Translate

Σάββατο 4 Απριλίου 2020

Κορωνοϊός και ασφαλή χρήση του αυτοκινήτου Από trcoff.gr -18 Μαρτίου 2020

Η ενδεδειγμένη και σαφής οδηγία της Πολιτείας είναι για τις προσεχείς ημέρες να ελαχιστοποιήσουμε τις μετακινήσεις μας και να παραμείνουμε στο σπίτι. Ωστόσο, αν χρειαστεί να οδηγήσουμε, ακολουθούμε πρακτικές συμβουλές για την προστασία μας κατά τη χρήση του αυτοκινήτου.

Η παγκόσμια πανδημία του νέου κορωνοϊού μας επηρεάζει όλους. Η απλούστερη συμβουλή προκειμένου να παραμείνει κάποιος ασφαλής και να περιοριστεί η διάδοση, είναι να αποφύγει τις μετακινήσεις και να μείνει σπίτι. Τί γίνεται όμως αν επιβάλλεται η μετακίνηση με το αυτοκίνητο;
Ιδανικά, δε μοιραζόμαστε το αυτοκίνητο με κάποιον άλλον. Αν αυτό δεν γίνεται, βεβαιωνόμαστε ότι ο συνεπιβάτης μας δεν έχει έντονα συμπτώματα αναπνευστικής νόσου. Χρησιμοποιούμε τουλάχιστον μάσκα προσώπου για όλους. Είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου ότι ακόμα κι αν ένα αυτοκίνητο είναι ένα είδος κινητής μονάδας απομόνωσης, δεν παύει να εγκυμονεί κινδύνους.


























Απολύμανση

Εάν δεν μπορούμε να αποφύγουμε να έρθουμε σε επαφή με άλλους και να πάμε κάπου με το αυτοκίνητο, δίνουμε προσοχή στα προληπτικά μέτρα υγιεινής. Απολυμαίνουμε όλες τις επιφάνειες που αγγίζουμε πριν και μετά το ταξίδι. Παίρνουμε τον καθαρισμό πολύ σοβαρά και απολυμαίνουμε:
  • το τιμόνι
  • τον επιλογέα ταχυτήτων
  • το χειρόφρενο
  • τις χειρολαβές στις πόρτες
  • τα χειριστήρια του ηχοσυστήματος και του κλιματισμού
  • τους μοχλοδιακόπτες στην κολόνα του τιμονιού (φλας, υαλοκαθαριστήρες κλπ)
  • τα υποβραχιόνια
  • τους διακόπτες ρύθμισης των καθισμάτων
  • τα πλαίσια των θυρών
  • τις εξωτερικές χειρολαβές
  • τη χειρολαβή του πορτμπαγκάζ

























Διάλυμα αλκοόλης με περιεκτικότητα τουλάχιστον 70% όπως και η ισοπροπυλική αλκοόλη (γνωστή και ως οινόπνευμα 99,5%) είναι αποτελεσματικά ενάντια στον κορωνοϊό και δεν θα βλάψουν τις κύριες επιφάνειες του αυτοκινήτου μας. Άλλωστε αυτό το διάλυμα χρησιμοποιούν οι κατασκευαστές αυτοκινήτων και οι υπεργολάβοι τουhttps://trcoff.gr/news/covid-19-car-usage/ς για

Τι ΔΕΝ χρησιμοποιούμε

Ποτέ δεν χρησιμοποιούμε υπεροξείδιο του υδρογόνου (οξυζενέ), το οποίο πιθανότατα θα βλάψει τις επιφάνειες του αυτοκινήτου. Επίσης δε θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε προϊόντα καθαρισμού που περιέχουν αμμώνιο σε οθόνες αφής στο αυτοκίνητο. Τα πανιά μικροϊνών είναι ιδανικά ως μέσο για τον καθαρισμό όλων των επιφανειών και για όλες τις μεθόδους καθαρισμού. Μετά τον αερισμό προτείνεται ο καλός αερισμός του αυτοκίνητου.

