Στα 19 του χρόνια ο ανερχόμενος Νορβηγός τραγουδιστής Μο, έζησε τον εφιάλτη της Ουτόγια και του μακελάρη Μπρέιβικ και είδε τον καλύτερο του φίλο να εκτελείται μπροστά στα μάτια του. Ήταν παρών στο μακελειό τον Ιούλιο του 2011 όταν 69 νέοι άνθρωποι σκοτώθηκαν και τουλάχιστον 110 τραυματίστηκαν σε κατασκήνωση της νεολαίας του κόμματος των Εργατικών που συγκεντρώνει ορισμένους από τους ευφυέστερους νέους άνδρες και γυναίκες της χώρας στο Νορβηγικό νησάκι, όλοι τους θύματα του ρατσιστή Άντερς Μπρέιβικ. Ένας από τους επιζήσαντες της πρωτοφανούς επίθεσης ήταν και ο Mohamed Farah Abdi, παιδί οικονομικών μεταναστών από την Σομαλία.
Το σοκ της επίθεσης του είχε ανακόψει την μουσική του πορεία και τώρα 3 χρόνια μετά, έχοντας γιατρέψει μετά από πολλή προσπάθεια τις πληγές του, ο Μο έκανε τον προσωπικό του αγώνα τραγούδι, και φιλοδοξεί να εκπροσωπήσει την χώρα που τον αγκάλιασε και του έδωσε νέα υπηκοότητα, στο διαγωνισμό τραγουδιού της Γιουροβίζιον.
Μέχρι την επίθεση στο νησί Ουτόγια, ο 19χρονος τότε Μο βρισκόταν στην καλύτερη φάση της ζωής του, καθώς λίγους μήνες νωρίτερα είχε κερδίσει την πρώτη θέση στο νορβηγικό X-Factor, που αποτελούσε το κλειδί για ν' ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μεγάλη του αγάπη, το τραγούδι. Ωστόσο, η πορεία αυτή ανακόπηκε, προτού καν ξεκινήσει, εξ αιτίας της τρομακτικής επιδρομής που έκανε ο Μπρέιβικ στο νησί. Το να βιώνεις τον απόλυτο τρόμο επί ώρες, χωρίς να γνωρίζεις, αν τελικά θα καταφέρεις να επιζήσεις ή όχι, ενώ γύρω σου βλέπεις να σωριάζονται πτώματα, είναι μια εμπειρία που είναι αδύνατο να ξεχαστεί λέει σήμερα. Όταν ο Μπρέιβικ άρχισε να πυροβολεί, ο Μο πήδηξε στο νερό και κολύμπησε μακριά από το νησί ώσπου τον βρήκε ένα πλοίο διάσωσης. Ο καλύτερος φίλος του, ο Ismail Haji Ahmed, δεν τα κατάφερε. Ήταν μαζί από 7 ετών όταν συναντήθηκαν σε ένα κέντρο υποδοχής προσφύγων λίγο μετά την απόδραση τους από τον εμφύλιο πόλεμο της Σομαλίας. Ο ταλαντούχος χορευτής με το ψευδώνυμο Isma Brown, εντυπωσίασε το κοινό στο τάλεντ σόου Νορβηγία έχεις ταλέντο, και αποτέλεσε ένα φοβερό δίδυμο με το νεαρό Μο.
Το μετατραυματικό στρες ήταν τεράστιο, σχεδόν αγιάτρευτο, μια από τις "μεγαλύτερες μάχες" που έπρεπε να δώσει ο Μο όπως εξομολογήθηκε σε συνέντευξή του. φίλοι και συγγενείς τον βοήθησαν να σταθεί στα πόδια του και μετά από δεκάδες συνεδρίες με ειδικούς γιατρούς να επιστρέψει από την κόλαση. Ο Μο εξέφρασε τα συναισθήματά του όπως τα βίωσε κατά τη δύσκολη αυτή θεραπευτική διαδικασία, μέσα από τη μεγάλη του αγάπη, το τραγούδι. Έτσι, έγραψε το "Heal", μια δυναμική ποπ μπαλάντα, που μιλάει για όσους πρέπει να σταθούν στα πόδια τους ύστερα από μια δύσκολη περίοδο στην ζωή τους. Το τραγούδι είναι ένα από τα 15 που θα συμμετάσχουν στον εθνικό τελικό για την επιλογή του τραγουδιού που θα εκπροσωπήσει τη χώρα στον διαγωνισμό .
Ο Μο δεν είναι ο μόνος διασωθείς από την κατασκήνωση που τελικά πνίγηκε στο αίμα. Από το νησί της Oυτόγια 3 νεαροί που σώθηκαν από τύχη σε ηλικίες 25 έως 30 ετών τιμήθηκαν από τους Νορβηγούς και εξελέγησαν στο κοινοβούλιο της Νορβηγίας. Ο μακελάρης Mπρέιβικ καταδικάστηκε σε ισόβια αν και ο ίδιος ζήτησε από το δικαστή ή να αθωωθεί ή να καταδικαστεί σε θάνατο.
http://diasimesistories.blogspot.gr/2014/11/blog-post_27.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου