Αυτή η εικόνα που λήφθηκε από ένα νέο βίντεο της NASA για τον ήλιο και βασίζεται σε δεδομένα από το Solar Dynamics Observatory (SDO), δείχνει το ευρύ φάσμα των μηκών κύματος – αόρατα στο γυμνό μάτι – που μπορεί να δει το τηλεσκόπιο. Το SDO μετατρέπει τα μήκη κύματος σε εικόνα που μπορεί να αντιληφθεί ο άνθρωπος και το φως χρωματίζεται σε ένα ουράνιο τόξο χρωμάτων.

Κίτρινο φως των 5800 Angstroms, για παράδειγμα, προέρχεται γενικά από υλικό με θερμοκρασία περίπου 5700 βαθμούς C, που αντιπροσωπεύει την επιφάνεια του ήλιου. Ακραίο υπεριώδες φως των 94 Angstroms, το οποίο συνήθως χρωματίζεται με πράσινο χρώμα στις εικόνες SDO, προέρχεται από άτομα που έχουν θερμοκρασία 6.300.000 βαθμούς C και είναι ένα καλό μήκος κύματος για την εξέταση ηλιακών εκλάμψεων, οι οποίες μπορούν να φθάσουν σε τέτοιες υψηλές θερμοκρασίες.

Με την εξέταση των εικόνων του ήλιου σε μια ποικιλία μηκών κύματος – όπως γίνεται όχι μόνο από το SDO , αλλά και από το Interface Region Imaging Spectrograph και το Solar Observatory Terrestrial Relations της NASA και το Heliospheric Observatory της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος σε συνεργασία με την NASA – οι επιστήμονες μπορούν να παρακολουθούν πώς τα σωματίδια και η θερμότητα κινούνται μέσα από την ατμόσφαιρα του ήλιου.

http://www.tsene.com/2013/12/%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CF%8C%CE%BE%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CE%BC%CE%AE%CE%BA%CE%B7-%CE%BA%CF%8D%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82/

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΥΜΑΡΕΙΑ!

Οδηγίες για έχοντες πολιτικές βλέψεις

Πρώτον γράφεστε σε ένα πολιτικό κόμμα ως μέλος

Δεύτερον Μοιράζετε φυλλάδια και κολλάτε αφίσες

Τρίτον Γράφεστε σε δύο τουλάχιστον συλλόγους με "κοινωνική  δράση"

όπως ''σώστε τον σκίουρο'', ''οι φίλοι της ματζουράνας'' κ.λ.π δείχνοντας ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ.

Τέταρτον Πληρώνετε ένα-δύο δημοσιογράφους να γράφουν για εσάς ένα άρθρο την εβδομάδα με φώτο από κοινωνικές δράσεις π.χ. μάζεμα σκουπιδιών, κέρασμα κονιάκ σε άστεγους κ.λ.π.

Πέμπτον Πηγαίνετε σε όλα τα χάπενιγκ της τοπικής αυτοδιοίκησης και βρίζετε το δήμαρχο.

Έκτον Κερνάτε όλα τα στελέχη του κόμματός σας και τους ''σπατουλάρετε ''συνεχώς

Έβδομον Αγοράζετε τουλάχιστον δύο μεταπτυχιακά ώστε να έχετε διπλώματα και παπλώματα.

Λοιπόν το προφίλ σας έχει ολοκληρωθεί μπράβο είστε σίγουρα ο επόμενος δημοτικός σύμβουλος της πόλης σας και με λίγη προσπάθεια και ''υπονομεύοντας΄΄ τα υπόλοιπα στελέχη του κόμματός σας μπορεί να εκλεγείτε και αντιδήμαρχος αφού βέβαια υποσχεθείτε ''ΛΑΓΟΎΣ-ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΕΤΡΑΧΕΙΛΙΑ.

Κίνδυνος πολιτικής αναταραχής στην Ελλάδα

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΔΙΕΘΝΗ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ / 24/12/2013 ΣΤΙΣ 11:20 /

Ο βρετανικός Economist αποτιμά τις πιθανότητες για κάθε χώρα ξεχωριστά και κατατάσσει την Ελλάδα στην βαθμίδα «πολύ υψηλού ρίσκου», βάζοντάς την ως μοναδική ευρωπαϊκή χώρα στην τελευταία και πιο «επικίνδυνη» ομάδα.

Η επιθεώρηση δεν υπολογίζει μόνο τον κίνδυνο που προέρχεται από την οικονομική κρίση, αλλά κυρίως τον οξειδωτικό συνδυασμό της με την αποδυνάμωση της εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα. Αυτό φαίνεται και από το ότι οι υπόλοιπες χώρες του λεγόμενου ευρωπαϊκού Νότου κατατάσσονται στην αμέσως προηγούμενη βαθμίδα.

Ο πίνακας του Economist βάζει την Ελλάδα στην ομάδα «πολύ υψηλού ρίσκου» για αναταραχές, μαζί με χώρες όπως η Αργεντινή, η Αίγυπτος, η Βενεζουέλα, η Συρία, το Μπαγκλαντές και ο Λίβανος.

Στην προηγούμενη ομάδα, τις χώρες «υψηλού ρίσκου», βρίσκεται η Κύπρος, η Πορτογαλία, η Ισπανία και χώρες όπως η Αλβανία, η Βουλγαρία, η Ρουμανία αλλά και η Αιθιοπία και η Ουκρανία.

Η Ιρλανδία και η Ιταλία βρίσκονται στις χώρες «ενδιάμεσου ρίσκου». Η κατάταξη καταρτίστηκε από την «ομάδα» αναλυτών EMU του Economist και, όπως εξηγεί το μέλος της Λάζα Κέκιτς, η δύσκολη οικονομική κατάσταση θεωρείται αναγκαία μεν αλλά όχι πάντοτε ικανή συνθήκη για το ξέσπασμα ταραχών.

«Η μείωση εισοδημάτων και η υψηλή ανεργία δεν ακολουθούνται πάντοτε από ταραχές. Μόνο όταν οι οικονομικές δυσκολίες συνοδεύονται από άλλα στοιχεία αδυναμίας υπάρχει κίνδυνος αστάθειας» λέει, αναφέροντας ως τέτοιους παράγοντες «τις μεγάλες οικονομικές ανισότητες, την κακή διακυβέρνηση, τα χαμηλά επίπεδα κοινωνικού κράτους, τις εθνοτικές εντάσεις και το ιστορικό ταραχών».http://www.4news.gr/%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B4%CF%85%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%AE%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5/

Αυτές τις άγιες ημέρες μην ξεχνάμε τους συμπολίτες μας πολιτικούς, που πλέον δεν έχουν τα λεφτά να πάρουν ένα σημαιάκι στον ψηφοφόρο τους, που δεν γίνονται πλέον "επενδύσεις" στην Ελλάδα και δεν παίρνουν το καθιερωμένο "δωράκι '' τους που δεν μπορούν να βγούνε έξω να διασκεδάσουν για να μήν προκαλέσουν και αναγκάζονται να τρέχουν στο εξωτερικό για διακοπές (άτιμη ξενιτειά). Το κάθε κόμμα πλέον φυτοζωεί δεν μπορεί να διορίσει εάν είναι δυνατόν (άτιμη τρόικα), και πάνω απ'όλα ο χλευασμός των παλαιών πολιτικών οι οποίοι θεωρούν ανίκανους να 'κλέψουν' τους τωρινούς εθνοσωτήρες, ποια σωτηρία της Ελλάδος μπορεί να αντικαταστήσει τη σωτηρία του κόμματος (πάνω απ' όλα), οι βουλευτές της Αντιπολίτευσης προσεύχονται (σχήμα λόγου) να μην πέσει η κυβέρνηση, διότι δεν ξέρουν αν στις επόμενες εκλογές θα είναι βουλευτές.

Νερό: "ανθρώπινο" ή "εμπορεύσιμο" αγαθό;

Νερό: "ανθρώπινο" ή "εμπορεύσιμο" αγαθό;

Ίσως κάποιοι νομίσουν ότι το πρόβλημα με την εκμετάλλευση των υδάτινων πόρων αφορά τις φτωχές ή τις τριτοκοσμικές χώρες. Μέγα λάθος! Οι πολυεθνικές τού χώρου, μπορεί να συσσωρεύουν κέρδη ευκολώτερα σε τέτοιες χώρες αλλά δεν υστερούν και με τις χώρες τού ανεπτυγμένου κόσμου.

Στην παγκόσμια αγορά νερού κυριαρχούν δέκα πολυεθνικές. Οι δυο μεγαλύτερες είναι οι Suez και η Vivendi (τις οποίες είδαμε στο χτεσινό σημείωμα για την Αργεντινή) ενώ σημαντικού μεγέθους είναι οι βρεττανικές Thames Water και Wessex Water αλλά και η γαλλική Veolia. Η Suez δραστηριοποιείται σε 130 χώρες (και στην Ελλάδα) και η Vivendi σε 90. Η παγκόσμια αγορά υδάτινων πόρων εκτιμάται ότι πλησιάζει σε μέγεθος το ένα τρισεκατομμύριο δολλάρια.

Βέβαια, θα μπορούσε κάποιος να παρατηρήσει ότι σήμερα το 90% των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης σε ολόκληρο τον κόσμο καλύπτεται από δημόσιες επιχειρήσεις. Όμως, αυτό το στοιχείο αποκαλύπτει πόσο "ψωμί" υπάρχει σ' αυτόν τον τομέα για τα μονοπώλια. Αυτός είναι ο λόγος που οι παγκόσμιοι καπιταλιστικοί οργανισμοί (ΔΝΤ, ΠΟΕ, Παγκόσμια Τράπεζα κλπ) έχουν λυσσάξει υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων των υδάτινων πόρων. Κι αυτός είναι ο λόγος που το 2002 η συνδιάσκεψη του Τόκιου δεν δέχθηκε να διακηρύξει ότι το νερό αποτελεί "ανθρώπινο αγαθό" (όπως ο αέρας) αλλά "εμπορεύσιμο αγαθό".

Υπολογίζεται ότι μέχρι το 2015, ένας στους έξι ανθρώπους σε όλον τον κόσμο θα εξαρτάται από κάποια ιδιωτική εταιρεία ύδρευσης. Όσο για εκείνους που θεωρούν ότι το πρόβλημα αφορά μόνο τις φτωχές και τριτοκοσμικές χώρες, ας μάθουν ότι οι αναλύσεις προβλέπουν πως μέχρι το 2015 θα έχουν ιδιωτικοποιηθεί το 65% των υδάτινων πόρων των Ηνωμένων Πολιτειών και το 75% της Ευρωπαϊκής Ένωσης!


Ας δούμε και μερικά παραδείγματα από τον δυτικό κόσμο. Το 1989 ιδιωτικοποιήθηκαν στην Αγγλία και την Ουαλία οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης. Από τότε, το νερό έχει γίνει αντικείμενο αγοραπωλησίας και κερδοσκοπίας για ένα πλήθος ομίλων, επενδυτικών κεφαλαίων, τραπεζών και ταμείων από όλο τον κόσμο, με τους λογαριασμούς τού νερού να αυξάνονται υπέρογκα κάθε χρόνο. Παράλληλα, μια έρευνα του παρατηρητήριου Corporate Watch σχετικά με την οικονομική κατάσταση 19 εταιριών ύδρευσης και αποχέτευσης στην Αγγλία και την Ουαλία βρήκε ότι (α) σχεδόν το ένα τρίτο των χρημάτων που δαπανώνται για τους λογαριασμούς του νερού πηγαίνει στις τράπεζες και τους επενδυτές, ως τόκοι και μερίσματα, (β) οι πολίτες πληρώνουν ετησίως 2 δισ. λίρες (2,3 δις ευρώ) παραπάνω απ' όσα θα πλήρωναν αν η υπηρεσία νερού και αποχέτευσης ήταν δημόσια, (γ) έξι από τις 19 εταιρείες έχουν την έδρα τους εκτός Μεγάλης Βρεττανίας, σε κάποιον φορολογικό παράδεισο, με αποτέλεσμα το κράτος να μην εισπράττει ούτε φόρους και (δ) οι διευθύνοντες σύμβουλοι των 19 εταιρειών ύδρευσης πληρώθηκαν σχεδόν 10 εκατ. λίρες σε μισθούς και μπόνους το 2012. Την ίδια ώρα, επειδή οι εταιρείες δεν ενδιαφέρονται για την κατάσταση των δικτύων, το ένα τέταρτο της παροχής νερού χάνεται σε διαρροές.

