Παράλληλοι κόσμοι

Dimitrios Papadopoulos

Αξιολόγηση Χρήστη:  / 0

ΧειρότεροΚαλύτερο 

Κατηγορίες Κατηγορία: Οικονομία Προβολές: 31

Συναντώ κάποιους να κοιτούν με τρόμο τις αλλαγές στις  δομές των επιχειρήσεων λόγω διαδικτύου. Συναντώ άλλους που χαίρονται όταν στο ξενοδοχείο τους, στο πιο απομακρυσμένο χωριό της ορεινής Ελλάδος γεμίζει κόσμο και ζωή μόνο και μόνο από τη δύναμη των πληροφοριών που διαχέουν οι ίδιοι τους στο διαδίκτυο. Αισθανόμενος τους συνανθρώπους να αμφιταλαντεύονται κάπου ανάμεσα στο φόβο του άγνωστου και στην χαρά των δυνατοτήτων που προσφέρει η γνώση των νέων μέσων, του διαδικτύου εν προκειμένω, γράφω την άποψή μου.
θα δείξουμε παρακάτω πως η αλήθεια για το που οδεύει η παγκόσμια οικονομία, βρίσκεται στην ομοιότητα για τον τρόπο που εξελίσσονται τα πράγματα.
Προσφάτως άκουσα παρευρισκόμενος σε μία συνάντηση νέων  με θέμα τη καινοτομία, γνωστή ως opencoffee,  μία φράση που μου  κέντρισε το ενδιαφέρον.
Πρόκειται για λογοπαίγνιο και ευθύς αμέσως θα μεταφέρω τον τρόπο που έφτασε στα αυτιά μου.
Κάπου στα μέσα της συνάντησης λοιπόν, το λόγο πήρε ένας τραπεζίτης και ρώτησε το κοινό: ¨´ποιο είναι το απαραίτητο στοιχείο επιτυχίας που νομίζετε χαρακτηρίζει κάθε offline επιχείρησή´´,  ελάχιστοι ψιθύρισαν την αλήθεια από το κοινό.
Εφόσον ξαναέλαβε το λόγο, διακόπτοντας το βουητό που δημιουργούσε το κοινό από τις ψιθυριστές απαντήσεις, είπε:
Τα χαρακτηριστικά της πετυχημένης  offline επιχείρησης  είναι τρία:
Πρώτον η Τοποθεσία,
Δεύτερον η Τοποθεσία,
Και Τρίτον η Τοποθεσία.
Μιλώντας με έμφαση  τόνισε  τον κανόνα του. Κανόνας διατυπωμένος ήδη φυσικά σε μελέτες, καθώς  και χιλιοειπωμένος σε συνέδρια και ομιλίες μικρότερου και μεγαλύτερου ακροατηρίου.
Απ´ την άλλη μπαίνοντας στον καινούργιο κόσμο των επιχειρήσεων, αυτών που λειτουργούν απαραίτητα μόνο διά μέσω διαδικτύου, ερχόμαστε να διαπιστώσουμε ότι άλλος είναι ο κανόνας σύμφωνα με την βιβλιογραφία. Εδώ ισχύει ένα άλλο ρητό ´´the content is the king´´.
Ας αρχίσουμε λοιπόν τους παραλληλισμούς για να δούμε πως και αυτός ο διαδικτυακός κόσμος του επιχειρείν,   δεν έχει καμία διαφορά με τον φυσικό κόσμο.
Η αξία χρήση γης και συνεπώς και ενός καταστήματος εξαρτάται από το που ακριβώς γεωγραφικά βρίσκεται αυτό το κομμάτι γης. Αν λοιπόν το κατάστημα  είναι γωνία, η τιμή του ενοικίου αλλάζει. Ανάλογα με την πρόσοψή του στον κυρίως δρόμο και πάλι παίρνει διαφορετική τιμή. Το ότι προφανώς αυτά τα κόστη  μεταφέρονται στο προϊόν είναι αυταπόδεικτη αλήθεια και τη γνώση της γεύεται και ο πιο σπάταλος καταναλωτής.
Η μόρφωση λοιπόν της αξίας της γης είναι ένα συνονθύλευμα παραγόντων όπως τα μνημεία που την περιβάλλουν, τα μέσα μαζικής μεταφοράς που την διαπερνούν, τα κλιματικά της χαρακτηριστικά, τα οδικά δίκτυα που ενώνονται σε αυτήν, ο συντελεστής δόμησης και μπορούμε να αριθμούμε πολλά άλλα για αρκετές σελίδες….
Το παραπάνω συνονθύλευμα παραγόντων κινεί τους ανθρώπους στις κοινωνίες σε διάφορες κατευθύνσεις με  σκοπό την εργασία, τον πολιτισμό την αναψυχή.
Ποιο είναι λοιπόν το μετρήσιμο χαρακτηριστικό ώστε να διακρίνουμε πιο από δύο καταστήματα με το ίδιο ακριβώς προϊόν έχει προοπτικές για να είναι  περισσότερο κερδοφόρο; Οι διαβάτες του πεζοδρομίου ανά ώρα/μέρα/μήνα/έτος. Το traffic δηλαδή. Όρος δόκιμος σε διαδικτυακές κουβέντες, δεν νομίζετε;
Ο κατοπτρισμός της αξίας χρήσης της γης…έχει είδωλο το μηνιαίο ενοίκιο του κάθε μισθώματος επαγγελματικής στέγης.
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο λοιπόν μορφώνονται και οι διαδικτυακές αξίες χρήσεις ιστοτόπων,  μέσα στο παγκόσμιο ιστό. Απλά εκεί είναι το περιεχόμενο που έχει εσωκλείει ο κάθε ιστότοπος και διαμορφώνει αυτή την αξία. Όσο καλύτερο είναι το περιεχόμενο του ιστοτόπου, τόσοι περισσότεροι κλικάρουν προς αυτόν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της τιμής του χώρου διαφήμισης, σε περίπτωση που κάποιος θέλει να διαφημιστεί σε αυτόν τον ιστότοπο. Το ίδιο δεν γίνεται αν θέλεις στη προθήκη μία βιτρίνας ενός κεντρικού supermarket να βάλεις το προϊόν σου; Δεν πρέπει να πληρώσεις για να έχει το προϊόν σου περίοπτη θέση ανάμεσα στα άλλα;
Η διαφοροποίηση του τρόπου δημιουργία της αξίας των ιστοτόπων είναι ότι εκεί το περιεχόμενο είναι αυτό που πρέπει να είναι ποιοτικό.
Αναλογιζόμενοι τανάπαλιν, τον φυσικό κόσμο των επιχειρήσεων ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι ένα κομμάτι γης με καλή συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση, με καλό κλίμα όλο το χρόνο, δίπλα σε ιστορικά πολιτιστικά σύμβολα σε μία πυκνοκατοικημένη περιοχή δεν είναι περιεχόμενο.; Προφανώς και είναι. Είναι πολιτιστικό περιεχόμενο. Είναι αρχιτεκτονικό περιεχόμενο. Είναι ανθρώπινο- αγοραστικό περιεχόμενο.
Η ουσιώδης διαφορά ανάμεσα στο offline και στο online  γίγνεσθαι συγκρίνοντας τους δύο κόσμους είναι η μέτρηση.
Στο διαδίκτυο μπορούμε να μετρήσουμε τη κάθε κίνηση, από τον οποιοδήποτε προς οπουδήποτε. Μπορούμε πιο εύκολα και συνεπώς πιο οικονομικά,  να κατατάξουμε δεδομένα να βγάλουμε συμπεράσματα και να προχωρήσουμε σε διαθρωτικές κινήσεις.
Γενικά έχουμε καλύτερη εποπτεία των πραγμάτων, με μικρότερο κόστος σε λιγότερο χρόνο. Για αυτήν την εποπτεία λοιπόν δεν βλέπουμε  πως οι επιτυχημένες επιχειρήσεις ανοίγουν εφόσον γίνουν μετρήσεις του αριθμού  των διερχομένων ατόμων που περνούν από συγκεκριμένα σημεία; Σημειωτές  ξεχύνονται σε κάθε γωνιά  και προσπαθούν να προβλέψουν τον τζίρο τους, μειώνοντας το επιχειρηματικό ρίσκο της επένδυσης. Κάπως έτσι άλλωστε, ακούγεται ότι στήνονται και τα περίφημα Mikel καφέ στη Βόρεια Ελλάδα.
Στον αντίποδα της online ζωής, κάπως έτσι σε μία κόλλα Α4 δίνεται η αξιολόγηση από το google analytics της επισκεψιμότητας μιας ιστοσελίδας, και στην από πίσω σελίδα διαμορφώνονται οι τιμές για διαφήμιση για κάθε τετραγωνικό εκατοστό σε ένα banner της οθόνης.
Ας συμφωνήσουμε λοιπόν σε κάτι σκεπτόμενοι περιληπτικά τα παραπάνω:
“δεν άλλαξε κάτι, η μέτρηση άλλαξε και έγινε φθηνότερη και ποιοτικότερη”.Αλλά όσο οι πλήρεις αναλύσεις των μηχανών αναζήτησης μας δίνουν δεδομένα, εύπεπτα και μετρήσιμα που μας οδηγούν στη γνώση τόσο το απόφθεγμα του Αινστάιν
Πως  ´´Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση ´´ εμπνέει κάποιους.  Αυτοί κάποιοι είναι που ταράσσουν ισορροπίες στην σύγχρονη οικονομία με καινοτομία σκεπτόμενοι   και πράττοντας « out of the box».
Η ιστοσελίδα σας: www.seaplaellinika.com - www.technelixis.gr 

Οι μεγάλοι εξερευνητές και θαλασσοπόροι

κείμενο: Παναγιώτης Τασιαδάμης

Πως θα ήταν άραγε η ροή της ιστορίας αν δεν υπήρχαν οι μεγάλοι εξερευνητές και θαλασσοπόροι, που με τις αποστολές που οργάνωσαν ανά τους αιώνες ουσιαστικά άνοιξαν τους δρόμους του σύγχρονου πολιτισμού και μας έδωσαν μεγάλο μέρος των γνώσεων που κρατούμε ακόμη και σήμερα?

Προσπαθώντας να κάνω μια αναφορά σε αυτούς που υπήρξαν οι πρωτοπόροι στην εξερεύνηση της θάλασσας και ανάμεσα από εκατοντάδες προσωπικότητες που άφησαν το δικό τους στίγμα στην εξερευνητική εποποιία της θάλασσας, θα σταθώ σε 16 μεγάλους πρωτοπόρους, ξεκινώντας από τον Άννων τον Καρχηδόνιο μέχρι και τον Ζακ Υβ Κουστώ. Ας είναι αυτή η μικρή αναφορά σε αυτούς, ο δικός μου ελάχιστος φόρος τιμής προς το έργο που μας άφησαν μέχρι και σήμερα..

Σίγουρα υπάρχουν πολλοί που θα έπρεπε να αναφερθούν και προσωπικά θεωρώ την Αργοναυτική εκστρατεία ως την πρώτη οργανωμένη εξερευνητική αποστολή, αλλά τα ιστορικά στοιχεία που μένουν πίσω είναι ελάχιστα ώστε να κάνουμε μια σωστή (και κυρίως αντικειμενική) αναφορά σε αυτήν. Ίσως χρειάζεται να την συζητήσουμε σε ένα νέο θέμα.. Τέλος πάντων.

Θεωρώ πως το συγκεκριμένο θέμα έχει απόλυτα στενή σχέση και με το δικό μας αντικείμενο. Είναι η ίδια θάλασσα, αυτή που αγάπησαν κι αυτοί και εμείς..

Υπάρχει καλύτερο επιχείρημα?


1. ΑΝΝΩΝ Ο ΚΑΡΧΗΔΟΝΙΟΣ

Ο μεγάλος αυτός θαλασσοπόρος ήταν από τους πρώτους που πέρασαν τον πορθμό του Γιβραλτάρ, για να διασχίσει τα τότε άγνωστα νερά του Ατλαντικού Ωκεανού.
Η προσωπικότητα του παραμένει μυστηριώδης και είναι πολύ δύσκολο να δούμε χρονικά την εποχή που πέρασε από τις αφρικανικές ακτές, με τις περισσότερες πιθανότητες να κλίνουν στην εποχή του τέλους του 6ου πΧ αιώνα και της αρχής του 5ου.
Το δρομολόγιο όμως που ακολούθησε, από τα γραπτά που έμειναν, μπορούμε να το προσδιορίσουμε καθώς ξεκίνησε από την Καρχηδόνα και κατέληξε στον κόλπο της Νέας Γουϊνέας.

Φυσικά, αυτό το ταξίδι μόνο ως άθλος μπορεί να θεωρηθεί γιατί αν δούμε τις υποτυπώδεις γνώσεις περί ναυσιπλοΐας και ναυπηγικής, που υπήρχαν την εποχή που πραγματοποιήθηκε, σίγουρα θα εντυπωσιαστούμε..
Είναι σημαντικό να δούμε πως το συγκεκριμένο ταξίδι είχε και πολύ σπουδαίο σκοπό: Την εγκατάσταση αποικιών της Καρχηδόνας στις ακτές της Βορειοδυτικής Αφρικής. Ο Άννων δεν ταξίδεψε μόνο με το πλήρωμα του. Τον ακολούθησαν 30.000 άνθρωποι που ήλπιζαν σε μια καλύτερη ζωή στις νέες αποικίες, άρα η σπουδαιότητα του ταξιδιού αυτού είναι παραπάνω από φανερή.

Μετά την ίδρυση των αποικιών, ο Άννων κατευθύνθηκε στον ποταμό Λίξο, στο Ντράα. Οι Λιξίτες Βέρβεροι του παρείχαν οδηγούς που τον οδήγησαν σε ένα μικρό νησί με το όνομα Κέρνη, του οποίου η περίμετρος δεν υπερέβαινε τα 800 μέτρα.
Μετά το Γιβραλτάρ, πέρασαν 26 μέρες, δηλαδή το απαραίτητο διάστημα για να συνδεθεί η Καρχηδόνα με αυτό το στενό.
Η Κέρνη λοιπόν ήταν αντίθετα από την Καρχηδόνα στον Ατλαντικό Ωκεανό. Κατόπιν συνέχισε την αποστολή του μέχρι την εκβολή του ποταμού Σενεγάλη, 800 χλμ νοτιότερα. Ακολούθως, φαίνεται ότι εξερεύνησε κάποιο παραπόταμο του δέλτα του και επέστρεψε στην Κέρνη από έναν άλλο παραπόταμο, όπου συνάντησε κροκοδείλους και ιπποπόταμους. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με την εξερεύνηση των ακτών.

Δώδεκα μέρες μετά την Κέρνη θα περάσει από δύο βουνά καλυμμένα με ευώδη δέντρα, πιθανώς στο Πράσινο Ακρωτήρι, το πιο δυτικό σημείο της Αφρικής. Επτά μέρες αργότερα,έφθασε σε ένα μεγάλο κόλπο, το Δυτικό Κέρας που το ταυτίζουμε με τον κόλπο Μπισάγκο. Στο δρόμο πέρασε πυκνά, καιγόμενα δάση, που προφανώς τα αποψίλωναν με κάυση οι ιθαγενείς, κάτω από ήχους τυμπάνων που αντηχούσαν τη νύχτα. Αυτές οι φλόγες καθιστούσαν αδύνατο κάθε πλεύρισμα.
Τέσσερεις μέρες αργότερα βρέθηκε σε ένα πολύ υψηλό βουνό του οποίου η φλόγα έμοιαζε να αγγίζει τα άστρα: το Θείον Όχημα, το Άρμα των Θεών. Πρόκειται πιθανώς για το όρος Κουκουλίμα στη Γουινέα (1000μ.) ή για το ηφαίστειο Καμερούν το πιο ψηλό σημείο της δυτικής Αφρικής (4070μ.)

Τρεις μέρες αργότερα μπήκε στο Νότιο Ακρωτήρι, αναγνωρισμένο σαν το στενό του Σέμπρο, όπου βρήκε ένα νησί με έλος και ένα εσωτερικό νησί. Εδώ οι Καρχηδόνιοι αιχμαλώτισαν άγριες γυναίκες και τρεις θηλυκούς γορίλλες, τα δέρματα των οποίων μετέφεραν στην Καρχηδόνα. Νικημένος από τη νηνεμία και τη ζέστη του κόλπου της Γουινέας, ο Αννων δεν μπόρεσε να φτάσει μακρύτερα από τη Σιέρα Λεόνε και έκανε μεταβολή. Ο Σκύλαξ θα μιλήσει για τη φοινικική αποικία της Κέρνης, αλλά ξέρουμε λίγα πράγματα γι' αυτές τις καρχηδονικές ιδρύσεις της Αφρικής του Ατλαντικού, οι οποίες λησμονήθηκαν μετά την καταστροφή της μητρόπολής τους το 146 πΧ.

Ο Αννων χάραξε την αφήγηση των εξερευνήσεων σε μια μπρούτζινη πλάκα που εκτίθετο στην Καρχηδόνα στο ναό του Κρόνου. Ένας φιλομαθής Έλληνας μετέγραψε το έργο του σε περίπου 650 λέξεις και, κατ' αυτό τον τρόπο, είναι  γνωστό έως σήμερα το ταξίδι του με τόσες λεπτομέρειες.

Στο βιογραφικό του Άννων υπάρχει κάτι πολύ σπουδαίο..
Παρ΄ όλες τις συνθήκες της τότε εποχής, δεν έχασε κανένα πλοίο την στιγμή που ακόμη και σήμερα, με την τρομακτική εξέλιξη της τεχνολογίας και της ναυπηγικής, χάνονται πολύ συχνά πλοία..

Επίσης, κατάφερε να ιδρύσει τουλάχιστο δέκα αποικίες και να τις οργανώσει κατάλληλα και όλα τα παραπάνω, μέσα σε ένα καλοκαίρι μόνο...

Αυτό που αναρωτιούνται πολλοί είναι το αν ήξερε ο Άννων πως έγραφε ιστορία που θα έμενε για χιλιάδες χρόνια, όταν έλυσε τους κάβους για εκείνο το ταξίδι..

 

2. ΠΥΘΕΑΣ

Δυστυχώς λίγα πράγματα γνωρίζουμε για τον μεγάλο αυτό Έλληνα θαλασσοπόρο που έζησε στην Μασσαλία κατά τον 4ο Αιώνα πΧ.

Η παράδοση λέει πως ήταν από τους πρώτους επιστήμονες - ωκεανογράφους, όπως θα το λέγαμε σήμερα, που διέσχισε τις θάλασσες της Αρχαιότητας.
Αστρονόμος με ταλέντο, καθόρισε το γεωγραφικό πλάτος της Μασσαλίας και διατύπωσε θεωρίες σχετικά με το ρεύμα του Κόλπου. Επίσης, διατύπωσε την πρώτη επιστημονική υπόθεση σχετικά με τα αίτια των παλιρροιών.

Η σπουδαιότερη αποστολή που οργάνωσε διήρκεσε έξι ολόκληρα χρόνια, ξεκινώντας από την Μασσαλία με προορισμό την βόρειο Θάλασσα και πάλι επιστροφή στην Μασσαλία.
Πέρασε το Γιβραλτάρ, πέρασε την Ισπανία, την Ακουϊτανία, την Αρμορική, διέσχισε την Μάγχη και τον πορθμό του Καλαί, έφτασε στην Μεγάλη Βρετανία, την οποία και εξερεύνησε λεπτομερώς και μπήκε στη Βόρειο θάλασσα με πιθανότερο τελικό προορισμό την Ισλανδία.
Σε εκείνο το σημείο περιέγραψε με πολλές λεπτομέρειες την παγωμένη θάλασσα και ήταν η πρώτη αναφορά σε αυτή. Επίσης και έδωσε ακριβή ιδέα σχετικά με την διάρκεια της μέρας και της νύχτας στον βόρειο πολικό κύκλο.

Ο Πυθέας έγινε πολύ γρήγορα διάσημος και μνημονεύτηκε σε πολλά γραπτά νεότερων του εξερευνητών και γεωγράφων.

Ο πρώτος που μνημόνευσε το ταξίδι του Πυθέα ήταν ο Δικαίαρχος, ένας μαθητής του Αριστοτέλη, και με βάση αυτή την αναφορά μπορούμε να υποθέσουμε πως το ταξίδι του πραγματοποιήθηκε μεταξύ 320 και 310 πΧ.

