Τα καλύτερα μέρη για να περάσεις τα Χριστούγεννα!

Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και όλοι θα ήθελαν να βρεθούν σε τόπους και μέρη του κόσμου όπου είναι απόλυτα συνυφασμένα με αυτές τις γιορτές. Να δουν πολύ χιόνι, να θαυμάσουν όμορφες αγορές και στολισμένες πόλεις, να απολαύσουν την επαρχία και τα μικρά χωριουδάκια, να ζήσουν κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα και να βρεθούν τρόπον τινά σε προορισμούς που ξεχωρίζουν τις μέρες των γιορτών. Ίσως να ανέβουν σε έλκηθρα και να δουν τον Άγιο Βασίλη. Ίσως να κάνουν το όνειρο πραγματικότητα, αυτό των παιδικών τους χρόνων και των παραμυθιών… Το έγκριτο ταξιδιωτικό περιοδικό “Travel Leissure” μάς δίνει… τα χριστουγεννιάτικα φώτα του!

1. Άμστερνταμ

Ο μύθος του Αϊ-Βασίλη εδώ καλά κρατεί, ενώ τα πυροτεχνήματα και τα τραγούδια το βράδυ της παραμονής και των δύο γιορτών πλημμυρίζουν όλες τις πλατείες της πόλης.

2. Λαπωνία, Φινλανδία

Ενενήντα λεπτά από το Ελσίνκι μια ολόκληρη Winterland περιμένει τους τυχερούς να απολαύσουν πολύ χιόνι, βόλτες με έλκηθρα αλλά και να μείνουν στα ξενοδοχεία της περιοχής, κατασκευασμένα από πάγο.

3. Μόναχο, Γερμανία

Ωραίες χριστουγεννιάτικες αγορές, μεγάλα δέντρα στολισμένα στους δρόμους και ζεστό κρασί με τσουρέκι είναι μερικά μόνο από τα must-to-see σε αυτή την πόλη.

4. Πράγα, Τσεχία

Μια εξαιρετική παλιά πόλη, υπέροχα στολισμένη, μία χριστουγεννιάτικη αγορά ονομαστή στην Ευρώπη αλλά και λαχταριστά παραδοσιακά πιάτα με κυνήγι σε ρετρό μπιστρό.

5. Ζυρίχη, Ελβετία

Μια από τις ωραιότερες αλπικές πόλεις όπου η ζεστή σοκολάτα ρέει άφθονη τις μέρες αυτές, ενώ οι παραδοσιακές λειρουργίες στις κεντρικές εκκλησίες σηματοδοτούν με έναν διαφορετικό τρόπο τις γιορτές.

6. Ρέικιαβικ, Ισλανδία

Εντυπωσιακά τοπία που δημιουργούνται από τα χρώματα από το Βόρειο Σέλας και ένας Άγιος Βασίλης που κυκλοφορεί από σπίτι σε σπίτικαι από μαγαζί σε μαγαζί με δώρα για μικρούς και μεγάλους!

7. Γαλλική επαρχία

Χριστούγεννα σε παραμύθι… Τα γαλλικά χωριά ντύνονται στα γιορτινά τους και προσφέρουν το καλύτερο φουά γκρα της εποχής.

8. Εδιμβούργο, Σκοτία

Το “διαμάντι” της Σκοτίας έχει τον τρόπο του και τα Χριστούγεννα να προσφέρει μοναδικές στιγμές στους επισκέπτες σε μέρη όπου εκτός από τρομακτικά είναι και ατμοσφαιρικά των ημερών.

9. Μάλμε, Σουηδία

Με το χιόνι να υψώνεται… επικίνδυνα, οι χριστουγεννιάτικες παραδόσεις εδώ τηρούνται ευλαβικά με τους Σουηδούς να αφήνουν ρέγγες στοτζάκι για τον πεινασμένο Αϊ-Βασίλη αντί για μπισκότα και γάλα!

10. Τρόμσο, Νορβηγία

Χριστούγεννα στον Αρκτικό κύκλο όπου η “μέρα” κρατά λίγες ώρες και τα χρώματα στον ουρανό είναι το λιγότερο εξαιρετικά.

11. Βιέννη, Αυστρία

Όπερα, άμαξες με άλογα στην παλιά πόλη, πλούσιος στολισμός και ένα ποτήρι ζεστό κρασί με μπαχαρικά (glühwein) είναι ό,τι πρέπει για τις γιορτές.

12. Castleton, Βρετανία

Χριστουγεννιάτικα κάλαντα υπό το φως των κεριών μέσα σε σπηλιές, δέντρα στολισμένα με λαμπάκια αλλά και η ατμόσφαιρα της επαρχίας αποτελούν τα βασικά χαρακτηριστικά αυτού του μικρού πέτρινου αγγλικού χωριού.

13. Κεμπέκ, Καναδάς

Τα χιονισμένα πλακόστρωτα δρομάκια, τα πέτρινα σπίτια του 16ου και 17ου αιώνα και το πολύ χιόνι κάνει την 400 ετών πόλη του κεμπέκ ένα ατμοσφαιρικό και απολύτως ευρωπαϊκό μέρος για τα Χριστούγεννα.

Πάντα βέβαια το καλύτερο μέρος για τα Χριστούγεννα είναι εκεί που βρίσκονται τα αγαπημένα μας πρόσωπα, ανεξάρτητα από το αν είναι πολυτελές ή φτωχικό, εντυπωσιακό ή απλό, φωτισμένο ή σκοτεινό.http://perierga.gr/2013/12/%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B7-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%B1/

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΣΚΟΡΠΟΥΝ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΣΤΟ ΙΡΑΚ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΡΙΑ

Ο όρος Τζιχαντιστές μπήκε στην ζωή όλου του πλανήτη ξαφνικά. Πόλεμος, φρίκη, αποκεφαλισμοί, βιασμοί και ομαδικές εκτελέσεις κυρίως Χριστιανών. Ποιοι είναι όμως οι μαυροφορεμένοι και πάνοπλοι άνδρες και γυναίκες που σκορπούν τον τρόμο στο Ιράκ και την Συρία;. πως εμφανίστηκε αυτό το νέο μόρφωμα που προελαύνει και κατακτά δια της βίας δεκάδες πόλεις του αραβικού κόσμου σκορπίζοντας ανησυχία στην παγκόσμια κοινότητα;. Ποτέ στο παρελθόν η Αλ Κάιντα ή κάποιο παρακλάδι της, δεν είχαν υπό τον έλεγχο τους μια τόσο μεγάλη έκταση. Η οργάνωση που ονομάζεται Ισλαμικό Κράτος διακηρύσσει ότι στόχος της είναι η ίδρυση του χαλιφάτου του Λεβάντε, ανατρέποντας τα σύνορα στην ευρύτερη περιοχή, όπως αυτά χαράχθηκαν μετά τη Γαλλοβρετανική συμφωνία το 1916. Το Λεβάντε περιλαμβάνει εκτός της Συρίας, την Ιορδανία, το Λίβανο, την Παλαιστίνη και τμήμα του όρους Σινά. Οι δήμιοι με τις μαύρες κουκούλες αποκεφαλίζουν αιχμαλώτους μπροστά στην κάμερα σοκάροντας την κοινή γνώμη.

Οι τζιχαντιστές επιχειρούν να εφαρμόσουν την πιο αυστηρή εκδοχή της Σαρίας, στις περιοχές που ελέγχουν και έχουν ως Επικεφαλής τον Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι, πρώην στέλεχος της Αλ Κάιντα που περιλαμβάνεται στη λίστα των δέκα πιο επικίνδυνων τρομοκρατών στον κόσμο. Γεννήθηκε στη Σαμάρα του Ιράκ το 1971 και ισχυρίζεται ότι είναι απόγονος του προφήτη Μωάμεθ. Σύμφωνα με ιστοσελίδες τζιχανιστών, διαθέτει διδακτορικό τίτλο στις ισλαμικές σπουδές από το πανεπιστήμιο της Βαγδάτης. Αναλυτές θεωρούν, ότι η οργάνωση έχει στις τάξεις της περισσότερους από 10.000 πάνοπλους μαχητές. Χρηματοδοτείται από μεμονωμένους επιχειρηματίες, οι οποίοι προέρχονται από χώρες του Κόλπου, ενώ αντλεί χρήματα και από κλοπές, απαγωγές και εκβιασμούς. Η ισλαμιστική οργάνωση ελέγχει την πετρελαιοπαραγώγο ζώνη στη Συρία ενώ με την κατάληψη της Μοσούλης ενισχύθηκε σημαντικά, αποκομίζοντας εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια από τις τράπεζες της πόλης. 

