Γιατί πρέπει όλοι να πετάξετε τώρα τους συμβατικούς μαγνητικούς σκληρούς δίσκους των υπολογιστών σας [εικόνα]

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 4 YOU, ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ / 18/01/2014 ΣΤΙΣ 22:30 /

Σε λίγο καιρό – έχει αρχίσει ήδη να συμβαίνει εδώ και δύο-τρία χρόνια – οι παλιοί μαγνητικοί μηχανικοί σκληροί δίσκοι (HDD) των σταθερών και φορητών υπολογιστών μας (ειδικά αυτών) θα αποτελούν πικρό παρελθόν και δικαίως! Για ποιο λόγο;

Διότι, πολύ απλά, υπάρχουν πλέον σε μαζική παραγωγή οι σκληροί δίσκοι τεχνολογίας solid state (ssd), με πληθώρα θετικών χαρακτηριστικών και αυξημένες επιδόσεις, που καθιστούν τους προηγούμενους προϊστορικά απολιθώματα.

Γιατί;

Διότι – και πάλι πολύ απλά – οι σκληροί δίσκοι SSD, δεν έχουν μηχανικά κινούμενα μέρη και αποθηκεύουν τα δεδομένα μέσα σε τσιπάκια (σαν πολλά USB σε γραμμική διάταξη), σε αντίθεση με τους απλούς μαγνητικούς δίσκους, οι οποίοι αποθηκεύουν τα δεδομένα σε μαγνητικές περιστρεφόμενες πλάκες, τις οποίες διαβάζουν κάποιες κινούμενες κεφαλές.

Για να καταλάβει κανείς όμως ακριβώς τι κερδίζει και τι χάνει με αυτούς, ακολουθεί μία λίστα με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους, σε σχέση με τους μηχανικούς.

Σύμφωνα με πολυάριθμους ιστότοπους τεχνολογίας, λόγου χάρη εν προκειμένω το coolweb.gr, τα πλεονεκτήματα των ssd δίσκων είναι τα εξής:

1 Δεν έχουν μηχανικά-κινούμενα μέρη, πράγμα που σημαίνει ότι αφενός δεν ζεσταίνονται, αφετέρου δεν κάνουν θόρυβο.
2 Είναι πιο γρήγοροι: οι μαγνητικοί HDD αργούν λόγω του ότι η αναζήτηση των δεδομένων μέσα στο δίσκο καθυστερεί επειδή θα πρέπει η βελόνα ανάγνωσης να “πάει” στο σωστό σημείο να διαβάσει το δεδομένο και μάλιστα πάρα πολλές φορές.
3 Δεν κινδυνεύουν να αστοχήσουν(=να χαλάσουν ή να καταστρέψουν δεδομένα) λόγω δονήσεων. Μπορεί κανείς κυριολεκτικά να λειτουργεί τον υπολογιστή του ανάποδα!
4 Δεν καίνε πολύ ρεύμα (έτσι στο laptop η μπαταρία κρατάει περισσότερο).

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχουν και μειονεκτήματα:

1 Είναι ακριβοί και έχουν μικρό μέγεθος. Αν σκεφτείτε αναλογικά πόσο στοιχίζει 1GB σε έναν SSD και σε έναν HDD, η διαφορά είναι τεράστια: με τα ίδια λεφτά αγοράζει κανείς έναν HDD 1ΤΒ ή έναν SSD 30-60GB.
2 Έχουν συγκεκριμένο αριθμό εγγραφών-επανεγγραφών, πράγμα που σημαίνει ότι μετά από κάποια χρόνια θα αχρηστευτεί.

Η τεχνολογία TRIM των SSD:

Το TRIM είναι μία τεχνολογία που έχουν σχεδόν όλοι οι SSD, ένα είδος αυτόματης ανασυγκρότησης, ώστε τα δεδομένα να είναι εύκολα προσπελάσιμα ακόμα και μετά από πολλές εγγραφές-σβησίματα-επανεγγραφές.

Για να το πούμε πιο απλά, το TRIM είναι σαν μια νοικοκυρά που συμμαζεύει το χώρο ανά τακτά χρονικά διαστήματα, κι έτσι ο ιδιοκτήτης, στον συμμαζεμένο αυτόν χώρο, βρίσκει πολύ γρήγορα αυτά που θέλει!

Σε τι βοηθάει; Στο να παραμένει ο δίσκος μας πάντα γρήγορος στην ανάγνωση-εγγραφή των δεδομένων και να μην πέφτουν οι επιδόσεις του μετά από κάποιες επανεγγραφές-σβησίματα, λόγω της παρατεταμένης αναζήτησης.

ΕΝΑΣ SSD ΠΛΑΪ ΣΕ ΕΝΑΝ HDD:

http://www.4news.gr/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%AC%CE%BE%CE%B5%CF%84%CE%B5-%CF%84%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85/

Γιατί η πατρίδα δεν μας χωράει;

ΑΠΌ ΒLACKΜEDITERRANEANPIRATE

http://wp.me/pPn6Y-hVR

ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΣ-artionrate

[...] Και το μέγα ερώτημα είναι: γιατί δεν μας χωράει η πατρίδα μας; Γιατί είναι πατρίδα μόνο για τους λίγους; Αυτή η πίκρα σημάδεψε τη γενιά μου. [...]

.