 

3. ΕΡΙΚ ο Ερυθρός και ΛΕΪΦ ΕΡΙΚΣΟΝ

Ο Ερικ ο "ερυθρός" γεννήθηκε στα 950 μΧ. σε μια νορβηγική αγροικία κοντά στο Ζάερεν. Σε ηλικία 15 ετών,εξορίζεται μαζί με τον πατέρα του στο Τόρβαλντ στην Ισλανδία γιατί σκότωσε και λήστεψε κάποιον. Λόγω του άστατου χαρακτήρα του αναγκάζεται να φύγει και από κεί, οπότε αναζητώντας μια νέα γη, που θα μπορούσε να ζήσει ελεύθερος, ανακαλύπτει την Γροιλανδία στα 982μΧ και ιδρύει τρία χρόνια αργότερα την αποικία της Μπρατταχίλντ.
Το έτος 1002 ο γιος του, Λέιφ Έρικσον, ξεχύνεται πέρα από τον Ωκεανό και ανακαλύπτει την Βινλαντ, το σημερινό κράτος του Κεμπέκ στον Καναδά.
Ο Λέιφ, που είχε εκχριστιανιστεί, ίδρυσε και την πρώτη Χριστιανική εκκλησία στην Γροιλανδία.
Μετά τον θάνατο του Ερικ δεν υπάρχουν στοιχεία για άλλες εξερευνήσεις, πιθανώς γιατί το ενδιαφέρον των σκανδιναβών για μακρινές αποικίες εξασθένησε, με την πάροδο του χρόνου ώσπου έσβησε εντελώς..

 

4. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΟΛΟΜΒΟΣ

O Χριστόφορος Κολόμβος, υπήρξε ο πρώτος θαλασσοπόρος που έδωσε την πραγματική σημασία στη λέξη "Ωκεανός".
Πριν από αυτόν, οι ναυτικοί αναγκάζονταν να ταξιδεύουν για μήνες κατά μήκος των ακτών από φόβο να ξανοιχτούν στην ανοικτή θάλασσα.

Ο Κολόμβος γεννήθηκε στην Γένοβα το 1450. Δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία για την παιδική του ηλικία και τα περισσότερα γεγονότα σχετικά με την ζωή του τα μαθαίνουμε από τα ίδια τα ταξίδια του.

Αφού ξεπέρασε πολλές δυσκολίες, ανέλαβε το καλοκαίρι του 1492 το ταξίδι που τον έκανε διάσημο: Πήγε στα νησιά της Καραϊβικής και επέστρεψε στην Ευρώπη το 1493. Με την ιδέα πως ανακάλυψε τις Ινδίες, αναχωρεί μεταξύ του 1493 και του 1496 προς τα Βόρεια και πλευρίζει στις μικρές Αντίλλες. Στο τρίτο του ταξίδι,(1498-1500) κατάφερε και έφτασε στην καθαυτό Ήπειρο. Στην επιστροφή όμως, οι άποικοι που είχε φέρει μαζί του στις νέες χώρες τον κατηγορούν για τα παθήματα τους και τον ξαναστέλνουν αλυσοδεμένο στην Ισπανία. Οι άρχοντες όμως εκεί τον δικαιώνουν και ανανεώνουν την εμπιστοσύνη τους προς αυτόν.
Το κάλεσμα του Ατλαντικού είναι ισχυρό όμως, ακόμα για τον Κολόμβο.
Αν και κουρασμένος και άρρωστος, ξαναφεύγει στα 1502, πηγαίνει στην Τζαμάικα και βλέπει την Μαρτινίκα προτού ξεκινήσει για τον πορθμό του Παναμά.
Δυστυχώς η αρρώστια του τον υποχρεώνει να επιστρέψει στην Ισπανία, οπού και πεθαίνει στη Βάλλαντονίντ στις 20 Μαΐου του 1506.

 

5. ΒΑΣΚΟ ΝΤΑ ΓΚΑΜΑ

ο Βάσκο ντα Γκάμα, δεν άνοιξε μόνο το δρόμο της Ινδίας, αλλά αποκάλυψε στους ανθρώπους και την ύπαρξη της πιο σοβαρής τότε ασθένειας στην οποία ήταν εκτεθειμένοι οι ναυτικοί: Tου σκορβούτου.
Η αποστολή του, επειδή για πρώτη φορά κράτησε πολλούς μήνες και απομακρύνθηκε αρκετά από τις ακτές, προσβλήθηκε από αυτήν την μάστιγα εναντίον της οποίας η ιατρική της εποχής εκείνης δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.
Γεννήθηκε το 1469 από πλούσια και ευγενή οικογένεια της Εστρεμαδούρας και από μικρός προσανατολίστηκε προς την ναυσιπλοΐα. Η πείρα του ήταν μεγάλη, όταν ο βασιλιάς της Πορτογαλίας Ιωάννης 2ος του ανέθεσε να διευθύνει μια αποστολή προς την μακρινή Ινδία.
Η πιο σπουδαία λοιπόν ανακάλυψη του ντε Γκάμα, άρχισε στις 8/7/1497.
Έφτασε στην Καλκούτα, στην ινδική ακτή του Μαλαμπάρ και επέστρεψε στην Λισσαβώνα δυο χρόνια αργότερα.

Στις μακρινές ακτές που εξερευνά ο Ντε Γκάμα εφάρμοσε την τακτική των βασιλέων της Πορτογαλίας, αυτή της Ισχύος και της καταστολής..
Στην αρχή των πρώτων αιματηρών προσπαθειών αποικισμού, δε διστάζει να χρησιμοποιήσει τα όπλα για να αποκαταστήσει εκείνο που πίστευε πως ήταν δικαίωμα του λευκού ανθρώπου επάνω στους ιθαγενείς, ακόμα και με τη σφαγή.
Πέθανε στην πόλη Κοχίν της Ινδίας, στις 11 Σεπτέμβρη του 1524 από τους πυρετούς και την κούραση.
Αν και μεγάλο μέρος της ζωής του φαίνεται αμφισβητήσιμο σχετικά με τις καλές προθέσεις του, η ανθρωπότητα χρωστά πολλά σε αυτόν τον μεγάλο θαλασσοπόρο που άνοιξε τον δρόμο "των μπαχαρικών" και έδωσε πολλές πληροφορίες για μέρη άγνωστα μέχρι τότε..

 

6. ΦΕΡΔΙΝΑΝΔΟΣ ΜΑΓΓΕΛΑΝΟΣ

Ο Μαγγελάνος υπήρξε ο πρώτος που ανέλαβε να πραγματοποιήσει τον γύρο του κόσμου από την θάλασσα. Γεννήθηκε στη βόρειο Πορτογαλία το 1480 και το μεγαλύτερο μέρος της νεότητας του το πέρασε στις καραβέλες. Εκεί έμαθε την ναυτοσύνη. Πολύ γρήγορα ωρίμασε στο μυαλό του ένα σχέδιο για ένα μεγάλο ταξίδι και αν, κατά το ταξίδι του στις Ινδίες, ο Χριστόφορος Κολόμβος σταμάτησε επειδή συνάντησε μια αναπάντεχη ήπειρο, ο Μαγγελάνος δεν θα έκανε το ίδιο..
Στις 20 Σεπτέμβρη του 1519 εγκατέλειψε το λιμάνι του Σαν Λουκά, με στόλο πέντε καραβελών και 265 ανδρών.
Διασχίζουν τον Ατλαντικό και αναζητούν κατά μήκος των ακτών της Αμερικής τον "καταραμένο" πορθμό. Τον βρίσκουν και τον περνούν τελικά, σε πείσμα των τυφώνων, των ναυαγίων και των αιματηρών ανταρσιών.
Συνεχίζουν στον Ειρηνικό ωκεανό, τρώγοντας το δέρμα των καλυμμάτων του πλοίου(!) υποφέροντας από δίψα και αρρώστιες. Όταν έφτασαν στις Φιλιππίνες, ο Μαγγελάνος, παρόλο που ήταν άνθρωπος ισορροπημένος και προνοητικός, σκοτώνεται σε μια ανόητη συμπλοκή με τους ιθαγενείς στις 27 Απριλίου του 1521.
Όσοι επέζησαν, μαζεύτηκαν σε ένα πλοίο, παρέκαμψαν το ακρωτήριο της καλής ελπίδας και αποβιβάστηκαν στην Σεβίλλη, οπού κανένας δεν τους αναγνώριζε πλέον! Μετά από τρία χρόνια, από τους 265 περήφανους άνδρες, απέμειναν μόνο 18 εξαθλιωμένοι..

 

7. ΜΑΡΤΙΝΟΣ ΦΡΟΜΠΙΣΕΡ

Πώς μπορεί να χαρακτηρίσει κάποιος το σχέδιο ενός ναυτικού που θέλησε 50 μόνο χρόνια μετά το εγχείρημα του Μαγγελάνου να ανακαλύψει άλλο πέρασμα μεταξύ Ατλαντικού και Ειρηνικού, από τον παγωμένο δρόμο των Θαλασσών του Βορρά? Τρέλα, τόλμη ή άγνοια?

Ο Άνθρωπος αυτός λεγόταν Μαρτίνος Φρομπισέρ, και γεννήθηκε στο Ντάνκανστερ το 1535.
Νέος είχε ταξιδέψει στην υπηρεσία της βασίλισσας Ελισάβετ κατά μήκος των αφρικανικών και Ισλανδικών ακτών. Σε αυτόν ανήκει και ο έπαινος ότι αναζωογόνησε το ενδιαφέρον της Αγγλίας για την ανακάλυψη νέων θαλάσσιων δρόμων για την Άπω ανατολή.
Από το 1576 έως το 1578 ανέλαβε τρεις αποστολές και αναζητούσε το πέρασμα στα βορειοδυτικά, που κατά την γνώμη του θα οδηγούσε από τις βόρειες ακτές της Αμερικής, στην Ανατολική Ινδία. Τα ταξίδια του αποτελούν μια αλυσίδα από προσπάθειες, από ναυάγια και τραγωδίες, τα οποία όμως έδωσαν πολυτιμότατες πληροφορίες για τις θάλασσες του μεγάλου Βορρά, για τους πάγους που επιπλέουν στην θάλασσα και για τα παγόβουνα. Ο Φρομπισέρ και οι ναύτες του επιχείρησαν για πρώτη φορά ένα έργο που χρειάστηκε τρείς αιώνες και πολλές γενεές θαλασσοπόρων για να κατακτηθεί. Τελικά, δεν ξέρουμε αν θα κατακτιόταν αν δεν υπήρχαν οι πρωτοπόροι σαν τον Φρομπισερ.
Όταν πέτυχε να απελευθερωθεί από τους πάγους ξαναγύρισε στην Αγγλία, οπού αν και του απονεμήθηκε από την Βασίλισσα τίτλος ευγενείας επέλεξε να συνεχίσει τις υπηρεσίες του στο πολεμικό ναυτικό. Η απλότητα και το θάρρος του παραμένουν υπόδειγμα ναυτικού καθώς και ο θάνατος του που συνέβη στα 1594 σε μια μάχη μπροστά στις γαλλικές ακτές.

 

8. ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ - ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΝΤΕ ΜΠΟΥΓΚΑΙΝΒΙΛ

Υπήρξε ένας από τους πρώτους θαλασσοπόρους που διέσχισε τους ωκεανούς, όχι μόνο ως ναυτικός αλλά και ως επιστήμονας.
Γεννήθηκε στο Παρίσι το 1729 και από το 1756 έγινε μέλος της Βασιλικής εταιρείας του Λονδίνου.
Αξιωματικός στο Μόνκαλμ του Καναδά, ονομάζεται πλοίαρχος το 1763 και βάζει γρήγορα σε εφαρμογή το σχέδιο του, να πραγματοποιήσει το γύρο του κόσμου.
Παρά τις σημαντικές δυσκολίες, πετυχαίνει να παρουσιάσει κάποια νέα άποψη για τις θάλασσες. Χάρη σε αυτόν, κάποια θαλάσσια φαινόμενα γίνονται κατανοητά και μάλιστα προβλέψιμα ως ένα βαθμό.
Από το 1766 έως και το 1769 συνεχίζει την περιπέτεια του και τις έρευνες του και περνά από τον πορθμό του Μαγγελάνου, τον Ειρηνικό, την Ταϊτή, τα νησιά Σαμόα, την Αυστραλία, την Νέα Γουινέα, τον Ινδικό Ωκεανό και το ακρωτήρι της καλής Ελπίδος.
Ο γύρος του κόσμου τερματίζεται στο Σαιν-Μαλό. Η συνεισφορά του στην ανθρώπινη γνώση είναι αποφασιστική για τον πλούτο αλλά και για την ακρίβεια των πληροφοριών του.
Η επιστροφή του, του επεφύλασσε άσχημες εκπλήξεις, λόγω των αναταραχών εκείνης της εποχής, και από καθαρή τύχη γλίτωσε την λαιμητόμο.
Στην υπόλοιπη ζωή του δεν ασχολήθηκε πάλι με τα ταξίδια και προτίμησε την οικογενειακή γαλήνη του..

 

9. ΓΟΥΛΙΕΛΜΟΣ ΜΠΑΡΕΝΤΣ

Πέρα από το βόρειο πολικό κύκλο κατά μήκος των βόρειων ακτών της Ευρώπης, εκτείνεται μια μανιασμένη θάλασσα: Η θάλασσα του Μπάρεντς. Το όνομα της,το οφείλει στον άνθρωπο που την ανακάλυψε και μαζί με αυτή και το θάνατο του.
Δεν είναι γνωστό τίποτα για την ζωή του Μπάρεντς, ως την ημέρα που τον εντοπίζουμε να παίρνει μέρος σε μερικές αποστολές που στόχο είχαν να φτάσουν στην Κίνα περνώντας από την Βόρειο Ευρώπη και τη Σιβηρία.
Οι προσπάθειες αυτές, που κλιμακώνονται ανάμεσα στα έτη 1594 και 1597, τον οδηγούν σε διαδοχικές ανακαλύψεις: Του νησιού των Άρκτων, της Σπιτσβέργης, της ανατολικής ακτής της Νέας Ζέμπλιας. Προπαντός πετυχαίνει το πρώτο ξεχειμώνιασμα μέσα στην τρομερή νύκτα των βόρειων πολικών θαλασσών. Εξαιρετικός χαρτογράφος, ο Μπάρεντς, αφήνει ακριβή περιγραφή των μεγάλων επιφανειών που πέρασε και των στεριών που ανακάλυψε.
Τέσσερα χρόνια συνεχούς σχεδόν ναυσιπλοΐας, τον κάνουν έναν από τους διασημότερους πολικούς θαλασσοπόρους.
Κατά τις πρώτες του αποστολές συναντά τους πάγους που επιπλέουν και τον υποχρεώνουν σε βιαστικές επιστροφές. Στην τρίτη προσπάθεια του όμως, προχωρεί πολύ μπροστά στις θάλασσες του Βορρά και δεινοπαθεί δέκα μήνες μέσα στους πάγους. Κατά την επιστροφή του, σώζει αρκετούς από τους συντρόφους του και τους οδηγεί στον δρόμο της σωτηρίας. Ο ίδιος, όμως, εξαντλημένος πεθαίνει μέσα στο πλοίο.
Πολλούς αιώνες αργότερα, συνέχισαν άλλοι το έργο του, αλλά με ασύγκριτα τελειότερα τεχνικά μέσα..
Είναι φανερό το ότι δεν έμεινε στην ιστορία των μεγαλύτερων θαλασσοπόρων άδικα, γραμμένο με χρυσά γράμματα το όνομα του Μπάρεντς..

 

10. ΤΖΕΗΜΣ ΚΟΥΚ

Σε 11 χρόνια ο Τζέημς Κουκ κατόρθωσε να διανύσει 300.000 χλμ περίπου, σχίζοντας κυριολεκτικά όλους τους ωκεανούς του κόσμου, μια απόσταση λίγο μικρότερη από την απόσταση Γης - Σελήνης..
Έτσι, μαζί με τον Κολόμβο και τον Μαγγελάνο, χαρακτηρίζεται ως ο μεγαλύτερος θαλασσοπόρος όλων των εποχών, γιατί το έργο στο οποίο αφιερώθηκε αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο επιστημονικό σταθμό της σύγχρονης εποχής.
Χάρη στον Κουκ μάθαμε το σωστό μέτρο στις αναλογίες μεταξύ στην στεριά και την θάλασσα.
Ο Κουκ γεννήθηκε το 1728 από απλοϊκή οικογένεια στο Γιόρκσαϊρ της Αγγλίας. Την ναυτική του σταδιοδρομία ξεκίνησε από ένα πλοίο που μετέφερε κάρβουνα, μέχρι που μπήκε στο βασιλικό ναυτικό.
Οι πλοίαρχοι στα πλοία στα οποία υπηρέτησε, του έδειχναν μεγάλη εκτίμηση, διότι μελετούσε με μεγάλο πάθος ναυτική αστρονομία και μαθηματικά και ήταν πάντα πρόθυμος να βοηθήσει με κάθε τρόπο.
Το βρετανικό ναυτικό προσέχει τα έργα του και τον υποστηρίζει για να αναλάβει και τις επίσημες αποστολές του, την πρώτη στον Ειρηνικό το 1768, την δεύτερη στην Ανταρκτική το 1772 και την τελευταία του, στην οποία έχασε την ζωή του σε μάχη με ιθαγενείς, το 1779 καθώς αναζητούσε το βορειοδυτικό πέρασμα.

 

11. ΙΟΥΛΙΟΣ-ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ-ΚΑΙΣΑΡ ΝΤΥΜΟΝ ΝΤ' ΟΥΡΒΙΛ

Αυτός ο κύριος, με το τεράστιο όνομα, πλησίασε πρώτος τις ακτές της απέραντης λευκής ηπείρου, της Ανταρκτικής, σε ένα σημείο που το ονόμασε "Αδελία ΓΗ" Αυτό συνέβη κατά την πρώτη αποστολή του προς τον Νότιο πόλο μεταξύ των ετών 1837-1840.
Για τους επιστήμονες όλου του κόσμου, ο καρπός της αποστολής του υπήρξε σημαντικός γιατί έδωσε νέους υδρογραφικούς χάρτες ενδιαφέρουσες γεωλογικές και ζωολογικές συλλογές και σημαντικό αριθμό φωτογραφιών των τόπων που ανακάλυψε.
Όσο ζούσε, δεν έτυχε μεγάλης αποδοχής διότι οι γνώμες του συγκρούονταν με τις γνώμες των ανθρώπων των γραφείων. Κριτίκαραν τις μετρήσεις του, αμφισβητούσαν τις ανακαλύψεις του και τον κατηγόρησαν για τον θάνατο 16 μελών της αποστολής που είχαν την ατυχία να πεθάνουν από σκορβούτο.

Γεννήθηκε στις 23/5/1790 στην Νορμανδία. Έγινε αξιωματικός του ναυτικού το1808 και έλαβε μέρος σε διάφορες αποστολές για θαλάσσιες έρευνες. Το 1826 με την κορβέτα του "Αστρολάβος" αφήνει το λιμάνι της Τουλόν για τον Ειρηνικό, οπού έπειτα από τρία χρόνια σκληρής εργασίας συμβάλει αποφασιστικά στη γνώση του Ωκεανού. Μετά την εκστρατεία του στην Ανταρκτική γίνεται αντιναύαρχος.
Έχασε την ζωή του, τον Μάη του 1842, σε σιδηροδρομικό ατύχημα στο Παρίσι..

 

12. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΥΖΟΝ

Ο Τυζόν ήταν φαλαινοθήρας για πάνω από είκοσι χρόνια, μέχρι που χάριν του επιστήμονα Χωλ, ο οποίος του εμπιστεύτηκε την διοίκηση του πλοίου "Polaris" έγινε γνωστός παγκοσμίως για την αποστολή τους στον Βόρειο πόλο.
Η περιπέτεια του είναι πραγματικά παραδειγματική.
Αποδεικνύει πως κάθε άνθρωπος μπορεί, κάτω από το βάρος εξαιρετικά δύσκολων περιστάσεων, να βρει μέσα του την απαραίτητη δύναμη και το σθένος για να ξεπεράσει τον εαυτό του και να πετύχει ένα από τα μεγαλύτερα ανθρώπινα κατορθώματα. Και στην περίπτωση του, βάση των συνθηκών που επικρατούσαν φαίνεται πως επετεύχθη η παραπάνω αξία.
Φεύγει στις 29/7/1871 από την Νέα Υόρκη και επιστρέφει εκεί στο τέλος του Μάιου του 1872 ύστερα από παρέκκλιση έξι μηνών σε έναν όγκο πάγου.

Η οδύσσεια του είναι μια από τις δραματικότερες στιγμές στην κατάκτηση των ωκεανών..
Παρ' όλες τις αντιξοότητες που συνάντησε, με την βοήθεια του μετεωρολόγου Μέγερ, συγκεντρώνει μερικές παρατηρήσεις που συμβάλλουν αποφασιστικά στην πρόοδο των γνώσεων μας για τον Αρκτικό κόσμο.