Η οργάνωση αντλεί την ισχύ της από την αδυναμία των αντιπάλων της. Το καθεστώς Άσαντ της άφησε σκοπίμως πεδίο δράσης για λόγους τακτικής. Η ιρακινή κυβέρνηση των σιιτών αδυνατεί να σταματήσει τους τζιχαντιστές ενώ οι σουνίτες στην πλειοψηφία τους στηρίζουν το Ισλαμικό Κράτος. Η ενίσχυση των τζιχαντιστών προκαλεί παγκόσμιο τρόμο ενώ άκρως ανησυχητικό είναι το φαινόμενο του προσηλυτισμού ευρωπαίων πολιτών στο πλευρό των δολοφόνων τζιχαντιστών.  Όπως η Βρετανίδα μητέρα Sally Jones που πήγε στη Συρία για να πολεμήσει στο πλευρό τους. Το φαινόμενο εξελίσσεται και η βρετανική κυβέρνηση βλέπει μεγάλο αριθμό Βρετανών πολιτών να έχουν ενταχθεί στο Ισλαμικό Κράτος. Μυστικές υπηρεσίες υποστηρίζουν πώς εκατοντάδες ισλαμιστές από όλο τον κόσμο σχεδιάζουν να ταξιδέψουν σε Συρία και Ιράκ, για να πολεμήσουν στο πλευρό των τζιχαντιστών.

Ο διεθνής όρος Τζιχάντ (αραβική λέξη) σημαίνει γενικά αγώνας, προσπάθεια και η πραγματική έννοια του όρου σε ελεύθερη μετάφραση είναι αγώνας για το δρόμο του Θεού. Αυτό το σύνθημα αποτελεί ένα από τα κεντρικά δόγματα του Ισλάμ. Οι οπαδοί του Ισλαμικού Νόμου (της Σαρία) είναι κατά απόλυτο τρόπο ενάντια στο Σύνταγμα κάθε χώρας. Βασίζεται στο Κοράνι, το οποίο οι Μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι είναι ο αληθής λόγος του Αλλάχ, όπως αυτός τον υπαγόρευσε στον προφήτη Μωάμεθ. Ο όρος τζιχάντ αποδίδεται συχνά ως "ιερός πόλεμος". Αρκετοί είναι οι στίχοι του Κορανίου και των παραδόσεων του Ισλάμ σύμφωνα με τους οποίους ο παράδεισος προσφέρεται σε όσους χάνουν τη ζωή του σε τζιχάντ. 

Σκοπός τους είναι να εγκαθιδρύσουν ένα Ισλαμικό Χαλιφάτο, όπου θα εκτείνεται από τον παρόντα μουσουλμανικό κόσμο, σε ολόκληρο τον παρόντα κόσμο, ενώ επιδιώκουν να ανατρέψουν όλες τις μη ισλαμικές κυβερνήσεις. 

http://diasimesistories.blogspot.gr/2016/03/blog-post_18.html

Δημοσιεύτηκε 18th March από τον χρήστη tasos tergiakis

Μινιόν: Το «μεγαλύτερο μεγάλο κατάστημα» της Ελλάδας!

Μινιόν: Το «μεγαλύτερο μεγάλο κατάστημα» της Ελλάδας!

Το Μινιόν δημιουργήθηκε από ένα φτωχό χωριατόπαιδο, τον Ιωάννη Γεωργακά,

 ο οποίος εξέλιξε το ΜΙΝΙΟΝ από περίπτερο, στο πρώτο μεγαλύτερο πολυκατάστημα της Ελλάδας. Τη δεκαετία του ’70, το Μινιόν έχει πια καθιερωθεί ως ένα τεράστιο σύγχρονο πολυκατάστημα, καταλαμβάνοντας την ενδέκατη θέση ανάμεσα στα μεγαλύτερα σε μέγεθος καταστήματα σε όλη την Ευρώπη. Εκεί μπορεί να βρει κανείς τα πάντα: από ξυραφάκια και τρόφιμα μέχρι ηλεκτρονικά και αυτοκίνητα, κάνοντας τους επαρχιώτες να συρρέουν στο επιβλητικό κτίριο της Ομόνοιας.

Ειδικά τα Χριστούγεννα το «μεγαλύτερο μεγάλο κατάστημα» όπως το αποκαλούσε ο ιδιοκτήτης του, φορούσε τα καλά του και άνοιγε τον τελευταίο όροφο αποκλειστικά και μόνο για τα μικρά παιδιά. Τραβούσαν από το χέρι τους γονείς τους για να φωτογραφηθούν με τον  Άγιο Βασίλη και να δουν από κοντά  τους ήρωες της φαντασίας τους. Το Μινιόν κατοχύρωσε τα δικά του επιτεύγματα  στην αγοραστική δύναμη της πόλης: για  πρώτη φορά συναντάμε κυλιόμενες σκάλες μέσα σε κατάστημα, χρησιμοποιεί υπολογιστές, εισάγει τη λίστα αγορών και τη λίστα γάμου και τις εκπτωτικές κάρτες μέλους, εγκαθιστά κλιματιστικό καθώς και στο εσωτερικό του λειτουργούν κομμωτήριο, καφετέρια, εστιατόριο, μπαρ, ακόμα και ταξιδιωτικό γραφείο. Η διαφήμιση  περνάει στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο και τα παζάρια απαγορεύονται.

Παραμονές Χριστουγέννων του 1980 το στολισμένο Μινιόν πέφτει θύμα  εμπρησμού, γεγονός το οποίο σηματοδοτεί την αρχή του τέλους του.

http://www.athensmagazine.grhttp://pisostapalia.blogspot.gr/2016/12/blog-post_51.html

Παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα γλυκά του κόσμου

Παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα γλυκά του κόσμου

Έχετε μήπως περιέργεια να μάθετε τι γλυκά προτιμούν ανά τον κόσμο το βράδυ των Χριστουγέννων μετά το πλούσιο οικογενειακό γεύμα; Γιατί όρεξη σίγουρα έχετε αλλά και διάθεση να τα δοκιμάσετε!
Μια βόλτα στα τραπέζια 11 χωρών του κόσμου την ώρα που σερβίρεται το επιδόρπιο θα σας αποζημιώσει και με το παραπάνω. Και πώς αλλιώς άλλωστε αφού σοκολάτα, κρέμα, ζύμες, τσουρέκια αλλά και ζεστά ροφήματα έρχονται με τη μία μπροστά σας. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να απλώσετε το χέρι…

1. Panettone, Ιταλία – Είδος κέικ με κόντιτα (αποξηραμένα και ζαχαρωμένα φρούτα)


2. Buche de Noël, Γαλλία – Είδος κορμού με γλάσο σοκολάτας και χριστουγεννιάτικη διακόσμηση


3. Stollen, Γερμανία – Είδος γλυκού ψωμιού που παραγεμίζεται με σταφίδες, κεράσια και πάστα αμυγδάλου


4. Glogg & Pepperkakor, Νορβηγία – Ζεστό καρυκευμένο με μπαχαρικά κρασί


5. Truchas de Navidad, Κανάρια Νησιά – Γλυκές πιτούλες κολοκύθας πασπαλισμένες με άχνη ζάχαρη


6. Banketstaaf, Ολλανδία – Αμυγδαλόπαστα καλυμμένη με σφολιάτα και αλειμένη με μαρμελάδα βερίκοκο


7. Bunuelos, Μεξικό – Λουκουμάδες βουτηγμένοι σε σιρόπι ή μέλι ή πασπαλισμένοι με ζάχαρη


8. Χριστόψωμο, Ελλάδα – Το ψωμί των Χριστουγέννων, σκέτο ή παραγεμισμένο με ξερά φρούτα και ξηρούς καρπούς


9. Brunsli, Ελβετία – Σοκολατένια μπισκότα χωρίς αλεύρι με κανέλα και γαρίφαλο


10. Plum Pudding, Βρετανία – Ζεστή πουτίγκα σοκολάτας με κρέμα από κονιάκ


11. Gingerbread Cookies, ΗΠΑ – Μπισκότα βουτύρου με λιωμένες καραμέλες στο κέντρο
http://kosmoskaipolitismos.blogspot.gr/2013/12/blog-post_9.html

Ποιος είναι ο πραγματικός Άγιος Βασίλης

ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 20 ΔΕΚΕΜΒΡΊΟΥ 2013

Ποιος είναι ο πραγματικός Άγιος Βασίλης

Χο χο χο! Είναι το χαρακτηριστικό γέλιο του Άγιου Βασίλη που κάθε χρόνο προσμένουν τα «καλά παιδιά» για να πάρουν τα δώρα τους. 

Το βράδυ της αλλαγής του χρόνου οι μικροί μας φίλοι κρεμούν στο τζάκι τις κόκκινες κάλτσες και περιμένουν με αγωνία να έρθει ο παχουλός παππούλης με τη μακριά γενειάδα και τα κόκκινα ρούχα να τις γεμίσει με ό,τι ζήτησαν στο γράμμα τους.
 Αυτός ο Άγιος Βασίλης έρχεται με το έλκηθρό του, που το σέρνουν τάρανδοι από ένα μακρινό χωριό της Λαπωνίας. Δεν είναι όμως ο μοναδικός…

Οι Δυτικοευρωπαίοι εκείνη τη μέρα γιορτάζουν τον Μέγα Βασίλειο από την Καισαρεία, τον Άγιο Νικόλαο, τον προστάτη των ναυτικών, και οι Αμερικανοί τον Σάντα Κλάους. Πρόκειται για τέσσερα διαφορετικά πρόσωπα που το κοινό τους σημείο είναι το χαμόγελο της αισιοδοξίας και της αγάπης που μοιράζουν στους ανθρώπους. Πώς όμως διαδόθηκε φήμη του Αγίου Νικολάου, τη μνήμη του οποίου γιορτάζουμε στις 6 Δεκεμβρίου, πώς μετονομάστηκε ο Άγιος Νικόλαος, σε Σάντα Κλάους που τελικά τον περιμένουμε την πρωτοχρονιά, που τιμάται η μνήμη του Μέγα Βασιλείου; Τι ρόλο έπαιξε η μεγάλη εταιρεία αναψυκτικών Coca Cola στην διαμόρφωση αυτού του μύθου; Μέγας «γρίφος»… Δύο είναι τα μέτρα και δύο τα σταθμά. Από τη μία πλευρά έχουμε τους δύο μεγάλους Αγίους (τον Άγιο Νικόλαο και τον Άγιο Βασίλειο) της μίας και Αδιαίρετης Εκκλησίας με τη σημαντική τους πορεία και το μεγάλο φιλανθρωπικό τους έργο και από την άλλη τη μεγάλη εταιρεία αναψυκτικών και το δημιούργημά της, τον Σάντα Κλάους.  Το «γρίφο», το μύθο αλλά και την πραγματικότητα θα ξεδιπλώσουμε σε αυτό το τρισέλιδο φιλοξενώντας απόψεις ειδικών.


 Άγιος Νικόλαος

 Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στα Πάταρα, μια μικρή πόλη της Λυκίας στη Μικρά Ασία το 270 μ.Χ. Καταγόταν από οικογένεια πλούσια και οι γονείς του ήταν ευσεβείς άνθρωποι. Ο αδελφός του πατέρα του τον γνώρισε στον τότε αρχιεπίσκοπο των Μυρών και εκείνος τον χειροτόνησε πρεσβύτερο. Επίσκοπος στα Μύρα εκλέγεται ύστερα από προσκύνημά του στους Αγίου Τόπους. Κατά τους μεγάλους διωγμούς των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιλιανού, συλλαμβάνεται, φυλακίζεται και βασανίζεται.

 Η άνοδος στον αυτοκρατορικό θρόνο του Μεγάλου Κωνσταντίνου σηματοδοτεί σημαντικές εξελίξεις. Ο Επίσκοπος Μυρών επιστρέφει στην επαρχία του για να συνεχίζει το έργο του. Εδώ έκανε σπουδαίο έργο και θεωρήθηκε προστάτης των ναυτικών, αφού βοήθησε πολλούς ταξιδιώτες. Άλλωστε τα Μύρα είναι παραλιακή πόλη και μάλιστα με πολλές θαλασσοταραχές. Σύμφωνα με την παράδοση όταν καπετάνιοι και ναύτες ζητούσαν τη βοήθεια του Θεού εμφανιζόταν η μορφή του Επισκόπου όπου και τους διέσωζε. Εκείνοι με τη σειρά τους αναζητούσαν τον επίσκοπο και για να τον ευχαριστήσουν προσέφεραν δώρα. Ο ίδιος δεν δεχόταν τις προσφορές τους, αφού όπως τόνιζε, εκείνη την ώρα βρισκόταν στο ναό. Μάλιστα καλούσε και τους πιστούς να επιβεβαιώσουν με τη μαρτυρία τους τα λεγόμενά του.


 Το θαύμα
 Το σημαντικότερο θαύμα του ήταν όταν διέσωσε, σύμφωνα με την παράδοση, τρεις κοπέλες που ο πατέρας τους ήθελε να τις οδηγήσει στην πορνεία. Γι’ αυτό άλλωστε είναι γνωστός και ως προστάτης των παιδιών. Καθώς περπατούσε έξω από το συγκεκριμένο σπίτι και έχοντας διορατικότητα αντιλήφθηκε ότι ο άλλοτε πλούσιος πατέρας ήθελε να οδηγήσει τις κόρες του στην πορνεία προκειμένου να εξοφλήσει τα χρέη του. Τότε, ο Άγιος παρενέβη τρεις φορές, σπάζοντας τον τοίχο που επικοινωνούσε με το τζάκι του σπιτιού. Έριξε τις χρυσές λίρες από την καμινάδα προκειμένου να αποτρέψει τον πατέρα από αυτά που ήθελε να κάνει. Στις 6 Δεκεμβρίου μεταξύ των ετών 343 με 352 μ.Χ. αφήνει τη τελευταία του πνοή. Ημέρα που οι Χριστιανοί τιμούν τη μνήμη του. Αυτό το θαύμα με τις λίρες που έριξε ο Άγιος από το τζάκι χρησιμοποίησαν αργότερα οι Αμερικανοί με πρωταγωνιστή τον Σάντα Κλάους που αφήνει δώρα στα παιδιά από την καμινάδα.


 Η μεταφορά στο Μπάρι

 Το σκήνωμά του ενταφιάζεται στην κατακόμβη του καθεδρικού ναού στα Μύρα. Πολλοί ναυτικοί περνούσαν από κει για να προσκυνήσουν τον Άγιο. Αργότερα ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός έχτισε στις Βλαχέρνες ναό αφιερωμένο στη μνήμη του.

 Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αλέξιου Α Δ του Κομνηνού και ενώ πολλές πόλεις της Μικράς Ασίας ερήμωναν από τις επιθέσεις των Τούρκων πλούσιοι Ιταλοί έμποροι μεταφέρουν το σκήνωμα του Αγίου στο Μπάρι της Ιταλίας. Εκεί τοποθετήθηκε στο Ναό του Αγίου Προδρόμου κοντά στη θάλασσα και αργότερα στην ειδική βασιλική που χτίστηκε. Τα λείψανα του Αγίου χάθηκαν έως το 1953 οπότε και βρέθηκαν στην κρύπτη του Αγίου Νικολάου στο Μπάρι. Μετά τη μεταφορά του στην Ιταλία ο Άγιος Νικόλαος μετονομάζεται Νικόλα ντι Μπάρι.


 Ο Σάντα Κλάους

 Από εκεί η φήμη του Νικόλα ντι Μπάρι εξαπλώνεται σε πολλές χώρες. Στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ολλανδία κάθε φορά και με διαφορετικό όνομα. Ο Σάντα Κλάους φτάνει στη Νέα Υόρκη από Ιταλούς και Ολλανδούς αποίκους και μετανάστες. Σε ολόκληρες τις ΗΠΑ η φήμη του εξαπλώνεται τον 16ο αιώνα. Μέχρι τότε ο Άγιος απεικονίζεται, όπως ήταν γνωστός, με το μαύρο ράσο και τη μακριά γενειάδα.

 Ο Σάντα Κλάους παίρνει τη σημερινή του μορφή το 1860, οπότε ο σημαντικότερος Αμερικανός σχεδιαστής, γελοιογραφιών και σκίτσων Τόμας Ναστ δίνει την μορφή του παχουλού, καλού, με κόκκινα μάγουλα γέροντα στον Άγιο Νικόλαο. Αυτός μάλιστα προσθέτει στα σχέδιά του και το σάκο που βαστά ο Άγιος Βασίλης για να μοιράσει δώρα στα παιδιά κατεβαίνοντας από την καμινάδα. Ο ζωγράφος το συσχέτισε με το θαύμα του Αγίου Νικολάου που για να σώσεις τις τρεις αδερφές από την πορνεία έριξε λίρες από την καμινάδα στου σπιτιού τους.  Το 1875 κυκλοφορούν στην αγορά οι πρώτες ευχητήριες κάρτες, για τη νέα χρονιά, με ζωγραφιά με τη μορφή του Σάντα Κλάους από τον Λούις Πραγκ.