Ανεφοδιασμός με ασφάλεια

Θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι ότι αργά ή γρήγορα θα χρειαστούμε καύσιμο. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε να είμαστε προσεκτικοί με τις συνθήκες υγιεινής στα πρατήρια. Ελαχιστοποιούμε την επαφή με το προσωπικό, ιδανικά επιλέγουμε πληρωμή για παράδειγμα με ανέπαφη κάρτα. Ένας τρόπος να μειώσουμε τον κίνδυνο είναι να γεμίσουμε πλήρως το ρεζερβουάρ, επομένως δεν θα χρειαστεί να επισκεφθούμε σύντομα το πρατήριο. Μετά τον ανεφοδιασμό, πλένουμε αμέσως τα χέρια ή απολυμάνουμε με ειδικό διάλυμα. την απολύμανση εξαρτημάτων.

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε οινόπνευμα προκειμένου να σκουπίσουμε τις επενδύσεις των καθισμάτων, καθώς και άλλες μαλακές επιφάνειες του αυτοκινήτου. Το αλκοόλ υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα επηρεάσει ούτε το δέρμα ούτε τη δερματίνη, όμως η υπερβολική χρήση του μπορεί να ξεβάψει το υλικό. Έτσι λοιπόν δεν τρίβουμε έντονα τα καθίσματα ή άλλες επιφάνειες καλυμμένες με δέρμα.










  

Aν και ορισμένα από τα μέτρα για την πρόληψη της εξάπλωσης του κορωνοϊού φαίνονται υπερβολικά, η προσοχή είναι υψίστης σημασίας. Όσο περισσότερο τηρούμε αυτά τα μέτρα, τόσο περισσότερο μειώνουμε τον κίνδυνο της διάδοσης της λοίμωξης και τόσο πιο γρήγορα η ζωή μας θα επανέλθει στους φυσιολογικούς της ρυθμούς. Ιδανικά, μένουμε σπίτι.















































Οι πωλήσεις νέων αυτοκινήτων στη Γερμανία σημείωσαν τη μεγαλύτερη πτώση στην ιστορία Γράφει: Γιώργος Αγαπητός -3 Απριλίου 2020, 22:240





Μετά την Γαλλία, η Γερμανία ανακοίνωσε σήμερα τα στοιχεία πωλήσεων νέων αυτοκινήτων για το μήνα Μάρτιο. Πιο συγκεκριμένα, οι πωλήσεις παρουσίασαν πτώση της τάξης του 38%, την μεγαλύτερη που έχει δει ποτέ στην ιστορία της η γερμανική αγορά, και αυτό φυσικά οφείλεται στα περιοριστικά μέτρα που έχει πάρει η κυβέρνηση για τη μείωση της εξάπλωσης του κορωνοϊού, με τις αντιπροσωπείες αυτοκινήτων να κλείνουν. Τα πράγματα μπορεί να γίνουν χειρότερα, καθώς οι αντιπροσωπείες έκλεισαν μετά τα μέσα του περασμένου μήνα.
Μιλώντας συγκεκριμένα, τον Μάρτιο πουλήθηκαν 215.119 αυτοκίνητα στη Γερμανία, με την VW να βλέπει τις πωλήσεις της να μειώνονται κατά 35%, την Mercedes κατά 28%, την BMW κατά 21%, την Audi κατά 37%, ενώ η Ford σημείωση πτώση 50%. Μειωμένες ήταν και οι πωλήσεις των Tesla και Lexus, αλλά αυτές οι δύο εταιρίες επηρεάστηκαν στο ελάχιστο βαθμό, καθώς σημείωσαν πτώση 4,4% και 2,8% αντίστοιχα. Στην πραγματικότητα, οι συνολικές πωλήσεις της Lexus στη Γερμανία κατά το πρώτο τρίμηνο του 2020 παρουσιάζουν -μέχρι στιγμής- μια εντυπωσιακή αύξηση 50,3%, ενώ οι DS, Jaguar, Porsche και Seat είναι οι μόνοι άλλοι κατασκευαστές που το πρώτο τρίμηνο είχαν θετικό πρόσημο.
Οι πωλήσεις νέων αυτοκινήτων τον Μάρτιο μειώθηκαν κατά 85% στην Ιταλία, κατά 72% στη Γαλλία και κατά 69% στην Ισπανία.

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2020

Ηλίας Μόσιαλος - 10 μαθήματα από την διαχείριση της πανδημίας

23.03.2020
    Ηλίας Μόσιαλος - 10 μαθήματα από την διαχείριση της πανδημίας
    Η πανδημία της νόσου του κορωνοϊού 2019 (Covid-19) που ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2019 στην πόλη Wuhan στην Κίνα, έχει εξαπλωθεί σε όλες τις ηπείρους και έχει πλέον τροποποιήσει τη ζωή και την καθημερινότητά μας σε τραγικό βαθμό. Οι επιπτώσεις της είναι εμφανείς στην απώλεια ανθρώπινων ζωών και στη νοσηρότητα του πληθυσμού, αλλά ταυτόχρονα σε οικονομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, γιατί ο ιός αυτός δεν ξεχωρίζει φυλές και θρησκείες, πλούσιους και φτωχούς, βορρά και νότο.
    Τι μάθαμε όμως από την πανδημία Covid-19, εκτός από το ότι ενώ ο ιός δεν σέβεται τα σύνορα των χωρών, οι ίδιες κλείνουν τα σύνορά τους για να τον αντιμετωπίσουν; Ας δούμε αναλυτικά τι συνέβη με τη διαχείριση της πανδημίας.
    1. Διαφάνεια. Η κρίση ίσως θα είχε περιοριστεί σε χαμηλά επίπεδα, ίσως ακόμα και στα όρια της Κίνας, εάν οι τοπικές αρχές στη Wuhan δεν είχαν αρχικά αμφισβητήσει τις αναφορές και προπηλακίσει τους γιατρούς που τις έφεραν στο φως. Φαίνεται ότι η ύπαρξη μέγα-πόλεων με πληθυσμό πάνω από 10 εκατομμυρίων, σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή και με την ύπαρξη υπαίθριων αγορών όπου διακινούνται ζωντανά ζώα, δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για μεταλλάξεις ιών και ταχύτατη μετάδοσή τους.
    2. Αποφασιστικότητα. Πρέπει όμως ταυτόχρονα να θυμόμαστε πως η Κίνα, παρά την αρχική ολιγωρία, έδειξε μέγιστη αποφασιστικότητα στις μεθόδους αντιμετώπισης. Αντίστοιχα έπραξαν Ιαπωνία, Νότια Κορέα και Σιγκαπούρη με πολύ θετική έκβαση για την πορεία της κρίσης σε αυτές τις χώρες.
    3. Διαφορετικές στρατηγικές. Δεν υπήρξε αρχικά ενιαία αντιμετώπιση, ούτε αντίστοιχη αποφασιστικότητα σε ορισμένες χώρες. Ο κόσμος έκπληκτος παρατηρούσε τη συστημική αδράνεια και την επιζήμια ολιγωρία ειδικά σε αρκετές χώρες του λεγόμενου Δυτικού κόσμου, αλλά και σε άλλες χώρες της γης. Τα μέτρα που τελικά ελήφθησαν όταν αντιλήφθηκαν το πρόβλημα ήταν ανεπαρκή, διότι το θέμα είχε πλέον γιγαντωθεί. Για παράδειγμα, η αρχική στάση της Βρετανικής κυβέρνησης διαφοροποιήθηκε μετά την επιπλέον παρουσίαση δεδομένων για τις επιπτώσεις του κορωνοϊού και τις αντοχές του συστήματος υγείας.
    4. Έλλειψη συνεννόησης. Οι ηγέτες των μεγάλων δυνάμεων όπως η Αμερική, η Κίνα, η Ρωσία, η Γερμανία και η Γαλλία, ή ακόμα και οι ηγέτες των χωρών σε επίπεδο G20, δεν συνομίλησαν μέχρι σήμερα επαρκώς με στόχο την αντιμετώπιση της παγκόσμιας κρίσης. Λόγω αυτής της έλλειψης επικοινωνίας, και λόγω των έντονων εντάσεων σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο παγκοσμίως, γιγαντώνεται το πρόβλημα.
    5. Οικονομία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση άργησε να αντιδράσει. Μόλις πριν λίγες ημέρες ορίστηκαν πέντε Επίτροποι για τη διαχείριση της κρίσης. Δεν υπήρχαν μέχρι σήμερα τολμηρές πρωτοβουλίες, δυστυχώς, όχι μόνο στην κατεύθυνση της ενίσχυσης των συστημάτων υγείας αλλά ούτε στη δημιουργία ειδικού ταμείου ενίσχυσης επιχειρήσεων και ανέργων, που θα πληγούν το επόμενο διάστημα. Το ίδιο ισχύει και για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Τώρα είναι η ευκαιρία να υπερβεί το στενό ρόλο και τα παραδοσιακά προδιαγεγραμμένα όριά της. Ήρθε η ώρα για την Ευρώπη, μέσω και της ΕΚΤ, να δραστηριοποιηθεί στη διαχείριση της κρίσης προς όφελος των πολιτών της.