 

13. ΦΡΙΝΤΧΟΦ ΝΑΝΣΕΝ

O Νάνσεν υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους εξερευνητές όλων των εποχών. Το πέρασμα του από τη Βόρεια πολική περιοχή των πάγων, οι μελέτες του για τα θαλάσσια ρεύματα, η φροντίδα του να στηρίξει την γνώση των ωκεανών επάνω σε επιστημονικά δεδομένα τον κάνουν έναν από τους μεγαλύτερους επιστήμονες της σύγχρονης εποχής. Η πλατειά μόρφωση του και οι προσήλωση του στις ανθρώπινες αξίες, του επιτρέπουν να καταλάβει πως μόνο η επιστήμη δεν μπορεί να απαντήσει στα θεμελιώδη προβλήματα του ανθρώπου, έτσι αφοσιώθηκε στο ιδεώδες της ειρήνης και της δικαιοσύνης.

Γεννήθηκε στο Όσλο το 1861 και από τότε που μπήκε στο πανεπιστήμιο για να σπουδάσει φυσικές επιστήμες ταξίδεψε στη Νορβηγία, Γροιλανδία και Ισλανδία. Όταν άκουσε το δράμα του Αμερικανικού πλοίου "Ιωάννα", ότι δηλαδή είχε χαθεί στις αρκτικές θάλασσες και μετά από χρόνια ανακάλυψαν τα συντρίμμια του να έχουν φτάσει στην Γροιλανδία, γεννήθηκε μέσα του μια μεγάλη ιδέα: "Επειδή υπάρχει παρέκκλιση, μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει τα υποθαλάσσια ρεύματα που την προκαλούν. Και επειδή οι πάγοι κάνουν τον Βόρειο παγωμένο ωκεανό απροσπέλαστο, προτιμότερο είναι αντί να τους σπάσουμε, να τους χρησιμοποιήσουμε ως μεταφορικό μέσο.."

Τούτο το σχέδιο τον ενθουσιάζει και από το 1893 έως το 1896 διευθύνει την εξαιρετική αποστολή του "ΕΜΠΡΟΣ" στους αρκτικούς επιπλέοντες πάγους. Το 1908 διορίζεται καθηγητής της Ωκεανογραφίας στο Όσλο και αφιερώνει την υπόλοιπη ζωή του στην μελέτη των προβλημάτων των αρκτικών θαλασσών, λαμβάνοντας μέρος και σε πολλές αποστολές.
Παράλληλα, ενδιαφέρεται και για τα προβλήματα των πολιτικών εξόριστων, αποδεικνύοντας τις ευαισθησίες του..

Πέθανε στο Όσλο το 1930.

 

14. ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΑΝΤΕΡΣΟΝ

Στον πλοίαρχο Γουίλιαμ Αντερσον ανήκει η τιμή του ότι οδήγησε το πρώτο υποβρύχιο κάτω από τους πάγους του βόρειου πόλου το 1958.
Μέχρι τότε δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, το εγχείρημα όμως που πραγματοποίησε ήταν πολύ σπουδαίο και καταχωρήθηκε στην ιστορία ως πρωτοπόρος.

Ειδική αναφορά οφείλουμε να κάνουμε στο μέσο με το οποίο πραγματοποιήθηκε αυτή η αποστολή και το οποίο ουσιαστικά έδωσε την δόξα στον Γουίλιαμ Άντερσον.

 

ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ ΝΑΥΤΙΛΟΣ


Oι ανάγκες της επιχείρησης αυτής ήταν ιδιαίτερα απαιτητικές.
Το ατομικό αυτό υποβρύχιο έπρεπε να ταξιδέψει σε βάθος 150 μέτρων, με ταχύτητα 40 χιλιομέτρων την ώρα και με πλήρωμα 116 άτομα. Το υποβρύχιο αυτό, που θα ανέτρεπε τελείως τα δεδομένα της εν καταδύσει πλεύσεως, άρχισε να κατασκευάζεται τον Ιούνιο του 1952 και καθελκύστηκε τον Γενάρη του 1955. Για την εποχή του ήταν φυσικά ότι πιο σύγχρονο.
Ο αντιδραστήρας του χρησιμοποιούσε αργά νετρόνια. Οι διαστάσεις του το έκαναν το πιο χοντρό υποβρύχιο που είχε ποτέ κατασκευαστεί. Η αυτονομία του εν καταδύσει εξακολουθεί να μην είναι επισήμως γνωστή, αλλά μπορεί κανένας να υποθέσει πως η μικρή κάψουλα ουρανίου που χρησιμοποιούσε ως καύσιμη ύλη, του επέτρεπε να κάνει τουλάχιστο τρεις φορές τον γύρο της γης προτού ανέβει στην επιφάνεια..

Η αποστολή που κατάφερε να εκτελέσει το 1957 και 1958 αποκάλυψε στον κόσμο τα χαρίσματα του.

 

15. ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΚΑΙ ΖΑΚ ΠΙΚΚΑΡ

Ο Αύγουστος Πικκάρ γεννήθηκε στις 26/2/1884 στο Λουτρύ της Ελβετίας και υπήρξε καθηγητής της φυσικής στην ομόσπονδη πολυτεχνική σχολή και στο ελεύθερο πανεπιστήμιο των Βρυξελλών. Από το 1931 ως το 1932 πραγματοποιεί διάφορες ανόδους με στρατοσφαιρικά μπαλόνια και το 1931 ανεβαίνει με ένα αερόστατο δικής του εμπνεύσεως στο ύψος των 16.000 μέτρων και το 1932 στα 18500 μέτρα!  Οι παρατηρήσεις που έκανε τότε τον έκαναν γνωστό σε όλο τον κόσμο, γιατί είχαν μεγάλη επιστημονική αξία.
Κατόπιν, εργάζεται με τον Αϊνστάιν στην τελειοποίηση των οργάνων για την μέτρηση της ραδιοακτινοβολίας.
Το 1946 επαναλαμβάνει τις έρευνες του για τα προβλήματα που έθετε η κάθοδος σε μεγάλα ωκεάνια βάθη. Το 1953 κατεβαίνει με το βαθυσκάφος του σε βάθος 3150 μέτρων. Ώς το θάνατο του, το 1962, είναι αφοσιωμένος στην κατασκευή του μεσοσκάφους το οποίο υπήρξε ο πόλος έλξης στην Ελβετική εθνική έκθεση του 1964.

Γιός του Αυγούστου Πικκάρ, ο Ζακ Πικκάρ, διπλωματούχος των οικονομικών επιστημών, ενδιαφέρεται με πάθος για τις εργασίες του πατέρα του ο οποίος τον έχει μυήσει στα μυστικά των υποβρύχιων καταδύσεων. Μαζί δοκίμασαν σιγά σιγά τις δυνατότητες του βαθυσκάφους, που οδήγησε τον Ζακ στο μεγαλύτερο βάθος του Ειρηνικού Ωκεανού (10.907μ) κοντά στις Φιλιππίνες.
Έτσι, πραγματοποίησε ένα πολύ παλιό όνειρο και πήρε την θέση του ανάμεσα στους μεγάλους πρωτοπόρους της υποβρύχιας εξερεύνησης.

 

 

16. ΖΑΚ ΥΒ ΚΟΥΣΤΩ

Ποιος δεν γνωρίζει τον Ζακ Ύβ Κουστώ?

Ο Κουστω έκανε την κατάκτηση του υποβρύχιου κόσμου έναν από τους σκοπούς της σημερινής ανθρώπινης δραστηριότητας. Με το θάρρος και την ορμητικότητα του, αλλά και με την στήριξη κυβερνήσεων και οργανισμών φανέρωσε την ύπαρξη μιας νέας ηπείρου, της μόνης που θα μπορούσε να προσφέρει λύση στα αυριανά μας προβλήματα. Οπαδός της τεχνολογίας, αναζήτησε να την ερευνήσει και να την θέσει στην υπηρεσία των ανθρώπων.
Γεννήθηκε στις 11 Ιουνίου του 1910 στο Σαιντ Αντρέ ντε Κουμπζάκ και αποφοίτησε από την ναυτική σχολή το 1930.
Μεταξύ των ετών 1942 και 1944 κατορθώνει και κάνει πράξη το αυτόνομο σκάφανδρο με πεπιεσμένο αέρα. Ιδρύει δε, μαζί με τον διοικητή Ταγιέ, την "Ομάδα υποθαλασσίων μελετών και ερευνών" του Εθνικού ναυτικού.
Το 1948 συμμετέχει στην ομάδα που κατασκεύασε το βαθυσκάφος του Αυγούστου Πικκάρ και παίρνει τα πρώτα υποθαλάσσια φιλμ. Το 1956 του απονέμεται ο "Χρυσός Φοίνικας" του φεστιβάλ των Καννών και το αμερικανικό Όσκαρ για την ταινία " Ο κόσμος της Σιωπής" .

Παράλληλα, έχει και εμπορικές δραστηριότητες οι οποίες του αποφέρουν τεράστια περιουσία.

Το 1957 διορίζεται διευθυντής του ωκεανογραφικού μουσείου του Μονακό. Θέλοντας παράλληλα να ωθήσει περισσότερο την εξερεύνηση του βάθους δημιουργεί δυο οργανισμούς.
Το κέντρο Προηγμένων Θαλασσιών Μελετών και τις Γαλλικές Ωκεανογραφικές Λέσχες, οι οποίες του επιτρέψανε να αποκτήσει πολλές ζωντανές εμπειρίες εν καταδύσει και να κατασκευάσει πολλά υποβρύχια μηχανήματα με προορισμό να μπορούν να φτάσουν σε μεγάλα βάθη.
Μετά το 1967 αναλαμβάνει να πραγματοποιήσει με το ωκεανογραφικό του πλοίο "Καλυψώ" το γύρο του κόσμου και κατά την διάρκεια του γυρίζει για την τηλεόραση πολυάριθμες ταινίες σχετικές με την υποθαλάσσια ζωή.
Τα ταξίδια του τον φέρνουν αρκετές φορές και στην Ελλάδα, οπού πραγματοποιεί έρευνες για αρχαία ναυάγια και όχι μόνο, και αποκαλύπτει πολλά από τα μυστικά των Ελληνικών βυθών καθώς και είναι ορατό το ενδιαφέρον του για τις Ελληνικές αρχαιότητες.
Μάλιστα τα μουσείο του Μονακό εμπλουτίζεται και με ανάλογα ευρήματα..

