Η Βιέννη ενός Βιεννέζου

2 Δεκεμβρίου 2015 - 18:18

 

Τελευταία τροποποίηση στις 2 Δεκεμβρίου, 2015 - 18:19

Ταξίδια

 0  0  0 

 

Ο Στέφαν Λιντλμπάουερ μας ξεναγεί στα αγαπημένα του στέκια στην πρωτεύουσα της Αυστρίας: από μουσεία μέχρι σοκολατερί και από καθεδρικούς ναούς μέχρι Αμέρικαν μπαρ.

Η Βιέννη είναι τα βαλς, οι ελεύθεροι χώροι πρασίνου και ο Δούναβης. Είναι ο Γιόχαν Στράους, ο Εγκον Σίλε και ο Γκούσταβ Μάλερ. Eίναι η ιστορία της και ο πολιτισμός της, που κάνουν την παρουσία τους αισθητή σε κάθε γωνιά της πόλης: από τον πιο μεγάλο δρόμο έως το πιο μικρό σοκάκι της. Είναι τα μυστικά της, που μπορείς αναπάντεχα να ανακαλύψεις στα πιο απροσδόκητα σημεία - όπως τα κονσέρτα εκκλησιαστικού οργάνου στην πανέμορφη μπαρόκ εκκλησία του Αγίου Πέτρου (Peter Kirche) και οι ποδηλατάδες στην Hauptallee, την κεντρική «αρτηρία» του δημοφιλούς -όχι μόνο για το λούνα παρκ του- πάρκου Prater.

Η αγαπημένη μου γειτονιά είναι το ιστορικό κέντρο, όπου έχω επιλέξει να ζω. Εδώ χτυπάει ο σφυγμός της πόλης και από εδώ ξεκινούν τις περιηγήσεις τους οι επισκέπτες. Ομως λατρεύω εξίσου το 19ο διαμέρισμα για τα αυθεντικά αυστριακά καπηλειά του -Heurige για τους ντόπιους-, για τους περιπάτους στους αμπελώνες του και για τη μοναδική θέα στην πόλη.

Ο καφές αποτελεί κομμάτι της βιεννέζικης κουλτούρας και είναι, φυσικά, ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσεις τη μέρα σου: τα μαρμάρινα τραπέζια, οι καρέκλες Thonet, το γλυκό ημέρας, η κουβέντα και η καλή παρέα δίνουν το στίγμα στα ιστορικά καφενεία, όπως το Cafe Landtmann. Δοκιμάστε οπωσδήποτε το apfelstrudel του - σερβίρεται σε βαθύ πιάτο με μπόλικη κρέμα από πάνω.

Το Cafe Landtmann είναι κατά κανόνα και μία από τις βασικές στάσεις μιας διαδρομής που αγαπώ πολύ και ξεκινά από τον Καθεδρικό του Αγίου Στεφάνου, περνά από την οδό Graben, τις εμβληματικές πλατείεςMichaelerplatz και Heldenplatz μπροστά στο Ανάκτορο των Αψβούργων, συνεχίζει στο ωραιότερο βουλεβάρτο του κόσμου, την κυκλική Ringstrasse, και από εκεί στο Δημαρχείο και το Εθνικό Θέατρο (Burgtheater), για να καταλήξει στις πλατείες Freyung και Hof. Μια μικρή λεπτομέρεια: η στοά Freyung Passage κρύβει το πιο... γλυκό μυστικό της Βιέννης, τη λατρεμένη μπουτίκ Xocolat με τις συγκλονιστικές σοκολατένιες μπουκιές της. Κατηφορίζοντας προς το Κανάλι του Δούναβη, το φουτουριστικό αρχιτεκτόνημα Motto Am Flussμοιάζει με ταχύπλοο, στην πραγματικότητα όμως φιλοξενεί στον πρώτο όροφο ένα εξαιρετικό εστιατόριο διακοσμημένο με βενετσιάνικα στοιχεία της δεκαετίας του ’50 και ένα καφέ στο δεύτερο επίπεδο, που σερβίρει μεταξύ άλλων πολύ προσεγμένα πρωινά με θέα στο ποτάμι.

