Το Πριπιάτ, είναι μια πόλη που είχε 50.000 κατοίκους μέχρι την αποφράδα ημέρα που σταμάτησε ο χρόνος. Η μεγάλη έκρηξη έγινε 26 Απριλίου 1986 στον αντιδραστήρα Νο. 4 του Πυρηνικού Σταθμού Παραγωγής Ενέργειας του Τσέρνομπιλ. Σήμερα, σχεδόν 3 δεκαετίες μετά, τα απομεινάρια του ατυχήματος εξακολουθούν να υφίστανται. Μία ζώνη ασφαλείας 30 χιλιομέτρων γύρω από το Τσέρνομπιλ προειδοποιεί για τους επίδοξους επισκέπτες. Στην πόλη-φάντασμα δεν κατοικεί κανείς αλλά ξεκίνησαν ήδη τα τουριστικά ταξίδια.
Στη περιοχή που δημιουργήθηκε τη δεκαετία του 1970 για τις οικιστικές ανάγκες των εργατών του Τσέρνομπιλ βρέθηκε πρόσφατα ο Βρετανός σκηνοθέτης και φωτογράφος Ντάνι Κούκ. Με όπλο ένα ελικοπτεράκι με κάμερα, μια εξελιγμένη φωτογραφική μηχανή, και ένα μετρητή Γκάιγκερ για τη ραδιενέργεια, έκανε μια καταπληκτική περιήγηση. Έτσι είναι σήμερα η αποκλεισμένη περιοχή μετά τη πυρηνική καταστροφή. Η εκκένωση του χωριού Πριπιάτ ξεκίνησε ξημερώματα και για να μειωθούν οι αποσκευές, ειπώθηκε στους κατοίκους ότι η εκκένωση ήταν προσωρινή, διάρκειας περίπου τριών ημερών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα στο Πριπιάτ να παραμένουν ακόμα προσωπικά αντικείμενα, τα οποία δεν θα μπορέσουν ποτέ να μετακινηθούν λόγω της ραδιενέργειας.
Το παλιό λούνα παρκ έχει σαπίσει, ερειπωμένα σπίτια, εργοστάσια διαλυμένα από το χρόνο και η φύση που έχει επέμβει παντού. 28 χρόνια μετά, τα πρώτα ίχνη ζωής έκαναν πάλι την εμφάνιση τους. Διάφοροι οργανισμοί έχουν μπει ήδη στο μικροσκόπιο των επιστημόνων. Το πυρηνικό ατύχημα διατάραξε σοβαρότατα τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που επικρατούσαν στις γύρω περιοχές και είχε σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην υγεία. Ήταν ξημερώματα όταν οι εργαζόμενοι στον πυρηνικό σταθμό «Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν» στην Ουκρανία άρχισαν τις προγραμματισμένες εργασίες για ένα πείραμα, που σκοπό είχε να ελέγξει τα συστήματα ασφαλείας, αλλά οδήγησε στο μεγαλύτερο πυρηνικό ατύχημα. Οι τεχνικοί έκλεισαν τα αυτόματα συστήματα ρύθμισης της ισχύος της τέταρτης μονάδας του σταθμού, καθώς και τα συστήματα ασφαλείας, αφήνοντας ωστόσο τον αντιδραστήρα να λειτουργεί με το 7% της ισχύος του.
Στη 1:23 το πρωί, η αλυσιδωτή αντίδραση στον τέταρτο αντιδραστήρα προκάλεσε διαδοχικές εκρήξεις, οι οποίες τίναξαν στον αέρα το ατσάλινο κάλυμμα του αντιδραστήρα, βάρους χιλίων τόνων. Τόνοι ραδιενέργειας σε ποσότητα που αντιστοιχεί σε 200 βόμβες σαν αυτή της Χιροσίμας εκλύθηκαν στην ατμόσφαιρα, μολύνοντας τα πάντα: το έδαφος, τα νερά, τον αέρα, ακόμη και τους ανθρώπους. Η τότε Σοβιετική Ένωση προσπάθησε να αποκρύψει το γεγονός και δεν ενημέρωσε κανένα για 3 μέρες. μουσική
Για 13 μέρες η φωτιά στον πυρηνικό αντιδραστήρα που είχε σημειωθεί η έκρηξη έκαιγε ακατάπαυστα. Η θανατηφόρα σκόνη απλώθηκε πάνω από την Ευρώπη και έφτασε μέχρι το Βόρειο Πόλο. Χρειάστηκαν 7.000 τόνοι μετάλλου και 400.000 κυβικά μέτρα σκυροδέματος, προκειμένου να θαφτούν οι εκατοντάδες τόνοι πυρηνικών καυσίμων και ραδιενεργών συντριμμιών μέσα σε μια σαρκοφάγο. από το 86 έως σήμερα έχουν χάσει τη ζωή τους περισσότεροι από 25.000 στρατιώτες και πολίτες από την Ουκρανία, τη Ρωσία και τη Λευκορωσία οι οποίοι εστάλησαν στις εργασίες αποκατάστασης του σταθμού. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, περίπου 10 εκ. άνθρωποι εκτέθηκαν στη ραδιενέργεια από την οποία μολύνθηκε έκταση 150.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ίση με τη μισή έκταση της Ιταλίας. Τετρακόσιες χιλιάδες άνθρωποι εγκατέλειψαν τις εστίες τους, αλλά περίπου 6 εκατομμύρια εξακολουθούν να ζουν σε μολυσμένες ζώνες.
Το μοιραίο εργοστάσιο του Τσερνομπίλ έκλεισε οριστικά το Δεκέμβριο του 2000 μα οι ασθένειες ακόμη και σήμερα εξακολουθούν να στοιχειώνουν τις ζωές των ουκρανών και όχι μόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου