Αυτές είναι οι ωραιότερες οάσεις στον κόσμο!.

Αυτές είναι οι ωραιότερες οάσεις στον κόσμο!.

Κυριακή, 2 Αυγούστου 2015

Αυτές είναι οι ωραιότερες οάσεις στον κόσμο που πραγματικά αποπλανούν το μάτι του ταξιδιώτη σαν τις Σειρήνες.Οι έρημοι αποτελούν από τους πλέον αφιλόξενους τόπους στον κόσμο, με ψηλές θερμοκρασίες, αμμοθύελλες, ξηρασία και ανυπόφορη ζέστη. Το τοπίο εντυπωσιακό παρόλα αυτά και ο ορίζοντας ατελείωτος, με την άμμο να μη λέει να τελειώσει… Το σκηνικό αυτό είναι απόκοσμο και συχνά κεντρίζει το ενδιαφέρον των ταξιδιωτών αλλά και των φωτογράφων για λίγη περιπέτεια και μερικές μοναδικές λήψεις, αντίστοιχα. Και κάπου εκεί στο απέραντο ξερό τοπίο, ξεπηδούν μικρές οάσεις πρασίνου, όπου η βλάστηση και το υγρό στοιχείο κάνουν έντονα την εμφάνισή τους πάνω στην καυτή άμμο. Μικροί παράδεισοι που προσκαλούν τους επισκέπτες να ξεχάσουν για λίγο το καυτό τοπίο και να απολαύσουν στιγμές παραμυθένιες… πηγη

5. Ubari(Λιβύη)



4. Huacachina (Περού)



3. Ein Gedi (Ισραήλ)



2. Chebika (Τυνησία)



1. Timia (Νίγηρας)

Share this article :

Tweet

Εν Αθήναις...και ο Δήμος μας κατάβρεχε

Εν Αθήναις...και ο Δήμος μας κατάβρεχε

"... O πόλεμος κατά του κονιορτού ήταν, αφ' ενός, ιδιωτική υπόθεση και αφ΄ετέρου, φροντίδα του Δήμου. Οι μαγαζάτορες καταβρέχαν, με το ποτιστήρι ή με το λάστιχο, το πεζοδρόμιο μπροστά στο κατάστημά τους. Παρομοίως οι νοικοκυρές το απογευματάκι έριχναν νερό στην αυλή τους για να κατακάτσει η σκόνη και για να δροσίσει ο χώρος. Η φιλόκαλη δραστηριότητα των νοικοκυρών έφτανε ως τον δρόμο.

Αρχικώς, οι καταβρεχτήρες (ή ποτιστήρες) της δημαρχίας ήσανε ιππήλατοι.

 Ο παλιός καταβρεχτήρας δεν ήταν παρά ένα δίτροχο κάρο με ένα μεγάλο σιδερένιο βυτίο. Στο πίσω μέρος του βυτίου, χαμηλά, υπήρχε ένας οριζόντιος διάτρητος σωλήνας, από όπου έτρεχε το νερό. Έτσι, περνώντας το βυτιοφόρο κάρο κατάβρεχε τον χωματόδρομο. Κατά την διάρκεια του '30 οι δήμοι απόχτησαν αυτοκίνητους καταβρεχτήρες, που έριχναν νερό αριστερα και δεξιά, καθώς και από πίσω. 

Αυτοί οι καταβρεχτήρες εμφανίζονταν κάθε καλοκαίρι και αποτελούσαν την χαρά των παιδιών, που τους ακολουθούσαν ξυπόλητα."

Αυτά έγραψε ο Ηλίας Πετρόπουλος...

Τους...αυτοκίνητους καταβρεχτήρες τους θυμήθηκα όπως και τους χωμάτινους δρόμους στις γειτονιές της Αθήνας με τον κονιορτό που στην αυλή τον λέγαμε σκόνη.

Από πού να φυλαχτείς στους καυτούς μήνες ...από την ζέστα που έλεγε η γιαγιά της αυλής ...από την σκόνη...

από τις μύγες που τσιμπάγανε οι άτιμες και σου ορμάγανε με λύσσα όταν έτρωγες καρπούζι και έσταζε από το στόμα και γέμιζε την φανέλα.

Η καταβρεχτήρα του Δήμου περνούσε απόγευμα και πότιζε το χώμα αλλά

και δρόσιζε τα παιδιά της αλάνας που τρέχανε δίπλα της.

Οι γυναίκες που καθόντουσαν στα σκαλιά έξω στην αυλόπορτα έπαιρναν

και αυτές τις ψιχάλες με ευχαρίστηση.

Στο δωμάτιο (ένα ήταν με υπαίθρια μίνι αυτοσχέδια κουζίνα από λαμαρίνες)

υπήρχε η πάνινη κουρτίνα (παλιό σεντόνι) μονίμως βρεγμένη με το λάστιχο

της αυλής κάτι σαν αιρ-κοντίσιον με ολίγα BTU.

πίσω στα παλιά

Έχασε τις αισθήσεις της και ξύπνησε με... απίστευτες διανοητικές ικανότητες

Έχασε τις αισθήσεις της και ξύπνησε με... απίστευτες διανοητικές ικανότητες

Νεαρή γυναίκα ξύπνησε, μετά από ένα ατύχημα αφού έκανε σκι και...
μπορούσε να σχεδιάζει ακριβή διαγράμματα κάθε κτιρίου που είχε δει στη ζωή της.

Όπως αναφέρει το news247, η ανώνυμη γυναίκα είπε πως έχασε τις αισθήσεις τις και ξύπνησε με απίστευτες αναμνήσεις.

"Μπορούσα να θυμηθώ τα πάντα. Κάθε μέρος στο οποίο είχα πάει, αλλά κυρίως τα κτίρια." δηλώνει.

"Χιλιάδες μέρη, με χιλιάδες δωμάτια, τμήματα και εισόδους. Και τώρα, αν είχα την ικανότητα να σχεδιάσω ένα διάγραμμα από κάθε μέρος αυτών των κτίρια, ακόμα και την μικρότερη λεπτομέρεια, άσχετα από το πόσος καιρός έχει περάσει."

Η γυναίκα έχει διαγνωστεί με το σύνδρομο του "σοφού" -μία στις 50 περιπτώσεις ανά τον κόσμο.

Η σπάνια αυτή πάθηση αναπτύσσεται όταν το μισό μέρος του εγκεφάλου υπεραναπτύσσεται για να επιοδιορθώσει-κατά μία έννοια- το άλλο μισό που έχει υποστεί κάποια ζημιά, όπως και στην περίπτωση όπου ένας κουφός έφηβος που ξύπνησε ως μουσική ιδιοφυία.

Μία παρόμοια υπόθεση είναι αυτή του Jason Padgett , ο οποίος έγινε μαθηματική ιδιοφυΐα και έγραψε τις εμπειρίες του στο βιβλίο, Struck by Genius.

Η γυναίκα σκέφτεται πλέον να ξεκινήσει μία νέα καριέρα ως αρχιτέκτονας.

"Σκέφτομαι διαρκώς την ιδέα, να ασχοληθώ με το σχέδιο και με το design. Τουλάχιστον ξέρω οτι θα είμαι καλή σε αυτό."

Αυτά είναι τα φθηνότερα ελληνικά νησιά έτοιμα να πωληθούν!

Αυτά είναι τα φθηνότερα ελληνικά νησιά έτοιμα να πωληθούν!

Τρίτη, 14 Ιουλίου 2015

Το business insider παρουσιάζει σε σημερινό δημοσίευμά του τα φθηνότερα ελληνικά νησιά που βρίσκονται στην αγορά αυτή τη στιγμή.Το δημοσίευμα αναφέρει ότι υπάρχουν διαφορετικές εκτιμήσεις για τον αριθμό των νησιών της Ελλάδας (από 1.200 μέχρι 6.000).
Η κτηματομεσιτική εταιρεία Knight Frank πρόβλεψε σαρωτική πώληση ελληνικών ιδιωτικών νησιών τα επόμενα χρόνια, λόγω της αύξησης της φορολογίας.

Μάλιστα, το δημοσίευμα αναφέρει ότι σε περίπτωση απελπισίας, η ελληνική κυβέρνηση ενδέχεται να πουλήσει κάποια από τα νησιά που αποτελούν ιδιοκτησία του κράτος.

Η εταιρεία «Private Islands Online», διαθέτει λίστα ελληνικών νησιών μερικά από τα οποία πωλούνται σε χαμηλές τιμές για τα δεδομένα των Αγγλων, αφού με 3 εκ. ευρώ δεν αγοράζεις ούτε σπίτι σε αριστοκρατικές περιοχές του Λονδίνου.

Δείτε τη λίστα που παρουσιάζει με τα πιο οικονομικά ελληνικά νησιά (από το ακριβότερο προς το φθηνότερο).
Όμφορι – 50 εκ. ευρώ

Περιοχή: Ιόνιο Πέλαγος

Ανάπτυξη: Μερικώς ανεπτυγμένο

Εκταση: 1.112 στρέμματα

Πρόκειται για ένα εν μέρει ανεπτυγμένο νησί το οποίο έχει μόνο ένα κτίριο - αυτό που βλέπετε στην εικόνα. Υπάρχει, ωστόσο, οικοδομική άδεια που επιτρέπει την οικοδόμηση του 20% του νησιού.

Η «Private Islands Online» αναφέρει ότι, αν ο αγοραστής αποδείξει ότι είναι μια καλή επένδυση να χτίσει περισσότερα ακίνητα στο νησί, η ελληνική κυβέρνηση είναι πιθανό να του χορηγήσει περαιτέρω άδεια.
Δουλίχιο – 40 εκ. ευρώ

Περιοχή: Ιόνιο Πέλαγος
Development: Μη αναπτυγμένο
Εκταση: 1.335 στρέμματα

Αυτό είναι το μεγαλύτερο ιδιωτικό νησί προς πώληση στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή.

Το μέγιστο ύψος του είναι 250 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας. Έχει περίπου 4.000 ελαιόδεντρα, θάμνους και και χαμηλή βλάστηση. Εντύπωση προκαλούν το κόκκινο χρώμα του εδάφους και οι μεγάλοι βράχοι. Σε κάθε πλευρά του νησιού έχουν σχηματιστεί μικρές φυσικές παραλίες, ενώ το χρώμα της θάλασσας είναι γαλαζοπράσινο.

Δεν είναι αναπτυγμένο αλλά είναι ευκαιρία για κάποιον να το μετατρέψει σε ένα πολυτελές θέρετρο, αναφέρει το δημοσίευμα.
Northern Aegean Island – 35 εκ. ευρώ

Περιοχή: Χώρα
Ανάπτυξης: Μη ανεπτυγμένο
Μέγεθος: 86 στρέμματα

Αυτό το νησί απέχει μόνο μισή ώρα από την Αθήνα με ταχύπλοο. Μια σειρά από διεθνείς κατασκευαστές έχουν ήδη εκδηλώσει ενδιαφέρον, σύμφωνα με την Private Islands Online, λόγω της κοντινής απόστασής του νησιού από την ελληνική πρωτεύουσα.
Αγιος Θωμάς, 15 εκ. ευρώ

Περιοχή: Κορινθιακός κόλπος
Εκταση: 300 στρέμματα
Ανάπτυξη: Μη αναπτυγμένο

Το νησάκι του Αγίου Θωμά είναι μόλις 20 λεπτά από την Κόρινθο με θαλάσσιο ταξί και μόλις 45 λεπτά μακριά από την Αθήνα. Ανήκει στο σύμπλεγμα των Διαπόριων νησιών στο Σαρωνικό, «μια συστάδα πέντε νησιών που είναι διάσημα για τα σμαραγδένια νερά του».
Ναυσικά (ή Οξιά) – 4.9 εκ. ευρώ

Περιοχή: Ιόνιο πέλαγος
Ανάπτυξη: Μη ανεπτυγμένο
Μέγεθος: 1.235 στρέμματα

Το νησί πωλήθηκε πρόσφατα, αλλά εμφανίζεται ακόμα στην ιστοσελίδα. Εχει συνολική έκταση 5.500 στρεμμάτων. Είναι αρκετά βραχώδες και με πολλά υψώματα ενώ ένα από τα χαρακτηριστικά του είναι ότι διαθέτει καθαρό μάρμαρο πολύ καλής ποιότητας.
Καρδιώτισσα Σικίνου – 6.5 εκ. ευρώ

Περιοχή: Αιγαίο Πέλαγος
Ανάπτυξη: Μη ανεπτυγμένο
Μέγεθος: 280 στρέμματα

Αυτή η μεγάλη ιδιοκτησία, στην καρδιά του Αιγαίου είναι το τέλειο μέρος για να φιλοξενήσει εγκαταστάσεις για ιστιοπλοΐα, καταδύσεις και σπορ περιπέτειας.
Βρίσκεται μεταξύ της Φολεγάνδρου και της Σικίνου, σε απόσταση μόλις 10 λεπτών με ταχύπλοο.
Σοφία Εχινάδων – 5.5 εκ. ευρώ

Περιοχή: Ιόνιο πέλαγος
Ανάπτυξη: Μη ανεπτυγμένο
Μέγεθος: 43.5 στρέμματα

Σοφία ή Σοφιά είναι μια ακατοίκητη νησίδα του νησιωτικού συμπλέγματος των Εχινάδων, που βρίσκονται στο Ιόνιο πέλαγος, και συγκεκριμένα ανατολικά από την Ιθάκη και δυτικά από την Αιτωλοακαρνανία.
Το νησί προσφέρει απομόνωση και ιδιωτικότητα.

Στρογγυλό – 4.5 εκ. ευρώ

Περιοχή: Δωδεκάνησα
Ανάπτυξη: Μη ανεπτυγμένο
Εκταση: 54 στρέμματα
Αυτό το νησί 54 στρεμμάτων βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από το δημοφιλές νησί Μαράθι, στο Αιγαίο Πέλαγος.

Γαία – 3 εκ. ευρώ

Περιοχή: Εχινάδες, Ιόνιο
Ανάπτυξη: Μερικώς αναπτυγμένο
Εκταση: 43 στρέμματα

Το νησάκι έχει έκταση 43 στρέμματα και άδεια για το χτίσιμο έξι κατοικιών, ενώ πρόσφατα δημοσιεύματα ήθελαν την Αντζελίνα Τζολί και τον Μπραντ Πιτ να ενδιαφέρονται να το αγοράσουν.

Το νησί αυτό αποκαλείται ως «παιδική χαρά εκατομμυριούχων», σε μια περιοχή ειδυλλιακή συνθήκες για θαλάσσια σπορ, ιστιοπλοΐα, ψάρεμα, κατάδυση σε μεγάλος βάθος και κολύμπι.
Η τιμή του είναι μικρότερη από την αγορά ενός σπιτιού σε ορισμένες αριστοκρατική περιοχές του Λονδίνου.

Λιχνάρι Πενινσούλα – 3 εκ. ευρώ

Περιοχή: 10 λεπτά από τα δυτικά της Κορίνθου
Ανάπτυξη: Μη αναπτυγμένο
Εκταση: 95 στρέμματα
Οι ιδιοκτήτες μάλλον αναζητούν άμεσα αγοραστή, αφού μείωσαν την τιμή του στο μισό, σύμφωνα με όσα αναφέρει το δημοσίευμα. Έχει κάποια πολυτελή ακίνητα, καθώς και ύδρευση, δρόμο και πολλά ελαιόδεντρα. πηγηhttp://www.epixirimatias.gr/2015/07/blog-post_394.html

Ταξιδιωτικές αναμνήσεις από το ταξίδι ενός νεόπλουτου «βιομήχανου» στο Παρίσι την εποχή του Μεσοπολέμου

Ταξιδιωτικές αναμνήσεις από το ταξίδι ενός νεόπλουτου «βιομήχανου» στο Παρίσι την εποχή του Μεσοπολέμου

Μια χαρακτηριστική ηθογραφία του νεόπλουτου «βιομήχανου» της δεκαετίας του 30, του πάντοτε αμφιταλαντευόμενου στη σκέψη και τη συμπεριφορά μεταξύ Ανατολής και Δύσης, βρίσκουμε στο εξαίρετο βιβλίο του Βασίλη Αττικού «Εύθυμη ηθογραφία της Παλιάς Αθήνας».