    6. Αλληλεγγύη. Ήταν ενδεικτική αρχικά η έλλειψη αλληλεγγύης τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Σύμφωνα με την ειδησεογραφία, Γαλλία και Γερμανία προέβηκαν σε απαγόρευση των εξαγωγών ιατρικών υλικών σε άλλες χώρες της ΕΕ. Αξιοσημείωτο είναι πως τώρα η Κίνα, που πέρασε σχεδόν την κρίση, βοηθά πλέον άλλες χώρες.
    7. Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ). Ο ΠΟΥ, ενώ ξεκίνησε επιφυλακτικά, πήρε σαφή θέση για το τι πρέπει να γίνει, όπως τους περιορισμούς μετακινήσεων, την απομόνωση και τον συνεχή έλεγχο. Παράλληλα, υπέδειξε και την ανάγκη προς αμείωτη έρευνα, για νέα διαγνωστικά τεστ και μεθόδους φαρμακολογικής και μη αντιμετώπισης. Υπενθύμιζε επίσης πως ένα κύριο πρόβλημα ήταν το μικρό στοκ διαγνωστικών τεστ, και πως η ΠΟΥ δεν είχε τους πόρους να ενισχύει με ιατρικό υλικό τις χώρες που το χρειάζονται.
    8. Ασφάλεια. Χρειαζόμαστε ειδικό ασφαλιστικό σύστημα σε παγκόσμιο επίπεδο για τις πανδημίες, με επαρκείς πόρους για την άμεση χρηματοδότηση των χωρών που πλήττονται. H υπάρχουσα πλατφόρμα της Παγκόσμιας Τράπεζας (World Bank- Pandemic Emergency Fund), είναι ελλιπής σε επίπεδο πόρων και δυστυχώς δεν έχει καν ενεργοποιηθεί ακόμα.
    9. Θεραπείες και εμβόλια. Χρειαζόμαστε ένα παγκόσμιο χρηματοδοτικό μηχανισμό για την άμεση ενίσχυση, και την έρευνα ανάπτυξης εμβολίων και διαγνωστικών μέσων, αλλά ακόμα και αντισηπτικών μακράς διαρκείας. Ας μην τρέχουμε πίσω από τα γεγονότα, ας υπάρχει άμεση αντίδραση όταν συμβαίνουν.
    10. Το μέλλον. Χρειαζόμαστε και επενδύσεις στην ανάπτυξη ιατρικών ρομπότ, για την πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπεία των λοιμωδών νοσημάτων, αλλά και στη βοήθεια του προσωπικού στις ιατρικές επεμβάσεις. Πρόσφατα, ιατρικά ρομπότ χρησιμοποιήθηκαν στην Κίνα, όπου μπορούν να δουλεύουν 24/7 χωρίς κίνδυνο μόλυνσης και να υποβοηθούν στο έργο γιατρών και νοσηλευτών. Επίσης, η εξέλιξη και η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης θα βοηθήσει πραγματικά στον έγκαιρο εντοπισμό των κρουσμάτων, αλλά και στην ενημέρωση των πολιτών.
    Κλείνοντας, οργανισμοί όπως ο ΠΟΥ, αν χρηματοδοτηθούν από όλες τις χώρες, θα μπορούν μελλοντικά να διαδραματίσουν ουσιαστικό ρόλο στη συλλογή και την αξιόπιστη διάδοση πληροφοριών και στο συντονισμό μιας κρίσης σε παγκόσμιο επίπεδο. Αλλά κυρίως, ας συνειδητοποιήσουμε πόσο σημαντική είναι η χρηματοδότηση των συστημάτων υγείας ώστε να έχουν επάρκεια προσωπικού, εγκαταστάσεων και υλικών. Η ενίσχυση των συστημάτων υγείας και η προστασία της δημόσιας υγείας είναι και πρέπει να παραμένουν το ύψιστο μέλημα της Πολιτείας.
    Edit: To κείμενο κατατέθηκε στην Κ την Τεταρτη (18/03). Η Γερμανία ανακοίνωσε την άρση της απαγόρευσης των εξαγωγών την Παρασκευή (20/03). Επρεπε να το είχε κάνει νωρίτερα. Τα μέτρα ενίσχυσης που ανακοίνωσε η ΕΕ εξακολουθούν να είναι ανεπαρκή.
    ***
    Των Ηλία Μόσιαλου (Πρόεδρος του Τμήματος Πολιτικής της Υγείας στο London School of Economics) και Θάνου Δημόπουλου (Καθηγητής Ιατρικής, Πρύτανης ΕΚΠΑ)
    Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή.