Γεγονός είναι ότι η παρούσα κατάσταση στη πατρίδα μας μού θυμίζει την εποχή στις αρχές του ’60, όταν μαζί με χιλιάδες άλλους έφυγα κι εγώ από τον ελληνικό κόσμο.

Αυτή η έλλειψη κάθε προοπτικής, η δυσπιστία προς τους πολιτικούς και γενικότερα προς το κατεστημένο, η μαζική φυγή της άρχουσας τάξης από κάθε ευθύνη μάς έκανε να στρέψουμε τα μάτια μας αλλού, σε άλλες χώρες και σε άλλες ηπείρους. Δεν ξέρω τι ακριβώς έχασε η Ελλάδα, αλλά το ότι πολλοί μετανάστες αργότερα διέπρεψαν στις νέες πατρίδες τους είναι αναμφισβήτητο.

Η μαζική μετανάστευση είναι μια τεράστια πληγή στο σώμα κάθε κράτους και φοβάμαι ότι προς τα κει πάμε. Πάλι θα χάσουμε μία και δύο γενιές Ελλήνων κι Ελληνίδων. Πρώτα έφευγαν κατά κανόνα μόνο οι άνδρες. Τώρα φεύγουν κι οι γυναίκες. Δεν έχει νόημα να φέρει κανείς παραδείγματα. Οπου κι αν έχω βρεθεί στον κόσμο, πάντα υπήρχε ένας διαπρεπής Ελληνας του που είχε φύγει την ίδια εποχή με μένα. Και το μέγα ερώτημα είναι: γιατί δεν μας χωράει η πατρίδα μας; Γιατί είναι πατρίδα μόνο για τους λίγους;
Αυτή η πίκρα σημάδεψε τη γενιά μου. Φοβάμαι ότι θα σημαδέψει και τους τωρινούς έλληνες του εξωτερικού. «Τι καλά που έκανες κι έφυγες», μου λένε. Και το μόνο που θέλω να τους πω είναι: «Αν ξέρατε πόσο θα ήθελα να μην είχα φύγει». Θα το μάθουν όταν θα είναι πια αργά. Η ξενιτιά δεν είναι για όλους λέγαν στα χωριά μας.
Κι έτσι είναι. Δυστυχώς, ακόμα μία φορά φαίνεται να είναι η μόνη λύση. Εύχομαι κι ελπίζω να μη συνεχιστεί αυτή η αιμορραγία. Στα σουηδικά νοσοκομεία συναντώ νεαρούς Ελληνες κι Ελληνίδες γιατρούς. Στα πανεπιστήμια και στις ανώτερες σχολές το ίδιο. Λυπούμαι και ντρέπομαι γιατί η χώρα μου συνεχίζει να διώχνει τα παιδιά της, που τόσο χρειάζεται.

*Ο Θοδωρής Καλλιφατίδης είναι συγγραφέας και ζει στη Σουηδία

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΣ-artionrate

Αναπηρία κράτους ή προστασία ημετέρων;

Αναπηρία κράτους ή προστασία ημετέρων;

ΜΕ ΌΛΑ ΑΥΤΆ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΊΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΛΊΣΤΕΣ ΛΑΓΚΆΡΝΤ, ΛΟΥΞΕΜΒΟΎΡΓΟΥ ΚΑΙ ΛΟΝΔΊΝΟΥ, ΜΕ ΌΛΑ ΑΥΤΆ ΔΕΝ ΓΊΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ OFF SHORE ΕΤΑΙΡΕΊΕΣ, ΜΕ ΌΛΑ ΑΥΤΆ ΤΑ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΎΡΙΑ ΑΠΌ ΤΗ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΉ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΓΚΆΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΛΈΦΤΕΣ ΝΑ ΤΑ ΕΠΙΣΤΡΈΨΟΥΝ ΣΤΑ ΔΗΜΌΣΙΑ ΤΑΜΕΊΑ, ΈΝΑ ΑΠΌ ΤΑ ΔΎΟ ΣΥΜΒΑΊΝΕΙ: Ή ΈΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΆΝΟΥΜΕ ΜΕ ΈΝΑ ΑΝΆΠΗΡΟ ΚΡΆΤΟΣ-ΚΟΤΈΤΣΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΜΑΖΈΨΕΙ ΠΈΝΤΕ ΔΕΚΆΡΕΣ ΑΠΌ ΑΥΤΟΎΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΝΌΜΗΣΑΝ Ή ΠΡΟΣΤΑΤΕΎΟΝΤΑΙ ΟΙ «ΗΜΈΤΕΡΟΙ», ΟΙ ΚΟΛΌΝΕΣ ΑΥΤΟΎ ΤΟΥ

ΆΡΡΩΣΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΎ ΣΥΣΤΉΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ.

Η ατιμωρησία των «δικών μας ανθρώπων» συνεχίζεται και φροντίζουν όλοι στην κρατική μηχανή να μην ενοχληθούν στο παραμικρό, αυτοί που ρήμαξαν την οικονομία και τη ζωή μας.

Εάν προσέξετε τα ονόματα όλων αυτών που βρίσκονται σε λίστες και υπό την έρευνα του ΣΔΟΕ είναι άνθρωποι που στηρίζουν οικονομικά τα δύο μεγάλα κόμματα, συγγενείς στελεχών των δύο κομμάτων, γνωστοί επιχειρηματίες, μεγαλογιατροί και μεγαλοδικηγόροι, στενοί φίλοι διάφορων υπουργών και ανώτατων κρατικών παραγόντων.

Ρωτάω ο αφελής: πόσα λεφτά επέστρεψαν από τα κλεμμένα στα δημόσια ταμεία; Πόσοι από αυτούς με τις μίζες, τα φακελάκια, τις ψεύτικες δηλώσεις στην εφορία, τα πλαστά ή ανύπαρκτα τιμολόγια, το μαύρο χρήμα που έβγαλαν σε off shore, αναγκάστηκαν να πληρώσουν όσα επί χρόνια έκλεβαν;

Δεν μπορεί το ΣΔΟΕ να έχει 60.000 υποθέσεις μαύρου χρήματος να ελέγξει και να μην έχουν έναν απλό υπολογιστή τουλάχιστον οι υπάλληλοί του για να κάνουν διασταύρωση στοιχείων.

Δεν μπορεί τρία χρόνια να έχουμε 10.000 ονόματα υπόπτων σε διάφορες λίστες με μεγάλες καταθέσεις στο εξωτερικό, επαύλεις, ρετιρέ στο Λονδίνο και να μην έχει βρεθεί ούτε ένας να επιστρέψει πέντε δεκάρες στα κρατικά ταμεία.

Ανάπηρο κράτος ή «προστασία ημετέρων»; Διαλέγετε και παίρνετε. Όμως και στις δύο περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι να παίρνουν από όλους εμάς που σε καμία λίστα δεν είμαστε, πληρώνουμε κανονικά τα χρέη μας, δουλεύουμε (όσοι δουλεύουμε) έντιμα χωρίς κλεψιές. Το αποτέλεσμα είναι να μας παίρνουν την τελευταία σταγόνα αίματος που μας έχει απομείνει.

Από το newsbomb

Υπόθεση Τ.Τ.: Οι διαδρομές του μαύρου χρήματος

Υπόθεση Τ.Τ.: Οι διαδρομές του μαύρου χρήματος

Εντυπωσιακές ομοιότητες παρουσιάζει η διαδρομή του μαύρου χρήματος της υπόθεσης Τ.Τ. καθώς τόσο ο Δημήτρης Κοντομηνάς, όσο και ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης χρησιμοποιούν τραπεζικούς λογαριασμούς στη Millennium Bank για να μεταφέρουν στις... τσέπες τους τα δάνεια που έλαβαν από το Τ.Τ. εταιρείες συμφερόντων τους.
Όπως προκύπτει από το πόρισμα της εισαγγελέως Πόπης Παπανδρέου, σε προσωπικούς λογαριασμούς των δύο επιχειρηματιών κατέληξαν 129 εκατ. ευρώ από δάνεια 150 εκατ. ευρώ, τα οποία χορήγησε σε εταιρείες συμφερόντων τους το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο την περίοδο 2008-2011.
Το συντριπτικό μέρος των 129 εκατ. ευρώ διακινήθηκε μέσω τραπεζικών λογαριασμών της Millennium, ενώ στην ίδια τράπεζα οι κινήσεις των λογαριασμών Φιλιππίδη ανέρχονται σε 9,3 εκατ. ευρώ.
Από το πόρισμα δεν προκύπτει καμιά εμπλοκή της Millennium στον χορό των μεταβιβάσεων. Άλλωστε τα εμβάσματα από το Τ.Τ. έρχονταν με ισχυρά συνοδευτικά αφού είχε προηγηθεί εκταμίευση δανείων. Τα πιστωτικά ιδρύματα, επιπλέον, δεν υποχρεούνται να ελέγχουν τις...
μεταφορές ποσών μεταξύ λογαριασμών της ίδιας τράπεζας.

Πρόκειται, όμως, για επαναλαμβανόμενη σύμπτωση που δημιουργεί εντυπώσεις ιδιαίτερα όταν από τη μέχρι τώρα έρευνα έχουν προκύψει στοιχεία που αφήνουν να διαφανεί συντονισμένη δράση με σκοπό την κατάχρηση δανείων από το Τ.Τ.

Για παράδειγμα, το πόρισμα αποκαλύπτει ότι το επιχειρηματικό ζεύγος Γριβέα - Βάτσικα συνέστησαν από κοινού με τον Ι. Ρόρρη, διευθύνοντα σύμβουλο τότε της Bestline και μετέπειτα Post Credit, εταιρίες στην Αγγλία οι οποίες δανειοδοτήθηκαν με τουλάχιστον 17 εκατ. ευρώ από το Τ.Τ. και άλλαξαν την επωνυμία τους περισσότερες από μία φορές, προκειμένου να εξαφανίσουν τα ίχνη σύνδεσης με τα επίμαχα δάνεια.

Για την περαιτέρω διαλεύκανση της υπόθεσης έχει ζητηθεί δικαστική συνδρομή από τις αρμόδιες αρχές της Ελβετίας και της Αγγλίας.

Το τρίγωνο Τ.Τ. - Μillennium - Κοντομηνάς

Η σχέση της Millennium Bank με τον κ. Δ. Κοντομηνά είναι ιστορική. Ο γνωστός επιχειρηματίας ήταν ιδρυτής και μέτοχος της τράπεζας ως ότου η πορτογαλική BCP αποκτήσει τον πλήρη έλεγχό της. Ως εκ τούτου, δεν προκαλεί απορία το γεγονός ότι πλήθος εταιριών του αλλά και ο ίδιος προσωπικά διατηρούσαν τραπεζικούς λογαριασμούς σε αυτήν.