 Ο Άγιος Βασίλης με τη μορφή που ξέρουμε όλοι γίνεται παντού γνωστός όταν η Coca Cola κάνει διαφημιστική καμπάνια με τον Άγιο Βασίλη να μετατρέπεται στο πιο ισχυρό όπλο διείσδυσης στην αγορά. Ο διαφημιστής Χλάντον Σάμπομ ντύνει τον παχουλό παππούλη με κόκκινη στολή την οποία παίρνει από τους κόκκινους νάνους της σκανδιναβικής μυθολογίας που διατηρούν ζωντανές τις ρίζες των παγωμένων δέντρων και αναμένουν την έλευση της άνοιξης.


ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
 Ο Άγιος που έρχεται από την Καισάρεια

Τι σχέση μπορεί να έχει ο Μέγας Βασίλειος, που τιμάμε την 1η του χρόνου με τα δώρα των παιδιών και τον παχουλό κύριο με τη μακριά γενειάδα και την κόκκινη στολή; Η απάντηση είναι πως οι Έλληνες με το πέρασμα των χρόνων υιοθέτησαν το αμερικανικό έθιμο του Σάντα Κλάους και το προσάρμοσαν στη δική τους παράδοση. Επειδή η μνήμη του Αγίου Νικολάου γιορτάζεται στις 6 Δεκεμβρίου, τα ελληνόπουλα γιορτάζουν τον Σάντα Κλάους τον χολιγουντιανών ταινιών την πρωτοχρονιά, δηλαδή την ημέρα της εορτής του Μεγάλου Βασιλείου.  Τα παιδιά ψάλλουν τα κάλαντα και μαθαίνουν πως ο Άγιος Βασίλης έρχεται από την Καισάρεια βαστώντας «εικόνα και χαρτί, χαρτί και καλαμάρι», λέξεις που αποδεικνύουν τη θεολογική πορεία και τη μόρφωση του Αγίου. Από αυτόν τον άγιο λοιπόν παίρνουν τα δώρα τους…

Ο Βασίλειος της Καισαρείας, γνωστός και ως Μέγας Βασίλειος υπήρξε μεγάλος Πατέρας του Χριστιανισμού και κορυφαίος θεολόγος του 4ου αιώνα, είναι θεμελιωτής της Καππαδοκικής Θεολογίας. Γεννήθηκε το 329 στη Νεοκαισάρεια της Καππαδοκίας. Γόνος αστικής οικογένειας μεγάλωσε δίπλα στον πατέρα του, που ήταν καθηγητής ρητορικής στη Νεοκαισάρεια υπό την επίβλεψη της μητέρας του Εμμέλειας. Στην οικογένεια υπήρχαν και άλλα παιδιά, μεταξύ αυτών και ο Γρηγόριος Νύσσης, μία από τις κύριες θεολογικές μορφές του Χριστιανισμού. Δίπλα στον πατέρα του έγινε καλός γνώστης της ελληνικής φιλοσοφίας και ποίησης. Αρχικά σπούδασε στη Νεοκαισάρεια, στη συνέχεια πήγε στην Καισάρεια, κατόπιν στην Κωνσταντινούπολη, στη Νηκομηδεία και στην Αθήνα όπου μαθήτευσε στη μεγάλη ρητορική σχολή. Σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες, είχε συμφοιτητή τον αυτοκράτορα Ιουλιανό, γνωστό ως Παραβάτη. Εκεί έμαθε τη ρητορική τέχνη, τη φιλοσοφία, τη γραμματική, τη γεωγραφία, ιστορία και άλλες τέχνες.

 Δέχεται επικρίσεις

 Την ίδια περίοδο γνωρίζει και τον μετέπειτα Πατέρα της Εκκλησίας Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό, ο οποίος θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην πορεία του Μεγάλου Βασιλείου. Μαζί μαθήτευσαν δίπλα στο μεγαλύτερο ρήτορα της εποχής, τον Λιβάνιο.

 Επέστρεψε στην πατρίδα του το 356 μ.Χ. και εγκαταστάθηκε στην Καισάρεια, έγινε δάσκαλος της ρητορικής. Η μάθησή του δίπλα στους ασκητές της Αιγύπτου ήταν καθοριστική και μέχρι τότε ο κατηχούμενος αποφάσισε να βαφτιστεί Χριστιανός. Το 362 χειροτονείται από το Μητροπολίτη Καισαρείας Ευσέβιο πρεσβύτερος. Σε αυτή την περίοδο θα δεχθεί πολλές επικρίσεις. Η σύγκρουσή του με το Μητροπολίτη Καισαρείας θα τον οδηγήσει στο ασκητήριό του στην Άνισα όπου και θα συγγράψει το πρώτο από τα πολλά και μεγάλα θεολογικά έργα του, το γνωστό «Κατά Ευνομίου» με το οποίο θα διασαφηνίσει τη διδασκαλία της Εκκλησίας για το Άγιο Πνεύμα.

 Αυτή την εποχή θα καταγραφεί και η πρώτη σημαντική βοήθεια που του προσφέρει ο φίλος του ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός, αφού θα είναι ο άνθρωπος που θα μεσολαβήσει για να ξεπεραστούν τα προβλήματα του Βασιλείου με το Μητροπολίτη Νεοκαισαρείας. Και ο ίδιος ο Μέγας Βασίλειος θα δείξει πώς ένας μεγάλος ρήτορας, δάσκαλος και θεολόγος μπορεί να είναι ταυτόχρονα και ποιμένας. Και στο λιμό του 367 θα προσφέρει ακόμη και την πατρική περιουσία του για την αντιμετώπιση των αναγκών των ανθρώπων που επένοντο. Η φήμη του εξαπλώθηκε ραγδαία. Και το 370 και πάλι με τη βοήθεια του Γρηγορίου θα εκλεγεί Μητροπολίτης Καισαρείας, παρά τις έντονες αντιδράσεις
ζαντιπάλων του, κυρίως των αρειανών. Ως Μητροπολίτης Καισαρείας έδωσε μεγάλες μάχες για την ανεξαρτησία της Εκκλησίας και αντέδρασε σθεναρά στις απειλές που εκτόξευσε εναντίον του ο αυτοκράτορας Ουάλης ο οποίος υπήρξε οπαδός του αρειανισμού.


Η Βασιλειάδα

 Ο Μέγας Βασίλειος έκανε σπουδαίο φιλανθρωπικό αλλά και πνευματικό έργο, γι’ αυτό άλλωστε και ονομάστηκε Μέγας. Έργο ζωής και σημαντικό σταθμό στην πορεία του αποτελεί η ίδρυση και λειτουργία ενός κοινωνικού φιλανθρωπικού συστήματος, του Πτωχοκομείου ή Βασιλειάδας. Εκεί διοχετεύει όλη την ποιμαντική του ευαισθησία, καθιστώντας την πρότυπο κέντρου περίθαλψης και φροντίδας των ασθενέστερων κοινωνικά ατόμων. Ουσιαστικά η Βασιλειάδα υπήρξε ένας πρότυπος οίκος για τη φροντίδα των ξένων, την ιατρική περίθαλψη των φτωχών άρρωστων και την επαγγελματική κατάρτιση των ανειδίκευτων.

 Αγωνίστηκε για την ενότητα της Εκκλησίας και για την αντιμετώπιση του προβλήματος που υπήρχε με τους Ευσταθιανούς ομοουσιανούς και το «αντιοχειανό σχίσμα» και μετά την εκδημία του Μεγάλου Αθανασίου όλες οι Εκκλησίες αναγνώρισαν τον Μέγα Βασίλειο ως το μεγαλύτερο εκφραστή της παράδοσης του χριστιανισμού. Αντιμετώπισε εκατοντάδες επικρίσεις από τους αντιπάλους του. Επικρίσεις ακόμη και από τους εκπροσώπους της Δυτικής Εκκλησίας οι οποίοι πολλές φορές στο παρελθόν τον είχε εξυμνήσει. Άφησε την τελευταία του πνοή στα τέλη Δεκεμβρίου και το σκήνωμά του ενταφιάστηκε την 1η Ιανουαρίου του έτους 379 με πρωτοφανείς για την εποχή εκδηλώσεις σεβασμού και τιμής. Τη μνήμη του τιμάμε κάθε 1η του χρόνου.