    Κυριακή 22 Μαρτίου 2020

    Ο πραγματικός κίνδυνος της πανδημίας είναι η κοινωνική κατάρρευση

    Τον Μάρτιο του 2020 ολόκληρος ο κόσμος έχει επηρεαστεί από ένα κακό το οποίο δεν είναι σε θέση να το διαχειριστεί αποτελεσματικά και για την διάρκεια του οποίου κανείς δεν μπορεί να κάνει σοβαρές προβλέψεις. Οι οικονομικές επιπτώσεις της νέας πανδημίας του κορωνοϊού δεν πρέπει να θεωρηθούν ως ένα συνηθισμένο πρόβλημα που μπορεί να το λύσει ή να το ανακουφίσει η μακροοικονομία. Αντίθετα, ο κόσμος θα μπορούσε να γίνει μάρτυρας μιας θεμελιώδους αλλαγής στην ίδια την φύση της παγκόσμιας οικονομίας.
    20032020-1.jpg


























    Απολύμανση στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, τον Μάρτιο του 2020. Victor Llorente / The New York Times / Redux
    -------------------------------------------------------------------
    Η τρέχουσα κρίση είναι μια κρίση τόσο στην προσφορά όσο και στην ζήτηση. Η προσφορά μειώνεται επειδή οι εταιρείες κλείνουν ή μειώνουν τον φόρτο εργασίας τους για να προστατεύσουν τους εργαζομένους τους από το να κολλήσουν COVID-19, την ασθένεια που προκαλείται από τον νέο κορωνοϊό. Τα χαμηλότερα επιτόκια δεν μπορούν να αντισταθμίσουν το έλλειμμα από τους εργαζόμενους που δεν πρόκειται να εργαστούν -όπως, αν ένα εργοστάσιο βομβαρδιζόταν σε πόλεμο, ένα χαμηλότερο επιτόκιο δεν θα έφερνε την χαμένη παραγωγή την επόμενη ημέρα, εβδομάδα ή μήνα.
    Το σοκ στον εφοδιασμό επιδεινώνεται από τη μείωση της ζήτησης λόγω του γεγονότος ότι οι άνθρωποι είναι κλειδωμένοι στα σπίτια τους, και πολλά από τα αγαθά και τις υπηρεσίες που συνήθιζαν να καταναλώνουν δεν είναι πλέον διαθέσιμα. Εάν κλείσετε χώρες και σταματήσετε την εναέρια κυκλοφορία, καμία ποσότητα ζήτησης και διαχείρισης των τιμών δεν θα κάνει τους ανθρώπους να πετούν. Εάν οι άνθρωποι φοβούνται ή τους απαγορεύεται να πάνε σε εστιατόρια ή σε δημόσιες εκδηλώσεις εξαιτίας της πιθανότητας να μολυνθούν, η διαχείριση της ζήτησης μπορεί να έχει πολύ μικρό αποτέλεσμα -και όχι απαραίτητα το πιο επιθυμητό από την άποψη της δημόσιας υγείας.
    Ο κόσμος αντιμετωπίζει την προοπτική μιας βαθιάς μετατόπισης: Μια επιστροφή στην φυσική -δηλαδή στην αυτάρκη- οικονομία. Αυτή η μετατόπιση είναι ακριβώς το αντίθετο της παγκοσμιοποίησης. Ενώ η παγκοσμιοποίηση συνεπάγεται τον καταμερισμό της εργασίας μεταξύ διαφορετικών οικονομιών, η επιστροφή στην φυσική οικονομία σημαίνει ότι τα έθνη θα κινηθούν προς την αυτάρκεια. Αυτή η κίνηση δεν είναι αναπόφευκτη. Εάν οι εθνικές κυβερνήσεις μπορέσουν να ελέγξουν ή να ξεπεράσουν την τρέχουσα κρίση μέσα στους επόμενους έξι ή 12 μήνες, ο κόσμος θα επανέλθει στην πορεία της παγκοσμιοποίησης, έστω κι αν κάποιες από τις υποθέσεις που την στήριζαν (για παράδειγμα, οι πολύ ακριβείς γραμμές παραγωγής με παραδόσεις αγαθών «πάνω στην ώρα» [just-in-time deliveries]) ενδέχεται να πρέπει να αναθεωρηθούν.
