogspot.gr/2015/03/blog-post_23.html

Παρασκευή 1 Μαΐου 2015

ΣΙΚΑΓΟ 1Η ΜΑΙΟΥ 1886

Το 1884 στο συνέδριο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας πάρθηκε η απόφαση να γίνουν την πρώτη Μάη του 1886 απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις στο Σικάγο, το μεγαλύτερο τότε βιομηχανικό κέντρο των ΗΠΑ. Αίτημα η μείωση των ωρών εργασίας και σύνθημα "Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο"."Ω αμερικανοί εργάτες κόκκινοι, λευκοί, κίτρινοι, μαύροι ελάτε, ψηλά σηκώστε τα κεφάλια, πετάξτε κάτω τα εργαλεία σας. Στο διάβολο τα αφεντικά. Στο διάβολο η σειρήνα του εργοστασίου. Αυτή είναι ημέρα των εργαζομένων, η δική μας μέρα. Εμπρός".Αυτό ήταν το πνεύμα που υπήρχε εκείνα τα χρόνια, με την 10ωρη και 12 ωρη εργασία στα εργοστάσια και τα ορυχεία.
Οι αναρχικοί ήταν οργανωτές συνδικάτων και τα γεγονότα της 1ης Μαΐου του 1886,όπως και τις προηγηθείσες κινητοποιήσεις, τα έχει περιγράψει αναλυτικά οCyrusgeo εδώ ,από όπου και αντιγράφω ένα μέρος του ποστ
Την 1η Μαΐου του 1886, λοιπόν, τα εργατικά συνδικάτα του Σικάγο ξεκίνησαν την απεργία τους. Μετά από δυο μέρες, οι απεργοί συγκεντρώθηκαν κοντά στο εργοστάσιο McCormick. Ξέσπασαν ταραχές, και η αστυνομία του Σικάγο επιτέθηκε στους απεργούς. Το αποτέλεσμα ήταν τουλάχιστον δυο άνθρωποι νεκροί, αρκετοί τραυματίες, και μια πόλη γεμάτη εξοργισμένους εργάτες.
Η επάνω αφίσα που καλούσε τους εργάτες να πάνε οπλισμένοι στην συγκέντρωση αποσύρθηκε σύντομα και αντικαταστάθηκε από την κάτω.
Οι αναρχικοί μοίρασαν φυλλάδια με τα οποία καλούσαν τους πάντες σε συγκέντρωση στην πλατεία Haymarket, που τότε αποτελούσε πολυσύχναστο εμπορικό κέντρο. Τα φυλλάδια έλεγαν ότι η αστυνομία είχε σκοτώσει τους απεργούς για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα, και παρότρυνε τους εργάτες να πάρουν εκδίκηση. Η συγκέντρωση, πάντως, ξεκίνησε ειρηνικά, κάτω από ψιλόβροχο, το απόγευμα της 4ης Μαΐου. Ο επικεφαλής των αναρχικών, August Spies, μίλησε σε ένα πλήθος κάπου 6.000 ανθρώπων. Απ’ ό,τι φαίνεται, τους είπε πως δεν ήταν εκεί για να υποδαυλίσει κανενός είδους ταραχές. Στο μεταξύ, μια μεγάλη αστυνομική δύναμη ήταν εκεί κοντά και παρακολουθούσε τη συγκέντρωση. Το πλήθος ήταν τόσο ήρεμο που ο δήμαρχος της πόλης, που είχε περάσει από εκεί για να δει τι γινόταν, έφυγε ήσυχος για το σπίτι του. Λίγη ώρα μετά, ο επικεφαλής της αστυνομίας ζήτησε να διαλυθεί η συγκέντρωση, και οι αστυνομικοί άρχισαν να βαδίζουν παρατεταγμένοι προς το πλήθος. Κάποιος πέταξε μια βόμβα με αναμμένο φιτίλι, και η έκρηξη σκότωσε έναν αστυνομικό (και τραυμάτισε άλλους επτά, οι οποίοι αργότερα υπέκυψαν στα τραύματά τους). Η αστυνομία άνοιξε πυρ, σκοτώνοντας έντεκα ανθρώπους και τραυματίζοντας δεκάδες. Συνελήφθησαν πάνω από εκατό άτομα, και οκτώ από τους πιο επιφανείς αναρχοσυνδικαλιστές παραπέμφθηκαν σε δίκη.
Στη δίκη, η πολιτική αγωγή δεν παρουσίασε κανένα στοιχείο που να συνδέει τους κατηγορούμενους με τη βόμβα. Το μόνο επιχείρημα που είχε ήταν ότι αυτός που την πέταξε είχε, λέει, υποκινηθεί από τους διοργανωτές, κι έτσι ήταν κι εκείνοι εξίσου υπεύθυνοι. Οι ένορκοι δέχτηκαν την ενοχή και των οκτώ. Στους επτά επιβλήθηκε θανατική ποινή. Η απόφαση δημιούργησε ακόμη μεγαλύτερες εντάσεις και διαδηλώσεις. Ο κυβερνήτης της πολιτείας μετέτρεψε τις ποινές δύο κατηγορουμένων σε ισόβια, κι ένας από τους υπόλοιπους αυτοκτόνησε στο κελί του την παραμονή της εκτέλεσης.
Στις 11 Νοεμβρίου 1887, ο August Spies, ο Albert Parsons, ο Adolph Fischer και ο George Engel, όλοι αναρχικοί, απαγχονίστηκαν δημόσια. Αυτόπτες μάρτυρες είπαν ότι, καθώς περπατούσαν προς τα ικριώματα, τραγουδούσαν τη Μασσαλιώτιδα, που τότε ήταν ο ύμνος του διεθνούς επαναστατικού κινήματος. Οι συγγενείς τους, που είχαν πάει για να συμπαρασταθούν, συνελήφθησαν και υπέστησαν σωματικό έλεγχο. Τις τελευταίες στιγμές, λένε πως ο Spies φώναξε: «Θα έρθει κάποτε ο καιρός που η σιωπή μας θα είναι πιο δυνατή από τις φωνές μας που στραγγαλίζετε σήμερα». Οι καταδικασμένοι δεν πέθαναν αμέσως, αλλά ο θάνατός τους ήταν αργός και βασανιστικός, και οι θεατές έφυγαν εμφανώς ταραγμένοι.Το τραγικό είναι ότι, στις 26 Ιουνίου 1893, ο κυβερνήτης του Ιλινόι έδωσε χάρη στους 3 που ήταν στη φυλακή, γιατί αποδείχτηκε πως, τελικά, ήταν και οι οκτώ αθώοι. Η δήλωσή του έλεγε πως οι απαγχονισμένοι ήταν «θύματα της υστερίας, ενός στημένου σώματος ενόρκων και ενός μεροληπτικού δικαστή». Περιττό να πούμε ότι η πολιτική του καριέρα τελείωσε εκείνη τη μέρα.