 

Ήρωας μας είναι ένας στενοκέφαλος, νευρικός, φωνακλάς Αθηναίος ο οποίος πιστεύει, φυσικά, ότι είναι μεγάλη προσωπικότητα. Αποφασίζει να ταξιδέψει οικογενειακώς στη Γαλλία. Μετά από ένα περιπετειώδες ταξίδι με το πλοίο και παραμονή ολίγων ημερών στη Μασσαλία, φτάνει κατάκοπος στο Παρίσι... ας τον αφήσουμε όμως να μας τα διηγηθεί ο ίδιος:

 

 «Επί τέλους φτάσαμε και στο Παρίσι με ραγδαία βροχή. Χωθήκαμε σ’ ένα κλειστό αμάξι και μας πήγε σε κάποιο ξενοδοχείο. Ο φίλος μου απ’ τη Μαρσίλια μού είχε πη ότι στη Γαλλία ήταν συνήθεια να δίνουν παντού και πάντοτε μπουρμπουάρ, όπως το λένε στη γλώσσα τους το μπαξίσι. Στην Αθήνα, δεν τα ξέραμε τέτοια πράγματα. Ας είναι όμως κι αυτό για να μας περιποιηθούνε.  



»Εγώ σκέφτηκα τότε, πως ήταν μεγάλη κουταμάρα να δίνης το μπουρμπουάρ όταν φεύγεις από ένα μέρος. Αφού ούτε πρόκειται να σε ξαναδούνε ούτε να τους ξαναδής. Προτιμότερο δεν είναι να τους το δώσης στην αρχή; Μόλις λοιπόν μας πήραν τις βαλίτσες οι καμαριέρηδες, έβγαλα το πορτοφόλι μου και μοίρασα σ’ όλους μπουρμπουάρ. Αυτοί, τσακίστηκαν να μας κάνουν ρεβερέντζες και να μας περιποιούνται, με τη σκέψη ότι μια και τους έδωσα μπαξίσι στην αρχή, θα τους μοίραζα πάρα πολλά όταν θα φεύγαμε.  



»Κατεβήκαμε στο εστιατόριο για να φάμε. Το γκαρσόνι μάς έφερε τον κατάλογο των φαγιών κ’ εγώ του έβαλα στο χέρι το μπουρμπουάρ. Εκείνο άρχισε αμέσως τα μερσί και τις ρεβερέντζες. Ο γυιός μου όμως, ο Αντωνάκης, δεν τα κατάφερνε να μας εξηγήση τι έγραφε ο κατάλογος. Του λέω: Ρώτησε, έχουν αρνί γιουβέτσι στο φούρνο; Ο Αντωνάκης μου προσπάθησε να του δώση να καταλάβη τι θέλουμε, αλλά το γκαρσόνι μας κύτταζε σαν βλάκας.  
»Μπαίνω τότε εγώ στη μέση: Αβέ γκιουβετσί; Νο μουσιέ. Ντολμά; Κιοφτέ; Νο μουσιέ. Τον κακό σας τον καιρό. Τι έχετε λοιπόν να μας ταΐστε; Βατράχους και χελώνες που τα τρώτε δω πέρα, να μας μαγαρίσετε; Πες του, Αντωνάκη μου, ας μας φέρη κρέας κι ό,τι διάολο θέλει ας είναι. Ο Αντωνάκης αφού σκέφτηκε λίγο λέει στο γκαρσόνι: Βιάν. Μας σερβίρισαν κάτι άνοστα φαγιά, να τα μασάς και να τα φτύνεις στα μούτρα τους. Τα κατάπιαμε, θέλοντας και μη, για να μην πεθάνουμε της πείνας.  



»Όπου κι αν πήγαμε να φάμε, τα ίδια και χειρότερα. Ως και τα γλυκά τους είναι ανούσια. Στα ζαχαροπλαστεία δεν φτιάχνουν γαλακτομπούρικο, μπακλαβά, χαλβά και καταΐφι. Περιμέναμε να πάψη η βροχή, για να σιργιανίσουμε τουλάχιστον και να δούμε το Παρίσι. Τουλούμι έριχνε το νερό. Σε τρεις τέσσερις μέρες έδωσε ο Θεός να σταματήση ο κατακλυσμός. Μπήκαμε σ’ ένα ανοιχτό αμάξι και κάναμε μια βόλτα κ’ είδαμε και τ’ αξιοθέατα. Περιδιαβάσαμε τις βιτρίνες κάτι πελώριων μαγαζιών και ψωνίσαμε. Τότε λέω στη συμβία μου: Ξέρεις τίποτα; Το είδαμε και το Παρίσι που ξορκισμένο νάναι. Ετοίμασε τις βαλίτσες μας να γυρίσουμε πίσω στον τόπο μας. Αθήνα και πάλι Αθήνα.  



»Ξώφλησα το λογαριασμό του Ξενοδοχείου. Όταν ξεκινήσαμε να φύγουμε, βάρεσε προσκλητήριο. Παρατάχθηκε στην εξώπορτα, για να μας ξεπροβοδίση και να μας ευχηθή καλό ταξίδι ένας ολόκληρος στρατός από καμαριέρηδες, γκαρσόνια, πορτιέρηδες κ.λπ. Μ’ εκύτταζαν όλοι στα χέρια, περιμένοντας ν’ ανοίξω το πορτοφόλι μου και να τους το μοιράσω.  

»Τότε εγώ λέω στον Αντωνάκη: Πες τους ότι δεν φεύγουμε, αλλά πάμε σε μια μικρή εκδρομή και θα γυρίσουμε σύντομα. Σε δυο τρεις μέρες θα επιστρέψουμε. Από μέσα μου δε έλεγα: Όταν μας ξαναδήτε να μας γράψετε. Έτσι τους την έσκασα. Τους άφισα σύξυλους, να περιμένουν σα χάχηδες μ’ ανοιχτά τα χέρια, τα μπουρμπουάρ που θα τους έδινα. 

»Όταν φεύγαμε απ’ το Παρίσι έρριξα πέτρα πίσω μου. Το ίδιο και στη Μαρσίλια. Μούντζωνα με τα δυο μου τα χέρια. Και να βρίσκωνται άνθρωποι να σου λένε το Παρίσι και το Παρίσι. Να σου πετύχη τόπος μία φορά! Φτου. Ούτε κοκορέτσι δεν βρίσκεις να φας. Τώρα που το είδα, ας τολμήση κανένας να το παινέψη μπροστά μου 

»Μόλις πατήσαμε το πόδι μας στον Περαία κάναμε όλοι το σταυρό μας. Άμα δε φτάσαμε στο σπίτι μας στην Αθήνα, λέω στη συμβία μου: “Γυναίκα, ο Θεός κ’ η Παναγιά μάς βοήθησαν και γυρίσαμε πίσω ζωντανοί και γεροί. Μεγάλη η χάρι Τους. Αύριο το πρωί να πας στην Εκκλησιά ν’ ανάψης λαμπάδες και για τους τρεις μας. Φέρε και τον παπά να μας κάνη ένα ευχέλαιο”».  Θωμάς Σιταράς (Αθηναιογράφος)

Διαβάστε περισσότερα στο www.paliaathina.com

http://www.protothema.gr

ΤΟ ΑΙΜΑΤΗΡΟ ΘΡΙΛΕΡ ΤΗΣ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ Α. ΜΟΝΤΙΛΙΑΝΙ

Ένας διάσημος αλλά καταραμένος καλλιτέχνης από τους κορυφαίους του 20ου αιώνα, ο Αμεντέο Μοντιλιάνι. Ο Κριστιάν Γκρέγκορι Παριζό που επί τρεις δεκαετίες διαχειριζόταν τα έργα του, ο παράξενος θάνατος της μοναχοκόρης του ζωγράφου και ένας χορός εκατομμυρίων με πλαστά και γνήσια έργα. Μια πολύπλοκη υπόθεση που εδώ και δεκαετίες παραμένει σκοτεινή.