    Αλλά αν η κρίση συνεχιστεί, η παγκοσμιοποίηση θα μπορούσε να ξηλωθεί. Όσο περισσότερο διαρκεί η κρίση και όσο περισσότερο υπάρχουν εμπόδια στην ελεύθερη ροή ανθρώπων, αγαθών και κεφαλαίων, τόσο περισσότερο η κατάσταση των πραγμάτων θα καταλήξει να φαίνεται φυσιολογική. Θα δημιουργηθούν ειδικά συμφέροντα για να την διατηρήσουν, και ο συνεχιζόμενος φόβος μιας άλλης επιδημίας μπορεί να παρακινήσει τις εκκλήσεις για εθνική αυτάρκεια. Υπ’ αυτή την έννοια, τα οικονομικά συμφέροντα και οι δικαιολογημένες ανησυχίες για την υγεία θα μπορούσαν να συνδυαστούν. Ακόμη και μια φαινομενικά μικρή απαίτηση -για παράδειγμα, ότι όποιος εισέρχεται σε μια χώρα πρέπει να παρουσιάσει ένα υγειονομικό πιστοποιητικό, εκτός από ένα διαβατήριο και μια βίζα- θα αποτελούσε εμπόδιο στην επιστροφή στον παλαιό παγκοσμιοποιημένο τρόπο, δεδομένου του πόσα εκατομμύρια άνθρωποι θα ταξίδευαν υπό κανονικές συνθήκες.
    Αυτή η διαδικασία ξηλώματος μπορεί να είναι, κατ' ουσίαν, παρόμοια με το ξήλωμα της παγκόσμιας οικουμένης που συνέβη με την αποσύνθεση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας [η οποία μετατράπηκε] σε ένα πλήθος αυταρκών κτημάτων μεταξύ του τέταρτου και του έκτου αιώνα. Στην οικονομία που προέκυψε, το εμπόριο χρησιμοποιήθηκε απλώς για την ανταλλαγή πλεονασματικών αγαθών για άλλα πλεονασματικά είδη που παράγονταν από άλλα κτήματα, παρά για την προώθηση εξειδικευμένης παραγωγής για έναν άγνωστο αγοραστή. Όπως έγραψε ο F.W. Walbank [1] στο βιβλίο του «Η πτώση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας στην Δύση» (The Decline of the Roman Empire in the West), «σε ολόκληρη την [αποσυντιθέμενη] αυτοκρατορία υπήρξε μια σταδιακή αντιστροφή προς την μικρής κλίμακας, καθημερινή χειροτεχνία, που παρήγαγε για την τοπική αγορά και για συγκεκριμένες παραγγελίες στην γειτονιά».
    Στην παρούσα κρίση, τα άτομα που δεν έχουν γίνει πλήρως εξειδικευμένα απολαμβάνουν ένα πλεονέκτημα. Αν μπορείτε να παράγετε το δικό σας φαγητό, αν δεν εξαρτάστε από τον ηλεκτρισμό ή από το νερό που παρέχεται από κοινωφελείς εταιρείες, δεν είστε μόνο ασφαλείς από τις διαταραχές που μπορεί να προκύψουν στις αλυσίδες εφοδιασμού τροφίμων ή στην παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και νερού˙ είστε επίσης ασφαλέστεροι από το να μολυνθείτε, επειδή δεν εξαρτάστε από τα τρόφιμα που παρασκευάζονται από κάποιον άλλο που μπορεί να έχει μολυνθεί, ούτε χρειάζεστε τεχνίτες, οι οποίοι μπορεί επίσης να έχουν μολυνθεί, για να έρθουν να επιδιορθώσουν οτιδήποτε στο σπίτι σας. Όσο λιγότερο χρειάζεστε άλλους, τόσο ασφαλέστεροι και καλύτερα είστε. Όλα όσα αποτελούσαν πλεονέκτημα σε μια ιδιαίτερα εξειδικευμένη οικονομία τώρα μετατρέπονται σε μειονέκτημα, και το αντίστροφο.