Επίσης:
- Στο Παρίσι, το 2011 ο δήμος υποχρεώθηκε να καταγγείλει την σύμβασή του με τις πολυθενικές Suez και Veolia, μετα από 25 ολόκληρα χρόνια, λόγω αποτυχημένης διαχείρισης.
- Στο Βερολίνο, ο δήμος διεξήγαγε σκληρό αγώνα μέχρι να καταφέρει να ξεφορτωθεί την Suez και την γερμανική RWE.
- Στην Γκρενόμπλ, το 2001 ο δήμος απαλλάχθηκε από την Gogese (θυγατρική τής Suez), με την συνδρομή τής δικαιοσύνης.
- Στην Ολλανδία, το 2005 τίθεται σε ισχύ νόμος που απαγορεύει την παροχή υπηρεσιών ύδρευσης από ιδιώτες και το Άμστερνταμ ιδρύει την Waternet, έναν δημόσιο φορέα υπεύθυνο για τις υπηρεσίες αυτές.
- Στην Γερμανία έχουν εκδιωχθεί οι ιδιωτικές εταιρείες ύδρευσης από όλες σχεδόν τις πόλεις. Στις ελάχιστες πόλεις που παραμένουν, ελέγχονται πλήρως από τα δημοτικά συμβούλια.
- Το 2001, ο δήμος τής Βιέννης προστάτεψε τον δημόσιο χαρακτήρα της εταιρείας ύδρευσης της πόλης με νομοθετικές ρυθμίσεις του Δημοτικού Συντάγματος και υιοθέτησε μία Καταστατική Χάρτα για το Νερό, εμποδίζοντας θεσμικά τις πιέσεις της Ε.Ε. για απελευθέρωση της αγοράς και την ιδιωτικοποίηση της δημοτικής εταιρείας ύδρευσης.
- Στο Μάλμε, οι πολίτες υποχρέωσαν με τις κινητοποιήσεις τους την δημοτική αρχή να σταματήσει τις διαδικασίες πώλησης της δημοτικής εταιρείας ύδρευσης.
- Στην Σεβίλλη και την Κόρδοβα τής Ισπανίας, οι δήμοι ίδρυσαν τις δικές τους εταιρείες ύδρευσης, αδιαφορώντας για τις πιέσεις των Βρυξελλών που ήθελαν να δοθεί το σύνολο των υπηρεσιών υδρευσης και αποχέτευσης σε ιδιωτικές εταιρείες.

Κι ενώ όλα αυτά συμβαίνουν κάπου δίπλα μας, η σαμαροβενιζελική συμμωρία προσπαθεί με νύχια και με δόντια να ξεπουλήσει την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ, καμαρώνοντας μάλιστα γι' αυτή την ελεεινή σκευωρία. Φτύστε τους, μη τους ματιάσετε...
http://teddygr.blogspot.gr

Τα πιο διάσημα κτίρια στον κόσμο

Τα πιο διάσημα κτίρια στον κόσμο

Πυραμίδα του Λούβρου, Παρίσι
Μία μοντέρνα πυραμίδα στο Παρίσι, φτιαγμένη από γυαλί, σιδερόβεργες και συρματόσχοινο. Βρίσκεται στην κεντρική αυλή (Cour Napoléon) του Louvre Palace και αποτελεί την είσοδο στο μουσείο του Λούβρου. Η βασική πυραμίδα καθώς και οι τρεις μικρότερες που την πλαισιώνουν ολοκληρώθηκαν το 1989 και είναι σήμα κατατεθέν της πόλης του Παρισιού.

Όπερα του Σύδνεϋ 
«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η όπερα του Σύδνεϋ είναι το αριστούργημά του. Είναι ένα από τα σημαντικότερα κτίρια του 20ου αιώνα, ένα έργο απαράμιλλης ομορφιάς, γνωστό σε όλον τον κόσμο – ένα σύμβολο όχι μόνο μίας πόλης, αλλά και μίας χώρας και μίας ηπείρου». Με αυτά τα λόγια απονεμήθηκε το βραβείο Pritzker (η ανώτερη διάκριση στην αρχιτεκτονική) στον Δανό Τζον Ούτζο, αρχιτέκτονα της όπερας. Η κατασκευή του κράτησε από το 1957 ως το 1973 και το 2007 αυτό το έργο μοντέρνου εξπρεσιονισμού ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO.