Το έθιμο της βασιλόπιτας

 Όλοι το βράδυ της πρωτοχρονιάς κόβουν τη λεγόμενη βασιλόπιτα και προσμένουν να κερδίσουν το φλουρί. Αυτός που θα πετύχει το φλουρί θα έχει την τύχη με το μέρος του. Σύμφωνα όμως με τους λαογράφους η βασιλόπιτα αποτελεί τη μεταφορά στους αιώνες της προσφοράς του Μεγάλου Βασιλείου. Οι κάτοικοι της Καισάρειας κλήθηκαν να δώσουν πρόσθετους φόρους στον αυτοκράτορα. Επειδή όμως δεν είχαν χρήματα προσέφεραν τα χρυσαφικά τους και ό,τι άλλο διέθεταν. Ο Άγιος Βασίλειος όμως ως Μητροπολίτης Καισαρείας κατάφερε να ανατρέψει τη βούληση του αυτοκράτορα και να μην επιβάλει νέους φόρους. Επειδή όμως μετά δεν γνώριζε σε ποιον ανήκαν τα κοσμήματα ζήτησε από τις γυναίκες να φτιάξουν πίτες μέσα στις οποίες μετά τοποθέτησε τα κοσμήματα, τις οποίες μοίρασε στη συνέχεια στους φτωχούς. Μια άλλη εκδοχή της παράδοσης φέρει τον Μέγα Βασίλειο να κάνει περίπατο και να αντικρίζει προ των πυλών της πόλης τους εχθρούς. Τότε, επιστρέφοντας στο ναό, έκανε ένα φλογερό κήρυγμα και κάλεσε τους πιστούς να προσφέρουν τον οβολό τους για την άμυνα της αυτοκρατορίας. Αν έρθουν οι εχθροί, ποιος θα έχει λαιμό για να φορέσει περιδέραιο, χέρι για να περάσει βραχιόλια και δάχτυλα για τα δαχτυλίδια του; Ρώτησε τους πιστούς οι οποίοι προσέφεραν ό,τι μπορούσαν. Η πολιορκία λίγο αργότερα λύθηκε και ο τότε Μητροπολίτης Καισαρείας διέταξε τις γυναίκες να φτιάξουν πίτες στις οποίες έβαλε μέσα τα χρυσαφικά και τις προσέφερε στους πιστούς.


Άλλο ο Santa Claus κι άλλο ο Αϊ-Βασίλης
 Κ.Γ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Μετά το έλατο, βασικό στοιχείο της λεγόμενης «μαγείας των Χριστουγέννων», είναι και ο… στρουμπουλός Σκανδιναβός γέρος με την ολόλευκη γενειάδα, τα κόκκινα ρούχα (γιατί άραγε;), τα έλκηθρα με τα δώρα και το πλατύ χαμόγελο, ο αποκαλούμενος κι αυτός… Αϊ-Βασίλης!
Πρόκειται για ένα τέλεια κατασκευασμένο κοινωνικό ψέμα, καθαρά δυτικής προέλευσης κι αυτό, με βάση το οποίο ισοπεδώνονται παραδόσεις, αξίες, αλλά και μεγάλα ή και ιερά πρόσωπα των λαών, όπως ο Μέγας Βασίλειος, για κλασικό παράδειγμα ενός εξωτικού προσώπου μιας εξωτικής (όπως κάποιοι θέλουν να είναι) εορτής! Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά τους… 

Ο Άγιος Βασίλειος της Ορθοδοξίας τι σχέση μπορεί να έχει με αυτόν τον παχύσαρκο ασπρομάλλη γέροντα των πολυεθνικών;
 ➢ Είναι λεπτός, ολιγαρκής, ασθενικός, με μακριά μαύρη γενειάδα, αφού δεν πρόλαβε να γεράσει (έφυγε σε ηλικία 49 ετών) και γενικά πρόσωπο της άσκησης κι όχι ευτραφέστατος, με προτεταμένη κοιλιά, ροδοκόκκινα μάγουλα, γαλανομάτης και πονηρός γέρος, δηλαδή πρόσωπο της καλοπέρασης που είναι ο άλλος! [...]
 ➢ Είναι Μέγας Πατέρας της Εκκλησίας, ιδεώδης και στοργικός Ποιμενάρχης της, οργανωτής του μοναχικού βίου, αδαμάντινη ψυχή, όντως Άγιος, ταπεινός υπηρέτης του Χριστού, με απέραντη αγάπη σ’ Αυτόν και την Εκκλησία Του, για την οποία αγωνίστηκε μέχρι τέλους κι ήρθε σε ρήξη με τους αιρετικούς, αλλά και τις τότε κοσμικές εξουσίες, κατατροπώνοντάς τους με την αγιότητα της ζωής του και τη δύναμη του πνεύματός του και όχι… ντίλερ των πάσης μορφής εμπορευμάτων που είναι ο άλλος! […]
 ➢ Ποτέ του δεν μοίρασε δώρα στα παιδιά, αλλά τους έδινε πάντοτε την απέραντη αγάπη του, τα διαχρονικά αγαθά της παιδείας και την αρχιερατική ευλογία του και τώρα που βρίσκεται μετά των Αγίων μεσιτεύει και παρακαλεί τον Θεό γι’ αυτά, ιδιαίτερα δε όταν τον επικαλούνται, κι όχι μια φορά τον χρόνο τα εφήμερα, κάποτε δε και επιβλαβή προϊόντα της κατανάλωσης! […]
 ➢ Δεν πετάει με έλκηθρα και ταράνδους στον αέρα, πράξη μαγική, αλλά καταπολεμά και με τα συγγράμματά του όλες τις μαγικές και αποκρυφιστικές πρακτικές, όπως την αστρολογία, τη μαντική, την οιωνοσκοπία κ.λπ.!
 Αναμφισβήτητα ο Άγιος Βασίλειος της Εκκλησίας υπήρξε σε όλα του Μέγας και γι’ αυτό το τροπάριό του λέγει πως «ο λόγος του ακούστηκε σε όλη την οικουμένη, δογμάτισε θεοπρεπώς, τράνωσε τη φύση των όντων (μέσα από τις ομιλίες του για τη δημιουργία του κόσμου, την αποκαλούμενη «Εξαήμερο») κι έβαλε σε τάξη τα ήθη των ανθρώπων», εκεί που ο άλλος θέλει να τα βάλει (με τον καταναλωτισμό και το μπούχτισμά μας με την ύλη) σε πλήρη αταξία! Κι όμως αυτόν τον Μέγα Ιεράρχη έρχεται ο άλλος της Δύσης να τον επισκιάσει και να τον υποκαταστήσει πλήρως, ως και αυτό το όνομά του πήρε! […]

 Ο παγκοσμιοποιημένος

 Τρία σημαντικά γεγονότα είναι εκείνα που θεωρούνται ότι διαμόρφωσαν τον παγκοσμιοποιημένο «Santa Claus»:
 α. Το ποίημα «Μια επίσκεψη από τον Άγιο Νικόλαο» του Κλέμεντ Μουρ το 1822, με ανύπαρκτες θρησκευτικές αναφορές, με πολλούς όμως σκανδιναβικούς και γερμανικούς μύθους! Ήταν, λέει, μια προσπάθεια να αγγίξει τις ψυχές των μικρών παιδιών! Στο ποίημα αυτό ο Santa Claus απέκτησε πολλά από τα χαρακτηριστικά του, όπως: Πετάει με έλκηθρο που σέρνουν ιπτάμενοι τάρανδοι, φοράει γούνες, κατεβαίνει από την καμινάδα κι έχει κατακόκκινα μάγουλα και λευκή γενειάδα! […]
 β. Τα σκίτσα του διάσημου σκιτσογράφου Τόμας Ναστ που από το 1863 κι ύστερα δημιούργησε τα πρώτα σκίτσα της φιγούρας του «Αϊ-Βασίλη» σχεδόν σαν τις σημερινές, όπως τη θυμόταν από τις αφηγήσεις των Γερμανών προγόνων του! […]
 γ. Οι διαφημίσεις της… Coca Cola! Το 1931 η εταιρεία αυτή αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τον Santa Claus στη χριστουγεννιάτικη διαφημιστική της εκστρατεία, προκειμένου να αυξήσει τις μέρες εκείνες τη ζήτηση του προϊόντος της. Έτσι, ανέθεσε σ’ έναν άλλο Αμερικανό καλλιτέχνη, τον Χάντον Σάνμπλομ, να οριστικοποιήσει τη μορφή του «καλοκάγαθου γέροντα» που συμβολίζει το «καλό πνεύμα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς» σχεδιάζοντάς τον! […]


Στη χώρα μας και ανά τον κόσμο

Στη χώρα μας αυτός που είναι σε όλους ανέκαθεν γνωστός είναι ασφαλώς ο Μέγας Βασίλειος, που η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη του την πρωτοχρονιά, δεδομένου ότι απεβίωσε την 1η Ιανουαρίου 379 μ.Χ. [...]
 Το παράδοξο είναι ότι, παρά την επέλαση του Santa Claus σ’ ολόκληρο τον κόσμο, και στις μυθολογίες των άλλων χωρών του πλανήτη υπάρχει ένας ανάλογος Santa Claus, που προσφέρει δώρα και όλα τα υλικά αγαθά!
 • Στη Φινλανδία ο αγαπημένος «άγιος» των παιδιών αποκαλείται Joulupukki που σημαίνει «Ο τράγος των Χριστουγέννων»!
 • Στην Αγγλία ονομάζεται Father Christmas, δηλαδή «Πατέρας των Χριστουγέννων».
 •Στη Γαλλία λέγεται Pere Noel κι αυτός και σημαίνει το ίδιο, «Πατέρας των Χριστουγέννων».
 • Στην Ιταλία είναι ο Baddo Natale, δηλαδή «Μπαμπάς των Χριστουγέννων».
 • Στην Ισπανία είναι ο Papa Noel!
 • Στη Γερμανία είναι ο Christindle ή Kris Kringle (παραφθορά του Kris Kind που σημαίνει Μικρός Χριστός).
 • Στη Ρωσία έχουμε τον Ded moroz δηλαδή τον «Παππού Παγετό»!
 •Στη Σουηδία είναι ο Jultomten, στη Νορβηγία ο Julenissen, στην Ιαπωνία είναι ο Χοτεϊσόκο, στην Κίνα είναι ο Ντουν Τσε Κάο Πεν.


Συνδυασμός παραδόσεων Ευρώπης – Βόρειας Αμερικής

Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στην πόλη Πάταρα της Λυκίας γύρω στο 270 και κοιμήθηκε ανάμεσα στο 343 και στο 352. […] Στα αρχαία χειρόγραφα που εξιστορούν τη ζωή του Αγίου Νικολάου διαβάζουμε ότι όλες τις μέρες της εβδομάδας ο Άγιος θήλαζε όπως όλα τα βρέφη εκτός από τις μέρες της νηστείας, Τετάρτη και Παρασκευή «ουδόλως έβαζε στο στόμα του το μαστό της μητέρας τους, παρά μόνο μετά τη δύση του ηλίου». Ο Άγιος χειροτονήθηκε διάκονος, αργότερα πρεσβύτερος και τέλος αξιώθηκε το μεγάλο βαθμό της Χριστιανοσύνης! Έγινε επίσκοπος στην πόλη Μύρα της Λυκίας. Η παράδοση τον θέλει να γαληνεύει τις φουρτουνιασμένες θάλασσες, να συνοδεύει ταξιδιώτες, να λυτρώνει από άδικο θάνατο αθώους στρατηλάτες αλλά και απλούς πολίτες, να συντρέχει στους αδύναμους και να σώζει τα παιδιά. Ο Άγιος Νικόλαος ανακηρύχθηκε ως προστάτης των ναυτικών, των ταξιδιωτών, των εμπόρων και των παιδιών.

Η συμβολική μορφή του Santa Claus έχει χαρακτηριστικά δάνεια από διάφορες παραδόσεις της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής. Η γνωστή όμως και επιβλητική μορφή του Santa Claus, όπως τον γνωρίζουμε σήμερα, στηρίζεται στην ολλανδική παράδοση, την αρχαιότερη ευρωπαϊκή εικονογράφηση του επισκόπου Sinter Claas, με επισκοπικά άμφια κόκκινου χρώματος, επισκοπική μήτρα που αργότερα εκφυλίστηκε σε κόκκινο σκούφο, στολισμένο όπως και το ένδυμα σε ακριβή ερμίνα, ποιμαντική ράβδο και κατάλευκη γενειάδα.


Γίνεται Santa Nick

 Το 1983 η Coca Cola διαφημίζει για πρώτη φορά το προϊόν της χρησιμοποιώντας τον Άγιο Νικόλαο ο οποίος στη μορφή του είναι λίγο λεπτός και ξερακιανός (ασκητικός). Το 1930 προσλαμβάνεται ο καλλιτέχνης Fred Migen ο οποίος προσωποποιεί τον Santa Claus στη δεξαμενή, πολυκατάστημα της Νέας Υόρκης. Και το 1931 ο καλλιτέχνης Haddon Sundblom προσωποποιεί τον χαρακτήρα του «Father Christmas», με το γνωστό μας χαμογελαστό γεράκο, όπως τον αναγνωρίζει όλος ο κόσμος σήμερα. […] Ο Santa Claus του Sundblom ταξιδεύει με ελικόπτερο ή με τρένο απ’ όπου ρίχνει δώρα στα παιδιά ή διασχίζει τους πάγους της Βόρειας Ευρώπης με έλκηθρο το οποίο σέρνουν τάρανδοι. Τα «καλά παιδάκια» που παίρνουν τα δωράκια του Saint Nick είναι τα γειτονόπουλα του Sundblom στην Αριζόνα, ενώ το 1964 στις εορταστικές εικόνες των Χριστουγέννων συνυπάρχει και ο σκύλος που ανήκει στον ανθοπώλη γείτονα του. […]
http://kosmoskaipolitismos.blogspot.gr/2013/12/blog-post_20.html
paraskevi13.com

Το αβέβαιο μέλλον της Κεντρικής Ευρώπης

Οι έπαινοι του Trump για τον Πούτιν πρέπει να ανησυχούν τους φιλελεύθερους της περιοχής

Dariusz Kalan

24/11/2016

Περίληψη Κειμένου και Βιογραφικό Συγγραφέα

• Print
• Send to friend
• • Decrease font size
  • Text
  • Increase font size

Εμφάνιση άρθρου σε περισσότερες σελίδες

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να γράψετε το σχόλιο σας. Εγγραφείτε στο newsletter για να λαμβάνετε ενημέρωση από το ForeignAffairs.gr.

Το χειρότερο σενάριο για την κεντρική Ευρώπη μόλις ο Donald Trump αναλάβει την αμερικανική προεδρία μοιάζει κάπως σαν το εξής: Αφότου αμφισβητήσει το μέλλον του ΝΑΤΟ και συνεχίσει τους προεκλογικούς επαίνους του για την ηγεσία του προέδρου της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν [1], ο Trump δηλώνει μια έλλειψη ενδιαφέροντος σε ό, τι η Ρωσία κάνει δυτικά των συνόρων της και δέχεται μια προσφορά από τον Πούτιν να δημιουργήσει μια νέα γεωπολιτική συναλλαγή τύπου Γιάλτας. Όπως και με την Σοβιετική Ένωση το 1945, στην Ρωσία θα πρέπει να δοθεί αποτελεσματικός έλεγχος του ανατολικού τμήματος της Ευρώπης. Ο Πούτιν στην συνέχεια θα έχει ελεύθερη πρόσβαση στο υπόλοιπο της Ουκρανίας (υπό οιοδήποτε πρόσχημα επιλέξει), στις χώρες της Βαλτικής (με την δικαιολογία της ανάγκης να σωθούν οι ρωσικές μειονότητες από υποτιθέμενους διωγμούς), και, ενδεχομένως, στην Πολωνία, όλα με την σιωπηρή ευλογία των Ηνωμένων Πολιτειών.

Είναι ποτέ πιθανό να συμβεί ένα τέτοιο δυνητικά χειρότερο σενάριο; Τα κολακευτικά σχόλια του Τραμπ για τον Πούτιν σίγουρα παρουσιάζουν μια αιτία ανησυχίας. Ωστόσο, αμφότερες οι διοικήσεις του Τζορτζ Μπους και του Μπαράκ Ομπάμα ξεκίνησαν την θητεία τους με ανοίγματα προς την Μόσχα. Το 2001, ο Μπους διαβόητα διέδιδε το πώς κοίταξε τον Πούτιν στα μάτια και τον βρήκε «πολύ απλό και αξιόπιστο». Αφότου οι αμερικανο-ρωσικές σχέσεις έγιναν πικρές στο τέλος της δεύτερης θητείας του Μπους, ο Ομπάμα άρχισε την προεδρία του με μια προσφορά για την «επαναφορά» (reset) της σχέσης. Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος θα μπορούσε να αποτρέψει την Ρωσία από την αλλαγή των συνόρων στην Ευρώπη, αρχικά στην βόρεια Γεωργία σε ό, τι αποδείχθηκε ότι ήταν ο πρώτος ευρωπαϊκός πόλεμος του 21ου αιώνα το 2008, και στην συνέχεια, στο νότιο και ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας το 2014. Έτσι, τόσο ο Μπους όσο και ο Ομπάμα τερμάτισαν την θητεία τους στον Λευκό Οίκο απογοητευμένοι σχετικά με τις διαπραγματεύσεις τους με τον Πούτιν.