Το ενδιαφέρον στην περίπτωση Κοντομηνά είναι η ευκολία με την οποία τα δάνεια που χορηγούνται από το Τ.Τ. κατευθύνονται είτε σε προσωπικούς του λογαριασμούς, είτε σε εξόφληση δανείων, που είχαν λάβει εταιρίες προσωπικών του συμφερόντων από τη Millennium Bank.

Ειδικότερα, σύμφωνα με το πόρισμα, η DEMCO, εταιρία συμμετοχών του κ. Κοντομηνά, μεταβίβασε σε τραπεζικό της λογαριασμό στη Millennium το ποσό των 14 εκατ. ευρώ από το δάνειο των 21 εκατ. ευρώ το οποίο έλαβε τον Οκτώβριο του 2008 από τo T.T.

Από τα 14 εκατ. ευρώ το 10% (1,4 εκατ. ευρώ) κατέληξε έναν μήνα μετά σε προσωπικό τραπεζικό λογαριασμό του Δ. Κοντομηνά στη Millennium Bank.

Από τα υπόλοιπα, το ποσό των 4,45 εκατ. ευρώ μεταφέρθηκε μέσω της Millennium σε τραπεζικό λογαριασμό της εταιρίας Sixomen στην Alpha Bank Κύπρου, για να καταλήξει εν συνεχεία σε τραπεζικό λογαριασμό του Κοντομηνά στη Millennium προσαυξημένο κατά 200 χιλ. ευρώ (σύνολο 4,66 εκατ. ευρώ). Η Sixomen ελέγχεται κατά 57,8% απευθείας από τον Δ. Κοντομηνά και κατά 32,39% έμμεσα μέσω της DEMCO.

Μετά από νέες διαδρομές, το ποσό των 4,64 εκατ. ευρώ μεταφέρεται στον δανειακό λογαριασμό της Honour International, εταιρίας συμφερόντων του Δ. Κοντομηνά. Άλλα 5,16 εκατ. ευρώ από τα 14 εκατ. ευρώ του δανείου κατέληξαν σε τραπεζικό λογαριασμό, που τηρούσε η Honour LTD στη Millennium.

Συνολικά από τα 21 εκατ. ευρώ του δανείου που χορήγησε το Τ.Τ. στην DEMCO τα 9,8 εκατ. χρησιμοποιήθηκαν για να εξοφληθεί η Millennium για υπόλοιπο δανείου που είχε χορηγήσει στη Honour LTD συνολικού ύψους 10,5 εκατ. ευρώ προκειμένου ο Δ. Κοντομηνάς να αγοράσει σπίτι στην Αγγλία για την κόρη του!

Στις 16 Δεκεμβρίου 2010 χορηγείται από το Τ.Τ. νέο ομολογιακό δάνειο 25 εκατ. ευρώ στην DEMCO με σκοπό την εξαγορά έναντι 20 εκατ. ευρώ από τον βασικό της μέτοχο Κοντομηνά του 51% της ξενοδοχειακής εταιρίας Garden Beach και την περαιτέρω ανάπτυξη των εργασιών της DEMCO.

Εξ αυτών, τα 23,2 εκατ. ευρώ μεταφέρονται σε λογαριασμούς των DEMCO, Cosmoline και Garden Beach στη Millennium. Τα 20 εκατ. ευρώ χρησιμοποιήθηκαν για αποπληρωμή δανείου ύψους 19,97 εκατ. που είχε λάβει η Garden Beach από τη Millennium και το οποίο είχε καταλήξει σε τραπεζικό λογαριασμό Κοντομηνά στην ίδια τράπεζα, για να μεταφερθεί εν τέλει μέρος του (14,3 εκατ. ευρώ) σε λογαριασμό της DEMCO πάλι στη Millennium.

Μέσω Millennium και το μαύρο χρήμα Λαυρεντιάδη

Τη Millennium χρησιμοποιεί και ο επιχειρηματίας Λ. Λαυρεντιάδης προκειμένου να μεταβιβάσει σε προσωπικούς τραπεζικούς λογαριασμούς το σύνολο του δανείου ύψους 100 εκατ. ευρώ, το οποίο έλαβε από το Τ.Τ. η εταιρία συμφερόντων του Alapis.

Συγκεκριμένα, το ποσό των 99 εκατ. ευρώ από το δάνειο των 100 εκατ. ευρώ κατατέθηκε, όπως προκύπτει από το εισαγγελικό πόρισμα, μέσω δύο επιταγών σε λογαριασμό τον οποίο διατηρούσε η εταιρία Dall SA στη Millennium και εν συνεχεία μεταφέρθηκε σε λογαριασμό της Blue Island στην ίδια τράπεζα.

Η Blue Island άνηκε κατά 100% στον προσωρινά κρατούμενο για την υπόθεση Proton επιχειρηματία Λαυρέντη Λαυρεντιάδη.

Από την εισαγγελική έρευνα προέκυψε, δε, πλήθος μεταβιβάσεων, με ποσά που ζαλίζουν στους λογαριασμούς που διατηρούσε η Blue Island στη Millennium, καθώς κατατέθηκαν 149 εκατ. από την Dall SA, 135 εκατ. από λογαριασμούς της ΕΛΦΕ (πρώην ΒΦΛ) και 50,5 εκατ. ευρώ από τη WGR Universal Investments. Εξ αυτών 175 εκατ. ευρώ μεταφέρθηκαν από τον παραπάνω λογαριασμό καταθέσεων που τηρούσε η Blue Island στη Millennium σε προσωπικό τραπεζικό λογαριασμό του Λ. Λαυρεντιάδη.

Και οι κινήσεις Φιλιππίδη στη Millennium

Από τον έλεγχο των τραπεζικών λογαριασμών που τηρεί ο Άγγελος Φιλιππίδης στη Millennium Bank προέκυψε κίνηση περίπου 9,3 εκατ. ευρώ. Κάποια εξ αυτών δικαιολογούνται ενδεχομένως από πωλήσεις συμμετοχών (Κύκλος Α.Ε., FFB Montenegro) του κ. Φιλιππίδη, όμως θα πρέπει να προσκομιστούν τα απαραίτητα παραστατικά.
http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1173197/ypothesh-tt-oi-diadromes-toy-mavroy-hrhmatos.html

Το τέλος του μέσου εργαζόμενου

 Posted by Αντικλείδι Επικαιρότητα, Καριέρα / Επιχειρήσεις Add comments

Ιαν162014

«Θα υπάρχει πάντα αλλαγή, νέες θέσεις εργασίας, νέα προϊόντα, νέες υπηρεσίες. Αλλά εκείνο που ξέρουμε σίγουρα είναι πως με κάθε νέο επίτευγμα, οι καλύτερες θέσεις εργασίας θα απαιτούν εργαζόμενους με περισσότερη και καλύτερη παιδεία, που θα τους καθιστά άνω του μέσου όρου». Το απόσπασμα είναι απόάρθρο του Τόμας Φρίντμαν που δημοσιεύτηκε στους New York Times πριν από δύο χρόνια.

Τα στοιχεία μιας πολύ ενδιαφέρουσας έρευνας που διεξήγαγε η εταιρεία συμβούλων McKinsey σε 8 ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα, Πορτογαλία, Σουηδία και Ηνωμένο Βασίλειο), δείχνουν ότι για την ανεργία των νέων Ευρωπαίων (25%) δεν ευθύνεται μόνο η συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας. Ασφαλώς, παραμένει ο βασικός λόγος αλλά αναδύεται και ένα άλλο πρόβλημα: η εκπαίδευση και οι δεξιότητες των νέων αποκλίνουν από τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς εργασίας. Στην Ελλάδα ειδικότερα, όπου έξι στους δέκα νέους έως 24 ετών είναι άνεργοι, το 1/3 των εργοδοτών της χώρας δηλώνει ότι δεν μπορεί να βρει προσωπικό με τις αναγκαίες δεξιότητες για να καλύψει κενές θέσεις εργασίας.

Τα τελευταία χρόνια είναι πολλά τα δημοσιεύματα που καταγράφουν τις αλλαγές στον εργασιακό χώρο. Προειδοποιούν για τη συνθήκη που διαμορφώνεται διεθνώς με ταχύτητα, αναδεικνύοντας τον «knowledge worker» ως τον καινούργιο ανθρωπότυπο του 21ου αιώνα: άτομο πολλαπλών δεξιοτήτων, ευέλικτο, προσαρμοστικό, που οφείλει να επιδίδεται στη διά βίου εκπαίδευση.

Η έρευνα έχει πολλές αναγνώσεις, είναι βέβαιο πως κάθε χώρα αντιμετωπίζει διαφορετικά προβλήματα, με διαφορετικό τρόπο. Στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης για παράδειγμα, το 42% δηλώνει ότι δεν συνεχίζει τις σπουδές του σε μεταλυκειακό επίπεδο γιατί δεν μπορεί να καλύψει τα έξοδα διαβίωσης, ενώ το 68% των φοιτητών ζει στο πατρικό σπίτι (για ευνόητους λόγους). Από την άλλη, ενώ η κατασκευαστική αγορά έχει μειωθεί από το 2005 κατά 50%, οι απόφοιτοι της αρχιτεκτονικής έχουν αυξηθεί κατά 50%.

Αντιφάσεις που η κρίση όξυνε και πολλαπλασίασε. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι «τα καλύτερα μυαλά φεύγουν στο εξωτερικό» (που συμβαίνει μεν, διεκτραγωδείται δε, διογκωμένα) είναι και ότι η ελληνική κοινωνία αργεί να αντιδράσει στα μηνύματα των εποχών. Αρνείται να ξεβολευτεί, δυσκολεύεται να ξεφοβηθεί (μόνο τη σχέση με την τεχνολογία να αναλογιστούμε), έχει την τάση να δαιμονοποιεί κάθε πέρασμα σε άλλη εποχή, να αντιμετωπίζει με καχυποψία το καινούργιο αν δεν το μάχεται ως απειλή.

«Αλλοτε, οι εργαζόμενοι με μέτρια προσόντα έκαναν μέτρια δουλειά και είχαν μέτριο βιοτικό επίπεδο. Σήμερα, όμως, αυτός ο μέσος όρος έχει επισήμως εκλείψει», γράφει ο Φρίντμαν. «Ενας μέτριος άνθρωπος δεν μπορεί να κερδίσει αυτό που κέρδιζε στο παρελθόν». Φθηνά εργατικά χέρια, φθηνά λογισμικά, φθηνά αυτόματα συστήματα και φθηνή εργασία έχουν κατακλύσει την αγορά. Κατά συνέπεια, πρέπει όλοι να βρουν να προσφέρουν κάτι περισσότερο, που θα τους βοηθήσει να σταθούν στον κλάδο τους, όποιος και αν είναι αυτός.

Οι κρίσεις δεν υποχωρούν ούτε με ανάθεμα ούτε με θρήνο. Χρειάζονται αναδιοργάνωση και αναπροσαρμογή. Οχι μόνο εκπαιδευτική ή θεσμική αλλά και στη νοοτροπία, στην ατομική πρωτοβουλία. Κι αυτό είναι, ίσως, το πιο δύσκολο και επώδυνο.

_______

   ~ Της Μαρίας Κατσουνάκη

    kathimerini.gr

Επεισόδιο Νίκολσον

Επεισόδιο Νίκολσον

 Ένα περιστατικό χαρακτηριστικό της ανικανότητας του Ελληνικού Κράτους από τις πρώτες δεκαετίες της ίδρυσής του

Δύσκολα συναντάται αλλού αυτό που συμβαίνει κατά κόρον και παραδοσιακά στην Ελλάδα...
Δεν είναι πολλοί εκείνοι οι λαοί που έχουν τόσο χαμηλή ιδέα για τη σύγχρονη ιστορία της χώρας τους, που στέκουν τόσο καχύποπτοι απέναντι στις δομές και τη λειτουργία του σύγχρονου κράτους τους, που εντέλει αναγνωρίζουν ότι ήδη από την ίδρυσή του αυτό το κράτος υπήρξε δέσμιο ξένων συμφερόντων, σχέσεων εξάρτησης από αλλότριες δυνάμεις, ανίκανο να ορθώσει το ανάστημά του και να διεκδικήσει τη θέση του στον παγκόσμιο χάρτη.
Πρόκειται για ένα διευρυμένο φαινόμενο δυσπιστίας απέναντι στους κρατικούς μηχανισμούς, που το ίδιο το ελληνικό κράτος δεν έχει πάψει να τρέφει ήδη από τις πρώτες δεκαετίες της ίδρυσής του το 1830.
Το περιστατικό που ακολουθεί έχει μείνει στην ιστορία ως «Επεισόδιο Νίκολσον» και θεωρείται ενδεικτικό του βαθμού εξάρτησης και αδυναμίας του ελληνικού κράτους.
Σύμφωνα με τον ιστότοπο sansimera.gr, όλα ξεκίνησαν το απόγευμα της 4ης Ιανουαρίου του 1885 - 16 Ιανουαρίου με το νέο ημερολόγιο - όταν ο Άγγλος επιτετραμμένος στην Αθήνα, Άρθουρ Νίκολσον (1849-1928), μαζί με τη σύζυγό του μετέβησαν στις υπώρειες του Λυκαβηττού για να περπατήσουν και να θαυμάσουν τη θέα της πόλης.
Ο Νίκολσον δεν ήταν ένας τυχαίος διπλωμάτης, αλλά μέλος της βρετανικής ελίτ, γυναικάδελφος του λόρδου Ντάφεριν, πρεσβευτή τής αυτού μεγαλειότητας στην Κωνσταντινούπολη. Εκείνη την περίοδο ο Δήμος Αθηναίων είχε προβεί σε εκτεταμένη πευκοφύτευση του Λυκαβηττού και απαγόρευε τη διέλευση σε ορισμένα σημεία του λόφου. Τη φύλαξη του Λυκαβηττού είχε αναλάβει
 η Χωροφυλακή.
Την ημέρα εκείνη, υπηρεσία εκτελούσε ένας αψίκορος χωροφύλακας (και διανοητικά ανισόρροπος, σύμφωνα με κάποιες πηγές), ονόματι Λουκάς Καλπούζος. Μόλις είδε το διπλωματικό ζεύγος να κινείται κοντά στην απαγορευμένη ζώνη, το διέταξε να σταματήσει με σκαιό τρόπο. Όταν ο Νίκολσον του ανακοίνωσε την ιδιότητά του, το όργανο της τάξης τον τράβηξε από το μανίκι και τον χτύπησε στον ώμο με ένα μπαστούνι.
Σύμφωνα και πάλι με το sansimera.gr, το επεισόδιο αυτό προκάλεσε την έντονη διαμαρτυρία της βρετανικής πρεσβείας. Ο Νίκολσον, παρακάμπτοντας το πρωτόκολλο, επισκέφθηκε τον πρωθυπουργό Χαρίλαο Τρικούπη στο γραφείο του και απαίτησε την απόλυση του Καλπούζου.
 Ο Τρικούπης, αφού εξέφρασε τη λύπη του για το περιστατικό, έκανε δεκτό το αίτημά του και έδωσε εντολή να εκδοθεί ημερήσια διαταγή για την απόλυση του Καλπούζου, η οποία θα διαβαζόταν σε συγκέντρωση του προσωπικού της Χωροφυλακής και στη συνέχεια θα δημοσιευόταν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Προς στιγμήν, το επεισόδιο φαινόταν ότι έβαινε προς εκτόνωση, αφού ο Νίκολσον με την απόλυση του χωροφύλακα θεωρούσε τον εαυτό του δικαιωμένο.
 Όμως, όταν διάβασε την ημερησία διαταγή εξεμάνη, αφού σε αυτήν αναφέρονταν και οι δικές του ευθύνες για το επεισόδιο του Λυκαβηττού. Με την παρότρυνση Γερμανών διπλωματών απαίτησε δημόσια συγγνώμη από το Σώμα της Χωροφυλακής. Και αυτή η απαίτησή του έγινε δεκτή από τον αγγλόφιλο Τρικούπη.
 Έτσι, στις 11 π.μ. της 7ης Ιανουαρίου, δύναμη από εκατό άνδρες της Χωροφυλακής Αθηνών παρατάχθηκε στην Πλατεία Συντάγματος και παρουσίασε όπλα στον Βρετανό πρόξενο Μέρλιν, ενώ η μπάντα παιάνιζε τον εθνικό ύμνο της Μεγάλης Βρετανίας «God Save The Queen».
O δημόσιος εξευτελισμός της Ελλάδας προκάλεσε τη λαϊκή οργή και όξυνε τις επιθέσεις της Δηλιγιαννικής αντιπολίτευσης. Το επεισόδιο Νίκολσον επίσπευσε την πτώση της κυβέρνησης Τρικούπη, που έτσι κι αλλιώς βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο, εξαιτίας της φορομπηχτικής πολιτικής της.