Ο Κουστώ έφυγε από την ζωή στις 25/6/1997 αφήνοντας πραγματικά τεράστιο έργο πίσω του.

 http://ydronaftes.gr

Δέκα οπλαρχηγοί κατά τα «Φόβια» τού 1912

Δέκα οπλαρχηγοί κατά τα «Φόβια» τού 1912

Λέσβος και Μυτιληναίων Αιγιαλός
Δεκαπενθήμερες επισημάνσεις

Εκατό χρόνια από την απελευθέρωση της Λέσβου, παραθέτω δέκα ονόματα οπλαρχηγών, που μαζί με τους αντάρτες τους, πολέμησαν στον Κλαπάδο και σε άλλες μάχες στη Λέσβο κατά τα «Φόβια», δηλαδή στον ενάμιση μήνα από την απελευθέρωση της πρωτεύουσας Μυτιλήνης στις 8 Νοεμβρίου μέχρι εκείνην της Ανεμώτιας στις 24 Δεκεμβρίου του 1912 και με την ευκαιρία, παρακαλώ όποιον έχει οποιαδήποτε πληροφορία ή φωτογραφία για κάποιον αντάρτη της εποχής εκείνης να επικοινωνήσει μαζί μου στο τηλέφωνο 6939-757857, για να γίνουν γνωστοί οι μέχρι σήμερα άγνωστοι αγωνιστές αντάρτες χωρίς τους οποίους δεν θα ελευθερωνόταν τότε η Λέσβος.

1.- Ο Λέσβιος οπλαρχηγός Ευστράτιος Λαγίδης με το ψευδώνυμο Άρης, ενώ ήταν πετυχημένος έμπορος στην Καζαμπλάνκα του Μαρόκου, πήγε στη Σάμο και συγκρότησε εθελοντικό σώμα ανταρτών που έδρασε ηρωικά. Στις 5-11-1912 ήλθε με δύο ιστιοφόρα ανοικτά της Μελίντας ύστερα από πρόσκληση τριών Πλωμαριτών για να κηρύξουν την επανάσταση, αλλά οι προύχοντες συνέστησαν τη μη πραγματοποίησή της. Με την απελευθέρωση αποβιβάστηκε στο Γαβαθά και έδρασε στη Λέσβο. Ο Λαγίδης κατέβαλε χρήματα και είχε την πρωτοβουλία να ενεργήσει στο Μαρόκο υπέρ της οικογένειας του Μητροπολίτη Γρεβενών Αιμιλιανού που δολοφονήθηκε άγρια, επίσης παλιότερα έστειλε μεγάλο ποσό στη βιβλιοθήκη Βερναρδάκη της Μυτιλήνης.

2.- Ο Πλωμαρίτης οπλαρχηγός Δημήτριος Στεφάνου, καπνέμπορος. Κατά την επίσημη κατάληψη του Πλωμαρίου επέβαινε ως οδηγός και διερμηνέας στο ατμόπλοιο «Μακεδονία», ήταν αρχηγός στο πεζοναυτικό σώμα Προσκόπων και κατά τη μάχη του Κλαπάδου πολέμησε με τους αντάρτες του δυτικά του Κλωμηδάδου. Στις 26 Δεκεμβρίου μετέφερε στη Μυτιλήνη 32 Τούρκους στρατιώτες και αντάρτες επειδή σκότωσαν πολλούς Έλληνες στην Άγρα και στο Μεσότοπο και μάλιστα στο Μεσότοπο, όπου δεν άφησαν πέτραν επί πέτρας.

3.- Ο Κρητικός οπλαρχηγός ιερέας Ευγένιος Παπατάκης ήλθε από τη Σμύρνη και έδρασε κυρίως στη Γέρα, από όπου μετέφερε στις 19-11-1912 στη Μητρόπολη Μυτιλήνης 29 αιχμαλώτους. Στις 16 Νοεμβρίου με 60 αντάρτες κατετάγη στο σώμα πεζοναυτών υπό τον αξιωματικό κ. Κουρμούλη.

4.- Ο Πλωμαρίτης οπλαρχηγός Εμμανουήλ Σιταράς ή Καπετάν Μάνος, ο απελευθερωτής του Πλωμαρίου, με τους 22 αντάρτες του από τις 11 Νοεμβρίου κυριάρχησε στην κεντρική χερσόνησο.

5.- Ο Πλωμαρίτης οπλαρχηγός Δημήτρης Τσακύρης, με 115 επίλεκτους Πλωμαρίτες αντάρτες έφθασε στη Μυτιλήνη στις 2-12-1912 και ετέθη υπό τας διαταγάς του Απολλόδωρου Συρμακέζη για τη μάχη του Κλαπάδου, όπου μετά από αυτήν έχασε τον αντάρτη του Δημήτρη Ευστρ. Καμπά.

6.- Ο Μανιάτης οπλαρχηγός Κωνσταντίνος Μουνδραίος, με το ιστιοφόρο του στο Μόλυβο και ιδίως στην Πέτρα βοήθησε στην αποτελεσματική δράση του στόλου, στη διάσωση γυναικοπαίδων, στην εξόντωση ή σύλληψη Βασιβουζούκων επιδρομέων και εμπρηστών.

7.- Ο Αγιαπαρασκευώτης οπλαρχηγός Ευστράτιος Κ. Παντελής με 30 - 40 Αγιαπαρασκευώτες αντάρτες έχασε σε μάχη στο Καντρί τους συντρόφους του Παρασκευά Δ. Πατσά και Δημήτρη Αλάνη.

8.- Ο Πετριανός, οπλαρχηγός Ε. Κρασσάς του οποίου εδάρη ανηλεώς η σύζυγος στην Πέτρα στις 7 Δεκεμβρίου 1912 για το λόγο της συμμετοχής του στο αντάρτικο.

9.- Ο Γεραγώτης οπλαρχηγός Ευστράτιος Κοσμά Γαβαλάς ή Καπετάν Γεώργης ή Σαντοριναίος, με τις προσπάθειές του, την προθυμία του και την προσήλωσή του στην εκπλήρωση των καθηκόντων του, τα χωριά της Γέρας βρήκαν ησυχία και ασφάλεια.

10.- Ο Ερεσιώτης οπλαρχηγός Γιάννης Χατζηγιάννης, έδρασε στη νοτιοδυτική Λέσβο με την αντάρτικη ομάδα του στην οποία μετείχε και ο επίσης Ερέσιος Παναγιώτης Σαμαράς.

Στις 16-11-1912 ο Χατζηγιάννης και οι αντάρτες του με καπετάνιο τον Καπετάν Λαγίδη ξεκινώντας από το Γιαλό της Ερεσού και παίρνοντας ως όμηρο τον Τούρκο τελώνη, πήγαν στο Μεσότοπο όπου ύψωσαν την Ελληνική Σημαία συνοδευόμενοι από τον τότε 16χρονο Ερέσιο καλόγερο της Μονής Πιθαρίου, μετέπειτα εφημέριο στο Ναό Αγίου Νικολάου Σιγρίου Νεόφυτο Φράγκου, που ως γιος του παπα-Ευσταθίου της Ερεσού απεκαλείτο παπα-Σταθέλ’. Σε αντίποινα οι Τούρκοι αντάρτες, αναζητώντας το Νεόφυτο Φράγκου, ως καλόγερο παπα-Στάθη, συνέλαβαν, φυλάκισαν και σκότωσαν στα Λίμενα Σιγρίου έναν άλλο καλόγερο της Μονής Πιθαρίου που είχε το όνομα Στάθης, τον Ευστάθιο Σκούρτσο, φίλο και συνομήλικο του Νεόφυτου Φράγκου.

Η φωτογραφία του παπα-Νεόφυτου Φράγκου πρωτοδημοσιεύθηκε στο βιβλίο του Ιωάννη Τσίκνα «Σίγρι, το σίγουρο λιμάνι», 2008, σελ. 102.
 Άρης Κυριαζής
http://www.emprosnet.gr

Home » Για ψαγμένους » Έλληνες πρόδρομοι του Χριστιανισμού…

Έλληνες πρόδρομοι του Χριστιανισμού…

Αρχή Μεγάλης Εβδομάδας και πολλοί θα αναρωτηθούν, γιατί ο Ελληνισμός τιμάει με ιδιαίτερη κατάνυξη τα Πάθη του Χριστού, τα οποία στη συνέχεια πυροδότησαν την Ανάστασή του. Η έλευσή του, σύμφωνα με την ορθόδοξη άποψη, έδωσε πνοή ελπίδας στους απανταχού κατατρεγμένους αυτής της ζωής.

Αγιογραφία: Σίβυλλα, Σόλων, Πυθαγόρας, Σωκράτης

Με αφορμή τη μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης, το παρόν άρθρο επιχειρεί να κάνει ένα σύντομο ταξίδι στην Αρχαία Ελλάδα, προκειμένου να εντοπίσει σημεία σύνδεσης Ορθοδοξίας και Ελληνισμού, φιλοσοφίας και χριστιανικής αλήθειας.
Αρχικά να υπογραμμίσουμε ότι κανονικά δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιούμε την λέξη «Πάσχα», η οποία προέρχεται από το εβραϊκό «πέσαχ». Το Πάσχα αποτελεί γιορτή των Εβραίων και έχει να κάνει με την ανάμνηση της εξόδου από την δουλεία της Αιγύπτου. Είναι μια απολύτως σεβαστή εορτή, ωστόσο δεν έχει καμία σχέση με την Ανάσταση του Χριστού και άρα με την Ελληνοορθοδοξία. Ορθότερη λέξη είναι η «Λαμπρή».
Αναμφισβήτητα οι αρχαίοι Έλληνες ήταν οι πρώτοι, που μίλησαν για τον ένα Θεό. Ιδέες όπως: Λόγος, Θεός, αθανασία, ψυχή, λύτρωση, βασιλεία των ουρανών δεν συναντώνται μόνο στα χριστιανικά κείμενα αλλά πολύ νωρίτερα και στην αρχαία ελληνική γραμματεία. Σε πολλά αρχαία κείμενα εμπεριέχονται Θείες αποκαλύψεις, όπως στη Θεογονία του Ησίοδου, στα Ερμητικά κείμενα και στα Ορφικά. Από τον Πυθαγόρα, τον Αναξίμανδρο, τον Παρμενίδη μέχρι το Σωκράτη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη μιλούσαν για Αυτόν, τον οποίο θεωρούσαν αιτία της δημιουργίας του κόσμου.

Αγιογραφία: Θουκιδίδης, Αριστοτέλης

«Άπειρον, καθαρή ενέργεια, μονάδα, ο Ον» ήταν ονόματα-χαρακτηρισμοί που συνόδευαν στην Αρχαία Ελλάδα το όνομα του Θεού. Ας δούμε όμως τα προαναφερθέντα αναλυτικότερα:

• Ο Αριστοτέλης λέει ότι ο Θεός είναι πηγή ζωής και καθαρή ενέργεια: «Η γαρ νου ενέργεια ζωή, εκείνος δε ενέργεια. Ενέργεια δε η καθ’αυτή εκείνου ζωή αρίστη και αίδιος», «Ώστε ζωή και αιών συνεχής υπάρχει τω Θεώ».
• Ο Πλάτων μέσω του Τιμαίου μας λέει ότι ο Θεός είναι ποιητής ουρανού και γης, όπως ακριβώς ισχυρίζεται και η Ορθοδοξία: «Τον μεν ουν ποιητήν και πατέρα τούδε του παντός ευρείν τε έργον και ευρόντα εις πάντας, αδύνατον λέγειν» (Πλάτων, Τίμαιος 5,25,Γ).
• Η ορθοδοξία λέει ότι ούτε φύλλο δεν πέφτει από ένα δέντρο, εάν δεν το θέλει ο Θεός. Το ίδιο δίδαξε και ο Σωκράτης και έπειτα ο Πλάτωνας. «Ο μεν δη Θεός ώσπερ και ο παλαιός λόγος, αρχήν τε και τελευτήν και μέσα των όντων απάντων έχων» (νόμοι Δ, 715.ε).
• Ο Θεός για τους χριστιανούς ορθόδοξους είναι αλάνθαστος. Το ίδιο υποστήριζαν και στην Αρχαία Ελλάδα: «Μηδένα γαρ είναι σοφόν αλλ’ ή Θεού» (Διογένης Λαέρτιος, Βίοι φιλοσόφων Α,12)
• Θαλής ο Μιλήσιος: «Πρεσβύτερον των όντων Θεός. Αγέννητον γαρ» Ο Θεός είναι αγέννητος, όπως υποστηρίζει και η Ορθοδοξία.
• Την αθανασία της ψυχής είναι κάτι που επίσης υποστηρίζει η ορθόδοξη πίστη. «Οπότε δή το αθάνατον και αδιάφθορον εστί, άλλο τι ψυχή εί (…)Επίοντος αρά θανάτου επί τον άνθρωπον το μεν θνητόν, ως έοικεν, αυτού αποθνήσκει, το δ’ αθάνατον σων και αδιάφθορον οίχεται απιόν, υπεκχωρήσαν τω θανάτω» (Πλάτων, Φαίδων 106^ε). Στο διάλογο Φαίδων περιγράφονται οι τελευταίες ώρες του Σωκράτη, ο οποίος εξηγεί για την αθανασία της ψυχής.

Μετά από αυτά βέβαια θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι ο χριστιανισμός αντέγραψε την ελληνική φιλοσοφία μετατρέποντας της σε μια νέα θρησκεία. Ο ερχομός όμως του Χριστού είχε προφητευτεί από Έλληνες αναζητητές της αλήθειας, δηλαδή φιλοσόφους, με περισσότερες μάλιστα λεπτομέρειες απ’ ότι στην Παλαιά Διαθήκη.
 «Εἶτα τὸν λοιπὸν βίον καθεύδοντες διατελοῖτε ἄν, εἰ μή τινα ἄλλον ὁ θεὸς ὑμῖν ἐπιπέμψειεν κηδόμενος ὑμῶν – θα περάσετε την

Αγιογραφία: Άγιος Ιουστίνος ο Φιλόσοφος, Όμηρος

υπόλοιπη ζωή σας κοιμισμένοι, εκτός και αν σας λυπηθεί ο Θεός και στείλει κάποιον άλλο», είπε ο Σωκράτης στους κατηγόρους του (απολογία Σωκράτους 31^α).
Ο Άγιος Αθανάσιος διετέλεσε για πολλά χρόνια διευθυντής της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, όπου υπήρχαν πολλά αρχαία κείμενα. Είχε λοιπόν τη δυνατότητα πρόσβασης μεταξύ των άλλων στα γραπτά που προέρχονταν από τον ναό του «αγνώστου Θεού» στην Αθήνα.
Στο έργο του «Ἐξηγητικόν περὶ τοῦ ἐν Ἀθήναις ναοῦ» επεξηγεί σε ποιον πραγματικά ανήκε ο ναός του Αγνώστου Θεού των Αθηνών, παραθέτοντας ταυτόχρονα τις προφητείες των Ελλήνων για την έλευση του Χριστού στην γη. Το συγκεκριμένο έργο του Αγίου Αθανασίου διασώζεται σε πολλούς κώδικες και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για τη γνησιότητά του.Διαβάστε μεταφρασμένο ένα απόσπασμα και τα συμπεράσματα δικά σας. Το υπόλοιπο κείμενο μπορείτε να το βρείτε εδώ (αξίζει να το μελετήσετε όλο):
«Τότε πάλι οι επτά (σοφοί) μίλησαν και είπαν. Δια την οικονομίαν του Χριστού και δια την Αγία Τριάδα.(…) Γνωρίζεις πως τα παιδιά των Ελλήνων προφήτεψαν και τον προάναρχο Θεό και τον συνάναρχο Υιό αυτού και Λόγο, και το ομόθρονο αυτού και ομοούσιο Πνεύμα εκήρυξαν εκ των προτέρων, και τα δια σταυρού τίμια πάθη εκήρυξαν εκ των προτέρων. Εις αυτόν η δόξα και η ισχύς μαζί με το πανάγιο Πνεύμα εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν»[k1] .

Αγία Αικατερίνη, η Ελληνίδα φιλόσοφος

Αποκαλυπτική είναι και η ιστορία της Αγίας Αικατερίνης, της πάντοτε καθαρής, όπως ομολογεί το όνομά της (αει+καθ\τ\αρίνα), στις αρχές του 4^ου αιώνα μ.Χ., στην Αλεξάνδρεια. Αφού δήλωσε στον αυτοκράτορα Μαξιμίνο την ελληνική μόρφωσή της (ήταν άριστη γνώστης της ελληνικής κλασσικής γραμματείας) αλλά και την πίστη της στο Χριστό χρησιμοποίησε τις αρχαιοελληνικές προφητείες από τις Σύβιλλες[k2]  και ανέτρεψε τα επιχειρήματα των 50 ρητόρων που είχε επιστρατεύσει ο τότε αυτοκράτορας, για να την μεταπείσει. Αρχικά, απευθυνόμενη στον αυτοκράτορα, είπε: «βασιλιά μου, έπρεπε να γνωρίζεις ότι οι θυσίες σου απευθύνονται σε είδωλα φθαρτών ανθρώπων και όχι σε πραγματικούς θεούς, πράγμα που υποστηρίζει και ο διαλεκτικός φιλόσοφος Διόδωρος όταν λέει ότι κάποιους ανθρώπους οι συνάνθρωποί τους τους ονόμασαν θεούς και τους περιέβαλαν με το αξίωμα της αθανασίας, ενώ κάποιους άλλους που επέδειξαν ανδρεία ή κάποια αρετή τους τίμησαν με αδριάντες και αγάλματα, αργὀτερα δε τους θεώρησαν θεούς και επινόησαν θυσίες, τιμές και πανηγύρια, πράγμα που καταδικάζει και ο Πλούταρχος, όταν λέει ότι εισήγαγαν την πλάνη των ειδώλων». Έπειτα ήρθε αντιμέτωπη με τον επικεφαλής των 50 ρητόρων, του οποίου το βασικό επιχείρημα ήταν το ότι κανένας παλαιός σοφός δεν κάνει λόγο για τον Εσταυρωμένο Ιησού και τη θεότητα του, αντέκρουσε η Αγία Αικατερίνη αντλώντας μαρτυρίες απ τους προ Χριστού σοφούς και ποιητές. Έτσι επικαλέστηκε τη μαρτυρία της σοφής Σίβυλλας, που είχε πει:
 «Κάποτε θα έρθει στην πολύπαθη γη κάποιος αναμάρτητος και με τους όρους της θεότητας θα λυτρώσει τον άνθρωπο από τη φθορά. Ο άπιστος όμως λαός θα τον φθονήσει και θα τον κρεμάσει ως κατάδικο θανάτου. Κι όλα αυτά θα τα υπομείνει με πραότητα». Στη συνέχεια ανέφερε τη μαρτυρία κάποιου γνωστού στους ρήτορες μάντη Απόλλωνα: «Ένας ουράνιος με πιέζει που είναι φως τριλαμπές. Αυτός δε που θα υποστεί τα πάθη, Θεός είναι, χωρίς να πάθει τίποτα η θεότητά του, διότι είναι συγχρόνως θνητός και αθάνατος. Αυτός είναι Θεός και άνδρας παίρνοντας όλα τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά από θνητή γυναίκα[k3] ».
Είχε προηγηθεί ωστόσο έντονη λογομαχία μεταξύ των δύο:
«Ρήτορας «Πρώτα πρώτα ο Όμηρος, όταν προσεύχεται στον Δία, τον χαρακτηρίζει πολυδοξασμένο, αθάνατο. Ο Ορφέας ευχαριστεί τον Απόλλωνα και τον αποκαλεί βασιλιά, παντεπόπτη…Οπότε κι εσύ μην απατάσαι και λατρεύεις θεό έναν εσταυρωμένο, τον οποίο κανένας από τους σοφούς μας ούτε σοφό τον ονόμασε, ούτε και ήξερε αν ήταν θεός».

Αγιοφραφία: Πλάτων, Πλούταρχος

Αικατερίνη «Παραδέχομαι ότι αυτά που ανέφερες τα είπαν οι ποιητές. Όμως λένε κι άλλα. Ο Όμηρος, για παράδειγμα, αποδίδει στον πατέρα των θεών σας πολλά ελαττώματα, αφού τον λέει ψεύτη, διεστραμμένο, πανούργο και απατεώνα, ενώ γράφει πως λίγο έλειψε να τον έδενε η Ήρα, ο Ποσειδών και η Αθηνά. Ο Ορφέας επίσης καταλογίζει μεγάλη ανοησία και φαντασιοπληξία σε όσους λατρεύουν αυτούς τους θεούς. Αλλά και ο Σοφοκλής προσθέτει: “Υπάρχει Θεός, που δημιούργησε το σύμπαν. Εμείς οι θνητοί θεσμοθετήσαμε και κατασκευάσαμε αγάλματα θεών από ξύλο, πέτρα ή χρυσό. Και ορίσαμε θυσίες σ’ αυτούς, θεωρώντας όλα αυτά ως εκδήλωση σεβασμού και λατρείας”» (σ.σ. Οι Αρχαίοι Έλληνες κατά κανόνα τιμούσαν τους «θεούς» -θεός εκ της λέξεως θέω, τρέχω- ως ευεργέτες των ανθρώπων, όπως τιμούνται σήμερα οι άγιοι. Δεν τους λάτρευαν. Βέβαια υπήρχαν και περιπτώσεις, όπου ιερείς ξεγελούσαν ανυποψίαστους πολίτες, παρουσιάζοντας τους «θεούς» σαν θρησκεία για να παίρνουν χρήματα από δωρεές). 
Είναι τόσα πολλά τα στοιχεία που προέκυψαν, ώστε θα χρειαστούν πολλές σελίδες για να αναρτηθούν. Το ΠΥΓΜΗ.gr ξεκίνησε και θα παραμείνει μία ιστοσελίδα που ερευνά αδιάκοπα και μεταφέρει την κατόπιν έρευνας άποψη στους αναγνώστες, με σκοπό την παρότρυνση για περαιτέρω έρευνα και διασταύρωση των πληροφοριών.
Ο πολιτισμός της Ελλάδας είναι ο πολιτισμός της εκκλησίας με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου. Είναι το «εμείς» του Μακρυγιάννη. Στο πνεύμα της παραβολής του Σπηλαίου του Σωκράτη οφείλουμε να αναζητούμε την αλήθεια, χωρίς κλισέ και φόβο, παρά μόνο με εκτενή έρευνα. Ίσως αυτός ο δρόμος να είναι δύσκολος, αλλά οδηγεί σε λεωφόρους. 
Τέλος να προσθέσουμε ότι οι παλαιότερες πράξεις κάποιων που δήλωναν χριστιανοί (π.χ. το κάψιμο της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας και η δολοφονία της Ελληνίδας φιλοσόφου Υπατίας) ή σημερινά ολισθήματα ανθρώπων της εκκλησίας δεν ακυρώνουν την πραγματική υπόσταση του Χριστιανισμού και την άρρηκτη σύνδεσή του με τον Ελληνισμό.
ΠΥΓΜΗ.gr

• ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
• ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
  • Διεθνής οικονομία
  • Εσωτερική οικονομία
  • Πολιτικές προεκτάσεις
• ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΑ
• ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ
• ΙΔΙΩΤΙΚΑ
• ΑΣΦΑΛΕΙΕΣ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΑ
• Ερωτήσεις για οικονομία
• Δες Ερωτήσεις

      

    

Το βάζο…χωρίς καπάκι

Dimitrios Papadopoulos

Αξιολόγηση Χρήστη:  / 0

ΧειρότεροΚαλύτερο 

Οικονομία Κατηγορία: Οικονομία και Πολιτική Προβολές: 149

Περνώντας μπροστά απ’  το περίπτερο  βλέπω στην κρεμάμενη  Εspresso τον τίτλο: Τ.Γ (Γνωστός μόδιστρος).:. Η συνέντευξη μέσα απ’ το κελί.
Την επομένη,  βλέπω συνέντευξη γενικού διευθυντή γνωστής εταιρείας, να απειλείται με φυλάκιση για μή καταβολή ΦΠΑ ενώ το δημόσιο του χρωστά πολλαπλάσια  από την δική του οφειλή.
Ντριν… χτυπάει το τηλέφωνο και  ένα ακόμη παλιός συμφοιτητής που πρωτοπιάνοντας το στυλό πάει να κόψει το τιμολόγιο με αύξοντα αριθμό 1  παίρνει και με ρωτά με απορία…. ποια  είναι η διαφορά της παρακράτηση Φόρου με το Φ.Π.Α; Τελικά εμένα τι θα μου μείνει στη τσέπη;
Ένα κοινό στοιχείο έχουν τα τρία παραπάνω… είναι οξύμωρες καταστάσεις.
Είναι οξύμωρο να χρωστάς 10 στον Χ και  ο Χ με τη σειρά του ενώ σου χρωστά 15 να έχει και το διακαίωμα να σε φυλακίσει.
Είναι οξύμωρο άνθρωποι με ταλέντο να χάνουν τον έλεγχο των εταιρειών τους και να φυλακίζονται.
Είναι οξύμωρο ο κάθε νέος ελεύθερος επαγγελματίας που έχει κατανοήσει πολυπλοκότερες έννοιες να  φτάνει στο σημείο με τη κοπή του πρώτου τιμολογίου να είναι σε απόλυτη σύγχυση. Είναι οξύμωρο επιστήμονες με ανώτατες σπουδές και διδακτορικά να αδυνατούν να κόψουν το πρώτο τιμολόγιο.
Είμαι πεπεισμένος πως κάτι λάθος γίνεται.  Κάτι πολύπλοκο έχει μπει στη ζωή μας με τρόπο που δεν αρμόζει στον σύγχρονο κόσμο και πρέπει να βγει από τη μέση. Η απλότητα είναι αυτό που πάει τον κόσμο μπροστά. Η εύπεπτη γνώση μας πρέπει να μας οδηγεί μπροστά.
Ειδικότερα λοιπόν και σκιαγραφώντας από την δική μου οπτική γωνία το θέμα, δηλώνω πως όταν βγήκα στην αγορά εργασίας σαν ελεύθερος επαγγελματίας, οι γνωστοί του χώρου μου είπαν συμβουλευτικά ότι πρέπει να μάθω και να κάνω κτήμα τα παρακάτω σχετικά με το Φ.Π.Α.
Πρώτον: Το Φ.Π.Α. είναι Φ.Π.Α. και δεν πρέπει ούτε να με μπερδεύει αλλά ούτε και να λαμβάνεται υπόψη σαν ποσότητα χρήματος.
Δεύτερον: Το Φ.Π.Α. δεν είναι κάτι δικό μου. Μπορεί να έρχεται στα χέρια σου αλλά δεν είναι δικό σου. Είναι του κράτους.
Έμαθα το μάθημά μου  και τους παραπάνω  κανόνες τους έχω αφομοιώσει και καταλάβει, αλλά…
Πάντα υπάρχει ένα αλλά…. το αλλά προφανώς αναφέρεται στα προαναφερθείσες  οξύμωρες καταστάσεις… Όλα τα παραπάνω οξύμωρα έχουν κοινή συνισταμένη το στρεβλό καθεστώς του ΦΠΑ που κατατρύχει  κάθε συναλλαγή της ελληνικής οικονομίας.
Αλληγορικά μιλώντας, όταν σου δίνεται η δυνατότητα να κουβαλάς  ένα βάζο με μέλι ανοιχτό και αυτό είναι πάντα ανοιχτό, τότε και εσύ κάποια στιγμή ίσως θελήσεις να γλυκαθείς. Μία υπογλυκαιμία, μία ζάλη, μία παιδική παρόρμηση για σκανδαλιά ή γλυκό… να κάτσεις να σκάσεις; Σχεδόν ασυναίσθητα το δάχτυλό σου θα έρθει γεμάτο μέλι προς το στόμα σου, και ουδέποτε θα θυμάσαι την κίνηση να το βουτάς μέσα. Σου μένει μόνο η ικανοποίηση από την γεύση. ‘Έτσι λοιπόν  θα  γλυκαθείς με μέλι που δεν είναι δικό σου. Οξύμωρο ε;
Το ίδιο συμβαίνει και με το Φ.Π.Α. Είναι χρήμα που δεν είναι δικό σου αλλά σου δίνεται η ευκαιρία να το χρησιμοποιήσεις για να καλύψεις κάποιες ανάγκες σου, έστω και παροδικά. Μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για ένα εύλογο χρονικό διάστημα έως και  μήνες χωρίς καμμία νομική συνέπεια.
Εδώ τίθεται τα ξεκάθαρα και σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα επίκαιρα ερώτημα : γιατί εν έτη 2013, πρέπει να μπαίνει ο  επαγγελματίας σε μία διαδικασία να εισπράττει το φ.π.α και να το αποδίδει έπειτα με την τρίμηνη περιοδική στο κράτος;
Τι πιο λογικό να αποδίδεται απευθείας στο κράτος σε κάθε είσπραξη  από τον συναλλασσόμενο;
Για πιο λόγο να χρειάζεται το κράτος  να σπαταλά έστω και ένα τετραγωνικό μέτρο των σωφρονιστικών καταστημάτων για ανθρώπους που στο ανοιχτό βάζο πήραν μία ή και περισσότερεςές δαχτυλιές από το μέλι; Δεν θα έπρεπε το βάζο να έχει καπάκι; Και τελικά για πιο λόγο να μπαίνει κάποιος σε διαδικασία να κουβαλά μέλι;
Πρόκειται για  παραλογισμό να μπαίνουν παραγωγικές ομάδες πληθυσμών σε διαδικασίες που δεν έχουν σε τίποτα να ωφελήσουν την διαδικασία που λέγεται παραγωγή προϊόντος.
Ας ελπίσουμε ότι  η συγκεκριμένη στρέβλωση θα περιοριστεί.
Η διασφάλιση ότι το Φ.Π.Α. θα πηγαίνει κατευθείαν σε αυτόν που του ανήκει θα έχει πολλαπλά οφέλη. Ο στρεβλός δανεισμός των επιχειρήσεων από την μη καταβολή του Φ.Π.Α θα σταματήσει.
Ας ακούσει η πολιτεία την  συνομοσπονδία εμπορίου που έχει προτείνει την εφαρμογή online συστήματος συλλογής και είσπραξης του Φ.Π.Α με αλλαγή του τρόπου απόδοσής του μέσω ειδικού επαγγελματικού λογαριασμού. Ας αφουγκρστούν οι ιθύνοντες την  πλειοψηφία των επαγγελματιών που επιζητά την αλλαγή στο καθεστώς είσπραξης και απόδοσης του Φ.Π.Α. Είμαι περίεργος αν σε μία δεκαετία που θα βγεί το ξαδερφάκι μου στη παραγωγή, θα πάρει και αυτό τηλέφωνο σαστισμένο να ρωτήσει: Δημήτρη να σε ρωτήσω κάτι: ποια η διαφορά Π.Φ από Φ.Π;
Μέχρι τότε θα αναρωτιέμαι και γω με τη σειρά μου… πότε θα μπει καπάκι σ’ αυτό το  βάζο με το μέλι;

Εξωτερικές πηγές: http://www.seaplaellinika.com - http://www.technelixis.gr