Στην περίπτωση του Τραμπ, το μοτίβο μπορεί κάλλιστα να αντέξει. Το θεμελιώδες ερώτημα είναι πόσο μακριά θα πάει στην αρχική προσέγγιση του με τον Πούτιν. Ο χάρτης της Κεντρικής Ευρώπης το 2020 μπορεί να εξαρτάται από αυτό.

Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΥΣΗ

Η Κεντρική Ευρώπη, η ομάδα των χωρών ανατολικά της Γερμανίας που προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση μεταξύ 2004 και 2007, έχει από καιρό διατεθεί θετικά προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Υπό την ηγεσία του Αμερικανικού προέδρου Ρόναλντ Ρήγκαν, οι Ηνωμένες Πολιτείες διαδραμάτισαν ενεργό ρόλο στην υποστήριξη της αντικομμουνιστικής αντιπολίτευσης σε σχεδόν όλα αυτά τα κράτη και υιοθέτησαν μια όλο και πιο σκληρή γραμμή κατά των κομμουνιστικών κυβερνήσεών τους. Μετά την άνοδο της δημοκρατίας και της ελεύθερης αγοράς στην περιοχή το 1989, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, προώθησε την επέκταση του ΝΑΤΟ στην κεντρική Ευρώπη στην δεκαετία του 1990, σηματοδοτώντας τον πλήρη διαχωρισμό της από το Ανατολικό Μπλοκ. Ο Μπους, αντιμέτωπος με την 11η Σεπτεμβρίου 2011, έβλεπε την κεντρική Ευρώπη ως έναν νέο και αξιόπιστο σύμμαχο στον αγώνα κατά της παγκόσμιας τρομοκρατίας και της αντιδημοκρατικής οπισθοδρόμησης σε πολλά μετα-σοβιετικά κράτη.

Κατά την διάρκεια της πρώτης θητείας του Ομπάμα, η κεντρική Ευρώπη θεωρήθηκε μια ασφαλής και ειρηνική περιοχή που δεν αντιμετώπιζε καμιά πραγματική απειλή ασφάλειας˙ επομένως, θα μπορούσε να φροντίσει τον εαυτό της. Ως αντιπρόεδρος, ο Τζο Μπάιντεν το έθεσε σε μια ομιλία του το 2009 στο Βουκουρέστι [2]: «Στην Αμερική, δεν σκεπτόμαστε πλέον με όρους του τι μπορούμε να κάνουμε για την κεντρική Ευρώπη, αλλά, μάλλον, με όρους του τι μπορούμε να κάνουμε με την κεντρική Ευρώπη». Δύο χρόνια αργότερα, ο υπουργός άμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς δήλωσε ότι είχε έρθει η ώρα όλη η Ευρώπη να επενδύσει στην δική της άμυνα.

Αλλά το 2014, ο πόλεμος στην Ουκρανία [3] βάζει και πάλι την περιοχή στον χάρτη. Ως η ανατολική πλευρά τόσο της ΕΕ όσο και του ΝΑΤΟ, οι χώρες της Κεντρικής Ευρώπης φοβούνται την ρωσική επιθετικότητα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις τρεις χώρες της Βαλτικής, την Εσθονία, την Λετονία και την Λιθουανία -πρώην σοβιετικές δημοκρατίες που συνορεύουν με το έδαφος της Ρωσίας, η καθεμιά με μια σημαντική σε πληθυσμό ρωσική μειονότητα. Και έχουν δίκιο να είναι νευρικές˙ σύμφωνα με τις εκθέσεις των πολεμικών παιγνίων που συντάχθηκαν από το RAND Corporation το 2014 και το 2015 [4], ρωσικά τανκς θα μπορούσαν να φθάσουν στα περίχωρα των πρωτευουσών της Λετονίας και της Εσθονίας σε μόλις 36 ώρες. Εν τω μεταξύ, η Πολωνία έχει ταραχθεί από την απόφαση του Πούτιν για μετακίνηση πυραύλων «Iskander-M» ικανών να μεταφέρουν πυρηνικά στην περιοχή του Καλίνινγκραντ [5], μια γειτονική ρωσική ομοσπονδιακή περιοχή που βρίσκεται στην ακτή της Βαλτικής Θάλασσας, καθώς και από τις αυξανόμενες στρατιωτικές δαπάνες [6] στον σχεδιαζόμενο ρωσικό προϋπολογισμό του 2017 (30,4%).

Στην πραγματικότητα, η Ρωσία δεν έχει ποτέ αποδεχθεί την στροφή της κεντρικής Ευρώπης προς την Δύση. Όπως σημείωσε κάποτε ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρι [7], η σημερινή ρωσική ηγεσία έχει την τάση να σκέπτεται την γεωπολιτική μέσα από ένα πρίσμα του 19ου αιώνα, με έμφαση στην αύξηση της στρατιωτικής ισχύος και της σφαίρας επιρροής της Ρωσίας. Η Μόσχα εξακολουθεί να θεωρεί αυτές τις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης ως σαν να υπάγονται στην αρμοδιότητά της, κάτι που ο Ομπάμα έφτασε να το καταλάβει μόνο στο τέλος της θητείας του. Ως απάντηση, τετραπλασίασε τις στρατιωτικές δαπάνες στην Ευρώπη στον τελευταίο προϋπολογισμό του και υποστήριξε την ανάπτυξη τεσσάρων ταγμάτων του ΝΑΤΟ, 3.000 έως 4.000 στρατιωτών συνολικά, σε εκ περιτροπής στάθμευση στις χώρες της Βαλτικής και της Ανατολικής Πολωνίας, καθώς και την επέκταση των αμερικανικών στρατιωτικών υποδομών στην Πολωνία και την Ρουμανία (τις βάσεις εκτόξευσης πυραύλων SM-3).

Ο ΠΑΡΑΓΩΝ TRUMP

Ο Donald Trump σε μια προεκλογική εκδήλωση στην Βόρεια Καρολίνα, τον Νοέμβριο του 2016. CARLO ALLEGRI / REUTERS
----------------------------------

Ο Trump κατά πάσα πιθανότητα θα προτείνει την δική του «επαναφορά» με τον Πούτιν, μια «επαναφορά» που μπορεί να συνεπάγεται ακόμη και την άρση των κυρώσεων. Αυτή η χειρονομία δεν θα είναι ενοχλητική από μόνη της –και πάλι, ο Μπους και ο Ομπάμα έκαναν παρόμοια ανοίγματα. Αλλά το ποσό των ρητορικών επαίνων του Trump που έχει συσσωρευτεί στις πλάτες του Πούτιν μέχρι στιγμής δείχνει ότι το επόμενο reset ίσως να μην είναι μόνο ένα μικρό προοίμιο για μια ακόμα αφύπνιση, αλλά μάλλον θα μπορούσε να έρθει να καθορίσει την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ για όλη την θητεία του Trump στην προεδρία. Σκεφτείτε τον Τραμπ να αναφέρεται στην Ουκρανία ως «χάος» και να αμφισβητεί ανοιχτά τις αμερικανικές δεσμεύσεις στο ΝΑΤΟ [8]. Σκεφτείτε, επίσης, τις αναφορές του συμβούλου του, Νιουτ Γκίνγκριτς, για την Εσθονία ως «προάστιο της Αγίας Πετρούπολης» [9] και την αμφισβήτηση της ανάγκης του ΝΑΤΟ να την υπερασπιστεί από εισβολή˙ τους δεσμούς του πρώην σύμβουλου του, Carter Page, με τον ρωσικό ενεργειακό κολοσσό Gazprom, και τους δεσμούς του πρώην επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του, Paul Manafort, με τον Βίκτορ Γιανουκόβιτς [10], τον έκπτωτο φιλο-Ρώσο πρόεδρο της Ουκρανίας. Όλα αυτά αφήνουν πολλούς Κεντροευρωπαίους να ανησυχούν ότι ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ θα τους πουλήσει στην Ρωσία.