πηγή

Οι δέκα μεγάλες απειλές της παγκόσμιας σταθερότητας για το 2014

 Posted by Αντικλείδι Κόσμος Add comments

Ιαν092014

H ετήσια λίστα με τους πιθανότερες αιτίες αναταραχής και πολιτικοοικονομικής αστάθειας του Eurasia Group αναδεικνύει και φέτος τα σημεία παγκόσμιου συναγερμού. Για πρώτη φορά μετά από το 2008 όπως επισημαίνεται από τους αναλυτές, τη δεκάδα χαρακτηρίζουν περισσότερο ζητήματα γεωπολιτικής και όχι οικονομίας. Η πολιτική αστάθεια, ο πόλεμος και η διπλωματία δείχνουν να είναι στις ομάδες υψηλού κινδύνου χωρίς ωστόσο να εξαιρούνται οι παράγοντες της οικονομικής κρίσης.

Aκολουθούν περιληπτικά τα δέκα σημεία sos από την ετήσια έκθεση του Eurasia Group την οποία όλη μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

1) Oι προβληματικές συμμαχίες της Αμερικής: Μια δύσκολη χρονιά για εξωτερική πολιτική και με τους ανταγωνιστές στον τομέα του εμπορίου και της οικονομικής επιρροής να κερδίζουν έδαφος. Ο Μπαράκ Ομπάμα πρέπει να δώσει σκληρή μάχη για να πείσει τους Αμερικάνους να πάψουν να θεωρούν τα "ανοίγματα" στο εξωτερικό σημαντικά. Οι πολίτες δείχνουν να επενδύουν λιγότερο στην εξωτερική πολιτική και τις οικονομικές σχέσεις με άλλες χώρες και να προβληματίζονται με τα εσωτερικά ζητήματα. Παράλληλα το σκάνδαλο Σνόουντεν, το ανοιχτό μέτωπο της Συρίας και το φιάσκο Οbamacare, συνθέτουν το εφιαλτικό σενάριο που θα εξακολουθεί να προκαλεί πονοκέφαλο στην διεξαγωγή ισχυρής και σταθερής εξωτερικής πολιτικής.

2) Οι μεγάλες αποκλίσεις και ανατροπές στις αγορές: Oι ψηφοφόροι σε έξι από τις συνεχώς αναπτυσσόμενες παγκόσμιες αγορές, φέτος προσέρχονται στις κάλπες. Βραζιλία, Τουρκία, Ινδονησία, Ινδία, Κολομβία και Ν.Αφρική ενδέχεται να προκαλέσουν μεγάλες ανατροπές, με τις υπάρχουσες κυβερνήσεις να πρέπει να δώσουν σκληρή μάχη για επανεκλογή. Η μεσαία τάξη είναι εξαγριωμένη και μπορεί, όπως συνέβη πέρσι, να δείξει την οργή της στους δρόμους και τις κάλπες. Πρόσφατα παραδείγματα η Ρωσία, η Τουρκία και η Βραζιλία.

3) Η νέα Κίνα: Οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι για τα οικονομικά βρίσκονται στο χρηματοπιστωτικό της τομέα, όπου η ηγεσία αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα με την φερεγγυότητα των τραπεζών. Το Πεκίνο ελπίζει ότι μπορεί να διεξάγει ομαλά τη μετάβαση σε ένα ασφαλή και ομαλό τραπεζικό τομέα, αλλά αυτό θα είναι δύσκολο χωρίς να προκαλέσει πιστωτικό γεγονός και οι τράπεζες απαιτούν εξασφάλιση. Το αυστηρό χρονοδιάγραμμα θέλει έως το 2017 να έχει σταθεροποιηθεί η πολιτική που θα τηρηθεί και αυτό σημαίνει πως οι δράσεις θα αρχίσουν πολύ σύντομα.