Το πιο δύσκολο πράγμα για έναν Βιεννέζο είναι ίσως να ξεχωρίσει τα αγαπημένα του μουσεία. Αν έπρεπε να διαλέξω τρία, θα έλεγα ότι αυτά είναι το Leopold για την πλέον αντιπροσωπευτική συλλογή του με έργα αυστριακής τέχνης -και κυρίως για το «κεφάλαιο» Εγκον Σίλε-, τοΙστορίας της Τέχνης για τα αριστουργήματα του Ραφαήλ, του Βερμέερ, του Μπρίγκελ, του Καραβάτζιο και, τέλος, το Albertina, που μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου φιλοξενεί μια σπουδαία έκθεση αφιερωμένη στον Εντβαρτ Μουνκ.

Χρειάζεται αρκετή προσπάθεια για να μπορέσεις να βρεις στη Βιέννη σημεία που να μη «βοούν» ότι είναι τουριστικά. Ενα τέτοιο είναι η ιταλική οστερία Pronto da Salvo. Μικρή αλλά ανεκτίμητη, έχει έναν καταπληκτικό Σικελό ιδιοκτήτη που μαγειρεύει τα καλύτερα πιάτα με ζυμαρικά στην πόλη. Αλλά επειδή Βιέννη χωρίς σνίτσελ δεν... γίνεται, συστήνω ανεπιφύλακτα το Figlmuller: το μέγεθος της μερίδας θα σας κάνει να παραμιλάτε.

Ο παράδεισος του γλυκατζή είναι κατά τη γνώμη μου το Demel Konditorei: αδιαφορήστε για τις θερμίδες και... πάρτε σοκολατάκια και Sachertorten σε κουτί για το σπίτι. Στοιχηματίζω ότι θα δυσκολευτείτε να διαλέξετε. Προσωπικά, δεν μπορώ ποτέ να αντισταθώ στους 120 πάγκους με κάθε λογής καλούδια της αγοράς τροφίμων Naschmarkt: παραμένει στην ίδια περίπου θέση από τα τέλη του 18ου αιώνα (αρχικά ως σημείο πώλησης φρέσκου γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων) και διαθέτει εξαιρετική γκάμα προϊόντων - αχνιστά ψωμιά, τυριά, πίκλες, αλλαντικά, φρέσκα φρούτα και λαχανικά, ξηρούς καρπούς, εξωτικές λιχουδιές, αρωματικά ξίδια κ.ά.


Aπό τα μέσα Νοεμβρίου μέχρι και ανήμερα τα Χριστούγεννα -σε κάποιες περιπτώσεις μέχρι και τις 26/12- οι ωραιότερες πλατείες της πόλης φιλοξενούν τις φημισμένες βιεννέζικες χριστουγεννιάτικες αγορές. Η πόλη φοράει τα καλά της, οι πάγκοι πωλούν διαλεχτά στολίδια και σπιτικές λιχουδιές, ενώ το παραδοσιακό ζεστό κρασί με μπαχαρικά Glühwein δίνει και... παίρνει (ευφραίνοντας τους επισκέπτες τα κρύα βράδια του Δεκέμβρη). Στη Maria-Theresien Platz, ανάμεσα στο Moυσείο Φυσικής Ιστορίας και το Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης, λειτουργεί μία από τις αγαπημένες μου γιορτινές αγορές, που μάλιστα φέτος θα παραμείνει ανοιχτή μέχρι και την Πρωτοχρονιά. Κάθε χρόνο κάνω πάντα μια βόλτα και από τη Χριστουγεννιάτικη Αγορά της Stephansplatz, δίπλα από τον Καθεδρικό, όμως λόγω της θέσης της συγκεντρώνει υπερβολικά πολύ κόσμο.

Aν υπάρχει ένα μέρος στην πόλη στο οποίο οι φίλοι μου ξέρουν ότι θα με βρουν, αν έχω βγει για ποτό, αυτό είναι το Loos Bar. To πρώτο American bar της πόλης, δημιούργημα του πρωτοπόρου Αυστριακού αρχιτέκτονα Αντολφ Λος το 1908, είναι ένα κομψοτέχνημα του μοντερνισμού με τακτικούς θαμώνες, vintage κοκτέιλ και υπέροχη ατμόσφαιρα. Wasabi Martini ή Kleinod Collins θα παραγγείλω συνήθως στο έτερο αγαπημένο μου μπαρ, το Kleinod (που θα πει «διαμαντάκι»). Πιάστε τραπέζι κάτω από τον εντυπωσιακό πολυέλαιο, απέναντι από την μπάρα, και έχετε κατά νου ότι στο γοτθικό κτίριο όπου στεγάζεται έζησαν για μια σύντομη περίοδο της ζωής τους ο Μότσαρτ και ο Μπραμς.http://www.briefingnews.gr/taxidia/i-vienni-enos-viennezoy