Παρθενώνας, Αθήνα
Η ελληνική εκπροσώπηση στη λίστα δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Το δημιούργημα του Ικτίνου, του Καλλικράτη και του Φειδία, αρχαιοελληνικού Δωρικού ρυθμού, χτίστηκε το 438 π.Χ., αν και οι διακοσμήσεις κράτησαν μέχρι το 432 π.Χ. Στην αρχαιότητα λειτούργησε ως ναός λατρείας της θεάς Αθηνάς.

Casa Mila, Βαρκελώνη
Είναι αδύνατο τελικά να μην αναγνωρίσει κάποιος τα δημιουργήματα του Άντονι Γκαουντί. Ευρέως γνωστό ως La Pedrera, που σημαίνει λατομείο στα καταλανικά, είναι πρακτικά μία πολυκατοικία. Ολοκληρώθηκε επίσημα το 1912 και αποτέλεσε την κατοικία του ζευγαριού Rosario Segimon και Pere Mila. Το ύφος του χαρακτηρίζεται Art Nouveu.

World Trade Cender, Νέα Υόρκη
Αν και πλέον δεν υπάρχει, ο κόσμος δεν έχει σταματήσει να επισκέπτεται το χώρο που άλλοτε υψωνόταν το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου. Οι Δίδυμοι Πύργοι, όπως ήταν ευρέως γνωστοί, ήταν δύο κτίρια μοντέρνας αισθητικής από γυαλί πάνω σε ατσαλένιο σκελετό. Κατασκευάστηκαν το 1977, έπεσαν το 2001 από τρομοκρατική επίθεση και δέκα χρόνια αργότερα το φάντασμά τους εξακολουθεί να διατηρεί μία θέση σε αυτή τη λίστα.

Πύργος του Άιφελ, Παρίσι
Άλλο ένα άκρως αναγνωρίσιμο κτήριο. Με τρεις ορόφους, δύο εστιατόρια (στον 1ο και στον 2ο όροφο), το πραγματικό επίτευγμα του Γκούσταβ Άιφελ παραμένει το υψηλότερο κτίριο του Παρισιού (324 μέτρα) και ταυτόχρονα παγκόσμιο σύμβολο της πόλης και ολόκληρης της Γαλλίας. Ο πύργος του Άιφελ πρακτικά ξεκίνησε το κίνημα του βικτοριανού στρουκτουραλιστικού εξπρεσιονισμού.

Ταζ Μαχάλ, Άγκρα
Το πασίγνωστο αυτό μαυσωλείο χτίστηκε από τον αυτοκράτορα Σαχ Τζαιάν στη μνήμη της γυναίκας του Μούμταζ Μαχάλ. Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1632 και ολοκληρώθηκαν το 1653, ενώ το 1982 ανακηρύχτηκε από την UNESCO, Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Φτιαγμένο με στοιχεία ισλαμικής, ινδικής και περσικής αρχιτεκτονικής, θεωρείται ένα από τα ομορφότερα κτίρια στον κόσμο. Συμβολίζει την αιώνια αγάπη.

Πυραμίδα της Γκίζας, Γκίζα
Γνωστή και ως πυραμίδα του Χέοπα είναι η μεγαλύτερη από τις 3 πυραμίδες της περιοχής. Αποτελεί προορισμό για εκατοντάδες ανθρώπους που σπεύδουν στη μέση της ερήμου για να θαυμάσουν από κοντά το παλαιότερο από τα 7 Θαύματα του αρχαίου κόσμου. Η κατασκευή του υπολογίζεται ότι κράτησε από 14 μέχρι 20 χρόνια, και το ύψος του αγγίζει τα 146.5 μέτρα.

Casa Batllo, Βαρκελώνη
Με την πρώτη ματιά μπορεί κανείς να καταλάβει ότι είναι δημιούργημα του Άντονι Γκαουντί, ο οποίος ειδικά εδώ μοιάζει να ήθελε να αποφύγει εντελώς τις ευθείες γραμμές. Το κτίριο είναι κατά μία ευρεία έννοια Art Nouveu. Οι ντόπιοι το αποκαλούν «casa dels ossos», που σημαίνει «σπίτι των κοκάλων», για προφανείς λόγους.