4) Το Ιράν: Tα πρώτα βήματα έγιναν αλλά η διαδρομή θεωρείται ακόμη μεγάλη και διπλωματικά επισφαλής. Αν και το group P5+1 φαίνεται πως αποδίδει στο να ολοκληρωθεί η συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης οι τεχνικές συνομιλίες γίνονται με εξαιρετική ευαισθησία. Από μόνη της η συμφωνία είναι αρκετά επικίνδυνη, δεδομένου του ότι μπορεί και επηρεάζει διεθνώς τις τιμές του πετρελαίου ενώ η ένταση στις σχέσεις Σαουδικής Αραβίας και Ιράν εξακολουθεί να υφίσταται.

5) Το πετρέλαιο: H ενεργειακή επανάσταση έχει ήδη σημαντικές γεωπολιτικές επιπτώσεις. Οι φετινές εξελίξεις οδηγούν σε επενδυτικά αδιέξοδα που αν και έως τώρα δεν ήταν ορατά, το 2014 αυτό αναμένεται να αλλάξει. Ανάμεσα στους πολλούς παράγοντες που θα επηρεάσουν και η επιτάχυνση της πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας ανάπτυξης, οι ασφυκτικές πιέσεις στις τιμές από το απαισιόδοξο χρηματιστηριακό κλίμα αλλά και ο ανταγωνισμός μεταξύ των χωρών παραγωγών που θα οξύνουν το πετρελαϊκό παγκόσμιο τοπίο.

6) Δεδομένα στρατηγικής σημασίας και ψηφιακής ανάπτυξη: H ψηφιακή ασφάλεια μάλλον είναι πιο εύθραυστη παρά ποτέ. Η έκθεση της σε κυβερνοεπιθέσεις και διαρροές θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματα που πρέπει φέτος οι αξιωματούχοι εθνικής ασφάλειας των χωρών αλλά και οι επιχειρηματικοί κολοσσοί, να κερδίσουν. Ο πόλεμος πλέον είναι ηλεκτρονικός και οι στρατιώτες του θεωρούνται ως το επάγγελμα του μέλλοντος, εντός και εκτός νομιμότητας.

7) Αλ Κάιντα: Είναι πλέον ευδιάκριτο πως οι εξτρεμιστές κερδίζουν έδαφος. Όλα δείχνουν πως η εξάπλωση τους συμβαίνει παράλληλα και γύρω από τις ζώνες που δίνεται η μάχη. Νότια των βουνών του Ταύρου, δυτικά από τη Μεσόγειο, βόρεια από την Αραβική Έρημο και ανατολικά από την Άνω Μεσοποταμία έως και τη Νότιο Αφρική, τα μέτωπα ξεπηδάνε και κάνουν ευδιάκριτο πως το δημοκρατικό πολίτευμα γίνεται όλο και πιο δύσκολο να εφαρμοστεί στον Μουσουλμανικό κόσμο.

8) Οι αναταραχές στη Μέση Ανατολή: H σταθεροποίηση στη Μέση Ανατολή είναι εξαιρετικά απίθανη μέσα στο 2014. Η διαμεσολάβηση, οι πολεμικές επιχειρήσεις και η διπλωματική προσπάθεια για σταθερότητα δεν έχουν επιφέρει το αποτέλεσμα που πρέπει μετά από τρία χρόνια συνεχούς αναζωπύρωσης. Συρία και Αίγυπτος θα εξακολουθούν και φέτος να θεωρούνται επίφοβες για πολιτική αστάθεια με παγκόσμιο αντίκτυπο.

9) Ο ιδιότροπος Πούτιν και τα καπρίτσια του Κρεμλίνου: H παντοδυναμία και η δημοφιλία του Βλαντιμίρ Πούτιν γνωρίζει κατακόρυφη πτώση, κάτι που όμως ο ίδιος δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται. Παράλληλα εξακολουθεί να λειτουργεί και να αντιδρά απρόβλεπτα αλλά όχι εγκαίρως ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει σημαντικές οικονομικές προκλήσεις και εσωτερικά ζητήματα που παίρνουν γρήγορα παγκόσμιες διαστάσεις. Το Κρεμλίνο δείχνει να επιδιώκει το σοκ και τον αιφνιδιασμό κάνοντας το να θεωρείται απρόβλεπτο, κάτι που ποτέ δεν είναι ιδανικό όταν μιλάμε για έναν τόσο ισχυρό ηγέτη.

10) Η Τουρκία: To 2013 ήταν μια σημαδιακή χρονιά για τον ρόλο της Τουρκίας στο τοπίο της παγκόσμιας αποσταθεροποίησης. Ο Ερντογάν έδειξε τον σκληρότερο του έως τώρα χαρακτήρα, απέναντι σε θέματα εσωτερικά αλλά και σε ζητήματα εξωτερική πολιτικής. Το κλίμα στο εσωτερικό της χώρας θεωρείται αρκετά αρνητικό και η αστάθεια προκαλεί ντόμινο που συμπαρασύρει τις επενδύσεις αλλά εντείνει και την ανησυχία για το ζήτημα με τον PKK και την Τουρκία να θεωρείται αρκετά εκτεθειμένη στο μέτωπο της Συρίας.

___________

  Πηγή:  lifo.gr

Αντικλείδι , http://antikleidi.com