Οι εξελίξεις αυτές στην άλλη άκρη του Ατλαντικού οδήγησαν τους Ευρωπαίους ηγέτες εργατικών κινημάτων και σοσιαλιστικών κομμάτων στην ομόφωνη απόφαση της Δεύτερης Διεθνούς κατά το ιδρυτικό της συνέδριο στο Παρίσι, το 1889, να καθιερωθεί η εργατική Πρωτομαγιά από την επόμενη χρονιά για την προβολή των εργατικών διεκδικήσεων και βασικό αίτημα το οκτάωρο καθημερινής εργασίας.
Σας μεταφέρω ένα μικρό μέρος από την ιστορική απολογία του August Spies για να δείτε το πνεύμα της εποχής και του τότε αναρχικού κινήματος.
Ολόκληρη η 17σέλιδη απολογία του υπάρχει εδώ ,όπως επίσης εδώ βρίσκεται η αυτοβιογραφία του.
Διαβάζοντας αυτά τα κείμενα διαπιστώνει κανείς ότι ο 30χρονος αυτός μετανάστης από την Γερμανία στα 13 χρόνια που βρισκόταν στην Αμερική είχε αποκτήσει μια ευρύτερη πολιτική και εγκυκλοπαιδική μόρφωση όπως και πλήρη γνώση της αγγλικής γλώσσας.

Κύριοι δικαστές,
Αν σκέπτεστε σοβαρά ότι με τις κρεμάλες μπορείτε να σταματήσετε το κίνημα, που εξωθεί εκατομμύρια γονατισμένων από την καταπίεση εργατών προς την εξέγερση, είσθε, μα την αλήθεια, «πτωχοί τω πνεύματι». Σε παρόμοια περίπτωση θα μας κρεμάσετε με το δίκιο σας. Έπειτα, αυτό είναι το καλύτερο που έχετε να κάμετε. Κρεμάστε μας! Αλλά, η κατάληξη, ποια θα είναι; Εάν δεν την βλέπετε, εγώ σας την αναγγέλλω. Γύρω σας, κάτω σας, δίπλα σας, πάνω σας, από όλες τις μεριές σας, θεριεύει μια φωτιά. Το έδαφος σαλεύει κάτω από τα πόδια σας. Βαδίζετε, κυριολεκτικά, επάνω σε μια υπόγεια φωτιά. Θέλετε να την αγνοείτε; Δεν θα την αποφύγετε. Θέλετε να απαλλαγείτε, άπαξ δια παντός, από όλους τους «συνωμότες»; Απαλλαγείτε πρώτα από τα αφεντικά της βιομηχανίας, οι οποίοι δημιούργησαν την ανήθικη περιουσία τους από το κλεμμένο αντίτιμο της εργασίας που δεν πληρώθηκε.
Καταργήστε τον εαυτό σας Κύριοι Προνομιούχοι. Γιατί; Διότι σεις, με την συμπεριφορά σας, είσθε οι πρώτοι υποκινητές της επανάστασης . Καταργήσατε την αρπαγή και την λεηλασία, Κύριοί μου. Αλλά, αυτή είναι η απασχόληση σας. Είναι η ανήθικη αποστολή μιας εκατοντάδας ανθρώπων, οι οποίοι προτιμούν ν’ απολαμβάνουν το παν, χωρίς να κάμνουν τίποτε. Κοιτάξετε τι έχει γίνει. Οι εργάτες έχουν πετσοκοφτεί και σεις, ω Χριστιανοί μου και καλοί μου και ευγενικοί αστοί, σεις είσθε οι κοινωνικοί γύπες, που τρέφεστε από τα πτώματα. Θέλετε να κάνουμε ένα περίπατο στα στενά δρομάκια της πολιτείας αυτής, εκεί όπου φθίνουν οι αληθινοί δημιουργοί του πλούτου; Πάμε μαζί στα ανθρακωρυχεία του Χόκιγκ-Βάλευ; Δεν θα βρούμε ανθρώπους, θα βρούμε κινούμενα πτώματα. Η γενική κρατικοποίηση των μέσων παραγωγής καθίσταται αναπόφευκτη αναγκαιότητα. Αρχίζει η εποχή του σοσιαλισμού και της παγκοσμίου συνεργασίας. Ιδιωτική βιομηχανία, σημαίνει αναρχούμενη βιομηχανία. Μετρημένα άτομα χρησιμοποιούν προς όφελός τους τις εφευρέσεις. Ο κόσμος είναι για τους λίγους. Δεξιά και αριστερά πέφτουν οι όμοιοί τους, θύματα του πλούτου και της καλοζωίας τους. Λίγο τους ενδιαφέρει. Με τις μηχανές τους μετατρέπουν το ανθρώπινο αίμα σε βώλους χρυσαφιού. Την ίδια την υγεία των ανήλικων. Με την πολλή εργασία, δολοφονούν τα γυναικόπαιδα. Με την ανεργία σκοτώνουν. Και αυτοί οι άνθρωποι σου λέγονται Χριστιανοί! Γνήσιοι Χριστιανοί! Εμείς παραβήκαμε τους νόμους σας, για να δείξουμε στον λαό σε τι αποβλέπουν όλοι σας οι θεσμοί: στο να εγκαθιδρύσουν, στην χώρα αυτή, μία ολιγαρχία, όμοια της οποίας σε κτηνωδία, δεν υπάρχει πουθενά στην γη! Αν πιστεύετε ότι με το να μας κρεμάσετε θα εξουδετερώσετε το κίνημα των εργαζομένων, το κίνημα από το οποίο εκατομμύρια ανθρώπινα πλάσματα που σέρνονται στην φτώχεια και στην μιζέρια, περιμένουν την λύτρωσή τους – αν αυτή είναι η γνώμη σας – τότε κρεμάστε μας! Εδώ θα ποδοπατήσετε μία μικρή σπίθα εκεί όμως και πιο πέρα και απέναντι και γύρω μας παντού θα ξεπεταχτούν οι φλόγες. Η φωτιά είναι υπόγεια και δεν θα μπορέσετε να την σβήσετε.
Στην κατάμεστη αίθουσα όπου κυριαρχούσε η σιωπή ο τριαντάχρονος Γερμανός συνδικαλιστής τέλειωσε με τα ακόλουθα λόγια:«Αυτές είναι οι ιδέες μου. Αποτελούν κομμάτι του εαυτού μου. Δεν μπορώ να τις αποχωριστώ αλλά και αν μπορούσα δεν θα το έκανα. Αν πιστεύετε ότι μπορείτε να συντρίψετε τις ιδέες αυτές που μέρα με τη μέρα κερδίζουν περισσότερο έδαφος, αν πιστεύετε ότι θα τις συντρίψετε οδηγώντας μας στην κρεμάλα, αν προτιμάτε για μια ακόμη φορά να επιβάλετε την ποινή του θανάτου σε εκείνους που τόλμησαν να πουν την αλήθεια, τότε είμαι έτοιμος: με θάρρος και με περηφάνια θα πληρώσω το υψηλό αυτό αντίτιμο. Φωνάξτε τον δήμιό σας. Η αλήθεια που σταυρώθηκε με τον Σωκράτη, τον Χριστό, τον Τζιορντάνο Μπρούνο, τον Χους ή τον Γαλιλαίο είναι πάντα ζωντανή. Εμείς είμαστε έτοιμοι να ακολουθήσουμε τους ανθρώπους εκείνους.

Πέμπτη 30 Απριλίου 2015

είτε τα 7 πράγματα που θα έχουν ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ μέχρι το 2020! Για το 6ο θα μείνετε με το στόμα ανοιχτό...


Σύμφωνα με έρευνες τις τελευταίες δεκαετίες έχουν αλλάξει πολλά πράγματα στη ζωή μας...




Θα αλλάξουν όμως πολλά περισσότερα στην καθημερινότητά μας, αφού 7 πράγματα θα εκλείψουν μέχρι το 2020.

Και αν για κάποια είναι… αναμενόμενο, για κάποια άλλα πραγματικά θα εκπλαγείτε.

1. Τα CD

Όλο και λιγότεροι άνθρωποι αγοράζουν ακόμα CD. Λίγο η ”πειρατεία”, λίγο το iTunes έχον αναγάγει τη μουσική σε ένα εντελώς ιντερνετικό προνόμιο. Τα iTunes έχουν αναπτυχθεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια και αρκετοί είναι εκείνοι που ήδη δεν χρησιμοποιούν αυτά τα γυαλιστερά δισκάκια, αλλά ακούν τη μουσική τους μέσω streaming.

2. Τα PIN και τα μπλοκ επιταγών

Όπως υποστηρίζουν πολλοί, τα καρνέ των επιταγών, αλλά και οι κωδικοί προστασίας των καρτών μας, σύντομα θα ανήκουν στο παρελθόν. Γιατί; Λόγω της ψηφιοποίησης των πληρωμών. Αυτό μπορεί να μην είναι τόσο κακό… Θα φανεί στο μέλλον.

3. Το ουίσκι

Αν αγαπάτε το καλό ουίσκι, αγοράστε όσο περισσότερο μπορείτε τώρα. Όπως λένε οι ειδικοί, μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια το ουίσκι ωρίμανσης θα είναι εξαιρετικά δυσεύρετο, καθώς η αγορά δεν προλαβαίνει να παράγει την ποσότητα που ζητά η αγορά. Και αυτό γιατί το ουίσκι πρέπει να ωριμάσει μέσα σε βαρέλια για περίπου οκτώ με δέκα χρόνια.

4. Οι αφρικανικοί ελέφαντες και οι ρινόκεροι της Νότιας Αφρικής

Είναι ένα γεγονός που έχει ειπωθεί ξανά, αλλά λίγοι δίνουν τη πρέπουσα σημασία. Ο λόγος της εξαφάνισής τους; Η λαθροθηρία. Μέσα στο 2013 για παράδειγμα, σκοτώθηκαν περισσότεροι από 35.000 ελέφαντες! Και όλα αυτά για το ελεφαντοστό από τους χαυλιόδοντές τους. Αντίστοιχο το πρόβλημα και με τους ρινόκερους και τα κέρατά τους, που πολλοί υποστηρίζουν πως έχουν θεραπευτικές ιδιότητες.

5. Η πόλη Shishmaref στην Αλάσκα

Το λιώσιμο των πάγων και οι κλιματολογικές αλλαγές είναι θέματα που απασχολούν πολύ τους περιβαλλοντολόγους. Και κανονικά θα έπρεπε να μας απασχολούν και εμάς και να μην αρκούμαστε μόνο στο να τα διαβάζουμε και να λέμε “πω-πω”. Ίσως ένα κίνητρο γι’ αυτό είναι να σκεφτούμε πόσο θα επηρεαστούμε και εμείς οι ίδιοι. Η αρχή γίνεται στην Αλάσκα, όπου η πόλη Shishmaref κινδυνεύει να εξαφανιστεί μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια, αφού οι πάγοι λιώνουν και μαζί παίρνουν και τα σπίτια της πόλης. Ας ενδιαφερθούμε λίγο…

6. Η σοκολάτα

Την λατρεύουμε όλοι, μικροί και μεγάλοι. Αποδεικνύουμε την αγάπη μας για την σοκολάτα καθημερινά και η κατανάλωσή της συνεχώς αυξάνεται. Δεν συμβαίνει το ίδιο, όμως, και με την παραγωγή της, που τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει πτώση. Γι’ αυτό ευθύνονται οι ξηρές καιρικές συνθήκες στη Γκάνα και την Ακτή Ελεφαντοστού, που μπορούν να οδηγήσουν στην έλλειψη του κακάο.

7. Το Facebook

Παρόλο που σήμερα φαίνεται πως το κοινωνικό δίκτυο είναι στα πάνω του και όλο και περισσότεροι άνθρωποι το χρησιμοποιούν, οι αναλυτές τα τελευταία δύο χρόνια προβλέπουν την διάλυση του αγαπημένου πολλών φατσοβιβλίου μέχρι το 2020. Ο λόγος; Ο εξωτερικός ανταγωνισμός και η πτώση των τιμών των μετοχών! 

http://ntocoumenta.blogspot.gr/2015/04/7-2020-6.html
Πηγή: treloi

Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

Δείτε τι μισθό παίρνουν Αρχιεπίσκοποι και Μητροπολίτες

Δείτε τι μισθό παίρνουν Αρχιεπίσκοποι και Μητροπολίτες

Τετάρτη, 29 Απριλίου 2015

Για γέλια ή για κλάματα είναι όλοι αυτοί που με αφορμή την κρίση καθαρά για... αποπροσανατολισμό “ξεθάβουν” την δήθεν πλούσια Εκκλησία. Ιδίως δε μετά και την καλοπροάιρετη πρόταση τουΑρχιεπισκόπου για αξιοποίηση-και όχι εκποίηση-ό,τι απέμεινε από την εκκλησιαστική περιουσία προς όφελος της αποπληρωμής του δημοσίου χρέους. Κάποιοι προπαγανδιστές και επαγγελματίες λασπολόγοι το πάνε και παραπέρα και τολμούν να μιλήσουν για “καλοπληρωμένους Δεσπότες”...
Προς αποκατάσταση της αλήθειας και προκειμένου να πάψει η παραφιλολογία το ΕΚΚΛΗΣΙΑ online αναζήτησε τις πραγματικές αποδοχές του Αρχιεπισκόπου και των Μητροπολιτών και σας τα παρουσιάζει. Οι αποδοχές παραμένουν ίδιες μετά την αναπροσαρμογή τον Νοέμβριο του 2012.

Αναλυτικά: 


Βάσει λοιπόν του εγγράφου του υπουργείου Οικονομικών 2/85127/0022/22-11-2012 (ΑΔΑ: Β4Σ1Η-8Ξ6) με θέμα «Κοινοποίηση μισθολογικών διατάξεων» ορίζονται τα εξής:

Α. Με τις διατάξεις της υποπερ.Ι) της περ.29, αντικαθίστανται, από 1-8-2012, οι διατάξεις της παρ.1 του άρθρου 48 του ν.3205/2003 και ο μηνιαίος βασικός μισθός του Τιτουλάριου Επίσκοπου και του Βοηθού Επίσκοπου, ο οποίος αποτελεί τη βάση υπολογισμού των λοιπών βαθμίδων των Αρχιερέων της Εκκλησίας της Ελλάδος, καθορίζεται σε 1.089 €.