Ο Ιταλός Μοντιλιάνι έφτασε στο Παρίσι το 1906 σε ηλικία 21 ετών και γοήτευσε πρώτα με την προσωπικότητά του και μετά με την τέχνη του. Με τον πρόωρο θάνατό του, 14 χρόνια μετά, η τέχνη του θα γινόταν ανάρπαστη εξαιτίας του έντονου βίου του. Τελευταία και πιο τραγική σύντροφός του, η νεαρή φοιτήτρια Ζαν Εμπιτέρν. Η κοπέλα δύο μέρες μετά τον χαμό του Μοντιλιάνι στα 35 του χρόνια και ενώ ήταν 8 μηνών έγκυος, πήδηξε από παράθυρο του πέμπτου ορόφου. Σκοτώθηκαν και αυτή, και το έμβρυο. Ενα χρόνο πριν από το θάνατό τους είχε γεννηθεί η κόρη τους Ζαν, την οποία μεγάλωσε η μητέρα του Μοντιλιάνι. Το 1983 η μοναχοκόρη ίδρυσε το ομώνυμο ινστιτούτο και διόρισε τον Γάλλο Παριζό διευθυντή αφού ήταν για εκείνη ένα έμπιστο πρόσωπο. Εκείνος όμως είχε ένα σατανικό σχέδιο στο μυαλό του. Με άλλους 8 συνεργούς κατασκεύαζαν επί χρόνια πλαστά έργα του Μοντιλιάνι και τα πωλούσαν ως αυθεντικά αποκομίζοντας τεράστια ποσά. Το 1984 οι φήμες έφτασαν στα αυτιά της 66χρονης Ζαν η οποία πήγε για να ερευνήσει από κοντά τις καταγγελίες.

Η Ζαν Μοντιλιάνι δεν πρόλαβε να ψάξει το θέμα αφού βρέθηκε νεκρή μέσα στο σπίτι της μετά από χρήση αλκοόλ και πτώση από τις σκάλες του δευτέρου ορόφου. Ο θάνατος της κρίθηκε ως ύποπτος από πολλούς, μα ο φάκελος έκλεισε με την ένδειξη δυστύχημα. Ο Παριζό συνέχισε απτόητος την πώληση πλαστών έργων με πίνακες που άρχιζαν από 60 χιλ. ευρώ και γλυπτά από 70 χιλ. Η ιταλική αστυνομία όταν τον συνέλαβε, βρήκε δεκάδες πλαστά έργα στο κτίριο του ινστιτούτου στο Λιβόρνο. Ειδικοί εκτιμούν ότι κυκλοφορούν ακόμη και σήμερα τουλάχιστον 1.000 πλαστοί Μοντιλιάνι στην αγορά.

Ο Ιταλός καλλιτέχνης ξεκίνησε το ποτό και τα ναρκωτικά από νεαρή ηλικία και στις βιογραφίες που έχουν κυκλοφορήσει οι ιστορικοί τέχνης συμφωνούν ότι αιτία θανάτου στα 35 του χρόνια, ήταν η φυματιώδης μηνιγγίτιδα. Δεκάδες ήταν οι γυναίκες που τον σημάδεψαν ερωτικά και είχαν σχεδόν όλες άσχημο τέλος. Ανάμεσά τους η Βρετανίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας Μπεατρίς Χάστινγκς σε μία βίαιη και θυελλώδη σχέση. Μετά τον χωρισμό η Χάστινγκς έμεινε μόνη, έπαθε καρκίνο και σε ηλικία 64 ετών αυτοκτόνησε βάζοντας το κεφάλι της στον φούρνο. Η διάσημη Ρωσίδα ποιήτρια Ανα Αχμάτοβα, μια ασκητική φιγούρα με αυστηρό προφίλ κατάφερε μέσα από τα ποιήματά της να εκφράσει τον πόνο όσων δεν μπορούσαν να αντέξουν το πηχτό σκοτάδι του σταλινισμού στη Ρωσία. Αυτή η παντρεμένη γυναίκα, ενέπνευσε στο Παρίσι τον ζωγράφο για να φτιάξει μερικά από τα ωραιότερα έργα του. Όταν συνάντησε την Αχμάτοβα το 1911, εκείνος ήταν 26 ετών κι εκείνη 21. 

H Ρωσίδα ποιήτρια με ύψος 1,80 και γκριζοπράσινα μάτια τον μάγεψε. Οι συνεχείς εκρήξεις του όμως θα την απομακρύνουν και μετά από ένα χρόνο θυελλώδους σχέσης, εκείνη θα επιστρέψει στο σύζυγό της. Η φυγή της τσακίζει τον συναισθηματικό του κόσμο. Τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, για ακόμη μία φορά, θα αποτελέσουν τα φάρμακα στις πληγές του.