    Η μετακίνηση προς την φυσική οικονομία δεν θα οδηγείται μόνο από τις συνήθεις οικονομικές πιέσεις, αλλά από πολύ περισσότερο θεμελιώδεις ανησυχίες, δηλαδή την επιδημική ασθένεια και τον φόβο του θανάτου. Ως εκ τούτου, τα τυποποιημένα οικονομικά μέτρα μπορούν να έχουν μόνο καταπραϋντικό χαρακτήρα: Μπορούν (και θα πρέπει) να παρέχουν προστασία στους ανθρώπους που χάνουν την δουλειά τους και δεν έχουν τίποτα για να στηριχθούν, και οι οποίοι συχνά στερούνται ακόμη και ασφάλισης υγείας. Καθώς οι άνθρωποι αυτοί θα γίνουν ανίκανοι να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους, θα δημιουργήσουν διαδοχικά σοκ, από εξώσεις κατοικιών μέχρι τραπεζικές κρίσεις.
    Παρόλα αυτά, το ανθρώπινος κόστος της νόσου θα είναι το πιο σημαντικό και αυτό που θα μπορούσε να οδηγήσει σε κοινωνική διάσπαση. Όσοι θα αφεθούν να μείνουν απελπισμένοι, άνεργοι και χωρίς περιουσιακά στοιχεία θα μπορούσαν εύκολα να στραφούν εναντίον εκείνων που είναι καλύτερα. Ήδη, περίπου το 30% των Αμερικανών έχει μηδενικό ή αρνητικό πλούτο. Εάν από την τρέχουσα κρίση προκύψουν περισσότερα άτομα που δεν θα έχουν ούτε χρήματα, ούτε δουλειά ούτε πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, και αν αυτοί οι άνθρωποι γίνουν απελπισμένοι και οργισμένοι, σκηνές όπως η πρόσφατη απόδραση των κρατουμένων στην Ιταλία ή η λεηλασία που ακολούθησε τον τυφώνα Κατρίνα στη Νέα Ορλεάνη το 2005, θα μπορούσε να γίνουν συνηθισμένες. Εάν οι κυβερνήσεις πρέπει να καταφύγουν στην χρήση παραστρατιωτικών ή στρατιωτικών δυνάμεων για να καταστείλουν, για παράδειγμα, ταραχές ή επιθέσεις σε ιδιοκτησίες, οι κοινωνίες θα μπορούσαν να αρχίσουν να αποσυντίθενται.
    Έτσι, ο κύριος (ίσως και ο μοναδικός) στόχος της οικονομικής πολιτικής σήμερα πρέπει να είναι η πρόληψη της κοινωνικής κατάρρευσης. Οι προηγμένες κοινωνίες δεν πρέπει να επιτρέψουν στα οικονομολογικά, και ιδιαίτερα στις τύχες των χρηματοπιστωτικών αγορών, να τις τυφλώσουν έναντι του γεγονότος ότι ο σημαντικότερος ρόλος που μπορεί να διαδραματίσει η οικονομική πολιτική τώρα είναι να διατηρήσει τους κοινωνικούς δεσμούς ισχυρούς κάτω από αυτή την εξαιρετική πίεση.
    Copyright © 2020 by the Council on Foreign Relations, Inc.
    All rights reserved.
    Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition


    http://www.foreignaffairs.gr/articles/72673/branko-milanovic/o-pragmatikos-kindynos-tis-pandimias-einai-i-koinoniki-katarreys?page=show