Με βάση το βασικό αυτό μισθό οι βασικοί μισθοί των λοιπών βαθμίδων των Αρχιερέων της Εκκλησίας της Ελλάδος διαμορφώνονται ως εξής:

ΒΑΘΜΟΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΒΑΣΙΚΟΣ ΜΙΣΘΟΣ ΑΠΟ 1-8-2012
Αρχιεπίσκοπος 1,32 1.437 €
Μητροπολίτης-Τιτουλάριος Μητροπολίτης 1,17 1.274 €
Τιτουλάριος Επίσκοπος-Βοηθός Επίσκοπος 1,00 1.089 €

Β. Με τις διατάξεις της υποπερ.ΙΙ) της περ.29, αντικαθίστανται, από 1-8-2012, οι διατάξεις των περ. γ' και δ' της παρ.2 του άρθρου 48 του ν.3205/2003. Ειδικότερα:

α. Το επίδομα αποκλειστικού ειδικού λειτουργήματος καθορίζεται σε 165 €. β. Η αποζημίωση εξόδων παράστασης καθορίζεται ως εξής:

i.-Αρχιεπίσκοπος 100 €
ιι.-Εν ενεργεία Μητροπολίτης 50 € Πηγή

http://www.epixirimatias.gr/2015/04/blog-post_805.html

Κυριακή 26 Απριλίου 2015

467. Δρ. Καλοκαιρινός, ο μυθικότερος Έλληνας της Αυστραλίας

Archie Kalokerinos 1927-2012. Το πλήρες όνομα του είναι Archivides. Κι αν δεν σας θυμίζει κάτι αυτό το όνομα, έχετε δίκιο ! Ο ληξίαρχος του Glen Innes στην Αυστραλία τα έκανε θάλασσα όταν κλήθηκε να αντιγράψει το όνομα Alcibiades... που του έδωσαν οι γονείς του
Μια από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της ομογένειας της Αυστραλίας έσβησε, πλήρης ημερών. Πρόκειται για τον Άρτσι Καλοκαιρινό, ο οποίος το 2000 είχε ανακηρυχτεί »Έλληνας του Αιώνα» από την ομογενειακή εφημερίδα Νέος Κόσμος.
Ο Καλοκαιρινός έγινε παγκόσμια γνωστός για τις έρευνές του με αντικείμενο την αποβιταμίνωση των ανηλίκων και τις συνέπειες του τραχώματος και του καταρράκτη. Τα συμπεράσματα των ερευνών του τα κατέγραψε σε ένα βιβλίο με τίτλο »Every Second Child».
Για το βιβλίο αυτό -που ο τίτλος του στα ελληνικά είναι »Κάθε Δεύτερο Παιδί»- ο διακεκριμένος επιστήμονας και τιμηθείς δύο φορές με το βραβείο Νόμπελ, Λίνος Πόλιγκ, έγραψε: »Χιλιάδες βρέφη πεθαίνουν πρόωρα. Το βιβλίο αυτό εξηγεί, ότι ο θάνατός τους οφείλεται στην αποβιταμίνωση και, κυρίως, στην έλλειψη της βιταμίνης C. Η ανακάλυψη του Άρτσι Καλοκαιρινού αποτελεί τεράστια προσφορά στην παγκόσμια υγεία. Κάθε δεύτερο παιδί των ιθαγενών ήταν καταδικασμένο σε θάνατο έως ότου εμφανίστηκε ένας γιατρός, με ανοικτά μάτια, που άνοιξε τα μάτια και τους εγκέφαλους των συναδέλφων του».
Όπως έγραφαν οι αυστραλιανές εφημερίδες, της δεκαετίας του ’70, τον ομογενή γιατρό βασάνιζαν τα τεράστια ποσοστά θνησιμότητας που παρουσίαζαν τα παιδιά των ιθαγενών, που ζούσαν στην απομονωμένη αυστραλιανή έρημο.
Προσπάθησε να βρει την αιτία και έκανε μια απίστευτη ανακάλυψη. Το υψηλό ποσοστό θνησιμότητας οφειλόταν στην έλλειψη βιταμίνης C. Από εκείνη τη στιγμή αμέτρητες φορές βρήκε βρέφη και παιδιά έτοιμα να πεθάνουν. Τους έκανε μια ένεση με βιταμίνη C και τα παιδιά ανάρρωναν!
Αρχικά, οι συνάδελφοί του τον αντιμετώπισαν με δυσπιστία. Και τα παιδιά συνέχισαν να πεθαίνουν… Αργότερα, το έργο του έγινε γνωστό -και αποδεκτό- στις ΗΠΑ (αν και η διάθεση του βιβλίου του απαγορεύτηκε εκεί »πολιτικούς λόγους») και στον υπόλοιπο κόσμο.
Dr Archie Kalokerinos with Australina aboriginal children
at the Aboriginal Reserve, Collarenebri, NSW. 1970.
Μάλιστα, η έγκυρη βρετανική Ιατρική Επιθεώρηση British medical Journal, έγραψε, μεταξύ άλλων, την 1η Μαρτίου 1975: »Αμέτρητοι γιατροί έχουν ασχοληθεί τα τελευταία χρόνια με τα υψηλά ποσοστά θνησιμότητας που παρουσιάζουν τα παιδιά των ιθαγενών αλλά όλοι απέτυχαν να εντοπίσουν τα αίτια. Ένας, πραγματικά πρωτοπόρος, γιατρός, ο Δρ Κακολαιρινός, πήγε επί τόπου, ασχολήθηκε με το φαινόμενο και έκανε μια ανακάλυψη, η οποία θα εκτιμηθεί ακόμη περισσότερο στο μέλλον».
Το ίδιο περιοδικό γράφει, ότι οι επιστήμονες, αρχικά, αντί να υιοθετήσουν την ανακάλυψη του Καλοκαιρινού, την απέρριψαν και έφτασαν στο σημείο να κυνηγήσουν τις ιδέες του και να απαγορεύσουν την κυκλοφορία του βιβλίου του. Απέτυχαν όμως και ο Καλοκαιρινός δικαιώθηκε.
Στην αυτοβιογραφία του με τίτλο »Ένας Επαναστάτης Γιατρός» ο Καλοκαιρινός σημείωνε ότι αντλούσε δυνάμεις από τη σύζυγό του, Κάθριν, και τα παιδιά του, Χέλεν και Πίτερ, τους γονείς του, συγγενείς και μέλη της ελληνικής παροικίας (τους οποίους αναφέρει ονομαστικά) και από τους Αβορίγινες.
»Λόγω μοίρας και προσωπικής επιλογής, φορτώθηκα με την ευθύνη να βελτιώσω την υγεία των Αβορίγινων της Αυστραλίας. Γνωρίζω ότι οι Αβοριγίνες ενοχλούνται, αν κάποιος ασχοληθεί με τους νεκρούς. Ας με συγχωρέσουν που παραβιάζω κάποιες από τις αρχές τους, σε αυτό το βιβλίο, προκειμένου να επιτευχθούν οι κοινοί μας στόχοι» έγραφε ο Καλοκαιρινός στην αυτοβιογραφία του.
Ο διακεκριμένος επιστήμονας γεννήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 1927 στο Γκλέιν Ίνες της Νέας Νότιας Ουαλίας. Οι γονείς τους κατάγονταν από τα Κύθηρα. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Σίδνεϊ και έχει γράψει τέσσερα βιβλία. Η ζωή του έχει γίνει ντοκιμαντέρ από τον βραβευμένο Αυστραλό σκηνοθέτη, Φιλ Νόις, και προβλήθηκε στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Σίδνεϊ το 1976.
Μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο, εργάστηκε, για λίγο, στο νοσοκομείο της ναυτικής βάσης Lismore και από το 1953 έως το 1957 εργάστηκε στην Αγγλία. Κατά την περίοδο 1975-1967 εργάστηκε στην εξόρυξη οπάλιου στο Κούπερ Πίντι, μαζί με άλλους Έλληνες. Εκεί είδε και το δράμα των ιθαγενών σε όλο του το μεγαλείο και έτσι από το 1976 έως το 1982 απασχολήθηκε αποκλειστικά στην Ιατρική Υπηρεσία των Αβορίγινων.
Ο Δρ. Καλοκαιρινός λίγο πριν πεθάνει είχε πει: »Καθώς περνούν τα χρόνια, διαπιστώνω, ότι έχω την τάση να επιστρέφω όλο και πιο πολύ στις ελληνικές ρίζες μου. Θέλω όλο και περισσότερο να είμαι κοντά σε Έλληνες. Η ελληνική καταγωγή μου ήταν πάντοτε το φως, που με καθοδηγούσε στο σκοτάδι της άγνοιας».https://xartografos.wordpress.com/2012/04/18/467-%CE%B4%CF%81-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CE%BF-%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD/
ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΟΣ

470. Vasari, ο τρυφερός πατέρας της Ιστορίας της Τέχνης (180)

Uffizi Gallery, Florence, Italy
Giorgio Vasari 1511-1574
Η φήμη του Giorgio Vasari (1511-1574) και η τεράστια συμβολή του στην Ιστορία της Τέχνης έγκειται στην συγγραφή της εκτενούς συλλογής βιογραφιών καλλιτεχνών της Αναγέννησης με τον τίτλο «Le vite de piu excellenti pittori, scultori e architetti» ήτοι «Οι Βίοι των επιφανέστερων ζωγράφων γλυπτών και αρχιτεκτόνων». Το απολαυστικό αυτό συμπίλημα βασίζεται σε αρχειακό υλικό που ο συγγραφέας συγκέντρωσε από πολλαπλές πηγές, περιέχει δε κατά χρονολογική σειρά τις βιογραφίες των Ιταλών κυρίως μαέστρων από την εποχή του Μεσαίωνα έως και τον 16ο αιώνα.
Οι Βίοι του Βαζάρι είναι σήμερα ο θεμέλιος λίθος για όσους συγκινούνται με τις Καλές Τέχνες είτε σε ερασιτεχνικό είτε σε ακαδημαϊκό επίπεδο. Οι φιλότεχνοι απολαμβάνουν εκεί πολλαπλά ανεκδοτολογικά στοιχεία, συμβάντα αλλά και ευτράπελα που δίνουν περίοπτη εικόνα για το σύνολο των δραστηριοτήτων των βιογραφούμενων.
Vasari G., "Le Tentazioni di San Girolamo"
Μια τέτοια προσπάθεια φυσικά δεν μπορούσε παρά να περιλαμβάμνει και αστοχίες, λάθη, υπερβολές και ανακρίβειες. Ο Βαζάρι δεν διστάζει να διανθίζει τις περιγραφές του ακόμη και με φανταστικά στοιχεία, ωστόσο είναι τις πιο πολλές φορές η μοναδική πηγήπληροφοριών για τους φιλότεχνους που εξετάζουν τους τρεις σημαντικότερους αιώνες της άνθισης των τεχνών, τον 14ο, τον 15ο, και τον 16ο.
Πάντως δεν αμέλησε να ασχοληθεί κι ο ίδιος με τη ζωγραφική και την αρχιτεκτονική. Το πιο σημαντικό και μνημειώδες έργο του αποτελεί το σύμπλεγμα των γραφείων που σχεδίασε και ανήγειρε για τις διοικητικές ανάγκες της πόλης της Φλωρεντίας, τα περίφημα Γραφεία = Uffizi, που σήμερα δεν είναι παρά το σημαντικότερο Μουσείο της Ιταλικής χερσονήσου με μυριάδες επισκεπτών κατ΄έτος.
Πάντως λίγοι θα σταθούν στα καλλιτεχνήματά του. Από τον πολίτη του Αρέτσο κρατούν τησχολαστική υφολογική ανάλυση που πρώτος εισάγει στην έρευνα και ταξινόμηση των ηρώων του. Δύο κεντρικά κριτήρια  εφαρμόζει, την inventione, δηλαδή τη φαντασία δηλαδή και την πρωτότυπη επινοητικότητα, και τοdisegno, δηλαδή το σχέδιο, τις γραμμές. Αυτά τα δύο τα θεωρεί ως Πατέρα και Μητέρα όλων των τεχνών. Αφού πρώτος διαιρεί τον κόσμο της Τέχνης σε Αρχαιότητα, Μεσαίωνα και Αναγέννηση, διαιρεί την τελευταία σε φάση παιδικότηταςφάση νεότηταςκαι φάση ωριμότητας, διαχωρισμούς που λίγο ως πολύ μέχρι σήμερα ακολουθούμε. Δεν παραλείπει εντούτοις να κατασταλάξει για τον σύγχρονό τουΜικελάντζελο Μπουοναρότι, πως είχε αγγίξει το ύπατο επίπεδο τελειότητας, και πως είδε ειδικά σταλεί από το Θεό στη Φλωρεντία… Συμφωνούμε !https://xartografos.wordpress.com/2012/04/21/470-vasari-%CE%BF-%CF%84%CF%81%CF%85%CF%86%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82/
ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΟΣ

«Θα επαναφέρω λοιπόν ΕΓΩ τον βασιλέα μου»

Ιδεοληψίες ως πολιτικό πρόγραμμα

του Ευάνθη Χατζηβασιλείου, Καθημερινή, 4/1/2014

Οι εκλογές της 1ης Νοεμβρίου 1920 είχαν ήδη γίνει, και οι βενιζελικοί είχαν τσακιστεί. Θριαμβευτές είχαν αναδειχθεί οι αντιβενιζελικοί, προτάσσοντας σαφή επιχειρήματα: απόρριψη της παρέμβασης των «ξένων» που είχαν επιφέρει το 1917 την επικράτηση του «ξενόδουλου» Ελευθερίου Βενιζέλου· την ανάγκη να αποκατασταθεί η πληγείσα εθνική κυριαρχία και η «αξιοπρέπεια» του ελληνικού λαού· την επάνοδο του μάρτυρα βασιλιά Κωνσταντίνου. Στην παρατήρηση των βενιζελικών ότι η χώρα όφειλε να προστατεύσει τη σχέση της με τους Συμμάχους, υπήρχε μια απλή απάντηση: «Εμείς τον θέλουμε και θα τον φέρουμε».


Στις 22 Νοεμβρίου 1920, ημέρα του δημοψηφίσματος για την επάνοδο του βασιλιά Κωνσταντίνου, η κορυφαία αντιβενιζελική εφημερίδα «Σκριπ» δημοσίευε στο πρωτοσέλιδό της φωτογραφία του και ολοσέλιδο άρθρο, χαρακτηριστικό της δύναμης των συναισθημάτων που προκαλούσε το μεγάλο αντιβενιζελικό σύμβολο. «Η Μεγαλειότης ενός ελευθέρου λαού προσκαλεί τον βασιλέα Κωνσταντίνον εις τον Θρόνον», δήλωνε ο τίτλος. Το όνομα του βασιλιά, γραμμένο στο άρθρο πέντε φορές με κεφαλαία πλάγια γράμματα, πλαισίωνε τη φωτογραφία: «Τα βουνά της Ηπείρου, αι Μακεδονικαί πεδιάδες αντήχησαν από τον παιάνα της Νίκης και ο παιάν αυτός ήτο εν όνομα: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ». Η εικόνα του στρατηλάτη που έμπαινε έφιππος στη Θεσσαλονίκη και στα Ιωάννινα μπορούσε να κάνει τον μέσο άνθρωπο του 1920 να αναλυθεί σε δάκρυα.

Κατόπιν ερχόταν η μνήμη των περιπετειών του βασιλιά μετά την αγγλογαλλική παρέμβαση εναντίον του το 1916-17: «Και μίαν ημέραν κατά την οποίαν ετέλει την μνήμην της θυσίας ενός άλλου ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ [η αποχώρηση έγινε στις 30 Μαΐου 1917], ο Βασιλεύς, υποχωρών χάριν της σωτηρίας του λαού Του εις την βίαν την ξένην, άφινεν ορφανήν την Ελλάδα, καμφθείσαν υπό μίαν μακράν τυραννίαν. […] Και μόλις [ο λαός] απέσεισε τα δεσμά του και το φίμωτρον, μία και μόνη φωνή ανεπήδησεν ως ευχαριστία προς τον Μέγαν θεόν της Δικαιοσύνης: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ». Και υψωνόταν τώρα, τόνιζε το «Σκριπ», «κυριαρχική και παντοκράτειρα της Ελλάδος η φωνή. Φωνή απευθυνομένη προς τους ισχυρούς της γης. Προς τους λαούς, οι οποίοι εγνώρισαν πώς οι δούλοι γίνονται ελεύθεροι. Προς την ηθικήν της Ανθρωπότητος. Προς την Δικαιοσύνην. Προς την Ιστορίαν. Προς τους παρελθόντας Ελληνικούς αιώνας και προς το αγέννητον Μέλλον. Και η φωνή αυτή – φωνή λαού – Κυρίου φωνή – δονείται από εν όνομα».

Την ίδια ώρα, βέβαια, οι βενιζελικοί τόνιζαν ότι λόγω της επίδοσης κοινής διακοίνωσης από τους Συμμάχους, που τάσσονταν εναντίον της επιστροφής του βασιλιά, το δημοψήφισμα έπρεπε να αναβληθεί. Στη δεύτερη σελίδα, το «Σκριπ» δημοσίευε σχετική ανάλυση με την υπογραφή «Ο παλαιός». Δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας, τόνιζε ο αναλυτής. Μία από τις Δυνάμεις δυσανασχετούσε για τη Συνθήκη των Σεβρών: «Η Ελληνική πολιτική μεταβολή ήτο το πρόσχημα διά να θέσουν επί τραπέζης το ψητό, το οποίον ήτο η αναθεώρησις της Συνθήκης». Αλλά μία άλλη Δύναμη διαφωνούσε, και έτσι προέκυψε μια διακοίνωση «στρυφνή», που δεν έλεγε κάτι συγκεκριμένο και επομένως δεν είχε σημασία: «Διότι και ο Βασιλεύς έρχεται και η συνθήκη δεν αναθεωρείται και δάνεια θα κάμουν εις την Ελλάδα διά την εφαρμογήν της Συνθήκης».

Την επομένη, στο κύριο άρθρο του, το «Σκριπ» εξηγούσε πώς σκέφτηκε ο Ελληνας που ψήφισε για την επιστροφή του βασιλιά, αγνοώντας τις πιέσεις των Μεγάλων Δυνάμεων: «Ας υποθέσω προς στιγμήν ότι θα απεφάσιζαν να μετέλθουν μέσα πιεστικά εναντίον μου. Ποία θα είνε αυτά; Αποκλεισμός; Ο πόλεμος έληξε και εις το καταστατικόν της Κοινωνίας των Εθνών υπάρχει διάταξις απαγορευτική. Εμπορικός αποκλεισμός; Είμαι πελάτης των, καταναλωτής δηλαδή. […] Βεβαίως θα εζημιούμην εγώ, αλλά θα εζημιούντο άλλο τόσον και αυτοί. Οικονομικαί πιέσεις; Και αυταί θα ήσαν επιζήμιοι και δι’ αυτούς, εφ’ όσον είναι δανεισταί μου και εγώ οφειλέτης των. Αναθεώρησις της Συνθήκης των Σεβρών εις βάρος μου; Ανεξαρτήτως του ότι κρατώ διά του Στρατού μου την Θράκην και την Σμύρνην, αποφασισμένος να μη τας εγκαταλείψω […] προς ποίον θα έδιδον την Σμύρνην και την Θράκην αν μου τας αφήρουν;».



του Πάσχου ΜανδραβέληΚαθημερινή, 19/4/2015
[...]
Υπάρχουν κάποιοι ανατριχιαστικοί ιστορικοί παραλληλισμοί της σημερινής κατάστασης με το προοίμιο της Μικρασιατικής Καταστροφής. Στη διακοίνωση των συμμάχων το 1920 ότι η επαναφορά του Κωνσταντίνου θα σήμαινε ρήξη στις σχέσεις τους με την Ελλάδα, η εφημερίδα των αντιβενιζελικών Σκριπ (23.11.1920) απαντούσε: «Αι Δυνάμεις με προειδοποιούν ότι αν επαναφέρω τον Βασιλέα μου θα δημιουργηθούν μεταξύ μας σχέσεις όχι φιλικαί. Θα επαναφέρω λοιπόν ΕΓΩ τον βασιλέα μου διότι είμαι βέβαιος ότι αι Δυνάμεις... δεν θα έχουν λόγον να δυσπιστούν και να ανησυχούν, συνεπώς αι σχέσεις μας δεν θα ζημιωθούν... Ας υποθέσω προς στιγμήν ότι θα απεφάσιζαν να μετέλθουν μέσα πιεστικά εναντίον μου. Ποιά θα είνε αυτά; Αποκλεισμός; Ο πόλεμος έληξε και εις το καταστατικόν της Κοινωνίας των Εθνών υπάρχει διάταξις απαγορευτική. Εμπορικός αποκλεισμός; Είμαι πελάτης τους, καταναλωτής δηλαδή... Βεβαίως θα εζημιούμην εγώ, αλλά θα εζημιούντο άλλο τόσον κι αυτοί. Οικονομικαί πιέσεις; Και αυταί θα ήσαν επιζήμιοι και δι’ αυτούς εφόσον είνε δανειστές μου κι εγώ οφειλέτης των. Αναθεώρησις της Συνθήκης των Σεβρών εις βάρος μου; Ανεξαρτήτως του ότι κρατώ διά του στρατού μου την Θράκην και την Σμύρνην... προς ποίον θα έδιδον την Σμύρνην και την Θράκην αν μου τας αφήρουν; Από την Συνθήκη των Σεβρών ο κερδίσας είναι κυριώτατα η Αγγλία και κατόπιν οι άλλοι σύμμαχοι... Η συνθήκη δεν είναι καθόλου εύκολο να αναθεωρηθεί. Και πάλι λοιπόν θα επαναφέρω τον Βασιλέα μου...».

http://sfrang2.blogspot.gr/2015/04/blog-post_22.html