Μουσείο Guggenheim, Νέα Υόρκη
Άλλο ένα έργο δια χειρός Φρανκ Λόιντ Ράιτ και ίσως το πιο ευρέως γνωστό του. Αποτελεί παράδειγμα μοντέρνου αρχιτεκτονικού σχεδιασμού και είναι μέσα στα 20 πιο σημαντικά αρχιτεκτονικά μνημεία του 20ου αιώνα. Το ολόκληρο όνομά του είναι Solomon R. Guggenheim και είναι το σπίτι μιας τεράστιας συλλογής ιμπρεσιονιστικής, μετά-ιμπρεσιονιστικής, σύγχρονης και μοντέρνας τέχνης. Η μοναδική σπιράλ γκαλερί είναι αυτή που το κάνει να ξεχωρίζει.

Άγαλμα της Ελευθερίας, Νέα Υόρκη
Αν και άγαλμα, θεωρείται κτίριο αφού μπορείς να μπεις μέσα και να ανέβεις μέχρι τον πυρσό. Ήταν δώρο της Γαλλίας στις ΗΠΑ για την επέτειο των εκατό χρόνων από τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας τους. Το άγαλμα απεικονίζει τη Λιμπερτάς, τη Ρωμαϊκή θεά της ελευθερίας που κρατάει tabula ansata (πίνακας που καταδεικνύει το νόμο) με την ιστορική ημερομηνία 4 Ιουλίου 1776. Στο πόδι της έχει σπασμένες αλυσίδες και ο πυρσός της υποτίθεται ότι φωτίζει όλον τον κόσμο. Ολοκληρώθηκε το 1886 και φτάνει τα 50 περίπου μέτρα σε ύψος.

Πάνθεον, Ρώμη
Ο γνωστός ναός ήταν αφιερωμένος σε όλες τις θεότητες της αρχαίας Ρώμης και συνεχίζει να προσελκύει επισκέπτες από όλες τις χώρες. Κτισμένος το 126 π.Χ. σε Κορινθιακό, Κλασσικό και Αρχαίο Ρωμαϊκό ρυθμό, εξακολουθεί να έχει το μεγαλύτερο θόλο του κόσμου που στέκεται χωρίς υποστήριξη.

Chrysler Building, Νέα Υόρκη
Το πιο αναγνωρίσιμο Art Deco κτίριο, με αμέτρητες εμφανίσεις σε ταινίες και σειρές. Ολοκληρώθηκε το 1930 από τον αρχιτέκτονα Γουίλιαμ Βαν Άλεν και αγοράστηκε από τον ίδιο τον Γουόλτερ Κράισλερ για να μπορέσει να το αφήσει στα παιδιά του. Σήμερα είναι το τρίτο ψηλότερο κτίριο στη Νέα Υόρκη.

Αλάμπρα, Γρανάδα
Κτίστηκε τον 14ο αιώνα και ήταν το παλάτι του τελευταίου μουσουλμάνου εμίρη της περιοχής. Μετά από αιώνες εγκατάλειψης, ανακαλύφθηκε τυχαία από ταξιδιώτες τον 19ο αιώνα και ακολούθησε ανακαίνισή του. Σήμερα το παλάτι αποτελεί παράδειγμα της ισλαμικής σχολής (που έχει επηρεάσει πολύ την Ισπανική αρχιτεκτονική) αναμεμειγμένης με κατασκευαστικές και landscaping καινοτομίες του 16ου αιώνα. Αποτελεί επίσης πηγή έμπνευσης για πολλές ιστορίες και τραγούδια και ανακηρύχτηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO.

Sagrada Familia, Βαρκελώνη
Το καλύτερο και γνωστότερο παράδειγμα του εξπρεσιονισμού βρίσκεται στην Ισπανία. Το όνομα της εκκλησίας σημαίνει «το σπίτι της ιερής οικογένειας», αλλά πολλοί το αποκαλούν Άντονι Γκαουντί από το όνομα του πασίγνωστου αρχιτέκτονα. Μόνο από κοντά μπορεί κανείς να συνειδητοποιήσει το μεγαλείο αυτού του ανθρώπινου δημιουργήματος.

Κολοσσαίο, Ρώμη
Το κλασικότερο στάδιο του κόσμου, αγνώστου αρχιτέκτονα, βρίσκεται στην κορυφή της λίστας. Δεν αποτελεί καμία σοβαρή έκπληξη, αφού το 1500 χρόνων αρχιτεκτονικό μεγαθήριο δεν είναι μονάχα ένα άψογο παράδειγμα Ιονικού, Κορινθιακού και Δωρικού ρυθμού αλλά και ένα από τα πιο διάσημα αξιοθέατα του πλανήτη.