Μουσική στην Κυανή Ακτή θα γραφτεί ο επίλογος της ζωής του. Προσβάλλεται από μηνιγγίτιδα και στις 24 Ιανουαρίου 1920, μετά από ένα άγριο μεθύσι και πολύωρο πάρτι με γυναίκες ο Μοντιλιάνι αφήνει την τελευταία του πνοή. 

Μετά θάνατο αναγνωρίζεται επισήμως ως  ένας από τους ιδρυτές της μοντέρνας τέχνης μαζί με τους  Πικάσο και  Ματίς. Ο Μοντιλιάνι ήταν ο πρώτος που εισήγαγε  στα πορτρέτα του την καθιστή πόζα.

Δημοσιεύτηκε 3 weeks ago από τον χρήστη tasos tergiakis

Ένα συριανό προικοσύμφωνο του 17ου αιώνα

2 months ago

Αντικλείδι

Αστεία / Ελεύθ. χρόνος

Προσθήκη σχολίου

Έν ετει 1675, εν μηνί Ιανουαρίου ημέρα δέκατη (10), έν Σύρω εν όνόματι τής 'Αγίας Τριάδος Κόκκινης προστάτιδος τής νήσου.

Προικοσύμφωνου τής πρώτης μου κόρης καί τής θυγατρός τοΰ Κωστάκη τής Σμαράγδας καί τής μακαρίτιασας τής γυναικός μου Πιπινίτσας, ήτις θά πάρει νόμιμον σύζυγον τόν Ντεμογιαννάκη τοΰ Κωσταντάκη καί τής Πιπίτσας Πηνελόπης Βαρβαρίτσας.

Καί έγώ ή μακαρίτισσα ή γυναίκα μου Πιπινίτσα δίδομεν τήν συγκατάθεσίν μας εις τό νά πάρει ή κόρη μας Κατή νόμιμον σύζυγον καί νά τόν έχει νά τόν νέμεται μέρα καί νύχτα τόν Ντεμογιαννάκη Μανωλάκην τοΰ Κωνσταντάκη καί τής Πιπινίτσας Βαρβαρίτσης.

Έν πρώτοις δίδομεν άπό τά φύλλα τής καρδιάς μας τήν ευχή νά τρισευτυχήσουν καί νά πολυχρονίσουν.

Δεύτερον δέ τέσσαρα εικονίσματα τό πρώτον εις ξύλον δυνατόν καί χονδρόν δύο δάκτυλα καί τ' άλλα εις αχιβάδα.

Δύο τσουκάλια κάστρινα τής μακαρίτισσας τής γιαγιάς μου.

Τό αμελέτητο μέ δυο χέρια γερό παστρικό καί άπιαστο.

Τρεις βελόνες τής κάλτσας.

Ενα στρώμα μπαλωμένο τής μακαρίτισσας τής γιαγιάς μου από καλαμόφυλλο, ένα λύχνο χωματένιο κι’ άλλον ένα άπό τενεκέ.

Μια ψαράγκα (χωράφι) ίσα μέ μιά κυλίστρα τοΰ γάιδαρου.

Πέντε παράδες καί τρία άσπρα.

Μαζύ μέ αύτά τούς κάνομεν τους πρώτους νοικοκυραίους τής Σύρου.

’Ακόμη δέ καί αυτά : Δύο κότες ένα πετεινό ένα κόσκινο κουκιά ένα μερμιτζέλι σπιτίσια μακαρόνια καί σαράντα καπόνια κρεμμύδια.

“Ολα αύτά νά τά κάνουν θάλασσα, νά τρών καί νά πίνουν όλο τό οκταήμερον γαμβρός καί νύφη κί’ ολο τό συμπεθεριό. Εις δέ τόν γαμβρόν τήν Κατή μέ τά ούλα της.

Ό πεθερός

Κωστάκης τής Σμαράγδας

 ~ Από το βιβλίο «χιουμοριστική ανθολογία» τόμος 3ος εκδόσεις Δρακόπουλος (1962). 

by Αντικλείδι , http://antikleidi.com