Το περίεργο παράδοξο είναι ότι ήταν παραδοσιακά οι Ρεπουμπλικάνοι που έβλεπαν την επαναπροσέγγιση με την Ρωσία με σκεπτικισμό και επεδείκνυαν ισχυρότερη προθυμία να υποστηρίξουν τους Κεντροευρωπαίους συμμάχους τους. Με αυτόν τον τρόπο, ο Trump θα πρέπει να αντιπαλέψει με τις θέσεις των Ρεπουμπλικάνων του Κογκρέσου (για παράδειγμα, τον γερουσιαστή Τζον Μακέιν, Ρεπουμπλικανό της Αριζόνα), όπου θα αντιμετωπίζει κάποια αντιπολίτευση.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ

Εκτός από τον αυταρχικό και θαυμαστή του Πούτιν, Ούγγρο Viktor Orbán [11], ο οποίος υποστήριξε τον Trump από νωρίς με την ελπίδα να σταματήσει το άνευ προηγουμένου επίπεδο της σκληρής κριτικής που κατευθυνόταν στο καθεστώς του από την Ουάσινγκτον υπό τον Ομπάμα, πολύ λίγοι από τους ηγέτες της Κεντρικής Ευρώπης φαίνεται να κατανόησαν την σοβαρότητα της εκλογής του Τραμπ. Το γεγονός ότι υπήρξε εντελώς ασυνάρτητος σχεδόν σε κάθε ζήτημα εξωτερικής πολιτικής σημαίνει ότι κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς θα κάνει μόλις αναλάβει την εξουσία. Ο Trump είναι το ίδιο πιθανό να οδηγήσει στο τέλος του ΝΑΤΟ, όπως και να είναι ο πιο επιθετικός πρόεδρος των ΗΠΑ του 21ου αιώνα μέχρι σήμερα. Έχοντας στο μυαλό αυτή την έλλειψη προβλεψιμότητας, η κεντρική Ευρώπη και η ήπειρος γενικότερα καλά θα κάνει να προετοιμαστεί για να χειριστεί όλο και περισσότερη από την δική της ασφάλεια, και να προβλέψει την προοπτική να ζει σύντομα σε έναν μετα-αμερικανικό κόσμο, ακολουθώντας την λαϊκή ρήση: Ήλπιζε για το καλύτερο και προετοιμάσου για το χειρότερο. Η νίκη του Trump θα πρέπει ως εκ τούτου να επιταχύνει τα σχέδια για την αμυντική εναρμόνιση της ΕΕ και για την ενίσχυση της βοήθειας της ΕΕ προς την Ουκρανία.

Με δεδομένη την άγνοια του Τραμπ για το τι συμβαίνει στον κόσμο, είναι σημαντικό για τους Κεντροευρωπαίους να αγωνιστούν για την προσοχή του και να του υπενθυμίσουν ότι ο απομονωτισμός ποτέ δεν έχει τελειώσει καλά είτε για τις Ηνωμένες Πολιτείες είτε για τον κόσμο γενικότερα. Θα πρέπει επίσης να καταστήσουν σαφές ότι η Εσθονία και η Πολωνία έχουν ηγηθεί στον δρόμο για να δείξουν στα μέλη του ΝΑΤΟ ότι πρέπει να ανταποκριθούν στους στόχους των αμυντικών δαπανών, με την Τσεχική Δημοκρατία και την Σλοβακία να σχεδιάζουν να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες το επόμενο έτος.

Επί του παρόντος, οι σχέσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της κεντρικής Ευρώπης είναι ισχυρές: Η υποστήριξη για τις Ηνωμένες Πολιτείες στην περιοχή έχει διατηρήσει το παραδοσιακά υψηλό επίπεδό της, με την Πολωνία (74%) ως κορυφή σήμερα. Έχοντας αυτό κατά νου, οι Κεντροευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να δώσουν έμφαση στο ότι η αξιοπιστία των ΗΠΑ διακυβεύεται. Αν ο Trump επιλέξει τον ρόλο του καταλύτη του Πούτιν, αυτό θα βλάψει την εικόνα των Ηνωμένων Πολιτειών στις χώρες αυτές για δεκαετίες.

Copyright © 2016 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/europe/2016-11-21/central-europe...

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.foreignaffairs.com/articles/russia-fsu/2016-04-18/russian-po...
[2] https://www.whitehouse.gov/the-press-office/remarks-vice-president-biden...
[3] https://www.foreignaffairs.com/articles/ukraine/2016-09-25/ukraines-next...
[4] https://www.rand.org/content/dam/rand/pubs/research_reports/RR1200/RR125...
[5] https://www.theguardian.com/world/2016/oct/07/russia-moving-nuclear-capa...
[6] http://www.kommersant.ru/doc/3145240
[7] https://www.foreignaffairs.com/interviews/2016-10-17/envoy
[8] https://www.washingtonpost.com/news/checkpoint/wp/2016/07/21/donald-trum...
[9] http://www.cbsnews.com/news/newt-gingrich-trump-would-reconsider-his-obl...
[10] https://www.washingtonpost.com/politics/inside-trumps-financial-ties-to-...
[11] https://www.foreignaffairs.com/articles/hungary/2015-02-08/hungarian-putin

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.grκαι στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition

“Ψέμα του αιώνα”, το ύψος του ελληνικού χρέους

Πολ Καζαριάν: “Ψέμα του αιώνα”, το ύψος του ελληνικού χρέους

03/12/2016 17:31 | Κατηγορίες: Ελλάδα - Κύπρος,Ενέργεια & Οικονομία  Αποστολή με email |

 Print  PDF

O Aμερικανός μεγαλοεπενδυτής Πολ Kαζαριάν, ο μεγαλύτερος ιδιώτης επενδυτής στην Ελλάδα, πιστεύει ότι η χώρα μας δεν έχει πρόβλημα χρέους, διότι αυτό απλούστατα ανέρχεται όχι στο 177% αλλά στο 71% του ΑΕΠ της. Συνεπώς «το ύψος του ελληνικού χρέους είναι το ψέμα του αιώνα», όπως είπε χαρακτηριστικά ο Kαζαριάν στην διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού Spiegel.

Ο 61xρονος ιδρυτής της αμερικανικής επενδυτικής εταιρείας Japanica Partners, ο οποίος υπήρξε στο παρελθόν τραπεζίτης της Goldman Sachs, στηρίζει την άποψή του έχοντας ως κριτήριο το χρονικό και όχι το ονομαστικό ύψος του στον τρόπο προσδιορισμού του χρέους: Eάν υπολογίσει κανείς σωστά το ελληνικό χρέος, το ύψος του δεν ανέρχεται στο 177%, αλλά το ανώτερο στο 71% του ελληνικού ΑΕΠ.

Σύμφωνα με τον Καζαριάν ο υπολογισμός του χρέους θα πρέπει να γίνει λοιπόν όχι με βάση την ονομαστική του αξία, δηλαδή 312 δισ. ευρώ το 2015, αλλά με βάση την χρονική αξία των υποχρεώσεων της Ελλάδας. Θα πρέπει, δηλαδή, να συνυπολογισθεί «η κεκαλυμμένη διαγραφή» μέρους του ελληνικού χρέους, όχι μόνο δια του χαμηλού επιτοκίου, αλλά και δια της μεγάλης παρατάσεως της έναρξης αποπληρωμής του χρέους ήτοι δέκα χρόνια αργότερα από ό,τι είχε αρχικά συμφωνηθεί και αυτό σημαίνει «μικρότερη επιβάρυνση λόγω του πληθωρισμού», όπως είπε στο γερμανικό περιοδικό. «Η χρονική αξία είναι η βάση της χρηματοοικονομικής λογιστικής» τονίζει μάλιστα ο Αμερικανός μεγαλοεπενδυτής στο Spiegel.

Επισημαίνει δε επίσης ότι «η Ελλάδα πιέζεται να πάρει περισσότερη οικονομική βοήθεια από τις χώρες του ευρώ, αυτές δίνουν μόνο υπό την προϋπόθεση των δημοσιονομικών πλεονασμάτων και ωθούν την κυβέρνηση σε βαρύ πρόγραμμα λιτότητας και σε αντιλαϊκές και συχνά αμφισβητούμενες μεταρρυθμίσεις».

H λύση την οποία προτείνει ο Καζαριάν είναι να αποδείξει η Ελλάδα καταρχάς το αληθινό ύψος του χρέους της «με βάση τους διεθνώς αναγνωρισμένους κανόνες», διότι «τότε θα γίνονταν εμφανές ότι το χρέος της είναι στην πραγματικότητα μικρότερο από εκείνο άλλων χωρών».

ΠΗΓΕΣ: Spiegel, Deutsche Welle, ΑΠΕ-ΜΠΕhttp://www.defence-point.gr/news/?p=166342