Επεισόδιο Νίκολσον
Ένα περιστατικό χαρακτηριστικό της ανικανότητας του Ελληνικού Κράτους από τις πρώτες δεκαετίες της ίδρυσής του
Δύσκολα συναντάται αλλού αυτό που συμβαίνει κατά κόρον και παραδοσιακά στην Ελλάδα...
Δεν είναι πολλοί εκείνοι οι λαοί που έχουν τόσο χαμηλή ιδέα για τη σύγχρονη ιστορία της χώρας τους, που στέκουν τόσο καχύποπτοι απέναντι στις δομές και τη λειτουργία του σύγχρονου κράτους τους, που εντέλει αναγνωρίζουν ότι ήδη από την ίδρυσή του αυτό το κράτος υπήρξε δέσμιο ξένων συμφερόντων, σχέσεων εξάρτησης από αλλότριες δυνάμεις, ανίκανο να ορθώσει το ανάστημά του και να διεκδικήσει τη θέση του στον παγκόσμιο χάρτη.
Πρόκειται για ένα διευρυμένο φαινόμενο δυσπιστίας απέναντι στους κρατικούς μηχανισμούς, που το ίδιο το ελληνικό κράτος δεν έχει πάψει να τρέφει ήδη από τις πρώτες δεκαετίες της ίδρυσής του το 1830.
Το περιστατικό που ακολουθεί έχει μείνει στην ιστορία ως «Επεισόδιο Νίκολσον» και θεωρείται ενδεικτικό του βαθμού εξάρτησης και αδυναμίας του ελληνικού κράτους.
Σύμφωνα με τον ιστότοπο sansimera.gr, όλα ξεκίνησαν το απόγευμα της 4ης Ιανουαρίου του 1885 - 16 Ιανουαρίου με το νέο ημερολόγιο - όταν ο Άγγλος επιτετραμμένος στην Αθήνα, Άρθουρ Νίκολσον (1849-1928), μαζί με τη σύζυγό του μετέβησαν στις υπώρειες του Λυκαβηττού για να περπατήσουν και να θαυμάσουν τη θέα της πόλης.
Ο Νίκολσον δεν ήταν ένας τυχαίος διπλωμάτης, αλλά μέλος της βρετανικής ελίτ, γυναικάδελφος του λόρδου Ντάφεριν, πρεσβευτή τής αυτού μεγαλειότητας στην Κωνσταντινούπολη. Εκείνη την περίοδο ο Δήμος Αθηναίων είχε προβεί σε εκτεταμένη πευκοφύτευση του Λυκαβηττού και απαγόρευε τη διέλευση σε ορισμένα σημεία του λόφου. Τη φύλαξη του Λυκαβηττού είχε αναλάβει
η Χωροφυλακή.
Την ημέρα εκείνη, υπηρεσία εκτελούσε ένας αψίκορος χωροφύλακας (και διανοητικά ανισόρροπος, σύμφωνα με κάποιες πηγές), ονόματι Λουκάς Καλπούζος. Μόλις είδε το διπλωματικό ζεύγος να κινείται κοντά στην απαγορευμένη ζώνη, το διέταξε να σταματήσει με σκαιό τρόπο. Όταν ο Νίκολσον του ανακοίνωσε την ιδιότητά του, το όργανο της τάξης τον τράβηξε από το μανίκι και τον χτύπησε στον ώμο με ένα μπαστούνι.
Σύμφωνα και πάλι με το sansimera.gr, το επεισόδιο αυτό προκάλεσε την έντονη διαμαρτυρία της βρετανικής πρεσβείας. Ο Νίκολσον, παρακάμπτοντας το πρωτόκολλο, επισκέφθηκε τον πρωθυπουργό Χαρίλαο Τρικούπη στο γραφείο του και απαίτησε την απόλυση του Καλπούζου.
Ο Τρικούπης, αφού εξέφρασε τη λύπη του για το περιστατικό, έκανε δεκτό το αίτημά του και έδωσε εντολή να εκδοθεί ημερήσια διαταγή για την απόλυση του Καλπούζου, η οποία θα διαβαζόταν σε συγκέντρωση του προσωπικού της Χωροφυλακής και στη συνέχεια θα δημοσιευόταν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Προς στιγμήν, το επεισόδιο φαινόταν ότι έβαινε προς εκτόνωση, αφού ο Νίκολσον με την απόλυση του χωροφύλακα θεωρούσε τον εαυτό του δικαιωμένο.
Όμως, όταν διάβασε την ημερησία διαταγή εξεμάνη, αφού σε αυτήν αναφέρονταν και οι δικές του ευθύνες για το επεισόδιο του Λυκαβηττού. Με την παρότρυνση Γερμανών διπλωματών απαίτησε δημόσια συγγνώμη από το Σώμα της Χωροφυλακής. Και αυτή η απαίτησή του έγινε δεκτή από τον αγγλόφιλο Τρικούπη.
Έτσι, στις 11 π.μ. της 7ης Ιανουαρίου, δύναμη από εκατό άνδρες της Χωροφυλακής Αθηνών παρατάχθηκε στην Πλατεία Συντάγματος και παρουσίασε όπλα στον Βρετανό πρόξενο Μέρλιν, ενώ η μπάντα παιάνιζε τον εθνικό ύμνο της Μεγάλης Βρετανίας «God Save The Queen».
O δημόσιος εξευτελισμός της Ελλάδας προκάλεσε τη λαϊκή οργή και όξυνε τις επιθέσεις της Δηλιγιαννικής αντιπολίτευσης. Το επεισόδιο Νίκολσον επίσπευσε την πτώση της κυβέρνησης Τρικούπη, που έτσι κι αλλιώς βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο, εξαιτίας της φορομπηχτικής πολιτικής της.
Δεν είναι πολλοί εκείνοι οι λαοί που έχουν τόσο χαμηλή ιδέα για τη σύγχρονη ιστορία της χώρας τους, που στέκουν τόσο καχύποπτοι απέναντι στις δομές και τη λειτουργία του σύγχρονου κράτους τους, που εντέλει αναγνωρίζουν ότι ήδη από την ίδρυσή του αυτό το κράτος υπήρξε δέσμιο ξένων συμφερόντων, σχέσεων εξάρτησης από αλλότριες δυνάμεις, ανίκανο να ορθώσει το ανάστημά του και να διεκδικήσει τη θέση του στον παγκόσμιο χάρτη.
Πρόκειται για ένα διευρυμένο φαινόμενο δυσπιστίας απέναντι στους κρατικούς μηχανισμούς, που το ίδιο το ελληνικό κράτος δεν έχει πάψει να τρέφει ήδη από τις πρώτες δεκαετίες της ίδρυσής του το 1830.
Το περιστατικό που ακολουθεί έχει μείνει στην ιστορία ως «Επεισόδιο Νίκολσον» και θεωρείται ενδεικτικό του βαθμού εξάρτησης και αδυναμίας του ελληνικού κράτους.
Σύμφωνα με τον ιστότοπο sansimera.gr, όλα ξεκίνησαν το απόγευμα της 4ης Ιανουαρίου του 1885 - 16 Ιανουαρίου με το νέο ημερολόγιο - όταν ο Άγγλος επιτετραμμένος στην Αθήνα, Άρθουρ Νίκολσον (1849-1928), μαζί με τη σύζυγό του μετέβησαν στις υπώρειες του Λυκαβηττού για να περπατήσουν και να θαυμάσουν τη θέα της πόλης.
Ο Νίκολσον δεν ήταν ένας τυχαίος διπλωμάτης, αλλά μέλος της βρετανικής ελίτ, γυναικάδελφος του λόρδου Ντάφεριν, πρεσβευτή τής αυτού μεγαλειότητας στην Κωνσταντινούπολη. Εκείνη την περίοδο ο Δήμος Αθηναίων είχε προβεί σε εκτεταμένη πευκοφύτευση του Λυκαβηττού και απαγόρευε τη διέλευση σε ορισμένα σημεία του λόφου. Τη φύλαξη του Λυκαβηττού είχε αναλάβει
η Χωροφυλακή.
Την ημέρα εκείνη, υπηρεσία εκτελούσε ένας αψίκορος χωροφύλακας (και διανοητικά ανισόρροπος, σύμφωνα με κάποιες πηγές), ονόματι Λουκάς Καλπούζος. Μόλις είδε το διπλωματικό ζεύγος να κινείται κοντά στην απαγορευμένη ζώνη, το διέταξε να σταματήσει με σκαιό τρόπο. Όταν ο Νίκολσον του ανακοίνωσε την ιδιότητά του, το όργανο της τάξης τον τράβηξε από το μανίκι και τον χτύπησε στον ώμο με ένα μπαστούνι.
Σύμφωνα και πάλι με το sansimera.gr, το επεισόδιο αυτό προκάλεσε την έντονη διαμαρτυρία της βρετανικής πρεσβείας. Ο Νίκολσον, παρακάμπτοντας το πρωτόκολλο, επισκέφθηκε τον πρωθυπουργό Χαρίλαο Τρικούπη στο γραφείο του και απαίτησε την απόλυση του Καλπούζου.
Ο Τρικούπης, αφού εξέφρασε τη λύπη του για το περιστατικό, έκανε δεκτό το αίτημά του και έδωσε εντολή να εκδοθεί ημερήσια διαταγή για την απόλυση του Καλπούζου, η οποία θα διαβαζόταν σε συγκέντρωση του προσωπικού της Χωροφυλακής και στη συνέχεια θα δημοσιευόταν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Προς στιγμήν, το επεισόδιο φαινόταν ότι έβαινε προς εκτόνωση, αφού ο Νίκολσον με την απόλυση του χωροφύλακα θεωρούσε τον εαυτό του δικαιωμένο.
Όμως, όταν διάβασε την ημερησία διαταγή εξεμάνη, αφού σε αυτήν αναφέρονταν και οι δικές του ευθύνες για το επεισόδιο του Λυκαβηττού. Με την παρότρυνση Γερμανών διπλωματών απαίτησε δημόσια συγγνώμη από το Σώμα της Χωροφυλακής. Και αυτή η απαίτησή του έγινε δεκτή από τον αγγλόφιλο Τρικούπη.
Έτσι, στις 11 π.μ. της 7ης Ιανουαρίου, δύναμη από εκατό άνδρες της Χωροφυλακής Αθηνών παρατάχθηκε στην Πλατεία Συντάγματος και παρουσίασε όπλα στον Βρετανό πρόξενο Μέρλιν, ενώ η μπάντα παιάνιζε τον εθνικό ύμνο της Μεγάλης Βρετανίας «God Save The Queen».
O δημόσιος εξευτελισμός της Ελλάδας προκάλεσε τη λαϊκή οργή και όξυνε τις επιθέσεις της Δηλιγιαννικής αντιπολίτευσης. Το επεισόδιο Νίκολσον επίσπευσε την πτώση της κυβέρνησης Τρικούπη, που έτσι κι αλλιώς βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο, εξαιτίας της φορομπηχτικής πολιτικής της.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου